Helaas denk ik dat je/we/de internationale gemeenschap hier niets aan kunnen doen.
Totdat de gehele wereldbevolking de Universele Rechten van de Mens erkent, zal er weinig veranderen. Door de eeuwen heen hebben een aantal godsdiensten zo ontiegelijk veel macht verworven over hun volgelingen dat een verandering in mentaliteit bijna ondenkelijk is.
Zolang de mens niet opkomt voor de rechten van een ander en van zichzelf is weinig verandering mogelijk. Religeuze regimes als die van Iran of die waar de VS naar toe werkt, werken de benodigde veranderingen alleen maar tegen. Een vicieuze circel waar moeilijk uit te komen is.
Synchrome Globale Verlichting is de enige optie die ik zie als korte termijn oplossing. De switch die nodig is voor dit soort verandering is zo immens dat geen mensen of groep mensen hier verandering in kan brengen, "devine intervention" is vereist. Verandering is mogelijk, maar dit gaat zo lang duren, dat je je afgaat vragen of het de moeite wel waard is, want in die tijd kunnen bewegingen met meer macht dan de gene waar jij voor strijd je tegen werken, dat je in een situatie komt dat je 1 stap vooruit gaat maar tegelijkertijd ook weer 2 achteruit wordt gedreven.
Ik pleit voor een drastische herstructurering van de opvoeding van kinderen wereldwijd. Als de opvoeding van kinderen, waar tijdens zij hun normen en waarden aanleren, zo gestroomlijnt wordt dat zij de met de juiste mentaliteit het "ware leven" ingaan, zodat zij in een positie staan om verandering te realiseren. Omdat zij met een hele generatie aan medestanders zijn.
Helaas is zo'n benodigde herstructurering ook een droom, want hiervoor zijn weer enorme politieke veranderingen benodigt die we er nooit of iig met extreem veel pijn en moeite er door kunnen krijgen. Helaas is een positie van macht, zoals die van een politicus, er een waar het behoudt van die machtspositie voorop staat, ten tweede komen de persoonlijk belangen en die van hun economische parters en sponsoren. Alleen komen zij er niet, een invloedrijk sociaalnetwerk is vereist.
Dus de verandering hoeven wij niet van bovenaf te verwachten. Verandering moet van onderaf komen, vanuit de maatschappij. Ik heb de hoop op een betere wereld terug gewonnen door acties van een platform als "Keer het Tij", een samenwerkingsverband van maatschappelijke organistaties die de handen ineen slaan om zelf met een alternatief te komen. Niet door in de bestaande kringen van machtspolitiek mee te spelen, maar door zelf na te denken over waardige alternatieven en deze ook daadwerkelijk op te gaan zetten.
Als wij de (wereld)burger kunnen overtuigen dat het anders kan, dat iedereen inclusief zijzelf er beter van wordt. Dan is het mogelijk om die veranderingen de plaats in te laten gaan nemen van huidige gevestige orde. MAW wat wij nodig hebben is een nieuwe revolutie. Een die verdergaat dan renaissance. Helaas geldt ook hier, dit proces van verandering kost immens veel tijd, en je kan ook maar beter accepteren dat je die verandering niet meer mee gaat maken in de tijd dat jij hier op aarde bent. Maar zolang jij actief je steenjte bijdraagt aan het realiseren van deze verandering komt deze er opden duur dan toch, want als je niets doet en denkt dat je te insignificant bent om iets te kunnen uitvoeren komen we er zeker nooit.
Ik kijk naar de vorige generaties en veracht hun voor hun asocialiteit. Dankzij hun zitten wij opgescheept met de problemen van bv nucleair afval waar we niets mee aan kunnen. Laten wij, de nieuwe generaties het goede voorbeeld zetten, en voor de komende generaties een iets betere wereld maken. Zodat zij in hun geschiedenis zien dat hun voorvaderen streden voor een betere wereld, niet voor hun zelf persoonlijk maar "for the greater good".
Net als een beter milieu, begint een betere samenleving (op locale of wereld schaal) bij jezelf.
De Soldaat van Oranje zei ooit eens:
"Het is mijn instelling, ik ben ook maar een mens, dus ik probeer ook maar op mijn manier met alle gebrekkige middelen; Ik probeer mee te helpen dat hele kleine beetje, aan het voorkomen dat we nog verder afglijden in moraal, in geweld, in egoisme, in materialisme, in een samenleving die automatisch dan zal eindigen in een volgende oorlog. [...] Het gaat allemaal gewoon door en als we er niets aan doen en het voor zoete koek accepteren, en de televisie uitdraaien als we de beelden van afschuw zien die ons voorgeschoteld worden, dan wordt het steeds erger en wennen we eraan. Later we er alsjeblieft niet aan wennen en laten we proberen, ieder op zijn manier met zijn beperkte middelen, proberen samen er ietsje beter van te worden. [...] Je moet constateren dat wij de samenleving zijn. Dus dat wij tot stand gebracht hebben wat jij nu net geconstateerd hebt, namelijk dat de normen en waarden zo verloederd zijn dat we ons niets meer van elkaar aantrekken. Het is jou schuld.. en mijn schuld. Als je iets wilt doen aan een andere samenleving, moet je beginnen met 's morgens in de spiegel te kijken."