quote:
Op dinsdag 28 september 2004 23:10 schreef bastardhost het volgende:
Dan komt de vakantie en Storm gaat logeren.. Ineens begint Sverre met praten, Lune gaat zitten en stoppen als Storm er weer is, 2e logeerpartij zelfde verhaal.
Precies hetzelfde verhaal hier, zo frustrerend. Het erge is dat ik heel lang (nog steeds wel eigenlijk) heb rondgelopen met een heeeeel groot schuldgevoel omdat ik het zo oneerlijk vond dat ik af en toe hem liever kwijt dan rijk was
quote:
Natuurlijk niet alle dagen, hij kent ook zijn dagen waarop mensen ons voor gek verklaren wanneer we vertellen wat hem mankeert. Hij laat ook nooit zijn ware aard zien op een eerste bezoek, of in een minder bekende omgeving. Dan is hij net een papagaai en laat zich van zijn beste kant zien. Lief, beleefd, behulpzaam, voornamelijk gedrag dat hij van ons kopieert, is mijn idee. Komt hij er langer dan vervalt zijn kopieergedrag en kan hij zichzelf zijn.
Dat is dus ook heel erg herkenbaar, mijn oudste houdt het ongeveer 3 dagen vol, meestal snappen mensen er echt niets van als ik vertel hoe moeilijk we het met hem hebben. Veel mensen geloven me niet vinden dat ik blij moet zijn met zo'n ontzettend beleefd, behulpzaam en vreselijk lief kind. Hij kan inderdaad geweldig lief en vooral ook behulpzaam zijn, KAN, want zodra hij zich ergens veilig voelt verandert zijn gedrag en vervalt hij in zijn normale gedrag van negeren, irriteren, piepgeluiden, pedant taalgedrag en uitproberen. Alles wat je tegen hem zegt, huis regels bijv. moet je na 5minuten weer herhalen omdat hij het dan alweer vergeten is
Ik moet dus elke dag politie agentje spelen en elke dag opnieuw en opnieuw alle regels herhalen (ongeveer om de 5minuten!) .. Ik word hier af en toe helemaal hopeloos van en dan zit ik soms uit frustratie op de wc een potje te huilen. Ook kan hij maar 1 ding tegelijk onthouden of uitvoeren, dit komt omdat zijn hersenen gewoonweg niet meer dan 1 taak tegelijk kunnen uitvoeren. Dus als ik bijvoorbeeld tegen hem zeg, ga maar vast naar boven je tandenpoetsen, dan je pyama vast aandoen en dan in bed wachten tot ik nog even bij je kom, dan poetst hij zijn tanden (vaak doet hij hier 2 tellen over want hij ziet het nut er gewoon niet van in!) en daarna gaat hij iets anders doen, hij vergeet de rest en begint te spelen. Hij heeft ook geen "normale" grensen, de stimulant in de hersenen werken bij hem niet goed, waardoor hij af en toe lekker met zijn eigen poep op de muren aan het tekenen is of andermans spullen stuk maakt, hij snapt niet dat zoiets echt niet kan, en dat mensen hierdoor misschien boos of verdrietig kunnen worden. Hij begrijpt niet wat emotionele waarde inhoudt en begrijpt dus ook niet dat iemand misschien veel waarde hecht aan dat stomme poppetje. Hij begrijpt de waarde van geld niet, 50 eurocent of 50 euro zijn voor hem hetzelfde. Hij begrijpt de “onzichtbare omgangs normen” niet, ziet het nut er niet van in. Als hij zin heeft om met kinderen mee te voetballen, vraagt hij dit niet, hij gaat gewoon meedoen en word boos als kinderen dat vervelend vinden, vaak eindigt het met negeren van de andere kinderen jegens hem. Ook trekt hij de aandacht van anderen bijv. In de speeltuin door keihard te gaan piepen of rare stemmetjes te doen. Hij snapt niet dat dit vervelend is en hij haalt realiteit en fantasie door elkaar.. Hij liegt hierdoor ook vaak, en ik weet vaak niet meer wanneer ik hem nu wel of niet kan geloven, hij liegt zelfs over een schone onderbroek aantrekken (verstopt zelfs de schone om die maar niet aan te trekken!!!!) ook poept hij ondanks dat hij 8jr is nog steeds in zijn broek .. we hebben alles al geprobeerd, eerst kijken of het iets medisch was, dat was het niet, daarna proberen met beloningen, straffen, negeren, therapie, niets werkt en als je aan hem vraagt waarom hij het doet zegt hij dat hij gewoon geen zin heeft om naar de wc te gaan, wat moet je dan? nu moet hij zelf zijn onderbroeken wassen, ik vertik het om het nog te doen, en zelfs dat raakt hem niet, hij wast ze als ik weer eens boos hem naar boven stuurt zonder mokken en gaat dan verder met zijn eigen ding ..
Het klinkt allemaal erg negatief, dat was eigenlijk niet mijn bedoeling, er komt alleen erg veel frustratie omhoog, misschien dat dat komt door de herkening van het verhaal van Storm, het is zo moeilijk om positief te blijven. Je kan het meestal wel acteren, alleen zodra ik met mijn hart reageer op een topic als dit merk ik hoe diep het eigenlijk al zit, ik zit ech tranen met tuiten te huilen hier terwijl ik door ratel over hoe frustrerend het allemaal wel niet is.
[ Bericht 6% gewijzigd door #ANONIEM op 29-09-2004 10:10:05 ]