Geen contact maken met anderen (onbekenden) maar wel willen.

waarom kan dit niet in het topic wat je zelf noemt?
sluit toch prima aan?

quote:

op woensdag 12 januari 2005 19:31 schreef martydekale het volgende:
*knip*

doe's niet zo simpel, laffer!

[ Bericht 14% gewijzigd door Copycat op 13-01-2005 09:19:41 ]

lieve darkelf, misschien wil hij wat persoonlijker te woord worden gestaan. dat kan, en dat mag, toch?

al is het alleen maar om het even te uiten, prachtig, of raad je 'm dan toch liever aan om te gaan schilderen?

martydekale, zoek mensen met dezelfde interesses, van samen doen komt samen zijn, en duik de bieb eens in en lees wat meer van datgene dat je denkt nodig te hebben.

weet je niet wat je interesses zijn? of heb je geen hobbies o.i.d.? leer jezelf dan eerst eens beter kennen. het is altijd goed om te weten hoe 't gereedschap werkt voordat je het gebruikt.

ik herken dit wel een beetje. niet dat ik zelf niet genoeg vrienden heb (gelukkig heb ik er een heleboel) maar ik maak ook moeilijk vrienden. ik doe met name met mijn werk, zeker als ik moet reizen, veel oppervlakkige vriendschappen (kennissen) op, maar geen vrienden. de mensen met wie ik close ben, zijn de vrienden uit mijn jeugd of exen. met mensen die ik na mijn 20e ben tegengekomen krijg ik geen hechte band, het contact blijft wat aan de oppervlakte. iedereen is al lang en breed voorzien van een kring echte vrienden, en het lijkt wel of mensen er dan weinig interesse in tonen om nieuwe vrienden te maken. op de sportschool is iedereen alleen maar met zichzelf bezig, een praatje kan er heus wel af maar that's all. collega's idem dito, men zoekt enkel oppervlakkig en geen diepgaand conact. vooral mensen vinden om mee uit te gaan kan lastig zijn denk ik, want de meeste mensen gaan toch stappen met een vaste groep vrienden.

de enige echte vriendschap die ik ooit heb gesloten na mijn 20e is met een vriend uit new york, die ik hier in nl op een festival ontmoette. een hele rare vent, maar eigenlijk heel aardig. en dan nog draaien onze ontmoetingen hoofdzakelijk om seks, en komen de goede gesprekken op de 2e plaats.

als je weinig vrienden hebt gemaakt in je jeugd, vrees ik dat er weinig kans is dat je later veel nieuwe vrienden maakt, aan hoeveel sociale activiteiten je ook deelneemt. de meeste mensen zijn gewoon al voorzien, en klagen met hun huidige vriendenkring al dat ze zo weinig tijd hebben om hun sociale contacten te onderhouden. daar hebben ze een punt, moet ik zeggen, maar ik vind het wel jammer. ik zou graag nieuwe 'echte' vrienden maken, niet omdat ik er nu niet genoeg heb, maar omdat het je leven verrijkt. als het met iemand goed klikt is dat bovendien een prettig gevoel.

quote:

op donderdag 13 januari 2005 12:00 schreef merdeka het volgende:
stuk tekst enzo

hoe herkenbaar, idem hierzo.

ik heb een jaar alleen in een vreemde stad gewoond waar ik verder niemand kende. eigenlijk snel samengevat qua sociaal leven een weggegooid jaar. aan de ene kant wel jammer, maar aan de andere kant wel een eye-opener dat andere mensen echt niet op jou zitten te wachten.

quote:

op donderdag 13 januari 2005 12:00 schreef merdeka het volgende:
met mensen die ik na mijn 20e ben tegengekomen krijg ik geen hechte band, het contact blijft wat aan de oppervlakte. iedereen is al lang en breed voorzien van een kring echte vrienden, en het lijkt wel of mensen er dan weinig interesse in tonen om nieuwe vrienden te maken. op de sportschool is iedereen alleen maar met zichzelf bezig, een praatje kan er heus wel af maar that's all. collega's idem dito, men zoekt enkel oppervlakkig en geen diepgaand conact. vooral mensen vinden om mee uit te gaan kan lastig zijn denk ik, want de meeste mensen gaan toch stappen met een vaste groep vrienden.

dit ervaar ik ook zo. ik zeg ook altijd maar dat het steeds moeilijker wordt om nieuwe (diepgaandere) vriendschappen te sluiten als je boven de 20 bent. iedereen heeft al vrienden, hecht clubje en dan is er geen behoefte aan nieuwe vrienden.

* pheno heeft ook de boot gemist, met als toppunt welgeteld 1 verjaardagskaart van oma dit jaar. wh00t

je moet dus maar bedenken dat je niet de enige bent met het 'probleem', misschien helpt dat. gewoon de dingen doen, die jij leuk vindt. geen vrienden hebben hoeft zeker niet te betekenen dat je saai bent.

quote:

op donderdag 13 januari 2005 12:37 schreef sabrina1981 het volgende:

[..]

dit ervaar ik ook zo. ik zeg ook altijd maar dat het steeds moeilijker wordt om nieuwe (diepgaandere) vriendschappen te sluiten als je boven de 20 bent. iedereen heeft al vrienden, hecht clubje en dan is er geen behoefte aan nieuwe vrienden.

tja, als iedereen er zo over denkt, dan kun je net zo goed geen moeite doen.

[ Bericht 0% gewijzigd door Krullehoofd op 13-01-2005 13:56:41 ]

het word toch wat overdreven gesteld hier.

ik ben 7,5 jaar geleden verhuist naar een stad waar we totaal niemand kenden. ik was zelf net 14. maar mijn ouders waren begin 40. ondanks dat heeft vooral mn moeder veel nieuwe vrienden kunnen maken van haar eigen leeftijd mn vader houd het wel meer bij de oude vooral door tijdgebrek). ze is wel vaker verhuit naar vreemde plaatsen na haar 20e en heeft overal wel wat vrienden overgehouden. het kan dus wel.

het kost wel wat meer moeite om je ergens tussen te wurmen en het moet ook altijd wel klikken. maar onmogelijk is het zeker niet. wel is ze heel actief. ze doet deeltijdwerk en heeft allerlei cursussen gevolgt.

vriendengroepen blijven niet tot in lengte van dagen hetzelfde. en aandacht naar bepaalde personen/groepen kan veranderen. je moet wel mensen tegenkomen die openstaan voor nieuwe dingen en niet in een dichtgetikt wereldje zitten. die mensen die niet op nieuwe vrienden/contacten zitten te wachten zijn overwegend toch dodelijk saai.

quote:

op woensdag 12 januari 2005 19:31 schreef martydekale het volgende:
een beetje op navolging van het topic: probleem met sociaal contact
ik maak geen contact met nieuwe mensen, terwijl ik dat eigenlijk wel zou willen. ik ben ook wel een erg stil type. vooral het maken van nieuwe vrienden/kennisen van leeftijdsgenoten lijkt een probleem te zijn. als ik een vraag heb, heb ik geen moeite om die na het hoorcollege nog aan een docent te stellen.
ik ben sinds september aan mijn studie begonnen aan de universiteit. maar ik kan niet echt zeggen dat ik al wat mensen al een beetje heb leren kennen (een paar, maar niet echt goed). er zijn ook geen mensen waar ik echt mee rondhang (mee optrek, regelmatig mee omga). ik wel redelijk wat sporten aan de universiteit: squash, tafeltennis. maar het lijkt erop dat ik daar een beetje hetzelfde probleem heb.
die paar vrienden die ik op de middelbare school had zie ik niet zo vaak meer (ongeveer een keer per maand nog wel), maar dus niet meer dagelijks. ik begin me soms toch eenzaam te voelen. hebben meer mensen dit probleem (gehad) en tips om er van af te komen. dus wel contact maken met anderen.

op zich zijn studenten (zeker op de universiteit) vrij relaxt en gedragen zich niet dichtgetikt of kinderachtig. je kunt vrij makkelijk goede gesprekken krijgen.

wat kan helpen is een vereniging. daar hoor je allemaal bij als lid zijnde en dat kan je een duwtje in de rug geven. iedere studie heeft wel een eigen studievereniging en er zijn ook vast genoeg sportverenigingen. je kan in het begin van je 2e jaar ook bij een studentenvereniging gaan maar dat moet je dan ook echt willen.

andere tip is mischien om op kamers te gaan. (als je niet al in je studiestad woont) dat is een stuk makkelijker als je er een sociaal leven wil opbouwen.

helaas niet overdreven hexagon.

maar goed, mensen die geen tijd voor je hebben, zijn het niet waard. helaas is dat een groeiende groep, want 'de carriere' gaat voor alles. op een universiteit schijnt het wat makkelijker te zijn vrienden te maken, dus doe je er voordeel mee. hexagon hierboven gaf al tips.
later als je van school bent wordt het allemaal wat lastiger, weet ik uit ervaring.

quote:

op donderdag 13 januari 2005 13:51 schreef krullehoofd het volgende:

[..]

tja, als iedereen er zo over denkt, dan kun je net zo goed geen moeite doen.

dit betekent ook niet dat ik geen moeite doe. maar moet je wel moeite doen als het om vriendschappen gaat? is het niet een natuurlijk proces wat plaatsvind? natuurlijk moet je er tijd en energie insteken, maar je hoeft ook niet als een wilde iedereen te achtervolgen, zodat ze maar vriendjes met je worden. dat werkt averechts.

het valt mij juist op dat ook al doe je "moeite" dat het gewoon moeilijker is dan voorheen (middelbare school e.d.).

quote:

op donderdag 13 januari 2005 14:32 schreef sabrina1981 het volgende:

[..]

dit betekent ook niet dat ik geen moeite doe. maar moet je wel moeite doen als het om vriendschappen gaat? is het niet een natuurlijk proces wat plaatsvind? natuurlijk moet je er tijd en energie insteken, maar je hoeft ook niet als een wilde iedereen te achtervolgen, zodat ze maar vriendjes met je worden. dat werkt averechts.

het valt mij juist op dat ook al doe je "moeite" dat het gewoon moeilijker is dan voorheen (middelbare school e.d.).

maar soms heeft het natuurlijke proces een steuntje in de rug nodig. en als je al genoeg steuntjes hebt gegeven zonder dat daar een respons opvolgt, ga je je natuurlijk wel afvragen waarom je al die moeite doet en wat het waard is.

mee eens. ik denk dat je je onschuld verliest naarmate je volwassener wordt. vroeger dacht ik "hmm leuk gesprek, babbeltje", nu denk ik "wat moet die persoon van me ?"

quote:

op donderdag 13 januari 2005 14:30 schreef pheno het volgende:
helaas niet overdreven hexagon.

maar goed, mensen die geen tijd voor je hebben, zijn het niet waard. helaas is dat een groeiende groep, want 'de carriere' gaat voor alles. op een universiteit schijnt het wat makkelijker te zijn vrienden te maken, dus doe je er voordeel mee. hexagon hierboven gaf al tips.
later als je van school bent wordt het allemaal wat lastiger, weet ik uit ervaring.

ja dat is waar op de universiteit lukte het me vrij makkeijk een groepje mensen te vormen, mensen voelden toch wel dat ze niet alleen aan hun oude vrienden vast konden plakken ook gezien de afstand end at iedereen een andere kant opgaat.

quote:

op donderdag 13 januari 2005 15:14 schreef krullehoofd het volgende:

[..]

maar soms heeft het natuurlijke proces een steuntje in de rug nodig. en als je al genoeg steuntjes hebt gegeven zonder dat daar een respons opvolgt, ga je je natuurlijk wel afvragen waarom je al die moeite doet en wat het waard is.

daarom ga ik er ook geen energie en tijd meer insteken. ga al genoeg op mijn bek.

quote:

mee eens. ik denk dat je je onschuld verliest naarmate je volwassener wordt. vroeger dacht ik "hmm leuk gesprek, babbeltje", nu denk ik "wat moet die persoon van me ?"

denk dat het een verkeerde instelling van jezelf is. niet iedereen wilt wat van je. het is nog steeds toegestaan om een babbeltje te maken (heel zwart-wit gezien) en dat hoeft niet meteen te betekenen dat er een achterliggende gedachte bij is.

quote:

op donderdag 13 januari 2005 15:25 schreef sabrina1981 het volgende:

denk dat het een verkeerde instelling van jezelf is. niet iedereen wilt wat van je. het is nog steeds toegestaan om een babbeltje te maken (heel zwart-wit gezien) en dat hoeft niet meteen te betekenen dat er een achterliggende gedachte bij is.

true, maar het is natuurlijk wel zo dat zulke praatjes geen substituut zijn voor vriendschap. zulke praatjes heb je zo gemaakt, maar ik heb niet het idee dat je ze hard nodig hebt.

quote:

op donderdag 13 januari 2005 15:36 schreef zero2nine het volgende:

[..]

true, maar het is natuurlijk wel zo dat zulke praatjes geen substituut zijn voor vriendschap. zulke praatjes heb je zo gemaakt, maar ik heb niet het idee dat je ze hard nodig hebt.

true

als je geen vrienden hebt, heb je die gesprekken wel nodig denk ik. je wil geen kluizenaar zijn
ik praat ook zat, ken veel mensen, dus dat is op zich een vervanging ervan denk ik. misschien dat ik daarom in werk en hobby 'doceer', dan kan ik tenminste mijn klep opendoen

mara het belangrijkste is dat je in ieder geval hobbies hebt waarin je je kan verliezen. je leeft uiteindelijk, hoe egoistisch het ook klinkt, voor jezelf.

quote:

op donderdag 13 januari 2005 15:25 schreef sabrina1981 het volgende:

daarom ga ik er ook geen energie en tijd meer insteken. ga al genoeg op mijn bek.

een bekende uitspraak is "to be or not to be", ik denk dat deze vorm meer van toepassing is "you are or you are not".

quote:

denk dat het een verkeerde instelling van jezelf is. niet iedereen wilt wat van je. het is nog steeds toegestaan om een babbeltje te maken (heel zwart-wit gezien) en dat hoeft niet meteen te betekenen dat er een achterliggende gedachte bij is.

dat denk ik niet. ik vind juist dat je in zulk soort situaties wat voorzichtiger moet zijn. je moet tegenwoordig op allerlei situaties kunnen anticiperen. vaak gebeurt datgene wat je het minst verwacht.

[ Bericht 0% gewijzigd door Krullehoofd op 13-01-2005 17:05:58 ]

quote:

op donderdag 13 januari 2005 15:47 schreef pheno het volgende:
als je geen vrienden hebt, heb je die gesprekken wel nodig denk ik. je wil geen kluizenaar zijn
ik praat ook zat, ken veel mensen, dus dat is op zich een vervanging ervan denk ik. misschien dat ik daarom in werk en hobby 'doceer', dan kan ik tenminste mijn klep opendoen

mara het belangrijkste is dat je in ieder geval hobbies hebt waarin je je kan verliezen. je leeft uiteindelijk, hoe egoistisch het ook klinkt, voor jezelf.

ja dat is wel waar. je wil natuurlijk niet echt in een isolement komen, maar ik bedoel meer gesprekjes op straat ofzo, iemand aanspreken bij de bushalte ofzo denk dat je daar goed zonder kunt, maar over je hobby kunnen praten is belangrijk denk ik wel.

quote:

op donderdag 13 januari 2005 17:45 schreef zero2nine het volgende:

[..]

ja dat is wel waar. je wil natuurlijk niet echt in een isolement komen, maar ik bedoel meer gesprekjes op straat ofzo, iemand aanspreken bij de bushalte ofzo denk dat je daar goed zonder kunt, maar over je hobby kunnen praten is belangrijk denk ik wel.

inderdaad, zulk soort gesprekken heb je echt niet nodig. vaak doe je ze af met een korte reactie en een glimlach, om beleefd te blijven. maar daarentegen gesprekken waarbij je dingen van jezelf kwijt kan, heb je wel nodig. die heb je ook nodig om realistisch te blijven en je beide benen op de grond te houden.

meeste vrienden maak je toch op een jonge leeftijd. hoe ouder je word hoe moeilijker dit word, het zullen dan meestal toch wel oppervlakkige relaties blijven. uitzonderingen niet meegeteld dan.