[Discussie] Games, het einde van de innovativiteit?

Nee denk het niet. Als dat zo zou zijn, zouden ze die 2 nieuwe consoles (PS3, en die Xbox nog wat) ook niet gaan uitbrengen.

Ik denk dat ze na een tijdje wel weer met wat nieuws komen.

Denk maar aan Black and White, die je kon bedienen door middel van een handschoen waarmee je een virtuele hand bestuurde. Of die spulletjes van tegenwoordig dat je dansend voor een TV staat.

Nog eventjes en VR komt aardig in zicht, en dat gaat hele leuke gaming worden denk ik.
Zie je het al voor je, Resident Evil in 5.1 met een 3D-Bril op?

En daarbij komt: ze vinden vast wel iets nieuws. Kijk maar naar metal gear sollid was toen een hele uitvinding. Een paar jaar later werd Splinter cell uitgracht wat toch ook nog redelijk te bespelen was.

Nee, ik zie verbreding en verdieping van de markt. Aan de ene kant heb je third parties als EA en Ubisoft die zich met de meeste titels op het mainstreamsegment richten, waarbij ze soms een gewaagde game uitbrengen (bv. Prince of Persia: SoT of TimeSplitters 3). Dit principe zie je Nintendo ook goed toepassen met op de Cube, GBA en DS hoofdzakelijk uitgemolken franchises met daartussen enkele originele juweeltjes. Ook Sony en Microsoft pakken het zo aan, hoewel zij het iets minder breed aanpakken; zij verdiepen meer met hun games. Met deze strategie zorgen al deze bedrijven ervoor dat er een brede groep is die hun games koopt (doorgaans de casual gamers) en met de opbrengsten garanderen ze hun continuïteit en investeren ze in nieuw IP. De crash in de jaren '80 werd meer gekenmerkt door het feit dat er vrijwel alleen maar crap uitkwam en dat is op het moment niet zo. Integendeel zelfs. Het is wellicht niet allemaal naar de smaak van de hardcore gamer, maar vermakelijk voor de casual gamer is het wel en zo lang die blijft kopen, zal er geen crash plaatsvinden. En als ik kijk naar de winsten van Ubisoft of EA dan is de casual gamer erg tevreden.

Als ik érgens een crash aan zie komen dan is het bij de PC-markt. Winsten lopen er namelijk terug door al die aapjes die denken dat ze nergens voor hoeven te betalen. De groeicijfers van de consolemarkt zijn in dubbele cijfers, terwijl de PC-markt krimpt.

Weet je, vroeg me laatst ook op een ander forum af wat dat nou toch is, dat geroep om originaliteit, innovatieviteit en games die niet lineair zijn. Ik vind het allemaal maar grote onzin van mensen die zichzelf en het gamen te serieus nemen. Ja, er komt een hoop onzin uit, en ja er zijn een hoop spellen die gewoon de moeite niet waard zijn om te spelen. Maar er komen ook zo ontzettend veel dingen uit die de moeite waard zijn om te doen, ook al lopen ze niet over van de creativiteit.

Zo af en toe zijn er bedrijven die proberen innovatief te zijn, zie de Nintendo DS met "revolutionaire" dubbele schermen en touchscreen en gevuld met verder allemaal vrij logische technieken gezien de huidige technische ontwikkelingen. Daarnaast inderdaad de dansmatten, camera's, microfoons, trommeltjes. Af en toe een nieuwe game, maar ook veel vervolgen voor fans van een bepaalde serie (Splinter Cell: Chaos Theory was geweldig, GTA: San Andrreas ook, ondanks dat 't in principe meer van hetzelfde is).

Kortom, er is zat te doen vooor gamers tegenwoordig, zeker wanneer ze op meer dan 1 platform tegelijk aan 't gamen zijn. Ik snap die roep om innovativiteit nooit zo. De tijden van pong krijgen we niet meer terug, en de tijd dat je met het uitvinden van een 2d sidescrolling platformgame hetwiel uitvindt zijn ook vervlogen. Daarbij zijn er altijd wel weer games die op de een of andere manier net wat anders zijn als de andere, zonder het wiel uit te vinden.

Kortom: er zijn genoeg games, zowel met een nieuwe inslag als wel een uitbreiding op een vorig deel, die zo de moeite waard zijn dat ze er voor zullen zorgen dat zo'n gaming crash lang niet aan de orde is.

Er is zat innovatie, de huidige generatie is misschien wel het meest revolutionair zelfs: online gamen op de console werd volwassen, handheld gamen is nu eindelijk 3D, microfoons, trommels en camera's zijn nu beschikbaar als 'controller' en er worden nog steeds nieuwe genres gemaakt en huidige uitgediept.

quote:

Op zaterdag 9 april 2005 03:02 schreef Vagere_Hein het volgende:
Nee, ik zie verbreding en verdieping van de markt. Aan de ene kant heb je third parties als EA en Ubisoft die zich met de meeste titels op het mainstreamsegment richten, waarbij ze soms een gewaagde game uitbrengen (bv. Prince of Persia: SoT of TimeSplitters 3). Dit principe zie je Nintendo ook goed toepassen met op de Cube, GBA en DS hoofdzakelijk uitgemolken franchises met daartussen enkele originele juweeltjes. Ook Sony en Microsoft pakken het zo aan, hoewel zij het iets minder breed aanpakken; zij verdiepen meer met hun games.

Ik zou eerder zeggen dat Microsoft en Sony zich op de mainstream richten en Nintendo juist op de casual gamer. De game library van Nintendo is wel gericht op een zo breed mogelijke markt (dus niet de 20 somethings, maar de hele familie), maar de mainstream-markt is meer voor Microsoft en Sony dan Nintendo.

Verder begrijp ik niet echt wat je bedoelt met "verdiepen" van games.

De games industrie is net als de film industrie gewoon een entertainment industrie. Alleen is de games industrie gewoon een stuk jonger. Tegenwoordig zie je toch ook geen nieuwe genres qua films meer, alles is in te delen in bepaalde hokjes en toch is de ene film een stuk beter dan de andere. Zo is het met games ook, de genres zijn grofweg bepaald en vaststaand; nu gaat het om andere aspecten die bepalen of een game wel of niet leuk of goed is.

Bovendien moeten we niet gaan doen alsof de games van vroeger zoveel beter waren, want dat is grotendeels ook berust op nostalgische gevoelens en als je nu zo'n spel speelt zonder dat je de goede herinneringen die je er aan hebt meeneemt is het natuurlijk helemaal niks meer vergeleken met waar we nu zijn.

quote:

Op zaterdag 9 april 2005 14:43 schreef ScienceFriction het volgende:

[..]

Ik zou eerder zeggen dat Microsoft en Sony zich op de mainstream richten en Nintendo juist op de casual gamer. De game library van Nintendo is wel gericht op een zo breed mogelijke markt (dus niet de 20 somethings, maar de hele familie), maar de mainstream-markt is meer voor Microsoft en Sony dan Nintendo.

Verder begrijp ik niet echt wat je bedoelt met "verdiepen" van games.

Volgens mij zijn mainstream gamers en casual gamers zo'n beetje hetzelfde eigenlijk zijn het allebei gewoon termen voor doorsnee gamer toch?

quote:

Op zaterdag 9 april 2005 19:37 schreef peristilius het volgende:

[..]

Volgens mij zijn mainstream gamers en casual gamers zo'n beetje hetzelfde eigenlijk zijn het allebei gewoon termen voor doorsnee gamer toch?

Met de mainstream gamer bedoelde ik eigenlijk de doelgroep 18-30 zeg maar (de marketing doelgroep). Met de casual gamer bedoel ik de gehele markt. In essentie is iedereen de casual gamer, maar niet iedereen behoort to de mainstream marketingdoelgroep. Sony en Microsoft richten zich heel erg op die mainstream focus groep.

Ik denk dat naarmate je ouder word, je het een beetje jammer vind dat er niet meer zulke schitterende en ( als in je geheugen, zo vond je ze vroeger iig ) " vernieuwende " spellen uitkomen. Er zijn ook zat mensen die zweren bij oude films, en het nieuwe allemaal niet 'goed' genoeg vinden.

Vernieuwing is allang aan de gang, met de Ds, Eye-Toy e.d. Online gamen op een console kan ik geen vernieuwing noemen, ookal is het wel nieuw ( ? ).

quote:

Op zaterdag 9 april 2005 14:43 schreef ScienceFriction het volgende:

[..]

Ik zou eerder zeggen dat Microsoft en Sony zich op de mainstream richten en Nintendo juist op de casual gamer. De game library van Nintendo is wel gericht op een zo breed mogelijke markt (dus niet de 20 somethings, maar de hele familie), maar de mainstream-markt is meer voor Microsoft en Sony dan Nintendo.

Je kent hier een eigen betekenis toe aan begrippen die binnen de gamesindustrie iets anders betekenen. De begrippen mainstream en casual hebben geen betrekking op de leeftijd maar op het soort games dat iemand speelt. Los van de foutief gebruikte begrippen heb je wel gelijk overigens.

quote:

Verder begrijp ik niet echt wat je bedoelt met "verdiepen" van games.

Ik had het niet over het verdiepen van games. Ik had het over het verdiepen van de markt en verdieping van games. Een verdieping van de markt is door bijvoorbeeld voetbalgames, racegames, firstperson shooters of elk ander bestaand genre door te ontwikkelen. Je verbreedt een markt door nieuwe spelconcepten te bedenken.

quote:

Op zaterdag 9 april 2005 02:28 schreef NiteSpeed het volgende:
Nog eventjes en VR komt aardig in zicht, en dat gaat hele leuke gaming worden denk ik.
Zie je het al voor je, Resident Evil in 5.1 met een 3D-Bril op?

Dan pis ik helemaal in mn broek

Ik snap wel wat TS bedoelt,
van pong naar herkenbare sprites
van herkenbare sprites naar polygoon modellen met een voor en achterkant en zoom mogelijkheden.

En ja... meer dimensies kan je nu eenmaal niet tonen op een plat scherm. Dus wat dat betreft zal alleen VR nog een vernieuwing kunnen brengen tot het moment dat we ons in games kunnen warpen

In zoverre is er geen innovatie meer. Met betrekking tot verhaallijnen en speelbaarheid etc zijn de mogelijkheden eindeloos en is dit slechts beperkt door de fantasie van de verschillende fabrikanten.

De vergelijking met film gaat denk ik inderdaad aardig op.
Weinig technische vooruitgang meer, behalve verbetering van bestaande technieken, maar het blijft het verhaal wat telt.

quote:

Op zaterdag 9 april 2005 22:01 schreef Vagere_Hein het volgende:

[..]

Je kent hier een eigen betekenis toe aan begrippen die binnen de gamesindustrie iets anders betekenen. De begrippen mainstream en casual hebben geen betrekking op de leeftijd maar op het soort games dat iemand speelt. Los van de foutief gebruikte begrippen heb je wel gelijk overigens.
[..]

Ik had het niet over het verdiepen van games. Ik had het over het verdiepen van de markt en verdieping van games. Een verdieping van de markt is door bijvoorbeeld voetbalgames, racegames, firstperson shooters of elk ander bestaand genre door te ontwikkelen. Je verbreedt een markt door nieuwe spelconcepten te bedenken.

Wat het eerste betreft, okay ik hanteerde andere definities van de begrippen.

Wat het tweede betreft: De verdieping van de markt is stagnerend. De vernieuwing van de spelconcepten zie je erg weinig. De gameplay blijft in veel gevallen hetzelfde. Het beste voorbeeld zijn shooters en sportspellen... jaar in jaar uit weer nieuwe edities met betere graphics, maar de essentie van de gameplay blijft altijd hetzelfde met enkele uitgebreidere opties die voortborduren op het reeds ontwikkelde concept, maar geen nieuwe gameplay zijn.

De verbreding van de markt laat ook op zich wachten, omdat een nieuw concept (financiële) risico's met zich meebrengen. Een bedrijf richt zich liever op een bewezen concept dan dat het iets compleet nieuws doet.

quote:

Op zaterdag 9 april 2005 17:04 schreef H.Flick het volgende:
De games industrie is net als de film industrie gewoon een entertainment industrie. Alleen is de games industrie gewoon een stuk jonger. Tegenwoordig zie je toch ook geen nieuwe genres qua films meer, alles is in te delen in bepaalde hokjes en toch is de ene film een stuk beter dan de andere. Zo is het met games ook, de genres zijn grofweg bepaald en vaststaand; nu gaat het om andere aspecten die bepalen of een game wel of niet leuk of goed is.

Bovendien moeten we niet gaan doen alsof de games van vroeger zoveel beter waren, want dat is grotendeels ook berust op nostalgische gevoelens en als je nu zo'n spel speelt zonder dat je de goede herinneringen die je er aan hebt meeneemt is het natuurlijk helemaal niks meer vergeleken met waar we nu zijn.

Prima vergelijking. Ik ben het helemaal met je eens.

en toch is het wel jammer dat b.v. point-and-click adventure games en top-viewed rpg's min of meer zijn uitgestorven...net alsof alles waar je een beetje bij moet na denken te moeilijk is voor de gemiddelde gamer...zo dom zijn we toch niet?

quote:

Op zondag 10 april 2005 22:07 schreef NgInE het volgende:
en toch is het wel jammer dat b.v. point-and-click adventure games en top-viewed rpg's min of meer zijn uitgestorven...net alsof alles waar je een beetje bij moet na denken te moeilijk is voor de gemiddelde gamer...zo dom zijn we toch niet?

Het wordt weer tijd voor een 2D fighting game revival...

Wat eerder gezegd is. De verbreding wordt steeds minder, maar de verdieping is nog wel aanwezig. Bij bijvoorbeeld EA zie je niet zoveel verdieping, zij spelen op safe. Maar kijk naar de DS. Niets wat erin zit is nieuw, de manier waarop het gebruikt wordt en gaat worden wél. Een spel als Rome: Total War vind ik ook verdieping. Het combineert Civilization met Age of Empires (een tot nu toe vrij kansloze combinatie.

De laatste column van Strolie op games.fok gaat hier ook al op in. Games lopen qua genre steeds meer in elkaar over. Echt nieuwe dingen zie je niet zoveel meer, maar vernieuwende games nog wel.

Tegenwoordig gaat er ook veel geld om in de games industrie. De hobbyisten die in hun vrije tijd een blockbuster in elkaar zetten zijn er niet meer. Games kosten veel geld om te maken. Een game die veel kost om te laten maken wil je niet zien floppen. Als je een game niet wil laten floppen speel je op safe. Speel je op safe ... dan gebruik je een bestaande winnende formule.

Innovatief? Dacht het wel. Neem de engine van Half Life 2, de nieuwe Unreal 3 engine. Qua gameplay wordt werkelijk alles uit de kast getrokken om nóg meer mogelijkheden te scheppen in tegen het fotorealisme aanhangende werelden. Vrijwel alles waarvan de mens droomt is ondertussen wel een game gemaakt: op een gegeven moment moet er ook beseft worden dat de koek op is. Niet alles is leuk om een game van te maken, en van alles wat wel leuk is is vaak al een game gemaakt.

Schijnbaar blijft schieten populair, wat je ziet aan titels als Doom, Fear enzovoorts. Titels waar zeker vernieuwende elementen inzitten. Natuurlijk niet zó groot als die van het oude Doom 2, maar dat hoeft en imo kan ook helemaal niet. Tegenwoordig is het zoeken naar details, en dat is logisch, want in game-engines kan bijna alles wat voor een game interessant is, wat ook in de echte wereld kan. En als je die details bekijkt, dan zie ik nog steeds progressie. Om het nog niet te hebben over console online gaming, wat toch vanuit een sceptisch oogpunt werd bekeken, maar wat nu een grote hit blijkt te zijn.

Furthermore, Bongo's, Dual screens, enzvoorts vind ik nou een mooi voorbeeld van hardwarematige innovativiteit, maar ik heb er helemaal niks mee. En met mij waarschijnlijk velen. Het is ongetwijfeld leuk voor de mensen die er van houden, maar het overgrote dele van de markt wil gewoon zonder poespas met controller in de hand op de bank een beetje gamen. Als je kijkt naar de verkoop van de Playstation, die hardwarematig zero innovatie heeft getoond, dat het mensen schijnbaar niet kan interesseren dat die innovatie ontbreekt.

quote:

Als je kijkt naar de verkoop van de Playstation, die hardwarematig zero innovatie heeft getoond, dat het mensen schijnbaar niet kan interesseren dat die innovatie ontbreekt.

Vergeet de Eyetoy en Singstar niet, innovatief én populair.

Laatst had ik met mijn vader het hier ook over. In de tijd van de oude spelen waren games nog niet volwassen zoals nu. Veel concepten waren nog niet uitgeprobeerd/uitgevonden of zelfs nog niet mogelijk. Nu zijn de genres van spellen wel bedacht met verschillende variaties. Ook al zijn er nog kleine vernieuwende ideeen, het komt uiteindelijk toch op het zelfde neer. Neem bv Rome Total War waar ik nu aan verslaafd ben. In prinicipe is dat spel hetzelfde als het spel centurion alleen met veel betere graphics. En rome total war is ook weer voorgegaan door het inmiddels oude Shogun. Het laatste nieuwe genre is volgens mij de massive online game groep dat ook weer wat jaartjes kent.

Dus volgens mij zijn er geen nieuwe genres ontdekt de laatste jaren en hebben we de algemene speltypes inmiddels uitbedacht. Daarom zijn spelen niet al te vernieuwend meer. En betere graphics kunnen dan leuk zijn maar maken een spel zeker niet.

quote:

Op maandag 11 april 2005 08:15 schreef Notorious_Roy het volgende:

[..]

Vergeet de Eyetoy en Singstar niet, innovatief én populair.

Doordat bedrijven deze "innovatieve" gadgets gebruiken om een spel orgineel te maken geeft aan dat ze niets meer orgineels kunnen doen met de "gewone" hardware van een console.

quote:

Op maandag 11 april 2005 09:26 schreef BMH het volgende:

[..]

Doordat bedrijven deze "innovatieve" gadgets gebruiken om een spel orgineel te maken geeft aan dat ze niets meer orgineels kunnen doen met de "gewone" hardware van een console.

Maar blijkbaar slaan die "innovatieve" gadgets die aantonen dat er niets origineels meer gedaan kan worden met de "gewone" hardware wel aan bij mannetjes zoals jij

quote:

Op maandag 11 april 2005 09:26 schreef BMH het volgende:

[..]

Doordat bedrijven deze "innovatieve" gadgets gebruiken om een spel orgineel te maken geeft aan dat ze niets meer orgineels kunnen doen met de "gewone" hardware van een console.

Wat wil je dan? Dat de volgende Playstation uit een microfoon en een dansmat bestaat die je kan aansluiten op de TV? Dan is het gewoon een karaokeapparaat, en geen gameconsole meer. Nee, gewoon een simpel doosje met het modernste beschikbaar qua graphics en dergelijke, die desgewenst uit te breiden is met welk hardware je ook wilt, en games die ervan gebruik maken.

Het probleem is dat door de voortschrijdende techniek de kosten voor ontwikkeling van een game zo hoog zijn geworden, dat publishers geen risico meer durven nemen om experimentele concepten uit te proberen. Daarnaast is het de schuld van de consument zelf, die koopt juist alleen maar de 13-in-een-dozijn titels en voor de rest wordt er maar raak gekopieerd.
Tja, marktwerking. Hetzelfde zie je in de filmindustrie.

Ik denk dat in de toekomst gernes inderdaad steeds meer van elkaar gaan lenen zoals nu al veel te zien is. Zo zijn point and click adventures en platformers een aantal jaar geleden veranderd in actie adventures en was het 1 tot 2 jaar geleden opeens rage om bestuurbare voertuigen in fps te stoppen. Dus in de toekomst ga je misschien RPG's zien waar je ook een real-time strategie gedeelte hebt (hmm volgens mij is zoiets al een geprobeerd)

Daarnaast met de komst van handheld en consoles die online kunnen gaan meer massive multiplayer te gaan zien. In een paar jaar kunnen spellen zoals GTA, SSX en nsfu die gebruik maken van het free-roaming concept met vele mensen tegelijkertijd online gespeeld worden en ik dit is wel een concept dat mij erg aanspreek.
Animal crossing DS (of aminial crossing go!) vind ik een goed voorbeeld hoe volgens mij veel multiplayer games in de toekomst gaan werken (een wereld delen met veel verschillende mensen, items uitwisselen met andere spelers etc.)

quote:

Op maandag 11 april 2005 15:48 schreef bmxbinkie het volgende:
Dus in de toekomst ga je misschien RPG's zien waar je ook een real-time strategie gedeelte hebt (hmm volgens mij is zoiets al een geprobeerd)

mini-game in FFVII

quote:

Op maandag 11 april 2005 02:48 schreef Rodie83 het volgende:
Innovatief? Dacht het wel. Neem de engine van Half Life 2, de nieuwe Unreal 3 engine.

Dit vind ik eerder vallen onder het perfectioneren van een bestaand iets (de 'engine'), maar dat roept de vraag op wat innovatie nou precies is, op welk gebied we innovatie willen zien, en in hoeverre een industrie kan blijven innoveren.
Jouw voorbeeld van de Unreal 3 engine kan bijvoorbeeld op het gebied van engines veel innovativiteit brengen, maar dat wil niet zeggen dat het spel op gameplay iets nieuws zal brengen. Een dansmat is een innovatieve controller, maar het spelconcept van Dance Dance Revolution verschilt niet wezenlijk van dat van PaRappa the Rapper.

quote:

Qua gameplay wordt werkelijk alles uit de kast getrokken om nóg meer mogelijkheden te scheppen in tegen het fotorealisme aanhangende werelden. Vrijwel alles waarvan de mens droomt is ondertussen wel een game gemaakt: op een gegeven moment moet er ook beseft worden dat de koek op is.

De koek zal nooit helemaal op zijn, denk ik, maar volgens mij zijn we intussen dicht bij het punt waar alleen nog maar wat kruimels over zijn. Er zullen ons vast nog innovatieve ontwikkelingen te wachten staan, maar ik verwacht dat de nadruk in het komende tijdperk meer zal liggen op perfectioneren in plaats van innoveren. Graphics komen steeds dichter bij fotorealisme, kunstmatige intelligentie wordt continue verbeterd, en speelomgevingen worden elke keer interactiever.

Innovatie is belangrijk, maar niet zaligmakend. Ik ben altijd geinteresseerd in nieuwe spelconcepten en verfrissende idee-en, maar ik kan me nog altijd prima vermaken met een leuke platformer, RPG of FPS. Als een spel mij kan boeien door haar verhaal, door de sfeer die wordt neergezet, of door de lol die ik er aan beleef, vind ik het verder niet zo interessant of het innovatief is of niet.

Toch denk ik dat het wel belangrijk is dat men blijft proberen te innoveren, om te voorkomen dat de industrie stagneert en oppervlakking wordt. De markt is zo groot geworden, en het ontwikkelen zo complex, dat het als hobbyist vrijwel onmogelijk is iets op de markt te brengen. Daarom hoop ik dat met name de bedrijven met het grote geld blijven investeren in ontwikkeling en innovatie; dit kan in mijn ogen ook prima naast het uitbrengen van spellen die voorborduren op een bestaand concept en daardoor een kleinere risico factor hebben.

quote:

Op zaterdag 9 april 2005 02:28 schreef NiteSpeed het volgende:
Nog eventjes en VR komt aardig in zicht, en dat gaat hele leuke gaming worden denk ik.
Zie je het al voor je, Resident Evil in 5.1 met een 3D-Bril op?

3D visuals met 2D geluid? Nee, dank je.

Ik vind dat er meer customization in spellen moet komen. Je moet zelf je character from scratch kunnen vormgeven, veel meer interaction met de omgeving. Je moet mensen hun stempel laten drukken op een spel. Meer vrijheid en weg met de lineaire plots.

Bij vechtspellen moet je je eigen moves kunnen creeeren met een move editor, bij FPS je eigen speelvelden creeeren, bij racespellen je eigen banen, je eigen auto (niet de standaard opties, maar echt eigen auto's/ motoren/ hovercrafts).

Bij RPG's moet je je eigen worldmap kunnen vormgeven, de stad waar je woont, moet je kunnen uitbreiden, allianties aangaan met andere steden op de worldmap, of juist een verbond aangaan met de "evil forces" voor bijvoorbeeld financieel gewin, spells kunnen creeeren, etc etc etc

In veel; gevallen zijn dit soort opties er al, maar dan vaak nog niet erg diepgaand.

De mensen wil customerization en customization... geef het ze dan ook

quote:

Op dinsdag 12 april 2005 19:07 schreef ScienceFriction het volgende:
Ik vind dat er meer customization in spellen moet komen. Je moet zelf je character from scratch kunnen vormgeven, veel meer interaction met de omgeving. Je moet mensen hun stempel laten drukken op een spel. Meer vrijheid en weg met de lineaire plots.

Bij vechtspellen moet je je eigen moves kunnen creeeren met een move editor, bij FPS je eigen speelvelden creeeren, bij racespellen je eigen banen, je eigen auto (niet de standaard opties, maar echt eigen auto's/ motoren/ hovercrafts).

Bij RPG's moet je je eigen worldmap kunnen vormgeven, de stad waar je woont, moet je kunnen uitbreiden, allianties aangaan met andere steden op de worldmap, of juist een verbond aangaan met de "evil forces" voor bijvoorbeeld financieel gewin, spells kunnen creeeren, etc etc etc

In veel; gevallen zijn dit soort opties er al, maar dan vaak nog niet erg diepgaand.

De mensen wil customerization en customization... geef het ze dan ook

Goed punt! Hier ben ik het helemaal mee eens.

quote:

Op dinsdag 12 april 2005 19:07 schreef ScienceFriction het volgende:
Ik vind dat er meer customization in spellen moet komen. Je moet zelf je character from scratch kunnen vormgeven, veel meer interaction met de omgeving. Je moet mensen hun stempel laten drukken op een spel. Meer vrijheid en weg met de lineaire plots.
[..]
De mensen wil customerization en customization... geef het ze dan ook

Als je te veel customization in je spel biedt, kun je weer tegen andere problemen aanlopen.

Hoe kan een maker van een RPG zijn hoofdpersoon een eigen karakter geven en dit in de loop van het verhaal laten ontwikkelen zoals hij dat wil, als de speler elke eigenschap van dit persoon naar eigen wens kan aanpassen? Hoe kan de hij ueberhaupt zijn verhaal vertellen, als de speler volledige vrijheid wil? Hoe complex moet de boom met alle mogelijke vertakkingen van het verhaal worden?

In vechtspellen zijn de moves van de personages heel nauwgezet op elkaar afgestemd, om er voor te zorgen dat de speler altijd een goede kans maakt, met welk personage hij ook vecht, en tegen wie hij ook vecht. Bovendien heeft elk personage vaak een eigen vechtstijl, zoals in o.a. Street Fighter II en Virtua Fighter; als de speler zelf moves kan gaan verzinnen verlies je weer een stukje 'persoonlijkheid' van je personages.

Zo maar twee voorbeelden die me te binnen schoten.

quote:

Op woensdag 13 april 2005 10:55 schreef chibibo het volgende:

[..]

Als je te veel customization in je spel biedt, kun je weer tegen andere problemen aanlopen.

Hoe kan een maker van een RPG zijn hoofdpersoon een eigen karakter geven en dit in de loop van het verhaal laten ontwikkelen zoals hij dat wil, als de speler elke eigenschap van dit persoon naar eigen wens kan aanpassen? Hoe kan de hij ueberhaupt zijn verhaal vertellen, als de speler volledige vrijheid wil? Hoe complex moet de boom met alle mogelijke vertakkingen van het verhaal worden?

In vechtspellen zijn de moves van de personages heel nauwgezet op elkaar afgestemd, om er voor te zorgen dat de speler altijd een goede kans maakt, met welk personage hij ook vecht, en tegen wie hij ook vecht. Bovendien heeft elk personage vaak een eigen vechtstijl, zoals in o.a. Street Fighter II en Virtua Fighter; als de speler zelf moves kan gaan verzinnen verlies je weer een stukje 'persoonlijkheid' van je personages.

Zo maar twee voorbeelden die me te binnen schoten.

Met RPG's wordt het idd redelijk moeilijk, maar Morrowind is wel een goed voorbeeld. Er is 1 hoofdverhaallijn en er zijn zoveel dingen te doen in de rest van de wereld en het verhaal.

Voor vechtspellen zou er een hele goede physics engine moeten komen als je je eigen moves mag gaan verzinnen en de persoonlijkheid van de personages die maak je dan ook weer zelf.

Het zal wel mogelijk worden, maar het kost gewoon enorm veel tijd om alles goed te ontwikkelen.

quote:

Op woensdag 13 april 2005 10:55 schreef chibibo het volgende:

[..]

Als je te veel customization in je spel biedt, kun je weer tegen andere problemen aanlopen.

Hoe kan een maker van een RPG zijn hoofdpersoon een eigen karakter geven en dit in de loop van het verhaal laten ontwikkelen zoals hij dat wil, als de speler elke eigenschap van dit persoon naar eigen wens kan aanpassen? Hoe kan de hij ueberhaupt zijn verhaal vertellen, als de speler volledige vrijheid wil? Hoe complex moet de boom met alle mogelijke vertakkingen van het verhaal worden?

In vechtspellen zijn de moves van de personages heel nauwgezet op elkaar afgestemd, om er voor te zorgen dat de speler altijd een goede kans maakt, met welk personage hij ook vecht, en tegen wie hij ook vecht. Bovendien heeft elk personage vaak een eigen vechtstijl, zoals in o.a. Street Fighter II en Virtua Fighter; als de speler zelf moves kan gaan verzinnen verlies je weer een stukje 'persoonlijkheid' van je personages.

Zo maar twee voorbeelden die me te binnen schoten.

Je hebt inderdaad goede punten, maar toch denk ik dat die problemen niet enorm groot zullen zijn. Er zal een oplossing gevonden moeten worden om bepaalde doelen te behalen. Bij een RPG kun je bijvoorbeeld een groot aantal scenario's inbouwen als game developer. (Volledige vrijheid is trouwens niet mogelijk). Ik vind het belangrijk dat er niet slechts 1 manier is om een doel te bereiken in een spel. Game developers zullen dus erg creatief moeten zijn tijdens hun brainstormsessies.

Er hoeft niet per sé 1 verhaallijn te zijn. Een spel hoeft niet altijd "goed" af te lopen. Stel dat jij in een RPG het slechte pad opgaat, kan het spel een andere good guy laten ontwikkelen die het tegen jou op gaat nemen in het spel. Op die manier speel je een RPG vanuit een ander perspectief. Natuurlijk kun je tijdens het spel switchen naar de good guys en weer terug.

Wat de vechtspellen betreft: In alle worstelgames zit een "create-a-wrestler" mode. Dit is al een zeer goede functie van de customization. Je kunt je worstelaar een naam geven, hem helemaal vormgeven qua uiterlijk, kleding en moves list, attributes (sterke zwakke punten), zijn entrance instellen, logo's creeeren, etc.

Voor een fighting game kunnen deze opties ook geïmplementeerd worden (althans de 3D spellen). Een hele reeks voorgeprogrammeerde moves, met een move editor waar moves ge-edit kunnen worden. Hoe nauwgezet zijn arsenaal is, moet worden overgelaten aan de speler. Als de speler een überfighter wil maken, dan moet dat kunnen. Wil hij juist een übergeek maken, dan moet dat ook kunnen.