Ik heb samen met een maatje vorig jaar in midden america rondgetoerd. Cancun, Tulum, Belize, San Ignatio, Tikal, Rio Dulce, Punta Barros, Belize, Tulum, Cancun.
We hadden veel meer gepland maar dat kwam er niet van door omstandigheden. Hier een klein reisverslagje. Dit zijn de e-mails die ik heb verstuurd.
Vrienden en vriendinnen,
Tulum
Heb t licht gezien. Leven in midden America is fantastico. Werk, zorgen,
kinderen en de kerk is overbodig. Ik begrijp nu waarom die Ronnie Biggs is
gevlucht naar Mexico na de grote treinroof. De stranden zijn super, het
weer is goed en er lopen vrouwen in overvloed. Slapen nu in een cabanya aan
t strand. Onze dag bestaat alleen uit zwemmen, zonnen, sol, corona,
escaladas, faquitas, pollo en mole en slap lullen. Mijn engels gaat hard
vooruit. Vandaag ook wat aan cultuur gedaan, we zitten in Tulum en daar heb
je een enorm Mayacomplex(zg maar hetzelfde als Arshok heeft). Na een stukje
lopen over het strand konden we dat complex zien liggen op 15 minuten
afstand(lopen, dus veel te ver). Helaas hadden we geen camera bij ons om
dit fenomeen vast te leggen op de gevoelige plaat. Misschien gaan we het
nog bezoeken, dat complex, misschien ook wel niet.
We trekken wel hele gekke mensen aan. Binnen vijf minuten na landing in
Cancun kwamen we een meisje tegen uit Zwitserland. Zij vertelde verhalen
over psychiatrische inrichtingen, alcoholvergiftegingen enz. Ze sliep bij
ons op de zaal in het hostel. In alle stilte en vroegte hebben we
geprobeerd haar de volgende dag te lozen. Toch werd ze wakker en was ze
niet echt relaxed. Jammer van de poging, later is het nog wel gelukt.
Verder denkt iedereen dat we weed bij ons hebben omdat we hollanders zijn,
wat een klote vooroordeel. Als ze later wat gevonden hebben mogen we
proeven om de kwaliteit te beoordelen. Dan gaan we eerst lulverhalen
ophangen en daarna vallen we in slaap wat dat zijn we allebei niet gewend.
Als we dan wakker worden nemen we lekker biertje, kijken hoe bruin we
geworden zijn en gaan eten.
Kortom, we zijn op een doe-vakantie en voegen af en toe een vleugje cultuur
toe.
Belize:
We kwamen hier voor de Mayaprinsessen. En natuurlijk ook de cultuur. Helaas
zijn de Maya`s een klein volk. Te klein voor mij in ieder geval. Jochem
heeft nu een Italiaanse prinses en ik een Oosterijkse. Ze werken bij
Swarovksi, die maken dat oerlelijke kristal wat zo populair is bij veel
oudere mensen. Kortom, na twee dagen hebben we de prinsessen verlaten en
zijn weggegaan uit het paradijslukeTulum. Gisteren aangekomen in
Belize-City, levensgevaarlijk volgens iedereen. The best thing you can do
in Belize City is to leave it. Kortom, wij zijn op stap gegaan, uitgenodigd
terwijl we op straat liepen door een aantal rastafari`s. Toen we boven op
het dakterras kwamen bleken er allen maar met goud omhangen negers te zijn,
en een doorgeflipte amerikaanse veteraan(Panama, Golf, Afganistan). Dat was
behoorlijk maf. Maar de homeboys liked us. Toen we later een dancehallparty
binnenliepen werden we uitbundig begroet met Yo Yo, that`s my friends Sven
and Jo. Inmiddels volledig geaccepteerd door de rascistische
negerpopulatie( we hate the white people, but we like you) zijn we
streetwise gemaakt in Belize City. In sommige tenten mochten we helemaal
niet komen en in andere werden we omringd door een cordon negers. UItgelegd
werd welke taxi we moesten nemen. Toen we uiteindelijk een taxi instapten
was dat met een charmant negerinnetje die op Serana Williams leek. Ze was
wel leuk dus mee naar het hotel genomen. Uiteindelijk bleek het een hoertje
te zijn, ze vroeg me om geld tenminste. Heb haar gelijk het hotel
uitgegooid (wel 5 dollar voor een taxi gegeven want ze begon te huilen).
Vandaag zijn we opgestaan met een giga kater. Twee uur geslapen. Nog even
de stad ingeweest en vervolgens onze malariapillen ingenomen. Dat moet `s
ochtends en `s avonds, en om het niet te vergeten nemen we die pillen in
met whisky. Heel Belize City is een groot feest met Reggae, Dancehall en
Punta. Ook om 10 uur `s morgens, kei en keihard. Wij zouden hier makkelijk
een jaar kunnen leven.
Vandaag zijn we naar Caye Caulkar gegaan, bijna een uurtje varen van BC.
Hier blijven we een paar dagen. We gaan zeekoeien bekijken en zwemmen met
haaien en roggen.
Daarna gaan we golven op het eiland hiernaast. Caye Chapel is een 18 holes
eiland, je weet niet wat je ziet.
Als ik weer ben verhuisd( dat is nou reizen) zal ik weer een update sturen.
Rio Dulce
Ik probeer de dingen te vertellen die ik hier meemaak. Het probleem is dat
mijn geheugen me steeds weer in de steek laat. Daaro begin ik met gisteren
en vervolgens ga ik terug in de tijd. Gisteren is waarschijnlijk de dag dat
ik het meest het gedronken in mijn leven. We werden wakker in een hotel in
Rio Dulce, een stadje aan de rivier met dezelfde naam. De omgeving is
prachtig. We hadden een grote kamer want we reizen nu met een Duits meisje,
haar naam is Iris. Ze is 34, beeldhouwster en ze heeft nog nooit gewerkt in
haar leven. Waarschijnlijk heeft ze rijke ouders want ze betaalt bijna
overal voor ons. Haar beste kunstwerk heeft ze gemaakt van marhsmellows,
dus echt lekker in haar hoofd is ze waarschijnlijk niet. Ze denkt dat ze
onze moeder is en dat ze ons heeft verlaten in de woestijn toen we twee
waren. Ze voelt zich waarschijnlijk schuldig. De eigenaar van het hotel
heeft ons eruit gegooid omdat het zondag was en wij met z`n drieen in een
groot bed slapen zonder dat we getrouwd zijn. Op zich jammer want we konden
daar voetbal kijken op de tv. De club va onz grote vriend Leo Beenhakker,
Mexicana, won de wedstrijd. De Guatamateekse Evert ten Napel is zo´n echte
goaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaal man. Zoals gebruikelijk begonnen we
de dag met bier en rhum om onze malariapillen in te nemen, en dan de
vitaminepillen en dan de allergiepillen. De dagen zijn dus heel gezellig
vanaf het begin af aan.
Op zoek naar een nieuw hotel zagen we het backpackershotel aan de rivier.
De winst die dit hotel maakt gaat naar een weeshuis dus wij hebben de beste
kamer genomen, met balcon en een prive badkamer. Overgag hebben we alleen
maar in de zon gezeten en cuba libres gedronken, wat gek is wat volgens mij
is Cuba niet libre. Ik denk erover om ooit hier te gaan werken als
vrijwilliger om de wezen te helpen.
Op zondag is het niet toegestaan om na 8 uur ´avonds alcohol te verkopen
omdat anders niemand komt werken op maandag. Er is één uitzondering, een
bar op een klein eiland. De muziek is overal te horen aan het water en de
eigenaresse is een hollandse!!!!! Dus wij hebben wat mensen gevraagd ons
daar naartoe te brengen . De politie van deze stad heeft geen boot dus ze
kunnen niets doen aan de overlast. We hebben de hele tent op stelten gezet.
Ingrid zij dat ze nog nooit zo iets had meegemaakt. We hebben gedanst,
gezwommen, op m´n handen gelopen. Eén groot gekkenhuis. Ik heb een leuke
Rotterdamse meid ontmoet, 37.... maar ontzettend leuk. Ik raak
langzamerhand mijn oude gewoontes kwijt.
Uiteindelijk gingen we met de speedboot terug naar ons hotel. We waren met
z´n tienen en de boot was klein. Teveel mensen aan de voorkant dus we zijn
halverwege de rivier, 300 meter, gezonken. Dat was pas echt lachen. Met z´n
allen hebben we de boot teruggesleept en toen hebben we nog twee uur
doorgefeest. Waanzin.
Eergisteren waren we in Tikal, een Mayacomplex dat één va de grootste en
mooiste is hier in Midden America. Ook hier was het voor ons niet meer dan
een stapel stenen en een romantisch verhaal. Meer dan drie uur hadden we
niet nodig. Daarna hebben we de bus genomen naar Rio Dulce. We reizen graag
in een ´chickenbus´ helemaal gevuld met locals. Jammer genoeg was er geen
plek behalve in de bagageruimte, boven op allemaal dozen, backpacks en
ander rotzooi. Nog nooit zo comfortabel gereisd. Plassen kon alleen uit het
raam, maar nu ben ik daar aan gewend. Onderweg zijn we bijna verongelukt
omdat er een waarzinnig groot varken overstak en de chauffeur weigerde te
stoppen. Gelukkig heeft het varken na een paar koprollen zijn weg kunnen
vervolgen, tenminste tot aan de berm. De schade aan de bus was aanzienlijk.
Een half uurtje later kwamen we door een dorpje waar een enorme menigte
stond te kijken naar een doodgereden kindje. Het lijkje lag nog op de
straat met een deken over haar heen maar het hoofd was niet bedekt. Onze
bus stopte, iemand kwam de bus in om geld te collecteren voor de
begravenis. Mooi land..
Toen we hier aankwamen zijn we ´s nacht naar de disco gegaan in de
sloppenwijk. Grote wapenverbodsborden en een uitvoerige fouillering deed
ons het ergst vrezen. Als enige blanken hadden we een redelijk probleem.
Iris heeft een tere huid dus ze kan niet in de zon. Spierwit. Veel van die
gasten wilden dansen... maar zij nie met hen. Ze spreekt vloeiend spaans en
heeft overal lak aan. Hoewel ik absoluut de grootste was in die tent hebben
de portiers ons een paar keer gered. Kortom, een superavond.
Ik stuur jullie vast deze email to dusver. Dankzij storingen ben ik al veel
emails kwijt geraakt die ik jullie heb geschreven. Zometeen ga ik verder
met eergisteren
San Ignatio
Misschien dat ik jullie verveel, maar het weer is nog niet zo goed dus ik
heb tijd. Door het vele drinken vergeet ik misschien dingen. Het schrijven
helpt me dingen te onthouden.
Eergisteren waren we in een stadje genaamd San Something Somewhere, aan de
grens in Belize. In Belize spreekt de bevolking alleen Engels. Ons hotel
was in het centrum. Op de één of andere manier komen we steeds in contact
met de grootste gekken en de grootste criminelen. Omdat we allen nog maar
engels spreken hebben we een nieuwe naam moeten aannemen. Jochem is Jo en
ik heb mijn slavename veranderd in ´S´. Spreek S uit in het engels en
begrijp dan waarom we zo´n goeie tijd hebben hier.
Een van de mensen die we hebben ontmoet was een 60 jaar oude rasta. Een
echte dus een muzikant. Na met hem gepraat te hebben heeft hij een liedje
gemaakt over Holland. Hij zong over windmolens, kaas en klompen. Hij
begreep dat de windmolens ervoor zorgen dat het water uit de delen van
Nederland onder zeeniveau wordt gepompt. Fantastisch. Ik ben inmiddels ook
een rasta. Ik heb mijn haar laten vlechten en en draag kraaltjes. Hoop dat
ik na de vakantie mijn haar nog kan kammen, anders moet ik het afknippen.
Veel toeristen kopen hier wiet, je wordt enorm gepusched door de locals.
Wij roken die rommel niet maar vreemd genoeg geven veel van onze nieuw
´vrienden´ ons de rest van hun wiet als ze weggaan. Wij ruilen dan de wiet
voor bier en zijn weer een tijdje rustig.
In Belize krijg je om de hals van je bierflesje een servertje. Mooi
gewikkeld dus het is een soort kadootje. Elke keer is het weer een
verassing wat er onder het servetje zit. We maken daar één groot feest van
en zijn elke keer totaal verrast. De locals vinden dit zo´n leuk ritueel
dat ze het nu ook doen. They never forget Jo and S.
En oh ja, we waren ook nog op een fantastisch eiland waar we de hele dag in
de zon lagen, bier en rhum dronken. De naam was Caye Something Somewhere en
we hebben daar ook nog gezwommen met haaien en roggen en hebben zeekoeien
gezien. Maar dit verhaal is te saai om te vertellen.
Het weer wordt nu beter, dus ik stop. Mijn meisje werkt hier in een bar dus
ik ga wat drinken en zwemmen.
Peace to you to.
S
ps: Seth, de stranden zijn fantastsich maar ik vergeet de cultuur niet.
Morgen gaan we naar Livingstone en volgens mijn informatie hebben ze daar
een grote indianenmarkt en meer ruines. Daarna gaan we weer naar de kust om
uit te rusten.
Hola,
Het gaat niet zo goed meer met me. Dus dit kan misschien mijn laatste
bericht zijn. Het is deze week Samana Santa. Elke dag en avond een goede
reden om feest te vieren. We zitten nog steeds in Rio Dulce. We wilden
eigenlijk naar Livingston gaan maar dat hebben we geskipt.
De drie dagen hier waren fantastisch. We hebben onwijze lol gehad met de
rich kids die hier hun vakantie hebben. Waterskieen, waveriding. De meisjes
vinden het prachtig om met een paar halfdwaze gasten hun vriendinnen de
loef af te steken. En het grappige is dat ze allemaal engels spreken dus
ons totale gebrek aan kennis van de spaanse taal is geen probleem.
Ik heb eergisteren het meest romantische moment uit mijn leven gehad. Op
een party heb ik een prachtig, maar dan ook echt prachtig meisje ontmoet,
MariAlice. De hele avond hebben we salsa gedanst. Zij heeft me steeds weer
een stapje verder de salsa geleerd. Superopwindend, heel close. Zij
vertaalde al die romantsche salsaliedjes in het Engels voor me en keek me
dan aan met die prachtige ogen en we dansten en dansten en we zweefden.
Punt was dat ik niet het lef had om haar te zoenen. Ze waren namelijk met
een hele groep binnengekomen, 8 meisjes, een aantal jongens en een paar wat
oudere gasten. Toen ik begon te praten met haar komen één van die gasten
naar me toe en vertelde me dat hij haar vriendje was. Ik kreeg dus een
soort waarschuwing. Toen ik haar dat vertelde begon ze te lachen en zei dat
hij haar neef was en de oudere kerels waren haar ooms. No boyfriends riepen
de meisjes. Maar toch vond ik het niet gepast om haar te gaan zoenen onder
de ogen van haar familie. En op zich was dat dansen al superromantisch.
Maar wat blijkt nou; haar familie heeft de grootste brouwerij van
Guatamala; Gallo. Ze zijn ook de importeur van Heineken. Superrijk, en als
je hier rijk bent is de kans groot dat je wordt ontvoerd. Dus die gasten
waren bodyguards. En op een gegeven moment werden in een paar minuten alle
meisjes uit de tent gebracht en in de auto´s gezet en weg waren ze. Kans
gemist ´S´. Ze komt van de zomer wel naar Europa om daar met 11 vriendinnen
3 maanden lang te gaan reizen. Ook naar Nederland dus misschien krijg ik
een tweede kans. We hebben elkaars e-mail. MariAlice is 21 en heeft
Italiaans en Spaans bloed!!!!!! Ik ben dus weer terug´op m´n oude niveau.
Goed terwijl ik dit schrijf komt Jochem binnenlopen en verteld dat we niet
naar Guatamala City en Antiquas gaan. We hebben al gepakt en uitgechecked.
We zouden naar het vriendje van zijn zusje gaan die in de City woont. Toen
Jochem belde vertelde ze dat ze op weg waren naar het buitenhuis. Ook een
rijke familie. Zwembad, bediendes. Dus wij gaan straks toch naar
Livingstone en dan verder naar Punto Barrios. Mooie tocht over de rivier.
Life sucks but I feel better now.
Terug op Caye Caulker
Don`t worry about a thing, every little thing`s gonna be allright. All
night.
De dagen die we hebben doorgebracht waren behoorluk saai. Best leuk maar
niet exiting. Onze creditkaarten werkten niet in Guata. We hebben 500
Quetals geleend van onze vrienden in Puenta Barros. Meer dan genoeg om met
de bus naar Guatamala City te komen. Toen we werden afgezet bleek dat de
bus pas om 6 uur `s avonds ging en het was pas 10 uur `s ochtends. We
hebben toen besloten om richting Belize of Mexico te gaan want daar werken
onze kaarten wel. Om geld te sparen hebben we een collectivo genomen naar
Livingstone.. Vervolgens wilden we een boot nemen naar Punta Gorda in
Belize. Alleen maar private boat. 300 Quetal. En we hadden nog 380. Om uit
fucking Guatemala te komen moet je bij de douane 80 Q betalen. Te weinig
geld. Creditkaart werkt niet in de ATM. Gelukkig zag ik een groep van 15
sukkels uit holland zitten. Heb het probleem uitgelgd en iedereen 10 Q
gevraagd. 10 Q is 1 dollar 38 cents.
Toen konden we weg naar Punta Gorda. En oh ja, ik heb al 6 dagen diaree,
maar sinds 2 dagen is er geen kleur meer. Klein probleem dus.
Aangekomen in P.G na een goed uur varen bleek zowel immigrations als
customs op het strand te zitten. Het duurde uren en uren terwijl mijn
buikje steeds meer geluid begon te maken. Verdere detaila zal ik jullie
besparen.
P.G. bleek een verschrikkelijk shithole. Nix te doen omdat het goede
vrijdag is, sterker nog: verboden om alcohol te verkopen. We hebbben nog
naar een hotel gezocht maar het was te erg voor woorden. De taxichauffeur
gevraagd ons naar de busterminal te brengen. Daar was niemand, dus toen
werden we een beetje bang. Gelukkig was er een vliegveld. Wij erheen met
taxi. De hele dag hadden we al het gevoel dat we ergens voor op de vlucht
waren. En we zijn ook gevlucht. We kwamen aan op het vliegveld en er stond
een vliegtuig te wachten. Wij vragen waar dat ding naar toe ging, Belize
City. Ok wegwezen hier.
We waren de enigen in een vliegtuigje voor 20 personen. Jo voorin naast de
piloot, ik achterin als in een limosine. De piloot was helemaal maf. 34
jaar en een liefhebber van vliegen. Waanzin ten top. Tussen de bergen door,
vlak over het water, schuin als een dolle en het gevoel van
gewichtloosheid. Vlak boven de boomtoppen dus echt waanzin. I like to fly
and with you I can do this, but don`t tell at the airfield.
In Belize City wilden we onze vriend Albert bezoeken maar hij was het land
uit, dus zijn we weer naar Caye Caulkar gegaan. Vanwege Semana Santa is het
helamaal vol maar we hebben een kamer voor één nacht. Om meer nachten te
regelen moeten we gaan zoeke. Dat doen we dus niet. We merken het morgen
wel.
Maak je geen zorgen over mij. Volgende week ben ik weer terug. Ik hoop dat
jullie ook een fantastische Semana Santa hebben gehad.
Nog een ding, in Guata heb ik een nieuwe nickname gekregen. Nu is mijn naam
"El Colocho" . 'He who has all those curls'.
Peace
El Colocho
Terug in Tulum
Yo over there,
Het einde is echt inzicht. Nog twee dagen aan het strand van Tulum om een
beetje bij te komen van alle inspanningen en donderdag vliegen we terug.
We zijn drie nachten op Caye Caulker gebleven. Het eiland was helemaal
afgeladen in verband met de Semantha Sana. We hadden de eerste nacht
onderdak in ons oude hotel. Ongelovelijk toeval. En toeval heeft ons verder
gebracht.
We werden naar het andere eind van het eiland gestuurd om daar in een hotel
te vragen of er de volgende dagen ruimte was. Best een eind lopen... wel
400 meter. Na honderd meter was ik t zat, bloedje heet en ik had zin om bij
de Lazy Lizzard aan de Split te gaan liggen. Laat t lot beslissen wat we
doen. We gaan daar gewoon aan t water liggen en wachten tot er iemand naar
ons toe komt die ruimte weet.
Cuba Libre was onze vriendin die dag. Na twee uur kwam Timmy naar ons toe
gestrompeld. T heeft één been en werkt in de Ocean Side Bar. Na wat
gekletst te hebben vroegen we of hij wat wist. Go to Tina, she likes you
two people and can arrange something.
T heeft een eigen hotel , helaas helemaal vol maar één van haar gasten had
wat slaaphangmatten gekocht en wilde die wel aan ons uitlenen. Helemaal
top, super lekker geslapen in een superkicken tuin aan t strand. Met T en
een vriendin van haar gesproken over het ruilen van leven voor drie
maanden. Ik kan best een hotel runnen en dat wil ik graag maar om jullie
over te laten aan T lijkt me niet verstandig. Ze is redelijk behoorluk lui.
Haar vriendin Isobella echter is de meest luie persoon die ik ooit heb
gezien. Prachtig Canadees meisje met Portugees en Beliziaans bloed. Heeft
de looks van Penelope(what the name of tha bitch) Cruz. Alleen te lui om te
lopen en ze heeft moeite om haar ogen open te houden. Vanochtend hebben we
twee uur in het ondiepe water gelegen met biertjes en ging het kletsen
overigens een stuk beter. Daardoor misten we zowel de boot van 10 uur als
de boot van 12 uur. Toen we om half 3 in Belize City kwamen bleek de bus
naar Mexico pas om 6 uur te gaan. We vinden reizen fantastisch maar hebben
een bloedhekel aan wachten. Taxi naar vliegveld genomen. Half uur later
naar San Pedro gevlogen en daar t vliegtuig genomen naar t noorden van
Belize. Daar een taxi genomen naar Chetumal Something Somewhere in Mexico.
En daar hadden we de bus naar Tulum.
Voor de rest hebben we winig gedaan op CC. Alleen maar drinken en feesten.
Mooie party´s. Meer leuke mensen ontmoet onder wie mijn broer. Bijna even
oud een hetzelfde haar. Ik ben wel de knapste van ons twee. Marewa, een
halfbloedje van 23 die sprekend lijkt op mijn nichtje Melissa, heeft van
cocosnootschelp een hanger gemaakt met daarin gegraveerd; El Colocho.
Prachtige meid, ik denk dat mijn voorkeur voor blonde vrouwen aan het
verdwijnen is. Ze heeft wel en vriendje maar dat belette haar niet om de
hele avond naast me te komen zitten en te kletsen over de haar terugkeer
naar Europa in mei. Heb mooie foto´s van haar die ik wel een keertje laat
zien.
We hebben gisteren twee keer een concert gezien van een Ratafari die in de
band van Bob Marley heeft gespeeld. Geweldig. Met hem gesproken over onze
reis die we willen gaan maken naar Cuba en Jamaica. Hij heeft ons verboden
om naar Kingstown te gaan omdat we daar echt vermoord zullen worden.
Met deze opbeurende woorden eindigt mijn e-mail.
Pease
El Colocho
Elisabeth een kaartje zit er echt niet in maar ik hoop dat de updates je
tevreden stellen.