Vlens? Ik zit vast!
Humanitaire interventies.
Alvorens ik u allen verwittig van mijn uiterst voorzichtig geformuleerde visie betreffende humanitaire interventie, lijkt het mij verstandig eerst de terminologie te behandelen.
Hoewel het begrip 'humanitaire interventie' in de politiek van alledag gebruikt dan wel misbruikt wordt, is er geen duidelijke definitie van dit begrip. In mijn visie is humanitaire interventie gerechtvaardigd, wanneer er sprake is van hellenangst en pijn. Door naar de rechtvaardiging te kijken, wordt de terminologie ook vergemakkelijkt. Met andere woorden, we nemen de legitimiteitsperceptie onder de spreekwoordelijke loupe. Neem bijvoorbeeld Kosovo. Daar was in zoverre sprake van hellenpijn en angst, dat andere landen zich geroepen voelden om daar in te grijpen, met alle mogelijke middelen, inclusief gewapend militair geweld. En hier stuiten we meteen op de grote contradictie binnen humanitaire interventies. Wat is er namelijk humanitair aan gewapend geweld? Dat brengt enkel meer hellenangst en pijn! Met name indien Dutchbat troepen ingezet worden, vergroot de aanwezige hellenangst en pijn. Daarom bedingt men dan ook een verbod op onrechtmatig danwel buitensporig geweld en deze regel is uiteraard ius cogens.
Enfin, ik dwaal af. Het leven is lijden. Wordt er in een deel van dit rondzwevende, nutteloze stukje aardkloot meer en intenser geleden (d.w.z. overmatige hellenpijn en angst) dan elders, dan mag men verwachten dat er ingegrepen wordt, op humanitaire gronden.
Met lettergrootte 72 kom je op 18 pagina's.
Echte liefde!En ik zag dat het goed was.