Het Grote Beatles Topic

Wednesday 29 January 1969 - Apple Studios
Another song first aired in the Get Back sessions and distined for later re-recording (in this instance, not too much later) was 'I Want You', released on Abbey Road as 'I Want You (She's So Heavy)'.
[...]
Nothing from this day was released on disc, although the performance of 'Besame Mucho' was included in the Let It Be film.

Saturday 22 February 1969 - Trident Studios
There was, at best, a fine dividing line between the end of Get Back and the beginning of sessions for what was to become Abbey Road. Although work on the latter did not begin in earnest until July, a number of that album's songs were well under way by that time.

One was 'I Want You', a fine John Lennon song begun now with 35 takes of the basic track and John's guide vocal (one experimental take was sung by Paul McCartney), almost completed in April and finally finished in August. (The 29 January recording at Savile Row was merely a rehearsal run-through.) But why Trident, and why the three-week delay between the final Savile Row session and this day? Trident because with filming now complete Apple Studios was undergoing a re-build and technological re-think, the Alexis Mardas plans as well as his mixing desk scrapped and the borrowed consoles returned to Abbey Road. Presumably, the Beatles were keen to see out the project in an independent studio. Alternatively, Abbey Road may have been fully booked by other artistes.

The delay was caused by the temporary absence of Glyn Johns and Billy Preston, both in the USA in early February but both back in London to contribute to this session, and by the London hospitalisation of George Harrison between 7 and 15 February for the removal of tonsils.

Friday 18 April 1969 - Abbey Road
[...]
George Harrison, John Lennon, Chris Thomas, Jeff Jarratt and John Kurlander then went into studio two to work on 'I Want You': overdubbing multi-tracked Lennon/Harrison guitars for the song's momentous finale onto the 23 February Tident master; then creating a reduction mixdown (called take one) of that master and then overdubbing yet more guitar parts onto that take one; finishing off with a rough stereo remix of the song's latest incarnation. "John and George went into the far left-hand corner of number two to overdub those guitars," recalls Jeff Jarratt.
"They wanted a massive sound so they kept tracking and tracking, over and over."

Sunday 20 April 1969 - Abbey Road
[...]
Also taped this day were overdubs for the 18 April reduction of 'I Want You'; Hammond organ and a set of conga drums brought in expecially for the session by Mal Evans.

Friday 8 August 1969 - Abbey Road _{Dezelfde dag dat de hoesfoto voor Abbey Road werd gemaakt, btw. Jane}
[...]
Paul went alone into studio three to overdub lead guitar and tambourine onto 'Oh! Darling' while, in studio two, John added Moog synthesizer sounds and effects, and Ringo added drums, to the original 23 February Trident master recording of 'I Want You', not, note, the 18 April reduction mixdown of same. (The released version was an edit of the two.)

Monday 11 August 1969 - Abbey Road
'I Want You' only became titled 'I Want You (She's So Heavy)' during and after this session, which saw the re-recording of tremendous harmony vocals by John, Paul and George, constantly repeating the one line "she's so heavy" onto tracks four and seven of the 18 April take one reduction mixdown. With this, the song was complete, although John Lennon was clearly undecided about which version to release the original Trident master, with overdubs, or the 18 April reduction of same, with different overdubs. At this point he had the new "she's so heavy" inserts cut into both versions to delay the final decision, not made until 20 August. [...]

Wednesday 20 August 1969 - Abbey Road
John Lennon's 'I Want You (She's So heavy)', the first Abbey Road recording, begun in February, was not finished and mixed until today. In the intervening six months it had slowly become one of the most complex of all Beatles recordings.

The story so far: the Beatles, with Billy Preston, and with Glyn Johns as producer, recorded 35 takes at Trident in February, the 'best' being an edit of nine, 20 and 32. On 18 April, at Abbey Road, without Preston, and with Chris Thomas, John and George overdubbed guitars onto that Trident 'best', autorised a reduction mixdown of same (called take one) and then added overdubs onto that. More followed on 20 April, but on 8 August with George Martin John and Ringo added an overdub back onto the original Trident tape and on 11 August a copy of that day's take one overdub was also edited into the Trident tape. So by 20 August there were two tapes, largely but not totally identical, from which to make a final master.

How they did this was to remix both and then edit the two mixes together. The finished article had 'take one' for the first 4'37'' and the original Trident tape for the remaning 3'07'', the break occurring after the vocal line "she's so...". The song, in total, was 7'44'' in duration but the end was a sudden, full volume slash in the tape: it did not fade out or reach a natural conclusion, the inference being that it could have gone on forever. Actually, the tape would have run out at 8'04'' but the suddenness of the ending was powerful.
"We were putting the final touches to that side of the L.P.," recalls Allan Parsons, "and we were listening to the mix. John said "There! Cut the tape there". Geoff [Emerick] cut the tape and that was it. End of side one!"

John Lennon was especially keen to incorporate both the original Trident tape and its own reduction mixdown because the former had a vital and unique overdub: the synthesizer taped on 8 August. John had used the Moog in conjuction with a white noise generator to produce a swirling, gale-force wind effect for the last three minutes of the song (on the record the white noise comes in at around 5'10''). Extraneous tape noise is the bane of a recording producer or enigineer's life, to be kept at a low level, or out, at all times. And here was John Lennon deliberately introducing white noise onto a Beatles recording. It was to cause EMI engineers great concern in 1987 when they were digitally re-mastering Abbey Road for release on compact disc. On record the noise was tolerable but with the increased dynamic range of CD it posed a real problem.

There remains to this day a myth about 'I Want You (She's So Heavy)'; that one can hear a muffled shout of disapproval from the control room after John Lennon, all but tearing his larynx to pieces, shouts "Yeeaahhh!" during the recording (on the finished master this occurs at 4'32''), the inference being that someone was instructing John to keep his voice down. Never, never would anyone have issued such an instruction about a vocal in such a fashion! Close scrutiny of the original Trident tapes reveals the indecipherable shout to belong to a fellow Beatle, off-micophne, taped on 22 February, and that it was certainly not one of disapproval. There was one occasion during the recording of 'I Want You (She's So Heavy)', on 18 April, that Jeff Jarratt asked George Harrison to turn his guitar volume down a little, "I was getting a bit of pick-up so I asked George to turn it down a little. He looked at me and said, drily, 'You don't talk to a Beatle like that'."
[...]
All four Beatles attended this decisive Abbey Road mix and running-order session. It was the last time that they were together inside the recording studio from where they had changed the face of popular music.

...
Uit: The Complete Beatles Recording Sessions - Mark Lewisohn

[Dit bericht is gewijzigd door Jane op 20-08-2002 23:18]

The Recording Technology

It is now more than 25 years* since the Beatles made their first recordings in Abbey Road Studios. They were perhaps fortunate in that during their early career changes in recording technology were taking place around them, the combination of which enabled them to be instrumental in pioneering new techniques, and in so doing change the face of recording for ever.

It had only been some 12 years earlier that the most significant development in modern technology, the tape machine using magnetic tape, had been introduced into Abbey Road. This quickly replaced the previous method of recording directly onto wax, and by 1950 EMI's own BTR machines were providing a degree of flexibility which revolutionised the recording process. Tape could be cut and spliced using non-magnetic scissors, and for the first time this enabled a series of takes to be joined or edited together to produce a flawless performance. Simultaneously the record itself was changing with the old 78s soon to be superseded by the 45rpm single and the 33rpm long playing record. This created a requirement for post-production rooms, the most essential of which was the disc cutting room, and a new range of cutting equipment utilising lacquer blanks coated with a layer of nitro-cellulose raised the quality enormously.

EMI's Alan Blumlein had been working on experimental stereo in the early 1930's, but it was not until 1954 that Abbey Road began to record stereo in earnest. Mixing consoles were moving from fixed racks to desk tops, valves became smaller and soon the transistor was to play its part. Microphones, particularly condeser types from Neumann in Germany, and AKG in Austria, improved the frequency response picked up from the studio, and then by 1960 the first four-track tape machines, initially from Telefunken and then from Studer were introduced. A new range of mixing consoles together with comprehensive tone controls and filters from EMI's own research labs, as well as other electronic devices such as echo chambers, echo plates, limiters and compressors began to provide new creative tools for the recording ingineers. And of couse the new electric guitar had begun to make its mark.

It was with many of these developments in their early stages that the Beatles first came to Abbey Road. Classical recording was often the first to use new systems and four-track machines were used primarily for opera, so that orchestra could be laid onto two tracks and soloists and chorus on the other two. Recording sessions were of fixed three-hour periods, in which four songs were normally recorded, for which each musician received a fee fixed by the Musicians' Union.

In the early days the Beatles too had to abide by the rules. But after they exploded on to the world stage they were soon to change the role of the recording studio forever. They demanded that the studio be used as a workshop to contrive new sounds, the created open-ended studio hours, and they brought the best out of the engineers around them. The Beatles became too successful for anyone to doubt their wisdom. Others followed their work style and demand; equipment manufacturers sprung up supplying new equipment; and new tape machines were being developed with a virtually unlimited number of tracks - all sparked off by the Beatles' extraordinary recording work described in this book.

Ken Townsend
General Manager, Abbey Road Studios

_{* het boek is uit 1988}

Zelf heb ik ook een paar boeken over The Beatles.
Waaronder het boek van hun eerste manager over de tijd voor ze beroemd waren, oa hun tijd in Hamburg.
Een echt jongensboek, heb het als kind dan ook veel gelezen.
Ben de titel ff kwijt.

Verder heb ik 'Summer of love' van George Martin. Viel me nogal tegen.
Ik heb nog een zeer matig boek 'The Lost Beatles Interviews'.

Een echt goed boek vind ik 'A day in the life' van Mark Hertsgaard. Het is een soort biografie van hun muziek.
Eigenlijk een bondige versie van The Complete Beatles Recordings.

1 --- BAck in the U.S.S.R---
geniaal nummer vind ik, tja wat moet ik zeggen. heerlijk ritme, mooi herhaling van Back in the U.S, BAck in the U.S.
kan iemand me vertellen of en zo ja welke, politieke achtergrond er achter dit nummer schuilt?
2 --- Come Together ---
Erg mooi gezongen, wekt gewoon een heerlijk gevoel op, alsof je op een rand staat en bijna in heerlijk warm water gaat springen, vooral aan het einde van de coupletten, ja ik weet het vage vergelijking. weet iemand hgoe dat sissendachtige geluidje is gemaakt, het Come Together begint er mee. Is het met zon bosje staafje gemaakt op een drumstel?

3 --- Day Tripper ---
Geweldig gitaar(?)spel, het begin, ooohhhhhhhh.

4 --- Let it be ---
erg mooi pianospel, erg mooi gezongen, tsja. Kan iemand me trouwens uitleggen wat Let it be betekent, ja laat het zijn, maar wat wordt ermee bedoeld, dat je niet te druk over dingen moet maken?

5 --- Drive my car---
Moeilijk te verklaren, deels ook in het feit dat het niet over liefde gaat, zoals wel meer beatle-nummers, de beatle zijn een van de weinige bands die ik ken die over zo`n btje alles hebben gezongen.
Combinatie van erg mooi getokkel op de gitaar, en mooi pianospel.

6 --- A day in the life ---
Is al wel meer verklaard d8 ik, daar sluit ik me wel bij aan.

7 --- Yesterday ---
jawel, daar is ie dan. Ik vind het een geweldig nummer, Mooie tekst, mooi gezongen, tsja. Moeilijk eigenlijk, uitleggen waarom je nummers mooi vindt.

8 --- Girl ---
Geweldig mooi nummer, moeilijk te verklaren.

9 --- Hey Bulldog ---
Dat pianostukje aan het begin:9~... De rest ook, heerlijk

10 --- Elanor Rigby ---

Hmmm, het vioolspel, de tekst, tsja

Nu heb ik ook ontdekt hoe irritant dit kan zijn, op elke plek mag maar 1 nummer:(

Nu nog een lijstje, geen top, van nummers van de beatles die ik negatieve uitschieters vind, wel mooi maar toch

- Yellow Submarine
- All you need is love
- Twist and Shout
- Lovely Rita
- Magical Mystery tour

quote:

---

Op donderdag 22 augustus 2002 16:55 schreef Thelonious het volgende:
Een echt goed boek vind ik 'A day in the life' van Mark Hertsgaard.

---

Ach, laat ik nog eens een lijstje maken . Deze keer met favoriete boeken (even uit het hoofd):

1. The Complete Beatles Recording Sessions - Mark Lewisohn
Ja, zoals ik hierboven al zei, het is een soort Beatles-'bijbel'. Misschien niet zo leuk voor de beginner die meer over the Beatles zelf wil weten, maar voor de muziekliefhebber die wil weten hoe die nummers allemaal tot stand kwamen bijna een must. En geweldig geschreven. Het zou ook een droge opsomming kunnen zijn geworden, maar het leest als een spannend boek.

De rest is niet in speciale volgorde.

Beatle (the Pete Best story)- Pete Best & Patrick Doncaster
Over (vooral) de Hamburg-tijd en hun 'misdragingen' daar.
The Beatles live - Mark Lewisohn
Net zoiets als het boek over de recording sessions, maar dan over de live optredens. Vooral leuke anecdotes uit de beginjaren.
The Beatles, autorized biografy - Hunter Davies
De 'officiele' biografie (nou ja, voordat het Anthology boek er was, denk ik).
Shout! - Philip Norman
De 'onofficiele' biografie, dus iets kritischer.
Het Beatles Dagboek - Har van Fulpen
Moet erbij omdat het het eerste Beatlesboek was dat ik had. Een van-dag-tot-dag beschrijving van hun carriere (en iets meer).
Thank U very Much (Mike McCartney's family album) - Mike McCartney
Geschreven door de broer van Paul McCartney, die ook veel van de vroege foto's uit de begintijd in Liverpool gemaakt heeft. Het is niet zozeer een aaneengesloten verhaal, als wel een verzameling anecdotes. Over hun jeugd en veel over de begintijd van de Beatles, voor de grote roem. Geweldige verhalen over Liverpool.
The Beatles (A Rolling Stone Press Book)
Meer de Amerikaanse kant van het verhaal. Veel redelijk onbekend fotomateriaal.

Tot mijn grote schande moet ik bekennen dat ik het Anthology boek nog steeds niet helemaal gelezen heb. * Jane neemt zich voor dat binnenkort eens te gaan doen

quote:

---

Op donderdag 22 augustus 2002 17:56 schreef nielspan het volgende:
1 --- BAck in the U.S.S.R---
geniaal nummer vind ik, tja wat moet ik zeggen. heerlijk ritme, mooi herhaling van Back in the U.S, BAck in the U.S.
kan iemand me vertellen of en zo ja welke, politieke achtergrond er achter dit nummer schuilt?

---

quote:

---

Op donderdag 22 augustus 2002 19:21 schreef Jane het volgende:

[..]

Ik heb hier zeker een boekenplank of 2 a 3 met Beatlesboeken.

---

quote:

---

Volgens mij zit er weinig echt politieke achtergrond achter dat nummer. Het was volgens mij meer bedoeld als een soort parodie op the Beach Boys.

---

[Dit bericht is gewijzigd door Thelonious op 22-08-2002 21:16]

quote:

---

Op donderdag 22 augustus 2002 21:14 schreef Thelonious het volgende:
Heb je een 'Paul is dead'- boek ofzo?

---

quote:

---

Op donderdag 22 augustus 2002 21:14 schreef Thelonious het volgende:
Heb je een 'Paul is dead'- boek ofzo?

---

Maar het mooiste dat ik daarover heb is toch wel een (gestencild) artikel van ene Joel Glazier, Beatlesfan en professor (dacht ik) uit de VS, die er een ware studie van gemaakt heeft. Hij heeft nog een tijdje op Beatlesconventies e.d. lezingen over het onderwerp gegeven. Bij één daarvan ben ik ook geweest en daar heb ik zelfs ook nog een bandje van (iemand had het opgenomen met een cassetterecorder).
Ik geloof niet in dat hele 'Paul is dood'-verhaal, maar die gozer kon het zo brengen dat je na afloop toch ging twijfelen.

quote:

---

Volgens Bresler was het een politieke moord, langdurig voorbereid door speciaal voor politieke moorden opgerichte CIA-eenheden die met 'geprogrammeerde huurmoordenaars' werken. Hij geeft daar huiveringwekkende voorbeelden van.

---

Dit is trouwens wel een heel leuk boek:

Een fictief verhaal over de carriere van The Beatles dus. Hilarisch! Ook een stukje van de cover-tekst:

quote:

---

"The finest novel ever written about rock and roll, it is certainly the funniest. Shipper's humor is incessant, sharp and usually nasty; he takes the reader through every stage of the Beatles' career, twisting each period until it has become a revelatory parody of itself. The book leaps straight out of the lunatic fringe of current Beatle-obsession. Along with many gems, and a number of hilarious running jokes, there is real empathy for the Beatles and anger at what we, as fans, may be doing to the Beatles by refusing to let them drop their old identities."
- Greil Marcus, Village Voice

---

Ik ga zeker op zoek naar dat boek dat zo door Greil Marcus wordt aangeprijsd!

The National Health Cow

I strolled into a farmyard
When no-one was about
Treading past the troubles
I raised my head to shout.
'Come out the Cow with glasses,'
I called and rolled my eye.
It ampled up toward me,
I milked it with a sigh.
'You're just in time' the cow said,
Its eyes were all aglaze
'I'm feeling like an elephant,
I aren't been milked for days.'
'Why is this?' I asked it,
Tugging at its throttles.
'I don't know why, perhaps it's 'cause
MY milk comes out in bottles.'
'That's handy for the government,'
I thought in a tick
The cow fell dead all sudden
(I'd smashed it with a brick)
_{Uit: John Lennon - A Spaniard In The Works, 1965}

quote:

---

Op vrijdag 23 augustus 2002 17:29 schreef Jane het volgende:
Over Beatles boeken gesproken:
Je hebt natuurlijk ook nog de boeken van John Lennon, met zijn grappige, absurde gedichten en verhaaltjes.

The National Health Cow

I strolled into a farmyard
When no-one was about
Treading past the troubles
I raised my head to shout.
'Come out the Cow with glasses,'
I called and rolled my eye.
It ampled up toward me,
I milked it with a sigh.
'You're just in time' the cow said,
Its eyes were all aglaze
'I'm feeling like an elephant,
I aren't been milked for days.'
'Why is this?' I asked it,
Tugging at its throttles.
'I don't know why, perhaps it's 'cause
MY milk comes out in bottles.'
'That's handy for the government,'
I thought in a tick
The cow fell dead all sudden
(I'd smashed it with a brick)
_{Uit: John Lennon - A Spaniard In The Works, 1965}

---

Best wel een lollig gedichtje, maar waarschijnlijk is het leuker als ik zou weten wat er met de National Health (=Britse ziekenfonds, dacht ik) aan de hand was toen dit gedichtje ontstond.

_{Uit: John Lennon - In His Own Write, 1964}

P.S. Nog ff en dit topic kan naar literatuur

quote:

---

Op vrijdag 23 augustus 2002 18:13 schreef Jane het volgende:
Geen idee wat er met de National Health Service aan de hand was toen, maar ik geloof dat je ook niet zo erg naar achterliggende betekenissen moet zoeken in die boeken, getuige ook het voorwoord van Paul McCartney bij het eerste boek (ik had ff geen zin om het over te typen).

[afbeelding]
_{Uit: John Lennon - In His Own Write, 1964}

P.S. Nog ff en dit topic kan naar literatuur

---

quote:

---

Op dinsdag 27 augustus 2002 16:30 schreef Zander in het Las Ketchup-topic het volgende:
Ik heb trouwens afgelopen week half Utrecht doorzocht naar het boek van Lewisohn, nergens te vinden. Dit weekend ga ik Rotterdam maar eens proberen, en anders maar bestellen...

---

Ik meende me dat al te kunnen herinneren, maar ik heb het voor de zekerheid nog ff opgezocht.

Dat boek is namelijk (samen met die over de live-optredens) vervangen door The Complete Beatles Chronicle.

Die heb ik zelf niet (je kunt niet alles hebben, he? ), maar ik heb hem wel ooit voor een vriend gekocht. Ik ben toen geslaagd bij The American Book Centre in Amsterdam (Kalverstraat). Volgens mij hebben ze ook nog ergens anders (1 of meer) filialen.

Ik weet niet waarom, maar ik vind het ergens een beetje jammer dat die 2 boeken samengevoegd zijn, maar ja, alle kleine foutjes die in mijn exemplaren misschien nog zitten zijn daar natuurlijk wel uitgehaald.
Succes met zoeken in ieder geval!

Verder ben ik een beetje bang dat ik dit topic misschien om zeep heb geholpen met mijn 'literaire kritieken', dus er mag ook weer gewoon over muziek gepraat worden hoor!

quote:

---

Op zaterdag 07 september 2002 19:33 schreef Seborik het volgende:
Vanavond komt de film Yellow Submarine op Nederland 1 om 23:50.

---

quote:

---

Op donderdag 22 augustus 2002 17:56 schreef nielspan het volgende:

1 --- BAck in the U.S.S.R---
geniaal nummer vind ik, tja wat moet ik zeggen. heerlijk ritme, mooi herhaling van Back in the U.S, BAck in the U.S.
kan iemand me vertellen of en zo ja welke, politieke achtergrond er achter dit nummer schuilt?

---

quote:

---

Paul McCartney heeft verklaard dat er in 2003 een nieuwe versie uitkomt van het Beatles-album Let It Be. Hierop is het orkestgedeelte weggelaten.

---

Nou ja, een officiele versie is altijd leuk, natuurlijk. En hij zal allicht anders zijn dan deze bootleg.
Het is bekend dat McCartney nooit blij is geweest met de orkestratie op Let It Be en dat hij vooral niet te spreken was over hoe The Long And Winding Road uit de verf was gekomen. En de beslissing om Phil Spector te vragen om het album af te maken, was de zijne sowieso al niet geweest.

Dus nu, na 32 jaar, wil hij die 'misser' alsnog gaan goedmaken... Ja, gek he, toch heb ik er mixed feelings over... Ik ben zelf ook niet zo weg van die georkestreerde versie en vind die 'rauwe' bootleg die ik heb ook veel mooier, maar ja, moet je er na al die tijd nog zo erg aan gaan sleutelen dat het resultaat heel anders wordt? Dit gaat toch wel iets verder dan een beetje opnieuw mixen...
Ik ben er nog niet uit.

Toch leuk dat ze kennelijk die hele 'Get Back' plaat eens officieel willen uitbrengen, lijkt me wel een leuk aardigheidje voor de fanatieke fans. En er stond ook nog een officiele release van 'Carnival of Light' op stapel volgens een ander topic hier, ben dus wel benieuwd of er binnenkort iets leuks verschijnt op Beatles-gebied (Anthology IV?)