Hidradenitis, ervaringen...

Succes Fluugs

_{Ik heb nu een ontsteking op schaamlip... erg leuk als je op een beurs staat}

quote:

Op maandag 14 mei 2007 18:17 schreef flugeltje het volgende:
En de operatiedatum staat vast. Volgende week dinsdag ben ik aan de beurt. Of de duvel er mee speelt is het net nu natuurlijk harstikke rustig in m'n liezen Meteen weer de twijfel uiteraard of ik wel door moet zetten. Maar goed, alles is geregeld nu, dus we pakken maar door...

Succes ermee. Ik zal voor je duimen dat ze alles weghalen van ontstekingen.

@Sjeen; beterschap.

quote:

Op dinsdag 22 mei 2007 19:48 schreef flugeltje het volgende:
Nou, ik ben weer thuis. Vanmiddag flink onder handen genomen en heb derhelve 7 snedes van zo'n 8 cm in m'n liezen. Vier links en drie rechts. Ze hebben de boel dichtgemaakt met nietjes en ik heb nu dus een halve ijzerwarenwinkel in m'n liezen. De kuisheidsgordelbouwer in de middeleeuwen was er jaloers op geweest

Verder heb ik nog heel weinig pijn eraan. Het doet wel zeer, maar is niet pijnlijker als een gemiddelde onsteking en die ben ik toch gewend. Ruggeprik ging gewoon weer goed. Vanmiddag om kwart voor één was ik binnen op het ziekenhuis en om half zeven mocht ik naar huis. Al met al geen slecht resultaat zou je zou zeggen...

Nu maar hopen dat het herstel net zo voorspoedig gaat en dat ze alles te pakken hebben.

Wow Dit klinkt echt klote. Nietjes om t dicht te maken? Ik vind t maar raar, normaal laten ze t toch liever open?

Heel veel beterschap en ik hoop echt dat je geen pijn hebt/krijgt. En dat je snel hersteld en dat t wegblijft.

quote:

Op dinsdag 22 mei 2007 19:54 schreef flugeltje het volgende:

[..]

Klopt, normaal lieten ze het altijd open. Waarschijnlijk weer een nieuwe methode... Ik wil het wel eens proberen, lijkt me dat ik nu een stuk sneller hersteld zal zijn dan wanneer het open blijft. Wellicht waren er toch een stuk minder fistelgangen dan ik dacht...

Ik hoop met je mee. Ik hoop echt dat je er snel bovenop bent.

Gisteren heb ik de uitslag van de mri gekregen, geen fistelgangen. Althans niks noemens waardig. Was wel een opluchting. Ik weet nu dat ik op dit moment geen rigoreuze operatie nodig heb. En dat de sind oktober aanhoudende pijn dus van iets anders is. Vrijwel zeker een zenuw die beschadigd is oid.
Ik heb er nu voor gekozen om niks te opereren of open te snijden. Ook al zijn er weer/nog steeds, 2 ontstekingen in mn rechterlies. Ze komen opzetten en blijven een paar dagen en verdwijnen dan weer. Ik vind het nu acceptabel zoals het is. En als het echt niet meer gaat kan ik meteen terecht om het te laten open maken.
Ik ben op dit moment dus tevreden met mn situatie. Eerst even de rest waar ik mee bezig ben afronden en dan zie ik verder of ik wel of niet laat opereren.

@ flugeltje: hoe is het nu?

quote:

Op woensdag 23 mei 2007 23:54 schreef flugeltje het volgende:

[..]

Gaat prima hier

de pijn valt 100% mee... alleen wat lastig met verschonen steeds en het is erg vermoeiend... Gaat helemaal goedkomen gok ik zo

Hee wat fijn te horen. En ja dat verschonen is iedere keer weer een ramp.

Klinkt goed flugeltje,fijn dat het zo goed is gegaan!

Ik zit weer es helemaal onder in mijn kruis/liezen.Ze zijn allemaal door (3 stuks ) dus echt pijn heb ik nu niet echt meer maar vind het zo extreem lelijk dat ik allemaal littekens heb.Ik weet niet waar het vandaan komt normaal zit ik er niet zo mee eigenlijk,als ik maar geen pijn heb, maar opeens baal ik er vreselijk van!!!!

quote:

Op maandag 4 juni 2007 12:03 schreef Pure-Poison het volgende:
Klinkt goed flugeltje,fijn dat het zo goed is gegaan!

Ik zit weer es helemaal onder in mijn kruis/liezen.Ze zijn allemaal door (3 stuks ) dus echt pijn heb ik nu niet echt meer maar vind het zo extreem lelijk dat ik allemaal littekens heb.Ik weet niet waar het vandaan komt normaal zit ik er niet zo mee eigenlijk,als ik maar geen pijn heb, maar opeens baal ik er vreselijk van!!!!

Ik herken het gevoel. Meestal kun je er wel tegen, maar opeens is er een moment dat je het niet meer kunt hebben. Ikzelf heb dat sinds de laatste operatie (in januari) heel erg. Ik kan er gewoon niet meer tegen dat er steeds weer iets terugkomt en dat er weer gesneden moet worden. En dat je op het intiemste deel van je lijf er zo gehavend uitziet.
Ik zou willen dat dat gevoel (en de schaamte) weg zou gaan en weg zou blijven.

Ik hoop dat je er snel vanaf bent

@ flugeltje; goed te horen dat t is meegevallen en zo goed is gegaan. Was het eigenlijk niet pijnlijk om die nietjes te verwijderen?

quote:

Op maandag 4 juni 2007 12:56 schreef Roeji het volgende:

[..]

Ik herken het gevoel. Meestal kun je er wel tegen, maar opeens is er een moment dat je het niet meer kunt hebben. Ikzelf heb dat sinds de laatste operatie (in januari) heel erg. Ik kan er gewoon niet meer tegen dat er steeds weer iets terugkomt en dat er weer gesneden moet worden. En dat je op het intiemste deel van je lijf er zo gehavend uitziet.
Ik zou willen dat dat gevoel (en de schaamte) weg zou gaan en weg zou blijven.

Ik hoop dat je er snel vanaf bent

@ flugeltje; goed te horen dat t is meegevallen en zo goed is gegaan. Was het eigenlijk niet pijnlijk om die nietjes te verwijderen?

@Roeij: hoe is het nu met je, met de ontstekingen?

quote:

Op maandag 4 juni 2007 17:07 schreef it_was_me het volgende:

[..]

@Roeij: hoe is het nu met je, met de ontstekingen?

Op dit moment even rustig, maar t verschilt soms van dag tot dag. In elk geval geen verschil in relatie tot voeding kunnen ontdekken.
hoe gaat t verder met jou?

quote:

Op maandag 4 juni 2007 17:30 schreef Roeji het volgende:

[..]

Op dit moment even rustig, maar t verschilt soms van dag tot dag. In elk geval geen verschil in relatie tot voeding kunnen ontdekken.
hoe gaat t verder met jou?

Hier gaat het eigenlijk wel heel goed. Heb geen plekken meer opo dit moment. En het eten van varkensvlees straft zichzelf accuut. Ik voel me ook een stuk beter nu ik meer op mijn voeding ben gaan letten.

Nou ondanks mijn zeer beperkte 'menu-kaart' toch weer de klos. Het komt deze reis zeker weten door stress en zenuwen e.d. Vandaag naar t ziekenhuis geweest en a.s. vrijdag was nog een plekje vrij om te opereren. Ik heb maar meteen ja erop gezegd. Dit keer ben ik gelukkig niet compleet over mn toeren geraakt. De arts kon me zich (helaas ) nog heel goed herinneren van mijn uitbarsting begin januari dit jaar. Hij maakte toen een ontsteking open die uiteindeiljk een ontstoken artheroom cyste was en die hij meteen eruit heeft gehaald. Ik ben op dat moment toen geestelijk volledig ingestort en heb als een klein kind liggen janken. Onder andere van de pijn. Ik kan aardig wat hebben, maar toen... verschrikkelijk. Ik dacht dat ik levend gevild werd oid. De arts stelde vandaag dus ook meteen volledige narcose voor. Godzijdank. Sowieso zou ik het niet voor minder gedaan hebben. Geen gepruts meer als ik wakker ben en alles voel en mee krijg.

Ik krijg morgen te horen of ik donderdagmorgen al acte de presence moet geven of dat ik donderdagavond me moet melden. Ik hoop 's avonds, dan kan ik overdag nog lekker thuis hangen bij mn katten. Als ik de hele dag in dat ziekenhuis moet rondhangen en wachten tot ik mag en kan gaan slapen dan ben ik hypernerveus.

In elk geval 2 nachtjes ziekenhuis en dan dus zaterdag naar huis, mits er complicaties zijn. Afgesproken dat de wond open blijft en royaal alles word weggesneden. Hopelijk geen drain van lintgaas erin want dat was zeer onprettig de vorige keer Ach ik zie het allemaal wel. Komt wel goed.

Overigens verleden week mn bloed laten prikken, oa op Vitamine B12. Daar bleek ik dus een drastisch tekort aan te hebben. Ik zat ruim onder de ondergrens. Als ik een beetje hersteld ben van het slagerswerk van vrijdag dan mag ik me bij de huisarts gaan melden om vit B12 injecties te krijgen *ril* . Zie ik toch wel tegenop, maar goed. Wie weet laat mn geheugen dan ook niet meer zo na, schijnt er toch mee samen te hangen. Ook van de arts die me gaat opereren een verwijzing naar een dietiste gekregen ivm de fructose intolerantie, nu krijg ik ineens wel een dietiste boven water die er verstand van heeft. Het tekort aan B12 baarde de arts nl toch wel zorgen omdat het ook invloed heeft op je huid en nagels en haar (goh daarom lijkt het alsof ik in de rui ben en daarom versplinteren mn nagels als ik er al naar kijk )
Dus wie weet worden er nu nog meer dingen duidelijk als iemand alles eens aan mekaar kan koppelen van ziektes/aandoeningen/afwijkingen/etc.

heel verhaal weer, nu maar eens slapen. Morgen word een drukke dag met alle voorbereidingen en inpakken voor de operatie.

@Roeji
Het gaat weer 'lekker'! B12! Het lijkt toch wel samente gaan hangen allemaal. En iidd je geheugen kan er niet tegen als je niet voldoende B12 hebt. Rauwkost helpt je darmen om B12 uit je voedsel te halen. Ik eet nu standaard iedere dag een kom rauwkost. Wel wennnen maar alles gaat beetje bij beetje beter.
Ik hoop dat de dietiste je verder kan helpen.

Zo de hele kermis van de operatie is zo goed als achter de rug. De wond/litteken is sinds een paar dagen zo goed als dicht. Zit een dikke korst op een klein plekje, wat ik dus het liefst er ineens afros. Ik heb er toch geen gevoel op die plek , maar ik doe dat maar niet. Spookbeelden van gruwelijke bloedingen en ambulances en opname etc houden me toch tegen

Oh fucking toetsenbord, heel mn tekst spoorloos.
Ik type morgen wel weer het hele verhaal.

in t kort: herstel gaat redelijk, litteken is geplooid, dik en hard littekenweefsel in/bij die plooi, daar pijn van, optie: weghalen dmv huidtransplantatie als het huidige gebeuren rustig en snijbaar is.
E.e.a is al doorgesproken met de arts nu dus afwachten tot het zooitje rustig is en zodanig hersteld dat er weer in gesneden kan worden.

Inmiddels al 2 vitamine b12 injecties gehad, merk nog geen verschil. Behalve een pijnlijke kont van de injectie. Wel veel acne de laatste weken, zal wel door mn pizza dieet komen

Morgen ofzo probeer ik het hele verhaal er dus weer op te zetten.

Voor nu trusten

hoe is het nu met iedereen en heeft iemand al een echt werkende oplossing gevonden?

Bij mij is het de laatste tijd gelukkig heel rustig,af en toe een kleine ontsteking maar eigenlijk niks bijzonders in vergelijking tot het verleden.Moet zeggen dat ik niks anders dan anders doe dus waar het nou door komt?! Ik hoop iig dat het zo blijft !!

Ik ben blij voor julile dat het zo goed gaat. Hier gaat het helaas totaal niet goed.
Ik zag dat mijn laatste post van oktober ( Ik ben nl Roeji) was . Inmiddels alweer een hoop ellende achter de rug.

Die operatie van augustus 2007 bleek al snel een mislukking te zijn. Gevolg, 18 december '07 huidtransplantatie van het hele gebied in mn rechterlies. En het resultaat daarvan is alleen nog meer ellende. De artsen besloten maar weer eens eigenwijs te zijn en niet te doen wat ik had gevraagd. Oftewel ze hebben een flinterdun laagje huid erop gezet ipv een dikke laag. Gevolg: het transplantaat is helemaal gaan samen trekken en in mekaar gaan frommelen. Daardoor is de spanning op mn huid nog groter geworden want er is nu weer een groter stuk huid weggehaald dan dat ervoor in de plaats is gekomen.
Een ander gevolg is dat ik nu continu pijn heb, niet normaal kan zitten en met mn been trek met lopen.

Na een hoop ontkenningen van de artsen die me geopereerd hadden, eindelijk bij een arts terecht gekomen (beter gezegd; een team van 4 artsen) die erkend dat het verkeerd is gedaan. En nu dus oplossingen verzint om het te verbeteren. Een dikke maand geleden een lading cortisonen injecties in het litteken gehad. Dit om het weefsel te versoepelen en de pijn te verminderen. Het litteken was helemaal verhard en verdikt, dus het zetten van die injecties was nogal een uitdaging voor zowel mij als voor de arts. Gewapend met een dikke laag verdovingscreme, was het voor mij al een stuk relaxter om me in dat pijnlijke en gevoelige gebied spuiten te laten zetten.

Na ongeveer een dag of 4 trok de pijn (van de injecties, het verergert nl eerst flink wat de pijn betreft) langzaam wat weg en kreeg ik het idee dat het misschien wel eens beter zou kunnen worden.
Maar weer een paar dagen later acuut een ontsteking en enorm veel pijn. Nog meer dan voorheen. De ontsteking ging gelukkig diezelfde dag open (met behulp van een soort trekzalf) maar inmiddels nog een ontsteking erbij. En die is nu, bijna 3 weken later, nog altijd een probleem. De huid wil niet meer genezen/sluiten.

De cortisonen injecties hebben nl een hoop ellende veroorzaakt. Een enorme uitbraak van acne, veel blauwe plekken, opgezette aderen in mn benen, onverklaarbare wondjes over mn lichaam, ontzettende drang naar zoet eten, en nog een hoop gedoe. En de huid in het litteken is nog dunner geworden en er zitten allemaal mini ontstekingen onder (ben de medische naam vergeten). Oftewel never nooit meer cortison injecties voor mij.
En dat gaf de arts dus ook meteen al aan.

Conclusie; geen andere opties meer, behalve het hele gedoe opnieuw doen. En dus weer een huidtransplantatie. Ik heb de arts wel gezegd, dat ik dit niet in de zomer wil, maar in de winter. Het is in de winter al een ramp, maar in de zomer is het met die warmte alleen maar vragen om ellende en het risico op afstoting van het transplantaat.

Op dit moment zit ik er dus totaal doorheen. Alle hoop en plannen die ik had gemaakt voor na het herstel van de operatie van december, schuiven nu dus weer een jaar op. Of langer als ik pech heb.
Maar goed, ik blijf moed houden en hopen op verbetering. Ik ben in elk geval allang blij dat ze het erkennen dat het fout is gegaan de vorige keer. Dat scheelt een hoop stress en frustraties.

Jeetje toch wat een toestand zeg,wat erg dat het zo gegaan is. Hopelijk komt het toch allemaal nog in "orde" en ik begrijp dat je het niet in de zomer wil.Pfff....heel veel sterkte!!

iemand al ervaring met TNF-Alpha remmers? Ik twijfel omdat er gevallen van kanker hierdoor zijn geweest

en shakti, wat enorm kut zeg, dat het fout gegaan is. Ik hoopd at de volgende operatie beter verloopt. Ik heb nu uitbreiding naar mn billen gekregen en mn oksels doen ook fijn mee, tot halverwege mn middel. Volgens dermatoloog hoort dit nog bij de oksels. Ik heb ook opeens een acneaanvalletje in mn gezicht erbij gekregen, geen idee waardoor, misschien 2e jeugd ofzo

Ik heb alle verhalen gelezen en hier is er nog 1tje .Ik ga op 12 Juni a.s. onder het mes (plaatselijk verdoofd).
Ik heb het in mijn linkerlies zitten en kijk een beetje tegen de operatie op Ik ben nog nooit in mijn leven geopereerd, dus weet niet wat me te wachten staat en hoe het verloop van deze operatie gaat.
Hoop dat er iemand is die mij een beetje op weg kan helpen. Dagelijks komt er ook vocht en bloed uit en die plekker jeuken enorm ,en het gebied gaat zich uitbreiden naar boven
Wie o wie kan mij helpen

wat gaan ze precies doen?

Ik weet wel dat ze het gaan lossnijden en dan laten ze het open, om verder de rotzooi eruit te laten lopen, maar verder weet ik niks , van hoe of wat ???
Heb wel een brochure meegekregen over de zweetklierontsteking en een brochure of de plaatselijke verdoving .
Brrrrrrr als ik er aan denk al brrrrrrrrr

quote:

Op vrijdag 30 mei 2008 09:05 schreef lindseytje het volgende:
Ik weet wel dat ze het gaan lossnijden en dan laten ze het open, om verder de rotzooi eruit te laten lopen, maar verder weet ik niks , van hoe of wat ???
Heb wel een brochure meegekregen over de zweetklierontsteking en een brochure of de plaatselijke verdoving .
Brrrrrrr als ik er aan denk al brrrrrrrrr

dat is alleen de ontsteking opensnijden denk ik, verdoving heeft weinig zin en is erg pijnlijk om in de ontsteking te verdoven. of gan ze een deroofing doen?

Als ik het zo lees, halen ze gewoon de ontsteking geheel weg en laten ze het open ipv het te hechten. Hechten is meestal (bij mij dus altijd) reden tot nog meer ellende. Je sluit dan de huid waar heel misschien nog iets van die ontsteking is achtergebleven. En dan creeer je door het dicht te hechten de ideale omgeving om die ontsteking weer lekker verder zijn gang te laten gaan.

Je kunt (om de verdovingsspuit minder pijnlijk te laten zijn) aan je huisarts een recept voor verdovingscreme vragen. Emla heet het spul. Een half tot 3 kwartier voor de operatie erop doen en de bijgeleverde pleister (van die doorzichtige plakfolie is het normaal gesproken) erop doen. Je zult nog steeds iets voelen, maar het is wat minder pijnlijk.

Veel succes!

Hoe zit het met de wondverzorging,lopen fietsen kan je dit zelf of is dit niet te doen !

ligt eraan waar hij zit, als je hem goed kan zien, kun je hem zelf verzorgen, als hij wat verder naar achteren zit, wordt dit moeilijk, ik zou een paar dagen wachten met fietsen, lopen kan wel, maar voelt raar

Dank je wel duivelin1 voor je antwoord, als ik de lies iets naar voren trek zie ik het eind nog niet .
Zie heel erg tegen deze operatie op ten eerst weet niet wat me te wachten staat en ten 2de ben nog nooit geopereerd geweest, ja toen ik 3 was maar wie weet dat nu nog

t valt mee denk ik, ze snijden hem open zodat al het vuil (en etter en pus enz) eruit kan lopen. Waarschijnlijk moet je hem met een nat verbandje open houden. De eerste dag is niet zo lekker qua pijn

ik ben weer naar de dermatoloog geweest, begon weer over deroofing, wil ik niet. Nu weer een ander zalfje gehad, maar er is gewoon niets aan te doen

Ik ben nu bijna een jaar aan de Yasmin pil en heb alleen nog heel af en toe een licht zwellinkje, terwijl het zonder pil en met Microgynon (bij deze pil begon voor mij de ellende) regelmatig kreupelen en pleisteren was.
Met Marvelon werd het al minder, maar Yasmin lijkt het voor mij echt te doen.

Ik kan iedereen (de vrouwen dan) aanraden om proberen een minder androgene pil te proberen.

ik heb heel lang diane35 gebruikt,deed helaas ook weinig, nu mirena (niet meer ongesteld:-))

Meiden vanmiddag om half 2 gaat het gebeuren :-(, dan ga ik onder het mes, je wilt niet weten hoe ik er tegenop zien.
Mannetje is vanmiddag en morgen vrij, dus dat komt goed uit haha.
De kriebels beginnen nu toch wel echt te komen .
Hoop dat het allemaal mee valt

heel veel succes en laat ff weten hoe het gegaan is

[ Bericht 59% gewijzigd door duivelin1 op 12-06-2008 09:13:50 (liep een dag voor en wilde weten hoe het gegaan wa) ]

Sterkte lindseytje ,hopelijk is alles goed gegaan?

Alles is goed gegaan, hebben wel 4x moeten bijspuiten voor de verdoving omdat het behoorlijk diep zat, ze hebben de wond toch gehecht (oplosbare) ,heb net een hechting van ongeveer 10 cm.
Gisteren kon ik bijna niet zitten of lopen, maar nu gaat het weer een stuk beter, alhoewel ik nog steeds moet oppassen met zitten.
Al met al is het me niet tegen gevallen op die spuiten na dan
Ze hebben het weg gehaalde weefstel opgestuurd, dus nu het is wachten op de uitslag , volgende week vrijdag moet ik terug voor de wondcontrole.
Ben blij dat alles achter de rug is

Vanmiddag even naar de huisarts geweest met een wel érg grote paarse bobbel. Normaal zet ik er dan zelf wel een naald in Maar deze zat vrij diep en ik ben zwanger, dus ik durfde het niet zo goed aan.

Nou, de huisarts durfde het ook niet aan Volgens hem moet je geen wonden gaan creeëren in zwangere vrouwen
Dus hij zit er nog steeds. Nog een dag of drie aanzien en als hij er dan nog steeds zit en niet verminderd of doorgebroken is, moet ik er weer heen en prikt hij hem wel door.

Hij raadde mij wel aan om de boel na mijn zwangerschap eens poliklinisch te laten weghalen (dus de hele klier daar) iemand ervaring mee?

En heeft nog iemand tips om hem misschien iets sneller te laten 'rijpen' ? Want hij is echt behoorlijk gespannen en pijnlijk.

quote:

Op dinsdag 17 juni 2008 15:26 schreef freecell het volgende:
Vanmiddag even naar de huisarts geweest met een wel érg grote paarse bobbel. Normaal zet ik er dan zelf wel een naald in Maar deze zat vrij diep en ik ben zwanger, dus ik durfde het niet zo goed aan.

Nou, de huisarts durfde het ook niet aan Volgens hem moet je geen wonden gaan creeëren in zwangere vrouwen
Dus hij zit er nog steeds. Nog een dag of drie aanzien en als hij er dan nog steeds zit en niet verminderd of doorgebroken is, moet ik er weer heen en prikt hij hem wel door.

Hij raadde mij wel aan om de boel na mijn zwangerschap eens poliklinisch te laten weghalen (dus de hele klier daar) iemand ervaring mee?

En heeft nog iemand tips om hem misschien iets sneller te laten 'rijpen' ? Want hij is echt behoorlijk gespannen en pijnlijk.

Ik heb me resorcinol in lanette creme laten voorschrijven door de huisarts (ik hoop dat ik het zo goed heb geschreven). Beetje vergelijkbaar met trekzalf. Ik krijg ze daar meestal binnen 1 a 2 dagen mee open. Ik smeer dan alleen 's ochtends en 's avonds. Door de dag smeer ik er niet meer extra op als het eraf is gegaan.
Wel goed afdekken, geeft blijkbaar nogal vlekken in kleding. En of je het mag gebruiken nu je zwanger bent weet ik niet. Even navragen bij de dokter of apotheek. Of misschien eens op apotheek.nl proberen of google.

Sterkte ermee. Ik voel iig met je mee. De mijne is gelukkig wel sinds dit weekend open. Scheelt wel een beetje. Alleen het dichtkrijgen is nu het probleem. Het geneest totaal niet meer tegenwoordig. Maar goed.

Ik heb me ook eens laten influisteren dat weken in lekker warm water met een of ander goedje (soda of badedas of iets dergelijks) ook zou helpen om de ontsteking eruit/open te krijgen.

Succes!

ik doe er een flinke dot betadinezalf op, gaasje erover en t trekt met 1 a 2 dagen open

Hmmm, valt te proberen. De huid wordt nu echt wat paarsiger, dat is meestal al een teken dat hij vroeg of laat wel gaat doorbreken.

Ik ben echt heel erg maar ik prik ze 9 van de 10 keer zelf open en dat is vaak niet geheel pijnloos,maar kan het gewoon niet uithouden zo'n bult.Gelukkig is het tot nu toe altijd goed gegaan.Maar omdat je zwanger bent moet je idd wel extra uitkijken.Hopelijk ben je er snel van af.

quote:

Op woensdag 18 juni 2008 11:35 schreef Pure-Poison het volgende:
Ik ben echt heel erg maar ik prik ze 9 van de 10 keer zelf open en dat is vaak niet geheel pijnloos,maar kan het gewoon niet uithouden zo'n bult.Gelukkig is het tot nu toe altijd goed gegaan.Maar omdat je zwanger bent moet je idd wel extra uitkijken.Hopelijk ben je er snel van af.

Ik prik ze normaal ook zelf open, desnoods zet ik er een scalpeltje in (ik heb zelfs wel lidocaïne en een injectienaald liggen, dus ik zou het ook nog kunnen verdoven )
Maar ik durfde dat met zwangerschap inderdaad niet aan. Ook niet gewoon met een steriele naald. Achteraf dus wel slim bedacht, want de huisarts (die normaal niets tegen mijn zelf-operaties heeft gelukkig ) durfde het zelf nu ook niet aan en ik mocht ook absoluut niet zelf prikken van hem.

Gisteren voor controle naar het ziekenhuis geweest en alles zag er rustig uit, nu alleen nog wachten tot de hechtingen opgelost zijn.
De uitslag was inmiddels ook al binnen, ze hebben wat (grote) abcessen en wat goedaardige gezwellen weg gehaald.
Ik hoef in ieder geval niet meer terug te komen, want ze hebben alles weg gehaald wat er zat, dus ik hoef me geen zorgen te maken

quote:

Op woensdag 18 juni 2008 12:09 schreef flugeltje het volgende:

[..]

Ze hebben bij mij zowel links als rechts de hele boel weggehaald en dat zorgde aan beide zijden voor een paar jaar rust. Omdat de wonden open bleven heeft het me wel beide keren 2 maanden gekost voor de boel helemaal genezen was, maar ik zou er zo weer voor kiezen. Inmiddels is het bij mij relatief rustig, vorig jaar mei hebben ze nog een keer wat losse ontstekingen weggehaald en sindsdien heb ik er af en toe nog eentje zitten die na een paar dagen wegtrekt of vanzelf open gaat. Mijn ervaringen zijn dus goed, maar dat is niet bij iedereen zo, ik geloof dat Roeij/Shakti er wat meer problemen mee heeft gehad.

Jep, ik ben het probleem-geval
Dinsdag weer op controle geweest. Mn arts weet het ook niet meer. En heeft me doorverwezen naar 'de grote baas (eigenlijk naar 2) van de afdeling'. Daar moet ik volgende week vrijdag heen.
De dag daarvoor ga ik nog naar een prive kliniek voor een soort van second opinion. Daar werkt nl een arts die voorheen ook in het ziekenhuis heeft gewerkt (bij plastische chirurgie). En door iemand die inside info heeft van het ziekenhuis, werd ik op die arts gewezen omdat hij blijkbaar een van de beste chirurgen is die er momenteel rondloopt. Ik ben eens benieuwd wat hij er over gaat zeggen en of hij de operatie eventueel kan doen (als ie er tenminste ervaring mee heeft).

Ook heb ik dinsdag een soort van drukbroek (model oma-boxershort; oftewel van je taille tot je knieen ) gekregen. Helemaal op maat gemaakt. Dit omdat ik zo ongeveer moord-neigingen krijg/kreeg van die gaas-broekjes. Ze zijn one size fits nobody. Zitten tot onder je oksels maar in mn liezen waar ze niet mogen zitten zitten ze wel en het verband op zn plek houden doen ze het eerste kwartier na aan doen. Daarna zijn ze zodanig uitgelubberd dat het verband meestal om je knieen zwabbert of tussen je billen zit. Of god mag weten waar nog meer. Meestal loop ik als een of ander schichtig figuur rond om me heen te kijken of het verband niet via mn enkels naar buiten wappert of al op straat ligt ofzo. Echt om wild van te worden.
Die gaasbroekjes transpireren ook nog als een idioot, ondanks dat het gaas is.

De broek wat ik nu heb gekregen is van een ademend spul met mega veel stretch. Het is net zo'n broek die al het overtollige vel enzo moet inhouden onder strakke kleding
Er moeten voor de volgende broek nog dingen worden aangepast, taille iets lager en wat breder om mn kont. Ik heb nu maar een bil ipv 2, zo strak zit alles tegen mekaar aangedrukt En nog wat meer stof aan de binnenkant over de naden en in het kruisje, dan kan ik dat er tenminste uithalen om te wassen of te vernieuwen als het weer een bloedbad is geweest. De broek kan uiteraard ook gewoon gewassen worden, maar is natuurlijk niet direct droog. Met een verwissel of vervangbare binnenvoering kan ik in geval van nood dat alleen wassen. Ik krijg er nl maar 3. Ik had gehoopt op 7 (voor elke dag eentje). Maar toen in de prijs hoorde was ik al blij met 1 broek (als ik het zelf had moeten betalen was er niet eens een broek gekomen).

Maar goed, op dit moment jo-jo ik heen en weer tussen ontstoken, open wond, zo goed als gesloten en dan weer ontstoken of open wond. En zo langzamerhand ben ik geestelijk aan het eind van mn latijn. Totale uitputting en frustraties en boosheid, zijn een paar van de gevoelens/emoties die ik door maak. Maar dat is denk ik niet vreemd voor jullie. Of hebben jullie er geen problemen mee?