Zwangerschap en geboorte deel 114

Githa, ik kan me voorstellen dat je flink geschrokken bent hoor. dit verwacht je gewoon niet. het is inderdaad op zich niks ernstigs, ik kan je misschien geruststellen door te vertellen dat een erg leuke en kerngezonde neef van me ook 6 vingers (of tenen, dat weet ik niet zeker meer ) had bij de geboorte. wat was eigenlijk de reden voor die screenings-echo?

met mij alles ok, gisteren bloed laten prikken voor Hb-meting maar ik verwacht geen vreemde uitslagen want ik voel me over 't algemeen prima. wel moest ik vandaag ineens weer es flink kotsen door een maagzuur-aanval maar dat is voor 't eerst sinds maaanden en ik was ook wat erg druk geweest. gisteren moest ik 3 uur lang surveilleren bij een tentamen in een enorme hal (met zo'n 800 studenten). dat was eigenlijk wat teveel gevraagd, 's avonds had ik vreselijk last van m'n bekken en rug. maar m'n werk zit er nu weer op dus ik heb al lekker vroeg tijd om goed uit te gaan rusten (afgezien van het zorgen voor Piet dan). ik zit nog steeds op +8 kilo.

lily heeft de fysiotherapie al wat geholpen?

De reden was dus dat ze dachten iets gezien te hebben...maar omdat het zo'n druktemaker is nog niet genoeg kunnen zien

Ach Githa, ik kan me je helemaal voorstellen. Je hoeft je echt niet schuldig te voelen, je wilt gewoon dat je babietje gezond is. Dit verwacht je eik niet, dus dan schrik je toch. En het is beter om er nu achter te komen dan na de geboorte. Nu kun je aan het idee wennen en ook rustig bekijken wat je kan doen. Neem de tijd en jullie komen er wel uit.

Girly, hier is wat mosterd na de maaltijd. Maar ik las het vanmiddag pas en had toen geen tijd om te reageren. Lieve meis, hoop echt voor je dat dit half jaar voor je voorbij vliegt. En probeer wat afstand te nemen, oftewel zoek wat afleiding. Want ik zou er ook behoorlijk verdrietig raken als ik jou was. Maar niet de moed opgeven hoor! Over een half jaar mogen jullie weer. Probeer het wat van je af te schudden en kom tot rust.

Dikke voor jullie allebei dames.

Lief dat jullie zo reageren voel me al wat beter door jullie lieve reacties die me goed helpen om er het positieve uit te halen
Ik ga nu lekker naar bed want ben helemaal op .... Morgen weer een nieuwe dag zullen we maar zeggen

Githa, mijn broertje had dit ook. Aan de pink van zijn rechterhand hing in het midden nog een heel klein pietepeuterig vingertje. Ik dacht eerst ook dat het heel eng zou zijn, maar dat viel heel erg mee. Bij mijn broertje kon het niet meteen na de geboorte af gebonden worden, dus hij is pas na een paar maanden er aan geholpen, inmiddels is dat alweer 10 jaar geleden en zie je er helemaal niks meer van (en verder is 'ie zo gezond als een vis).

Melonovy, fijn dat je rugpijn gelijk een stuk minder is door die buikband, voor mij werkt het ook super, dus ben blij dat het voor jou ook zo werkt !

Xanthe, Wat een lieffie !!!

Githa, kan me helemaal voorstellen dat je hier mee zit hoor, iedereen wil toch dat zijn kindje gezond is, en dan het liefst 100% en niet 99,8% ofzo. Gelukkig is het geen erge aandoening wat ik zo lees van Loena enzo, dus het zal allemaal best goedkomen en ik weet zeker dat je zelfs dat 11de vingertje straks 1 van de 11 mooiste vingertjes van de wereld zult vinden

Gisteren had ik 'iets' teveel gedaan en mijn rug was dus heftig aan het protesteren... Ik was al om 8 uur naar boven gegaan, want ik had al zo'n vermoeden dat ik later op de avond wel wat problemen zou krijgen met traplopen Nou dat was maar goed ook, want toen ik om 10 uur naar de wc moest kon ik geen kant meer op... Het is van mijn bed naar de wc welgeteld 5 meter en ik heb er 3 minuten over gedaan om er te komen Mezelf al voortsleurend aan de trapleuning, een wasmand, en de douchecabine.. Toen ik dus eenmaal zat heb ik maar mijn man geroepen, want ik vroeg me af hoe ik er weer af moest komen Al hangend aan zijn middel ben ik zo weer naar bed geschuifeld, waar we slap van het lachen op terecht kwamen, wat voelde ik me stom zeg Dan is 5 meter opeens een heeeeeeel eind

quote:

Op donderdag 11 november 2004 20:45 schreef Loena-tik- het volgende:
Wow wat een mooi poppetje heeft Xanthe in d'r buik (tis zo te zien al lekker mollig aan het worden, ik zie gewoon al wangetjes )

Hopenlijk krijgt ie niet mijn bouw maar wel mjn neus

Hmmm ik was vanavond voor het gemak even op de grond gaan zitten , vergeten dat ik niet zo makkelijk meer overeind kan komen....
Jeroen heeft dus aardig in een deuk gelegen en heeft uiteindelijk overeind moeten helpen....
Normaal kan ik nog wel overeind komen , maar dan heb ik meer ruimte om me heen , maar dan ziet het er ook niet uit

quote:

Op donderdag 11 november 2004 20:45 schreef Loena-tik- het volgende:
Wow wat een mooi poppetje heeft Xanthe in d'r buik (tis zo te zien al lekker mollig aan het worden, ik zie gewoon al wangetjes )

Ik zeg niks . . .

Xanthe wat een mooie echo heb je daar

Githa wat zul je geschrokken zijn, zou iedereen denk wel doen, ik kan er alleen weinig van zeggen aangezien ik het niet ken en ook nog nooit van had gehoord ook. toch een dikke knuf en ben blij dat ik ook kan lezen dat het niks ernstigs is misschien een tip of nie, ik moest bij de laatste echo 2 uur vantevoren niks meer eten en ook niks drinken om de suiker die erin zit, dan zou kindje het stilst zijn aangezien de hersentjes ge-echoot werden e.d. misschien werkt het bij jou kleintje ook, wie weet.

Ladybos kijk je uit

quote:

Op donderdag 11 november 2004 22:36 schreef ThunderChild het volgende:

[..]

Ik zeg niks . . .

Mooie echo, Xanthe

Kan me ook voorstellen dat je geschrokken bent, Githa, maar gelukkig is het niks ernstigs

Mijn ischias-klachten zijn gelukkig sterk verminderd, Bix Het werken valt me wel nog steeds zwaar en heb op het eind van de dag rugklachten maar nog 3 weekjes volhouden .....

offtopic:
Een kennisje is van de week met 37 weken (thuis) bevallen. De bevalling duurde 3 uur!! en het is een klein poppetje maar alles goed verder. Daar teken je toch voor....

Xanthe wat een mooie echo

Githa, logisch dat je geschrokken bent, zou iedereen doen denk ik. Maar gelukkig is het niks ernstigs en komt het allemaal wel goed joh!

Ik ben idd blij dat het niks ernstigs is en of de rest allemaal gezond is hoop ik snel te horen ...Martineke Thnx voor de tip dat hebben ze hier nooit verteld en wie weet maakt het verschil zodat we een mooie clos-up kunnen maken. D Vk dacht dat ik het beste nog 2 a 3 weken kon wachten omdat ik dan over de 30 weken ben zodat hummeltje al minder bewegingsvrijheid heeft....Gaan we dus maar doen he.

Nu eerst maar ff bloed laten prikken op ijzer en suiker dan hebben we dat ook weer gehad


Stiekemurd ....nog niks te melden ? _{just checking}

Ladybos voorzichtig doen hoor !

Githa ik kan me goed voorstellen dat je schrikt en dat je toch enigszins teleurgesteld bent. Ook kan ik me voorstellen dat je je daar dan weer schuldig over voelt, maar het lijken me allemaal hele logische reacties. Succes met de verdere onderzoeken, we duimen voor een goed afloop

Is Stiekemurd niet jarig vandaag of vergis ik me?

Ik dacht de 14e

ah, dat zou ook kunnen...

Nee, zondag de 14de schreef ze in het vorige deeltje

_{is al gezegd}

Githa, een schrik reactie lijkt me niet vreemd hoor.
knuffel

Hey Githa,

Ik begrijp je ook wel hoor. Dikke knuf. Komt allemaal wel goed.

Hier zijn we maar even naar het ziekenhuis geweest...... Vannacht om 00.00 uur begon het een partij te rommelen!!! Echt mega krampen... deze hebben de hele nacht geduurd. Om 4 uur eruit gegaan en ff tv gekeken. Toen maar onder de douche de weeëndans gedaan, dat hielp erg goed. Tegen 6 uur weer terug bed in en om 7 uur...... was het gewoon bijna over!!!! Toch maar het ziekenhuis gebeld, want de artsassistent zei dat ik altijd ff moet bellen als ik pijn, krampen zou hebben. Ziekenhuis me toch maar laten komen voor een CTG en bloeddruk check. Nou mijn hummel vindt het gewoon veeeeeeeeeeeeeels te leuk binnen en deed hartstikke goed. Ze hebben ook nog binnen gekeken, maar geen ontsluiting, helemaal niks. Dus dik teleurgesteld. Gelukkig vonden ze het helemaal niet erg en zeiden dat als je een marathon gaat lopen, je ook eerst moet oefenen.
En wanneer ik weer krampen krijg, dan gewoon weer bellen.

O stiekumerd wat spannend. Ik kan me voorstellen dat het wel even tegenvalt hoor. Maar t begin is er.

Ja joh, je kan er geen pijl op trekken he. Ik heb gisten alle bevallingsverhalen gelezen. Nou ja de wat zwaardere toch snel over heen gelezen, want dat vind ik beetje moeilijk. En bij iedereen is zo verschillend.....

Ja precies. Je lichaam is in ieder geval aan het werk. En dat is een goed teken. Probeer nog even wat te ontspannen. Nu kan t nog