Thuiswonende ouderejaars, wat bezielt ze eigenlijk?

quote:

Op donderdag 17 maart 2005 02:03 schreef Mr.Noodle het volgende:

[..]

Scheelt misschien dat ik een 4-jarige Technische opleiding heb afgerond...

Basis.

Ophouden nu anders worden we weer samen geband.

quote:

Op donderdag 17 maart 2005 02:04 schreef ondeugend het volgende:

[..]


Basis.

Ophouden nu anders worden we weer samen geband.

Oke, kappen nu met de MSN toestanden...

_{Bij deze geef ik de mods recht om onze reacties te verwijderen, behalve die ene van mij dan..}

quote:

Op donderdag 17 maart 2005 00:31 schreef Neuralnet het volgende:

Sommige mensen kunnen het niet waarderen als een sloeber te moeten leven op een kleine kamer gedurende de studie terwijl ze thuis de beschikking hebben over bijna gratis faciliteiten. Veel plezier in je rukbunker. Het enige voordeel qua zelfstandigheid is dat je hebt geleerd je eigen potje te koken en jezelf te verzorgen. Hoewel, je hebt veel mensen die niet eens weten wat een deodorant is. O wat zijn ze weer zelfstandig. En stinken dat ze doen. Eten maken ze klaar in een magnetron. Dat kan zelfs het kleinste kind. Nee, dan zijn er mensen die liever tot hun 25ste thuiswonen, daarna met een vette baan het huis uitgaan en vervolgens hun intrek nemen in een mooi huis. En raad eens: dat zelfstandig wonen trekt binnen een paar maanden bij.

Behalve dat ik het hele stuk echt te dom voor woorden vond (er sprak een zekere kortzichtigheid uit), zou je eens wat feiten moeten bekijken. Bij het laatste elsevier onderzoek (check http://www.seo.nl/nl/publicaties/rapporten/2004/748B.html ) bleek dat thuiswonenden meer moeite hadden met het vinden van een baan. Deze invloed kun je zelfs nazoeken op pagina's 22 en 23 van het rapport, hij is vrij behoorlijk te noemen. Verder was er eerder een elsevier onderzoek waarin het startsalaris voor thuiswonenden hbo'ers en academici significant lager bleek te liggen dan van hun uitwonende collega's, ondanks de snellere afronding van hun studie....
Ik zat zelfs onlangs bij twee vrij heftige assesements... De mensen die thuis woonden mochten 'toevallig' naar huis, uiteindelijk haalden alleen drie uitwonenden het...

Kijk, ik heb niks tegen mensen die thuis wonen. Het lijkt me voor iedereen een eigen beslissing. Het thuiswonen komt voor sommige mensen gewoon beter uit, toch? Maar als je dit soort teksten gaat spuien, dan wil ik feiten zien (en niet verhalen over je broer of de buurman). Het lijkt me dat deze test al een leuk ander beeld schetst?

Over mijzelf: ik ben dolblij dat ik uit huis ben gegaan. Mijn ouders zijn geweldig en ik ga graag bij ze langs. Maar hier wonen heeft mij zoveel nieuwe dingen gegeven. Ik ben via vrienden hier gaan rallyrijden (team opgezet, licenties, alles erop en eraan), ik ben door een huisgenoot gaan koken en uiteindelijk zelfs part-time kok geworden in een restaurant. Met wat jongens uit huis runnen we een uitzendbureau, ook leuk om daar bij betrokken te zijn. Inmiddels draait mijn leven alweer vijf jaar hier in Delft. Elke keer komt er wel weer iets anders voorbij. Ik vind het leuk om dit soort dingen te leren en te doen. Sparen voor het grote huis en het leventje, ik zou er niks aan hebben zonder dit soort ervaringen...

quote:

Op donderdag 17 maart 2005 00:31 schreef Neuralnet het volgende:
De reden voor thuis blijven wonen kan simpel zijn: het op kamers wonen betekent niet per definitie dat iemand ook zelfstandiger wordt, maar het betekent vaak wel dat de levensstandaard achteruit gaat en er een schuld wordt opgebouwd. Iedereen gaat daar anders mee om. Roepen dat dat geen argumenten zijn vind ik erg kortzichtig: levensstandaard bepaald in grote mate ook levensvreugde.

Van zelfstandig wonen leer je ook zelfstandig besluiten nemen. Rond je 30e uit huis? Wat ben je dan voor een kneus. Dan hoor je al bijna kinderen te hebben. En denk je dat je ouders het fijn vinden als ze een volwassen man in huis hebben. Word eens zelfstandig op de harde manier. En het leven lijkt me ook een stuk leuker als student dan als thuiswonende 23-jarige kneus. Over levensvreugde gesproken.

Ik heb het idee dat je zelf gewoon bang bent om uit huis te gaan, en dat je daardoor maar alle mogelijke argumenten verzint om thuis te blijven.

Kneus.

quote:

Op donderdag 17 maart 2005 02:45 schreef MeneerGiraffe het volgende:
Dan hoor je al bijna kinderen te hebben.

Wie is hier nou de kneus? Doe eens normaal zeg, alsof je op je 30e verplicht aan het 'huisje boompje beestje' plaatje moet voldoen.

Kleuter.

[ Bericht 3% gewijzigd door Sovereign op 17-03-2005 09:50:49 ]

quote:

Op donderdag 17 maart 2005 02:11 schreef Drive-r het volgende:
Behalve dat ik het hele stuk echt te dom voor woorden vond (er sprak een zekere kortzichtigheid uit), zou je eens wat feiten moeten bekijken.

Jij zou eens moeten leren lezen. Meneer zegt niets over de effecten van het thuisblijven op het vinden van een baan, maar wat er gedacht kan worden van de zogenaamde 'zelfstandigheid' die men opdoet als je op jezelf woont.

Ik heb 5 jaar samen met mijn broer gewoond toen we samen uit huis gingen, en ik kan me volledig vinden in het stuk van Neuralnet. Op jezelf wonen levert niets bijzonders op in dat opzicht. Zeker, 't is leuk maar de hoeveelheid vrienden die er gewoon een rommel van maken geeft geen aanleiding om te geloven dat er een zekere mate van verantwoordelijkheid door ontstaat. En voor de mensen die menen dat je er door leert koken of een wasmachine bedienen, get real. Als je dat al niet kan voordat je uit huis gaat is er iets goed mis met je. Slappe was.

quote:

Op donderdag 17 maart 2005 02:45 schreef MeneerGiraffe het volgende:

[..]

......

Kneus.

We blijven wel lief voormekaar ej? Tja, een vriend van mij heeft 5 jaar thuisgewoond, terwijl hij in Groningen studeerde. Dat betekend meer dan 4 uur reizen per dag. Toch zijn studie in 5 jaar afgemaakt, als beste van zn jaar, 9 op zn scriptie enz enz. Hij had zn dingetje bij ons in het dorp, zoals een vriendin, zn voetbal, enzo. Ik zou ook zeggen dat ie wat gemist heeft, maar hij vind dat niet. Prima toch? Dat hangt toch per persoon af? Kan ook wel vragen wat iemand bezielt om bij een studentenvereniging te gaan, das net zo persoonlijk. Ikzelf woon ook op kamers, eigenlijk al vanaf dat ik studeer, en ik zou ook niet anders willen. Aan de andere kant wordt ik bij mn ouders ook erg vrij gelaten, en goed verzorgd , dus als ze in Groningen zouden wonen, zou ik misschien ook wel thuis blijven wonen.

quote:

Op dinsdag 15 maart 2005 16:22 schreef nozem het volgende:
Thuiswonende ouderejaars, kom maar op met jullie argumenten!

Hier komtie!

Heb tot mijn derde jaar thuis gewoond en heb mijn gehele vierde jaar in het buitenland doorgebracht. Ik zou mijn vijfde en laatste jaar in Maastricht kunnen gaan wonen, maar dat zou ontzettend duur worden. Ik heb geen eigen meubels, dus dan zou ik voor een maand of negen dat allemaal moeten aanschaffen. Negen maanden waarvan ik ook nog eens drie maanden stage heb gelopen aan de andere kant van het land

Kosten/baten enzo zeggen: blijf maar thuis En zelfstandig ben ik heus wel geworden door een jaar *floep* op jezelf te gaan wonen in een vreemd land

quote:

Op donderdag 17 maart 2005 02:11 schreef Drive-r het volgende:
Bij het laatste elsevier onderzoek (check http://www.seo.nl/nl/publicaties/rapporten/2004/748B.html ) bleek dat thuiswonenden meer moeite hadden met het vinden van een baan.

En nog ter aanvulling, het effect is kennelijk alleen merkbaar bij academici. Tevens:

quote:

Verder was er eerder een elsevier onderzoek waarin het startsalaris voor thuiswonenden hbo'ers en academici significant lager bleek te liggen dan van hun uitwonende collega's, ondanks de snellere afronding van hun studie....

Hier kan ik nergens wat van terug vinden. Wijs me eens aan waar dat te vinden is, hier: http://www.seo.nl/nl/arbeidenkennis/studiewerk.html in ieder geval niet.

Ik dácht ook dat ik zelfstandig bezig was toen ik nog bij mijn moeder woonde. Pfff...

Natuurlijk zit er verschil tussen verschillende gezinnen: de één mag meer, kan meer en moet meer thuis dan de ander. Maar het staat buiten kijf dat je zelfstandiger wordt van "op jezelf gaan". Mijns inziens is de beste combinatie eerst een aantal jaar in een (groot) studentenhuis wonen: rekening houden met ándere mensen dan je eigen familie, ruzie maken over de afwas, feestjes organiseren en zelf een (sociaal) leven opbouwen.

Is zo'n huis vies? Ja! Is zo'n kamer klein? Meestal wel ja! Heb je dan weinig geld? Zeker! Herrie? Ook! Maar wat je eruit haalt en wat je er leert is onvervangbaar.

Daarna écht op jezelf, met alle verantwoordelijkheden die daarbij horen. En natuurlijk heb ik het dan niet over de (af)was en koken. De belangrijkste verantwoordelijkheid die je hebt is aan jezelf: welke mensen laat je toe in je leven en hoe vaak? Hoe onderhoudt je je sociaal leven? Waar geef je je geld (niet) aan uit? Kortom: hoe word je je eigen persoon, zónder de sociale controle die je -uit wat voor gezin je ook komt- per definitie hebt.

Mensen die 25 zijn en nog thuiswonen neem ik niet helemaal serieus (enkele uitzonderingen daargelaten). Dat mag misschien kort door de bocht zijn, maar niet zonder reden: ik heb zelf óók thuisgewoont. Ik wéét het verschil!

_{Overigens geldt mijns inziens hetzelfde voor mensen die gaan samenwonen zonder ooit op zichzelf te hebben gewoond....}

quote:

Op donderdag 17 maart 2005 11:53 schreef Sovereign het volgende:

En nog ter aanvulling, het effect is kennelijk alleen merkbaar bij academici. Tevens:

Hier kan ik nergens wat van terug vinden. Wijs me eens aan waar dat te vinden is, hier: http://www.seo.nl/nl/arbeidenkennis/studiewerk.html in ieder geval niet.

Op zich klinken deze onderzoeken niet zo heel raar. De gemiddelde uitwoner is ondernemender dan de gemiddelde thuiswoner. Tenminste, als ik zo eens in Maastricht rondkijk. De enigen die thuis kunnen wonen zijn Limburgers en je ziet vaak dat die na hun studie in Limburg willen blijven wonen. Terwijl iemand die niet uit Limburg komt daarna weer net zo makkelijk verkast naar de andere kant van het land. Dus meer baankeuze heeft en eerder wat vindt. Daarbij ook betere banen kan vinden. In Limburg heb je nou eenmaal weinig topbanen.

Overigens denk ik wel dat je voor het eind van je studie minstens een paar maanden op jezelf gewoond moet hebben. Of je dat nou constant doet waar je studeert, in het buitenland of tijdens een stage ergens anders in het land maakt niet zoveel uit.

quote:

Op donderdag 17 maart 2005 11:53 schreef Hik het volgende:
De belangrijkste verantwoordelijkheid die je hebt is aan jezelf: welke mensen laat je toe in je leven en hoe vaak? Hoe onderhoudt je je sociaal leven? Waar geef je je geld (niet) aan uit?

En dat kon jij thuis *niet*? Als je een beetje normale verstandhouding hebt met je ouders is er niets wat je in de weg legt om gelijke 'ervaring' op te doen. Of zat je thuis soms in een sociaal isolement?

quote:

Op donderdag 17 maart 2005 11:56 schreef ChrisJX het volgende:
Op zich klinken deze onderzoeken niet zo heel raar. De gemiddelde uitwoner is ondernemender dan de gemiddelde thuiswoner

Eerder een baan vinden hoeft niet te verbazen, het statement waar ik op reageerde dat uitwonenden een hoger salaris bij aanvang verdienen wel. Maar misschien zijn het betere onderhandelaars dankzij hun opgedane 'ervaring'.

De redenen zijn echt heel verschillend, ik ben inmiddels 3e jaars en woon op kamers in de UK. (voor stagejaar). Op mijn 19e ging ik voor het eerst op kamers in Finland (waar ik de helft van mijn studie hoop te volbrengen).
Als ik straks in Januari weer in NL woon en dus in het 4e jaar zit ga ik dus weer wel lekker thuis wonen, kan ik in alle rust afstuderen. Want ik wil eigenlijk niet werken omdat ik de het laatste blok (begin vorig jaar) veel te veel hebt gewerkt.
Ik ga dus weer lekker makkelijk thuis wonen, want ik wil geen extra zorgen aan mijn kop. (en Utreg- A'dam is makkelijk te doen).

Ben trouwens wel benieuwd hoe het is om in NL op kamers te wonen, want ik heb dus alleen nog maar in het buitenland gezeten... Zou best een kamer in Utreg willen hebben, best goedkoop als ik het zo mag geloven.

In het algemeen blijven mensen alleen maar thuis wonen omdat het goedkoop is en ze nix/weinig hoeven te doen. Ik ben iig blij dat mijn ouders me het huis uit hebben gekickt op mijn 19de, ik doe nu net een half jaar langer over mijn studie, heb nul schuld, en ben alleen iets dikker geworden . Maar aan dat laatste wordt gewerkt. Daar tegen over merk ik bij thuiswonende vrienden dat ik enorm veel meer weet mbt. huishoudelijke klusjes, dingen als verzekeringen regelen etc. En ook heb ik nu 3 jaar heeeeel veel lol gehad op mijn kamertje.

Ikzelf ben overigens bijna hetzelfde als de TS, ik probeer ook mijn vrienden uit huis te krijgen, en bij de ene waarbij dit gelukt is, hoor ik nu van "whoa! op kamers is zo veel relaxder en leuker!!" Ondanks dat hij 2 jaar lang heeft geroepen dat hij er geen behoefte aan had "want hij kon het prima vinden met zijn ouders, en hij werd erg vrij gelaten". Neej, je DENKT dat je vrijgelaten wordt. Mar toch heb je een hoop regeltjes waar je je aan moet houden. En je DENKT dat je zelfstandig bent. Neej, ben je niet. Jij bent misschien VERstandiger dan iemand op kamers. Maar das iets heel anders. Zelfstandig wordt je door op je eigen benen te staan. Niet door bij pappie en mammie te blijven en hun alle zut te laten regelen.

Overigens, mijn ouders wonen hier 30min fietsen vandaan, ik kom er gemiddeld 1 keer per week op zondag om te socializen en te eten. Dus ik ga niet wekelijks bij vreten bij mijn ma, en ik dump ook niet een weekendtas vuile was daar. Want dat doe ik allemaal zelf.

Overigens wordt ik wel voor een uitwonende student redelijk financieel bijgespijkerd. Maar in principe zou ik het zonder de maandelijkse toelage ook makkelijk kunnen redden ivm. mijn bijbaantje.

quote:

Op donderdag 17 maart 2005 11:53 schreef Hik het volgende:
_{Overigens geldt mijns inziens hetzelfde voor mensen die gaan samenwonen zonder ooit op zichzelf te hebben gewoond....}

Vooral met het laatste ben ik het helemaal eens.

Ik studeer en woon samen (eerst wel een tijd op mezelf gewoond) en ik moet dus ook rekening houden met anders. Als ik om 3 uur 's nachts keihard muziek wil draaien, krijg ik mijn buren op mijn dak, ik zorg ook dat ik op tijd thuis ben voor het eten (tenzij anders afgesproken) en ik ga ook niet op doordeweekse dagen flink feestjes geven thuis aangezien vriendjelief fultime werkt. Maar ik ben wel degelijk zelfstandig. Ik zou ook niet meer thuis kunnen wonen denk ik.

Je leert absoluut veel van zelfstandig wonen. En er zijn altijd uitzonderingen. Studenten die hun eigen rekeningen niet hoeven te betalen, de was elk weekend mee naar huis sleuren en met 5 maaltijden die alleen maar opgewarmd hoeven worden weer terug naar hun kamertje gaan. En studenten die thuis heel erg zelfstandig zijn. Maar zijn het niet juist de uitzonderingen die de regel bevestigen?

Overigens kan ik me er wel in vinden dat de voordelen van zelfstandig wonen soms niet opwegen tegen de nadelen. Als je ouders in Utrecht wonen en je studeert daar dan kan ik me voorstellen dat dat niet zo heel veel oplevert.

Ik ben 23, ben 2e jaars HBO en woon ook nog thuis. Ik heb daar verschillende redenen voor. Ten eerste is de schaartse op de woning- en kamermarkt in Nijmegen idioot hoog . De prijzen idem dito. Ik woon samen met mijn broertje van 21 bij mijn vader in huis (ouders gescheiden), ook in Nijmegen. We hebben een behoorlijk groot huis dus we hebben weinig last van elkaar (pa werkt overdag, broertje zit in nachtdienst).
Als ik het huis uit zou gaan ben ik een helehoop geld kwijt (een beetje kamer kost al gauw 350,- euro) terwijl ik maximaal 220,- stufi kan krijgen. Ik betaal al bijna alles zelf dus stappen enzo zou er dan al helemaal niet meer vanaf kunnen (en ja, ik werk er ook gewoon bij, 2 baantjes zelfs).

Ik ben wel een beetje aan het kijken naar dingetjes. Natuurlijk heb ik wel de drang om iets voor mezelf te hebben maar op het moment wegen de voordelen daarvan (vooral het idee om "iets" voor mezelf te hebben) niet op tegen de praktische nadelen.
Een groep vrienden van mij woont atni-kraak voor weinig geld in een poud schoolgebouw. Dat is opzich wel aardig maar ik heb een jaar geleden voor mijn vriendin geregeld dat ze daar kon wonen (ze had constant aanvaringen met haar moeder) en om nou in hetzelfde gebouw te zitten... Dan zie ik haar helemaal elke dag, ik moet ook wel eens rust hebben voor mezelf.

Ik moet er trouwens aan toevoegen dat ik hier thuis ALLES kan doen wat ik wil. Ik kan een week weg blijven zonder vragen bij wijze van spreken. Maarja, dat lijkt me niet meer dan normaal als je 23 bent. Verder betaal ik mijn eigen kleren, spullen, sport (2 verenigingen) en doe ik mijn eigen was etc. Het enige verschil met op een kamer zitten is dat ik ineens veel geld kwijt ben aan huur. Zonde wat mij betreft, als het niet hoeft.

[ Bericht 7% gewijzigd door Dutch_Courage op 17-03-2005 13:00:35 ]

Ik zou zeggen, je moet zelf maar eens eerst proberen om op jezelf wonen. Dan merk je het verschil tussen thuis wonen en uitwonen pas echt. De voordelen en nadelen van uitwonend wonen zijn echt een IMHO een goede levenservaring. En tja als je gaat studeren in een stad wat maar 15 km van je huis ligt, dan heeft het idd ook maar weinig nu om daar op kamers te gaan, vind ik. Dan ben je nog steeds geneigd om elke week wel een keer of 2 terug naar je ouders te gaan. Als je je koffers pakt en 200 km verder gaat wonen, dan kom je er snel achter dat dat elke weekend naar huis gaan niet tof is...

quote:

Op donderdag 17 maart 2005 12:10 schreef Sovereign het volgende:

Eerder een baan vinden hoeft niet te verbazen, het statement waar ik op reageerde dat uitwonenden een hoger salaris bij aanvang verdienen wel.

Nou ja, misschien zijn de salaraissen in de Randstad wel hoger dan in Limburg. Loop je dat mis als je tussen de heuvels blijft

Ik vind het wel makkelijk. Je hoeft niet te koken, hebt geen kosten voor een kamer het is alleen wat minder gezellig.

Ik kan het er best mee eens zijn dat op jezelf wonen een nodige of nuttige ervaring is. Maar waarom moet dat dan per se terwijl je studeert? Ik ga uiteindelijk toch ook op mezelf wonen, dan doe ik die ervaring toch alsnog op. Of is dat anders als je er niet bij studeert?

Moet er wel bij zeggen: ik ben 21 of 22 als ik afstudeer, en dat vind ik niet zo erg oud om op mezelf te gaan. De vriendin van m'n broer wordt 28 dit jaar, is al 6 jaar afgestudeerd, heeft een hele goede baan, maar woont nog thuis. Dat vind ik wel slap en makkelijk.

quote:

Op donderdag 17 maart 2005 14:48 schreef Jentin het volgende:
Ik kan het er best mee eens zijn dat op jezelf wonen een nodige of nuttige ervaring is. Maar waarom moet dat dan per se terwijl je studeert? Ik ga uiteindelijk toch ook op mezelf wonen, dan doe ik die ervaring toch alsnog op. Of is dat anders als je er niet bij studeert?

Omdat het een bepaalde levensfase is waar je inzit. Die levensfase heeft niet alleen met leeftijd te maken, maar ook met de dingen waarmee je bezig bent: studie, baan, vaste relatie, ouderschap....

Tijdens je studententijd kun je je op veel vlakken ontwikkelen: op vaktechnisch en kennis gebied, maar ook op sociaal en persoonlijk vlak. Ik durf te beweren dat als je niet op kamers gaat, je een (groot) stuk van die sociale en persoolijke ontwikkeling mist. Natuurlijk kun je die op latere leeftijd (in een latere levensfase) deels inhalen, maar dat is toch niet hetzelfde. Iemand die pas op z'n 40ste, tussen baan en kinderen, gaat puberen zal dat ook niet hetzelfde meemaken...

tvp

quote:

Op donderdag 17 maart 2005 09:54 schreef Sovereign het volgende:

[..]

Jij zou eens moeten leren lezen. Meneer zegt niets over de effecten van het thuisblijven op het vinden van een baan, maar wat er gedacht kan worden van de zogenaamde 'zelfstandigheid' die men opdoet als je op jezelf woont.

Ik heb 5 jaar samen met mijn broer gewoond toen we samen uit huis gingen, en ik kan me volledig vinden in het stuk van Neuralnet. Op jezelf wonen levert niets bijzonders op in dat opzicht. Zeker, 't is leuk maar de hoeveelheid vrienden die er gewoon een rommel van maken geeft geen aanleiding om te geloven dat er een zekere mate van verantwoordelijkheid door ontstaat. En voor de mensen die menen dat je er door leert koken of een wasmachine bedienen, get real. Als je dat al niet kan voordat je uit huis gaat is er iets goed mis met je. Slappe was.

Leer zelf lezen. Ik reageerde op:

"Nee, dan zijn er mensen die liever tot hun 25ste thuiswonen, daarna met een vette baan het huis uitgaan en vervolgens hun intrek nemen in een mooi huis."

Dat blijkt dus allemaal wel mee te vallen. Als je tevens kijkt naar hbo-ers dan is het nog steeds een invloed van 13% op je zoektijd naar een baan... Over zelfstandigheid enzo begin ik niet eens, daar hebben we toch allemaal een mening over en het is een eindeloze discussie. Ik probeerde alleen wat feitjes toe te voegen (jammer dat je ze niet kunt lezen of witl geloven). Verder heb ik die andere test inderdaad niet meer, dat had ik ook al gemeld, geloof ik. Ik zoek de elsevier wel op, hij ligt nog thuis... En ja, slappe was... Zoals je zelf al zei, het voegt niks toe. Het neemt toch ook niks weg of wel? Dan ben jij dus net zulke slappe was...

Volledig eens met Hik.

Overigens is er niet zo lang geleden een soortgelijk topic geweest, zal eens kijken of ik het kan vinden

Ik snap het inderdaad ook niet. Als student heb je tijd voor persoonlijke ontwikkeling, aangezien studeren zelf nauwelijks tijd in beslag neemt. Dat komt pas als je gaat promoveren en om dan nog in een studentenhuis te blijven wonen daar moet ik niet aan denken!

Veel mensen zeggen vinden op kamers wonen ook duur, nou in mijn ogen is het dus echt hartstikke goedkoop.
Voor 350 euro heb je best een leuke kamer, en dat is toch niet veel geld. Als je een leuk bijbaantje hebt kan je zeker goed leven als student...

Op kamers wonen tijdens je studententijd is een beetje het 'hogedruk-pan'-idee; je ontwikkelt je sneller en ervaringen zijn intenser, omdat je meer op jezelf terug moet vallen.

quote:

Op donderdag 17 maart 2005 17:49 schreef Public_NME het volgende:
Veel mensen zeggen vinden op kamers wonen ook duur, nou in mijn ogen is het dus echt hartstikke goedkoop.
Voor 350 euro heb je best een leuke kamer, en dat is toch niet veel geld. Als je een leuk bijbaantje hebt kan je zeker goed leven als student...

Een kamer heb je al voor 220 euro, inclusief water en elektra. Als je op jezelf woont ga je meer de kant op van wat jij noemt.

quote:

Op vrijdag 18 maart 2005 00:15 schreef heiden6 het volgende:

[..]

Een kamer heb je al voor 220 euro, inclusief water en elektra. Als je op jezelf woont ga je meer de kant op van wat jij noemt.

Hoeveel mensen zou je er eerst voor omgebracht moeten hebben

quote:

Op vrijdag 18 maart 2005 00:27 schreef ondeugend het volgende:

[..]

Hoeveel mensen zou je er eerst voor omgebracht moeten hebben

Wat blaat je, meid?

quote:

Op vrijdag 18 maart 2005 00:28 schreef heiden6 het volgende:

[..]

Wat blaat je, meid?

Heb ik even behoefte aan ventje.

quote:

Op vrijdag 18 maart 2005 00:29 schreef ondeugend het volgende:

[..]

Heb ik even behoefte aan ventje.

Ja, maar leg uit enzo, met je dronken kop.

quote:

Op vrijdag 18 maart 2005 00:29 schreef heiden6 het volgende:

[..]

Ja, maar leg uit enzo, met je dronken kop.

Valt vandaag erg mee.
Die goedkope kamers waar je het over hebt zullen er wel zijn.... maar de 300 anderen komen altijd te laat.

tvp .

quote:

Bij het laatste elsevier onderzoek (check http://www.seo.nl/nl/publicaties/rapporten/2004/748B.html ) bleek dat thuiswonenden meer moeite hadden met het vinden van een baan.

Heel fijn zo'n verband, maar helaas geen oorzakelijk verband. Laat staan dat het aantoonbaar gemaakt kan worden dat het aan de zelfstandigheid ligt; daar praten we toch over in deze topic. Iemand die thuiswoont is bv veelal niet bereid te verhuizen. Een student op kamers zal dat eerder doen. Veel van dat soort factoren zullen eerder de "moeite van het vinden" bepalen dan de zelfstandigheid.

quote:

Verder was er eerder een elsevier onderzoek waarin het startsalaris voor thuiswonenden hbo'ers en academici significant lager bleek te liggen dan van hun uitwonende collega's, ondanks de snellere afronding van hun studie....

Of moet je zeggen "dankzij de snellere afronding van hun studie"? Denk eens na. Iemand die na de HAVO het HBO zonder vertraging afrondt, zal 21 zijn. Iemand op kamers die na 8 jaar zijn studie afrond is 25. Verschil in leeftijd = verschil in salaris. Verder heeft iemand in die 8 jaar meer werkervaring kunnen opdoen dan iemand die zich voltijds op een studie heeft gericht. Zo kan ik ook wel significante verschillen aantonen, maar feit is wel dat de situaties naar mijn idee te veel verschillen om te stellen dat het een gevolg is van het thuiswonen. Nog nooit kwam ik op een sollicitatie de vraag tegen van: "Woont u nog thuis?" Wel de vraag: "Bent u bereid te verhuizen?" Als iemand in Almere thuis woont en een ander in Amsterdam op kamers en ze beiden solliciteren in Utrecht, dan is het logisch dat degene die in Almere wil blijven wonen inderdaad afgewezen wordt. In onderzoek kan je alles aantonen, maar je moet altijd na kunnen gaan wat de ECHTE reden was.

quote:

Over mijzelf: ik ben dolblij dat ik uit huis ben gegaan. Mijn ouders zijn geweldig en ik ga graag bij ze langs. Maar hier wonen heeft mij zoveel nieuwe dingen gegeven.

Zo'n ervaring is natuurlijk geweldig, maar je moet niet denken dat wat jij als geweldig hebt ervaren voor anderen ook zo zou zijn. Mensen verschillen en iedereen heeft zijn eigen ideeën. Denigerend reageren op andermans beslissingen op basis van eigen ervaringen is naar mijn idee nooit juist om te doen.

quote:

Van zelfstandig wonen leer je ook zelfstandig besluiten nemen. Rond je 30e uit huis? Wat ben je dan voor een kneus. Dan hoor je al bijna kinderen te hebben.

Zo zelfstandig vind ik je niet als je van mening bent dat dingen gedaan moeten worden "omdat het hoort". Dat zijn geen zelfstandige gedachten, dat is kuddedier gedrag dat de meeste mensen vertonen. Is dat zelfstandig? Nee. Dat is na-apen. Iemand die zelfstandig besluiten kan nemen kan er ook zelfstandig voor kiezen dat het voor hem verstandig is om langer thuis te blijven wonen. Als dat besluit goed doordacht is, dan vind ik die persoon zelfstandiger dan iemand die vanuit een studentenkamer roept dat hij zelfstandig is maar vervolgens wel alleen het standaard huisje-boompje-beestje ideaal volgt.

Stoer ben je zeg. Waarschijnlijk in een nieuwbouwhuisje met een hypotheek van 30 jaar, 2 kinderen en een baan van 2000 bruto waarin je vervolgens 30 jaar werkt. Ik zal je eens wat vertellen: je bent 1 van de miljoenen die het zo doen en het is echt niet speciaal cq beter. Sterker nog: het stelt geen bal voor. Bijna iedereen die dat zou willen kan dat realiseren. Begrijp nu eens dat er ook mensen zijn die de beslissing nemen om wat anders van het leven te maken.

quote:

Mensen die 25 zijn en nog thuiswonen neem ik niet helemaal serieus (enkele uitzonderingen daargelaten).

Nogal kortzichtig volgens mij. Wat ik opmerk is dat veel mensen die "vroeger" zo stom als het achtereind van een varken waren, opeens als ze tussen de 20-25 uit huis gaan een grote mond krijgen en allerlei vage verhalen gaan vertellen over hun vermeende "levenservaring". Die gasten kwam ik wekelijks tegen in de kroeg. Met hun grote huis, hun rijkdommen, hun auto, hun hoge opleiding, hun knappe vriendin enz enz. Ze denken dat ze alles van het leven al doorhebben, maar hebben feitelijk geen bal meegemaakt. Ja, ze zaten in hun puberteit zowat al op kamers. Ze zopen zich elk weekend lam. En ze vinden dat iedereen die dat niet gedaan heeft veel levenservaring heeft misgelopen. Vervolgens blijkt dan vaak ook nog dat ze echt niet beter terecht zijn gekomen dan mensen die langer thuis hebben gewoond.

Er wordt veel te veel vergeten dat mensen totaal verschillend zijn en andere behoeftes hebben. De ene roept dat de ander teveel gemist heeft als hij niet minstens 20 biertjes zuipt en met 3 vrouwen gaat in 1 weekend. De ander spreekt van een gemis als er geen universitaire opleiding wordt afgemaakt en weer een ander denkt dat zijn kennis over de wereld superieur is omdat hij 6 jaar lang een studentenkamer van binnen heeft gezien.

Maar verdomme, als ik ze dan vervolgens hoor praten dan denk ik: "Zo praatte ik zelfs als pre-puber niet eens". Gelul over dat ze het helemaal gemaakt hebben in het leven. Yeah right. Het valt me op dat als ik gedetailleerder ga kijken het geen ruk voorstelt. En die zelfstandigheid? Die is er niet. Het is een kwestie van jaar in jaar uit hetzelfde doen wat iedereen doet.

quote:

Op vrijdag 18 maart 2005 00:32 schreef ondeugend het volgende:

[..]

Valt vandaag erg mee.
Die goedkope kamers waar je het over hebt zullen er wel zijn.... maar de 300 anderen komen altijd te laat.

Dat hoor je mij ook niet zeggen. De prijzen op zich zijn over het algemeen prima. Al zou het volgens mij beter zijn om een en ander volledig te liberaliseren, zodat er marktwerking ontstaat op de woningmarkt. Maar dat is een adnere discussie.

Bijvoorbeeld als je in een Nerd stad zoals Delft studeert met alleen maar puisterige techniek studenten terwijl er thuis bij jou in de straat een paar lekkere wijven wonen die stuk voor stuk op je geilen.

quote:

Op vrijdag 18 maart 2005 01:03 schreef Neuralnet het volgende:
Nogal kortzichtig volgens mij.

Ik geloof dat ik vrij duidelijk aangeef (ook in mijn post ná diegene die jij hier quote) waaróm ik die mensen dan niet serieus neem. Daar zie ik je niet inhoudelijk op reageren. Het enige stuk tekst dat jij produceert is een lang verhaal over blaatapen. Dat je die in de studentenwereld tegenkomt zal ik absoluut niet ontkennen, maar dat heeft tótaal niets met op jezelf wonen of zelfstandigheid te maken. Mijn argumenten gingen over persoonlijke ontwikkeling, niet over je hersens verdrinken in een fust bier (al hebben sommige mensen dat er misschien voor nodig, dat weert ik niet).

quote:

Op vrijdag 18 maart 2005 01:22 schreef SeLang het volgende:
Bijvoorbeeld als je in een Nerd stad zoals Delft studeert met alleen maar puisterige techniek studenten terwijl er thuis bij jou in de straat een paar lekkere wijven wonen die stuk voor stuk op je geilen.

Maar als jij zo'n lekker stuk bent, moet je toch júist in Delft gaan wonen? Al die nerds zijn namelijk toch geen concurrentie voor je

quote:

Op vrijdag 18 maart 2005 01:03 schreef Neuralnet het volgende:
-knip-

Ik ben het niet helemaal met je eens, maar wow. Scherpe en goed geschreven post

Dat wilde ik even zeggen

Lol, altijd hetzelfde.
De zelfgenoegzame zogenaamde rasstudent die denkt thuiswonende studenten van gedachten te moeten veranderen.
Veel van mijn vrienden wonen op zichzelf en ik zie zeker voordelen maar ook nadelen. MIjn thuissituatie is prima, ik blijf voorlopig thuis. En nu niet meer zeiken

Neuralnet

Definitief de meeste kortzichtige persoon die ik op dit forum ben tegengekomen. Ik probeerde in mijn posten wat feiten te geven, jammer dat je dat ook al niet goed vindt. Ik gaf verder mijn eigen ervaring (niet mening!) en dat mocht ook al niet. Ik vermeldde in mijn post zelfs dat ik niks tegen thuiswonen heb of wat dan ook. Je hoort mij niet schreeuwen dat het verkeerd zou zijn...

Maar goed, als je het wilt hebben over mensen die denken dat ze het gemaakt hebben... lees je eigen postjes eens na

Neuralnet



Ik herken het. Van die zeikers die je niet hoorde toen ze 6 maanden geleden nog bij hun ouders woonde, maar die nu opeens een grote muil hebben.

Interessante link?

http://www.ru.nl/aspx/get.aspx?xdl=/views/run/xdl/page&SitIdt=274&VarIdt=397&ItmIdt=52334

In het vorige topic over dit onderwerp was het trouwens ook al zo dat de meerderheid van de postings werd gedaan door thuiswonende studenten die meenden zichzelf te moeten verdedigen. Die hangen volgens mij ook gewoon meer dan gemiddeld rond op dit soort fora. Want ik denk dat de meerderheid van de (ex-)studenten er toch echt zo over denkt als Hik. Discussies op een forum als dit geven volgens mij een vertekend beeld. Maar dat is natuurlijk niet alleen voor dit onderwerp zo

Ik woon 3 km van mijn school af (HBO 2e jaars) en woon nog bij m'n ouders.
Heb kabeltelevisie, kabelinternet, 2-persoonsbed en een koelkast op m'n kamer.
Wie ben ik dan om op mezelf te gaan wonen?
Ik kan nu mooi sparen voor bijv. m'n rijbewijs

quote:

Op vrijdag 18 maart 2005 09:37 schreef Hik het volgende:
Ik geloof dat ik vrij duidelijk aangeef (ook in mijn post ná diegene die jij hier quote) waaróm ik die mensen dan niet serieus neem. Daar zie ik je niet inhoudelijk op reageren.

Daar valt ook niet echt inhoudelijk op te reageren daar het een debiel argument is. Het is eerder een reden waarom men jou niet serieus zou moeten nemen.

quote:

Op vrijdag 18 maart 2005 10:18 schreef Kluupkluup het volgende:
Ik woon 3 km van mijn school af (HBO 2e jaars) en woon nog bij m'n ouders.
Heb kabeltelevisie, kabelinternet, 2-persoonsbed en een koelkast op m'n kamer.
Wie ben ik dan om op mezelf te gaan wonen?
Ik kan nu mooi sparen voor bijv. m'n rijbewijs

Ik ben trouwens 19
Als ik mijn studie afgerond heb (ben dan 21) en een baan en alle (financiele) zaakjes in orde heb dan ga ik op mezelf wonen.

quote:

Op vrijdag 18 maart 2005 01:22 schreef SeLang het volgende:
Bijvoorbeeld als je in een Nerd stad zoals Delft studeert met alleen maar puisterige techniek studenten terwijl er thuis bij jou in de straat een paar lekkere wijven wonen die stuk voor stuk op je geilen.

Dat is dan wel weer waar. Ik woon gelukkig naast een groot huis vol dames, maar moet toegeven, het blijft schaars.... Gelukkig heb je genoeg te doen in andere steden... Voor mij was het echter wel een makkelijke keuze wat vrouwen betreft. Waar mijn ouders wonen is al helemaal geen drol te vinden, misschien drie koeien en een schaap, hehe...

quote:

Op vrijdag 18 maart 2005 10:21 schreef Sovereign het volgende:

[..]

Daar valt ook niet echt inhoudelijk op te reageren daar het een debiel argument is. Het is eerder een reden waarom men jou niet serieus zou moeten nemen.

Wil je nou nog even op een normale manier aangeven waar precies het debiele argument staat?

quote:

Op donderdag 17 maart 2005 11:53 schreef Hik het volgende:
Daarna écht op jezelf, met alle verantwoordelijkheden die daarbij horen. En natuurlijk heb ik het dan niet over de (af)was en koken. De belangrijkste verantwoordelijkheid die je hebt is aan jezelf: welke mensen laat je toe in je leven en hoe vaak? Hoe onderhoudt je je sociaal leven? Waar geef je je geld (niet) aan uit? Kortom: hoe word je je eigen persoon, zónder de sociale controle die je -uit wat voor gezin je ook komt- per definitie hebt.

quote:

Op donderdag 17 maart 2005 15:39 schreef Hik het volgende:
Omdat het een bepaalde levensfase is waar je inzit. Die levensfase heeft niet alleen met leeftijd te maken, maar ook met de dingen waarmee je bezig bent: studie, baan, vaste relatie, ouderschap....

Tijdens je studententijd kun je je op veel vlakken ontwikkelen: op vaktechnisch en kennis gebied, maar ook op sociaal en persoonlijk vlak. Ik durf te beweren dat als je niet op kamers gaat, je een (groot) stuk van die sociale en persoolijke ontwikkeling mist. Natuurlijk kun je die op latere leeftijd (in een latere levensfase) deels inhalen, maar dat is toch niet hetzelfde. Iemand die pas op z'n 40ste, tussen baan en kinderen, gaat puberen zal dat ook niet hetzelfde meemaken...

Waarom zou iemand die thuis woont zich niet zo kunnen ontwikkelen Hik? Omdat die zijn eigen huur niet betaald? In argumenten zoals dit ben ik het met de thuiswoners eens... Uit huis gaan is geen voorwaarde om jezelf te ontwikkelen...

Nou sinds mn zus uit huis is, is ze echt niet zelfstandiger geworden hoor . Lange leve de lol en lekker doen waar je zin in hebt is haar instelling geloof ik.
Maar dat zal dan wel een uitzondering zijn als ik de berichten uit dit topic mag geloven

quote:

Op vrijdag 18 maart 2005 11:09 schreef Hik het volgende:
Wil je nou nog even op een normale manier aangeven waar precies het debiele argument staat?

Sorry Hik, ben niet sovereign, maar begrijp wel een beetje wat hij bedoelt. Er kunnen zoveel redenen zijn waarom een ouderejaars thuis blijft wonen. Ik ken iemand wiens vader is overleden en die thuis is blijven wonen zodat zijn moeder niet alleen zat. Of misschien woont iemands' vriendje/vriendinnetje wel thuis en vindt hij/zij die relatie belangrijk. Het is dan denk ik te kort door de bocht om iemand niet serieus te nemen, iemand die dergelijke beslissingen neemt zou juist wel serieus genomen moeten worden.

* Disclaimer: ben vanaf begin studie uit huis gaan wonen, zeg dit dus niet om mezelf goed te praten.

[ Bericht 3% gewijzigd door femmeChantal op 18-03-2005 11:41:50 ]

Kan alleen nog maar meelezen & glimlachen, reageren laat ik maar achterwege.

quote:

Op vrijdag 18 maart 2005 11:27 schreef femmeChantal het volgende:
Sorry Hik, ben niet sovereign, maar begrijp wel een beetje wat hij bedoelt. Er kunnen zoveel redenen zijn waarom een ouderejaars thuis blijft wonen. Ik ken iemand wiens vader is overleden en die thuis is blijven wonen zodat zijn moeder niet alleen zat. Of misschien woont iemands' vriendje/vriendinnetje wel thuis en vindt hij/zij die relatie belangrijk. Het is dan denk ik te kort door de bocht om iemand niet serieus te nemen, iemand die dergelijke beslissingen neemt zou juist wel serieus genomen moeten worden.

WAUW! Jullie lezen écht niet hè?!

quote:

Op donderdag 17 maart 2005 11:53 schreef Hik het volgende:Mensen die 25 zijn en nog thuiswonen neem ik niet helemaal serieus (enkele uitzonderingen daargelaten).

Natuurlijk zijn er uitzonderingen (die de regel bevestigen).

Maar mijn argument blijft overeind: je loopt -hoe dan ook- een stuk persoonlijke ontwikkeling mis op een zeer cruciaal moment in je leven. Wellicht heb je daar iets anders voor in de plaats of is er op dat moment iets belangrijker (zoals steun bieden aan je familie bijvoorbeeld).

Overigens is het grappig dat je juist dat thuisblijven voor een vriendje/vriendinnetje aandraagt. Je ziet hier op FOK vaak van die posts van mensen die zich afvragen of ze wel op kamers/stage in het buitenland/lange reis moeten gaan "omdat ze dan weg zijn van hun vriendinnetje". Hóe belangrijk en goed je relatie ook is, ik vind het zó fout om dat (zéker als je zo jong bent) je persoonlijke ontwikkeling in de weg te laten staan. Als die relatie inderdaad zo goed is blijf-ie dat toch wel en hoe goed is je relatie werkelijk als-ie je belemmert dat ándere stukje van jezelf te ontdekken?

Oh trouwens ik ben van plan om volgend jaar ook op kamers te gaan. (gelijk met start van HBO studie). De reden is dat ik uit dit boeren kut dorp wil waar geen flikker te doen is en de hogeschool van Utrecht en die van Amsterdam (Hes, HVA, INholland) vind ik niks (wat als enige op reisafstand te doen is).
Ben er alleen niet over uit of het Nijmegen of Groningen wordt .

21 en woon nog thuis. Ik hoef maar een half uur te reizen en aangezien ma 's avonds werkt heb ik het rijk alleen. Als ik langer moest reizen ga ik ook wel op kamers denk ik, maar het kutste is dat ik voor mijn hobby een flinke kluis moet verankeren en daar heb je in de meeste studentenkamers geen ruimte of toestemming voor.

quote:

Ik geloof dat ik vrij duidelijk aangeef (ook in mijn post ná diegene die jij hier quote) waaróm ik die mensen dan niet serieus neem. Daar zie ik je niet inhoudelijk op reageren.

Op welke inhoud kon er nog meer een reactie gegeven worden dan? Op dit: (?)

quote:

Dat mag misschien kort door de bocht zijn, maar niet zonder reden: ik heb zelf óók thuisgewoont. Ik wéét het verschil!

Je stelt dat jij iets "wéét". Hoezo inhoud? Of dit: (?)

quote:

De belangrijkste verantwoordelijkheid die je hebt is aan jezelf: welke mensen laat je toe in je leven en hoe vaak? Hoe onderhoudt je je sociaal leven? Waar geef je je geld (niet) aan uit? Kortom: hoe word je je eigen persoon, zónder de sociale controle die je -uit wat voor gezin je ook komt- per definitie hebt.

Alsof iemand die thuiswoont nooit heeft moeten beslissen welke mensen hij toelaat. Alsof zo iemand ook niet beschikt over een groot sociaal netwerk die onderhouden moet worden. Alsof een thuiswonende ook niet moet bepalen waar hij zijn geld aan uitgeeft. Meen je nou serieus dat al dat soort zaken bij een thuiswonende door het gezin geregeld wordt? Ja hoor, pappa en mamma blijven vertellen welke mensen toegelaten moeten worden, hoe een sociaal leven onderhouden moet worden en hoe de euro werkt. Dat is naar mijn mening net zo goed een vervreemding van de werkelijkheid.

Of bedoelde je dit: (?)

quote:

Ik durf te beweren dat als je niet op kamers gaat, je een (groot) stuk van die sociale en persoolijke ontwikkeling mist.

Je durft te beweren. Knap hoor. Toon maar aan.

O nee, dan deze bewering:

quote:

Iemand die pas op z'n 40ste, tussen baan en kinderen, gaat puberen zal dat ook niet hetzelfde meemaken...

Alsof iemand die langer thuis heeft gewoond op later leeftijd nog een puber is en dat gedrag vertoont. Laat dat standaard hokje denken nu eens los. Mensen hoeven niet allemaal hetzelfde te doen in het leven. Mensen hoeven niet allemaal dezelfde ontwikkeling door te maken in het leven. En niet elke fase hoeft even lang te zijn.

quote:

Definitief de meeste kortzichtige persoon die ik op dit forum ben tegengekomen. Ik probeerde in mijn posten wat feiten te geven

Feiten melden niet per definitie de waarheid over wat je wilt bewijzen. 1+1 is ook 2, maar daar heb je niks aan als de som 5+5 is. Dan kan er ook nog eens iemand komen die beargumenteert dat 1+1 ook 10 kan zijn. Of te wel: je kan willekeurige "feiten" noemen, maar dat betekent totaal niks. Overigens haalde je emperisch onderzoek aan en daar is per definitie nooit iets een feit; iets is hooguit aangetoond en dan moet je rekening houden dat niet alle interpretaties geldig zijn.

quote:

In het vorige topic over dit onderwerp was het trouwens ook al zo dat de meerderheid van de postings werd gedaan door thuiswonende studenten die meenden zichzelf te moeten verdedigen. Die hangen volgens mij ook gewoon meer dan gemiddeld rond op dit soort fora.

Ik zie jou hier ook vaak. Mag ik dan concluderen dat je nog thuiswoont?