Finding Neverland: erg goede acteerprestaties, een goed opgezet plot en prima regie, en toch schort er iets. Ik had het veel speelser en origineler verwacht, maar tis eigenlijk een behoorlijk conventioneel drama. Op de paar mooie fantasiescènes na vond ik het niet erg bijzonder. Het drama werkt ook slechts bij vlagen, maar misschien ben ik gewoon veranderd in een cynische klootzak, gezien de enorme lof die deze film ten deel is gevallen. Best okay, verder. 7+.
21 Grams: kijk, hiervan begrijp ik al een stuk beter waarom iedereen dit zo geweldig vindt. Dankzij het tempo, de structuur en de geweldige acteerprestaties is dit erg effectief en slopend als de hel. Als je eenmaal begrijpt hoe de verhalen in elkaar zitten wordt het wel vrij duidelijk hoe Iñárittu het non-chronologische gebeuren misbruikt om maar het laatste druppeltje drama uit iedere scène te persen, maar ik heb liever een film die een beetje, eh, valsspeelt maar wel werkt dan een klassiek verteld stukje vakmansschap dat er niet in slaagt om me te beroeren. 8+.
Secret Beyond the Door...: een beetje Rebecca, een beetje Suspicion en een hele dosis Freud, geregisseerd door Fritz Lang. Sommige scènes zijn erg spannend, maar over het algemeen zorgen het gedweep met de psychoanalyse en de production code (denk ik) ook voor wat irritatie. Lang's regie is erg okay en zorgt voor mooie plaatjes, maar hij is wat minder bekwaam in het regisseren van drama dan Hitch en daardoor komt de film pas in de tweede helft, als de thriller-elementen gaan overheersen, echt op gang. Wel heeft de film een lekker jaren '40 kitsch-sfeertje en mensen die niet spontaan overgeven bij Freud zullen dit waarschijnlijk een stuk meer waarderen dan ik, en ik vond het nog best okay. 7.