Jank *hier* om Season Endings

Oh.

Even bedankt voor het enigsinds verpesten van Friends voor mij, ik denk: ik lees het nog even door, ookalben ik een man, er staat toch dat ik het moet lezen, dus dat doe je dan, krijg je dit soort shit.

Series komen en gaan, niet zo melodramatisch hoor.

Mag ik niet reageren? Ik ben een half wijf.

"season endings"??? , doe dan de hele titel óf in t engels, óf in t nederlands

Helemaal gelijk heb je. Vandaag was SatC ook al zo geweldig, ik hoop zo dat het goedkomt met Big, ik moest al bijna huilen toen ze zo met zn vieren aan tafel zaten. Echt zo erg dat het stopt .

't is maar een serie

quote:

Op dinsdag 23 november 2004 22:18 schreef on_air het volgende:
Zijn we zo gevoelig voor goedkope, doorzichtige gefabriceerde emoties van Hollywood?

Ja! Geweldig toch!

Oh.

quote:

Op dinsdag 23 november 2004 22:26 schreef MeneerGiraffe het volgende:
't is maar een serie

Nie-hiet! It is a way of life.

quote:

Op dinsdag 23 november 2004 22:28 schreef on_air het volgende:

[..]

Ssstt.

En niet eens even je excuses aanbieden omtrent friends.

Ik vind het jammer, er is nl. niks leuks voor in de plaats gekomen..enige meeleefseries zijn dan nog Gilmore Girls en ook E.R. maar verder..

quote:

Op dinsdag 23 november 2004 22:18 schreef on_air het volgende:

-Spoiler_

Heb je nou zojuist het einde verklapt?

Gelukkig hou ik wel 1 keer in de maand Sex and the City avond met 3 vriendinnen . De hele avond en nacht dvd's kijken, het hele seizoen .

quote:

Op dinsdag 23 november 2004 22:37 schreef ZOWIEE het volgende:

[..]

Heb je nou zojuist het einde verklapt?

Ja dus

Wat nog veel erger is: Radar gaat naar huis. Want z'n oom Ed is dood

quote:

Op dinsdag 23 november 2004 22:35 schreef on_air het volgende:

[..]

Lieverd, het spijt me. Dat was niet de bedoeling. Maar als het het volgt op Yorin, ik neem aan dat je dat doet, dan zul je vast wel de aflevering hebben gezien waarin Chandler en Monica een huis hebben gekocht ... 1+1=3 ...

Ally verhuist ... Buffy's stadje werd opgeblazen (verhuizen?), Angel is zijn kantoor kwijt ...

_{Serie's komen en gaan hoor, niet zo melodramatisch ...}.

Hehehe, ja, die kon ik terug verwachten natuurlijk. Maar ik volg het eigenlijk niet helemaal onwijs iedere week. Laatste paar weken dan weer wel, maar van dat huis wist ik niets.

In any case..... Succes. Open eventueel een topic in R&P

quote:

Op dinsdag 23 november 2004 22:40 schreef on_air het volgende:

[..]

Als jij even edit niet meer.

Ow met terugwerkende kracht ben ik het nu vergeten zeker

quote:

Op woensdag 24 november 2004 07:27 schreef on_air het volgende:

[..]

Arme Radar.
Zonder hem is het toch niet hetzelfde/

Precies!
Op de een of andere manier heb ik het nooit voor elkaar gekregen om alle afleveringen te zien. Dan mis ik er 1 of 2 en dan zijn er ineens allemaal mensen weg
Maar hoe vaker het herhaald wordt, des te completer mijn plaatje wordt

Ik ben een man en toch ga ik posten

Ik mis:
Angel
X-Files
En het meest: BUFFY

Sex and the city. Ik zal het zó missen! Maarrr... herhalingen zijn ook fijn!

quote:

Op dinsdag 23 november 2004 22:18 schreef on_air het volgende:
Ja, een wijven topic. Heren, lees, beslis en ren, ren weg!

Sex & The City, er is een apart topic, maar ik ga generaliseren.
De laatste twee afleveringen. Net is de ene laatste afgelopen en met tranen in de ogen zit ik naar de tv te staren. Carrie, Big ., the girls ... de stomme Rus .
Als ik nu al met tranen zit, alle vorige seizoenen die in je achterhoofd meespelen, hoe moet het dan volgende week? Nooit meer S&tC ... Weer een leegte in mijn persoonlijke tv-gids.

[knipje ivm overzicht enzo]

De strikvraag: ligt het aan mij (ons) vrouwen? De hormonen? Worden de season finales altijd uitgezonden als je lekker aan het PMSen bent? Zijn we zo gevoelig voor goedkope, doorzichtige gefabriceerde emoties van Hollywood? Of is het gewoon in een periode kunnen genieten van de meest opvallende en basic emoties die een mensen, ieder mens, meemaakt in zijn/haar leven?

Nog een week ... dan kan ik weer afscheid nemen van een groep mensen die niet ech bestaan, die niets voor mij betekenen in het echte leven, maar die ik toch zal missen als een stel vrienden waarmee je zulke gezellige avonden hebt gehad.

Och mens, hou op!
Toen Carrie tegen Big schreeuwde "You and I? NOTHING! brulde ik het uit! En toen Miranda zei "Go get our girl back" kwam mn vriend de keuken uit rennen om te vragen wat er was, zo erg griende ik. :') . Volgende week gaat de telefoon er uit en ik heb al extra kleenex gekocht. Mijn dinsdagavond, wat doen ze? ! Geen leuke outfitjes meer, geen scherpe dialogen meer, geen geslet met Samantha, geen getrut met Charlotte, geen stoerheid meer met Miranda en geen überstylishheid meer met Carrie. En mn Mr. Big obsessie? Hoe moet het daar nu mee verder? .

Vooral je laatste alinea is treffend. Als een serie je echt pakt en je elke week braaf voor de buis zit, dan worden het ook je vriendinnetjes. Je leeft je in in de karakters, een van de karakters wordt je favoriet en je kan met je (echte) vriendinnen heerlijk hun (wan)daden bespreken. Als je favoriete karakter iets stoms doet, brul je tegen de tv en zap je tijdens de reclame geërgerd naar een ander programma, om vervolgens op tijd weer terug te schakelen, omdat je geen seconde wil missen.

Als je favoriete karakter iets fijns overkomt, word je zelf ook helemaal blij, hoe rot je je ook voelt.

Season endings zijn net zo naar en fijn als het laatste hoofdstuk van een goed boek. Je wíl weten hoe het afloopt en je ogen vliegen over de bladzijde. Na een paar alinea's hou je op en laat je alles goed tot je doordringen om de kern goed te bevatten en omdat je het niet al te snel uit wil lezen. Als je de laatste pagina hebt gelezen en je het boek dicht slaat, dan voel je je -hoe tegenstrijdig- bevredigd en leeg tegelijk. Bevredigd omdat je weet hoe het is afgelopen en leeg omdat het verhaal uit je leven verdwijnt en je nooit meer gulzig een pagina om zal slaan omdat je moet weten hoe het verder gaat met die hoofdpersoon.

Natuurlijk blijven de herhalingen leuk, maar bij nieuwe seizoenen kijk ik reikhalzend uit naar de plotwendingen en nieuwe (al dan niet hilarische situaties). En dan, de laatste aflevering. Bij de meeste series is er -gelukkig- sprake van een happy end, dus natuurlijk ben je blij dat iedereen goed terecht is gekomen. Maar toch.. je zal ze moeten missen. .

Terug naar de strikvraag; ligt het aan "ons vrouwen"? Zijn onze hormonen inderdaad zo makkelijk te bespelen door commercie? Een volmondig ja. Vrouwen hebben meer inlevingsvermogen dan mannen. Wat Carrie meemaakt, heb ik ook meegemaakt. Mijn foute man is helaas nooit goed geworden en uit mn leven verdwenen, maar haar foute man komt eindelijk tot inkeer en verwordt de perfecte man waar élke vrouw van droomt. Een realistisch sprookje dus. En daarom worden we zo meegesleept, we herkennen het gevoel, hebben hetzelfde meegemaakt en hebben dezelfde dromen. En als zo'n stukje droom verdwijnt, dan is het janken geblazen.

Ik beschouw mezelf als een intelligente vrouw, maar volgende week zit ik jankend voor de buis omdat ik -gedwongen- afscheid moet nemen van mijn vier beste TV-vriendinnetjes. :'( . En dat stukje verlies zal ik altijd bij me blijven dragen. . Tot de slimme mensen in Hollywood nieuwe vriendinnen voor me bedenken en ik me elke week een half uurtje in hen kan verliezen. .