Dichters en dichteressen hier!

Het ontstijgt in ieder geval het gemiddelde sinterklaasniveau.
Waarvoor hulde.

Ik hou meer van proza... jammer.

Of een briljant kort verhaaltje:

My wife wants a dog. She already has a baby. The baby's almost two. My wife says that the baby wants the dog.

My wife has been wanting a dog for a long time. I have had to be the one to tell her that she couldn't have it. But now the baby wants a dog, my wife says. This might be true. The baby is very close to my wife. They go around together all the time, clutching each other tightly. I ask the baby, who is a girl, "Whose girl are you? Are you Daddy's girl?" The baby says, "Momma," and she doesn't just say it once, she says it repeatedly, "Momma momma momma." I don't see why I should buy a hundred-dollar dog for that damn baby.

Donald Barthelme, Chablis

Het is echt een zeer goed gedicht, Klemvast. Ik zou je wel willen proberen te overtreffen maar ik vertrouw mijn mede-Fok!kers niet genoeg om hier goede gedichten te plaatsen.

quote:

Op woensdag 13 april 2005 07:52 schreef JohnDDD het volgende:
Het is echt een zeer goed gedicht, Klemvast. Ik zou je wel willen proberen te overtreffen maar ik vertrouw mijn mede-Fok!kers niet genoeg om hier goede gedichten te plaatsen.

Nou nou nou, dit is TTK hoor, de meder-Fok!kers hier zijn wel te vertrouwen!

zo mysterieus zo onbeschrijfbaar
zo juist, zo goed
als een fonkelende ster
in een lucht donker en grauw
wachtend
op een blik, op dat gevoel
op het juiste moment
waardoor ze stralen zal
in een lucht helder en blauw
daar zij dwalen zal
als een droom wachtend
op het moment, dat gevoel
zo mysterieus zo onbeschrijfbaar
zo juist zo goed

-------


angs om te gaan slapen angst om te gaan dromen
angst omdat ze weet wat er gaat komen
helemaal verdoofd
de film speelt door haar hoofd
geen detail mist haar gedachte
zijn handen, zijn lippen, zijn gekreun en hoe hij lachte
de pijn die hij heeft gegeven
haar litteken voor het leven
het verdriet dat ze bij zich moet dragen
de duizenden vragen
niemand die weet wat ze ziet
zich schamend voor haar verdriet
wordt ze gewekt door het licht
met ontelbare tranen op haar gezicht


----------


ik
jij
wij
voor altijd

voorbij


---------------

Mocht ik ooit verdwalen in een vreemde wereld,
ben jij diegene zijn die me vinden zal

mocht ik ooit verdrietig zijn,
ben jij diegene zijn die me troosten zal

mocht ik pijn hebben,
ben jij diegene zijn die het ontnemen zal

mocht ik ooit weer kunnen houden van,
ben jij diegene van wie ik houden zal


---------

een kus zo zacht
de woorden zo hard

het verdriet zolang
het afscheid kort

de drang zo groot
het lef zo klein

de vragen veel
de antwoorden weinig

de wereld zo groot
ik zo klein.

het verdriet zo hoog
de sprong zo diep


--------


een kleine greep niet meesterlijk maar oke

[ Bericht 3% gewijzigd door Neva op 15-04-2005 07:29:41 ]

quote:

Op woensdag 13 april 2005 01:37 schreef Klemvast het volgende:

Uit mijn eigen archief:


IN OPEN VELD

Ik ben
de boom.

Ontworsteld
aan mijn natuur
en het bos.

Ginder buigen
de bomen zich naar
de andere bomen toe.
Bijna zie je ze
niet in het geheel
van het bos.
Ik hoor hen onophoudelijk
fluisteren.

Dit
is mijn leven.
Contactloos
steek ik mijn takken
in iedere richting uit.

Ik besta
in open veld.

Als de herfst komt, gaat
de wind geweldloos
met al mijn vruchten lopen.

oude appelboom
al de eerste najaarsstorm
werpt zijn vruchten af

Fobie

Gisteren nog een stem
een schreeuw
zo vol verlangen
Gevoegt bij het gejammer
van een koor
dat ik goed ken

Geruisloos immer dwingend
Als een mist
maar dan met zicht
Voel ik wel
de warmte
maar ontwijk altijd het licht

Schijnbaar
zonder zorgen

afhankelijk
mijn bestaan

van een barriere
tussen mij
en het verlangen
waar ik nooit zal durven gaan

een barriere

zonder naam

quote:

Op woensdag 13 april 2005 18:36 schreef Neva het volgende:

ik....
jij...
wij..
voor altijd

voorbij...

Prachtig.

het zal niemand verbazen
dat de dwazen
ook dagen hebben
dat niets lukt
verbaast enkel die dwaas
die zich wenst te vergelijken
met niemand

quote:

Op donderdag 14 april 2005 06:44 schreef Laton het volgende:
Fobie

Gisteren nog een stem
een schreeuw
zo vol verlangen
Gevoegt bij het gejammer
van een koor
dat ik goed ken

Geruisloos immer dwingend
Als een mist
maar dan met zicht
Voel ik wel
de warmte
maar ontwijk altijd het licht

Schijnbaar
zonder zorgen

afhankelijk
mijn bestaan

van een barriere
tussen mij
en het verlangen
waar ik nooit zal durven gaan

een barriere

zonder naam

woeiiii die vind ik mooi

hoi boom
hoi takken
hoi vogeltje in de lucht

hoi vogeltje op de tak van de boom
hoi kat
dag vogeltje

dag dag vogeltje in de lucht
hoi kat
hoi kat in de boom

hoi kat in de boom
hoi kat in de boom
hoi kat in de boom

dag dag miauwende kat in de boom

quote:

Op donderdag 14 april 2005 09:07 schreef buzzer het volgende:

[..]

woeiiii die vind ik mooi

Dank.

Eén

Eén moment
Hield ik je hand vast
Ik rook je zweet en
Halsketting
Eén moment
Toen werd ik overklast
En dan slechts
Ontzetting

Terrecht

Staand voor een dichterlijk doolhof van woorden
Zoek ik er twee drie vier misschien
Je ogen komen mij naar voren, verward
Begin te stotteren tot mijn spijt
En in gedachten blijf ik steken, ik zoek

De vele woorden worden zinnen
ze zijn afgekapt. Onaf maar voldoend
chaotisch gezang van mijn gedachten, een
vertaling van mijn eigen lied

Voel jij hetzelfde, wat ik voel
Chaos op een bed van orde
Alsof je zo verdwalend bent
Kijk in mijn ogen, in mijn ziel
En weet wat je voor me betekent
Ik ben door jouw blik veroverd.

Ik haal je voor me, hoe je lacht
De herinnering aan al je woorden
Die vergeeld zijn in gedachten
Maar nooit verbleken, en nu herleven
En in mijn chaos vormt zich orde
Je hebt me daar gevonden..

...

quote:

Op donderdag 14 april 2005 06:44 schreef Laton het volgende:
Fobie

Gisteren nog een stem
een schreeuw
zo vol verlangen
Gevoegt bij het gejammer
van een koor
dat ik goed ken

Geruisloos immer dwingend
Als een mist
maar dan met zicht
Voel ik wel
de warmte
maar ontwijk altijd het licht

Schijnbaar
zonder zorgen

afhankelijk
mijn bestaan

van een barriere
tussen mij
en het verlangen
waar ik nooit zal durven gaan

een barriere

zonder naam

Godver gast, schandelijk goed. Daar slaat mijn stem toch even van over.
Heel compleet, prachtig ritme, ontzettend mooi verwoord.

quote:

Op donderdag 14 april 2005 19:38 schreef Aelalcallorgan het volgende:

[..]

Godver gast, schandelijk goed. Daar slaat mijn stem toch even van over.
Heel compleet, prachtig ritme, ontzettend mooi verwoord.

En ik dicht zelden..., zag dit topic en besloot een gevoel in woorden om te zetten.., ik moet dat toch weer eens vaker doen.

quote:

Op donderdag 14 april 2005 07:05 schreef Laton het volgende:

[..]

Prachtig.

thanx

dubbel

[ Bericht 89% gewijzigd door V. op 26-04-2005 18:37:06 ]

Tofu
Weet je wat het is
Je vreet elke dag weer
Vlees noch vis...

V.

Ik ben niet bekend met het werk van die Paul van Ostdinges,
maar het verbaast me niets dat ik niet de eerste ben die zijn omgeving goedendag zegt...

van erg lang geleden :

Jouw ogen,
ZIjn voor mij een vermogen.
Jouw stem,
Is voor mij een rem.
Om niets meer te kunnen zeggen,
Zelfs niet dat ik van je houd.

Love is something beautiful
it makes you happy
it makes you smile
it makes your whole world worthwhile

Toch zo leeg
Nog niet gevuld

Een paar matige probeersels. Ik heb misschien net iets te veel op de klank gelet. Nu, ze zijn allemaal autobiografisch en ze gaan ook alledrie over hetzelfde.

De stilte

Ik heb je altijd al willen zeggen
wat ik helemaal niet weet
diep verborgen in mezelf
of het wel bestaat

maar nu jij ziet wat ik niet bedoel
nu jij weet wat ik niet verdraag
nu jij vergeet wat ik niet hoor
herinner ik enkel maar

de stilte

Het rood

Het wit
na het laatste woord
is nooit
zo wit
als wat daar net voor

Ik hoop
dat dit
wat ik zelden hoor
toch ooit
of niet
bij me wordt verstoord

Afspraak

Dat je lach verried
wat ik achterliet

Een woord verstomt
nooit afgerond

Maar Ik snap niet
wat je in tranen ziet

[ Bericht 2% gewijzigd door Beregd op 15-04-2005 02:17:30 ]

quote:

Op vrijdag 15 april 2005 01:31 schreef Tobbes het volgende:

[..]

Die puntjes zijn frustrerend en het is nergens goed voor. Als je die weghaalt is het zeker boeiend om te lezen/beleven.

puntjes weg gehaald

Nog een tweetal uit de grabbelton.

In de poel van mijn reflectie
Les ik mijn eenzaamheid
Ik ledig mij
Gevuld

...

Oorspronkelijk:

Met mijn ziel op de hand
Lopend
Verraden en alleengelaten
Les ik mijn teleurstelling
Vredig
In de poel van mijn reflectie
En ledig mij gevuld
Zorgeloos
In de zak van je jas.

...

Stiekem

Als ik hier niet mocht zijn
Dan was ik niet gekomen
Maar onbewust heb jij
Me stiekem meegenomen

...

Een ouwetje

Luctor et Ego
Ik worstel met mezelf
Maar we blijken even sterk
Onenig lig ik overhoop
Een goed begin blijkt dubbel werk

Een stemmetje klinkt in mijn hoofd
'Toe zeg 's, wie begon d'r?'
Héél even ben ik afgeleid
Ik worstel en kom onder

V.

Ik ben gespleten
Maar ik ben de enigen
Die het weten

V.

whehehe geniaal

quote:

Op vrijdag 15 april 2005 12:53 schreef Verbal het volgende:
Ik ben gespleten
Maar ik ben de enigen
Die het weten

V.

Wat een pareltje, V

Daar sta ik van te kijke zeg!

Nog een ouwetje:

Ik kijk naar buiten
Door het halfspiegelend raam
En zie dat het in mij regent


V.

quote:

Op zondag 17 april 2005 10:50 schreef Verbal het volgende:
Nog een ouwetje:

Ik kijk naar buiten
Door het halfspiegelend raam
En zie dat het in mij regent


V.

Hulde!

Mijn lieve Nijn

Fijn
Klein
Zacht
Vol pijn

Slaap nu zacht
Mijn lieve
Nijn

ik was
die zocht
maar vond
mijzelf

Fijn
Klein
Zonder
Pijn

Slaapt nu zacht
Mijn lieve
Nijn

sommige gedichten zijn inderdaad geniaal.

helaas is mijn woordenschat is niet zo groot.
Hier toch mijn eerste poging.

Glimlach

Donkere wolken draven voorbij
Een kudde zwarte hengsten.
Iets dreigends, onbeschrijfbaar

Wanneer ze hun regen loslaten
Sta jij daar, nat doch opgelucht.
Je mondhoeken krullen omhoog
Wetend dat er betere tijden aankomen
Een glimlach.

"Edoch"
zei de Hertog
tegen de meid
"Ik moet je iets bekennen,
ik vind het lekkerder, om mezelf te verwennen"
Dit had voor haar reeds grote prioriteit
"Wat ben jij een lul, godverdomme"

Daar reden zij door de autowasstraat,
De kleine Gijs en zijn vriendin van formaat,
De auto werd wel schoner,
Maar zijn vriendin niet.

Wat niet weet...

Wat is Ivar toch een deugniet,
Zoals hij mensen bespied,
Maar niemand kwam er achter,
Dusch dan boeit het ook niet

...wat niet deert

Gijs en zijn vriendin in de auto,
Ze gingen keihard,
Dat was wel apart,
Daar de vriendin zo dik was,
Draaiden ze rechtsom om hun as

Even een paar oude gedichten van mij:

De Stilte (gemaakt: 3/12/2002 1:05AM)

De Stilte valt ineens, als een allesverzwelgende deken.
Eens was er de gezelligheid, nu niets dan
Stilte, naast me een lege plek.
In mijn hart, in mijn hoofd.
Eens de plaats voor jou
Nu opgevuld door louter dofheid
Hoe verlang ik terug naar de dagen van Toen
Je strelende kalmerende hand, een zoen
Heerlijke gevoelens
Wallen onder mijn ogen
Watten in mijn kop
Werkt als pure caffeïne
Zo erg verlangen naar jou
De pijn van het niet bij jou zijn
Zo onwerkelijk onmetelijk
Muziek op de achtergrond speelt zachtjes door mijn lichaam
Verstomd door de watten in mijn hoofd
Het helpt me niet in te slapen
Ik kan je niet meer in je ogen kijken
De tijd vliegt voorbij, maar gaat volledig aan mij voorbij
Koude tocht slaat mij om mijn oren, mijn ledematen voelen koud aan


In De Onherbergzame Streek van Mijn Ziel 26/4/2003

Zwervend door het onherbergzame landschap van mijn gedachten
stuit ik op grote bergen

Ik ben niet uitgerust deze te nemen
geen enkele uitrusting voldoet

maar ik zal en moet
bovenkomen, de bergen overwinnen

Dat is mijn uitdaging en Queeste
het is niet meer zoals geweest

Ik draag een zware rugtas met al mijn gedachten
Geen lijn die me zou behoeden voor een misstap

Vaak struikel ik, en dan val ik in mijn gedachten in een diep, diep gat...
Het is een snelle val, aan mijn gedachten kan ik geen touw meer vastknopen

Zij, die steeds maar 'Nee!' verkopen

Stukje bij beetje kruip ik daarna weer op
Ik lijk op een pop

Geen emoties, maar verlangen naar stilte en rust
Iemand die me kust, en zegt:'Het is O.K.'

Stilte in mijn hoofd, rust in mijn hart
Geen uitweg voor de smart

In mijn lichaam
Ga er nog eens kapot aan

Dit verdriet, dat wil ik niet!
Mobiel op stil, af en toe is dat gewoon wat ik wil

De kinderlijke hulpeloosheid,
iets wat ik hartgrondig haat

Me niet mondig genoeg laat, om deze gevoelens uit te schreeuwen van de
daken
Die machteloosheid blijft me maar raken

Waarom ken ik niet het geluk?
Alles wat ik aanraak gaat stuk!

Kom ik er ooit nog bovenop? Steeds vaker weer die strop
Voetjes van de vloer, trillend vloeide het leven uit mij

Als een tyfoon, voor een jong iemand
dat is toch verre van gewoon?

Zou een kloon
van mezelf het beter doen
Krijgt hij wel een zoen?

Als ik die kloon voor één dag zou kunnen zijn
wat zou dat fijn zijn

Hem zou het zonder problemen lukken
de dag te plukken

Studie, een baan
Alles kan hij aan!

Die rugtas vol zorgen zou hij dapper torsen,
om stukje bij beetje de zorgen weg te morsen

De stille kracht die "ik" heet 14/5/2003

Soms denk ik wel eens even
ik zou iemand anders willen zijn
Soms denk ik wel eens even
Want die ander heeft het fijn

Maar dan denk ik bij mezelf:'Je bent zoals je bent'
En dan denk ik bij mezelf:'Wees nou toch eens een vent!"

Al is het leven soms zo moeilijk,
en doet het leven pijn
Ik zou nooit, nooit en te nimmer
iemand anders dan mezelf willen zijn

Ieder mens heeft zijn of haar sjoegen
Moet met het een en ander zwoegen

Ook al duren de dagen nog zo lang
zit ik met mezelf achter het behang

Dat zijn dan de buien die ik heb
Ik vloek, schreeuw en geef de kast een mep!

Afreageren, dat heb ik zo moeten leren
van binnen verteren

Maar....

Ook geluk moet er zijn
Met mijn familie en maatjes heb ik het fijn!!

Dus al denk ik soms maar even,
had ik maar een ander leven

Daar doe je toch niets aan
Je moet er zelf helemaal voor gaan

En dan zeggen ze soms:
"Weet jij eigenlijk wel wat jij bent??"

En dan zeg ik:"Ja, ik ben Roland. EEN HARTSTIKKE AARDIGE VENT!!"