quote:
Echt wel! Mijn vriendin was gister hier op bezoek en toen ik in de keuken was om te koken is hij naast haar op de bank gaan liggen. Je merkt aan alles dat hij minder bang is. Blaffen tegen bezoek is niet meer uit angst maar als aankondiging en houdt gewoon op als bezoek de woonkamer heeft gereikt. Vroeger ging hij dan nerveus heen en weer drentelen, ze in de gaten houden en blaffen of zelfs grommen als ze weer opstonden. Nu gaat hij gewoon lekker ergens liggen dutten als ze eenmaal zitten. Of spelen met Smekje.
Als ik op straat sta te praten met iemand blijft hij rustig staan ipv dat hij probeert te ontsnappen of tegen diegene blaffen. Hij wil wel ten alle tijden minstens twee meter tussen zichzelf en vreemde mensen hebben. Geen probleem! als we wandelen en we komen iemand tegen gaan we gewoon een stap opzij voor mensen. Daar is hij uit zichzelf mee begonnen (in het begin probeerde hij te vluchten, lekker handig midden in het centrum met al die mensen
![]()
) nu gaat hij een stap opzij en loopt er met een boogje omheen. Ik heb er maar gewoon het commando "opzij" bij gaan geven en doe daarmee net of we opzij gaan om beleefd te zijn zodat we niet de hele stoep inpikken en mensen makkelijk kunnen passeren
![]()
Als mensen een hond bij zich hebben vindt hij ze al een stuk minder eng. Daarbij durft hij veel dichterbij te komen en als ze even Smek staan te aaien en dus niet opletten dan gaat hij stiekum even aan ze snuffelen
![]()
Alleen kinderen blijft hij doodeng vinden. Brecht heeft hij ondertussen door: die blijft bij mij in de buurt en daarvan krijgt hij heel veel lekkers. Maar hij blijft bang en niet op zijn gemak als zij er is. Ik leg hem dan ook liever gewoon even met een lekker kluifje op de andere kamer. Brecht wordt vanzelf groot en dan is er nog tijd zat om dikke vrienden met elkaar te worden