Hier ben ik het op zich wel mee eens. Vooral omdat een schepper de mens heeft gemaakt, met haar hersens en vermogen om te analyseren, beredeneren, communiceren, leren etc.quote:Op woensdag 16 februari 2005 09:58 schreef Lupa_Solitaria het volgende:
Inderdaad. Wat mij betreft is (dogmatisch) geloof de ultieme zelverloochening. Het is een ontkenning van het menszijn, geen bevestiging of bekrachtiging ervan, zoals gelovigen ons graag willen doen denken.
Hoe zie je dit echter bij zware dogmatische vormen van religie, waarbij iemand geen eigen mening of gevoel meer kan/mag hebben?quote:Op woensdag 16 februari 2005 10:06 schreef Karboenkeltje het volgende:
Hoezo een "ontkenning van het menszijn"? Voorzover bekend zijn het uitsluitend mensen die slim genoeg zijn om in dingen te geloven waar helemaal geen concrete, rationele redenen voor zijn. Religie in allerlei vormen en maten is dus per definitie een menseigen uiting.
Het is een citaat over hersenloze mensen die -befehl ist befehl- elkaar op commando afslachten zonder zelf na te denken, maar ik vind dat het prima in dit topic (en bij mijn mening) past.quote:He who joyfully marches to music rank and file, has already earned my contempt. He has been given a large brain by mistake, since for him the spinal cord would surely suffice. This disgrace to civilization should be done away with at once.
Hoe dogmatischer hoe beter (vanuit het perspectief van de organisatie) want dat sterkt de geloofsgemeenschap als collectief weer. Vanuit een individueel perspectief heb je een boel mensen die zich gesterkt door hun geloof voelen. Zij worden dus een klein beetje gelukkig door een aantal zaken gewoon te accepteren. Dat lijkt mij niet echt een slecht iets. Ook al zijn een boel van de dingen die ze geloven niet aan nadere beschouwing onderhevig. Het is natuurlijk niet zo dat mensen ophouden met denken en voelen als ze maar genoeg zijn geïndoctrineerd.quote:Op woensdag 16 februari 2005 10:08 schreef Alicey het volgende:
[..]
Hoe zie je dit echter bij zware dogmatische vormen van religie, waarbij iemand geen eigen mening of gevoel meer kan/mag hebben?
Dat is menseigen, niet perse geloofseigen. Ik had laatst een discussie met iemand die betrokken is bij het Nijmeegse gemeentelijke beleid voor de binnenstad. Wat blijkt, er zijn niet genoeg parkeerplaatsen voor bezoekers, winkelende mensen en bewoners. Nu is het al een tijdje beleid om auto's uit de binnenstad te weren. Desondanks haalt niemand het in zijn hoofd om de boel zo in te richten dat mensen maar even vijf minuutjes naar hun auto's moeten lopen, wat toch echt de enige manier is om genoeg ruimte te creëren.quote:Op woensdag 16 februari 2005 10:09 schreef Lupa_Solitaria het volgende:
Maar goed, even in het algemeen. Wat mij zo stoort aan de meer dogmatische vormen van geloof, is dat mensen hun ratio uitschakelen. En dat doen ze vaak heel bewust.
DAT idd of onze 'schepper' is gewoon een ontzettende hommel.quote:Op woensdag 16 februari 2005 10:01 schreef Alicey het volgende:
Naar aanleiding van een Feedback-discussie..
[..]
Hier ben ik het op zich wel mee eens. Vooral omdat een schepper de mens heeft gemaakt, met haar hersens en vermogen om te analyseren, beredeneren, communiceren, leren etc.
Ik zou zelfs zo ver willen gaan dat ik dogmatisch geloof, een geloof waarbij mensen blind andere mensen en boeken volgen, en voorbij gaan aan wat hun hersens en hun gevoel ingeeft, een zonde te noemen.
Ik denk zelfs dat het een vrij grote zonde is. De schepper geeft ons al deze mogelijkheden. Wij gebruiken ze vervolgens bewust niet, en zeggen bovendien nog dat de schepper ons voor niets met hersenen en intuitie heeft opgezadeld!
Bij mij is het veeleer andersom. Nu ik het geloof heb kunnen loslaten, ben ik een groot gevoel van onrust kwijt. Ik kon namelijk niet leven met de paradoxen en absurditeiten van het geloof. Ik kon niet leven met een (bijbelse) god die homo's haat en zijn volk aanzet tot genocide. Ik leef liever met een aantal onbeantwoorde vragen dan met kunstmatige, absurde en onlogische antwoorden op die vragen.quote:Op woensdag 16 februari 2005 10:47 schreef Haushofer het volgende:
Ook ik ben twijfelend, over het bestaan van God. En ik zit met hetzelfde probleem als wat Lupa beschrijft: mijn logisch&kritisch denken laat het niet toe dat ik een geloof aanhang. Hoe ik ook probeer. Het zou me mooi lijken, want je bent een groot gevoel van onrust kwijt.
Wauw, de Here God als een mollige, behaarde wesp. Ik wist niet dat klaver zo'n vrome plant was.quote:Op woensdag 16 februari 2005 10:49 schreef Aelalcallorgan het volgende:
DAT idd of onze 'schepper' is gewoon een ontzettende hommel.
Mooi!quote:Op woensdag 16 februari 2005 10:55 schreef Lupa_Solitaria het volgende:
Nu ik het geloof heb kunnen loslaten, ben ik een groot gevoel van onrust kwijt. Ik kon namelijk niet leven met de paradoxen en absurditeiten van het geloof. Ik kon niet leven met een (bijbelse) god die homo's haat en zijn volk aanzet tot genocide. Ik leef liever met een aantal onbeantwoorde vragen dan met kunstmatige, absurde en onlogische antwoorden op die vragen.
Gehehe, ik had er een onsubtieler woord voor in gedachten, maar op zo'n forum is dat toch lastig.. denk maar aan iets grovers, dan komt het in de buurt.quote:Op woensdag 16 februari 2005 11:00 schreef Karboenkeltje het volgende:
Sorry, het volgende kan ik gewoon niet laten:
[..]
Wauw, de Here God als een mollige, behaarde wesp. Ik wist niet dat klaver zo'n vrome plant was.
Je wou homo zeggen? Dat zou wel een verklaring zijn voor het feit dat god homofoob is! Hij is natuurlijk latent homoseksueel.quote:Op woensdag 16 februari 2005 11:05 schreef Aelalcallorgan het volgende:
Gehehe, ik had er een onsubtieler woord voor in gedachten, maar op zo'n forum is dat toch lastig.. denk maar aan iets grovers, dan komt het in de buurt.
Tja, maar ik zit soms wel met een leeg gevoel van doelloosheid. Ik heb me best wel opengesteld voor het geloof, genoeg gediscusseerd met gelovigen, maar ik kan ook niet een religie aanhangen. En als ik dan lees wat voor opvattinge Jehova's hebben, lijkt het me heel triest als God echt zo zou zijn. Bovendien heeft Hij mij dan zo kritisch gemaakt, en moet ik dat dan opvatten als een test ofzo? Waarom heeft God me dan zo gemaakt dat het voor mij zo moeilijk, bijna onmogelijk! , is om in Hem te geloven op de manier zoals die wordt opgevat in de Bijbel? Gaat me wat ver om dat te geloven. Nou heb ik het voordeel dat mijn familie en vrienden ook niet streng religieus zijn; heb toch geen zin om in mn eentje in dat paradijs te zittenquote:Op woensdag 16 februari 2005 10:55 schreef Lupa_Solitaria het volgende:
[..]
Bij mij is het veeleer andersom. Nu ik het geloof heb kunnen loslaten, ben ik een groot gevoel van onrust kwijt. Ik kon namelijk niet leven met de paradoxen en absurditeiten van het geloof. Ik kon niet leven met een (bijbelse) god die homo's haat en zijn volk aanzet tot genocide. Ik leef liever met een aantal onbeantwoorde vragen dan met kunstmatige, absurde en onlogische antwoorden op die vragen.
Waarom dan? Ik heb daar helemaal geen last van. Je geeft toch zelf betekenis en zin aan je leven?quote:Op woensdag 16 februari 2005 11:11 schreef Haushofer het volgende:
Tja, maar ik zit soms wel met een leeg gevoel van doelloosheid.
Neen, ge hebt dikke pech! Vanaf nu ga ik God in zijn geel-zwarte, geleedpotige incarnatie vereren met jou als messias van Hem.quote:Op woensdag 16 februari 2005 11:05 schreef Aelalcallorgan het volgende:
[..]
Gehehe, ik had er een onsubtieler woord voor in gedachten, maar op zo'n forum is dat toch lastig.. denk maar aan iets grovers, dan komt het in de buurt.
Dat wil ik best aannemen. Maar is het nodig om één of andere filosofische betekenis aan je leven te geven? Ervaar jij een behoefte om die leegte op te vullen?quote:Op woensdag 16 februari 2005 11:11 schreef Haushofer het volgende:
[..]
Tja, maar ik zit soms wel met een leeg gevoel van doelloosheid.
Hahaha, dat doet me denken aan een scene uit SouthPark:quote:Op woensdag 16 februari 2005 11:19 schreef Karboenkeltje het volgende:
Als dergelijk gedrag zondig zou zijn dan zou de mensheid behoorlijk de sjaak zijn.
Je kunt ook aanvaarden dat het leven in beginsel zinloos is en zin aan je eigen leven geven. Dit kan bijvoorbeeld het doel zijn om zelf zoveel mogelijk plezier te hebben (egocentrisme is niet slechtquote:Op woensdag 16 februari 2005 11:26 schreef Karboenkeltje het volgende:
Dat wil ik best aannemen. Maar is het nodig om één of andere filosofische betekenis aan je leven te geven? Ervaar jij een behoefte om die leegte op te vullen?
Om te beginnen vind ik het al jammer dat je zo negatief denkt over onze opvattingen en verder doen wij niets anders en leren wij niets anders dan bijbelse dingen. Dat over bloed is slechts een enorm klein onderdeel daarvan wat wel onze aandacht vraagt maar hier natuurlijk enorm wordt uitvergroot ten opzichte van zeer vele positievere dingen. God belooft ook genoeg goede dingen zoals dat paradijs wat je al noemde. Een plaats van vrede en zekerheid is toch iets waar we allemaal in zouden willen leven? Nogmaals, het zijn allen bijbelse standpunten en daar kun je het mee eens zijn of niet, maar ze zijn er en dat maakt God niet 'triest'.quote:Op woensdag 16 februari 2005 11:11 schreef Haushofer het volgende:
En als ik dan lees wat voor opvattinge Jehova's hebben, lijkt het me heel triest als God echt zo zou zijn.
God zou al flink opschieten als hij eens wat minder beloofde en eens wat meer deed.quote:God belooft ook genoeg goede dingen zoals dat paradijs wat je al noemde.
Om er nog eens een citaatje tegenaan te gooien, van Maarten van Roozendaal:quote:Een plaats van vrede en zekerheid is toch iets waar we allemaal in zouden willen leven?
Heb geduld, het komt eraan.quote:Op woensdag 16 februari 2005 12:16 schreef Doffy het volgende:
God zou al flink opschieten als hij eens wat minder beloofde en eens wat meer deed.
Ik begrijp je punt wel, maar ik vraag me toch af of je niet in een wereld zou kunnen leven waarin geen oorlog en honger en ellende is? Wat is daarop tegen?quote:Overigens: Niet persoonlijk bedoeld, maar meer voor de strekking.
Ik herken het gevoel van haushofer wel een beetje. Hoewel ik prima kan leven met het idee dat dit het is (ik ben absoluut niet op zoek naar zingeving mbt een leven na dit leven, een hemel, een paradijs of wat dan kook), heb ik vaak het gevoel dat mijn leven voor mezelf zinvoller zou kunnen zijn als ik daar een religieuze of filosofische invulling aan kan geven. Maar ik loop tegen het feit aan dat het voor mij onmogelijk is om onvoorwaardelijk te geloven. Onvoorwaardelijk vindi k uberhaupt een woord waar ik weinig mee kan...quote:Op woensdag 16 februari 2005 11:48 schreef exile0000 het volgende:
Weer ontopic:
[..]
Je kunt ook aanvaarden dat het leven in beginsel zinloos is en zin aan je eigen leven geven. Dit kan bijvoorbeeld het doel zijn om zelf zoveel mogelijk plezier te hebben (egocentrisme is niet slecht) of iets na laten aan de wereld, zoals een kunstwerk of een boek.
Daar is niks op tegen. Alleen dat eeuwige aspect dat zie ik niet zo zitten.quote:Op woensdag 16 februari 2005 12:20 schreef STORMSEEKER het volgende:
Ik begrijp je punt wel, maar ik vraag me toch af of je niet in een wereld zou kunnen leven waarin geen oorlog en honger en ellende is? Wat is daarop tegen?
Jahoor... een paar dagen en dag is duizend jaar, right? Er worden al Dagen des Oordeels voorspeld sinds de mens op twee benen ging staan, dus ik geloof er niet zo in. Daarbij, een werkelijk almachtige god zou zich wel eens wat meer met het hier en nu kunnen bemoeien, in plaats van dat geleuter over de eeuwigheid.quote:Op woensdag 16 februari 2005 12:20 schreef STORMSEEKER het volgende:
Heb geduld, het komt eraan.
Zo'n wereld bestaat niet. Zal ook niet bestaan, omdat mensen teveel op elkaar lijken. En zeker niet in zo'n eeuwige vredes-dictatuur als die van jouw god. Ik moet er niet aan denken zeg.quote:Ik begrijp je punt wel, maar ik vraag me toch af of je niet in een wereld zou kunnen leven waarin geen oorlog en honger en ellende is? Wat is daarop tegen?
Je verloochend jezelf een beetje.. met dat onnadenkende kuddegedrag.. als individu opzich en alsquote:Op woensdag 16 februari 2005 11:19 schreef Karboenkeltje het volgende:
[..]
Neen, ge hebt dikke pech! Vanaf nu ga ik God in zijn geel-zwarte, geleedpotige incarnatie vereren met jou als messias van Hem.
[afbeelding]
Maar even serieus. Het is inmiddels duidelijk dat veel mensen vrij snel een strak leven zonder al te veel vragen accepteren. Mensen zijn ook groepsdieren, ze vormen dus organisaties. Het grappige is dat zowel vanuit een individueel perspectief als vanuit dat van de organisatie het dogmatisch accepteren van (leef- of gedrags) regels heel nuttig blijkt. Het individu vindt aansluiting bij een groep, met alle voordelen die daarbij horen en de groep is gesterkt door aantallen. Het is een systeem en systemen hebben de neiging om zichzelf in stand te houden (althans; systemen die dat niet doen verdwijnen).
Als dergelijk gedrag zondig zou zijn dan zou de mensheid behoorlijk de sjaak zijn.
Dat zo'n wereld nooit zal bestaan, is wel zo ben ik bang. Aan de andere kant zijn veel grote veranderingen begonnen doordat een kleine groep mensen hun idealen nastreefden, en vooral er in geloofden.quote:Op woensdag 16 februari 2005 12:33 schreef Doffy het volgende:
Zo'n wereld bestaat niet. Zal ook niet bestaan, omdat mensen teveel op elkaar lijken. En zeker niet in zo'n eeuwige vredes-dictatuur als die van jouw god. Ik moet er niet aan denken zeg.
Ik zeg ook niet dat je fatalistisch achterover moet leunen en ach-en-wee moet roepen.quote:Op woensdag 16 februari 2005 13:24 schreef Alicey het volgende:
Aan de andere kant zijn veel grote veranderingen begonnen doordat een kleine groep mensen hun idealen nastreefden, en vooral er in geloofden.
Nee, het maakt God niet triest, ik zeg toch dat ik het triest zou vinden als God zo zou zijn? Dat Hij zich zo druk maakt om bepaalde dingen waar ik de logica niet van kan inzien? Ik zie God als iets veel groters, iets wat niet kan worden gevangen in concepten die door mensen zijn bedacht, en zeker niet in de ethiek van mensen. Ik zou teleurgesteld zijn als God zo zou zijn, want ik zie Hem als het meest logische,abstracte en mooie dat er is. En dat zie ik absoluut niet terug in de Bijbel. Daar zie ik een in mijn ogen volkomen ander beeld, en dus in mijn ogen volkomen misplaatst en menselijk beeld van God.quote:Op woensdag 16 februari 2005 12:08 schreef STORMSEEKER het volgende:
[..]
Om te beginnen vind ik het al jammer dat je zo negatief denkt over onze opvattingen en verder doen wij niets anders en leren wij niets anders dan bijbelse dingen. Dat over bloed is slechts een enorm klein onderdeel daarvan wat wel onze aandacht vraagt maar hier natuurlijk enorm wordt uitvergroot ten opzichte van zeer vele positievere dingen. God belooft ook genoeg goede dingen zoals dat paradijs wat je al noemde. Een plaats van vrede en zekerheid is toch iets waar we allemaal in zouden willen leven? Nogmaals, het zijn allen bijbelse standpunten en daar kun je het mee eens zijn of niet, maar ze zijn er en dat maakt God niet 'triest'.
Nee, je moet niet te hoge eisen stellen aan een eeuwig en almachtig wezen.quote:Op woensdag 16 februari 2005 15:00 schreef Haushofer het volgende:
Misschien verwacht ik wel teveel van een Schepper.
misschien is het zo dat mensen zoeken naar iets nieuws. voor jou was het ongeloof iets nieuws na een onrustige periode in het geloof. voor Haus is het geloof in een god juist iets nieuws wat hem mogelijk van zijn onrust met slechts wetenschap afhelptquote:Op woensdag 16 februari 2005 10:55 schreef Lupa_Solitaria het volgende:
Nu ik het geloof heb kunnen loslaten, ben ik een groot gevoel van onrust kwijt. Ik kon namelijk niet leven met de paradoxen en absurditeiten van het geloof. Ik kon niet leven met een (bijbelse) god die homo's haat en zijn volk aanzet tot genocide. Ik leef liever met een aantal onbeantwoorde vragen dan met kunstmatige, absurde en onlogische antwoorden op die vragen.
Nou...ik ben gewoon opgegroeid met het idee "God". Mijn ouders waren Christelijk, alleen een heel vrije manier. Er werd niet echt naar het concept God gekeken, meer naar de positieve uitwerkingen ervan.quote:Op woensdag 16 februari 2005 16:25 schreef het_fokschaap het volgende:
[..]
misschien is het zo dat mensen zoeken naar iets nieuws. voor jou was het ongeloof iets nieuws na een onrustige periode in het geloof. voor Haus is het geloof in een god juist iets nieuws wat hem mogelijk van zijn onrust met slechts wetenschap afhelpt
Maar ik ben dus niet gelovig opgevoed. Het geloof was op enig moment dus ook iets nieuws voor mij. Teruggaan naar ongeloof was dat niet, want dat kende ik al. Hoewel, als kind was ik wel gelovig. Ik ben nu een echte heiden geworden. Ik beweer niet per se dat er geen god bestaat, maar ik bezit geen geloof in een god.quote:Op woensdag 16 februari 2005 16:25 schreef het_fokschaap het volgende:
misschien is het zo dat mensen zoeken naar iets nieuws. voor jou was het ongeloof iets nieuws na een onrustige periode in het geloof. voor Haus is het geloof in een god juist iets nieuws wat hem mogelijk van zijn onrust met slechts wetenschap afhelpt
Doffy naakt over straat, jij in je hemd, mijn dag is weer goed!quote:Op woensdag 16 februari 2005 22:17 schreef het_fokschaap het volgende:
sta ik mooi in m'n hemd met m'n psychologie van de kouwe grond
En dat is juist zo eng...zulke mensen zijn tot extreme dingen in staat.quote:Op donderdag 17 februari 2005 08:34 schreef Lupa_Solitaria het volgende:
Dat is precies waar dit topic over gaat. Dogmatisch geloof leidt vaak tot zelfontkenning.
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |