Thuiswonende ouderejaars, wat bezielt ze eigenlijk?

quote:

Ik geloof dat ik vrij duidelijk aangeef (ook in mijn post ná diegene die jij hier quote) waaróm ik die mensen dan niet serieus neem. Daar zie ik je niet inhoudelijk op reageren.

Op welke inhoud kon er nog meer een reactie gegeven worden dan? Op dit: (?)

quote:

Dat mag misschien kort door de bocht zijn, maar niet zonder reden: ik heb zelf óók thuisgewoont. Ik wéét het verschil!

Je stelt dat jij iets "wéét". Hoezo inhoud? Of dit: (?)

quote:

De belangrijkste verantwoordelijkheid die je hebt is aan jezelf: welke mensen laat je toe in je leven en hoe vaak? Hoe onderhoudt je je sociaal leven? Waar geef je je geld (niet) aan uit? Kortom: hoe word je je eigen persoon, zónder de sociale controle die je -uit wat voor gezin je ook komt- per definitie hebt.

Alsof iemand die thuiswoont nooit heeft moeten beslissen welke mensen hij toelaat. Alsof zo iemand ook niet beschikt over een groot sociaal netwerk die onderhouden moet worden. Alsof een thuiswonende ook niet moet bepalen waar hij zijn geld aan uitgeeft. Meen je nou serieus dat al dat soort zaken bij een thuiswonende door het gezin geregeld wordt? Ja hoor, pappa en mamma blijven vertellen welke mensen toegelaten moeten worden, hoe een sociaal leven onderhouden moet worden en hoe de euro werkt. Dat is naar mijn mening net zo goed een vervreemding van de werkelijkheid.

Of bedoelde je dit: (?)

quote:

Ik durf te beweren dat als je niet op kamers gaat, je een (groot) stuk van die sociale en persoolijke ontwikkeling mist.

Je durft te beweren. Knap hoor. Toon maar aan.

O nee, dan deze bewering:

quote:

Iemand die pas op z'n 40ste, tussen baan en kinderen, gaat puberen zal dat ook niet hetzelfde meemaken...

Alsof iemand die langer thuis heeft gewoond op later leeftijd nog een puber is en dat gedrag vertoont. Laat dat standaard hokje denken nu eens los. Mensen hoeven niet allemaal hetzelfde te doen in het leven. Mensen hoeven niet allemaal dezelfde ontwikkeling door te maken in het leven. En niet elke fase hoeft even lang te zijn.

quote:

Definitief de meeste kortzichtige persoon die ik op dit forum ben tegengekomen. Ik probeerde in mijn posten wat feiten te geven

Feiten melden niet per definitie de waarheid over wat je wilt bewijzen. 1+1 is ook 2, maar daar heb je niks aan als de som 5+5 is. Dan kan er ook nog eens iemand komen die beargumenteert dat 1+1 ook 10 kan zijn. Of te wel: je kan willekeurige "feiten" noemen, maar dat betekent totaal niks. Overigens haalde je emperisch onderzoek aan en daar is per definitie nooit iets een feit; iets is hooguit aangetoond en dan moet je rekening houden dat niet alle interpretaties geldig zijn.

quote:

In het vorige topic over dit onderwerp was het trouwens ook al zo dat de meerderheid van de postings werd gedaan door thuiswonende studenten die meenden zichzelf te moeten verdedigen. Die hangen volgens mij ook gewoon meer dan gemiddeld rond op dit soort fora.

Ik zie jou hier ook vaak. Mag ik dan concluderen dat je nog thuiswoont?

quote:

Op vrijdag 18 maart 2005 11:44 schreef Hik het volgende:
WAUW! Jullie lezen écht niet hè?!
Natuurlijk zijn er uitzonderingen (die de regel bevestigen).

Die ene zin had ik idd niet gezien.

quote:

Op vrijdag 18 maart 2005 11:44 schreef Hik het volgende:
Maar mijn argument blijft overeind: je loopt -hoe dan ook- een stuk persoonlijke ontwikkeling mis op een zeer cruciaal moment in je leven. Wellicht heb je daar iets anders voor in de plaats of is er op
dat moment iets belangrijker (zoals steun bieden aan je familie bijvoorbeeld).

Ben ik verder grotendeels met je eens.

quote:

Op vrijdag 18 maart 2005 11:44 schreef Hik het volgende:
Overigens is het grappig dat je juist dat thuisblijven voor een vriendje/vriendinnetje aandraagt. Je ziet hier op FOK vaak van die posts van mensen die zich afvragen of ze wel op kamers/stage in het buitenland/lange reis moeten gaan "omdat ze dan weg zijn van hun vriendinnetje". Hóe belangrijk en goed je relatie ook is, ik vind het zó fout om dat (zéker als je zo jong bent) je persoonlijke ontwikkeling in de weg te laten staan. Als die relatie inderdaad zo goed is blijf-ie dat toch wel en hoe goed is je relatie werkelijk als-ie je belemmert dat ándere stukje van jezelf te ontdekken?

Mijn opmerkingen over beslissingen serieus nemen was grotendeels bedoeld voor het eerste voorbeeld (ook al blijkt dat idd niet uit de tekst). Ik ben het ook verder met je eens dat je relatie geen 'dwangbuis' moet zijn; je 'behoort' vrijheid te geven en te krijgen.
Er zit echter denk ik een verschil tussen iets uit vrije wil doen (omdat je dat graag zo wil, niet omdat die ander je dat oplegt of omdat je zelf denkt niet zonder die ander te kunnen) en iets doen omdat dat min-of-meer van je 'geeist' wordt. Mijn keuze is trouwens ook om blijmoedig dag te roepen tegen vriendje (en vriendje zou dat ook zo bij mij doen), maar ik denk dat die balans kan bij andere mensen anders uitvallen, terwijl hun relatie dan nog steeds gelijkwaardig etc kan zijn.

Er zijn ook mensen waarvan de ouders in een woning wonen waar gemakkelijk meerdere personen kunnen wonen.
Dubbele badkamer, keuken, etc...

je moet dus nie te vlug zeggen dat het vreemd is...

quote:

Op vrijdag 18 maart 2005 11:56 schreef Neuralnet het volgende:
Ik zie jou hier ook vaak. Mag ik dan concluderen dat je nog thuiswoont?

Je concludeert maar wat je wilt In jouw manier van redeneren lijkt het niet mogelijk dat, ook al bestaan er uitzonderingen op een bepaalde trend (die Hik ook echt wel erkent), die trend er nog steeds wel gewoon is, en dat je dus best algemene beweringen mag doen ook al zijn er altijd een paar gevallen waarin het anders is. Dus ja, in jouw denktrant is de enig mogelijke conclusie inderdaad dat ik nog thuiswoon.

(Op de discussie zelf reageer ik maar gewoon helemaal niet meer )

quote:

Op vrijdag 18 maart 2005 11:55 schreef MarkzMan_X het volgende:

[..]

Wow, een kluis? Wat voor hobby is dat

Een dure hobby denk ik.

quote:

Op vrijdag 18 maart 2005 12:48 schreef Steijn het volgende:

[..]

Een dure hobby denk ik.

Postzegels verzamelen.

Ik had toen ik ging studeren een auto waar ik niet meer zonder kon. Om verschillende redenen. Ik kan niet een auto EN een kamer betalen, dus tot het eind van mijn studie (dan ben ik 23) woon ik thuis. Waar ik overigens alles mag, doe en kan.

Geld dus. En luxe, in zekere zin.

quote:

Op vrijdag 18 maart 2005 10:14 schreef thaleia het volgende:
In het vorige topic over dit onderwerp was het trouwens ook al zo dat de meerderheid van de postings werd gedaan door thuiswonende studenten die meenden zichzelf te moeten verdedigen.

In de OP werd dan ook gevraagd om argumenten om wel thuis te blijven. Ik schiet zelf ook in de verdediging merk ik. Ik snap een aantal argumenten wel, en zoals gezegd: ik geloof ook best dat op jezelf wonen (tijdens je studie) veel voor je kan betekenen. Helaas zijn er niet al te veel mensen die werkelijk beargumenteren wat de voordelen zijn voor op jezelf gaan, en een stuk meer die je hun keuze door de strot willen persen. Van die kreten dat je te slap, te bang of te lui ofzo bent als je niet op jezelf gaat tijdens je studie, die dwingen me wel een beetje in die verdedigingspositie

Waarom zouden thuiswonende studenten trouwens meer rondhangen hier

quote:

Op vrijdag 18 maart 2005 14:43 schreef Jentin het volgende:
Waarom zouden thuiswonende studenten trouwens meer rondhangen hier

Dat weet ik niet, ik DENK dat de meerderheid van de studenten wel degelijk de mening van Hik (en mij, en enkele anderen in dit topic) deelt, en ook de meerderheid van de oud-studenten en blijkbaar (gezien het door iemand aangehaalde onderzoek) misschien ook werkgevers. En het viel me op dat hier in dit topic juist de reacties van mensen met een andere mening overheersen. Vandaar dat ik gok dat de thuiswonende studenten hier misschien gewoon zijn oververtegenwoordigd. Hoeft helemaal niet zo te zijn, maar dit is voor nu even mijn theorie

quote:

In jouw manier van redeneren lijkt het niet mogelijk dat, ook al bestaan er uitzonderingen op een bepaalde trend (die Hik ook echt wel erkent), die trend er nog steeds wel gewoon is, en dat je dus best algemene beweringen mag doen ook al zijn er altijd een paar gevallen waarin het anders is.

Een algemene bewering doen om een trend duidelijk te maken mag. De generalisatie wordt dan gebruikt omdat een grote mate van detail niet gewenst is. Je mag echter geen algemene trend aanhalen en zondermeer stellen dat hij van toepassing is op een paar individuen. Of te wel: compressie waarbij je informatie verliest mag, maar informatie die je niet hebt erbij verzinnen door terug te generaliseren mag niet. Een lerares (welk vak geef je?) hoort dat toch te weten.

quote:

(Op de discussie zelf reageer ik maar gewoon helemaal niet meer )

Gebrek aan argumenten en uitgeluld dus. Prima. Speel je ook zo op de man tegen je leerlingen? Ik vermoed dat ze regelmatig de tent bij je afbreken.

quote:

Op vrijdag 18 maart 2005 11:56 schreef Neuralnet het volgende:
Je stelt dat jij iets "wéét". Hoezo inhoud? Of dit: (?)

Het enige dat ik probeerde aan te geven dat ik ervaringsdeskundige ben in beide omstandigheden: ik heb thuis gewoond en op mezelf. En hoewel ieder gezin anders is (dat schreef ik ook al eerder) kan ik het verschil dus behoorlijk invoelen. Dit in tegenstelling tot de mensen die (nog) thuis wonen en dus mijns inziens moeilijk kunnen oordelen over wat er precies verandert als je eenmaal het huis uit gaat.

quote:

Alsof iemand die thuiswoont nooit heeft moeten beslissen welke mensen hij toelaat. etc...

Het ging mij om het stukje sociale controle wat er in de meeste gevallen inzit als je nog bij je ouders woont. Natuurlijk héb je al een (groot) sociaal netwerk als je nog thuis woont. Mijn punt was dat je iets geheel nieuws moet gaan opbouwen als je op jezelf gaat wonen, zonder dat je kunt "terugvallen" op familie en bestaande vrienden (die jou al jaren kennen). Om een voorbeeld te geven: ik heb een poos in het buitenland gewoond. Als ik daar een week in mijn bed was gaan liggen kraaide er geen haan naar. Als ik met mijn dronken hoofd op tafel was gaan dansen had wellicht niemand mij eraf getrokken. De mensen daar kénden mij voor die tijd niet, dus wellicht was dat wel de normake gang van zaken?! Weten zij veel... Vrienden die je al jaren kent, en in nog grotere mate (voor veel mensen) je familie kénnen jou, ze weten hoe je in elkaar zit. Dat is heel veilig en fijn, maar kan je ook verhinderen je verder te ontwikkelen, bepaalde zaken te doen, mensen te leren kennen, hobby's op te pakken die op het eerste gezicht "niet bij jou horen". (En daar bedoel ik dus niet dat dansen op die tafel mee ). Je studententijd is daar dé tijd voor, omdat het (iemand schreef dat hierboven geloof ik) een soort snelkookpan is van mogelijkheden, ervaringen en mensen (die ook allemaal in dat proces zitten). Daar maak je optimaal gebruik van als je je onttrekt aan die sociale controle van het thuisfront (hoe minimaal je die wellicht ook ervaart) door op kamers te gaan.

quote:

Alsof iemand die langer thuis heeft gewoond op later leeftijd nog een puber is en dat gedrag vertoont.

Dat beweerde ik niet. Ik trok een vergelijking. Er zijn mensen die (door omstandigheden) nooit "pubergedrag" hebben vertoond op hun 13-17e. Maar iedereen móet een keer puberen, dus bij die mensen gebeurt dat pas wanneer ze (bijvoorbeeld) 40 zijn, in een hele lastige fase van hun leven (gaan ineens puberen tegen hun baas, of tegen hun partner ).
Net als dat iedereen moet puberen, moet ook iedereen op een bepaald punt zijn persoonlijkheid ontwikkelen ("zelfstandig worden") onafhankelijk van familie en het overige thuisfront. Als je dat niet tijdens je studie doet kan dat je op latere leeftijd aardig in de weg zitten....

quote:

Op vrijdag 18 maart 2005 11:55 schreef MarkzMan_X het volgende:

[..]

Wow, een kluis? Wat voor hobby is dat

Schietsport

quote:

Op vrijdag 18 maart 2005 14:52 schreef Neuralnet het volgende:
Gebrek aan argumenten en uitgeluld dus. Prima. Speel je ook zo op de man tegen je leerlingen? Ik vermoed dat ze regelmatig de tent bij je afbreken.

Wat doe jij hier zelf Neuralnet? IK heb in dit topic niemand persoonlijk aangevallen.

Trek over argumenten, uitgeluld zijn, mijn woonsituatie, mijn werk en alle andere zaken op deze wereld gerust elke conclusie die je wilt, mijn zegen heb je.

quote:

Op vrijdag 18 maart 2005 14:47 schreef thaleia het volgende:

[..]

En het viel me op dat hier in dit topic juist de reacties van mensen met een andere mening overheersen. Vandaar dat ik gok dat de thuiswonende studenten hier misschien gewoon zijn oververtegenwoordigd. Hoeft helemaal niet zo te zijn, maar dit is voor nu even mijn theorie

Al of niet waar, dat klinkt heel logisch. Ik denk dat mijn verdedigingsmodus even op tilt sloeg

ik denk dat iedereen toch probeert zijn nut te maximaliseren en sommige mensen doen dat blijkbaar thuis en anderen op kamers dat ligt toch aan een hele sloot variabelen en de combinatie daarvan bepaalt of iemand op kamers gaat of niet, ljikt mij dan...

quote:

Het enige dat ik probeerde aan te geven dat ik ervaringsdeskundige ben in beide omstandigheden

Dat je het verschil kent: akkoord. Mijn punt was juist dat je dan NOG niet kunt oordelen voor een ander. Stel je eens voor zeg dat iedereen die iets als goeds ervaren heeft voor zichzelf dat aan anderen gaat lopen opdringen onder het mom van "het is goed voor je". Dat bepalen die mensen zelf wel. DAT is eerder een kenmerk van zelfstandigheid. Mensen beweren iets en zij durven dat stellig in twijfel te trekken.

quote:

Mijn punt was dat je iets geheel nieuws moet gaan opbouwen als je op jezelf gaat wonen, zonder dat je kunt "terugvallen" op familie en bestaande vrienden (die jou al jaren kennen).

Want iedereen die uit huis gaat gaat opeens zover wonen dat familie en vrienden uit hun leven vallen... Je gaat teveel uit van je eigen situatie en je gaat er teveel van uit dat mensen net als jij in het buitenland gaan wonen. Dat is de grootste fout die mensen hier maken: vanuit hun eigen situatie en ervaring redeneren en denken dat iedereen dat pad moet volgen. Dat werkt zo echt niet.

Overal waar je komt kom je mensen tegen en overal zal je met mensen moeten interacteren, selecteren en evalueren. Het maakt daarbij echt niet uit waar je fysiek woont.

quote:

Er zijn mensen die (door omstandigheden) nooit "pubergedrag" hebben vertoond op hun 13-17e.

Natuurlijk zijn die er, maar ik zie niet in wat dit nu weer met de kwestie thuiswonen te maken heeft. Bijna alle jongeren van 13-17 wonen op die leeftijd nog thuis. Of te wel: je probeert hier een verband te trekken tussen thuiswonen en omstandigheden waardoor men niet heeft kunnen puberen. Die omstandigheden komen zowel onder uitwonenden als thuiswonenden voor. Denk aan jongeren die vliegensvlug op kamers gaan omdat hun ouders ze niet liggen en door allerlei problemen geen "kind" konden zijn. En denk andersom aan thuiswonenden die een prima jeugd hebben gehad vol met vrienden en vriendinnen. Zoiets relateren aan het thuiswonen lijkt me niet aan de orde.

quote:

Net als dat iedereen moet puberen, moet ook iedereen op een bepaald punt zijn persoonlijkheid ontwikkelen ("zelfstandig worden") onafhankelijk van familie en het overige thuisfront.

Gelukkig is het leven niet zo lineair als jij het hier voorstelt en gelukkig zijn er in het leven veel meer mogelijkheden om bepaalde dingen te ontwikkelen. Natuurlijk moet je je persoonlijkheid ontwikkelen, maar dat betekent niet dat de manier die jij hebt gekozen (zelfstandig wonen) de enige manier is om dat doel te bereiken. Je denkt volgens mij echt dat de manier van leven en doen die jij hebt gekozen voor iedereen hetzelfde moet zijn. Mensen maken zelfstandig hun eigen keuzen. Wie ben jij dan om te stellen dat zij niet zelfstandig zijn? We hoeven ons niet allemaal af te zonderen van onze familie om toch goed te kunnen leven.

quote:

Op vrijdag 18 maart 2005 18:12 schreef nozem het volgende:
Lieve mensen, wat een fijne discussie heb ik toch weer opgestart, ik ben trots op jullie!

Zoals verwacht zijn de mensen die hier reageren in twee kampen op te splitsen: Zij die nog thuis wonen, zich enigzins aangevallen voelen en zichzelf trachten te verdedigen en daarnaast de kosmopolieten, de mensen van de wereld, de lieden waar we nog wat van gaan horen in de toekomst! Ik doel hier op, zoals gij allen reeds kon bevroeden, de uithuizigen.

Ik begrijp hieruit dat uithuis wonen je zelfspot goed doet

quote:

Zoals verwacht zijn de mensen die hier reageren in twee kampen op te splitsen: Zij die nog thuis wonen, zich enigzins aangevallen voelen en zichzelf trachten te verdedigen en daarnaast de kosmopolieten, de mensen van de wereld, de lieden waar we nog wat van gaan horen in de toekomst!

Of misschien is het niet zo zwart-wit en zitten er ook mensen die niet (meer) thuiswonen en toch de standpunten van de thuiswonenden kunnen beargumenteren omdat zij zich wel kunnen inleven. Ik blijf van mening dat mensen nooit hun idee-en moeten opdringen andere mensen onder het mom van "omdat het zo hoort".

'Thuiswonen' vind ik trouwens een erg foute uidrukking voor dit fenomeen. Als je niet dakloos ben woon je toch altijd thuis?

Ik woon ook thuis.

quote:

Op vrijdag 18 maart 2005 23:23 schreef heiden6 het volgende:
'Thuiswonen' vind ik trouwens een erg foute uidrukking voor dit fenomeen. Als je niet dakloos ben woon je toch altijd thuis?

Ik woon ook thuis.

Daklozen hebben gewoon een heel erg groot huis.

quote:

Op vrijdag 18 maart 2005 23:24 schreef Steijn het volgende:

[..]

Daklozen hebben gewoon een heel erg groot huis.

Met een dak boven hun hoofd wat "ozonlaag" heet

* Bosbeetle heeft tot zn 22ste thuis gewoont en dat was idd omdat ik geen kamer kon vinden en in die tijd in 3 steden gelocaliseerd was .. maarja nu heb ik wel mijn eigen maagden 'pad'

quote:

Op vrijdag 18 maart 2005 09:42 schreef ChrisJX het volgende:

[..]

Maar als jij zo'n lekker stuk bent, moet je toch júist in Delft gaan wonen? Al die nerds zijn namelijk toch geen concurrentie voor je

Het probleem is niet concurrentie.
Er zijn gewoon GEEN vrouwen.

p.s toen de buit binnen was ben ik natuurlijk wel meteen op mezelf gaan wonen. Eindelijk rustig nuecken

quote:

Op zaterdag 19 maart 2005 08:38 schreef SeLang het volgende:
Het probleem is niet concurrentie.
Er zijn gewoon GEEN vrouwen.

Zit je nou écht te wachten tot ik ga happen?

quote:

Op zaterdag 19 maart 2005 12:33 schreef Hik het volgende:

[..]

Zit je nou écht te wachten tot ik ga happen?

quote:

Op zaterdag 19 maart 2005 12:55 schreef SeLang het volgende:

[..]

*hap

quote:

Op donderdag 17 maart 2005 12:22 schreef blieblie het volgende:
om te socializen

Neem me niet kwalijk hoor.
Dat is mijn reflex op het woord "socializen".

Wat een drammerig topic dit btw.

quote:

Op dinsdag 15 maart 2005 16:22 schreef nozem het volgende:
Je komt ze steeds meer tegen op de universiteit, studenten die reeds in hun zoveelste studiejaar zitten, dik boven de 20 zijn en toch nog lekker bij pappie en mammie wonen ondanks de soms meewarige blikken van studiegenoten. Uiteraard kan het zijn dat je niet lang van huis kunt vertoeven door bepaalde omstandigheden maar in de meeste gevallen is het koudwatervrees, gemakzucht en luxedrang.

Je ziet het niet alleen bij studenten, maar ook bij werkende jongeren Er is zelfs een officiële term voor: Hotel Mama. Volgens mij heeft het minder te maken met woningnood (zeker bij de tweede categorie), maar meer met gemakzucht en moeite hebben met het inleveren van een bepaalde levensstandaard. Ik ga er gewoon vanuit dan mijn grut het ouderlijk huis verlaat wanneer ze het middelbare schooldiploma op zak hebben (en dat weten ze ) . Ik heb ze dan volgens mij niet zoveel meer te bieden, in de dagelijkse sfeer, en denk dat ze er meer aan hebben wanneer ze echt op eigen benen gaan staan. Bovendien.....willen de ouders óók wel een keer hun privacy terug, kwa nuecken

quote:

Op vrijdag 18 maart 2005 16:03 schreef Evil_Jur het volgende:

[..]

Schietsport

Dat viel te verwachten met zo'n ondertitel.

Ik vind het trouwens een wat zinloze discussie. Doet me denken aan een studiegenoot van me. Stond in de kroeg, praat een half uur met een leuk meisje. Totdat ze verteld wat ze studeert. Psychologie ofzo. Waarop hij in lachen uitbarst, en nog zoiets probeert te zeggen als "nee joh, hartstikke leuk voor je".
Iedereen moet toch zelf weten wat ie doet? Als mensen hier stellen dat op je zelf wonen zo'n gigantische persoonlijke ontwikkeling is, vind ik erg overtrokken. Dan hebben ze kennelijk thuis niet genoeg mee gekregen. Woon zelf nu 2 jaar op kamers, en om nou te zeggen dat ik zo veel ben veranderd...

quote:

Op zaterdag 19 maart 2005 13:24 schreef Haushofer het volgende:
Ik vind het trouwens een wat zinloze discussie. Doet me denken aan een studiegenoot van me. Stond in de kroeg, praat een half uur met een leuk meisje. Totdat ze verteld wat ze studeert. Psychologie ofzo. Waarop hij in lachen uitbarst, en nog zoiets probeert te zeggen als "nee joh, hartstikke leuk voor je".
Iedereen moet toch zelf weten wat ie doet? Als mensen hier stellen dat op je zelf wonen zo'n gigantische persoonlijke ontwikkeling is, vind ik erg overtrokken. Dan hebben ze kennelijk thuis niet genoeg mee gekregen. Woon zelf nu 2 jaar op kamers, en om nou te zeggen dat ik zo veel ben veranderd...

Je hoort soms dat sommigen het niet aan kunnen en binnen de kortste keren weer bij hun ouders zijn. Dat vind ik echt onbegrijpelijk; alsof het zó lastig is om je eigen eten te koken, en dergelijke.

Boer zoekt vrouw

quote:

Op zaterdag 19 maart 2005 14:23 schreef heiden6 het volgende:

[..]

Je hoort soms dat sommigen het niet aan kunnen en binnen de kortste keren weer bij hun ouders zijn. Dat vind ik echt onbegrijpelijk; alsof het zó lastig is om je eigen eten te koken, en dergelijke.

Blijkbaar mist er dan wat in de opvoeding.

Maar zo'n drama is dat toch niet?

Dan leer je gewoon koken. Alleen dan wat later dan andere mensen.

quote:

Op vrijdag 18 maart 2005 23:25 schreef Mr.Noodle het volgende:

[..]

Met een dak boven hun hoofd wat "ozonlaag" heet

Nog wel, ja.

quote:

Op zaterdag 19 maart 2005 14:23 schreef heiden6 het volgende:

[..]

Je hoort soms dat sommigen het niet aan kunnen en binnen de kortste keren weer bij hun ouders zijn. Dat vind ik echt onbegrijpelijk; alsof het zó lastig is om je eigen eten te koken, en dergelijke.

Dat zal vast. Ik heb ze iig nog niet meegemaakt. En zelfs ik heb leren koken, dus ik denk dat de gehele mensheid dan wel in staat is om het te leren.

Ik woon nog thuis omdat ik op dit moment het prima naar mijn zin heb daar. Het is echter niet zo dat ik alles in mijn schoot geworpen krijg en dat mams mijn boterhammetjes smeert. Ook ik heb gewoon een kamer schoon te houden (die groter is dan een gemiddelde studentenkamer), ook ik doe boodschappen, ook ik doe de afwas, ook ik was kleding, ook ik strijk en ook ik kook. Ik werk, om zo ook nog een beetje meer vrijheid te hebben buiten alleen maar thuis zitten omdat ik blut ben. Ik doe mijn eigen bankzaken en verzekeringen en heb heftiger dingen gedaan dan de meeste mensen die op kamers zitten, waar ook ik zelfstandig van geworden ben (met 18 jaar alleen rondreizen in een derde wereldland is niet zo heel standaard en vormt je ook zeer zeker wel).

Waarom ik dan nog thuis zit? Omdat het er gezellig is. Ik heb drie jongere zusjes, en ik vind het leuk om nog even met ze in huis te wonen. Daarnaast is het zo dat mijn vriend nu vlakbij woont. Als ik op mezelf ga wonen, is er een kans dat ik naar een andere stad ga, en daar heb ik nu nog geen zin in. Ook wil ik graag direct "echt" starten, dus met leuke spulletjes en een leuk startkapitaal, wat ik nu allemaal bij elkaar kan sparen...

Nogmaals, of je zelfstandig en verantwoordelijk bent, ligt niet aan al dan niet op jezelf wonen, maar aan je opvoeding. Ik ken ook studenten die dan wel op kamers zitten, maar bij wie mams de was doet, die boodschappen doen in de koelkast van paps en mams en niet hoeven te werken, omdat al hun geld van paps en mams komt. Is dat zelfstandig? Is dat verantwoordelijk gedrag?

Ik denk dat ik dan een hoop meer verantwoordelijkheidsgevoel in mijn lijf heb. Voorbeeldje? Van de week werd ik gebeld door mijn jongste zusje, terwijl ik in de bus naar school zat. Zusje had een ongeluk gehad op school en moest naar de huisarts, ouders waren ver uit de buurt (buitenland en werk aan de andere kant van het land). Dus ik naar huis gegaan, tussendoor een auto geleend van mijn opa voor het geval ik naar het ziekenhuis moest met haar, verzekeringspapieren gezocht, ponsplaatje van het ziekenhuis gezocht, huisarts gebeld, gezorgd dat we langs konden komen... Dat noem ik net zo goed volwassen gedrag, en díé ervaring had ik nou net weer niet meegekregen als ik niet meer thuis had gewoond...

Alles heeft voor en nadelen, het één is niet beter dan het andere. Er zijn natuurlijk grenzen, met je dertigste nog steeds je door mama besmeerde boterhammetjes meenemen gaat wat ver, maar zeker ten tijde van je studie is het absoluut niet vreemd om nog thuis te wonen. Zelfstandigheid is daar niet aan af te meten.

edit, overigens nog niet zo heel oud, pas 20 en tweedejaars, maar ik blijf nog minstens 1,5 jaar thuis, wil iig mijn bachelor nog halen terwijl ik thuis woon, daarna ga ik verder zoeken.