OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Dit is Deel 2 van het topic (ouders van) kinderen met autisme.
De openingspost van (ouders van) kinderen met autisme deel 1 is:
Op verzoek van Lois hier een topic over kinderen met autisme.
Ikzelf ben ervaringsdeskundige omdat ik zelf autisme heb. Met dit topic kan ik (en andere FOK!kers die ervaring hebben met autisme) wellicht ouders, geïnteresseerden en lurkers helpen met info, (opvoedings)adviezen etc.
Onder 'autisme' wordt in dit topic alle vormen van autisme bedoelt, zoals PDD-NOS, het Syndroom van Asperger en kernautisme.
Voor meer info over autisme, kijk eens op Site van de stichting Autsider, of
Site van de Nederlandse Vereniging voor Autisme, of
Engelstalige site over het Syndroom van Asperger, of
Startpagina autisme.
Ook handig is een Korte uitleg autisme en aanverwante stoornissen.
Verschillende Fok!kers hebben mij al geholpen (oa. in de topics Studieswitch? en Koken is moeilijk door autisme (tips?) en daarom wil ik een bescheiden 'zet' terug doen. Misschien dat ik een keer de vraag 'Waarom doet tie nou zo?' kan beantwoorden, of mee kan denken met een probleem.
P.S. Laat dit geen (verkapt) zelfdiagnose topic worden, want die zijn er al genoeg/teveel in R&P. Ga in geval van twijfel naar een huisarts/CB en vraag een doorverwijzing. Per mail kan ik ook adressen doorgeven van goede instanties.
Groetjes Oxymoron.
De laatste 2 posts in Deel 1 waren:
van Oxymoron:
Bepaalde mensen horen dus in een bepaalde situatie en in een bepaalde setting. Daarbuiten 'passen' ze niet en zijn ze in zekere zin 'ongewenst'. (Bijvoorbeeld een jongen die ik kende overleed vorig jaar, en ik was vooral verdrietig/boos om het feit dat hij mij in de steek liet omdat ik nu geen vervoer meer had naar het museum waar hij me altijd naartoe bracht.)
Het 'missen' heb ik dus niet, en ken ik eigenlijk niet. Wel dat ik een driftbui krijg wanneer de persoon niet in de 'bijbehorende' situatie is, maar niet daarbuiten. Bijvoorbeeld mijn ouders kan ik niet dulden in mijn nieuwe woongroep; ik mis ze ook niet als ik daar ben, want daar horen ze niet in mijn systeem. Mijn behandelaar zie ik altijd in dezelfde context. Mensen die ik buiten een bepaalde context zie herken ik niet, of wil ik niks mee te maken hebben (bijvoorbeeld kennis die gedag zegt in de supermarkt terwijl ik die alleen maar bij hun thuis gewoon ben te zien).
Dat over het missen van een gemis. Of het gemis van missen. Hoewel ik het niet echt mis. Denk ik.
van Kozakken:
[ Bericht 36% gewijzigd door Oxymoron op 09-12-2004 23:07:35 (Links toegevoegd en laatste 2 berichten.) ]
De openingspost van (ouders van) kinderen met autisme deel 1 is:
Op verzoek van Lois hier een topic over kinderen met autisme.
Ikzelf ben ervaringsdeskundige omdat ik zelf autisme heb. Met dit topic kan ik (en andere FOK!kers die ervaring hebben met autisme) wellicht ouders, geïnteresseerden en lurkers helpen met info, (opvoedings)adviezen etc.
Onder 'autisme' wordt in dit topic alle vormen van autisme bedoelt, zoals PDD-NOS, het Syndroom van Asperger en kernautisme.
Voor meer info over autisme, kijk eens op Site van de stichting Autsider, of
Site van de Nederlandse Vereniging voor Autisme, of
Engelstalige site over het Syndroom van Asperger, of
Startpagina autisme.
Ook handig is een Korte uitleg autisme en aanverwante stoornissen.
Verschillende Fok!kers hebben mij al geholpen (oa. in de topics Studieswitch? en Koken is moeilijk door autisme (tips?) en daarom wil ik een bescheiden 'zet' terug doen. Misschien dat ik een keer de vraag 'Waarom doet tie nou zo?' kan beantwoorden, of mee kan denken met een probleem.
P.S. Laat dit geen (verkapt) zelfdiagnose topic worden, want die zijn er al genoeg/teveel in R&P. Ga in geval van twijfel naar een huisarts/CB en vraag een doorverwijzing. Per mail kan ik ook adressen doorgeven van goede instanties.
Groetjes Oxymoron.
De laatste 2 posts in Deel 1 waren:
van Oxymoron:
Je hebt geluk want ik heb hier ondanks nog uitgebreid over gemaild met iemand. Het is best complex, hoor. Er was, en ís helemaal geen gemis van mijn ouders (ook niet van anderen). Ik weet dat wat nu volgt voor mensen zonder autisme heel erg hard klinkt: in veel gevallen zijn mensen voor mij gelijk aan voorwerpen. Een persoon voert een bepaalde functie uit en zorgt dat een bepaald iets gebeurt. Mensen maken deel uit van mijn structuur. Bijvoorbeeld wil ik dat iemand op een bepaald moment een bepaalde handeling verricht of iets bepaalds zegt en niet iets anders.quote:Op donderdag 9 december 2004 21:51 schreef Logician het volgende:oxymoron: mis(te) je je ouders dan ook echt niet of kon je dat gewoon niet (op de normale manieren) uiten?
Bepaalde mensen horen dus in een bepaalde situatie en in een bepaalde setting. Daarbuiten 'passen' ze niet en zijn ze in zekere zin 'ongewenst'. (Bijvoorbeeld een jongen die ik kende overleed vorig jaar, en ik was vooral verdrietig/boos om het feit dat hij mij in de steek liet omdat ik nu geen vervoer meer had naar het museum waar hij me altijd naartoe bracht.)
Het 'missen' heb ik dus niet, en ken ik eigenlijk niet. Wel dat ik een driftbui krijg wanneer de persoon niet in de 'bijbehorende' situatie is, maar niet daarbuiten. Bijvoorbeeld mijn ouders kan ik niet dulden in mijn nieuwe woongroep; ik mis ze ook niet als ik daar ben, want daar horen ze niet in mijn systeem. Mijn behandelaar zie ik altijd in dezelfde context. Mensen die ik buiten een bepaalde context zie herken ik niet, of wil ik niks mee te maken hebben (bijvoorbeeld kennis die gedag zegt in de supermarkt terwijl ik die alleen maar bij hun thuis gewoon ben te zien).
Dat over het missen van een gemis. Of het gemis van missen. Hoewel ik het niet echt mis. Denk ik.
van Kozakken:
quote:Oxy, dat klinkt daadwerkelijk vrij hard. Maar wat ben ik blij dat je het zo goed kunt uitleggen.
Het maakt mij wel een aantal dingen duidelijker.
Klopt het dat je gevoelens vooral uit beschrijvingen kent ipv ze zelf te ervaren? Zoals blij zijn en dat soort dingen? Of probeer je meer een gelijkmatige gemoedstoestand te hebben. Werkt dat het beste voor je?
sorry wanneer ik teveel vraag. plus dat ik hier veel minder thuis hoor. maar ik wil het zo graag begrijpen
[ Bericht 36% gewijzigd door Oxymoron op 09-12-2004 23:07:35 (Links toegevoegd en laatste 2 berichten.) ]
Er is geen land over dat ik nog ontdekken kan. Er is alleen het eiland dat ik heet. - Ted van Lieshout
OUD Gouden Toetsenbord Award 2010!
OUD Gouden Toetsenbord Award 2010!
Wat je beschrijft over het zien van mensen als een soort hulpstuk klopt wel qua mijn zoontje hij vraagt bijv. alleen maar "vriendjes" langs van school omdat hij dan op de playstation mag, en die arme kinderen mogen dan naast hem zitten kijken hoe hij speelt, ik moet hem er ook telkens op wijzen dat die kinderen dan ook graag even willen, en bijv. dat als ze naar huis gaan hij wel even dag moet zeggen, hij zou ze nml gewoon vergeten en negeren als ze doei komen zeggenquote:Je hebt geluk want ik heb hier ondanks nog uitgebreid over gemaild met iemand. Het is best complex, hoor. Er was, en ís helemaal geen gemis van mijn ouders (ook niet van anderen). Ik weet dat wat nu volgt voor mensen zonder autisme heel erg hard klinkt: in veel gevallen zijn mensen voor mij gelijk aan voorwerpen. Een persoon voert een bepaalde functie uit en zorgt dat een bepaald iets gebeurt. Mensen maken deel uit van mijn structuur. Bijvoorbeeld wil ik dat iemand op een bepaald moment een bepaalde handeling verricht of iets bepaalds zegt en niet iets anders.
Bepaalde mensen horen dus in een bepaalde situatie en in een bepaalde setting. Daarbuiten 'passen' ze niet en zijn ze in zekere zin 'ongewenst'. (Bijvoorbeeld een jongen die ik kende overleed vorig jaar, en ik was vooral verdrietig/boos om het feit dat hij mij in de steek liet omdat ik nu geen vervoer meer had naar het museum waar hij me altijd naartoe bracht.)
Het 'missen' heb ik dus niet, en ken ik eigenlijk niet. Wel dat ik een driftbui krijg wanneer de persoon niet in de 'bijbehorende' situatie is, maar niet daarbuiten. Bijvoorbeeld mijn ouders kan ik niet dulden in mijn nieuwe woongroep; ik mis ze ook niet als ik daar ben, want daar horen ze niet in mijn systeem. Mijn behandelaar zie ik altijd in dezelfde context. Mensen die ik buiten een bepaalde context zie herken ik niet, of wil ik niks mee te maken hebben (bijvoorbeeld kennis die gedag zegt in de supermarkt terwijl ik die alleen maar bij hun thuis gewoon ben te zien).
Dat over het missen van een gemis. Of het gemis van missen. Hoewel ik het niet echt mis. Denk ik.
En het stomme is dat hij ons dus echt half negeerd als wij bij hem op bezoek zijn alsof het hem niets boeit...
alsof het hem niets boeit... [ Bericht 31% gewijzigd door #ANONIEM op 09-12-2004 23:11:03 ]
Shmoopy de arts neemt ons niet serieus. Ik kan daar zo kwaad om maken want ik zeg toch al jaren dat er iets mis is. Bedoel heb niet voor jan joker het advies van opname door jeugdzorg gekregen 2 jaar geleden. Volgens jeugdzorg moest dat met spoed gebeuren, heb toen een heleboel lijsten in moeten vullen voor het UMC. Ook school heeft toen dingen in moeten vullen en omdat school toen geen problemen zag heeft het UMC de opname van de hand gewezen en zijn we bij altrecht terecht gekomen. Djen d'r vader heeft die mensen zo in het harnas zitten werken dat ik nooit meer wat van ze gehoord heb en ik kan dus de hulpverlening opnieuw opstarten Nu geeft school toe dat er een groot probleem is en dat ze geholpen moet worden. En nu wil de huisarts geen door verwijzing geven voor de psycholoog en zonder die doorverwijzing kan ik het echt niet betalen..........
Nu geeft school toe dat er een groot probleem is en dat ze geholpen moet worden. En nu wil de huisarts geen door verwijzing geven voor de psycholoog en zonder die doorverwijzing kan ik het echt niet betalen..........
* Logician geeft Anitra een dikke knuffel. ik hoop dat er snel iets aan veranderd.
ps: anitra ik msn je morgen nog wel even als je er bent
ps ps: als er mensen msn hebben add me maar, mducarmo@hotmail.com
* Logician gaat slapen, weltrusten
ps: anitra ik msn je morgen nog wel even als je er bent
ps ps: als er mensen msn hebben add me maar, mducarmo@hotmail.com
* Logician gaat slapen, weltrusten
Oxy, wat goed dat je het allemaal zo duidelijk en objectief kunt opschrijven. Daar heb ik enorme bewondering voor, want het is vast niet makkelijk op zo'n manier over je eigen "afwijkende" dingen te schrijven. Ik denk dat je nog niet half beseft hoe belangrijk jouw verhalen zijn voor de ouders hier. Echt klasse!
Logician, wat is het toch allemaal dubbel en verwarrend he. Aan de ene kant lekker dat het daar goed gaat, aan de andere kant die afwijzing en de bevestiging dat er inderdaad iets mis is. Dat zit natuurlijk ook allemaal nog doorspekt met schuldgevoelens over wat je wel of niet zou moeten voelen en vinden. Lukt het ook nog om een beetje te genieten van Jasper die nu zo loskomt? En wat Phluph zegt, worden jullie als ouders ook wel begeleid in dit enorm moeilijke proces. Dus niet alleen over hoe je moet omgaan met Chavez, maar ook hoe je zelf met al die gevoelens omgaat?
Logician, wat is het toch allemaal dubbel en verwarrend he. Aan de ene kant lekker dat het daar goed gaat, aan de andere kant die afwijzing en de bevestiging dat er inderdaad iets mis is. Dat zit natuurlijk ook allemaal nog doorspekt met schuldgevoelens over wat je wel of niet zou moeten voelen en vinden. Lukt het ook nog om een beetje te genieten van Jasper die nu zo loskomt? En wat Phluph zegt, worden jullie als ouders ook wel begeleid in dit enorm moeilijke proces. Dus niet alleen over hoe je moet omgaan met Chavez, maar ook hoe je zelf met al die gevoelens omgaat?
mooi he, alles
Gevoelens is wel een moeilijk punt. Ik voel veel, ik denk minstens even veel als andere mensen (en wie weet zelfs nog meer). Ik ben gevoelig maar gevoelens veroorzaken ook veel problemen. Ik voel vaak wel 'iets' maar ik begrijp meestal niet waar die gevoelens vandaan komen en hoe ik ze zou kunnen benoemen. Blijheid ken ik wel, en kwaadheid maar dan enkel in hun meest primitieve vorm. Nuances ken ik eigenlijk niet. Ik kan meestal wel zeggen of een gevoel positief of negatief is, hoewel ook dat soms moeilijk is. Wat boosheid of blijheid of kwaadheid precies is dat weet ik niet. Met het bijeenrapen van allerlei verklaringen probeer ik het wel te bevatten maar dat lukt niet goed. Het is meestal erg omslachtig omdat ik het helemaal ontleed voordat ik het kan vatten.quote:Kozakken schreef het volgende:
Klopt het dat je gevoelens vooral uit beschrijvingen kent ipv ze zelf te ervaren? Zoals blij zijn en dat soort dingen? Of probeer je meer een gelijkmatige gemoedstoestand te hebben. Werkt dat het beste voor je?
Ik lees erg veel en de meeste ervaringen heb ik ook uit boeken. Uit die boeken weet ik hoe ik op verschillende situaties moet reageren (verjaardag: blij zijn, overlijden: verdrietig zijn, etc. en hoe je die gevoelens moet uiten (ik heb bijv. echt moeten leren (glim)lachen).
Een gelijkmatige gemoedstoestand is wel iets wat ik elke dag nastreef. Omdat de gevoelens zo moeilijk zijn om mee om te gaan. Ik wil elke dag hetzelfde zijn.
Omdat ik de nuances niet helder krijg bestaan er voor mij duizenden gevoelens en ik kan dus ook door die duizenden gevoelens overvallen worden. Dat is geheel onprettig voor een persoon die geen onverwachte dingen aankan.
Er is geen land over dat ik nog ontdekken kan. Er is alleen het eiland dat ik heet. - Ted van Lieshout
OUD Gouden Toetsenbord Award 2010!
OUD Gouden Toetsenbord Award 2010!
Hoe probeer je een dergelijke gemoedstoestand te creëren? Eigenlijk ben je dan als het ware bezig om een kunstmatige toestand te creëren waarin je altijd hetzelfde doet en reageert?
Zogenaamd "fatsoenlijke" mensen ontmaskerd, de waarheid en verklaringen die iedereen wil weten: Misdefinitie op YouTube.
Philene: we hebben veel mensen om ons heen, maar die zijn allemaal met Chavez bezig, gelukkig word af en toe wel toegelaten ons even te laten zeuren en dat lucht wel heel erg op, v.a 20dec krijgen we speciale hulp ik ben de naam kwijt maar dat is een psycholoog die thuis komt praten en helpen in een gezin waar iemand die een diagnose heeft gehad woont, hopelijk kunnen we dan nog veel meer kwijt, tot nu toe is dit topic vooral mijn uitlaatklep.
Oxymoron: Chavez laat juist geen enkele emotie blijken dat is zo moeilijk, hij is altijd hetzelfde, altijd, ik heb hem in zijn hele leven nog nooit echt boos of echt blij gezien .. het is bij hem altijd erg moeilijk in te schatten of hij iets nu wel of niet leuk vind. soms hebben we het idee dat gewoon niets hem boeit, behalve zijn playstation dan.
Moest ineens aan denken, toen hij zei dat hij het jammer vond weer naar huis te moeten over 2wk, vroeg ik mis je dan niets? toen werd er zo'n 5min nagedacht in een "overdreven-expressie -denk houding" en toen zei hij, ja mijn playstation. en ik verder vragen en uiteindelijk miste hij (na5x doorvragen) zijn broertjes ook en ons ook wel een beetje ..
(ps: sorry als er veel fouten in mijn teksten zitten ik ben nogal woordblind )
[ Bericht 1% gewijzigd door #ANONIEM op 10-12-2004 14:23:13 ]
Oxymoron: Chavez laat juist geen enkele emotie blijken dat is zo moeilijk, hij is altijd hetzelfde, altijd, ik heb hem in zijn hele leven nog nooit echt boos of echt blij gezien .. het is bij hem altijd erg moeilijk in te schatten of hij iets nu wel of niet leuk vind. soms hebben we het idee dat gewoon niets hem boeit, behalve zijn playstation dan.
Moest ineens aan denken, toen hij zei dat hij het jammer vond weer naar huis te moeten over 2wk, vroeg ik mis je dan niets? toen werd er zo'n 5min nagedacht in een "overdreven-expressie -denk houding" en toen zei hij, ja mijn playstation. en ik verder vragen en uiteindelijk miste hij (na5x doorvragen) zijn broertjes ook en ons ook wel een beetje ..
(ps: sorry als er veel fouten in mijn teksten zitten ik ben nogal woordblind )
)[ Bericht 1% gewijzigd door #ANONIEM op 10-12-2004 14:23:13 ]
wel had hij een keer toen ik echt heel erg kwaad was en hem een tik voor zijn billen wou geven dat hij helemaal gek werd, echt gillen en helemaal in paniek.. (dat was dus ook 1x en nooit meer, we dachten echt dat de buren de kinderbescherming ging bellen oid )
[ Bericht 12% gewijzigd door #ANONIEM op 10-12-2004 14:22:07 ]
[ Bericht 12% gewijzigd door #ANONIEM op 10-12-2004 14:22:07 ]
Veel plezeir vanmiddag Logi, als Chavez weer komt!
troel (de ~ (v.), ~en)
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
Dankje maar ik denk dat ik er vanmiddag niet zo veel van mee ga krijgen, hij komt rond 16:00 en ik moet om 16:45 alweer weg.. werken tot 2am. Maar gelukkig hebben we morgen nog, ik denk dat ik met hem ga kijken in het lederboerpark oid, daar gaan ze de winterhoorn blazen, dat lijkt me wel leuk kunnen we meteen even uitwaaien ..
[ Bericht 14% gewijzigd door #ANONIEM op 11-12-2004 11:01:53 ]
[ Bericht 14% gewijzigd door #ANONIEM op 11-12-2004 11:01:53 ]
Wat duidelijk heb je het stukje over personen die op bepaalde plaatsen thuishoren beschreven Oxymoron. Hier herken ik ontzettend goed mijn oppaskind in. Het gebeurt regelmatig dat we in het winkelcentrum, op de fiets of op de kinderboerderij iemand tegenkomen die haar gedag zegt. Ze slaat dan helemaal dicht, kijkt die persoon niet aan en zegt niks. Ze draait zich ook om, zodat ze die persoon niet hoeft te zien. We lopen dan maar een stukje weg en een paar tellen later vertelt ze precies wie het was. Het gaat dan niet om mensen die ze vaag kent, maar om familie, begeleidsters van het logeerhuis of een klasgenootje. Zelfs als we haar vader tegenkomen, wil ze niks zeggen.
Ze vindt het leuk wanneer ik daar ben, maar zoals jij ook beschrijft gaat het dan om het feit dat ze we dan gaan fietsen, of ergens wat eten of dat we spelletjes gaan doen.
Heb jij ook dat je soms even 'weg' bent? Zij heeft dat wanneer ze erg kwaad is. Dan moet je niks tegen haar zeggen. Tijdens een cursus vertelde iemand met autisme dat hij elke ochtend wegzakt naar een 'toestand' waarin hij helemaal in zichzelf gekeerd is en niet aanspreekbaar. Hij schrijft dan veel. Na een tijdje wordt die 'toestand' langzaam minder en wanneer het is afgelopen merk je niet aan hem dat hij dat heeft gehad.
Ze vindt het leuk wanneer ik daar ben, maar zoals jij ook beschrijft gaat het dan om het feit dat ze we dan gaan fietsen, of ergens wat eten of dat we spelletjes gaan doen.
Heb jij ook dat je soms even 'weg' bent? Zij heeft dat wanneer ze erg kwaad is. Dan moet je niks tegen haar zeggen. Tijdens een cursus vertelde iemand met autisme dat hij elke ochtend wegzakt naar een 'toestand' waarin hij helemaal in zichzelf gekeerd is en niet aanspreekbaar. Hij schrijft dan veel. Na een tijdje wordt die 'toestand' langzaam minder en wanneer het is afgelopen merk je niet aan hem dat hij dat heeft gehad.
"wat een heerlijke yppiaanse reactie! Vol begrip, nooit veroordelend en zeker niet stekelig! #hulde"
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
Dat is toch om van uit je vel te springen, zeg.quote:Op donderdag 9 december 2004 23:12 schreef Anitra het volgende:
Shmoopy de arts neemt ons niet serieus. Ik kan daar zo kwaad om maken want ik zeg toch al jaren dat er iets mis is. Bedoel heb niet voor jan joker het advies van opname door jeugdzorg gekregen 2 jaar geleden. Volgens jeugdzorg moest dat met spoed gebeuren, heb toen een heleboel lijsten in moeten vullen voor het UMC. Ook school heeft toen dingen in moeten vullen en omdat school toen geen problemen zag heeft het UMC de opname van de hand gewezen en zijn we bij altrecht terecht gekomen. Djen d'r vader heeft die mensen zo in het harnas zitten werken dat ik nooit meer wat van ze gehoord heb en ik kan dus de hulpverlening opnieuw opstarten Nu geeft school toe dat er een groot probleem is en dat ze geholpen moet worden. En nu wil de huisarts geen door verwijzing geven voor de psycholoog en zonder die doorverwijzing kan ik het echt niet betalen..........
Je hebt vast al vanalles zitten bedenken, maar is een andere huisarts zoeken geen optie?
Wat is dat voor idioot die daar achter z'n bureau even denkt te kunnen oordelen over jouw kind, zeg.
Ik ken je verder niet natuurlijk en ik weet niet of je een beetje 'gewichtig' over kan komen als het nodig is, maar ik zou het echt gaan eisen hoor, die doorverwijzing.
Heel veel sterkte, want juist het serieus genomen worden in wat er aan de hand is met je kind is zo ontzettend belangrijk.
Als het pannen van daken waait
Als het gras naar je voeten graait
Als de wind langs je wangen aait, hier ben ik
Als het gras naar je voeten graait
Als de wind langs je wangen aait, hier ben ik
Ja, dat is inderdaad een kunstmatige toestand, als je aanneemt dat een mens per definitie een gevoelig en reagerend wezen is. Ik bescherm mijzelf tegen negatieve ervaringen en dingen die mij uit balans brengen door tegemoed te komen aan mijn innerlijke drang naar 'sameness' en ritme. Pas als iets mij uit het ritme haalt komt de hele vloedgolf aan gevoelens eruit (meestal een driftbui). Dat vind ik niet fijn omdat het mij onherroepelijk verbind met mensen, wat ik liever niet heb. Die mensen moeten mij dan weer 'op weg helpen' en zorgen dat ik er niet in blijf steken.quote:Op vrijdag 10 december 2004 14:13 schreef Neuralnet het volgende:
Hoe probeer je een dergelijke gemoedstoestand te creëren? Eigenlijk ben je dan als het ware bezig om een kunstmatige toestand te creëren waarin je altijd hetzelfde doet en reageert?
Als alles volgens een strakke, voorspelbare structuur verloopt weet ik ook of ik blij moet zijjn, of boos (als iets anders loopt). Ik zal hier later misschien nog op terugkomen.
Er is geen land over dat ik nog ontdekken kan. Er is alleen het eiland dat ik heet. - Ted van Lieshout
OUD Gouden Toetsenbord Award 2010!
OUD Gouden Toetsenbord Award 2010!
Ja, dat was precies wat ik bedoelde. En nu heb ik een wedervraag (leuk dat ik eens iets terug heb te vragen): hoe vind jij het zelf als je oppaskind zo reageert? En ook: wat vind jij ervan dat ze jouw vooral nodig heeft voor de activiteiten die je met haar doet? Ik ben wel nieuwsgierig hoe iemand zonder autisme dat ziet, voor mij is het immers het meest normale wat ik me kan voorstellen (ook het meest logische).quote:Op zondag 12 december 2004 13:04 schreef YPPY het volgende:
Het gebeurt regelmatig dat we in het winkelcentrum, op de fiets of op de kinderboerderij iemand tegenkomen die haar gedag zegt. Ze slaat dan helemaal dicht, kijkt die persoon niet aan en zegt niks. Ze draait zich ook om, zodat ze die persoon niet hoeft te zien.
Ja, dat heb ik soms wel. Hoewel je het bij mij wel kunt merken, denk ik. Die 'toestand' is denk ik wat mensen vaak 'in het eigen wereldje' noemen, denk ik. Vooral als ik overprikkeld ben heb ik dat. En was het maar zo dat het standaard elke ochtend was. Nu belemmert mijn prikkelgevoeligheid me erg in mijn functioneren omdat het elk moment kan gebeuren dat ik niet aanspreekbaar en niet tot iets concreets in staat ben. Jammerlijk onbetrouwbaar ben ik dan voor mijzelf, want de ene keer kan ik iets wel goed aan, en de andere keer niet.quote:Heb jij ook dat je soms even 'weg' bent? [..] Tijdens een cursus vertelde iemand met autisme dat hij elke ochtend wegzakt naar een 'toestand' waarin hij helemaal in zichzelf gekeerd is en niet aanspreekbaar. Hij schrijft dan veel. Na een tijdje wordt die 'toestand' langzaam minder en wanneer het is afgelopen merk je niet aan hem dat hij dat heeft gehad.
Er is geen land over dat ik nog ontdekken kan. Er is alleen het eiland dat ik heet. - Ted van Lieshout
OUD Gouden Toetsenbord Award 2010!
OUD Gouden Toetsenbord Award 2010!
Is het voor jou dan nooit mogelijk om het ritme zelf weer op te pakken? Ik neem aan dat je alle routines uit het ritme uit het hoofd kent. Dan zou het ook mogelijk moeten zijn om het ritme na een verstoring weer op te pakken?quote:Pas als iets mij uit het ritme haalt komt de hele vloedgolf aan gevoelens eruit
Btw, hoe gaat het nu? Je had me de laatste keer niet meer terug gemaild.
Zogenaamd "fatsoenlijke" mensen ontmaskerd, de waarheid en verklaringen die iedereen wil weten: Misdefinitie op YouTube.
De eerste keer dat ik dit meemaakte, schrok ik best wel. Even dacht ik nog dat ze boos was op degene die we tegenkwamen. Gelukkig zei ze al snel dat het iemand was die ze kende van het logeren en dat ze erg aardig was. Nu heb ik er geen problemen meer mee. Ik weet nu dat het snel weer over is en dat ze binnen een minuut tegen me verteld wie we hebben gezien. Wat ik wel lastig vind is hoe die andere mensen reageren. Vorige week kwamen we bijvoorbeeld een klasgenootje tegen met zijn begeleidster. Zij kende mijn oppaskind ook. Zij wilden echt met haar gaan praten, vroegen wat en wachtten op een reactie. Dat werkt dus niet. Daardoor zag ik mijn oppaskind kwaad worden. Ik heb tegen de begeleidster gezegd dat we weer verder moesten. Haar klasgenootje bleef echter haar naam roepen. Dat vond ik lastig, maar hij weet ook niet beter, hij vond het leuk dat hij haar tegen kwam.quote:Op maandag 13 december 2004 14:37 schreef Oxymoron het volgende:
[..]
Ja, dat was precies wat ik bedoelde. En nu heb ik een wedervraag (leuk dat ik eens iets terug heb te vragen): hoe vind jij het zelf als je oppaskind zo reageert?
Haar woede-aanvallen vind ik moeilijker. Die komen ineens, maar zijn gelukkig ook snel weer weg. Ik zag dan maar even niks tegen haar, zodat het kan zakken. Na een minuutje is ze weer aanspreekbaar.
Ze vindt het wel gezellig wanneer ik kom. Ook al gaat het dan niet om mij, maar om het fietsen. Ik vind het ook leuk om te doen. Wat bij haar nog wel mee speelt, is dat ze ook een verstandelijke handicap heeft. Door die verstandelijke handicap zit ik bijna voortdurend in de 'hulpverleningsrol'. Ik moet opletten wat ik zeg, want ze begrijpt niet alles. Ze is ook kinderlijk wat betreft spelletjes (ze vindt het prachtig om van me te winnen).quote:En ook: wat vind jij ervan dat ze jouw vooral nodig heeft voor de activiteiten die je met haar doet? Ik ben wel nieuwsgierig hoe iemand zonder autisme dat ziet, voor mij is het immers het meest normale wat ik me kan voorstellen (ook het meest logische).
Daardoor is het weer anders dan wat ik zie bij sommige deelnemers (tussen de 20 en 30 jaar ongeveer) op mijn werk. Zij hebben een 'normaal' iq en over bepaalde onderwerpen kan ik met hen gelijkwaardige gesprekken voeren. Ik merk dan ook wel wat van het autisme, maar dat is niet voortdurend. Toch is het wel handig dat ik op de hoogte ben van het feit dat ze autisme hebben, dat zorgt ervoor dat ik het makkelijker vind mijn geduld te bewaren wanneer we het weer over hetzelfde onderwerp hebben. Eigenlijk is het met deze groep vooral gezellig.
over hetzelfde onderwerp hebben. Eigenlijk is het met deze groep vooral gezellig. Vraag gerust verder.
"wat een heerlijke yppiaanse reactie! Vol begrip, nooit veroordelend en zeker niet stekelig! #hulde"
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
Zo Logician, wat een dingen zijn er weer gebeurd zeg. Ik vind het fijn voor Jasper dat hij zich nu wat 'losser' voelt en dan nu ook praat. Maar hoe voelt Tom zich hieronder? En hoe gaat het met jouw vriend verder.
Wat ik heel treurig vind is dat nu zo duidelijk wordt dat Chavez toch echt anders is. Veel meer dan troostende woorden kan ik helaas niet zeggen. Maar ik leef ontzettend met jullie mee. Ik hoop dat wanneer Chavez thuis komt, jullie als gezin ook veel baat zullen hebben aan die Thuispsycholoog.
Veel sterkte de komende dagen en een hele dikke
Wat ik heel treurig vind is dat nu zo duidelijk wordt dat Chavez toch echt anders is. Veel meer dan troostende woorden kan ik helaas niet zeggen. Maar ik leef ontzettend met jullie mee. Ik hoop dat wanneer Chavez thuis komt, jullie als gezin ook veel baat zullen hebben aan die Thuispsycholoog.
Veel sterkte de komende dagen en een hele dikke
"No hay mal que por bien no venga" Geen ongeluk zo groot, of er is altijd nog wel een geluk bij
Tom is spontaan in de peuterpubertijd belandt en is ineens een normaal kind geworden
En Chavez vertelde gister weer hoe jammer hij het vond naar huis te moeten waar ze nu trouwens aantekeningen van hebben gemaakt.
Ik heb trouwens een weblog opgezet (poging tot) en daar al mijn berichtjes heen gekopieerd, wat een waslijst zeg. http://logician.web-log.nl/
groetjes
En Chavez vertelde gister weer hoe jammer hij het vond naar huis te moeten waar ze nu trouwens aantekeningen van hebben gemaakt.
waar ze nu trouwens aantekeningen van hebben gemaakt.Ik heb trouwens een weblog opgezet (poging tot) en daar al mijn berichtjes heen gekopieerd, wat een waslijst zeg. http://logician.web-log.nl/
groetjes
Wat lekker voor Tom, hoe vind JIJ het nu dat hij terug komt? Het lijkt me zo moeilijk omdat schijnbaar (?) Tom bijvoorbeeld zich dan toch belemmerd voelt om zichzelf te (kunnen) zijn, om es lekker te peuteren en zo.....
DANYEL EN THIJS
....maar daarna ben ik weer triestig...
....maar daarna ben ik weer triestig...
erg dubbel, momenteel lijkt het me beter als hij nog een tijdje daar blijft voor iedereen, alleen voel ik me daar dan weer enorm schuldig en slecht over. morgen gaan we weer bij hem op bezoek trouwens.
Tom was vandaag lekker balorig wel hoor EN Jasper begon alleen maar te lachen toen hij me zag. Eenhalf uur lang ofzo
EN Jasper begon alleen maar te lachen toen hij me zag. Eenhalf uur lang ofzo
troel (de ~ (v.), ~en)
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
Dat van Jasper is nog wel het meest opvallendst, hij was altijd een huilbaby, van begin af aan. We dachten altijd dat hij nu eenmaal zo was, maar sinds 2wk begint hij steeds meer te lachen, hij loopt nu zelfs hardop lachend de kamer rond, dat is echt enorm! ook zegt hij nu al 6 woordjes en begint hij ineens te communiceren met ons dit maakt de mogelijke terugkomst van mijn oudste de 20e wel heel erg dubbel.
In theorie zou dat mogelijk moeten zijn, inderdaad. En het is ook wel zo dat het wel eens lukt. Maar alleen als ik niet teveel aan mijn hoofd heb en helder heb waar ik mee bezig ben en hoe dat in verhouding staat tot andere dingen. Maar vaak is zelf het ritme oppakken moeilijk omdat, stel dat er bijvoorbeeld de volgende regelmaat is: jas en schoenen uitdoen en opruimen - thee drinken en koekje eten- televisie kijken. En het 'thee drinken en koekje eten' valt om de een of andere reden weg (of gaat niet zoals ik het wil, bijv. boterham ipv koekje) dan klopt het niet, want het tv-kijken volgt op het thee drinken. Het één kan pas ná het ander. Als het niet goed gaat dan kan ik hier erg vasthoudend in zijn. Heel irritant. En dan heb ik wel iemand nodig die me even weer op weg helpt. En dan is het meestal zo weer opgepakt. Ik heb hier ook een aantal handigheidjes voor ontwikkeld waardoor het al iets beter gaat.quote:Op maandag 13 december 2004 15:06 schreef Neuralnet het volgende:
Is het voor jou dan nooit mogelijk om het ritme zelf weer op te pakken? Ik neem aan dat je alle routines uit het ritme uit het hoofd kent. Dan zou het ook mogelijk moeten zijn om het ritme na een verstoring weer op te pakken?
Ja ik wist toen niets terug te schrijven. Mijn excuses als je het niet prettig vond.quote:Btw, hoe gaat het nu? Je had me de laatste keer niet meer terug gemaild.
Er is geen land over dat ik nog ontdekken kan. Er is alleen het eiland dat ik heet. - Ted van Lieshout
OUD Gouden Toetsenbord Award 2010!
OUD Gouden Toetsenbord Award 2010!
Geldt dat voor jou altijd? Acties na elkaar uitvoeren kan ook als je tussendoor wat ontsnappingsroutes hebt. Stel dat je "het" wilt typen en je typt "hte", dan voeg je in je route backspaces in en vervolg je de route vanaf het punt dat het misgaat. Belangrijk is echter wel dat je een aantal van dit soort ontsnappingen kan aanleren (ik weet niet in hoeverre dat voor jou mogelijk is). Is er geen optie om te corrigeren, dan zou de optie "verder gaan" altijd de eerste keus moeten zijn. Je zou eens kunnen kijken naar wat anderen zeggen waardoor je weer verder gaat om daarna te proberen of je dat ook zelf kan. De abstracte manier: schrap het vervelende object uit de lijst.quote:Het één kan pas ná het ander.
Op zich is actie na actie verrichten geen slechte manier om orde in het leven te krijgen. Toch heb ik het idee dat je iets gedetailleerd kijkt terwijl je zelf eens aangaf de dingen vooral te zien als voorwerpen of objecten. Waarom specificeer je het script in je voorbeeld niet iets algemener? Je kan ook zeggen: "Ik ga een object eten/drinken zoeken. Is het naar m'n zin dan neem ik het mee, zo niet dan loop ik terug. Daarna ga ik voor de televisie zitten". Vooral het toevoegen van een keuze- en beslissingsproces is belangrijk hier.
Het geeft niet hoor. Ik was benieuwd naar hoe het afgelopen was met school. Maar dat is hier offtopic.quote:Mijn excuses als je het niet prettig vond.
Zogenaamd "fatsoenlijke" mensen ontmaskerd, de waarheid en verklaringen die iedereen wil weten: Misdefinitie op YouTube.
Anitra, bel anders eens met je verzekering om te vragen hoe je bij een (NIP-)psycholoog kunt komen op hun kosten, of er andere wegen zijn dan via de huisarts. Zij moeten je verder kunnen helpen.
Het heet niet voor niets autismequote:Op woensdag 15 december 2004 19:56 schreef Neuralnet het volgende:
[..]
Geldt dat voor jou altijd? Acties na elkaar uitvoeren kan ook als je tussendoor wat ontsnappingsroutes hebt. Stel dat je "het" wilt typen en je typt "hte", dan voeg je in je route backspaces in en vervolg je de route vanaf het punt dat het misgaat. Belangrijk is echter wel dat je een aantal van dit soort ontsnappingen kan aanleren (ik weet niet in hoeverre dat voor jou mogelijk is). Is er geen optie om te corrigeren, dan zou de optie "verder gaan" altijd de eerste keus moeten zijn. Je zou eens kunnen kijken naar wat anderen zeggen waardoor je weer verder gaat om daarna te proberen of je dat ook zelf kan. De abstracte manier: schrap het vervelende object uit de lijst.
Op zich is actie na actie verrichten geen slechte manier om orde in het leven te krijgen. Toch heb ik het idee dat je iets gedetailleerd kijkt terwijl je zelf eens aangaf de dingen vooral te zien als voorwerpen of objecten. Waarom specificeer je het script in je voorbeeld niet iets algemener? Je kan ook zeggen: "Ik ga een object eten/drinken zoeken. Is het naar m'n zin dan neem ik het mee, zo niet dan loop ik terug. Daarna ga ik voor de televisie zitten". Vooral het toevoegen van een keuze- en beslissingsproces is belangrijk hier.
[..]
Het geeft niet hoor. Ik was benieuwd naar hoe het afgelopen was met school. Maar dat is hier offtopic.
* Logician gaat morgen een lang verhaal typen over het bezoek van vanavond,maarikben te kapot nu.
truste
truste
Slaap lekker Logician
Oxy, ik ben vol bewondering over de manier waarop je alles zo duidelijk uit kunt leggen. Vooral dat stukje over mensen in andere situaties tegenkomen heeft veel herkenning en begrip hier gegeven.
Dank je wel
als ik iets meer moed heb zal ik wel weer iets over Eva vertellen, momenteel loopt mijn hoofd over van allerlei info en komt het nog niet logisch mijn mond uit
Oxy, ik ben vol bewondering over de manier waarop je alles zo duidelijk uit kunt leggen. Vooral dat stukje over mensen in andere situaties tegenkomen heeft veel herkenning en begrip hier gegeven.
Dank je wel
als ik iets meer moed heb zal ik wel weer iets over Eva vertellen, momenteel loopt mijn hoofd over van allerlei info en komt het nog niet logisch mijn mond uit
En als ze lacht, dan lacht de wereld met haar mee....
Eva ♥ en Iris ♥
Eva ♥ en Iris ♥
Ik vroeg het me alleen maar af. Ik zeg al niks meer.quote:Het heet niet voor niets autisme
Zogenaamd "fatsoenlijke" mensen ontmaskerd, de waarheid en verklaringen die iedereen wil weten: Misdefinitie op YouTube.
ik heb dit een ander topic gezet, maar ik wou vragen, oxy, heb jij dit ook?quote:ik was gevraagd om een middagje te komen helpen op school. ik zei nog dat luca dat volgens mij helemaal niet zo leuk vond, maar de juffrouw vertelde dat kinderen altijd erg enthousiast zijn als hun moeder in de klas is.
ik heb het luca nog gevraagd, en hij vond het eigenlijk maar niks, maar vond het uiteindelijk toch goed.
dus vanmiddag was het zo ver. hij vond het maar niks dat ik in de klas zat. gelukkig zat hij een lokaal verder dus hebben we elkaar niet getroffen. ik zei al tegen de juf dat luca het niks vond. ze geloofde me niet en stelde me voor om samen even in het lokaal ernaast te gaan kijken.
en inderdaad. ik werd eerst straal genegeerd en toen de juffrouw luca erop attendeerde dat ik er stond kon er een klein glimlachje af en meneer ging snel verder met zijn bezigheden.
daarna zat hij anderhalf uur in hetzelfde lokaal en nog geen twee meter van me vandaan.
nog nooit ben ik anderhalf uur lang zo straal genegeerd. twee keer keek hij even opzij of ik er nog zat en ging dan snel weer door met tekenen.
toen de jassen aangingen was het eerste wat hij zei: zo, nu ben je weer mamma.
om te vervolgen met het hartelijke: wil je NOOIT meer in mijn klas komen?
luca houdt zaken en prive strikt gescheiden
Ja dit heb ik ook wel. Maar: ik weet van mijn moeder (die leerkracht voor kleuters is) dat dit soort dingen heel vaak voorkomen bij kinderen en dat het niet perse iets hoeft te zijn dat op autisme wijst. Sommige kinderen houden school en thuis inderdaad strak gescheiden. Maar waarom vroeg je dit eigenlijk?quote:Op woensdag 15 december 2004 23:20 schreef lady-wrb het volgende:
ik heb dit een ander topic gezet, maar ik wou vragen, oxy, heb jij dit ook?
Er is geen land over dat ik nog ontdekken kan. Er is alleen het eiland dat ik heet. - Ted van Lieshout
OUD Gouden Toetsenbord Award 2010!
OUD Gouden Toetsenbord Award 2010!
Ik ben wel geen oxy, maar ik wil toch even antwoorden.quote:Op woensdag 15 december 2004 23:20 schreef lady-wrb het volgende:
[..]
ik heb dit een ander topic gezet, maar ik wou vragen, oxy, heb jij dit ook?
Ik zie dit wel vaker bij kinderen, zeker bij jongere kinderen. Bij mij op stage helpen de ouders mee met schoonmaken van de klas, met het onderhouden van de tuin. Een aantal van de kinderen in mijn klas die kijken hun ouders echt niet aan. Die zijn gewoon bezig en negeren echt gewoon.
Ik denk niet dat je dat meteen als een link moet zien naar autisme of een verwante stoornis hoor, maa rik kan me goed voorstellen dat je wel even schrikt!
troel (de ~ (v.), ~en)
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
luca heeft zo door de jaren heen gedrag vertoond dat ik niet direkt als 'standaard' gedrag bestempel. zo was het toen hij klein was bijna onmogelijk om nieuwe schoenen voor hem te kopen.quote:Op woensdag 15 december 2004 23:31 schreef Oxymoron het volgende:
[..]
Ja dit heb ik ook wel. Maar: ik weet van mijn moeder (die leerkracht voor kleuters is) dat dit soort dingen heel vaak voorkomen bij kinderen en dat het niet perse iets hoeft te zijn dat op autisme wijst. Sommige kinderen houden school en thuis inderdaad strak gescheiden. Maar waarom vroeg je dit eigenlijk?
passen was onmogelijk want hij kegelde alles door de winkel. het was altijd een gevecht om hem aan nieuwe dingen te laten wennen.
op het gebied van emoties klopt er niet zo veel bij hem. hij kan zichzelf enorm bezeren, maar dan geeft hij geen krimp. hij kan enorme woede-aanvallen hebben om niks.
hij hecht enorm aan orde. als ik iets met hem afspreek, moet het ook echt gebeuren, anders is hij helemaal uit zijn evenwicht.
ik weet heus wel dat hij niet autistisch is (al heb ik het toen hij dat gedoe met die schoenen enzo had, het me wel eens afgevraagd).
maar ik herken hier wel dingen die ik bij luca ook zie en door hier te lezen heb ik weer inspiratie gekregen om op een andere manier met hem om te gaan. (snap je het een beetje?)
Gisteravond zijn we weer bij mijn zoontje op bezoek geweest in de bleskolk, waar ik een lang gesprek heb gehad met zijn pb, het komt er op neer dat hij als wij niet hetzelfde strakke ritme vasthouden thuis binnen een paar dagen weer hetzelfde zou zijn, en dat we alles voor hem voorspelbaar moeten maken.. ik weet gewoon dat dit niet gaat lukken met 2 kleine drukte makertjes en een partner die elke week een ander rooster heeft (studie) en dan ook nog ik met drie freelance-baantjes, ik bedoel al zou ik willen dan is er geen andere optie om thuis te zijn overdag een uitkering krijg ik toch niet omdat ik samenwoon en hij een ander inkomen (stufi=bijna niks) heeft en een baantje overdag gaat ook niet lukken zonder dat ik hele dagen weg ben en alle kinderen in de creche zitten terwijl wij de creche en naschoolse opvang niet vergoed krijgen omdat we overal net buiten vallen ivm met die klote stufi. Dit maakte me gister behoorlijk down.. Een andere optie is een leefgemeenschap.. Maandag word hij van de Crisisafdeling ontslagen en komt hij waarschijnlijk naar huis, er is een kleine kans dat ze hem langer willen observeren maar hier ga ik niet van uit, en ik ben heel erg benieuwd wat voor advies ze hem meegeven. Zelf was hij hetzelfde als normaal, vroeg of hij langer mocht blijven etc.
Een andere optie is een leefgemeenschap.. Maandag word hij van de Crisisafdeling ontslagen en komt hij waarschijnlijk naar huis, er is een kleine kans dat ze hem langer willen observeren maar hier ga ik niet van uit, en ik ben heel erg benieuwd wat voor advies ze hem meegeven. Zelf was hij hetzelfde als normaal, vroeg of hij langer mocht blijven etc.
Oh Logician toch Wat is dit ontzettend naar om te horen zeg. Wat zal jij je k#t voelen. Heb je je zorgen hierover al met die pb besproken of was je toen al op weg naar huis? Ik hoop dat de mensen van de Bleskolk je hierin goed kunnen opvangen. Misschien hebben ze wel tips (al klinkt dit natuurlijk afgezaagd) ik denk dat Chavez niet het eerste kind is, dat zij ter observatie hebben gehad, waarbij ook kleinere kinderen in huis lopen.
Een hele dikke knuffel
Wat is dit ontzettend naar om te horen zeg. Wat zal jij je k#t voelen. Heb je je zorgen hierover al met die pb besproken of was je toen al op weg naar huis? Ik hoop dat de mensen van de Bleskolk je hierin goed kunnen opvangen. Misschien hebben ze wel tips (al klinkt dit natuurlijk afgezaagd) ik denk dat Chavez niet het eerste kind is, dat zij ter observatie hebben gehad, waarbij ook kleinere kinderen in huis lopen.Een hele dikke knuffel
"No hay mal que por bien no venga" Geen ongeluk zo groot, of er is altijd nog wel een geluk bij
ik heb het met zijn pb besproken en die zei dat hij natuurlijk mij moeilijk kon vragen om mijn leven om te gooien .. en ik ben bang dat hij niet het idee had dat ik echt geen betere situatie kan creeeren dan dat er nu is, ik werk 4x in de week savonds op verschillende tijden en dat doe ik zodat ik overdag thuis kan zijn voor mijn kinderen, omdat ik die liever niet in een creche heb zitten. Mocht ik dat wel doen dan zou ik ipv 28uur 40uur moeten gaan werken ivm de compensatie t.o van het geld dat ik voor de creche moet gaan betalen. ik denk ook niet dat mijn andere kinderen er gelukkig van worden en chavez zou dan ook overgeleverd zijn aan dagbehandeling of NSO en mijn vriend zit op de universtiteit en heeft elke week een ander rooster, dus dat is gewoon niet toe te passen, en het kwam er op neer dat mijn vriend misschien maar met zijn studie moest stoppen.. in de trant van wil je wel 100% je best doen? (we zijn naar enschede verhuisd voor de studie) en ik denk ook niet dat dat voor mijn vriend een optie is, ik weet het niet meer, ik voel me erg gekwetst en volgens mij is er gewoon geen goede oplossing, de enige uitkomst tot nu toe is dat Chavez het beste enig-kind was gebleven..
Jaaaaa, maar ja:Dat kon je niet weten. Bovendien heb je twee gezonde niet-autistische zonen en dat lijkt me op de lange termijn wel een zegen ..natuurlijk zou voor chavez het beste zijn als je fulltime thuis was met een man die goed verdiende en dat chavez enig kind was en weinig prikkels en me dit en me dat......maar ja, dit is wel je leven en geen werk!!!!
Dat is het nadeel: je kan gewoon niet een heel gezin vragen om maar op te houden met leven zodat 1 kind het redelijk kan volhouden, is ook niet eerlijk tegenover Chavez. Nee hoor, dat heeft die pb dan gewoon niet goed kom op zeg, als een kind zulke ernstige problematiek heeft kun je toch niet zeggen: joh ga lekker naar huis en wij wachten wel af? Niet gezegd dat Chavez nooooooit naar huis kan en aaaaaaltijd vreselijk problematisch is en zo, want dat weet ik natuurlijk niet, maar ze kunnen je niet laten zwemmen zo. Toch?? .... toch??........
Dat is het nadeel: je kan gewoon niet een heel gezin vragen om maar op te houden met leven zodat 1 kind het redelijk kan volhouden, is ook niet eerlijk tegenover Chavez. Nee hoor, dat heeft die pb dan gewoon niet goed kom op zeg, als een kind zulke ernstige problematiek heeft kun je toch niet zeggen: joh ga lekker naar huis en wij wachten wel af? Niet gezegd dat Chavez nooooooit naar huis kan en aaaaaaltijd vreselijk problematisch is en zo, want dat weet ik natuurlijk niet, maar ze kunnen je niet laten zwemmen zo. Toch?? .... toch??........
DANYEL EN THIJS
....maar daarna ben ik weer triestig...
....maar daarna ben ik weer triestig...
Ik kan me voorstellen dat Chavez tijdelijk weer naar huis zou komen totdat er eventueel plaats is elders en dat je in de tussentijd zo goed en kwaad als het kan een mooi schema maakt. Met een mooi picto bord desnoods, en daar gewoon op aangeven wat het rooster van W is.quote:Op donderdag 16 december 2004 12:46 schreef Catootje het volgende:
Jaaaaa, maar ja:Dat kon je niet weten. Bovendien heb je twee gezonde niet-autistische zonen en dat lijkt me op de lange termijn wel een zegen ..natuurlijk zou voor chavez het beste zijn als je fulltime thuis was met een man die goed verdiende en dat chavez enig kind was en weinig prikkels en me dit en me dat......maar ja, dit is wel je leven en geen werk!!!!
Dat is het nadeel: je kan gewoon niet een heel gezin vragen om maar op te houden met leven zodat 1 kind het redelijk kan volhouden, is ook niet eerlijk tegenover Chavez. Nee hoor, dat heeft die pb dan gewoon niet goed kom op zeg, als een kind zulke ernstige problematiek heeft kun je toch niet zeggen: joh ga lekker naar huis en wij wachten wel af? Niet gezegd dat Chavez nooooooit naar huis kan en aaaaaaltijd vreselijk problematisch is en zo, want dat weet ik natuurlijk niet, maar ze kunnen je niet laten zwemmen zo. Toch?? .... toch??........
Maar zijn studie hiervoor opgeven, nee dat zou ik nooit doen.
troel (de ~ (v.), ~en)
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
Nooit?quote:Op donderdag 16 december 2004 12:49 schreef Troel het volgende:
[..]
Ik kan me voorstellen dat Chavez tijdelijk weer naar huis zou komen totdat er eventueel plaats is elders en dat je in de tussentijd zo goed en kwaad als het kan een mooi schema maakt. Met een mooi picto bord desnoods, en daar gewoon op aangeven wat het rooster van W is.
Maar zijn studie hiervoor opgeven, nee dat zou ik nooit doen.
Ook niet voor het welzijn van je kind?
Ik was van plan volgend jaar aan een studie te beginnen die ik eigenlijk altijd al heb willen doen, ook om op die manier meer geld te gaan verdienen dan ik nu doe,
maar ik ben gaan twijfelen of dit mijn gezinssituatie wel ten goede zal komen.
Met name mijn oudste heeft nogal wat aandacht nodig, daar moet ik redelijk bovenop zitten om hem 'erbij' te houden, maar ik denk toch echt niet dat ik dat op het spel ga zetten voor een studie, hoe graag ik die ook zou willen doen.
Dan maar wat langer in deze baan, maar never ten koste van zijn welzijn.
Ik ken de situatie van Logician niet zo goed, maar dat 'nooit' vond ik een beetje erg kort door de bocht.
Als het pannen van daken waait
Als het gras naar je voeten graait
Als de wind langs je wangen aait, hier ben ik
Als het gras naar je voeten graait
Als de wind langs je wangen aait, hier ben ik
Ik heb het nu over de situatie van Logicain en wat ik zou doen als ik in haar situatie zat... Ik denk dat het voor elk "geval" weer anders is.quote:Op donderdag 16 december 2004 13:55 schreef shmoopy het volgende:
[..]
Nooit?
Ook niet voor het welzijn van je kind?
Ik was van plan volgend jaar aan een studie te beginnen die ik eigenlijk altijd al heb willen doen, ook om op die manier meer geld te gaan verdienen dan ik nu doe,
maar ik ben gaan twijfelen of dit mijn gezinssituatie wel ten goede zal komen.
Met name mijn oudste heeft nogal wat aandacht nodig, daar moet ik redelijk bovenop zitten om hem 'erbij' te houden, maar ik denk toch echt niet dat ik dat op het spel ga zetten voor een studie, hoe graag ik die ook zou willen doen.
Dan maar wat langer in deze baan, maar never ten koste van zijn welzijn.
Ik ken de situatie van Logician niet zo goed, maar dat 'nooit' vond ik een beetje erg kort door de bocht.
Ik zou een studie Frans gaan doenquote:Ik was van plan volgend jaar aan een studie te beginnen die ik eigenlijk altijd al heb willen doen, ook om op die manier meer geld te gaan verdienen dan ik nu doe,
troel (de ~ (v.), ~en)
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
Wij worden collega's als het goed is.
Als het pannen van daken waait
Als het gras naar je voeten graait
Als de wind langs je wangen aait, hier ben ik
Als het gras naar je voeten graait
Als de wind langs je wangen aait, hier ben ik
[edit slowchatten mag niet, ik mail je even]quote:Op donderdag 16 december 2004 14:07 schreef shmoopy het volgende:
Wij worden collega's als het goed is.
troel (de ~ (v.), ~en)
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
