Uitstrijkje al 3 jaar niet goed...

Wat een lieve reacties van jullie...
Fysiek gaat het eigenlijk best goed. Beetje brakkig, maar niet veel anders dan tijdens een eerste dag menstruatie. Toch merk ik dat het er psychisch meer heeft ingehakt dan ik had verwacht. Ik ben nog steeds chagrijnig. Maar mijn watje schatje is wel heel lief voor me. Koken, warme kruikjes maken, kopjes thee zetten (koffie word ik hyper van Lois... ).

quote:

Op zaterdag 27 november 2004 23:17 schreef Peregrijn het volgende:
Nog steeds bedlegerig? Of gaat het al weer wat beter?

Oh joh! Ik heb alleen vrijdag de hele dag zo'n beetje in bed gelegen. En dat was meer uit luiheid en een 'extra dagje vrij' dan omdat ik het fysiek niet zou trekken.
En mijn humeur is gelukkig ook weer boven het nulpunt!

Uitslag: CIN3
" Ernstig afwijkende cellen. Dit kan een voorstadium zijn van kanker. Behandeling is zeker nodig."
_Bron

Ik ben wel geschrokken van het bericht, maar ergens heb ik het altijd geweten dat het niet goed is. Intuïtie.
Daarom ben ik niet eens zo heel erg over de zeik.
In februari opnieuw een uitstrijkje, daarna conisatie onder narcose.

Ik ga dadelijk met een vriendin koffie leuten in de stad.
Achter mijn beeldschermpje zitten simmen heeft ook zo weinig zin.

quote:

Op woensdag 15 december 2004 14:04 schreef Karin het volgende:

Maar waarom moet je tot februari wachten?

Wond moet voldoende hersteld zijn om een betrouwbaar uitstrijkje te kunnen maken.

quote:

Op woensdag 15 december 2004 14:12 schreef Kleintje het volgende:
Kan je je lekker afreageren op de een of andere manier??? Denk dat je dat wel nodig hebt!
Ik denk aan je....

Nou, eerlijk gezegd valt het nu wel mee.
Ik voel me wel kut (haha... ), maar ook een soort van gelaten.
Er is immers nu niets aan te doen. Afwachten en in feb/maart behandelen.
Even afleiding met een bakkie leut is nu wel fijn. Dus ik ga nu weg.

Wederom bedankt voor jullie medeleven. Gek eigenlijk, dat voelt toch fijn.

Tnx voor jullie lieve posts.

quote:

Op woensdag 15 december 2004 19:46 schreef katinka het volgende:
Je klinkt inderdaad heel cool, hou dat vast tot februari.

Vanmiddag was ik idd nog wel cool ja. Nu niet meer.
Ben me maar weer eens verder gaan inlezen en dan kom ik toch weer van alles tegen waar ik me dan druk over maak. Zo is bij mij het afwijkende oppervlak erg groot (gehele baarmoedermond). Mijn leeftijd zit niet mee. En ook het feit dat Pap 3a helemaal niet matcht met CIN3 schijnt ook niet bevorderlijk te zijn. Dan lees ik voorts over de mogelijke consequenties voor een zwangerschap, nou, daar word ik ook niet vrolijk van.

En ik weet dat het allemaal goed te behandelen valt, dat we er best vroeg bij zijn, dat een evt baarmoederhalskanker zich erg langzaam ontwikkelt, maar YUK, het voelt zo eng. Ik ben gewoon bang dat het bij mij mis gaat.

Nou, ik ga maar eens kijken of ik mijn moeder kan bereiken. Die is al de hele dag de hort op. Net als ik een keer mijn hart bij d'r wil luchten. Want dat is waar ik nu behoefte aan heb. Gewoon even klagen, zeuren, mijn angst uitspreken.

_{Oh ja, milagro, wel fijn dat het bij jou goed is gekomen. Ik heb dezelfde behandeling gehad als jij, dus wellicht....}