mijn doerak

hoewel ik dit vanmorgen al las, had ik niet eerder de moet om op je te reageren, iteejer.
dikke tranen hier. het definitieve spuitje komt ook zo dichtbij.....
ik had vanmorgen zoals ik al had gezegd vis voor haar gekookt. ze reageerde er niet eens op..
ik had een heel klein stukje door haar dieetvoer gedaan. ze heeft er een beetje van gegeten (lees tegen heug en meug naar binnen geslikt, zo zag het er echt uit)
nog geen half uur later heeft ze enorm gespuugd. ze heeft heel de middag enorm gedronken en de ene plas na de andere gedaan. eten doet ze nauwelijks meer. ze ligt maar een beetje te suffen, kijkt op als ik wat tegen haar zeg, en likt mijn hand.
als ze loopt loopt ze heel voorzichtig en zoals ik al eerder schreef: ze loopt lichtelijk mank.
wat moet ik nou? ik ga in ieder geval morgen de dierenarts bellen, want dit is niks, zowel voor haar als voor mij. dit kan ik niet aanzien. er moet wat gebeuren....

nee hoor, dat is een symptoom van het uitvallen van de nieren. de nieren kunnen de gifstoffen niet goed meer uitscheiden, vandaar het vele drinken en plassen.
ze moet het in ieder geval uit zien te houden tot luca terug is. (6 januari) ik wil niet dat het hem net als bij zijn vader overkomt dat ineens de kat weg is. hij moet afscheid kunnen nemen en hij mag meebeslissen wat we met doerak doen als het gebeurd is.
ik ben zelf voor begraven in het bos. en luca mag dan mee als hij wil.

luca zit nu in zuidholland bij zijn oma. samen met zijn broer. daar heeft hij enorm naar uitgekeken. ik zou hem natuurlijk op kunnen halen, maar op 5 januari viert hij daar nog de verjaardag van zijn broer. de 6de halen we hem op. mocht er in de tussentijd iets met doerak gebeuren dan bekijken we altijd nog wat we met luca doen.
bij het laten inslapen wil ik hem in elk geval niet hebben. ik wil het zo naar hem brengen dat hij afscheid kan nemen van doerak als ze nog leeft en wanneer hij weer komt, dat ze dan dus dood is.
zogenaamd in haar slaap ingeslapen.

eigenlijk ben ik blij dat hij er nu nog niet is. ik kan nu nog even voor mezelf verdrietig zijn en mijn tranen de vrije loop laten. wat niet wil zeggen dat ik niet verdrietig zal zijn als luca erbij is. maar toch is dat anders denk ik. dan kan ik toch niet helemaal meer in mezelf wegkruipen met mijn verdriet.

doerak zelf is overigens weer een beetje opgeknapt. ze heeft weer een beetje gegeten en zit zich nu lekker te wassen.
we knuffelen haar veel en dat vindt ze fijn. meer kunnen we niet voor haar betekenen.

toen ik vanochtend om 9 uur beneden kwam, lag er een wakkere doerak op me te wachten .
ze keek helder uit haar ogen en zag er beter uit dan gisteren.
sterker nog...... op het ogenblik zit ze te bunkeren als een bootwerker.
pilletje zit er alweer in. en nu maar kijken of ze alles binnen kan houden.
t is een tijdelijke opleving, dat weet ik ook wel, maar toch maakt het me weer een beetje blij.
als zij zich goed voelt, voel ik me ook goed.

edit : woehahaha, ze heeft niet alleen als een bootwerker gegeten, ze laat ook de bijpassende boer

http://www.dierenartsabc.nl/nierdieet_kat.htm?http://www.dierenartsabc.nl/nierdieet_kat_frame.htm

ik vind dit een heel duidelijke omschrijving van doeraks klachten

wederom tranen hier.....zooo lief die blijken van medeleven....

maar ik heb geen goed nieuws.
t gaat weer niet goed. ik werd vannacht om een uur of 1 uit bed geroepen door dochter die nog zat te computeren dat doerak aan het overgeven was.
ik haast me naar beneden en tref een duidelijk misselijke doerak aan. de lieverd heeft nog geprobeerd om op de kattenbak te braken, wat voor het grootste gedeelte ook gelukt is
ik heb een tijdje met haar op schoot gezeten, en heb een beetje tegen dr zitten kletsen en dr zachtjes geaaid. na een tijdje ging het spinmotortje toch weer aan, al hoorde ik ook haar ingewanden tekeer gaan. ze zag er zo hondsberoerd (raar woord in dit geval) uit dat ik maar besloot een dierenarts te bellen.
mijn eigen dierenarts had een bandje : bel dierenarts *** tel.nr. ****
okee, logisch. ik bel de bewuste dierenarts en laat hem heel lang overgaan. geen gehoor.
nog een keer: hij gaat heel lang over en : he: zowaar een fax
laatste keer: ik krijg een beantwoorder met een verwijzing naar een ander nummer.
toen dacht ik: laat maar zitten.
ik heb tot bij 2en bij doerak gezeten en toen ze uiteindelijk weer in haar doosje was gaan liggen, heb ik haar geknuffeld en ben ik naar bed gegaan, heb de wekker op 8 uur gezet en heb slecht geslapen.

om 10 over 8 hing ik al met de dierenarts assistente aan de telefoon. ik vertelde wat er vannacht gebeurd was en dat ik de gang van zaken vannacht stijlloos vond. ze vond het ook maar raar, want volgens haar had hij echt dienst vannacht.

vervolgens hebben we HET gesprek gevoerd. ik kon meteen vandaag terecht voor het laatste spuitje. dat heb ik geweigerd, want ik wil dat mijn zoontje nog afscheid kan nemen van doerak.
maar we gaan wel vanmiddag om half 3 om te kijken of er nog iets is om haar laatste dagen zo comfortabel mogelijk te laten verlopen.

toen ik om acht uur beneden kwam zat ze naast haar doos op tafel en ze was weer niet lekker.
weer lag er braaksel in de kattebak. wat is dat toch apart dat ze helemaal met haar zieke lijf van de tafel afkomt en naar de bak gaat. zou ze dat nou bewust doen? in haar lange leven heeft het het in ieder geval nooit eerder gedaan.

shit, wat is dit toch moeilijk

nyame, ik ben zeker niet van plan om luca erbij te laten zijn als doerak inslaapt. ik wil hem gewoon de kans geven doerak nog in leven te zien. ik heb hem een paar maande geleden al gezegd dat doerak erg ziek was en misschien wel dood zou gaan. daar reageerde hij best heftig op en vervolgens heeft hij zijn leventje opgepakt en hebben we het er niet meer over gehad.
nu het zo dichtbij is, wil ik gewoon dat hij ernaartoe kan groeien. dat ik hem kan zeggen dat doerak wel erg ziek is en dat ze wellicht snel dood zal gaan.

ik heb zelf hetvolgende scenario in gedachten: luca kan misschien nog een paar dagen met doerak doorbrengen (gesteld dat de toestand van de kat dat toelaat, want dat staat toch voorop).
we latend doerak bij de dierenarts inslapen, maar dat vertellen we niet. (luca is al zo bang van de dierenarts dat hij niet eens naar binnen durft).
hij komt gewoon een keer thuis (hetzij uit school, hetzij van een oppas) en dan is doerak dus dood.
als hij wil mag hij kijken, voelen, aaien.
we zorgen zelf voor een doosje en als hij dat wil mag hij het versieren en een briefje schrijven.
we zijn van plan doerak ergens in een bos of in de duinen te begraven (zeer illegaal, maar oke)
als luca wil mag hij daar bij zijn en zijn deel van de kleine "ceremonie" op zich nemen.

toevallig heb ik morgenochtend weer een gesprek met luca's behandelaar en ik ga haar dit zeker voorleggen. ik neem aan dat zij er meer kijk op heeft dan ik.

wat doerak betreft blijf ik me verbazen.
vanmorgen lag ze weer prinsheerlijk in haar doosje te spinnen. een aanraking werd beantwoord met een lik over mijn hand en een lief woord werd beantwoord met een vriendelijk prrrrrrrrr.
ik heb haar water weer ververst (dat doe ik geloof ik 10x op een dag, maar ja, wat moet je als je verder niets substantieels meer voor je dier kunt betekenen?) en ik heb weer voer neergezet.
en ziedaar! ze heeft ervan gegeten.

na het eten was het weer tijd voor een uitgebreide wasbeurt en vervolgens werden mijn verrichtingen in de keuken met argusogen gevolgd. ze was alert, wakker en zag er ondanks alles niet zo hopeloos uit als vannacht. we hebben zelfs nog gespeeld als ik mijn vinger langs het doosje schoof pakte ze die en begon er speels in te bijten !

dus nu zit ik weer in dubio: ik wil niet dat zij lijdt, maar kennelijk heeft zij het toch nog niet opgegeven.

ik ben nu weer terug (ik moest voor wat onderzoeken naar het ziekenhuis) en liep ongerust de huiskamer weer in. maar doerak lag rustig in haar doosje en haar eten is er tot op heden ingebleven.
dus misschien dat de dierenarts iets heeft tegen de misselijkheid zodat ze zich daar niet zo beroerd van hoeft te voelen?

druk aan de was

ik ben alweer een tijdje terug van de dierenarts en eindelijk weer een beetje op verhaal gekomen.

om kort te gaan kwam mijn bezoek eigenlijk hierop neer:
ten 1e schoffeerde hij zijn assistente waar ik bij was dat ze het verkeerde bandje had opgezet want de dierenarts waarnaar vannacht verwezen werd had geen dienst. ik vond ik raar. dat doe je niet waar klanten bij staan, al is het een fout, dan is het gewoon lomp.
ten 2e kreeg ik een kruisverhoor waarvoor ik dan wel midden in de nacht de dierenarts voor belde.
kennelijk vond hij mijn reden dat ik vannacht behoorlijk over de zeik was van zo'n zieke kat niet voldoende want hij bleef maar doorgaan en voegde eraan toe dat hij dit geen spoedgeval noemde.
vervolgens wekte hij de indruk er meteen een einde aan te willen maken, terwijl ik vanmorgen al had gezegd dat daar in elk geval geen sprake van kon zijn en weer moest ik zeggen waarom.
ik vroeg hem of hij niks had voor de misselijkheid en hij begon een vaag verhaal over een drol waar je wel een doekje overheen kon leggen, maar dat er nog steeds een drol lag.
uiteindelijk heb ik hem zover gekregen dat hij het enige dat hij nog kon doen, deed. ze heeft vocht toegediend gekregen, een spuitje ergens voor en pilletjes om de nierfunctie nog ietsje te verbeteren. maar jee zeg voordat ik hem zover had. hij zei dat het uitstel was van het onvermijdelijke, ja of ik dat niet wist. ik heb toch gezegd waarom?
ze had geen pijn zei hij en ze zag er eigenlijk nog niet slecht uit. dit stelde me gerust tezamen met het feit dat ze vanochtend nog zo alert was.

maar ik moet er niet aan denken dat deze slager straks een eind aan het leven van mijn meissie moet maken. ik wil een dierenarts die mijn dier een waardig en gevoelvol einde biedt en mij als eigenaar het gevoel geeft met respect en gevoel behandeld te worden. nu voelde ik me alleen maar een portemonnee, waar straks niets meer uit te plukken valt...

dus als er iemand een dierenarts weet die wel het nodige respect voor baas en dier op kan brengen zou ik het graag weten.
die slager laat ik niet meer op mijn beessie los.

we hebben ondertussen een adres gekregen van een dierenarts uit krommenie. die ga ik morgen eerst eens bellen. s kijken wat die te melden heeft.

allemaal heel erg bedankt voor de reakties weer. ik begon echt aan mezelf te twijfelen. ik vroeg me af of ik dan zo'n vreselijke zeur was. ik wil alleen maar het beste voor iedereen.

doerak was heftig geschokt door het dierenartsbezoek. ze heeft nog lang zitten rillen en was helemaal van slag. eten en drinken doet ze nog steeds niet. ik heb zonet zelfs eten lauwwarm staan maken omdat ik gelezen had dat katten dan misschien eerder eten. een miniem klein hapje heeft ze genomen. ik ga het zo nog eens proberen.

heeft iemand ervaring hoe je een zieke kat aan het eten/drinken zou kunnen krijgen? eten durf ik niet goed op te dringen, gezien de enorme braakpartij vannacht. maar zou ik wel water op kunnen dringen? luca heeft in zijn dokterskoffertje nog zo'n spuit liggen. zou ik dat kunnen gebruiken?

vis had ik van het weekend al geprobeerd. dat kwam er na een half uurtje met een noodgang weer uit. dat durf ik dus niet meer. en eigenlijk taalt ze nergens meer naar. gisteravond gaf ik haar een piepklein likje boter omdat bij nierfalen de ontlasting te hard word. resultaat is bekend: ik heb snachts met een zieke kat gezeten. ik durf niks meer. alleen water durf ik nog te proberen en dat ga ik straks ook doen. ze MOET wat vocht binnenkrijgen.

dat vocht dat de dierenarts toediende spoot hij gewoon met een spuit zonder naald onder de huid.
doet zoiets nou niet zeer? ik vond het in ieder geval een vreselijk gezicht en ipv dat die man nou aankondigt wat hij gaat doen en waarvoor het is. nee, ik moest vragen wat het was en waarvoor het was, anders had ik nou nog niks geweten.
bah, morgen eerst maar die andere dierenarts bellen.

ze mag geen eiwit meer vanwege de nierziekte. maar bedankt voor het meedenken.
de vraag is gewoon: hoe krijg ik dat nierdieet naar binnen zonder dat ze het er weer uitgooit?
en nog belangrijker, hoe voorkom ik dat ze uitdroogt?

morgen komt luca terug

ik heb er zonet 10 ml water ingekregen met een spuitje en een paar hapjes dieetvoer. en vervolgens de medicatie. en nu maar hopen dat dat erin blijft.

weet iemand misschien wat de minimale hoeveelheid vocht is die een kat moet hebben om niet uit te drogen? ik kan op google niks vinden....

toen ik zonet beneden kwam trof ik doerak rechtop naast haar doosje aan. ze zat een beetje haar bek te likken en ik dacht meteen: ojee, die is misselijk. maar nee, ze had zelf een paar hapjes gegeten. ik heb haar uitgebreid gecomplimenteerd en geknuffeld. ze zat te spinnen en ging zitten wassen. ik heb nu net weer 5 ml. water in dr bekje gedruppeld met een spuitje. ze vindt het niet leuk, maar ze drinkt het wel op.
het is wel handig dat ik haar geleerd heb rustig op haar rug op schoot te liggen. van jongs af aan knipte ik zo haar nagels en stopte ik pilletjes in haar keel als dat nodig was.

ik zal er straks eens een foto van laten maken

de oude dame zit zich achter me al een kwartier uitgebreid te wassen. kennelijk moet dat ook na twee happen voer en 3 slokjes water

ergens in de loop van de middag halen we hem op bij oma.

ik ga nu even mijn nieuwe dierenarts bellen

ik heb vanmorgen de nieuwe dierenarts gesproken (tenminste, ik denk dat het de assistente was) maar die heeft me een stuk beter gevoel gegeven. ik heb haar mijn dilemma voorgelegd en gevraagd hoe bij haar de procedure bij euthanasie gaat. ze verbaasde zich over het feit dat mijn dierenarts gisteren zo plompverloren de definitieve spuit wou toedienen.
dat gebeurt in haar praktijk in ieder geval niet. er is eerst overleg met de eigenaar en die krijgt ook tijd om aan het idee te wennen. voor zover de toestand van het dier het toelaat natuurlijk.

ik kon vragen wat ik wilde en kreeg duidelijke antwoorden en dat is wat ik wilde. ik wil in ieder geval nog een keer met doerak langskomen voordat het gebeurt, al is het alleen maar voor het idee.

met doerak zelf gaat het best lekker naar omstandigheden. de dwangvoeding gisteren heeft volgens mij geholpen om haar weer zelf aan het eten te krijgen. ze heeft vandaag al diverse kleine porties gegeten. of ze zelf drinkt, weet ik niet, ik geef haar in ieder geval regelmatig 5 ml water met een spuitje en dat drinkt ze (zij het onder protest) wel op.
ze voelt zich niet zo beroerd als gisteren en ze heeft zelfs net weer geplast!

klinkt het erg raar als ik zeg dat ik gewoon weer blij ben?

thnx mirage