relatiecrisis...

quote:

Op vrijdag 7 januari 2005 14:23 schreef toscane het volgende:

[..]

ja dat weet ik maar nu voelt dat even niet zo, dat weet jij ook....

nooit spijt gehad van je beslissing? je ex nooit spijt gehad toen het uitging...?

Je bent bang dat het pijn doet als het uit is he ? En je bent ook bang dat je spijt krijgt als je die beslissing neemt... dat is heel normaal. Ik kan je ook wel een antwoord geven, want ook ik heb een eerdere relatie gehad die na 2 jaar voorbij ging. Het doet pijn, heel veel pijn. Je hebt ook spijt de eerste periode.

In mijn geval had mijn ex een ander. Ik heb het toen uiteindelijk uitgemaakt, omdat zij 2 weken tijd wilde om "na te denken" waar ik in eerste instantie mee instemde (als het maar niet uitging) maar eigenlijk binnen de eerste 2 dagen van die periode begon ik te denk van "wat ben ik nou aan het doen, ga ik hier een beetje zitten te wachten als een hondje, om na die 2 weken van onzekerheid en pijn dan toch te horen te krijgen dat het voorbij is". toen heb ik dr opgebeld en gezegd dat het voorbij was. Zij weigerde toen toe te geven in die tijd dat ze iemand anders leuk vond, maar alle tekenen waren er. En jawel, 2 dagen na het uit was hoorde ik via via dat ze haar hadden zien zoenen met iemand.

Goed toen was het voorbij. Ik heb alleen maar gehuild, zij was alles voor me, mijn hele wereld, ik aanbad haar, cijferde mezelf helemaal weg. Het deed heel veel pijn...maar weet je ? Op een gegeven moment ga je het een plaats geven. Op een gegeven moment krabbel je op uit het dal. Je kunt weer lachen, en je kunt aan je ex-geliefde denken met steeds minder pijn, tot het geen pijn meer doet.

Voor mij is het nu een dikke 2 jaar geleden....net voor kerst 2002 was het voorbij. Het doet me nu heel weinig tot niets meer. Ik vind het jammer dat het zo moest aflopen zoals het deed, maar voor de rest niets. Ik mis haar niet meer. Ik heb nu een nieuwe vriendin, en mijn ex boeit me niet meer
Ik wil hiermee maar aangeven dat het voorbij gaat, die pijn. Je denkt nu dat dat niet kan, niemand is zo gek op zijn/haar partner dan jij op de jouwe...maar dat denken we allemaal We denken allemaal dat niemand zoveel pijn heeft gehad als wijzelf...maar dat valt wel mee

Het komt heus wel goed, met of zonder hem Ik kan me alleen maar afvragen, als ik jouw verhaal zo lees, en lees hoeveel je bereid bent zelfs nu voor hem op te geven, hoe gek je op hem bent, en dat allemaal voor iemand die je als vuil behandeld (want dat doet hij), hoe gelukkig jij de jongen dan maakt in je eventuele volgende relatie, die je wel behandeld zoals het hoort. Als je zelfs nu nog bent zoals je nu bent bij iemand die je als voetveeg behandeld, dan vraag ik me af hoe geweldig je dan bent als je een relatie hebt met iemand die je als volwaardig, gelijk iemand behandeld.

Jij komt er wel. Geloof in je zelf. Je bent veel meer waard dan hem. Cliche ja, ik weet het, maar het is wel zo.

kom op TS, je hebt alle antwoorden zelf al gegeven, het is tijd om er naar te handelen.

quote:

Op vrijdag 7 januari 2005 14:23 schreef toscane het volgende:

[..]

ja dat weet ik maar nu voelt dat even niet zo, dat weet jij ook....

nooit spijt gehad van je beslissing? je ex nooit spijt gehad toen het uitging...?

Nee ik heb nooit spijt gehad. Ik stond namelijk helemaal achter mijn beslissing, qua gevoel en verstand. Voor mijn ex was het anders, die had spijt van zo'n beetje alles... Had hij maar dit, had hij maar dat. Ik heb nooit geweten hoeveel hij van me hield. Blabla... Duh als je dat nooit laat merken/ zegt...

Op dat moment beloven ze je de mooiste dingen, maar het blijft toch dezelfde persoon. Dus dat gaat een paar weken/ maanden goed en je bent weer op hetzelfde punt. Weer al die ellende (ruzies, beslissing maken...)


Bang dat je spijt krijgt, hou je altijd. Dat moet geen reden zijn om het niet te doen. En spijt, tja wat heb je eraan. Probeer gewoon weer gelukkig te worden in je leven. Jou geluk hangt niet van die ene persoon af... Mocht je het uitmaken, of hij...Tuurlijk zal het wennen zijn, en op veel momenten moeilijk. Daar heb je vrienden en familie voor. En Fok! voor de afleiding

Op een gegeven moment denk je dan: wat heerlijk dat ik kan doen en laten wat ik wil, zonder rekening te hoeven houden met iemand...

Rekening houden met is op zich niet zo erg, maar op deze manier in jou relatie, zal het op een gegeven moment als een bevrijding voelen... Dat was bij mij in ieder geval zo...

Toscane, hoe is het nu?
Ben heel benieuwd wat je keuze is, als je die al gemaakt hebt. Denk eraan dat je uiteindelijk altijd voor je eigen geluk moet kiezen.
Een relatie is natuurlijk wel een kwestie van geven en nemen en het komt uit jouw verhaal over dat jij heel veel geeft en er vrij weinig voor terugkrijgt. Misschien helpt het je als je de positieve en de negatieve punten voor jezelf eens naast elkaar opschrijft, dat maakt het allemaal veel duidelijker dan wanneer je er alleen maar over nadenkt en piekert.
Uiteindelijk kom jij er toch wel, uit je verhaal kom je op mij over als een sterke persoonlijkheid dus daar twijfel ik niet aan.

quote:

Op vrijdag 7 januari 2005 15:48 schreef toscane het volgende:
er zijn 2 oplossingen, tot elkaar komen, samen aanpassen of zonder elkaar verder... daar moet ik het dan maar mee doen, een keuze uit deze 2 oplossingen. en fijn (NOT) dat hij de keuze bij mij legt, dat ik dus moet beslissen want zo voelt het (en zo is het...).

Ik krijg niet het gevoel dat hij er wat aan wil doen, en dan is het gewoon over. Misschien niet meteen maar wel binnen een jaar. Dat hij die beslissing bij jou legt zegt in mijn ogen alleen dat hij de moed al heeft opgegeven en te slap is om die keuze zelf te maken. Immers wanneer jij besluit om niet verder te gaan, kan hij lekker lang boos op jou zijn en jou afschilderen als de dame die al het moois heeft verpest

Veel geluk en wijsheid.

quote:

Op maandag 10 januari 2005 09:37 schreef toscane het volgende:
en ik heb wel de conclusie getrokken dat ik iets moet doen aan dat geren en gevlieg en niet alles tegelijk willen doen... ik wil alleen niet te veel dingen opgeven maar het allemaal wat beter indelen en meer overleggen, dat is de consessie die ik wil doen

En welke consessie doet hij?
Meisje je doet alles om deze relatie te redden ten koste van jezelf...Voor nu voelt dat misschien even goed....maar ik geef je op een briefje dat er over een paar weken weer iets anders op tafel komt waar hij het niet mee eens is.en daar ga je dan weer...
Kom eens voor jezelf op en laat hem in zijn sop gaar koken.dat is de enige manier om hem tot nadenken aan te zetten.....
Hij heeft jou te accepteren zoals je bent en doet......
Jullie moeten ophouden met te proberen om elkaar te veranderen.dat werkt niet.
Jij bent een vrouw en wilt praten.je wilt alles boven tafel hebben......echter veel antwoorden zul je nooit krijgen..leg je daarbij neer..en doe je eigen ding.

Accepteerd hij dat niet.dan is er maar 1 oplossing......uit elkaar gaan..

quote:

Op maandag 10 januari 2005 10:22 schreef toscane het volgende:

[..]

ik begrijp je reactie maar ik geef ook aan dat hij het weekend heeft laten zien om zich aan te passen en ja misschien houdt hij dat niet lang vol en nee het is nog niet geheel uitgesproken. en misschien komen we er dus ook niet uit. ik wil concreet weten hoe volgens hem onze relatie eruit zou moeten zien en ik zal hem ook zeggen hoe ik dat zie. ik weet welke consessies ik wil doen en das niet genoeg voor hem zoals hij eerder aangaf dat weet ik al, dan rest de vraag: wat kan hij er dan nog aan doen, gaat ie dat doen en staat hij daarachter? dat antwoord ga ik deze week krijgten geloof me en afhankelijk van dat antwoord gaan we wel of niet met elkaar door.

zo zie ik het... of ik het zo goed zie, misschien niet en misschien schaaf ik het nog wel iets mee, maar voor nu denk ik niet.

Ik kan je maar 1 advies geven.................stop met vechten voor deze relatie....jouw grens had allang bereikt moeten zijn.zolang jij die niet aangeeft en blijft vechten....zal hij er niets tot heel weinig voor doen...
Pas als jij zegt dat je grens bereikt is gaan ( hopelijk zijn ogen open ) en zet het hem tot nadenken wat hij kan / wil doen om jou gelukkig te maken...

Mijn ex- man en ik zijn 12 jaar getrouwd geweest.........ik heb heel vaak mijn onvrede aangegeven..er werd gepraat...het verbeterde heel even.maar al snel vielen we weer in hetzelfde patroon.

Totdat ik de knoop doorhakte en wilde scheiden.......toen wilde meneer wel opeens van alles.relatie therapie.weekendjes weg.meer tijd voor zijn gezin vrijmaken...
Echter het was te laat.de koek was bij mij op.

Dus als jij nog van hem houdt......hak dan de knoop door.en kijk wat hij doet....doet hij niets.dan zul je over een poosje blij zijn dat je deze beslissing genomen hebt.