hij is nooit fysiek boos, altijd met woorden, soms schelden. het is lastig voor mij omdat ik er dan van baal dat hij weer eens boos is om niets en voor hem moet het toch ook doodvermoeiend zijn? wat kun je eraan doen dat je partner niet de hele tijd uit zijn vel spingt om kleine dingen (voorbeeld: vinden dat iemand te lang onder de douche staat, dat diegene wel erg laat thuis is, dat diegene een keer zijn spullen niet opruimt...)? De boosheid is dan zo erg dat hij in het geval van die douche al na 1 minuut aan de kraan beneden gaat draaien zodat ik geen warm water meer heb (ik zeg daar niets van, dat werkt het beste), vervolgens gooit ie boos de deur dicht en tot aan de avond kan ie dan boos zijn (als je hem eerder belt en hem vraagt naar zijn boodheid hangt ie op) en dan denk ik OMG, doe eens relaxed en spring eens niet zo snel uit je vel! het is niet heel ernstig dit, het zijn kleine dingen maar toch, ze zijn zo vermoeiend!
zal de aard van het beestje wel zijn, komt het misschien omdat hij ook een persoon is die niet goed kan praten, een binnen vetter is? vaak heeft ie ook dat ie ruzietjes om grotere dingen niet vergeet, zijn boosheid kan zo wel een week aanhouden als het om iets groters gaat...
Als hij zich trouwens over zulke kleine dingen zo boos kan maken, is er dan niet iets anders aan de hand? Misschien is het verstandig om samen eens met een maatschappelijk werker of psychotherapeut te gaan praten ...
je moet em ens vragen waarom die boos wordt en kijken of dat gegrond is, en zo niet, hem ook laten zien dat het niet gegrond is..
denk ik zo
Ik heb deze vriend verstoten. Ik en mijn andere vrienden met mij waren het gewoon zat. Nu heeft hij een vriendin en die mag alle spreekwoordelijk klappen vangen. Arm kind.
Dat je het uithoudt met hem zeg. Je zal wel van em houden oid. Maar zo laat je je toch niet behandelen? Vroeg of laat wordt je het wel zat. Je kan hem beter meteen verlaten voordat er wel iets fysieks gebeurt..
quote:ja daar probeer ik me ook in te verdiepen dat het wellicht ergens anders aan ligt. in verschillende ruzietjes heb ik er dan ook op aangestuurd dat hij zocht naar mogelijkheden om boos te worden en heb hem geconfroteerd met het feit dat hij misschien niet blij is met onze relatie... elke keer wordt dan toch weer bewezen dat dat het niet is maar dat hij gewoon heel erg snel boos wordt en niet "zoekt" naar een reden om boos te zijn. Hij heeft dit ook naar zijn ouders en andere mensen die dichter bij hem staan, mensen waarvan hij houdt. Het zit in zijn genen, het komt aan één kant van de familie voor... is geen excuus natuurlijk, ik zoek een manier om er mee om te gaan voor mezelf maar ook voor hem... het is niet zo dat ik hierdoor bij hem weg zou gaan maar het is wel een vervelende eigeschap...Op woensdag 16 februari 2005 13:45 schreef R0elio het volgende:
ik denk niet dat het ligt aan het feit dat het een binnenvetter is, men zegt over mij hetzelfde alleen heb ik het probleem dat ik niet boos kan worden, zelfs al wordt me de pis helemaal lauw gemaakt dan nog trek ik mijn schouders op en ga iets anders doen ..
Als hij zich trouwens over zulke kleine dingen zo boos kan maken, is er dan niet iets anders aan de hand? Misschien is het verstandig om samen eens met een maatschappelijk werker of psychotherapeut te gaan praten ...
En een binnenvetter moet eigenlijk geen excuus/reden zijn om maar wel snel boos te worden/zijn.
1: hij heeft ergens problemen mee, maar ipv. het met jou te overleggen maakt ie om alle kleine dingen ruzie (bijvoorbeeld over dat het op zijn werk niet goed gaat).
2: hij is altijd al zo geweest dat hij een opvliegend karakter heeft
Ik weet niet of het altijd al zo was, dat je wat met hem had?
quote:ik denk ook niet dat er iets in zijn verleden is gebeurd of dat hij die boosheid opzoekt. volgens mij ziet hij gewoon niet dat boos worden geen zin heeft..Op woensdag 16 februari 2005 13:50 schreef toscane het volgende:
[..]
ja daar probeer ik me ook in te verdiepen dat het wellicht ergens anders aan ligt. in verschillende ruzietjes heb ik er dan ook op aangestuurd dat hij zocht naar mogelijkheden om boos te worden en heb hem geconfroteerd met het feit dat hij misschien niet blij is met onze relatie... elke keer wordt dan toch weer bewezen dat dat het niet is maar dat hij gewoon heel erg snel boos wordt en niet "zoekt" naar een reden om boos te zijn. Hij heeft dit ook naar zijn ouders en andere mensen die dichter bij hem staan, mensen waarvan hij houdt. Het zit in zijn genen, het komt aan één kant van de familie voor... is geen excuus natuurlijk, ik zoek een manier om er mee om te gaan voor mezelf maar ook voor hem... het is niet zo dat ik hierdoor bij hem weg zou gaan maar het is wel een vervelende eigeschap...
- hij is midden 30
- het komt ongeveer eens per maand voor, soms twee keer per maand
- hij is inderdaad erg onzeker
- vaak komt het inderdaad dat ie zich afreageerd (goed voorbeeld is inderdaad dat er dan iets op het werk is)
- soms krijgen we grotere ruzie na zoiets omdat ik dan vervolgens ook boos wordt maar van nature ben ik rustig dus valt dat vaak wel mee, ik zeg dan wel vaak dat zijn boosheid niet normaal is...
- oh ja, dumpen is wel erg kort door de bocht he... wat nog wel vervelend is, is dat er vrijwel nooit een "sorry" komt...
Mijn aanpak is in zo'n geval ook de meest rigoreuze, normaal doen en praten en een oplossing zoeken of opzouten. Ik weet niet hoe lang jullie al bij elkaar zijn en of jullie al samenwonen ofzo, dan kan dit extra lastig lijken, maar het moet toch gebeuren! Op deze manier heb je geen plezier meer in je relatie en als het zo blijft voor de rest van je leven... Nou mij niet gezien hoor... Je moet aan jezelf denken in zo'n geval, het is jouw leven en ik weet zeker dat je niks liever wil dan een leuk, plezierig leven en dat hoef je niet hierdoor te laten verzieken.
My 2 cents...
Amen
Succes!
quote:nou... het is juist een fijne persoon in de omgang, sociaal, lief, attent, gezellig, geïnteresseerd, maar bij de mensen die dicht bij hem staan: soms snel boos en een grote omslag van de goede eigenschappen (zie boven) naar veel slechte eigenschappen. het bijdraaien duurt dan weer even....Op woensdag 16 februari 2005 13:56 schreef Salvad0R het volgende:
klinkt alsof die persoon niet fijn is in dagelijkse omgang
hij heeft geen vervelende dingen meegemaakt naar mijn weten, is altijd zo geweest (van familie begrepen) en het si dus een "familie-eigenschap" van één kant dan...
ik probeer er wel eens een mouw aan te passen door zelf weg te lopen en hem even boos te laten zijn zonder dat ik meteen iets wil uitpraten, niets helpt, hij is boos en diegene (dus als hij boos is op een ander is dat een ander, maar altijd wel iemand die dichter bij hem staat, tegen wat onbekendere mensen is ie nooit boos) zal dat weten ook...
ik ben een gigantische binnenvetter, en stond vroeger echt bekend als een notoire driftkikker, ik kon om de kleinste dingen laaiend worden, en dan was ik echt niet te genieten, deuren gooien, noem maar op.
op de een of andere manier ben ik dat al jaren niet meer, ik denk deels omdat ik mezelf een beetje gevonden heb.
ik denk dat het toch een vorm van afreageren is.
dingen stapelen zich van binnen op, en dan iets heel kleins en onbenulligs al genoeg zijn om een grote uitbarsting te veroorzaken.
overigens vind ik wel dat hij kinderachtig is hoor, met dat dichtdraaien van de kraan.
hoe oud ben je nou?
ik zou daar wel over proberen in gesprek te gaan.
ook denk ik dat hij gewoon eens lekker wat losser moet worden.
wie is hij om te beslissen hoe lang je onder de douche mag staan, dat er iets niet opgeruimd is, enz. ?
ik zou het geloof ik niet lang met hem uithouden.. sorry
quote:Ik maakTE het altijd weer goed... nu laat ik het gaan totdat het over is of ik klaag dat ie zo moeilijk zo over niets... maar ik geef niet echt meer mee omdat het nergens over gaat zeg ik ook geen sorry meer, dat deed ik vroeger dus wel...Op woensdag 16 februari 2005 14:00 schreef skiczukie het volgende:
Wat is jouw rol in de ruzies? Maak jij het vaak goed? Benader je hem steeds? Of wacht je af? Als hij de ruzies meestal begint en weer sust, dan zou ik serieus eens nadenken over de toekomst met hem.
ja we wonen samen trouwens en gaan al een tijd met elkaar. tuurlijk is dit niet leuk maar zoals je al hebt gelezen komt het niet wekelijks voor... ik schat het op maandelijks maar ook dat is vermoeiend...
quote:jammer dat je niet meer precies meer weet wat de omslag in jouw karakter heeft veroorzaakt....Op woensdag 16 februari 2005 14:41 schreef MissyMirjaM het volgende:
ik ben ook zo geweest. althans, niet zo, ik was snel erg driftig.
ik ben een gigantische binnenvetter, en stond vroeger echt bekend als een notoire driftkikker, ik kon om de kleinste dingen laaiend worden, en dan was ik echt niet te genieten, deuren gooien, noem maar op.
op de een of andere manier ben ik dat al jaren niet meer, ik denk deels omdat ik mezelf een beetje gevonden heb.
ik denk dat het toch een vorm van afreageren is.
dingen stapelen zich van binnen op, en dan iets heel kleins en onbenulligs al genoeg zijn om een grote uitbarsting te veroorzaken.
overigens vind ik wel dat hij kinderachtig is hoor, met dat dichtdraaien van de kraan.
hoe oud ben je nou?
ik zou daar wel over proberen in gesprek te gaan.
ook denk ik dat hij gewoon eens lekker wat losser moet worden.
wie is hij om te beslissen hoe lang je onder de douche mag staan, dat er iets niet opgeruimd is, enz. ?
ik zou het geloof ik niet lang met hem uithouden.. sorry
kraan dichtdraaien: juist opendraaien zodat ik geen warm water meer heb... krijgen we vaak geen eens ruzie om, heb ik geen zin in dus ik zet de kraan uit en zeep mijn hoofd in en als ik hoor dat hij hem dicht draait draai ik hem weer open
misschien ook wel weer heel irri voor hem... ik denk ook dat ie losser moet worden en hij beslist zeker niet wat ik allemaal wel en niet doe! ruzies gaan meestal om dat soort dingen omdat hij mij blijkbaar erg goed onder de duim wil hebben, wat dus niet echt lukt....
quote:ik denk dat je wel moet uitkijken dat het geen relatie is/wordt waarin hij jou maar onder de duim probeert te duwen, en jij die duim steeds wegdrukt. want dat gaat natuurlijk nergens over. relaties horen gelijkwaardig te zijn.Op woensdag 16 februari 2005 14:46 schreef toscane het volgende:
[..]
jammer dat je niet meer precies meer weet wat de omslag in jouw karakter heeft veroorzaakt....
kraan dichtdraaien: juist opendraaien zodat ik geen warm water meer heb... krijgen we vaak geen eens ruzie om, heb ik geen zin in dus ik zet de kraan uit en zeep mijn hoofd in en als ik hoor dat hij hem dicht draait draai ik hem weer open
ik denk ook dat ie losser moet worden en hij beslist zeker niet wat ik allemaal wel en niet doe! ruzies gaan meestal om dat soort dingen omdat hij mij blijkbaar erg goed onder de duim wil hebben, wat dus niet echt lukt....
en hij is echt kinderachtig hoor, ik zou zeker proberen er eens goed over te praten, hij moet gewoon dimmen. als er iets is wat hem ergert, moet hij het op een normale manier kunnen uitspreken, zodat erover gepraat kan worden in alle redelijkheid
bij mezelf is het denk ik o.a. mijn opleiding geweest, veel aan zelfreflectie gedaan, en daardoor heb ik meer mezelf gevonden, en kon ik beter met mezelf en mijn omgeving omgaan.
het is echt een wereld van verschil.
Komt door het opkroppen van gevoelens. Ik voel me dan gewoon echt kut maar weet niet hoe ik me moet afreageren. Dus degene die dan in de buurt is moet het dan ontgelden.
Het enige wat daar tegen helpt is iemand laten begaan en daarna, als diegene rustig is geworden, erover praten.
quote:Dit is bijna standaard, men voelt zich vrijer met mensen waar hij/zij van houdt dus maakt ook eerder ruzie met hen, mijn broertje is ook zo, tegenover "onbekenden" lijkt hij de ideale jongeman, maar als hij met mij alleen is is er geen land mee te bezeilen.Hij heeft dit ook naar zijn ouders en andere mensen die dichter bij hem staan, mensen waarvan hij houdt
Ik zou denk ik toch eens voorzichtig vragen of wat "externe" hulp, van onbekenden dus, geen goed idee is om dit driftbuien te kunnen controleren.
Op het moment dat hij zich er bewust van wordt dat dit eigenlijk niet normaal is, en erachter kan komen hoe dit veroorzaakt wordt is er ook ruimte voor een oplossing,
quote:ja dat is wat ik nu doe maar het juiste moment zoeken om er dan weer opp terug te komen is vaak wel weer lastig... nu was het trouwens 1,5 geleden als ik het goed heb maar is mijns inziens toch teveel... als je dan van familie hoort dat zij dezelfde problemen horen dan word je er wel eens moedeloos van! denk ik echt van fijn dat het in je genen zit maar hoe krijgen we het eruit???Op woensdag 16 februari 2005 14:50 schreef goddess-in-heaven het volgende:
Om een lang verhaal kort te maken: ik herken mezelf wel enigszins in het verhaal. Ik ben een driftkikker, vroeger er dan nu. Heb nu eens in het halfjaar ofzo een driftbui.
Komt door het opkroppen van gevoelens. Ik voel me dan gewoon echt kut maar weet niet hoe ik me moet afreageren. Dus degene die dan in de buurt is moet het dan ontgelden.
Het enige wat daar tegen helpt is iemand laten begaan en daarna, als diegene rustig is geworden, erover praten.
quote:tsja, ik kan het proberen ook al weet ik dat hij er wsl niet open voor staan, ik kan het wel proberen.Op woensdag 16 februari 2005 14:53 schreef R0elio het volgende:
[..]
Dit is bijna standaard, men voelt zich vrijer met mensen waar hij/zij van houdt dus maakt ook eerder ruzie met hen, mijn broertje is ook zo, tegenover "onbekenden" lijkt hij de ideale jongeman, maar als hij met mij alleen is is er geen land mee te bezeilen.
Ik zou denk ik toch eens voorzichtig vragen of wat "externe" hulp, van onbekenden dus, geen goed idee is om dit driftbuien te kunnen controleren.
Op het moment dat hij zich er bewust van wordt dat dit eigenlijk niet normaal is, en erachter kan komen hoe dit veroorzaakt wordt is er ook ruimte voor een oplossing,
en ja, hij lijkt zeker de ideale man voor "onbekenden", voor mij is het dan natuurlijk ook wel, alleen die buien he...
ik weet niet bij wie het voorkomt in zn familie, zn ouders of opas omas tantes en ooms, maar als het bij zn pa is geweest bijvoorbeeld zal hij in het verleden ook niet echt een lekker voorbeeld zijn geweest, alles projecteren op z'n vrouw en kinderen bijvoorbeeld. het kan best psychologich zo doorgegeven zijn.
Ik herinner me nog eens een topic van jou waarin het er ook om ging dat je vriend zo verschrikkelijk star was en niet van plan om ook maar een duimbreed toe te geven.
Ik denk dat je er maar gewoon vanuit moet gaan dat die jongen onverbeterlijk is en dat je je af moet vragen of je daarmee kan en wil leven of niet.
Zo kort door de bocht vind ik dumpen overigens niet in dit geval.
Het is geen klein dingetje of een eenmalig incident, het verziekt de hele sfeer en maakt dat je constant op eieren loopt en dat is wel even een verschil.
Maar je moet voor jezelf de afweging maken natuurlijk.
quote:ja dat is wel iets waar ik vaak aan denk, is het gewoon doorgegeven vanuit genen of vanuit ervaring (zijn vader overigens en die hele familie...)...Op woensdag 16 februari 2005 15:00 schreef releaze het volgende:
en als je eens voorstelt samen aar een psycholoog te gaan ofzo? dan leert ie vanzelf of het te maken heeft met "iets van vroeger" of iets anders. waarschijnlijk kan hij dan ook leren z'n boosheid te projecteren op iets anders dan de mensen waarbij hij zich prettig voelt.
ik weet niet bij wie het voorkomt in zn familie, zn ouders of opas omas tantes en ooms, maar als het bij zn pa is geweest bijvoorbeeld zal hij in het verleden ook niet echt een lekker voorbeeld zijn geweest, alles projecteren op z'n vrouw en kinderen bijvoorbeeld. het kan best psychologich zo doorgegeven zijn.
tuurlijk, de een is meer aangebrand dan de ander, maar dit heeft denk ik meer te maken met het feit dat hij een binnenvetter is
misschien is zn jeugd ook niet geheel gladjes verlopen?
quote:Ik begrijp je wel... het blijft een situatie van incidenten in een leuke relatie... dingetjes die eens in de maand terugkomen, tuurlijk zijn ze vermoeiend maar als ik het zo om me heen hoor en op dit forum leest is dit niets vreemds... uitmaken heb ik heus wel eens over nagedacht maar vergeet niet dat jij nu alleen de "problemen" hoort en de leuke dingen die er meestal zijn niet...Op woensdag 16 februari 2005 15:02 schreef Angeles het volgende:
Verschrikkelijk vermoeiend, zo iemand. Altijd dat verongelijkte, altijd denken dat iedereen er op uit is om hem te pakken of dat alles bedoeld is om hem dwars te zitten en nooit eens zijn eigen gedrag ter discussie stellen of inderdaad een keer de onredelijkheid of het ongelijk toegeven.
Ik herinner me nog eens een topic van jou waarin het er ook om ging dat je vriend zo verschrikkelijk star was en niet van plan om ook maar een duimbreed toe te geven.
Ik denk dat je er maar gewoon vanuit moet gaan dat die jongen onverbeterlijk is en dat je je af moet vragen of je daarmee kan en wil leven of niet.
Zo kort door de bocht vind ik dumpen overigens niet in dit geval.
Het is geen klein dingetje of een eenmalig incident, het verziekt de hele sfeer en maakt dat je constant op eieren loopt en dat is wel even een verschil.
Maar je moet voor jezelf de afweging maken natuurlijk.
maar toch bedankt
@ Bankrupcy, ik twijfel hier inderdaad over
@ MissyMirjam, naar ik weet een jeugd zonder problemen! wel is ie altijd heel onzeker geweest...
quote:Daarom krijg ik ook kippevel van deze situatie.Op woensdag 16 februari 2005 15:02 schreef Angeles het volgende:
Verschrikkelijk vermoeiend, zo iemand. Altijd dat verongelijkte, altijd denken dat iedereen er op uit is om hem te pakken of dat alles bedoeld is om hem dwars te zitten en nooit eens zijn eigen gedrag ter discussie stellen of inderdaad een keer de onredelijkheid of het ongelijk toegeven.
Het is sprekend m'n schoonvader, waar we dus geen contact meer mee hebben sinds een jaar geleden.
Die kon zo verschrikkelijk tekeer gaan, onredelijk tot en met. Als je er iets van zei (op een rustige toon) ging 'ie nog meer over de rooie.
Hij kon je tot op het bot vernederen, om niks...
Ook een erg onzekere man, die zich alleen goed kon voelen door macht uit te oefenen over anderen.
Vandaar mijn vraag, toscane.
quote:Het zit in de genen, niet in de opvoeding. In mijn familie zijn ook meer mensen die opvliegend kunnen reageren. Mijn ouders hebben ook altijd geprobeerd mijn dirftbuien (op verschillende manieren) tegen te gaan maar het enige wat hielp was me laten begaan en dan naderhand praten.Op woensdag 16 februari 2005 15:03 schreef bankrupcy het volgende:
Het zit niet in zijn genen, maar in zijn opvoeding. En jij kan hem niet veranderen. Dat moet hij zelf willen.
en aan TS, je kan beter er wel achteraf over praten, want ws is je vriend ook niet blij met zn buien (boos zijn kost veeeel energie!) en dat hoeft niet heel dramatisch, maar gewoon vragen of het weer gaat. Aangezien jij het een probleem vindt, zal je het ook wel meoten bespreken.
Je vriend kan wel veranderen (al zal het misschien niet helemaal verdwijnen) maar dat kan alleen als hij inziet dat zijn driftbuien niet werken en het beter is om je gevoelens eerder te uiten
En al die adviezen: naar psycholoog, hulp zoeken etc. JE kan ook overal een heel groot probleem van maken.
[ Bericht 14% gewijzigd door R0elio op 16-02-2005 15:33:28 ]
Dat het in de genen zit is onzin, want dat je een bepaalde aanleg hebt voor een karaktereigenschap betekent natuurlijk niet dat je je er dan maar bij neer mag leggen en alles op die zogenaamde genen mag schuiven. Er is ook nog zoiets als zelfbeheersing. Vlak trouwens ook het effect van de opvoeding niet uit, het feit dat zijn ouders het ook hebben wijst niet alleen op de genen, maar ook dat het is wat hij al die tijd heeft gezien, de manier waarop hij heeft leren ruzie maken.
Allemaal vervelend voor hem, maar geen excuus.
Als hij bovendien geen kwaad of onredelijkheid ziet in zijn gedrag is de kans niet erg groot dat het ooit verandert.
Jij moet beslissen. Jij moet er mee leven.
quote:zelfde hier.. mijn vriendin wil ook wel dat ik eens wat feller mag reageren.. heb er nooit zo'n zin in kost te veel energieOp woensdag 16 februari 2005 13:42 schreef apachzor het volgende:
Hmm mijn vriendin vraagt zich af waarom ik nooit boos wordt en overal rustig onder blijft, want ze wil juist dat ik wat fel reageer enzo en dat ik boos word
quote:Dit stukje pik ik even uit je overige (zeer herkenbare) verhaal.Op woensdag 16 februari 2005 15:30 schreef Angeles het volgende:
Als hij bovendien geen kwaad of onredelijkheid ziet in zijn gedrag is de kans niet erg groot dat het ooit verandert.
Het niet 'sorry' kunnen zeggen... alarmbellen all over the place.
Al hoeft mijn ervaring natuurlijk niet die van een ander te zijn; bij mijn schoonvader begon het exact zoals bij de vriend van toscane.
soms blijkt hij me wel te wijzen op iet onderliggends waar wat in zit... als ik dan weer ga nadenken blijkt dat ik ook niet alles op de handige manier aanpak maar het zou zovee energie schelen als we het daar meteen over kunnen hebben... hier lijkt wel iets verbetering te komen, in alle driftbuien wel maar vanmorgen was weer even een stap terug, iets kleins waar ie absoluut niet over uit zijn vel had hoeven springen...
quote:ja ok maar wat jij beschrijft lijkt het erop dat je schoonvader altijd onmogelijk was... mijn vriend is "slechts" eens per maand onmogelijk, soms een uurtje, soms een paar dagen.... dit lijkt mij wel een essentieel verschilOp woensdag 16 februari 2005 15:40 schreef CartWOman het volgende:
[..]
Dit stukje pik ik even uit je overige (zeer herkenbare) verhaal.
Het niet 'sorry' kunnen zeggen... alarmbellen all over the place.
Al hoeft mijn ervaring natuurlijk niet die van een ander te zijn; bij mijn schoonvader begon het exact zoals bij de vriend van toscane.
Het hoeft niet zo te gaan. Maar het gevaar is er. Het is voor jou duidelijk een probleem en terecht ook.
Eens in de maand is misschien niet zo problematisch, maar het is wel een klein bommetje onder jullie dagelijks leven, je weet nooit wanneer er weer een ontploffing komt en of het in de toekomst een grotere bom gaat worden. Dat is het nare, het onrustgevende.
Er is niemand die zegt dat jij bij je vriend weg MOET, er zullen zat mensen zijn die uitstekend kunnen leven met een grillige en onredelijke partner. Voorwaarde is dan denk ik wel om het je totaal niet aan te trekken en gewoon (in overdrachtelijke zin) de deur achter je dicht te trekken en zoiets te hebben van, doei, ga maar lekker tegen de muur zitten mokken. Zodat hij geen publiek heeft voor zijn onredelijke buien. Je moet dan natuurlijk wel de echte meningsverschillen van de onredelijke ruziepartijen blijven onderscheiden en het kost gewoon veel zelfvertrouwen, want doen alsof het je niks kan schelen werkt niet, dan is het nog enerverend, het moet je echt niet kunnen schelen als je ermee wil kunnen leven. Je doet het namelijk niet om hem een lesje te leren, want dat lukt je toch niet.
Als je dat niet kunt moet je je wel goed realiseren dat de kans dat hij nooit verandert of dat het zelfs erger wordt er wel inzit en hoe je daarmee om denkt te kunnen gaan. Natuurlijk is hij onredelijk en zou hij de consequenties van zijn gedrag moeten dragen inplaats van jij. Maar dat is gewoon niet te sturen.
quote:Juist niet altijd, het begon vrij onschuldig: zoals jij beschrijft.Op woensdag 16 februari 2005 15:53 schreef toscane het volgende:
[..]
ja ok maar wat jij beschrijft lijkt het erop dat je schoonvader altijd onmogelijk was... mijn vriend is "slechts" eens per maand onmogelijk, soms een uurtje, soms een paar dagen.... dit lijkt mij wel een essentieel verschil
Vanaf dat hij werd ontslagen op 42-jarige leeftijd (wegens woede-uitbarstingen) ging het écht bergafwaarts.
Ik zou als ik jou was heel goed duidelijk maken wat je wel en niet pikt. Als hij echt z'n best wil doen om jullie relatie prettig te houden luistert hij en gaat hij eraan werken.
Misschien moet je toch eens nadenken of je op deze manier wel in een relatie wil zitten?
quote:Ik let er inderdaad op dat het niet erger wordt, het is ook minder geworden maar dan nog steeds baal ik dat het soms terug komt... ik laat hem meestal in zijn sop gaar koken en zorg er dan inderdaad voor dat hij geen publiek heeft voor zijn mokken. Op een doordeweekse dag gaat het vaak ook beter, dan is het 's avonds wel weer gezellig, als zo iets in het weekend gebeurt is het lastiger...Op woensdag 16 februari 2005 16:01 schreef Angeles het volgende:
Zoals CartWOman al zegt, het begon zoals bij jouw vriend. Daar moet je dus wel op letten. Vaak proberen mensen precies hoe ver ze kunnen gaan en als jij je grenzen niet bewaakt of ze niet kunt aangeven omdat hij er eenvoudig doof voor is dan gaat het ongemerkt steeds verder.
Het hoeft niet zo te gaan. Maar het gevaar is er. Het is voor jou duidelijk een probleem en terecht ook.
Eens in de maand is misschien niet zo problematisch, maar het is wel een klein bommetje onder jullie dagelijks leven, je weet nooit wanneer er weer een ontploffing komt en of het in de toekomst een grotere bom gaat worden. Dat is het nare, het onrustgevende.
Er is niemand die zegt dat jij bij je vriend weg MOET, er zullen zat mensen zijn die uitstekend kunnen leven met een grillige en onredelijke partner. Voorwaarde is dan denk ik wel om het je totaal niet aan te trekken en gewoon (in overdrachtelijke zin) de deur achter je dicht te trekken en zoiets te hebben van, doei, ga maar lekker tegen de muur zitten mokken. Zodat hij geen publiek heeft voor zijn onredelijke buien. Je moet dan natuurlijk wel de echte meningsverschillen van de onredelijke ruziepartijen blijven onderscheiden en het kost gewoon veel zelfvertrouwen, want doen alsof het je niks kan schelen werkt niet, dan is het nog enerverend, het moet je echt niet kunnen schelen als je ermee wil kunnen leven. Je doet het namelijk niet om hem een lesje te leren, want dat lukt je toch niet.
Als je dat niet kunt moet je je wel goed realiseren dat de kans dat hij nooit verandert of dat het zelfs erger wordt er wel inzit en hoe je daarmee om denkt te kunnen gaan. Natuurlijk is hij onredelijk en zou hij de consequenties van zijn gedrag moeten dragen inplaats van jij. Maar dat is gewoon niet te sturen.
quote:er is wel een wenzenlijk verschil tussen beide topics... in het topic waar jij op doelt gaat het over vrijheid binnen de relatie, ik kan hierover melden dat dat al 1,5 maand goed gaat, we hebben beiden veel geleerd van die ruzie. ik weet wel wat je bedoelt want in dit topic kwam ook aan bod dat het lang duurde eer hij kon praten, hij was heel boos over iets kleins (op dat moment), het duurde wel een paar dagen voor de werkelijke frustratie naar boven kwam.Op woensdag 16 februari 2005 16:06 schreef martax het volgende:
Ik heb je vorige topic hierover ook gelezen, maar blijkbaar heeft hij zich toch niet aan kunnen passen. Het feit dat je hierover nu weer een topic opent geeft naar mijn mening wel aan dat het je leven wel behoorlijk beïnvloed.
Misschien moet je toch eens nadenken of je op deze manier wel in een relatie wil zitten?
maar het grote probleem was toen vrijheid, het probleem nu is snel boos zijn over kleine dingen.... ik kijk ook een stuk luchtiger tegen dit topic, dit is iets kleiners, iets waar ik me niet heel veel druk om maak maar wat wel irritant is. Het vorige topic was een grotere heuvel die we moesten overwinnen. Hier heeft hij een hoop in meegegeven du wat dat betreft heb ik ook hoop met dit probleem
Wat een manipulator, ongelooflijk.... Deze man is een wandelende tijdbom.
Ik zie jou constant concessies doen en stukje bij beetje je eigen identiteit verliezen. Je tuint elke keer weer in z'n beschuldigingen, zoekt het bij jezelf terwijl er niks mis is met je. Behalve dan dat je hém erg makkelijk in de slachtofferrol plaatst.
Terwijl hij pas tevreden zal zijn als je alles voor 'm opgeeft, en het lijkt erop dat 'ie daarmee al dicht in de buurt zit. Meisje wat ben je naïef....
For God's sake: doe je ogen open.
En vraag je niet af hoe je rol zal zijn in een volgende relatie; als je gelijkwaardig aan elkaar bent gun je elkaar eigen bezigheden en zal het geen enkele moeite kosten daarover afspraken te maken.
relatiecrisis...
Daar kan ik me volledig bij aansluiten, evenals de posts van Djenneke.
Ik hou me er verder buiten want ik wind me meer op dan gezond is.
quote:Op woensdag 16 februari 2005 17:28 schreef CartWOman het volgende:
Goed, ik heb ook net je topic uit januari gelezen en ik zat er niet naast met m'n voorgevoelens.
Wat een manipulator, ongelooflijk.... Deze man is een wandelende tijdbom.
Ik zie jou constant concessies doen en stukje bij beetje je eigen identiteit verliezen. Je tuint elke keer weer in z'n beschuldigingen, zoekt het bij jezelf terwijl er niks mis is met je. Behalve dan dat je hém erg makkelijk in de slachtofferrol plaatst.
Terwijl hij pas tevreden zal zijn als je alles voor 'm opgeeft, en het lijkt erop dat 'ie daarmee al dicht in de buurt zit. Meisje wat ben je naïef....
For God's sake: doe je ogen open.
En vraag je niet af hoe je rol zal zijn in een volgende relatie; als je gelijkwaardig aan elkaar bent gun je elkaar eigen bezigheden en zal het geen enkele moeite kosten daarover afspraken te maken.
relatiecrisis...
Daar kan ik me volledig bij aansluiten, evenals de posts van Djenneke.
Ik hou me er verder buiten want ik wind me meer op dan gezond is.
ik waardeer je eerlijkheid hoor dus no problem. als je goed leest ook in dat topic lees je dat ik er juist alles aan doe om niet mijn eigen identiteit te verliezen. ik heb wat bereikt met vorig probleem, ik heb de vrijheid die ik wilde, het heeft wat ruzies gekost maar hier is tot nu toe geen probleem meer over geweest, ik krijg de ruimte en ik overleg wat eigenlijk meer neerkomt op zeggen wat mijn plan is. niet dat ik nu mijn relatie niet meer voorop zet maar het heeft in mjn ogen nu een goede balans dus het was een lastige rottige heuvel maar één met resultaat en ik waak ervoor dat dat resultaat ook zo bliift, maar nu even over dit topic.
wat wel blijft is verkeerd om ruzie maken, hij ontploft en zegt acxhteraf wat er nou was, niet altijd terechte dingen maar uiteindelijk komt er dan een gesprek op gang en komen we er wel weer uit. van vanmorgen bleek ook iets onderliggends te zijn, een miscommunicatie en hij was met name boos over het feit dat ik heel bot riep dat ik zelf wel bepaal wat ik doe, ik geef toe: genuanceerd iets zeggen is niet mijn sterkste kant maar voor je denkt dat ik het weer aan mezelf wijt: heb geen sorry gezegd, mag ik ook even bot zijn om half 8 's ochtends. hij had zich vandaag de hele dag rot gevoeld terwijl dat bij mij wel mee viel... ik heb hem uitgelegd dat dat echt zijn probleem is, dat als ie het even normaal had gezegd en niet was ontploft hij zich ook prima had gevoeld...
maar wederom wat mij blijft storen is dat hij eerst over de zeik gaat en dat er dan pas redelijk kan worden gepraat en bovendien is het dan vervelend dat tussen het over de zeik zijn en het praten vaak wat tijd zit... ik wijs hem erop, ik zie verbering maar vandaag was het weer even mis...
quote:niet dat ik weet... ik dacht niet dat ik iemand van fok irl ken maar je weet het natuurljk nooit...Op woensdag 16 februari 2005 16:36 schreef Scorpie het volgende:
ben jij die vriendin van Albinoneger soms?
Ik zie dit topic en moet meteen ook weer denken aan je vorige topic. In deze staat dat jullie beiden veel geleerd hebben van die ruzie toen. Het is een boute uitspraak..maar ik betwijfel het eerlijk gezegd. In dit topic gaat het weer om zijn kutstreken (sorry voor het woord) en ben jij wederom degene die hém probeert te snappen. Hij haalt streken uit en jij staat het toe. Geef hem je grenzen aan, want dit hoeft je onder geen beding te accepteren. Als het niet gaat zoals hij wil, begint 'ie de boel op te kloten. Nergens lees ik dat hij zich bezighoudt met hoe dit voor jou moet zijn.
Weet je? Je partner proberen te begrijpen is in mijn ogen niks mis mee. Het lijkt me volkomen logisch. Maar... ik zie (wederom) NERGENS dat hij JOU probeert te snappen. Hij gaat het gesprek niet met je aan, hij begint te bokken en boos te worden. En wederom probeert 'ie weer wat voor jou te bepalen (dat doucheverhaal, hoe idioot kan iemand doen).
Ik kan wederom niet aan de gedachte ontkomen dat jouw vriend afgestudeerd is in het manipuleren van jou. En...eerlijk gezegd denk ik dat jij tijd nodig hebt...Veel tijd om in te zien waar hij mee bezig is. En in mijn optiek is hij ermee bezig om van jou een vrouw te maken die voor hem kruipt en niet meer zichzelf kan zijn. Dat heet: ongelijkwaardig. Die driftbuien zijn zo ongelooflijk manipulatief. Ik zeg dit allemaal niet zomaar. Ik herken in jouw verhaal ontzettend veel van mijn verhaal (en dat boek is nu dichtgeslagen, ruim een jaar geleden). Ik was bang, zo bang om het te stoppen en ergens wil je het op dat moment niet kwijt omdat je er toch bepaalde zekerheden aan ontleent. Hoe gek dat misschien ook klinkt. Na ruim een jaar mag ik zeggen dat ik weer vele malen meer mezelf ben en er sterker door ben geworden. Jouw vriend zou aan mij een hele slechte hebben als 'ie zich zo zou gedragen. Maar dat gaat niet van de ene op de andere dag. Ik heb er jaren over gedaan om inzicht te krijgen. En het krijgen van dat inzicht...daar moest ik een hoge prijs voor betalen. Het overlijden van mijn hond, mijn grote vriend, mijn hondsoulmate was de druppel. Ik wilde graag kort daarna weer een hond (ik heb een grote passie voor honden) en hij had bepaald dat 'ie er de eerstkomende vijf jaar niet kwam. Kort erna omdat een hond bij mij hoort en voor Nelson (mijn hond) zou het zeker geen vervanging zijn want Nels is onvervangbaar. Er moesten eerst maar eens kinderen komen en dat ging nou toevallig niet zo makkelijk en mogelijk lag de oorzaak hiervan bij mij (waren net begonnen met de medische molen). Mij was niks gevraagd. Ik had Nelson van hem gekregen zelfs. Radeloos werd ik. Ik heb me hierin opengesteld, kwetsbaar opgesteld en uiteindelijk werd ik letterlijk de kamer uitgegooid en was ik bang dat 'ie me op dat moment ook wel even de trap 'af zou helpen'. Dit ging gepaard met de nodige explosiviteit van zijn kant en verbaal geweld. Uiteindelijk heeft hij het moment van 'break up' bepaald, maar dat was meteen het laatste wat door hem bepaald werd. Het verlies van mijn hond en de break up van mijn relatie (van 12 jaar) speelden zich in vijf weken tijd af.
Dit is maar een stukje van het verhaal. En ik vertel het niet om sympathie te kweken. Ik vertel je dit om te laten zien hoever het kan gaan en ik hoop dat je er enig inzicht mee krijgt. Want zover kan het gaan. Inmiddels heb ik mogen ondervinden dat het principe "open vragen en eerlijke antwoorden op een gelijkwaardige basis" ook bestaat en dat dat een verademing en zo'n rust is.
Natuurlijk hoop ik dat het allemaal goedkomt in je relatie. Ik kan me niet voorstellen dat je happy bent met hoe het nu gaat tussen jou en je vriend. Ik zie patronen in jouw verhalen waar ik van schrik.
[ Bericht 0% gewijzigd door -Redhead- op 16-02-2005 22:09:03 ]
quote:lijkt me sterk..Op woensdag 16 februari 2005 23:26 schreef FatalException het volgende:
Misschien is hij wel autistisch. Verklaart een hoop. Laat 'm een diagnose doen bij een bevoegde.
quote:nou er is wel degelijk wat veranderd na de vorige ruzie, de ruzie ging ten eerste ergens anders over en ten tweede heb ik me nergens in aangepast om die heuvel te overwinnen maar heeft hij dat juist gedaan, ik kan je zeggen: dat is heel wat! ik vind dat we de goede kant op gaan, ik zie opeens veel aanpassingen van zijn kant die er eerder niet waren, ik denk dat dat toch komt doordat ik wel op het punt stond om er anders mee te kappen, dat idee deed mijn pijn maar toch heeft het geholpen.Op woensdag 16 februari 2005 21:59 schreef -Redhead- het volgende:
Hoi Toscane,
Ik zie dit topic en moet meteen ook weer denken aan je vorige topic. In deze staat dat jullie beiden veel geleerd hebben van die ruzie toen. Het is een boute uitspraak..maar ik betwijfel het eerlijk gezegd. In dit topic gaat het weer om zijn kutstreken (sorry voor het woord) en ben jij wederom degene die hém probeert te snappen. Hij haalt streken uit en jij staat het toe. Geef hem je grenzen aan, want dit hoeft je onder geen beding te accepteren. Als het niet gaat zoals hij wil, begint 'ie de boel op te kloten. Nergens lees ik dat hij zich bezighoudt met hoe dit voor jou moet zijn.
Weet je? Je partner proberen te begrijpen is in mijn ogen niks mis mee. Het lijkt me volkomen logisch. Maar... ik zie (wederom) NERGENS dat hij JOU probeert te snappen. Hij gaat het gesprek niet met je aan, hij begint te bokken en boos te worden. En wederom probeert 'ie weer wat voor jou te bepalen (dat doucheverhaal, hoe idioot kan iemand doen).
Ik kan wederom niet aan de gedachte ontkomen dat jouw vriend afgestudeerd is in het manipuleren van jou. En...eerlijk gezegd denk ik dat jij tijd nodig hebt...Veel tijd om in te zien waar hij mee bezig is. En in mijn optiek is hij ermee bezig om van jou een vrouw te maken die voor hem kruipt en niet meer zichzelf kan zijn. Dat heet: ongelijkwaardig. Die driftbuien zijn zo ongelooflijk manipulatief. Ik zeg dit allemaal niet zomaar. Ik herken in jouw verhaal ontzettend veel van mijn verhaal (en dat boek is nu dichtgeslagen, ruim een jaar geleden). Ik was bang, zo bang om het te stoppen en ergens wil je het op dat moment niet kwijt omdat je er toch bepaalde zekerheden aan ontleent. Hoe gek dat misschien ook klinkt. Na ruim een jaar mag ik zeggen dat ik weer vele malen meer mezelf ben en er sterker door ben geworden. Jouw vriend zou aan mij een hele slechte hebben als 'ie zich zo zou gedragen. Maar dat gaat niet van de ene op de andere dag. Ik heb er jaren over gedaan om inzicht te krijgen. En het krijgen van dat inzicht...daar moest ik een hoge prijs voor betalen. Het overlijden van mijn hond, mijn grote vriend, mijn hondsoulmate was de druppel. Ik wilde graag kort daarna weer een hond (ik heb een grote passie voor honden) en hij had bepaald dat 'ie er de eerstkomende vijf jaar niet kwam. Kort erna omdat een hond bij mij hoort en voor Nelson (mijn hond) zou het zeker geen vervanging zijn want Nels is onvervangbaar. Er moesten eerst maar eens kinderen komen en dat ging nou toevallig niet zo makkelijk en mogelijk lag de oorzaak hiervan bij mij (waren net begonnen met de medische molen). Mij was niks gevraagd. Ik had Nelson van hem gekregen zelfs. Radeloos werd ik. Ik heb me hierin opengesteld, kwetsbaar opgesteld en uiteindelijk werd ik letterlijk de kamer uitgegooid en was ik bang dat 'ie me op dat moment ook wel even de trap 'af zou helpen'. Dit ging gepaard met de nodige explosiviteit van zijn kant en verbaal geweld. Uiteindelijk heeft hij het moment van 'break up' bepaald, maar dat was meteen het laatste wat door hem bepaald werd. Het verlies van mijn hond en de break up van mijn relatie (van 12 jaar) speelden zich in vijf weken tijd af.
Dit is maar een stukje van het verhaal. En ik vertel het niet om sympathie te kweken. Ik vertel je dit om te laten zien hoever het kan gaan en ik hoop dat je er enig inzicht mee krijgt. Want zover kan het gaan. Inmiddels heb ik mogen ondervinden dat het principe "open vragen en eerlijke antwoorden op een gelijkwaardige basis" ook bestaat en dat dat een verademing en zo'n rust is.
Natuurlijk hoop ik dat het allemaal goedkomt in je relatie. Ik kan me niet voorstellen dat je happy bent met hoe het nu gaat tussen jou en je vriend. Ik zie patronen in jouw verhalen waar ik van schrik.
ik vind het alleen jammer dat er nu alleen maar naar vorig topic wordt gerefereerd... daar kan ik weinig mee, voor mij is dat hoofdstuk afgesloten en is er een oplossing voor dat probleem.
dat iedereen mij erop wijst dat ik een relatie heb met een moeilijk figuur, dat geef ik toe ja, makkelijk is anders ja, een man met gebruiksaanwijzing maar nogmaals, de minder leuke dingen komen zo eens in anderhalve maand eventjes voor, verder is het één en al leuk en horen we bij elkaar. logisch dan toch lijkt me dat ik me ook inzit om deze relatie te behouden?!
ik ben JUIST bezig om niet mijn eigen identiteit te verliezen, de ruzies die er nu zijn waren er vroeger niet, ik heb in het verleden te veel van hem geslikt en kom nu voor mijn eigen identiteit op, hierdoor ontstaan er wel eens probleempjes. Wat ik fout heb gedaan is dus wat ik het verleden heb toe laten staan, als ik dat terug zou kunnen draaien zou ik het meteen doen.
Ik heb nu echter niet veel aan discussies over identiteit verliezen enzo, zo moet ik me blijven verdedigen terwijl dat niet het probleem in dit topic is... geloof me ik waardeer je visie maar ik probeer op dit moment een achetrgrond te vinden voor die boosheid en hoe we daar samen uit moeten komen. Op zich had dat van gisteren wel geholpen, nl.: ruzie, hem in zijn sop laten gaar koken en eenmaal thuis het probleem uitleggen, hij had zich de hele dag rot gevoeld maar doet dat zelf, ik heb hem uitgelegd dat hij dat had kunnen voorkomen, ik hoop dat hij op die manier wat minder snel boos wordt
quote:Ja, zo zou ik de toekomst willen zien, nu nog er naar toe werken... we gaan de goede kant op maar we zijn er nog niet.... anyway thanks!Op donderdag 17 februari 2005 11:54 schreef -Redhead- het volgende:
Het spijt me dat je het gevoel hebt je te moeten verdedigen. Want dat was nou net niet de bedoeling. Ik denkt dat je vriend degene die zich af kunnen vragen waar die boosheid vandaan komt en wat hij ermee kan (al ik kan ik me voorstellen dat die vraag jou ook bezighoudt). Jouw vraag of verwachting naar hem toe zou kunnen zijn is dat hij het niet op jou afreageert en dat je graag wilt zien dat 'ie zicht uitspreekt zonder dit soort toestanden erbij. Iedereen kan wel es boos en gefrustreerd zijn, maar het gaat over de manier waarom iemand er mee omgaat naar de ander toe (jij in dit geval). Ik besef me terdege dat de ene dit wat makkelijker afgaat dan de ander. Maar het zou al een hoop schelen als je zou zien dat 'ie het in ieder geval probeert. Hij is een volwassen man, dus enig fatsoen mag je op zo'n moment van hem verwachten.
Trouwens het verhaal van Readheat vind ik inhoudelijk wel sterk... respect daarvoor.
OT: "RH heb je al een andere hond.... moeilijik he zo'n trouwe vriend verliezen..." /OT
Sterkte toscane, deze slag daar kom je ook wel uit. Goed dat je je relatie niet zomaar opgeeft al moet je wel denken aan je eigen identiteit en je niet wegcijferen voor een ander.
quote:dank je dat je me begrijpt en iets onderbouwd post. ook ik vind de post van readhead sterk maar ik wilde even duidelijk maken dat het ene probleem het andere probleem niet is. en tuurlijk geef ik het zo maar op, dat hoeft ook helemaal niet want we hebben het 9 van de 10 keer top samen, ik ben realistisch en weet dat het vrijwel nooit 100 % rozengeur en manenschijn is...Op donderdag 17 februari 2005 12:35 schreef pirke64 het volgende:
toscane geeft toch aan dat het niet in veelvoud plaatsvind maar gemiddeld een keer per maand. Ik begrijp heel goed dat ze daar iets aan wil doen en hoop voor haar dat haar vriend dat ook een keer gaat beseffen. Het is natuurlijk geen manier van doen hoe hij zich op die momenten gedraagd. Echter als ik hier sommige reacties lees lijkt het wel of er bij toscane niets anders gebeurd als die ruzies terwijl ik uit haar verhaal duidelijk lees dat er, zeker de laatste tijd, ook veel fijne en goede periodes zijn. Maken de meesten hier niet van een mug een olifant (en nee, daar bedoel ik dus zeer zeker toscane niet mee maar alleen enkele mensen die reageren).
Trouwens het verhaal van Readheat vind ik inhoudelijk wel sterk... respect daarvoor.
OT: "RH heb je al een andere hond.... moeilijik he zo'n trouwe vriend verliezen..." /OT
Sterkte toscane, deze slag daar kom je ook wel uit. Goed dat je je relatie niet zomaar opgeeft al moet je wel denken aan je eigen identiteit en je niet wegcijferen voor een ander.
(ik heb dit topic niet helemaal doorgelezen. Dus ik weet niet of het al eerder is geopperd)
Dus jij staat onder de douche, als hij dat te lang vindt dan draait hij beneden de kraan open zodat jij onder een ijskoude douche staat, en jij zegt er dan niets van omdat dat zogenaamd het beste werkt ? Je vriend is op dat moment al boos, anders draait hij de kraan niet open. Of jij er dan nog wat van zegt maakt niet meer uit. Ik denk dan ook dat de reden dat jij er niets van zegt is omdat je bang voor hem bent. Kun jij hoog en laag springen, en roepen en verdedigen wat je wil, maar jij hebt geen gezonde relatie.
Ik zal je dan ook niet meer helemaal gaan uitleggen wat je zou moeten doen naar mijn mening, want dat hebben meerdere mensen geprobeerd en dat heeft dus duidelijk geen flikker geholpen. Als jij niet inziet dat je vriend totaal niet normaal bezig is, dan ben je of blind, of je WIL het niet zien, en dan heb jij dus totaal geen greintje zelfrespect. Iedereen die zich zo laat behandelen en dat ook nog eens gaat verdedigen met "het zijn maar kleine dingetjes" heeft geen zelfrespect Jij moet precies doen wat hij zegt, en doe je dat niet, dan wordt hij enorm kwaad
Ik weet niet wat je wil bereiken met je topic. Ik vermoed dat we over een paar weken weer een topic hier zien van jou over een onderwerp wat er mee te maken heeft. Ik heb eerlijk gezegd geen zin om hier nog meer woorden aan vuil te maken, want je blijft topics openen, en verdedigd je vriend dan. In je vorige topic moest het al niet meer te lang duren zei je want dan maakte je een eind aan de relatie. Nou dat blijkt. Ik had toen al wel het vermoeden dat je dat toch niet zou doen, en kijk aan, je hebt het ook niet gedaan. Ik denk dat je zelf heel goed weet wat je moet doen, maar dat je die stap gewoon niet durft te nemen.
Het staat er nogal bot, en eerlijk gezegd is het ook zo bedoeld. Blijkbaar kom je hier op een forum vragen om hulp, maar de soft aproach werkt niet, dan maar met de botte bijl. Neemt niet weg dat het niet mijn bedoeling is om je af te kraken of wat dan ook.
quote:* Niet'je vergeten???Op donderdag 17 februari 2005 12:38 schreef toscane het volgende:
[..]
... en tuurlijk geef ik het * zo maar op, dat hoeft ook helemaal niet want we hebben het 9 van de 10 keer top samen, ik ben realistisch en weet dat het vrijwel nooit 100 % rozengeur en manenschijn is...
90% toptijd, er zijn er veel die dat niet halen....
In plaats van je hele bericht in te tikken had je beter die tijd kunnen gebruiken om deze draad helemaal te lezen, dan was je reply ook anders geweest denk ik. No offence...
quote:Ik weet niet of jij het vorige topic dat TS heeft geopend gelezen hebt, maar als jij dat even doet anders, dan denk ik dat je het met iets andere ogen ziet. Die jongen heeft totaal geen greintje respect voor haar, en dat blijkt uit alles. Ik weet niet wat ik volgens jou beter moet lezen, maar ik neem bij dit topic de dingeng mee die TS in haar vorige topic heeft geschreven, we hebben het nl nog steeds over dezelfde vriend.Op donderdag 17 februari 2005 12:52 schreef pirke64 het volgende:
Coolguy, neem eens de moeite goed te lezen... scheelt een hoop!
Je hebt het dus wel allemaal gelezen, sorry haalde dat niet uit je reactie.
Ik heb het andere topic ook gelezen destijds en weet nog goed wat er in stond. Als ze zelf vind dat daar vooruitgang in is gekomen en het beter gaat, wie zijn wij dan om te zeggen dat het niet zo is?
Ze kan, hoop ik, zelf de situatie het beste overzien. Dit topic gaat over een vervelende karaktertrek die soms tot uitdrukkig komt. Zeg maar zo'n 1 keer per maand. 'Tuurlijk is dat niet tof en goed maar KAN toch los staan van het voorgaande probleem. Geef mensen eens het voordeel van de twijfel.
quote:Het KAN idd los staan van het voorgaande probleem, maar aangezien die vriend van TS nog steeds om niets heel erg kwaad wordt denk ik dat het er niet los van staat. Ik bedoel, als het loopt als een eend, er uit ziet als een eend, en hetzelfde geluid maakt als een eend, dan is het voor 99,999% zeker een eend he. Ik denk niet dat het hier anders is.Op donderdag 17 februari 2005 13:02 schreef pirke64 het volgende:
Weet ik... je reactie kruisde trouwens mijn edit hierboven.
Je hebt het dus wel allemaal gelezen, sorry haalde dat niet uit je reactie.
Ik heb het andere topic ook gelezen destijds en weet nog goed wat er in stond. Als ze zelf vind dat daar vooruitgang in is gekomen en het beter gaat, wie zijn wij dan om te zeggen dat het niet zo is?
Ze kan, hoop ik, zelf de situatie het beste overzien. Dit topic gaat over een vervelende karaktertrek die soms tot uitdrukkig komt. Zeg maar zo'n 1 keer per maand. 'Tuurlijk is dat niet tof en goed maar KAN toch los staan van het voorgaande probleem. Geef mensen eens het voordeel van de twijfel.
Ik denk verder ook neit dat ze zelf vind dat er verbetering in de situatie is gekomen, ik denk dat ze dat WIL zien. Als ik de dingen lees die die gozer nu nog steeds doet, en er is wel vooruitgang, dan moet dus de situatie zoals die was voor de vooruitgang nog veel erger zijn geweest...
Dit is dan 1 karaktertrek die naar voren komt, en zo zal hij er nog 10tallen hebben. Als voor elk van die dingen ook een topic wordt geopend, ga je de vriend van TS ook nog steeds het voordeel van de twijfel gunnen ?
Ik heb idd vorige topic en dit topic helemaal gelezen hoor
Als je vorige topic ook gelezen hebt dan verbaasd jouw reactie me lichtelijk eerlijk gezegd, omdat jou toch, zeker uit het vorige topic, duidelijk moet zijn geworden dat de vriend van TS een manipulatieve.....maniak is of niet dan ? Dat jij diezelfde persoon in dit topic over een dergelijke eigenschap van hem die in lijn ligt met de dingen beschreven zoals in het vorige topic toch het voordeel van de twijfel geeft dat het los zou staan van dat vorige topic vind ik nogal naief. Maar als ik onder de douche stond en mijn vriend zou daar kwaad om worden en de warme kraan aandraaien, zodat ik onder de ijskoude stralen kom te staan, dan zou ik niet absoluut niet pikken. Wat denkt ie wel niet? Beetje gaat lopen bepalen hoelang ik wel niet douche? En dan kan er ook nog geen 'sorry' vanaf of überhaupt een uitleg waarom hij ineens kwaad is?
Hoe zou het anderom gaan. Als de TS de hete kraan aandraait als haar vriend onder de douche staat?
Sommige mensen zijn nu eenmaal boos om niets. Wie weet komt dit door voedingsmiddelen (nog geen antwoord opgekomen), wie weet heeft het te maken met de opvoeding (schijnt niet zo te zijn volgens de TS) of wellicht iets anders. Maar normaal is het niet.
Om even voort te borduren op het douche-voorbeeld. Hij kan ook op de badkamerdeur kloppen en vragen of ze het misschien kort kan houden omdat het teveel water kost/ hij nog wil douchen oid. Dat toont van meer respect dan gewoon maar je vriendin onder een koude douche zetten.
Overigens, die actie van die douche vind ik, ervan uitgaande dat dat vaker voorkomt al een actie waar ik van zeg, je gaat nu al te ver, maar TS slikt niet alleen dat, maar alle andere bullshit ook.
Wat niet betekend dat je alles goed moet vinden, dat spreekt voor zich.
Ik vond je voorbeeld van die eendjes wel treffend.... goed gevonden en zet tot nadenken.
Naief.... vast wel, lief naief dan
ER EEN HOOP MENSEN ZIJN DIE OM DIT SOORT REACTIE EEN KLOON OVERWEGEN, MISSCHIEN DOE IK DAT OOK WEL BIJ EEN EVENTUEEL VOLGEND PROBLEEM ZODAT JE ME WEL SERIEUS KAN NEMEN EN NIET TELKENS REFEREERD AAN AFGEHANDELDE PROBLEMEN, OMG ZEG
Pirke daarentegen begrijpt het wat beter... maar die krijgt het ook niet aan jouw verstand gepeuterd dus wie wil er nou iets niet inzien?? Ik ben blijkbaar niet de enige... en ik ZEG toch dat er dingetjes moeten veranderen maar dit topic is absoluut niet zo heavy als dat een hoop mensen denken! Ik probeer met dit topic te bereiken dat ik beter inzicht krijg in het boos worden van mensen enzo, ervaringen uitwisselen met mensen enzo, misschien mensen die een achtergrond hebben op het gebied van psychologie etc. etc.
Maar goed, het "douche incident": is 2 keer voorgekomen in 1 jaar... 1 keer stond ik heel lang onder de douche en deed ie dat omdat ie zich eraan stoorde, vond ik redelijk kinderachtig en bijdehand. 2e keer was dat we ruzie hadden, gisterenochtend dus... de reden was niet dat ik te lang onder de douche stond maar dat ie blijkbaar even wilde laten merken dat ie boos was... hij zelf zei gisteren dat het daar niet om was maar dat ie de warme kraan nodig had en dat ook gewoon deed omdat ie toch even geen zin had om rekening met mij te houden, aangezien ie boos was.
quote:Ja nietje vergeten... 90% toptijd is idd voor mij de reden om samen te blijven! Blijft tuurlijk jamer dat er 10% geen toptijd is maar ik heb niet het idee dat dat idd bij een ander wel zo is en zelf vind ik dat ik wel een relaxte leuke relatie heb inderdaad!Op donderdag 17 februari 2005 12:49 schreef pirke64 het volgende:
[..]
* Niet'je vergeten???
90% toptijd, er zijn er veel die dat niet halen....
ik overweeg nog steeds die kloon....
quote:OffT: Nee, ik heb nog geen andere hond. Een combinatie van alleen wonen en werktijden maakt dat ik van mening ben dat ik op dit moment niet een hond kan bieden wat ik een hond zou moeten kunnen bieden. En ja, het is waanzinning moeilijk om je maatje te verliezen. Voor mijn gevoel had ik de meest fantastische hond die ik me maar had kunnen wensen.OnTOp donderdag 17 februari 2005 12:35 schreef pirke64 het volgende:
Trouwens het verhaal van Readheat vind ik inhoudelijk wel sterk... respect daarvoor.
OT: "RH heb je al een andere hond.... moeilijik he zo'n trouwe vriend verliezen..." /OT{
quote:ja die voedingsmiddelen, misschien is het wel een puntje... maar het was dit keer toevallig 's ochtends op nuchtere maag zover ik weet dan dus die kans is niet groot maar ik kan er op zn minst eens op letten...!Op donderdag 17 februari 2005 13:10 schreef Natalie het volgende:
Sommige mensen zijn nu eenmaal boos om niets. Wie weet komt dit door voedingsmiddelen (nog geen antwoord opgekomen), wie weet heeft het te maken met de opvoeding (schijnt niet zo te zijn volgens de TS) of wellicht iets anders. Maar normaal is het niet.
Om even voort te borduren op het douche-voorbeeld. Hij kan ook op de badkamerdeur kloppen en vragen of ze het misschien kort kan houden omdat het teveel water kost/ hij nog wil douchen oid. Dat toont van meer respect dan gewoon maar je vriendin onder een koude douche zetten.
En ja, het toont zeker van meer respect als hij het gewoon zou vragen maar in mijn vroige reactie heb je al gelezen dat dit slechts een klein voorbeeldje was, het is niet zo dat ie de hele tijd aan die kraan zit te draaien
quote:Ja pfff dat moet jij lekker zelf weten hoor, dit is nog altijd een forum waar mensen ook een mening kunnen hebben die niet in lijn ligt met hetgeen jij vind. Live with it. Ik vraag me af waarom jij zoveel moeite doet (hoewel ik daar wel respect voor heb) als je in je eerste topic eerst vanalles zit te roepen, maar bij de eerste negatieve reactie jegens je vriend van wie dan ook begin je direct met bagatelliseren en verdedigen. Open dan geen topic. wat iemand anders hier al postte, het enige wat jij doet is jezelf aanpassen. Jij wil inzicht krijgen, jij wil dingen snappen, jij wil je vriend beter begrijpen. Je topic begint met iets wat je vriend doet dat jij niet tof vind, en vervolgens ga je over op wat jij allemaal wel niet zou moeten doen. je vriend blijft daar in buiten schot. Het zal best dat er allemaal dingen zijn verbeterd, maar als het helemaal goed zou zijn zou je hier geen topic openen op een dergelijke manier. Als het gewoon maar just a little thing was dan was er niets aan de hand.Op donderdag 17 februari 2005 14:16 schreef toscane het volgende:
OMG Coolguy, ik begin je nu heel irritant te vinden terwijl ik dan niet snel heb... weet je ik reageer nog 1 keer op je, ik ga nl. niet 100x uiteleggen dat er zaken verbeterd zijn, dat staat er al een paar keer en duidelijk verwoord ook nog!!! dit zijn 2 losse dingen en ik begin nu te begrijpen dat:
ER EEN HOOP MENSEN ZIJN DIE OM DIT SOORT REACTIE EEN KLOON OVERWEGEN, MISSCHIEN DOE IK DAT OOK WEL BIJ EEN EVENTUEEL VOLGEND PROBLEEM ZODAT JE ME WEL SERIEUS KAN NEMEN EN NIET TELKENS REFEREERD AAN AFGEHANDELDE PROBLEMEN, OMG ZEG
Pirke daarentegen begrijpt het wat beter... maar die krijgt het ook niet aan jouw verstand gepeuterd dus wie wil er nou iets niet inzien?? Ik ben blijkbaar niet de enige... en ik ZEG toch dat er dingetjes moeten veranderen maar dit topic is absoluut niet zo heavy als dat een hoop mensen denken! Ik probeer met dit topic te bereiken dat ik beter inzicht krijg in het boos worden van mensen enzo, ervaringen uitwisselen met mensen enzo, misschien mensen die een achtergrond hebben op het gebied van psychologie etc. etc.
Maar goed, het "douche incident": is 2 keer voorgekomen in 1 jaar... 1 keer stond ik heel lang onder de douche en deed ie dat omdat ie zich eraan stoorde, vond ik redelijk kinderachtig en bijdehand. 2e keer was dat we ruzie hadden, gisterenochtend dus... de reden was niet dat ik te lang onder de douche stond maar dat ie blijkbaar even wilde laten merken dat ie boos was... hij zelf zei gisteren dat het daar niet om was maar dat ie de warme kraan nodig had en dat ook gewoon deed omdat ie toch even geen zin had om rekening met mij te houden, aangezien ie boos was.
Je spreekt jezelf constant tegen. Hij doet/deed ik weet niet wat allemaal, en dat stond jou allemaal niet aan, maar voor de rest is het allemaal heel leuk. Volgens mij begrijp je niet helemaal dat, hoewel ik misschien niet post op de manier die jij wil, je op mijn manier toch probeer eventueel een ander inzicht te geven. Dat jij te naief of te koppig bent om dat in te zien is niet mijn probleem, maar goed, ik trek me terug uit dit topic, je plaart maar aan.
Overigens, ik overwoog en overweeg niet een kloon aan te maken voor dit soort reacties. Ik geef mijn mening, en daar schaam ik me niet voor, dus hoef ik ook geen kloon te nemen. Daarbij neem ik je heel serieus, alleen reageer ik niet op de manier waarop jij zou willen. Tough luck, nogmaals het is een forum. Ik kan me je vorige topic nog maar al te goed voor de geest halen, en ik weet ook nog wel wat de gemiddelde reactie in dat topic was. Dan kun je nu wel zeggen dat dat afgehandelde problemen zijn, maar blijkbaar is er nog steeds eea mis, en elk van die dingen zouden voor de meeste andere mensen al een reden zijn eens goed na te denken, maar nee, jij gaat stug door met jezelf veranderen.
Voor alle duidelijkheid nogmaals; het is NIET mijn bedoeling je af te kraken, je voor de gek te houden, of je te kwetsen. Dat jij dat dan misschien nog zo ziet, jammer dan, ik heb duidelijk aangegeven dat dat niet mijn bedoeling was in mijn vorige post, je reactie is dus ietwat overdreven.
Het douche incident is nu maar 2x voorgekomen dus valt het mee, maar je voert het wel als reden aan van wat hij allemaal doet. Het gaat dan nog niet eens om de actie die ie uithaalt, maar om het feit dat ie een buiten proportionele reactie geeft op iets wat hem niet aanstaat. Dat is de rode draad die door dit topic en ook door het vorige topic gaat. Dan kun jij dat wel willen gaan begrijpen waarom dat hij dat doet, maar ik vraag me af wanneer het voor hem tijd wordt dat hij eens wat dingen gaat begrijpen over jou.
quote:ook offtopicOp donderdag 17 februari 2005 14:21 schreef -Redhead- het volgende:
[..]
OffT: Nee, ik heb nog geen andere hond. Een combinatie van alleen wonen en werktijden maakt dat ik van mening ben dat ik op dit moment niet een hond kan bieden wat ik een hond zou moeten kunnen bieden. En ja, het is waanzinning moeilijk om je maatje te verliezen. Voor mijn gevoel had ik de meest fantastische hond die ik me maar had kunnen wensen.OnT
zow... dat lijkt me ook... ik zou er ook niet aan moeten denken zonder onze hond te moeten, het is zijn hond maar ik heb er intussen een ontzettend gave band mee gekregen en ik ben ook echt gek op honden, vanuit huis al...
maar verders... ik vind het wel attent van je dat je moeite nemt om uitgebreid te posten
Je eigen mening mag toch gezegd worden, je hoeft je nergens voor te schamen. Blijf jezelf anders wordt het allemaal zo onoverzichtelijk. Dus toscane en ook CoolGuy, lekker onder je eigen account posten. In real life doe ik me ook niet anders voor als ik in werkelijkheid ben (ja, is tegenwoordig apart, geef ik toe...
)OffT
Readheat, dat jij aangeeft in je beschreven situatie geen hond te willen houden geeft aan hoezeer je een hond waard bent. Ik hoop dat je snel in een situatie komt dat er wel mogelijkheden voor komen (als je dat wil). Ik had ook zo'n fantastische hond. /OffT
dit hoeft het niet te zijjn, maar het is een mogelijkheid.
@ etcetera: ik geloof niet dat hij iets heel heftigs heeft meegemaakt, we hebben in dit topi cwel eerder gedicusieerd over genen enzo, zijn vaders kant heeft deze eigenschap ook nl. en dan de kwestie opvoeden vs genen, hij is opgegroeid met mijn vader en kopieert welicht een deel van zijn gedrag...
Als zijn vader bijv. ook zo heetgebakerd is en dus kwaad van worden om de kleine dingetjes, dan zou dit een reden kunnen zijn waarom jouw vriend ook op die manier reageert.
Hij weet niet weten. Het is waarmee hij is grootgebracht.
En het zal moeilijk zijn om dat er weer uit te krijgen, tenzij hij dit herkent en erkent en er iets aan wíl veranderen.
quote:Hm ja, ik zei dat ik niet meer zou reageren, maar die laatste zin was het dan wel waard even mn neus te laten zien hier(spreekwoordelijk dan want dit is een forum en dat is anoniem zonder foto's en.....ehm.....nevermindOp donderdag 17 februari 2005 14:55 schreef toscane het volgende:
OK Coolguy, laat maar zo, we hebben een verschillende mening hierover, geft ook niet en tuurlijk mag je je mening posten, daarom ben ik hier maar het is vervelend dat het ene topic in direct verband met het andere topic wordt gebracht en ik bedoel met dat kloon gedoe dat IK overweeg een kloon te nemen zodat ik niet telkens wordt gerefereerd aan eerdere topics....!
maar verders... ik vind het wel attent van je dat je moeite nemt om uitgebreid te posten
) Ik denk overigens dat als jij een kloon zou nemen, dat verschillende mensen (waaronder ik ) jou toch wel zouden herkennen als je een dergelijk topic als dit zou openen, dus blijf maar gewoon onder je eigen naam posten quote:Inderdaad. Dat betekent dus dat je alleen maar kunt HOPEN dat er ooit iets aan verandert, maar dat je heel hard rekening moet houden met dat het gewoon zo blijft of misschien zelfs wel erger wordt.Op donderdag 17 februari 2005 16:26 schreef Natalie het volgende:
En het zal moeilijk zijn om dat er weer uit te krijgen, tenzij hij dit herkent en erkent en er iets aan wíl veranderen.
Dus zijn er drie opties: je accepteert het en je trekt je er absoluut niks meer van aan (moeilijk, maar er zijn er die het kunnen), je trekt het je wel aan, maar je accepteert het toch of je gaat bij hem weg.
Meer smaken zijn er niet.
Misschien oneerlijk omdat hij degene is die zich niet leuk gedraagt, maar er is nou eenmaal geen beproefd gedragsveranderingsprogramma voor vriendjes zoals die van jou, dus als hij duidelijk niet van plan is te veranderen zul je het er helaas mee moeten doen of niet.
Wat je in ieder geval moet doen is naar de oorzaak gaan en dat kan wel eens lastig gaan worden, tenminste, als hij niet openstaat voor het opdoen van meer zelfkennis.