Pink Floyd (deel II)

Ja, Wright is een tragisch geval. Het is echt eeuwig zonde dat hij zo'n luie donder was en dat hij persoonlijk niet overweg kon met Waters, zodat ze niet meer hebben samen gewerkt. Hij voegt namelijk met zijn geluid precies dat dromerige, moody element aan DSOTM toe, dat het zo'n onweerstaanbare plaat maakt. Zonder zijn inbreng - Breathe, The great gig in the sky, Us and them - was het niet half zo'n goeie plaat geworden. Gilmour en Waters waren toch meer rockers.

En ook op WYWH is hij heel goed, hij laat op het laatst Shine on you crazy diamond heel mooi wegsterven. Helaas was dat ook gelijk het laatste wat hij creatief voor PF heeft gedaan. Hij kon volgens mij ook niet echt mee met de agressiviteit en woede van Waters op de latere albums, daar was hij veel te zachtaardig voor.

Ik heb 'Wet Dream' van Richard Wright ook altijd erg goed gevonden.

Wet Dream is erg mooi inderdaad.
Die andere van hem ( Broken China ) ken ik overigens niet. Iemand anders wel ?

tvp

quote:

Op zaterdag 11 december 2004 22:03 schreef fripper het volgende:
Wet Dream is erg mooi inderdaad.
Die andere van hem ( Broken China ) ken ik overigens niet. Iemand anders wel ?

ja! Ook een sterk album, hoewel het me toch iets minder doet dat 'Wet Dream'. Misschien is het omdat die een beetje ouderwetser en gedateerder klinkt

quote:

Op zaterdag 11 december 2004 21:27 schreef OProg het volgende:

[..]

Misschien moet je een dieper in de muziek duiken om te ontdekken dat dit onzin is. Er is zoveel meer dan dat, ook nu nog.

Tuurlijk zal er best nog iets goeds zijn, maar ik heb geen flauw idee waar ik moet zoeken. Ik ben 47, en opgegroeid met muziek uit de 60's en 70's. In de 80's vond ik alles al minder worden, in de 90's werd dat gevoel sterker, en nu vind ik al het hitwerk gewoon niks meer. Maar zoals je zegt, misschien moet ik wat dieper in de muziek duiken. Noem een een groep of zo?? Als je stromingen van tegenwoordig noem hou ik van ambient (Enigma enz.), doom ("Moonspell"). Geef me eens een paar aanwijzingen van wat ik nu nog goed zou vinden. Ik noem wat namen van toen die ik goed vond: vanzelfsprekend PF, Paul McCartney (& Wings), ELO, Beatles, Bee Gees, Tomita.

quote:

Op zaterdag 11 december 2004 17:49 schreef Soul79 het volgende:
Waters zingt inderdaad geweldig op Animals en The Wall. Maar volgens mij is er in de studio toch behoorlijk aan zijn stem gesleuteld, want op live-versie van The wall is het toch een stuk minder.

En Echoes, jij als kenner van PF-oude stijl-live weet daar misschien meer over. Ik heb altijd begrepen dat Waters maar een matige bassist was en dat in de studio meestal Gilmour de bas inspeelde, omdat dat sneller en beter ging. Maar live kon dat natuurlijk niet. Aangezien Waters in het begin ook weinig zong, moet de kwaliteit van Pink Floyd live toch voornamelijk Gilmour/Wright zijn geweest, terwijl Waters er maar een beetje bij stond. Of compenseerde hij dat met allemaal gekkigheden?

Ik heb nog nooit gehoord dat Gilmour ook de bas in de studio inspeelde. Op de pompeii video zie je Roger gewoon de bas van Us and them geloof ik inspelen. Live merk je niets van de 'onkunde' van Roger. Pink Floyd speelt geen ingewikkelde dingen, het is de samenspel van hun 4'n die het hem doet. Ik vind trouwens dat Nick erg wordt onderschat. Vooral in de beginperdiode speelt hij zo aparte drumpartijen. Het lijkt wel alsof ie uit de maat speelt, met steeds een fill. Goed te zien op de Pompeii video. Roger speelde trouwens niet alleen bas, maar deed ook veel met zijn gong (die dan in de brand vloog als special effect). En af en toe wat geluidseffecten. Tijdens On The Run stonden ze live met 3 man aan de knoppen te draaien. Met de VC3 synthesizer (daar zie je Roger mee bezig op de Pompeii video)
Best knap dat ze vaak alle 4 totaal verschillende partijen speelde, maar dat het toch klinkt als een geheel. Zoals Saucerful of secrets. Dat is eigenlijk gewoon gecontroleerde "herrie".

Dat over Waters als matige bassist heb ik onder meer uit een interview met Gilmour. Hier een fragment:

“M: Was Roger an effective bassist back then?
DG: He had developed his own limited, or very simple style. He was never very keen on improving himself as a bass player and half the time I would play the bass on the records because I would tend to do it quicker. Right back to those early records; I mean, at least half the bass on all the recorded output is me anyway.
M: This is not a widely acknowledged fact.
DG: Well, I think it's been said, but it's certainly not something we go around advertising. Rog used to come in and say "Thank you very much" to me once in a while for winning him bass-playing polls.
M: Did you play the fretless bass on "Hey You"?
DG: Yeah. Hmm. Roger playing fretless bass? Please! [laughs]”
Musician, August 1992.

Kan natuurlijk zijn dat dit gewoon muggeziften van Gilmours kant is, maar Waters heeft verder ook nooit onder stoelen of banken gestoken dat instrumenten bespelen hem niet zo interesseert. Ik denk ook dat het alleen voor de moeilijkere baspartijen geldt, zoals bijvoorbeeld ook in Pigs.

Hé Echoes,

wist je dat er in de jaren negentig een Nederlands Pink Floyd fanzine bestond onder de naam Echoes?

PS mijn username hoef ik jou niet uit te leggen

quote:

Op zondag 12 december 2004 16:16 schreef Soul79 het volgende:
Dat over Waters als matige bassist heb ik onder meer uit een interview met Gilmour. Hier een fragment:

“M: Was Roger an effective bassist back then?
DG: He had developed his own limited, or very simple style. He was never very keen on improving himself as a bass player and half the time I would play the bass on the records because I would tend to do it quicker. Right back to those early records; I mean, at least half the bass on all the recorded output is me anyway.
M: This is not a widely acknowledged fact.
DG: Well, I think it's been said, but it's certainly not something we go around advertising. Rog used to come in and say "Thank you very much" to me once in a while for winning him bass-playing polls.
M: Did you play the fretless bass on "Hey You"?
DG: Yeah. Hmm. Roger playing fretless bass? Please! [laughs]”
Musician, August 1992.

Goedemorgen zeg, hoe bedoel je rancuneus?!?

Zelfs bij de Pompei-registratie komt al duidelijk naar voren dat Pink Floyd geen hechte vriendenclub is.

Tijdens Pigs speelde Snowy White inderdaad de bas (tijdens concerten).
Wat er waar is van wat Gilmour en Waters over elkaar beweren, durf ik niet te zeggen. Er zal wel een kern van waarheid in zitten. Het gaat ook niet om de persoonlijkheden op zich, maar hetgeen wat ze met z'n 4'n teweegbrachten. En dat is gewoon briljante muziek. Onovertroffen.

Omayyad, ken wel, dat weet ik niet

Roger was misschien geen superbassist, maar of je Gilmour moet geloven...
Het is natuurlijk 't ene woord tegen het andere.
Ik vind Roger veel belangrijker om z'n prachtige songs, heftige teksten en gewoon machtige stem.

Tja, het is natuurlijk ook niet voor het eerst dat bandleden die totaal niet met elkaar overweg konden, samen tot geweldige dingen kwamen. En Waters en Gilmour vulden elkaar gewoon fantastisch aan in creatief opzicht - Waters met zijn ideeën, teksten en concepten, Gilmour met zijn muziek. En vroeger ook nog Wright natuurlijk.

Verder denk ik dat het met de rancune op zich wel meevalt, van Gilmours kant dan. Hij heeft ook vaak toegegeven dat hij ontzettend veel aan Waters te danken heeft en dat hij hem eigenlijk dankbaar is dat het zo'n drammer kon zijn - anders was PF waarschijnlijk niet zo groot geworden, omdat Gilmour en Wright nu eenmaal een beetje lui waren aangelegd. Ze hadden Waters echt nodig om ze te pushen. Waters op zijn beurt is altijd nogal sarcastisch in zijn meningen. Maar goed, zijn teksten zijn vaak ook sarcastisch.

Ik vind hetgeen ze over elkaar zeggen in zoverre interessant dat het vaak wel een aantal dingen opheldert over hoe hun muziek tot stand kwam - en bij mooie muziek vind ik dat altijd leuk om te weten.

En trouwens, Gilmour mag dan een veel betere gitaarspeler zijn dan Waters een bassist, maar eigenlijk zie ik Gilmour in eerste instantie als geweldig muzikant en dan pas als gitarist. Zo hoort het ook, want gitaristisch vertoon als van Satriani (wat ik ken tenminste) vind ik niet bijster interessant. Gilmour doet bijvoorbeeld in het tweede deeltje van Atom heart mother (als hij de cello 'naspeelt') niet bijzonder virtuoos, maar het is ontzettend mooi. Raar eigenlijk dat hij zich zelf later van dit stuk heeft gedistantieerd. Ik ga er dan maar van uit dat hij het dan alleen heeft over de stukken met koor en orkest.

Weet iemand een paar sites waar ik wat verdere informatie over Pink Floyd en hun albums kan vinden? Ik ken alleen hun muziek en ik weet wie wat doet, maar wat inside-information zou ook leuk zijn. TIA

quote:

Op maandag 13 december 2004 16:19 schreef luked45 het volgende:
Weet iemand een paar sites waar ik wat verdere informatie over Pink Floyd en hun albums kan vinden? Ik ken alleen hun muziek en ik weet wie wat doet, maar wat inside-information zou ook leuk zijn. TIA

Ik raadpleeg vaak de sites http://www.brain-damage.co.uk/ en http://www.rogerwatersonline.com/... er zijn er natuurlijk veel meer, maar deze steken er wat mij betreft bovenuit. Wanneer je iets van Pink Floyd zoekt, kan ik je verder nog de site http://www.floydstuff.com/ aanbevelen.

mvg.

quote:

Op maandag 13 december 2004 10:42 schreef Echoes het volgende:
Omayyad, ken wel, dat weet ik niet

zie http://www.pf-roio.de/roio/roio-cd/omay_yad.cd.html

Eventjes iets anders. Wie van Pink Floyd is ook al weer jarig op 27 januari?

Nick Mason

Vergeet Syd Barrett niet

Wat is er er met Syd. De man heeft Pink Floyd uitgevonden. Hij vond ook het mooie geluid uit wat je krijgt als je een Zippo over de snoeren van je elektrische gitaar schuurt.
Pink Floyd is denk ik wel de beste band ooit. Beter dan fucking Intwine of zoiets triests als Maroon5. Daar krijg ik kots neigingen van.

Lekkere vergelijking

zelfs beter dan 50 cent!

Dit is een mooie, nieuwe Mark Wilkinson illustratie.

quote:

Op zondag 12 december 2004 13:39 schreef luked45 het volgende:

[..]

Tuurlijk zal er best nog iets goeds zijn, maar ik heb geen flauw idee waar ik moet zoeken. Ik ben 47, en opgegroeid met muziek uit de 60's en 70's. In de 80's vond ik alles al minder worden, in de 90's werd dat gevoel sterker, en nu vind ik al het hitwerk gewoon niks meer. Maar zoals je zegt, misschien moet ik wat dieper in de muziek duiken. Noem een een groep of zo?? Als je stromingen van tegenwoordig noem hou ik van ambient (Enigma enz.), doom ("Moonspell"). Geef me eens een paar aanwijzingen van wat ik nu nog goed zou vinden. Ik noem wat namen van toen die ik goed vond: vanzelfsprekend PF, Paul McCartney (& Wings), ELO, Beatles, Bee Gees, Tomita.

Tip : Porcupine Tree..door velen geroemd als zijnde "de nieuwe pink floyd" (wat natuurlijk niet echt een eerlijke vergelijking is maar dat terzijde).. Mijn favoriete band aller tijden..geniaal, spacey, lange uitgesponnen nummers, dromerige teksten...

geef maar een gil alsje meer wil weten

quote:

Op maandag 13 december 2004 23:10 schreef OProg het volgende:
Nick Mason

oh ja, dan ben ik ook jarig

@OProg: DIe is best tof!