Inbakeren

Wij hebben Maria ook ingebakerd.
Ze viel heel moeilijk zelf in slaap en maaide inderdaad erg met haar armpjes. Als ze ingebakerd lag, huilde ze ook, maar werd ze na een paar minuten wel stil en sliep ze. (Soms na 10 minuten, soms na 4, soms na 2 keer 10 minuten met een tussenpauzetje.)

Het ene moment leek de doek heel goed te werken, het andere moment leek er weer totaal geen effect en leek alles hopeloos. En oh, ik trok zo snel conclusies!

"Dus! Dat werkt óók al niet! Nu werkt het nóóit meer!!!!!"
"Dus! Als we het zó doen slaapt ze wel, dus dat altijd doen, nooit meer ander pyjamaatje, nooit meer andere knuffel, nooit meer andere tijd!!!!!"
"Dus! Thuis lukt het wel, hier niet, wheeeeeeeeeeee, we komen noo-hooit meer!!!!"



Al die dingen dacht ik, maar allemaal sloeg het natuurlijk nergens op. Het ging gewoon wisselend. De ene keer wel, de andere keer niet en dat weer drie keer andersom. Op een gegeven moment hoorde ik me ook ineens heel reëel ( ) tegen mijn vriend zeggen: "Ja, het is tóch geen machientje of computer, het werkt niet altijd hetzelfde. Het is een babietje. Gelukkig."

Concreet over inbakeren:

we deden het altijd.

ook in kinderwagen.

we gebruikten een flanellen lap van 1.10 m. bij 1.10 m. en tape. We bakerden haar beentjes niet extra in, vanwege mogelijke heupdysplasie.

ook op kinderdagverblijf (daar had ik een lakentje liggen en een rol tape).

er was helemaal geen slaapritme zoals jij omschrijft: ze ging na elke voeding wel een keer naar bed. Als ze moe was en dus tekenen van moeheid gaf, bakerde ik haar in en legde haar in bed. Soms bleek dat te vroeg en wilde ze echt niet slapen, soms te laat en huilde ze best lang. En soms was de timing goed en sliep ze redelijk makkelijk in.

Na een tijdje (een week ofzo) kwam er iets meer "effect" en lukte het zelf inslapen steeds wat vaker. Maar Maria heeft tot ze ruim 3 of 3.5 maand was, wisselend geslapen overdag. De ene keer ging het goed, de andere keer niet.

Het kostte me vooral geduld en stalen zenuwen, omdat ik haar soms echt even moest laten huilen. En omdat ik steeds weer moest proberen ervan uit te gaan dat het ging lukken, dat ze heus wel zou gaan slapen. Die instelling moest ik soms van "ver" halen!

Afbouwen hebben wij in 1 keer gedaan: ze kreeg die spreidbeugel en we dachten dat inbakeren niet makkelijk meer zou kunnen. Het ging meteen goed. Ze was toen bijna 4 maanden.

Ik hoop dat je hier wat aan hebt?

Bij mij op het kdv heb je een bevestiging/handtekening van het consultatieburo nodig waarmee zij angeven dat je kindje niet ziek is en dat aan jou is uitgelegd hoe het inbakeren gaat. (Dit is onderdeel van ons nieuwe beleid) Een van mijn kindjes heeft een flanellen doek om mee ingebakerd te worden en ze slapt bij ons beduidend beter met doek dan zonder, ook drinken doet ze beter als ze ingepakt is. _{ik vind het trouwens zo schattig zo'n ingebakerd beebje!}

Ik wil je vooral meegeven om het inbakeren als hulpmiddel te zien, en niet als oplossing. Het is niet zo dat je je kind helemaal inpakt zodat het geen kant meer opkan, en dan meteen de slaapproblemen opgelost zijn. Het kan je alleen helpen

Wij zijn hier wel erg van de regelmaat en zoveel mogelijk alleen maar in zijn bedje slapen. De eerste keer ingebakerd sliep Tobias meteen uuuuuuren, de keren erna verzette ie zich een beetje. En ja, ook met doeken om kunnen ze driftig worden en heel hun lijfje aanspannen. Tobias kreeg alleen steeds sneller in de gaten dat het gewoon geen nut had, en na een kleine week ontspande hij zich direct als ie de eerste doek omkreeg


Ik heb een paar weken losse inbakerdoeken gebruikt, van De Bakermat. Dat is 1 kleine doek voor alleen de armpjes, en 1 grote doek om ten eerste de armpjes extra vast te zetten, en ten tweede ook om de rest van het lijfje te wikkelen. Dat mag om de beentjes niet strak, maar ook doeken die losjes zitten geven het kind een gevoel van begrenzing en daarmee rust.
Daarna ben ik op de Pacco overgegaan, makkelijker in gebruik vanwege het klitteband. Maar wel erg prijzig, gelukkig kun je er ook 2e hands aankomen.

Wij zijn ermee begonnen toen ie 8 weken was, en zijn er mee gestopt toen ie een maand of 5 was. Opeens ging ie veel huilen, en stopte pas als zijn doeken afgingen. Sindsdien slaapt ie (nu al bijna 2 maanden) nog steeds prima

Moeilijk, Stiekemurd!
Waarom moet je die doek zo vaak wassen? En heb je een droger en mag 'ie daar wel in?

Ik wil je nog even zeggen dat je gewoon "moet" doen wat jij goed vindt! Dus niet wat moet, ook niet volgens die consulente... Tenminste, het kán voor jou voelen als een fijn houvast en dan zou ik er ook zeker op afgaan. Maar zodra het voelt als een regel die je niet mag loslaten, maar je wél in de weg zit: loslaten!
Ik zeg het omdat ik zelf zeker in het begin zo strikt en strak probeerde te denken en handelen en het mij niet heeft geholpen! Misschien en hopelijk een overbodig advies, maar toch! Succes!

Kun je niet gewoon met een lakentje en tape inbakeren tot je de doek kunt gebruiken?

Herkenbaar, Stiekemurd...Ik ben nu wakker omdat Noa ligt te 'slapen' met een speen in haar mond die ze er telkens uit laat vallen en dan weer keihard begint te krijsen. Het is alleen het enige wat haar in slaap krijgt op dit moment (naast het feit dat ze ingebakerd is, wat voor mijn gevoel niet veel helpt).

Sterkte ermee...en ik hoor wel verder hoe het ermee gaat.

Ik vraag me altijd af of ze dan ook niet was gaan slapen zonder die doek. Ook dan kan je er op die manier doorheen. Of is dat toen niet gelukt?

Moeilijk hoor!
Maar ik bedoel eigenlijk legde je ze dan op dezelfde manier weg enzo als nu met het inbakeren? Liet je haar dan ook diezelfde tijden huilen enzo?

Wij hebben met Janneke ook die problemen gehad, vreselijk he. T breekt je gewoon op. En je merkt dat je kindje het gewoon nodig heeft.
Met Bo hebben we dat inbakeren heel effies gedaan. Die maaide met haar handjes zichzelf steeds wakker. Maar ik vond het zo zielig ik kon het niet volhouden.

Sterkte!

En, Stiekemurd, hoe is de nacht gegaan? Niet ingebakerd?

wat naar dat 't gisteren zo moeizaam ging zeg. maar vandaag -zonder gebaker- dus toch aardig geslapen gelukkig. ben benieuwd of je 't nog een keer gaat proberen...

Moeilijk he.
Misschien moet je je er bij neerleggen dat sommige kindjes gewoon niet zo makkelijk slapen en veel huilen. Neerleggen is t verkeerde word, want mij is het niet gelukt. Maar ik bedoel te zeggen dat elk kindje anders is. En de ene heeft baat bij t ene en de andere bij t andere. En die groeiachterstand...... hier ook niet hoor

wat misschien ook rust geeft voor jezelf is het idee dat er niet maar 1 weg naar Rome is. dus: je kunt zelf kiezen welke aanpak je gaat volgen, er is niet maar 1 goede keuze. verschillende aanpakken kunnen werken. (alleen niet teveel door elkaar proberen zou ik zeggen). heel veel succes ermee!

Stiekemurd ik heb ook het boek van Ria Blom en ook ik ben me rotgeschrokken van haar doemscenario's dat het alleen maar erger zou worden met groeiachterstanden etc. (en volgens mij kwam er ook nog ergens iets over een verhoogde kans op adhd naar voren )
Maar toch kon ik me er niet toe zetten om helemaal streng een schema aan te gaan met Lucas (door persoonlijke omstandigheden, maar vooral omdat het niet goed voelde).

Wij bakeren Lucas dus wel in, en dat hebben we vanaf het moment dat we dat deden heel consequent 's nachts gedaan (overdag is een ander verhaal). Rondom het inbakeren hebben we ook echt een ritueel: eerst luier verschonen en pyjamaatje aan op zijn eigen kamer. Dan naar onze slaapkamer waar het lekker rustig en redelijk donker is (alleen 1 leeslampje aan). Daar krijgt hij in alle rust een flesje zodat hij zelf ook echt tot rust kan komen. Dan boeren en rustig inbakeren. Vervolgens loop ik naar zijn kamertje, krijgt hij een speentje en wieg ik hem tot ik vind dat hij rustig genoeg is om te gaan slapen (soms zit er nog een boertje dwars en duurt het even, maar meestal is dat binnen een minuutje of 2) en dan leg ik hem weg. Nog een aai over z'n bol of een kusje op z'n wang en ik ga weg.
Dit werkt dus meestal prima (natuurlijk vandaag even niet dat zul je altijd zien als je er een stukje over wil schrijven , maar hij is de hele dag al huilerig geen idee wat het is en tegenwoordig maak ik me er ook niet meer zo druk over. Ik weet dat het wel weer over gaat) en Lucas slaapt nu van 19:00u tot 07:30u met tussendoor nog 1 flesje om ongeveer 23:00u.

Klinkt goed hè? Maar denk maar niet dat dit in 1 dag zo geregeld was Ik heb heel wat afgetobd met laten huilen, wiegen tot hij in slaap viel en dan wegleggen, pink in z'n mond tot hij sliep, etc.
Uiteindelijk is het heel geleidelijk van wiegen tot hij in slaap viel en dan wegleggen overgegaan in even wiegen tot hij rustig (maar nog wel wakker) is en dan wegleggen (was gewoon een kwestie van op een gegeven moment steeds korter wiegen en sneller weggaan om alleen nog terug te komen om een speentje in z'n mond terug te ploppen. Dat had hij vrij snel door moet ik zeggen ).

Wat ik eigenlijk hiermee wil zeggen is: neem de informatie in je op, maar doe alleen waar je je prettig bij voelt. En heb er vertrouwen in dat het uiteindelijk echt wel goed komt, ik dacht op een gegeven moment gewoon steeds: als hij 18 is dan hoef ik hem vast niet meer elke avond in slaap te wiegen dus er komt vast vanzelf een moment dat het niet meer nodig is
Ik weet dat het ontzettend moeilijk is op het moment dat het allemaal nog niet lekker loopt, zeker omdat je dan ook niet aan je eigen rust toekomt. Sterkte dus nog even voorlopig en ik hoop dat jullie snel een goede weg zullen vinden om allemaal aan jullie rust toe te komen

Nou, als Myrthe (nooit ingebakerd) ADHD krijgt zal ik het meteen hier komen melden. Denk dat er ook wel een erfelijke factor moet zijn, en die lijkt me heel wat belangrijker, en evt eerder oorzaak van moeilijk gedrag dan andersom. Groeiachterstand hebben we hier ook nog steeds niet geconstateerd. En we doen alles fout volgens dat boek. Ik heb alleen toen ze 6 maanden was eens bijgehouden hoeveel ze slaapt op een dag: heel netjes het gemiddelde voor haar leeftijd.
Ria Blom is consultatiebureauverpleegkundige, en is als zodanig ab-so-luut niet bevoegd voor het stellen van ADHD-diagnoses oid. Uitspraken van haar daarover en over babygedragcombi's zou ik met een flinke schep zout nemen: die zijn niet waardevoller dan uitspraken van mij over datzelfde onderwerp (en nu we het toch over Lucas hebben.. ).

Je moet het wel in de context zien natuurlijk, ik kan me herinneren dat in het boekje staat dat bij baby's die veel te weinig slapen uiteindelijk een groeiachterstand zou kunnen ontstaan, niet dat alle baby's die niet ingebakerd zijn uiteindelijk een groeiachterstand oplopen.

Als je baby rustig slaapt, en geen ritme nodig heeft, zal het boek zwaar overdreven overkomen. Logisch, alles gaat goed, dus je hoeft ook niks aan te passen.

Maar als je baby problemen heeft met slapen, en daar ook last van heeft als hij wakker is (te moe om te eten enzo), is het een heel ander verhaal, en kunnen de tips goed van pas komen. Ria Blom stelt geen ADHD diagnose, ze vertelt over haar ervaringen als CB verpleegkundige die zij in de loop der (vele) jaren heeft opgedaan.

Het is geen kwestie van goed of fout, het is een kwestie van tips en ervaringen, die mensen (en vooral kinderen) wellicht kunnen helpen.

_{sorry voor mijn misschien wat vinnige reactie, maar er zijn mensen die echt baat hebben bij inbakeren en de tips in het boekje. Natuurlijk mogen er ook andere meningen gegeven worden, maar ik kan me nog wel herinneren dat het heel vervelend was als je zelf serieus bezig bent met een bepaalde methode, je je daarvoor steeds moet verantwoorden en cynische reacties krijgt.}

Pluisje, snap ik, maar het lijkt me niet de bedoeling dat dat boekje mensen zoveel schrik aanjaagt dat ze daarom gaan inbakeren. (Zie Piglet: "ook ik ben me rotgeschrokken van haar doemscenario's dat het alleen maar erger zou worden met groeiachterstanden etc. (en volgens mij kwam er ook nog ergens iets over een verhoogde kans op adhd naar voren)".)

En nee, Myrthe sliep in het begin niet rustig, en was continu (huilend) wakker als ze niet bij mij op schoot of in de draagzak mocht slapen. Maar voor jonge baby's is dat vrij normaal gedrag, wat vanzelf over gaat als ze ouder worden (maand of 3/4). Je kunt er idd voor kiezen het hulpmiddel inbakeren te gebruiken, maar ook dat is een hulpmiddel, en niet het wondermedicijn wat het in dat boekje lijkt, waar je niet zonder kunt of je kind komt vanalles tekort. Een kind wil (meestal) van nature bij de ouders zijn, en niet alleen zijn. Als dat in de praktijk voor de ouders lastig is kun je inbakeren proberen idd. Maar Ria's boekje is meer promotie voor haar methode dan een objectieve vergelijkende studie.

[ Bericht 25% gewijzigd door poemojn op 02-02-2005 23:38:17 ]

quote:

Op woensdag 2 februari 2005 23:33 schreef poemojn het volgende:
Een kind wil (meestal) van nature bij de ouders zijn, en niet alleen zijn. Als dat in de praktijk voor de ouders lastig is kun je inbakeren proberen idd. Maar Ria's boekje is meer promotie voor haar methode dan een objectieve vergelijkende studie.

Dat het boekje voor jou als promotie overkomt is natuurlijk wel logisch: je ziet er zelf niks in, en leest dus alleen maar dingen waar je het zelf niet mee eens bent (en de schrijfster logischerwijs zelf wel). Maar het boek is bedoeld voor ouders die wel met inbakeren willen beginnen, en graag willen weten hoe ze het aan moeten pakken.

Daarnaast vind ik je stelling: ouders bakeren hun kinderen in omdat ze niet heel de tijd bij ze willen/kunnen zijn, wel erg kort door de bocht. Je hebt het hier ook over ouders die dag en nacht met hun kind rond hebben lopen zeulen.

Iedere ouder wil het beste voor zijn kind. Het is niet zo dat ouders die hun kind inbakeren zoiets hebben van "zo, we doen het een dwangbuisje om, hebben wij ook even rust". Nee, ze doen het omdat het ze goed lijkt voor hun kind, zodat die ook eens wat rust in het lijfje heeft.

Inbakeren wordt door "tegenstanders" in mijn ogen te veel als straf gezien. Het is zielig om je kind in te bakeren. Maar waarom is het zielig? Omdat je zijn bewegingsruimte beperkt? Het kind heeft 9 maanden in je buik gezeten, het is niet anders gewend hoor

Wel ligt het in de buik in een hele andere houding dan dat je je kindje inbakert.Het draait en schommelt in je buik. Niet als je het inbakert.

Ik weet van mijn broer en schoonzusje die in sept. 2004 een tweeling hebben gehad dat ze het nu ook doen.
De baby's waren echt de hele nacht aan het huilen etc... en toen hadden ze de tip gekregen om te gaan inbakeren.
Dit bevalt hun tot nu toe prima en de baby's lijken het ook prettig te vinden, ze slapen heerlijk de nacht door.
Details weet ik verder niet maar wel dat het een uitkomst is (kan zijn)

Cas is dan wel geen pieterig babietje meer, maar zit niet lekker in zn vel nu en is ziek. Vannacht wilde hij alleen maar slapen als ik hem vastgeklemd tussen mijn armen op schoot had. Ik trek dat niet om een hele nacht zo te zitten Dus heb ik hem lekker in een dun fleece-dekentje gewikkeld en in zijn bedje gelegd. Vanmorgen om 8 moest ik hem uit een hele diepe slaap halen

Noa heeft vannacht ook weer ingebakerd geslapen (toch maar). We hebben haar daarnaast bij ons in bed gelegd omdat het in haar eigen bedje niet lukte om in slaap te komen (echt waar, we kunnen haar niet zo lang laten huilen ) en in ons bed ik haar telkens het speentje in haar mond terug kon doen.
Ze sliep heerlijk op een groot dun kussen tussen onze kussens in, dus met haar eigen dekentje.
En ze heeft tot half zes doorgeslapen vanaf ongeveer 11 uur! Heerlijk! Ik heb eindelijk (een klein beetje) kunnen bijslapen.
blijkbaar helpt onze aanwezigheid haar toch wel heel erg om in slaap te komen (in het begin heb ik weleens uren naast haar bedje gezeten en over haar hoofdje geaaid...). En het inbakeren helpt ook erg, anders houden haar maaiende handjes haar erg wakker.

quote:

Op donderdag 3 februari 2005 09:21 schreef pluisje het volgende:
Daarnaast vind ik je stelling: ouders bakeren hun kinderen in omdat ze niet heel de tijd bij ze willen/kunnen zijn, wel erg kort door de bocht. Je hebt het hier ook over ouders die dag en nacht met hun kind rond hebben lopen zeulen.

Je doelt dus op "Een kind wil (meestal) van nature bij de ouders zijn, en niet alleen zijn."? Daarmee verwijs ik alleen naar antropologen en biologen die zeggen dat het natuurlijk is dat een baby hazeslaapjes doet, en steeds bij de moeder wil zijn, liefst continu gedragen wordt, en liefst elk uur een paar keer kort bij de moeder drinkt. In culturen waar baby's steeds door de moeder gedragen worden wordt ook aan die behoefte tegemoet gekomen. In onze cultuur wordt van baby's verwacht dat ze in een eigen kamertje slapen, in hun eigen bedje, en om de 3/4 uur wat drinken. Dat botst. En bij de ene baby botst dat meer dan bij de ander, zoals het ook bij de ene ouder meer botst dan bij de ander. Ik zeg dus niet dat de ouders uit egoisme niet goed voor hun kind willen zorgen en dus inbakeren, of dat ouders die inbakeren geen goede ouders zijn oid, ik wil alleen duidelijk maken dat het niet zo is dat een baby die zich gedraagt zoals beschreven (hazeslaapjes, vaak drinken, niet alleen willen zijn) een baby met probleemgedrag is (terwijl dat idee m.i. wel door de boekjes van Ria Blom wordt versterkt). Het is normaal babygedrag dat idd voor ouders erg vermoeiend kan zijn.

quote:

Op donderdag 3 februari 2005 10:05 schreef Stiekemurd het volgende:
Suzanna wat fijn dat het goed gegaan is

Ja he, thnx!! hoop dat het bij Benthe ook gauw goed gaat. Slapen is heeeeeeeeel belangrijk

poemojn...wat jij beschrijft klopt denk ik wel. Ik weiger ook te geloven dat Noa een 'probleemkind' is, o.i.d.(nooit gedacht ook, ik heb vanaf het begin al zoiets van: het hoort er de eerste tijd bij).
Maar ik denk wel dat in die culturen 's nachts de baby's ook zullen doorslapen uiteindelijk. Anders houdt zo'n moeder dat toch ook niet vol? Overdag heb ik VEEL met Noa rondgelopen, inderdaad vaak drinken gegeven (meestal elk uur wel, soms zelfs vaker als ze een 'regeldag' had), en dan moest ik 's nachts ECHT slapen en dat ging dan ook niet.

_{Uiteindelijk wel ja, op welke leeftijd precies weet ik niet. Meestal slapen ze dan ook allemaal in dezelfde kamer, en ligt de baby naast de moeder (die op haar zij om hem heen ligt). Ze hebben daar dus ook geen dekbedden enzo, dus veel risico-factoren die hier gelden mbt samenslapen gelden daar niet. De baby kan dan half-slapend drinken, en de moeder hoeft ook amper wakker te worden. Bovendien maak je bij borstvoeding geven een hormoon aan waarvan je zelf rustig wordt, en kan de moeder dus ook direct weer verderslapen. Daar is wel eens onderzoek naar gedaan, waaruit bleek dat ondanks de nachtvoedingen de moeders wel voldoende slaap kregen. Maar dit gaat wel erg offtopic.}

quote:

Op donderdag 3 februari 2005 09:21 schreef pluisje het volgende:

[..]

Dat het boekje voor jou als promotie overkomt is natuurlijk wel logisch: je ziet er zelf niks in, en leest dus alleen maar dingen waar je het zelf niet mee eens bent (en de schrijfster logischerwijs zelf wel). Maar het boek is bedoeld voor ouders die wel met inbakeren willen beginnen, en graag willen weten hoe ze het aan moeten pakken.

Heel even dan, deze uitspraak van jezelf zou je ook eens toe moeten passen op het boek 'Oei ik groei!' Ik meen mij een discussie te herinneren waarin jij zei dat je de kriebels kreeg van de stelligheid waarmee bepaalde zaken behandeld werden in het kader van wat je kindje allemaal zou kunnen bij een bepaalde leeftijd. Ik zag dat absoluut niet zo en vond dat je iedereen de keus moest laten waar ze wat aan hadden. Ik moet mijn wenkbrauwen dan ook wel een beetje fronsen bij deze uitspraak.
Sorry dat ik even off-topic ga.

quote:

Op donderdag 3 februari 2005 11:34 schreef dutchie het volgende:

[..]

Heel even dan, deze uitspraak van jezelf zou je ook eens toe moeten passen op het boek 'Oei ik groei!' Ik meen mij een discussie te herinneren waarin jij zei dat je de kriebels kreeg van de stelligheid waarmee bepaalde zaken behandeld werden in het kader van wat je kindje allemaal zou kunnen bij een bepaalde leeftijd. Ik zag dat absoluut niet zo en vond dat je iedereen de keus moest laten waar ze wat aan hadden. Ik moet mijn wenkbrauwen dan ook wel een beetje fronsen bij deze uitspraak.
Sorry dat ik even off-topic ga.

Klopt, maar ik heb geloof ik 1 keer gezegd dat ik van dat boek een beetje jeuk kreeg (en dat werd overigens nog versterkt door een onderzoek dat aangewezen heeft dat de dingen in het boek ook niet helemaal kloppen). Dit boekje in kwestie is ook stellig geschreven, maar dat valt toch ook wel te verwachten bij een boekje dat geheel en al aan tips om in te bakeren gewijd is?

Maar ik stoor me er aan dat Poemojn elke keer als het over inbakeren gaat haar bezwaren komt melden, ook als iemand tips vraagt aan mensen die ook ingebakerd hebben. Laat het een keer gaan denk ik dan, mensen hebben besloten te willen gaan inbakeren en zullen daar goede redenen voor hebben. Waarom dan steeds melden dat je er geen voorstander van bent?

quote:

Op woensdag 2 februari 2005 21:43 schreef piglet het volgende:
Stiekemurd ik heb ook het boek van Ria Blom en ook ik ben me rotgeschrokken van haar doemscenario's dat het alleen maar erger zou worden met groeiachterstanden etc. (en volgens mij kwam er ook nog ergens iets over een verhoogde kans op adhd naar voren )

Daarom reageerde ik dus.
Het lijkt me niet de bedoeling dat mensen onzeker gemaakt worden door dat boek, dus kwam ik met wat tegenwerpingen richting dat boek. En of je wel / niet inbakert moet je zelf weten.

quote:

Op donderdag 3 februari 2005 11:01 schreef poemojn het volgende:
Ik zeg dus niet dat de ouders uit egoisme niet goed voor hun kind willen zorgen en dus inbakeren.

Heel even checken: vind je nou dat "ouders niet goed voor kind zorgen (want inbakeren), maar dat dat niet uit egoisme is"? Of bedoel je het anders? Weet niet hoe ik het moet lezen.

Ik bedoelde dat die ouders ook het beste zoeken voor hun kind. Dus dat ze (iha) niet gaan inbakeren omdat ze tijd voor zichzelf willen oid, uit egoistische overwegingen. Ze zullen er gewoonlijk beslist wel van overtuigd zijn dat het voor hun kind het beste is.
Zo duidelijker?

Snap ik Pluis. En over die onderzoeken, er zullen ook wel weer tegenonderzoeken zijn geweest of komen die vervolgens ook weer verworpen worden. Dat zal met inbakeren ook wel gelden. Mensen moeten gewoon hun eigen mening vormen en baat het niet schaadt het niet zeg ik altijd maar.
Ik krijg een beetje het idee dat inbakeren ook zo'n gevoelig punt is net als wel of geen borstvoeding. Felle voor -en felle tegenstanders. Lekker laten gaan.

Pff, wat een onzin poemojn om ook maar te denken dat er ouders zijn die uit egoisme gaan inbakeren. Ik snap die gedachtengang niet helemaal. Als je een kindje hebt die niet goed slaapt dan wil je er alles aan doen om het slaapgedrag te verbeteren, dat heeft echt niets met egoisme te maken! Het lijkt me voor het hele gezin beter als er goed geslapen wordt!

Inbakeren brengt rust, Chiara vond het heerlijk om ingebakerd te worden, het is echt niet zielig, eindelijk kwam dat lichaampje tot rsut, want ze schrok steeds wakker van dr eigen bewegingen en ze bleef 's nachts maar wakker worden. (Ze onderbrak haar slaap voor een voeding.)

Als een kindje ingebakerd ligt, voelt het zich geborgen en veilig. Ik heb bij Chiara nooit kunnen ontdekken dat ze het onplezierig vond. Als ze naar bed ging, ging ze er helemaal voor liggen, en ze werd weer stralend en uitgerust wakker.

Uiteindelijk ben ik naast het inbakeren ook een slaaptraining gaan doen, waarbij ik niet meer naar Chiara toe ging als ze wakker werd. Het was voor haar echt een patroon geworden om 's nachts wakker te worden voor een voeding. Dat patroon moest doorbroken worden, de knop moest om. Na een kleine week sliep Chiara door. En we hebben deze slaaptraining nog wel enkele keren moeten herhalen, omdat het er langzaam aan weer in sloop, of zoals de laatste keer, ze steeds vroeger wakker werd.

_{Melonovy, ik denk dus niet dat inbakeren uit egoisme gedaan wordt, en ik denk dus wel dat dat gedaan wordt omdat ouders denken dat 't het beste is voor hun kind.
Ik zeg 't maar nog een keer omdat ik niet weet of je me nu verkeerd begrepen had, gezien je eerste zin.}

Ja sorry, ik heb je reacties nogmaals gelezen, en het klopt idd wat je gisteren schreef over kindjes in andere culturen, en dat kindjes graag in een veilige omgeving (liefst bij moeder) willen slapen.

Het is ook wel logisch dat Ria Blom zo idolaat is over het inbakeren, ze promoot het goed en er zijn wel degelijk onderzoeken naar gedaan, maar er staat ook in dat het niet voor ieder kind uitkomst biedt, het is niet de oplossing voor ieder kind met een slaapprobleem.

quote:

Op donderdag 3 februari 2005 13:01 schreef melonovy het volgende:
Ja sorry, ik heb je reacties nogmaals gelezen, en het klopt idd wat je gisteren schreef over kindjes in andere culturen, en dat kindjes graag in een veilige omgeving (liefst bij moeder) willen slapen.

Het is ook wel logisch dat Ria Blom zo idolaat is over het inbakeren, ze promoot het goed en er zijn wel degelijk onderzoeken naar gedaan, maar er staat ook in dat het niet voor ieder kind uitkomst biedt, het is niet de oplossing voor ieder kind met een slaapprobleem.

Het is inderdaad niet voor alle baby's een 'oplossing'

Noa slaapt de laatste dagen ingebakerd bij ons op bed (op een kussen tussen onze kussens in, met haar eigen dekentje...) en nu slaapt ze veel langer door terwijl ze anders maar twee a drie uur doorsliep en dan weer wakker werd (en ook niet weer in slaap kwam behalve als ze bij mij lag).
Ze moet wel ingebakerd bij ons liggen omdat ze anders zichzelf nog steeds wakkerhoudt door met haar armpjes te gaan zwaaien als ze wakker schrikt.

Vraagje:

Ik vind het wel lastig om te voeden als ze ingebakerd is, maar vind het ook geen oplossing om haar uit de doeken te halen en na de voeding ('s nachts) weer in te bakeren..daar wordt ze veel te wakker van. Is dat bijvoorbeeld met Pacco doeken makkelijker? Ik denk het wel?