POL Politiek
Discussies en diepgaande gesprekken over de politiek in de breedste zin van het woord kun je hier voeren.
Het lukt je niet he. Gewoon een beargumenteerde post schrijven. Waarvan akte.quote:Op woensdag 13 april 2005 23:37 schreef DennisMoore het volgende:
[..]
Ja, geen hetze. Klaar.
Nu weer on-topic over Hirsi Ali.
Ze heeft gelijk. Maar niet altijd.
Wijze woorden!...quote:Op woensdag 13 april 2005 23:37 schreef DennisMoore het volgende:
[..]
Ja, geen hetze. Klaar.
Nu weer on-topic over Hirsi Ali.
Ze heeft gelijk. Maar niet altijd.
Pesterig gebral kun jij beter ergens anders uitbraken SCH. Wellicht heb je het zelf niet door maar met je manier van doen wek je bij een groot aantaal users steeds meer ergernis. Ik snap ook niet dat de mods dit steeds maar weer tolereren. Ze moeten jouw gewoon tot de orde roepen, want anders weet je toch van geen ophouden. Nogmaals zoals Dennis Moore ook al opperde: geen hetze, weer on topic, en vergissen is menselijk. Heb je deze gedragscode nu nog niet begrepen? Houd dan uit respect voor de overige users de eer aan jezelf i.p.v. door etterig tal van topics te vertrollen.quote:Op woensdag 13 april 2005 23:39 schreef SCH het volgende:
[..]
Het lukt je niet he. Gewoon een beargumenteerde post schrijven. Waarvan akte.
[ Bericht 0% gewijzigd door lucida op 14-04-2005 00:42:46 ]
Iconen verdwijnen, klonen verschijnen.
Dan ken jij de CDA aanhangers niet.
Fok = bruinhemdenforum, want smilies zijn kaal.
Dan ken jij de CDA aanhangers niet.
Fok = bruinhemdenforum, want smilies zijn kaal.
Doe even normaal man.quote:Op woensdag 13 april 2005 23:46 schreef lucida het volgende:
[..]
Pesterig gebral kun jij beter ergens anders uitbraken SCH. Wellicht heb je het zelf niet door maar met je manier van doen wek je bij een groot aantaal users steeds meer ergernis. Ik snap ook niet dat de mods dit steeds maar weer tolereren. Ze moeten jouw gewoon tot de orde roepen, want anders weet je toch van geen ophouden. Nogmaals zoals Dennis Moore ook al opperde: geen hetze, weer on topic, en vergissen is menselijk. Heb je deze gedragscode nu nog niet begrepen? Houd dan uit respect voor de overige users de eer aan jezelf i.p.v. door etterig tal van topics te vertrollen.
Deze dame is dus een van de aanvoerdsters van de huidige hetze tegen de islam. Juist van politici mag je verwachten dat ze daar niet in mee gaan en dat ze geen mensen tegen elkaar opzetten. Daar heeft deze mevrouw hopeloos in gefaald.quote:
Schattige SCHquote:Op donderdag 14 april 2005 10:24 schreef SCH het volgende:
[..]
Deze dame is dus een van de aanvoerdsters van de huidige hetze tegen de islam. Juist van politici mag je verwachten dat ze daar niet in mee gaan en dat ze geen mensen tegen elkaar opzetten. Daar heeft deze mevrouw hopeloos in gefaald.
iedere engel heeft een duivelse kant.
Hoe kom je erbij dat er een hetze tegen islam plaatsvindt? Hirsi Ali kaart uitwassen aan die niet passen binnen de nederlandse wet. Als gevolg van een van die uitwassen is Theo van Gogh geslacht. Juist van politici mag je verwachten dat zij problemen benoemen en dat zij zich niet door bedreigingen en geweld de mond laten snoeren.quote:Op donderdag 14 april 2005 10:24 schreef SCH het volgende:
[..]
Deze dame is dus een van de aanvoerdsters van de huidige hetze tegen de islam. Juist van politici mag je verwachten dat ze daar niet in mee gaan en dat ze geen mensen tegen elkaar opzetten. Daar heeft deze mevrouw hopeloos in gefaald.
Hirsi Ali zoekt het debat, zoals Fortuyn destijds het debat zocht. “U zegt dat ik als homosexueel lager dan het varken sta, mijnheer de imam, ik zeg u: het is een achterlijke cultuur die u tot dit standpunt stimuleert.” Er vond geen proces plaats, Fortuyn liep niet als slachtoffer binnen bij een gesubsidieerd discriminatiemeldpunt. Hij zocht het debat, incasseerde verbale klappen en deelde verbale klappen uit. Zo ook Ayaan Hirsi Ali. Zij doorbreekt daarmee de Wölgens/Wallage kramp van angstvallig stilzwijgen.
Leg nu eens haarfijn uit waar Hirsi Ali mensen tegen elkaar opzet. Ik vinnd het nogal een toeschrijving die ik niet haal uit haar uiterst genuanceerde kritieken op misstanden binnen islam gemeten naar de west-europese Leitkultur waarlangs west-europees recht vorm krijgt.
Niets is dommer te censureren dan hetgeen men niet begrijpt.
Juist van journalisten mag je verwachten dat ze niet met ronkende tendentieuze frazen mensen belasteren. En daar faal jij hopeloos.quote:Op donderdag 14 april 2005 10:24 schreef SCH het volgende:
[..]
Deze dame is dus een van de aanvoerdsters van de huidige hetze tegen de islam. Juist van politici mag je verwachten dat ze daar niet in mee gaan en dat ze geen mensen tegen elkaar opzetten..
Misschien omdat de overheid geen Kristallnachten bekokstooft? Of wilde jij de houding van dit kabinet (die middels normale verkiezingen aan de macht is gekomen) jegens moslims vergelijken met de gedragingen van Hitler-Duitsland tegenover de moslims? Waar blijft ''de eeuwige Moslim''?quote:
Voor wie de toespraak van Naftaniel wil lezen:
Excellenties, vrienden van CIDI, dames en heren,
Laat ik beginnen met alle deelnemers aan dit symposium veel dank te zeggen voor hun boeiende inbreng. We hebben vandaag een veelheid aan standpunten gehoord over de positie van de Joodse gemeenschap en Israel. Het is ondoenlijk dit alles in mijn slotwoord samen te vatten. Het is ons voornemen een boek over dit symposium uit te geven, waarin u één en ander nog eens kan nalezen. Ook zijn teksten op onze internetsite te bekijken. Laat ik één uitzondering maken, daarna volgen mijn opmerkingen:
In zijn toespraak vanochtend nam premier Balkenende in duidelijke termen afstand van de rol van Nederlandse ambtenaren tijdens de Jodenvervolging. Nooit eerder heb ik een Nederlands premier horen erkennen dat: “er Nederlandse gezagsdragers waren die meewerkten met de bezetters, en bijdroegen aan een gruwelijk proces waarin Joodse Nederlanders hun rechten werden ontnomen en waarin de menselijke waardigheid van Joodse landgenomen werd geschonden.” Nooit heb ik zo duidelijk dit gedrag van Nederlandse ambtenaren horen koppelen aan het falend overheidsbeleid jegens de Joden na de oorlog. Voor deze eerlijkheid naar de geschiedenis, naar de Nederlandse samenleving en naar de Joodse gemeenschap verdient Jan Peter Balkenende lof.
Want als je de geschiedenis ontkent of naar eigen believen inkleurt, valt er niets te leren voor de toekomst. En dat leren, is wat wij willen. Het is de reden waarom CIDI, als wij straks 60 jaar bevrijding vieren, een viertal initiatieven ontplooit, die ogenschijnlijk weinig met elkaar te maken hebben, maar alle gericht zijn op de wens: Nooit weer. Geen discriminatie, nooit weer uitstoting en vervolging. Niet voor Joden, niet voor anderen. Niet in Nederland en niet elders.
Op 2 mei zullen bussen met Marokkanen naar Westerbork gaan. Op diezelfde dag vertrekt ook een bus met leerlingen van het Huygens College, een zwarte school in Amsterdam, naar Auschwitz. Beide reizen worden gemaakt om de kennis over de Shoah te vergroten. Op 3 mei zal in de Hollandse Schouwburg de heruitgave worden gepresenteerd van Pressers monumentale boek Ondergang. Bij alle drie projecten is CIDI intensief betrokken.
Eind mei zullen we samen met twee Islamitische organisaties en Radar en het COC het initiatief nemen voor het landelijk verspreiden van het World of Difference programma, dat voor het voortgezet onderwijs bestemd is. Het programma bestrijdt vooroordelen en kweekt respect voor een pluriforme samenleving.
Dames en heren,
Er is een hoop veranderd sedert de eerste directeur Bob Levisson 30 jaar geleden in een achterkamertje van zijn huis de eerste publicaties van het CIDI over Israel schreef. Zo is de invloed van het communisme, jarenlang de gelegenheidsbondgenoot van de Palestijnen, praktisch verdwenen. Anders dan in 1975 is niemand meer bang voor Arabische olie chantage. De Arabische staten hebben (treurig genoeg) de afgelopen periode geen spoor van vooruitgang geboekt. Volgens het recent verschenen derde Human Development Report van de Verenigde Naties heerst er in die landen alom onderdrukking en armoede.
Europa is in die dertig jaar sterker, groter en verenigder geworden. Dat is de besluitvaardigheid inzake de buitenlands politiek evenwel niet ten goede gekomen. Wat wel hetzelfde bleef, is de bezetting van de Westoever en de Gazastrook, hoewel Israel al het in 1967 veroverd gebied teruggaf aan die landen, die vrede met de Joodse staat sloten. Dat kan ook nu nog met de Palestijnen gebeuren. Het bezoek dat premier Sharon vandaag aan de VS brengt om over de terug-trekking uit Gaza en een deel van de Westoever te praten, stemt hoopvol, ondanks de absurde obstruc-tie dit weekeinde van een aantal Joodse extremisten, dat geen vrede wil. Echte vrede dient gebaseerd te zijn op een veilig en erkend Israel en de totstand-koming van een levensvatbare Palestijnse staat.
Een ware revolutie voltrok zich op het gebied van de communicatie. Internet brengt het laatste nieuws – en ook vele uitingen van haat en geweld - bij iedereen thuis. Toen CIDI net was opgericht was de stencilmachine het belangrijkste wapen tegen desinformatie. Twintig jaar geleden kon je scoren door op de tv een toelichting te geven op de verkiezingsuitslag in Israel. Nu kan men 35 kanalen ontvangen en zapt men weg. Via de satelliet kunnen direct betrokkenen meteen hun verhaal kwijt.
Tegen die achtergrond is CIDI de afgelopen 30 jaar uitgegroeid van een informatie centrum naar een actieve partij in de Nederlandse samenleving, die het beleid daadwerkelijk wil beïnvloeden. Betrokken, strijdbaar en voortdurend bereid tot dialoog. Zich altijd inzettend voor Israels recht op vrede, voor democratie, voor mensenrechten en voor respect.
Dames en heren,
Laat mij twee ingrijpende veranderingen bij de kop nemen die nu de agenda van CIDI bepalen: de verhouding Westen-Islam en de positie van het diaspora Jodendom.
De elfde september en de aanslagen in Madrid, Bali, Casablanca en Istanboel, hebben de wereld wakker geschud over het terrorisme. Er is niets laffer en gruwelijker dan onschuldige burgers te gebruiken voor politieke doelstellingen. Bittere armoede, Westerse arrogantie, de coca-cola cultuur en bezetting van land zijn vaak als vergoelijking voor deze bloedige acties aangevoerd. Maar het zijn voze redeneringen. Honderden miljoenen mensen lijden onder armoede, zuchten onder bezetting en geweld en ergeren zich aan een cultuur die de hunne niet is, maar ze gebruiken geen geweld. Zeker niet tegen weerloze burgers. De terreurdaden op de elfde september en daarna waren gericht tegen het Westen en vinden hun oorsprong in een extremistische uitleg van de Islam. De daders van het geweld waren geen arme, verbitterde rechtelozen, maar goed opgeleide fundamentalistische studenten. Geen zee is hen te hoog om hun wil aan onze samenleving op te leggen. Het enige mogelijke antwoord hierop is een versterking van het antiterrorisme beleid. Israel wist dat al eerder.
Jarenlang was in het westen kritiek op het Israëlische antiterrorisme beleid heel gewoon. Na de genoemde aanslagen is die kritiek iets geluwd. Het zijn thans extremistische moslims, die via het internet en de satelliet tv haatcampagnes voeren tegen de VS als de grote en Israel als de kleine satan. Israel en de VS zouden de wereld willen domineren Wie had kunnen denken dat typische Westerse uitwassen, als “De Protocollen van de Wijzen van Zion” en “Mein Kampf” in deze kringen zo populair zouden worden? Ook extreemrechts bedient zich van deze geschriften.
Tegen dit soort bejegeningen streed CIDI 30 jaar geleden ook al. We zullen, nu de Israel haters nieuwe communicatietechnieken gebruiken, doorgaan hen te bevechten. Ondanks ons oprechte streven naar dialoog tussen Joden en Moslims, zullen we niet dulden – nu niet en in de toekomst niet - dat Arabische extremisten de Joodse staat, het Zionisme en het Jodendom besmeuren en de Westerse samenleving ontwrichten.
We moeten evenwel scherp in de gaten houden dat de overgrote meerderheid van de in Europa levende Moslims niets met deze extremistische ideeen van doen heeft. Vergeleken met 30 jaar geleden is de samenstelling van de bevolking in Europa aanzienlijk veranderd. In Nederland wonen nu bijna 1 miljoen Moslims. Dat geeft het leven meer kleur.
Het gemak waarmee Nederlanders terreurdaden terugkoppelen naar deze bevolkingsgroep geeft mij regelmatig een vieze smaak in de mond. Vooral na de moord op Van Gogh is in ons land het leefklimaat onaangenaam verscherpt. Haat en geweld tegen Moslim scholen en moskeeën zijn onacceptabel. Dat geldt ook voor de voortdurende roep vanuit de samenleving, dat Islamitische organisaties zich moeten excuseren voor daden waar zij part noch deel aan hebben.
CIDI zal niet er niet in berusten dat goedwillende Moslims slachtoffer worden van fascistoïde Londsdale jongeren en anderen. We zullen onze Islamitische broeders alle mogelijke democratische technieken in handen geven racisme effectief te bestrijden en tevens justitie en politie aan hun taak helpen herinneren kwetsbaren in onze samenleving te beschermen. De implementatie van de Nederlandse antiracisme wetgeving is nu nog te traag, inconsistent en visieloos.
Wij Joden kennen maar al te goed het proces van discriminatie: Eerst de stereotypering van een bevolkingsgroep, dan het zwart maken van hun cultuur, vervolgens de obsessie met hetgeen leden van die bevolkingsgroep al dan niet doen, dan het demoniseren en tot slot de uitsluiting of uitstoting van heel die groep. Dat is ons zo vaak overkomen en die ideologie leeft nog steeds in sommige Arabische staten. Maar in Nederland en Europa mag zoiets niet opnieuw gebeuren, ook niet in het prilste stadium. Tegen niemand. Daar staat CIDI voor.
CIDI streeft er dan ook naar in de komende tijd onze Joodse ervaring in sterkere mate dan voorheen aan de samenleving aan te bieden. Daartoe zoeken we meer de samenwerking met anderen op en gaan we de dialoog aan. We gaan met kracht meebouwen aan een vreedzaam en veilig Europa door onze ervaringen met de Europese samenleving uit te dragen en het respect voor andere volkeren, culturen en godsdiensten te vergroten.
Dames en heren,
In onze statuten staat, dat CIDI zijn activiteiten verricht ten behoeve van de Nederlands Joodse Gemeenschap. Dat betekende dertig jaar lang inzet voor Israel en het Joodse volk. Maar is er over dertig jaar in Nederland nog wel sprake is van een levensvatbare Joodse gemeenschap? De voorspellingen zijn somber. Met uitzondering van Duitsland zijn in heel Europa de Joodse gemeen-schappen op hun retour. Ook in de VS is dat het geval. American Jewish Committee voorspelt dat er over twintig jaar in de VS nog maar 4 miljoen Joden zullen wonen. Nu zijn het nog zo’n 5,5 miljoen. Alleen in Israel zal het aantal Joden substantieel toenemen tot 6,4 miljoen.
In Nederland waren er volgens het sociaal demografisch onderzoek van Joods Maatschappelijk Werk uit 1999 nog 43.309 Joden, als je tenminste de zogenaamde vaderjoden meetelt. Met een geboortecijfer van 1,5 en een kwart aan mensen boven de 65 zal dit aantal over dertig jaar scherp zijn afgenomen. Een groot deel zal uit gemengde huwelijken bestaan. Van de huidige Nederlandse Joden is slechts 28% lid van een kerkgenootschap, terwijl 43% zegt een overwegend positieve binding met het Jodendom te hebben.
De assimilatie gaat dus steeds sneller en gemakkelijker. Tijdens de Verlichting moesten Joden nog actief hun identiteit verloochenen om tot de maatschappij door te dringen. Heine, de componisten Mendelsohn en Mahler en de familie Marx gingen daarom tot het Christendom over. Tegenwoordig zijn Joden zo goed geïntegreerd dat ze volledig passief kunnen blijven om van hun Joods-zijn af te komen. Ze lossen vanzelf op.
Als de georganiseerde Joodse gemeenschap er in de toekomst niet in slaagt deze zogenaamde ‘randjoden’ bij zijn activiteiten te betrekken, zijn de woorden van premier Balkenende vanochtend gelijk aan een requiem Hij zei toen, dat Nederland “trots mag zijn op al dat talent, al die energie en betrokkenheid van Joodse landgenoten, die in de loop der eeuwen onze cultuur en samenleving hebben gevormd”. We lopen het risico dat die bijdrage aan de samenleving ophoudt, terwijl we nog zoveel te bieden hebben.
Bovenstaande onderzoeken laten evenwel ook nog iets anders zien. Het blijkt dat Joden hun identiteit vaak ontlenen aan hun band met Israel. Zo geven Nederlandse Joden tweemaal zo vaak geld uit aan doelen in Israel dan voor Joodse doelen in Nederland. De VS laat een soortgelijk beeld zien. Daaruit put CIDI hoop.
Door zich in Nederland stelselmatig te keren tegen buitenproportionele beschuldigingen tegen Israel en consequent voor het democratische Israel op te komen, is CIDI wellicht in staat de cruciale band tussen Israel en de diaspora bij te sturen. Daarbij zullen wij ons met kracht verzetten tegen pogingen de Joodse staat te delegitimeren. Stelselmatige delegitimatie van Israel door de samenleving leidt bij mensen, die toch al weinig Joodse banden hebben, tot het verder ondermijnen van hun Joodse identiteit. Hoe meer Israel in het verdomhoekje wordt gezet, hoe groter de afstand van deze Joden tot het land wordt en hoe meer er geknaagd wordt aan hun Joodse identiteit. Als Joden niet meer trots op Israel kunnen zijn, wenden zij zich af.
CIDI wil de trots over Israel, voor zover nodig, helpen terugbrengen. Daartoe willen we als brug fungeren tussen Israel en Nederland. Israel is immers meer dan politiek. De staat betekent een zekerstelling voor het Joodse volk en is een geestelijke inspiratiebron. Voor Nederland en de rest van de wereld is de staat bovendien een centrum van cultuur en wetenschap. Met die activiteiten willen we de diaspora een bloedtransfusie toedienen. Zonder inspiratie uit Israel is die diaspora op lange termijn niet levensvatbaar. Zonder diaspora wordt Israel een wees, die in moeilijke tijden de steun van zijn ouders hard zal missen.
Kortom; CIDI zal zich met kracht blijven inzetten voor Israel en het Joodse volk. We zullen werken aan meer respect tussen mensen, aan vrede, veiligheid en democratie. Met een team van bevlogen medewerkers zullen we er naar streven dat met andere middelen, in een andere situatie, bereikt wordt, waarvan de oprichters van CIDI dertig jaar geleden droomden.
Dames en heren,
Voordat we een glas gaan heffen en een koshere snack nuttigen, wil ik tot slot mijn dank uitspreken aan allen die het werk van CIDI de afgelopen jaren mogelijk hebben gemaakt: de oprichters en de donateurs zonder wie wij als particuliere stichting niet zouden kunnen functioneren. Onze medewerkers. In de eerste plaats Hadassa Hirschfeld, die al jaren met volle overgave werkt aan ons gemeenschappelijke doel en een grote steun voor mij is. Eran Nagan die vandaag de presentatie deed, maar ook essentieel was bij de voorbereiding van dit symposium. Louis en Iet van Zuylen, die al dertig jaar, inderdaad vanaf het begin, onze administratie verzorgen. Het bestuur en met name onze voorzitter John Manheim, die ons inspireert, ons de vrije hand laat, maar er altijd is als we hem nodig hebben.
Tot slot wil ik de vele Nederlanders bedanken voor hun grote interesse in ons werk. Het feit dat wij in Europa het enige Centrum Informatie en Documentatie Israel zijn, en al zo lang bestaan, spreekt boekdelen.
Excellenties, vrienden van CIDI, dames en heren,
Laat ik beginnen met alle deelnemers aan dit symposium veel dank te zeggen voor hun boeiende inbreng. We hebben vandaag een veelheid aan standpunten gehoord over de positie van de Joodse gemeenschap en Israel. Het is ondoenlijk dit alles in mijn slotwoord samen te vatten. Het is ons voornemen een boek over dit symposium uit te geven, waarin u één en ander nog eens kan nalezen. Ook zijn teksten op onze internetsite te bekijken. Laat ik één uitzondering maken, daarna volgen mijn opmerkingen:
In zijn toespraak vanochtend nam premier Balkenende in duidelijke termen afstand van de rol van Nederlandse ambtenaren tijdens de Jodenvervolging. Nooit eerder heb ik een Nederlands premier horen erkennen dat: “er Nederlandse gezagsdragers waren die meewerkten met de bezetters, en bijdroegen aan een gruwelijk proces waarin Joodse Nederlanders hun rechten werden ontnomen en waarin de menselijke waardigheid van Joodse landgenomen werd geschonden.” Nooit heb ik zo duidelijk dit gedrag van Nederlandse ambtenaren horen koppelen aan het falend overheidsbeleid jegens de Joden na de oorlog. Voor deze eerlijkheid naar de geschiedenis, naar de Nederlandse samenleving en naar de Joodse gemeenschap verdient Jan Peter Balkenende lof.
Want als je de geschiedenis ontkent of naar eigen believen inkleurt, valt er niets te leren voor de toekomst. En dat leren, is wat wij willen. Het is de reden waarom CIDI, als wij straks 60 jaar bevrijding vieren, een viertal initiatieven ontplooit, die ogenschijnlijk weinig met elkaar te maken hebben, maar alle gericht zijn op de wens: Nooit weer. Geen discriminatie, nooit weer uitstoting en vervolging. Niet voor Joden, niet voor anderen. Niet in Nederland en niet elders.
Op 2 mei zullen bussen met Marokkanen naar Westerbork gaan. Op diezelfde dag vertrekt ook een bus met leerlingen van het Huygens College, een zwarte school in Amsterdam, naar Auschwitz. Beide reizen worden gemaakt om de kennis over de Shoah te vergroten. Op 3 mei zal in de Hollandse Schouwburg de heruitgave worden gepresenteerd van Pressers monumentale boek Ondergang. Bij alle drie projecten is CIDI intensief betrokken.
Eind mei zullen we samen met twee Islamitische organisaties en Radar en het COC het initiatief nemen voor het landelijk verspreiden van het World of Difference programma, dat voor het voortgezet onderwijs bestemd is. Het programma bestrijdt vooroordelen en kweekt respect voor een pluriforme samenleving.
Dames en heren,
Er is een hoop veranderd sedert de eerste directeur Bob Levisson 30 jaar geleden in een achterkamertje van zijn huis de eerste publicaties van het CIDI over Israel schreef. Zo is de invloed van het communisme, jarenlang de gelegenheidsbondgenoot van de Palestijnen, praktisch verdwenen. Anders dan in 1975 is niemand meer bang voor Arabische olie chantage. De Arabische staten hebben (treurig genoeg) de afgelopen periode geen spoor van vooruitgang geboekt. Volgens het recent verschenen derde Human Development Report van de Verenigde Naties heerst er in die landen alom onderdrukking en armoede.
Europa is in die dertig jaar sterker, groter en verenigder geworden. Dat is de besluitvaardigheid inzake de buitenlands politiek evenwel niet ten goede gekomen. Wat wel hetzelfde bleef, is de bezetting van de Westoever en de Gazastrook, hoewel Israel al het in 1967 veroverd gebied teruggaf aan die landen, die vrede met de Joodse staat sloten. Dat kan ook nu nog met de Palestijnen gebeuren. Het bezoek dat premier Sharon vandaag aan de VS brengt om over de terug-trekking uit Gaza en een deel van de Westoever te praten, stemt hoopvol, ondanks de absurde obstruc-tie dit weekeinde van een aantal Joodse extremisten, dat geen vrede wil. Echte vrede dient gebaseerd te zijn op een veilig en erkend Israel en de totstand-koming van een levensvatbare Palestijnse staat.
Een ware revolutie voltrok zich op het gebied van de communicatie. Internet brengt het laatste nieuws – en ook vele uitingen van haat en geweld - bij iedereen thuis. Toen CIDI net was opgericht was de stencilmachine het belangrijkste wapen tegen desinformatie. Twintig jaar geleden kon je scoren door op de tv een toelichting te geven op de verkiezingsuitslag in Israel. Nu kan men 35 kanalen ontvangen en zapt men weg. Via de satelliet kunnen direct betrokkenen meteen hun verhaal kwijt.
Tegen die achtergrond is CIDI de afgelopen 30 jaar uitgegroeid van een informatie centrum naar een actieve partij in de Nederlandse samenleving, die het beleid daadwerkelijk wil beïnvloeden. Betrokken, strijdbaar en voortdurend bereid tot dialoog. Zich altijd inzettend voor Israels recht op vrede, voor democratie, voor mensenrechten en voor respect.
Dames en heren,
Laat mij twee ingrijpende veranderingen bij de kop nemen die nu de agenda van CIDI bepalen: de verhouding Westen-Islam en de positie van het diaspora Jodendom.
De elfde september en de aanslagen in Madrid, Bali, Casablanca en Istanboel, hebben de wereld wakker geschud over het terrorisme. Er is niets laffer en gruwelijker dan onschuldige burgers te gebruiken voor politieke doelstellingen. Bittere armoede, Westerse arrogantie, de coca-cola cultuur en bezetting van land zijn vaak als vergoelijking voor deze bloedige acties aangevoerd. Maar het zijn voze redeneringen. Honderden miljoenen mensen lijden onder armoede, zuchten onder bezetting en geweld en ergeren zich aan een cultuur die de hunne niet is, maar ze gebruiken geen geweld. Zeker niet tegen weerloze burgers. De terreurdaden op de elfde september en daarna waren gericht tegen het Westen en vinden hun oorsprong in een extremistische uitleg van de Islam. De daders van het geweld waren geen arme, verbitterde rechtelozen, maar goed opgeleide fundamentalistische studenten. Geen zee is hen te hoog om hun wil aan onze samenleving op te leggen. Het enige mogelijke antwoord hierop is een versterking van het antiterrorisme beleid. Israel wist dat al eerder.
Jarenlang was in het westen kritiek op het Israëlische antiterrorisme beleid heel gewoon. Na de genoemde aanslagen is die kritiek iets geluwd. Het zijn thans extremistische moslims, die via het internet en de satelliet tv haatcampagnes voeren tegen de VS als de grote en Israel als de kleine satan. Israel en de VS zouden de wereld willen domineren Wie had kunnen denken dat typische Westerse uitwassen, als “De Protocollen van de Wijzen van Zion” en “Mein Kampf” in deze kringen zo populair zouden worden? Ook extreemrechts bedient zich van deze geschriften.
Tegen dit soort bejegeningen streed CIDI 30 jaar geleden ook al. We zullen, nu de Israel haters nieuwe communicatietechnieken gebruiken, doorgaan hen te bevechten. Ondanks ons oprechte streven naar dialoog tussen Joden en Moslims, zullen we niet dulden – nu niet en in de toekomst niet - dat Arabische extremisten de Joodse staat, het Zionisme en het Jodendom besmeuren en de Westerse samenleving ontwrichten.
We moeten evenwel scherp in de gaten houden dat de overgrote meerderheid van de in Europa levende Moslims niets met deze extremistische ideeen van doen heeft. Vergeleken met 30 jaar geleden is de samenstelling van de bevolking in Europa aanzienlijk veranderd. In Nederland wonen nu bijna 1 miljoen Moslims. Dat geeft het leven meer kleur.
Het gemak waarmee Nederlanders terreurdaden terugkoppelen naar deze bevolkingsgroep geeft mij regelmatig een vieze smaak in de mond. Vooral na de moord op Van Gogh is in ons land het leefklimaat onaangenaam verscherpt. Haat en geweld tegen Moslim scholen en moskeeën zijn onacceptabel. Dat geldt ook voor de voortdurende roep vanuit de samenleving, dat Islamitische organisaties zich moeten excuseren voor daden waar zij part noch deel aan hebben.
CIDI zal niet er niet in berusten dat goedwillende Moslims slachtoffer worden van fascistoïde Londsdale jongeren en anderen. We zullen onze Islamitische broeders alle mogelijke democratische technieken in handen geven racisme effectief te bestrijden en tevens justitie en politie aan hun taak helpen herinneren kwetsbaren in onze samenleving te beschermen. De implementatie van de Nederlandse antiracisme wetgeving is nu nog te traag, inconsistent en visieloos.
Wij Joden kennen maar al te goed het proces van discriminatie: Eerst de stereotypering van een bevolkingsgroep, dan het zwart maken van hun cultuur, vervolgens de obsessie met hetgeen leden van die bevolkingsgroep al dan niet doen, dan het demoniseren en tot slot de uitsluiting of uitstoting van heel die groep. Dat is ons zo vaak overkomen en die ideologie leeft nog steeds in sommige Arabische staten. Maar in Nederland en Europa mag zoiets niet opnieuw gebeuren, ook niet in het prilste stadium. Tegen niemand. Daar staat CIDI voor.
CIDI streeft er dan ook naar in de komende tijd onze Joodse ervaring in sterkere mate dan voorheen aan de samenleving aan te bieden. Daartoe zoeken we meer de samenwerking met anderen op en gaan we de dialoog aan. We gaan met kracht meebouwen aan een vreedzaam en veilig Europa door onze ervaringen met de Europese samenleving uit te dragen en het respect voor andere volkeren, culturen en godsdiensten te vergroten.
Dames en heren,
In onze statuten staat, dat CIDI zijn activiteiten verricht ten behoeve van de Nederlands Joodse Gemeenschap. Dat betekende dertig jaar lang inzet voor Israel en het Joodse volk. Maar is er over dertig jaar in Nederland nog wel sprake is van een levensvatbare Joodse gemeenschap? De voorspellingen zijn somber. Met uitzondering van Duitsland zijn in heel Europa de Joodse gemeen-schappen op hun retour. Ook in de VS is dat het geval. American Jewish Committee voorspelt dat er over twintig jaar in de VS nog maar 4 miljoen Joden zullen wonen. Nu zijn het nog zo’n 5,5 miljoen. Alleen in Israel zal het aantal Joden substantieel toenemen tot 6,4 miljoen.
In Nederland waren er volgens het sociaal demografisch onderzoek van Joods Maatschappelijk Werk uit 1999 nog 43.309 Joden, als je tenminste de zogenaamde vaderjoden meetelt. Met een geboortecijfer van 1,5 en een kwart aan mensen boven de 65 zal dit aantal over dertig jaar scherp zijn afgenomen. Een groot deel zal uit gemengde huwelijken bestaan. Van de huidige Nederlandse Joden is slechts 28% lid van een kerkgenootschap, terwijl 43% zegt een overwegend positieve binding met het Jodendom te hebben.
De assimilatie gaat dus steeds sneller en gemakkelijker. Tijdens de Verlichting moesten Joden nog actief hun identiteit verloochenen om tot de maatschappij door te dringen. Heine, de componisten Mendelsohn en Mahler en de familie Marx gingen daarom tot het Christendom over. Tegenwoordig zijn Joden zo goed geïntegreerd dat ze volledig passief kunnen blijven om van hun Joods-zijn af te komen. Ze lossen vanzelf op.
Als de georganiseerde Joodse gemeenschap er in de toekomst niet in slaagt deze zogenaamde ‘randjoden’ bij zijn activiteiten te betrekken, zijn de woorden van premier Balkenende vanochtend gelijk aan een requiem Hij zei toen, dat Nederland “trots mag zijn op al dat talent, al die energie en betrokkenheid van Joodse landgenoten, die in de loop der eeuwen onze cultuur en samenleving hebben gevormd”. We lopen het risico dat die bijdrage aan de samenleving ophoudt, terwijl we nog zoveel te bieden hebben.
Bovenstaande onderzoeken laten evenwel ook nog iets anders zien. Het blijkt dat Joden hun identiteit vaak ontlenen aan hun band met Israel. Zo geven Nederlandse Joden tweemaal zo vaak geld uit aan doelen in Israel dan voor Joodse doelen in Nederland. De VS laat een soortgelijk beeld zien. Daaruit put CIDI hoop.
Door zich in Nederland stelselmatig te keren tegen buitenproportionele beschuldigingen tegen Israel en consequent voor het democratische Israel op te komen, is CIDI wellicht in staat de cruciale band tussen Israel en de diaspora bij te sturen. Daarbij zullen wij ons met kracht verzetten tegen pogingen de Joodse staat te delegitimeren. Stelselmatige delegitimatie van Israel door de samenleving leidt bij mensen, die toch al weinig Joodse banden hebben, tot het verder ondermijnen van hun Joodse identiteit. Hoe meer Israel in het verdomhoekje wordt gezet, hoe groter de afstand van deze Joden tot het land wordt en hoe meer er geknaagd wordt aan hun Joodse identiteit. Als Joden niet meer trots op Israel kunnen zijn, wenden zij zich af.
CIDI wil de trots over Israel, voor zover nodig, helpen terugbrengen. Daartoe willen we als brug fungeren tussen Israel en Nederland. Israel is immers meer dan politiek. De staat betekent een zekerstelling voor het Joodse volk en is een geestelijke inspiratiebron. Voor Nederland en de rest van de wereld is de staat bovendien een centrum van cultuur en wetenschap. Met die activiteiten willen we de diaspora een bloedtransfusie toedienen. Zonder inspiratie uit Israel is die diaspora op lange termijn niet levensvatbaar. Zonder diaspora wordt Israel een wees, die in moeilijke tijden de steun van zijn ouders hard zal missen.
Kortom; CIDI zal zich met kracht blijven inzetten voor Israel en het Joodse volk. We zullen werken aan meer respect tussen mensen, aan vrede, veiligheid en democratie. Met een team van bevlogen medewerkers zullen we er naar streven dat met andere middelen, in een andere situatie, bereikt wordt, waarvan de oprichters van CIDI dertig jaar geleden droomden.
Dames en heren,
Voordat we een glas gaan heffen en een koshere snack nuttigen, wil ik tot slot mijn dank uitspreken aan allen die het werk van CIDI de afgelopen jaren mogelijk hebben gemaakt: de oprichters en de donateurs zonder wie wij als particuliere stichting niet zouden kunnen functioneren. Onze medewerkers. In de eerste plaats Hadassa Hirschfeld, die al jaren met volle overgave werkt aan ons gemeenschappelijke doel en een grote steun voor mij is. Eran Nagan die vandaag de presentatie deed, maar ook essentieel was bij de voorbereiding van dit symposium. Louis en Iet van Zuylen, die al dertig jaar, inderdaad vanaf het begin, onze administratie verzorgen. Het bestuur en met name onze voorzitter John Manheim, die ons inspireert, ons de vrije hand laat, maar er altijd is als we hem nodig hebben.
Tot slot wil ik de vele Nederlanders bedanken voor hun grote interesse in ons werk. Het feit dat wij in Europa het enige Centrum Informatie en Documentatie Israel zijn, en al zo lang bestaan, spreekt boekdelen.
Post ik hier als journalist?quote:Op donderdag 14 april 2005 13:54 schreef Johan_de_With het volgende:
[..]
Juist van journalisten mag je verwachten dat ze niet met ronkende tendentieuze frazen mensen belasteren. En daar faal jij hopeloos.
Dus het is pas waar als de vergelijking voor honderd procent klopt? Zoals Nathaniel aangeeft is er een proces gaande dat verdomd veel gelijkenissen heeft met het proces dat de joden ten deel viel. En daar kan ik mij in vinden.quote:Op donderdag 14 april 2005 13:58 schreef Johan_de_With het volgende:
[..]
Misschien omdat de overheid geen Kristallnachten bekokstooft? Of wilde jij de houding van dit kabinet (die middels normale verkiezingen aan de macht is gekomen) jegens moslims vergelijken met de gedragingen van Hitler-Duitsland tegenover de moslims? Waar blijft ''de eeuwige Moslim''?
Dat lijkt mij tamelijk essentieel, ja. Anders kun je beter de jaren twintig als vergelijkingsmateriaal kiezen.quote:Op donderdag 14 april 2005 14:35 schreef SCH het volgende:
[..]
Dus het is pas waar als de vergelijking voor honderd procent klopt?
Dat kan, het is ook niet allemaal onzin.quote:Zoals Nathaniel aangeeft is er een proces gaande dat verdomd veel gelijkenissen heeft met het proces dat de joden ten deel viel. En daar kan ik mij in vinden.
Jij begon over journalisten, maar dat neem je terug?quote:Op donderdag 14 april 2005 14:39 schreef Johan_de_With het volgende:
[..]
O nee, voor gewone stervelingen geldt dat natuurlijk niet.
Jij begon over journalisten, maar dat neem je terug?
Objectiviteit bestaat niet.quote:Op woensdag 13 april 2005 12:02 schreef nikk het volgende:
Bijzonder objectief en evenwichtig verhaal van de website grenzeloos.org Chadi.
Mijn beroep valt niet volleidg samen met mijn prive-persoonlijkheid gelukkig.quote:Op donderdag 14 april 2005 14:59 schreef DennisMoore het volgende:
[..]
Je hebt een gespleten persoonlijkheid?
quote:Op donderdag 14 april 2005 15:15 schreef SCH het volgende:
[..]
Mijn beroep valt niet volleidg samen met mijn prive-persoonlijkheid gelukkig.
En maar weer eens bij de draad
Niets is dommer te censureren dan hetgeen men niet begrijpt.
"Was Pflicht sei, bietet sich jederman von selbst dar" (Kant)quote:Op donderdag 14 april 2005 schreef SCH het volgende:
[..]
Mijn beroep valt niet volleidg samen met mijn prive-persoonlijkheid gelukkig.
SCH waarom ga je niet ook eens wat nuttigs doen in je leven?
quote:Deze dame is dus een van de aanvoerdsters van de huidige hetze tegen de islam. Juist van politici mag je verwachten dat ze daar niet in mee gaan en dat ze geen mensen tegen elkaar opzetten. Daar heeft deze mevrouw hopeloos in gefaald.
Hirsi Ali is een toonbeeld voor de manier waarop ook politici ondogmatisch, zelfverzekerd en met grondige kennis van zaken met beide benen in de maatschappij kunnen staan.
Geen onhaalbare of bevlogen idealen, maar ondubbelzinnige opvattingen waarmee zij de 'gemulticulturaliseerde' samenleving onmiskenbaar tot in de kern weet te raken. Van het meer volkse segment binnen de samenleving, kun je een zekere onwetendheid en vooringenomenheid t.a.v. haar uitgesproken emancipatoire opvattingen verwachten, maar dat zou je niet verwachten van de meer intellectuele bovenlaag. Toch is het juist deze groep (overwegend links-progressieve) academici, die in het debat over de islam, telkens maar weer de hetze rondom Hirsi Ali op brisante wijze van nieuwe munitie voorzien.
Wat is het toch in het academische wereldje der geknechte letterknechten dat sommigen hunner zo doet steigeren ? Pim Fortuyn wordt - postuum - uitgeroepen tot 'Grootste Nederlander Aller Tijden'; Hirsi Ali staat in de lijst van de '100 meest spraakmakende persoonlijkheden op aarde' en beiden werden/worden door sommigen van hun eigen landgenoten het meest verguisd. Zou het een vorm (electorale) beroepsnijd zijn waardoor hun onverzadigbaar negativisme wordt gevoed?
Had dit uitgelezen beroepslegertje opiniemakers en andere loyalisten van de politieke correctheid, liever soms zélf de knuppel in het multiculturele hoenderhok gegooid? Hadden al die verzuurde scherpslijpers, in het geniep, niet liever zélf met de eer gestreken, die nu alom Hirsi Ali en andere vrijgeesten toekomt?
Hadden ze niet heimelijk maar wat graag hun eigen onbeduidende ‘ego-tjes’ willen verbinden aan de aanspreekbare doorbraak - o.a. in het debat over de plaats van de vrouw binnen de islam en, op zijn beurt de plaats van de islam binnen een moderne rechtsstaat - die door een buitengewoon doortastend en ‘bevrijdend’ optreden is geforceerd?
Want ondanks de bakken gemeenschapsgeld waar de verschillende wetenschappelijke bureaus over beschikken is van daaruit, sinds de val van de Berlijnse muur, nauwelijks of geen aanspreekbaar resultaat meer geboekt zeker niet als het om visie en toekomstperspectieven gaat.
In feite is men vanuit die partijpolitieke mammoetorganisaties het antwoord op de multiculturele impasse schuldig gebleven. Nader aan de tand gevoeld over hun ideologische beginselen doen politici nog liever afstand daarvan, dan tot de kern ervan door te willen stoten en, mogelijk nieuwe antwoorden te vinden op het 'wezenlijke' van zichzelf en de samenleving waarin ze leven. (Soms zijn het net mensen!)
Echter de politiek heeft meer 'denkers' nodig die - in de filosofie van mensen als Bolkestein, Fortuyn, Hirsi Ali etc. - complexe maatschappelijke problemen juist aan de kaak durven te stellen - namelijk zoals ze zich voordoen en, hoe ze op te lossen - en niet uit onverschilligheid of hoogmoed, en vanwege vooringenomenheid of intellectuele luiheid de problemen bagatelliseren en domweg niet (wensen) te benoemen.
Mensen die niet gehouden zijn om in een door het partijapparaat voorgekookt stramien te moeten opereren. Mensen die zich (intellectueel) niet constant ‘bespied’ voelen door een of ander benepen politbureau en die, tot slot, niet hun menselijk vermogen tot zelfstandig denken zomaar "afstemmen" op een vooraf - door het partijorgaan - nauwgezet uitgestippelde carrièreplanning.
Laten we hopen dat politici als Bos, het door hun zo geprezen eclecticisme, niet slechts in hun eigen belevingswereld weten te integreren!...
[ Bericht 0% gewijzigd door lucida op 14-04-2005 19:30:25 ]
Gij weet het fileermes wonderwel, raak en snedig aan beide zijden van het lemmet te hanteren Lucidaquote:Had dit uitgelezen beroepslegertje opiniemakers en andere loyalisten van de politieke correctheid, liever soms zélf de knuppel in het multiculturele hoenderhok gegooid? Hadden al die verzuurde scherpslijpers, in het geniep, niet liever zélf met de eer gestreken, die nu alom Hirsi Ali en andere vrijgeesten toekomt?
Hadden ze niet heimelijk maar wat graag hun eigen onbeduidende ‘ego-tjes’ willen verbinden aan de aanspreekbare doorbraak - o.a. in het debat over de plaats van de vrouw binnen de islam en, op zijn beurt de plaats van de islam binnen een moderne rechtsstaat - die door een buitengewoon doortastend en ‘bevrijdend’ optreden is geforceerd?
Want ondanks de bakken gemeenschapsgeld waar de verschillende wetenschappelijke bureaus over beschikken is van daaruit, sinds de val van de Berlijnse muur, nauwelijks of geen aanspreekbaar resultaat meer geboekt zeker niet als het om visie en toekomstperspectieven gaat.
Gij weet het fileermes wonderwel, raak en snedig aan beide zijden van het lemmet te hanteren Lucida
Niets is dommer te censureren dan hetgeen men niet begrijpt.
Driewerf dank. Maar een en ander beschouw ik al weer wat minder verdienstelijk, wanneer je het wegstreept tegen de SCHamele bijdragen van sommige andere digitale entiteiten.quote:Op donderdag 14 april 2005 20:32 schreef sjun het volgende:
[..]
Gij weet het fileermes wonderwel, raak en snedig aan beide zijden van het lemmet te hanteren Lucida
Misschien is het aardig om de strijd van Hirsi Ali in verband te brengen met een andere europees cultureel gewortelde wereldvisie die zich ook vanuit andere culturen liet voeden
Niets is dommer te censureren dan hetgeen men niet begrijpt.
|
|
