Borstvoeding deel 7

Deeltje 6

Ik gooide 'm dicht

quote:

Op zaterdag 25 september 2004 17:01 schreef E.T. het volgende:
Toen ik zwanger was, dacht ik 'minimaal 3 maanden'. Vlak voor de bevalling (toen ik me had ingelezen over bv) werd dit opgschoven naar 6 maanden en toen de bv lekker liep had ik zoiets "zo lang als ik bv makkelijker en leuker vind dan flessen, maar wel minimaal die 6 maanden". Ik heb wel zoiets dat als Saskia een jaar is dat ik dan wel uiterlijk ga afbouwen.. dan vind ik 't wel genoeg. Maar voorlopig krijgt ze al 7 maanden bv en ik vind 't nog steeds ideaal. Geen gesleep met water, flessen, geen gedoe met flessen opwarmen als je kind honger heeft, je hebt 't altijd bij je, is altijd goed op temperatuur.

Zo dacht ik ook, dezelfde manier, steeds de grens verleggen, maar 1 jaar was echt mijn maximum. Ik vond het ook raar, een peuter aan de borst, leuk bij een ander, maar niet voor mij. Toch kreeg Chinook uiteindelijk ruim 2 jaar. Bij Jessai vond ik het ook zo normaal dat ik meteen bij de geboorte al minimaal anderhalf jaar voeden op de planning had staan. Hij is inmiddels ruim 2½jaar en krijgt nog steeds 2-3 keer per dag. Hij geniet er nog zo van dat ik het niet over mijn hart kan verkrijgen om af te bouwen, en het is voor hem zo'n enorme troost. Als hij verdrietig is en ff lekker op schoot mag kruipen om te drinken, is hij weer helemaal blij en vrolijk en energiek nadien

Junah krijgt ook minimaal anderhalf jaar, tenzij ze niet meer wilt uiteraard, maar als ze langer wil drinken vind ik dat ook prima!

quote:

Op zaterdag 25 september 2004 18:54 schreef E.T. het volgende:

[..]

Troostborst mag wel langer idd van mij. Maar echt als voeding..
Ach, ik zie het ook allemaal wel.
(ik word alleen een beetje moe van dat getreuzel en gemiep overdag.. alles, maar dan ook werkelijk alles is interessanter dan mama's borst... die is er vannacht ook nog wel en dan haal ik wel weer in wat ik overdag niet drink )

Oh ja, zeer bekend verschijnsel. Weet alleen uit ervaring dat je dat 'gemiep' met de fles ook hebt. Cheyenne dronk haar fles soms zo wild dat er meer melk op de bank lag dan in haar maag
Of toen ze zelf haar fles vasthield slingerde ze het ding gewoon door de kamer als ze er genoeg van had
Maar dat getreuzel gaat ook weer over, weet niet precies wanneerdat ongeveer moet gebeuren, duurt volgens mij best lang, wat ik me herinner van Chinook en Jessai (fijn vooruitzicht hč). Junah begint er nu ook mee. Met ieder geluidje draait ze haar hoofd om.

quote:

Op zaterdag 25 september 2004 22:59 schreef Grijs het volgende:

[..]

Grappig zo gaat het eigenlijk ook bij mij. Eerst wilde ik liefst een half jaar voeden, toen een jaar en nu dat bijna nadert (Judith is nu 11 maanden), heb ik iets van: waarom zou ik 'moeten' stoppen als ze 1 jaar is? Ik zie wel hoelang we er nog aardigheid aan hebben. Misschien totdat ze tandjes krijgt?

Junah heeft vandaag haar eerste tandje gekregen, maar dat vormt geen blokkade om te voeden. Bij Chinook en Jessai heb ik het tandenkrijgen ook overleefd. Kwestie van 'overdreven' boos worden en meteen stoppen met voeden. Ook niet toelaten, al bijten ze nog zo zachtjes. Als je het meteen vanaf het begin aanpakt dan is de kans op bijten minimaal. Ik heb wel bij beide kinders een keer bloedende tepels gehad, en dat is niet fijn Duurt ook een eeuwigheid tot het genezen is, maar er zijn ergere dingen

quote:

Op zondag 26 september 2004 12:53 schreef LadyS het volgende:

[..]

daar ga ik dus zekersteweten niet op wachten

Ach, is even pijnlijk bij het eerste slokje, en dan voel je het niet meer.

quote:

Op maandag 27 september 2004 10:35 schreef anneja het volgende:

[..]

_{ehm...hoe oud is Joshua ook weer?} Die nachtvoeding zou je volgens mij rustig kunnen afbouwen, mits je stevig in je schoenen staat .

Wat je verder beschrijft over die moeheid- ik had dat bij beide zwangerschappen de eerste drie maanden heel erg (misselijk ben ik gelukkig niet geweest). Bij de tweede was oudste ook nog aan de borst, en tijdens de voeding voelde ik me dan echt vol-sla-gen uitgeput. Maar ik heb dat eigenlijk altijd aan de oxytosine geweten. Maargoed, na die eerste drie maanden werd dat wel weer beter. Vervolgens waren de laatste twee maanden mijn tepels te gevoelig, toen heb ik oudste gespeend (um, hij was toen wel al ruim twee). Toen hij later zijn broertje zag drinken werd hij wel weer heel nieuwsgierig, en hij heeft af en toe de stuwing weggedronken wat ik bijzonder op prijs stelde . Nou was hij natuurlijk al een stuk ouder dan Joshua zal zijn, maar ik heb het voeden van twee kinderen nooit echt als belastend ervaren. Oudste kreeg dus ook nog maar twee voedingen per dag, dat scheelt natuurlijk behoorlijk.

Ik kan mij hier bijna geheel bij aansluiten.

De eerste drie maanden was het inderdaad hongerrrrrrr. Ik at dus wél, want anders was ik inderdaad hondsberoerd. Wat helpt is niet veel maar vaak eten. En dingen die ook vullen. Ik begon de ochtend licht, want anders was ik bang dat het er weer uit kwam. Dus iets van cornflakes of een beschuitje. Een uurtje erna nam ik wat zwaarders, en dat ging zo de hele dag door. Dan eens een boterhammetje, stuk fruit, koekje enz.
Ook veel drinken, als je drinkyoghurt neemt, zoals biogarde dan knap je vaak al snel op. Ook drinkontbijt bijvoorbeeld tussendoor drinken neemt je hongergevoel weg en bevat veel energie.

Na de eerste drie maanden werden mijn tepels vreselijk gevoelig, drinken geven was niet fijn, ik heb echt wel eens binnensmonds lopen vloeken. Maar erger was het in en uit bed stappen naast Jessai ivm de bekkenpijn. Ik heb toen ook snel de voedingen van 6 keer per dag, naar 2-3 keer per dag gebracht, dat mocht ook wel eens want hij was bijna 2 jaar.
Helemaal stoppen heb ik nooit gedaan, maar zo'n paar weken voor de bevalling dronk hij nog maar 1 tot 2 keer per dag.

(wat is spenen btw?)

Na de geboorte van Junah kwam de middagvoeding er steevast weer bij en nu voed ik hem weer 2-3 keer per dag. Ik ervaar dat eveneens niet als belastend. Ook niet als energievretend, ik merk geen verschil met het voeden van maar één kind. Wel ben ik sneller door mijn reserves heen. Ik vang dit op door drie maal daags fruit, extra schepje groenten en soms een vitmainepil als ik twijfel aan mijn ijzer. Goed ik werk niet bij een baas maar ik draai wel een gezin van 2 volwassenen en 4 kinderen. Dat vreet ook energie maar ik heb niet het gevoel dat ik nu meer vermoeid ben dan wanneer ik er maar eentje had gevoed.

Kortom, ik dacht eerst ook dat het heel zwaar zou zijn, maar sterker nog, het is wel lekker... Extra rustmomenten op een dag, even lekker zitten met Jessai aan de borst. Hij komt tot rust, ik ook, hij blij, ik ook. Geen jaloezie, niets, hij is gewoon lekker ontspannen en heeft Junah helemaal geaccepteerd. Ik weet niet of hij ook wel zo lief voor haar was geweest als hij van mij niet meer aan de borst had gemogen met haar komst.

quote:

Op maandag 27 september 2004 14:37 schreef anneja het volgende:

[..]

Dat is wat je met varkentjes doet, en er is wel een zekere overeenkomst tussen mijn zoon en een biggetje

Maar wat ik bedoel is dat ik hem actief de toegang tot de borst heb ontzegd. Hij was toen inderdaad al ruim een jaar van de (gekolfde) fles af, dus de term is wat dat betreft niet helemaal accuraat .

Wat ik met varkentjes doe? Opeten

Maar okay, met spenen bedoel je een fopspeen geven of zo? Ik vat 'm nog niet

quote:

Op maandag 27 september 2004 16:19 schreef coolbabe het volgende:
Spenen is het afwennen van de borst

Ohw haha

Dank voor deze eenvoudige uitleg

quote:

Op maandag 27 september 2004 22:40 schreef Lewis.de.boxer het volgende:
Nou als het dan zo ligt, dan stop ik Joshua ook niet als hij 1 jaar is. Ze zullen het hier wel gek vinden, maar ik vindt eigenlijk dat hij net zoveel rechten heeft als kindje in aankomst.

Weet je, ik heb altijd in mijnm achterhoofd gehouden 'stoppen kan altijd nog'. En ieder obstakel (misselijk, honger, gevoelige tepels, zeer bekken/rug bij in en uitstappen, nog gevoeligere tepels) was er weer eentje om overwonnen te worden. Maar heb je daar geen fut meer voor dan moet je je niet schuldig voelen.
Negen maanden voeden is ook al heel erg lang!

Het enige dat ik echt vreselijk vond waren die gevoelige tepels (bekkenpijn ook, maar dat gaat voor jou niet op toch?), bij iedere voeding leek het alsof Jessai messen had in plaats van kaken, meestal na een paar slokken was het dudsanig uit te houden dat ik in ieder geval niet meer vergat adem te halen. Wat ik deed was in derdaad de nachtvoeding eraf, en eerder hoefde het voor mij niet zo nodig maar toen had ik een stok achter de deur, binnen een week was het geregeld. Ik had het voordeel dat hij van onze kamer naar een eigen kamertje verhuisde en daarmee verviel ook de nachtvoeding. Jessai was ook al dusdanig oud dat hij dat begreep. Dat voordeel heb jij helaas niet, maar waar een wil is, is een weg.

Succes hč!! Enne, appels maken je juist hongeriger.

[ Bericht 1% gewijzigd door Tan op 28-09-2004 09:41:33 ]

quote:

Op dinsdag 28 september 2004 12:18 schreef Lewis.de.boxer het volgende:
Ik wil gewoon niet stoppen en het ook niet horen.

Dat is de juiste instelling toch? Ik vind dat niet aanvallerig!

quote:

Ik moet morgenochtend naar de dokter, en ik durf te wedden dat als ik zeg hoe ik me voel en wat er vorige week gebeurde, dat ie dan gelijk zegt dat ik moet stoppen met de bv. Hij kan me wat. Ik ben dus wel eigenwijs. Maar weet ook echt wel hoever ik kan gaan. Ik zal het nooit zover laten komen dat ik mijn kindje in gevaar breng door te ver te gaan met mijn eigen gezondheid

Ik kreeg ook alleen maar tips om te stoppen. Adviezen tips en weet ik veel wat waren allemaal goed bedoeld, maar uiteindelijk heb ik gewoon gedaan wat mij zelf het best leek.

En Lady-wrb, ik weet het ook niet, maar er zit een stof in appels die op korte termijn een hongergevoel opwekt. Daarom raden ze bijvoorbeeld af om appels te eten als je op afvaldieet zit. Maar als Lewis daar al geen last van heeft zal het wel meevallen. Ik ben zelf allergisch voor de meeste appelsoorten en eet alleen Granny Smith. Daar krijg ik wel honger van na een tijdje (echt een knorgevoel) dus bij mij gaat het wel op.

quote:

Op dinsdag 28 september 2004 12:43 schreef Tan het volgende:

En Lady-wrb, ik weet het ook niet, maar er zit een stof in appels die op korte termijn een hongergevoel opwekt. Daarom raden ze bijvoorbeeld af om appels te eten als je op afvaldieet zit. Maar als Lewis daar al geen last van heeft zal het wel meevallen. Ik ben zelf allergisch voor de meeste appelsoorten en eet alleen Granny Smith. Daar krijg ik wel honger van na een tijdje (echt een knorgevoel) dus bij mij gaat het wel op.

Ik heb heel nieuwsgierig eens nagezocht wat die stof dan moet wezen, maar er staat juist dat appels het hongergevoel stillen Heel vreemd, want ik kreeg de tip van mijn verloskundige en omdat ik het zelf alleen maar kon beamen naar aanleiding van de Granny Smith-appel heb ik me er nooit in verdiept of het wel waar was.

Haha, nou vergeet wat ik heb gezegd over appels, gewoon zelf uitproberen dus.

quote:

Op dinsdag 28 september 2004 12:46 schreef lady-wrb het volgende:
t zou best eens kunnen hoor. ik wel nadat ik een appel gegeten heb een raar gevoel in mijn maag.
ik vond het altijd wel een gevoel alsof ik honger had, maar dacht: ik heb net een appel op dus DAT kan het niet zijn....

Is dan dus per persoon verschillend, of per appelsoort

Het doet inderdaad zeer, maar bij mij was het met een week of drie over.

Van 27 september tot 3 oktober is het weer Wereld Borstvoeding Week (WBW). In deze week worden overal in het land bijeenkomsten en informatiemarkten gehouden om het belang van borstvoeding onder de aandacht te brengen. Klapstuk is de slotbijeenkomst in Wijhe, waar geprobeerd gaat worden het record borstvoeding geven te breken.


Het doel van de jaarlijks gehouden Wereld Borstvoeding Week is borstvoeding onder de aandacht van ouders, zorgverleners en het grote publiek te brengen. Daarbij staat telkens een ander thema centraal. Dit jaar is dat: 'Moedermelk waardevast. In het verleden behaalde resultaten bieden wél een garantie voor de toekomst'. Meer daarover - met alle (medische) voordelen van borstvoeding - kun je lezen op op www.borstvoeding.nl/wbw.

De WBW is in Nederland een initiatief van de Samenwerkende Borstvoeding Organisaties (SBO). Zij organiseren landelijke activiteiten en ondersteunen plaatselijke activiteiten van zorgverleners, medewerkers van de vrijwilligersorganisaties en moeders. Waar bij jou in de buurt volgende week 'iets te doen is' kun je navragen bij de kruiszorgvereniging, verloskundige of het consultatiebureau. En houd de plaatselijke krant in de gaten.

De landelijke activiteiten worden op 2 oktober afgesloten met een bijeenkomst van iedereen die borstvoeding een warm hart toedraagt. Ook jij bent welkom in Kinderspeelparadijs Bal-lorig in Wijhe - Enkweg 2-G, 8131 VH Wijhe (alleen kinderen vanaf 1 jaar betalen entree ŕ ¤ 5,50, volwassenen en baby's mogen gratis naar binnen).

De bijeenkomst begint ongeveer om 11.00 uur, de recordpoging (met notaris) zal om 12.30 uur plaatsvinden. Het wereldrecord staat op 1130 vrouwen en kinderen en is gehaald in Amerika op 3 augustus 2002. Dat gaan we in Nederland niet halen, maar het oude officieuze Nederlandse record van 70 moet toch te breken zijn! Voor het volledige programma van deze dag kun je kijken op www.youngdesign.nl/borstvoedingsweek/ .



Ik ga zelf niet, maar vond het wel grappig Misschien dat anderen het leuk vinden?

[ Bericht 0% gewijzigd door Tan op 29-09-2004 10:13:59 ]