Balkenende: rap Theo Maassen 'smakeloos'

quote:

Op maandag 2 augustus 2004 14:39 schreef Alicey het volgende:

[..]

En dit dus onterecht.
[..]

Ik weet wel zeker van niet. Dit kan alleen op verzoek van een OvJ of wanneer er aangifte wordt gedaan van een strafbaar feit, wat ernstig genoeg is om iemand vast te zetten.
[..]

Maar opnieuw - Op grond waarvan? Wat heeft hij misdaan? Of stel je voor om willekeurig mensen die iets doen waar jij het niet mee eens bent op te pakken?

Ben je meester in de rechten dat jij het allemaal zo goed weet Zoniet dan weet je net zoveel over het recht als ik. Ik ken het uit de praktijk, ik weet dat er voor minder wel eens mensen enkele uren tot dagen in een politiecel hebben gezeten.

Ik kan niet begrijpen dat er met de hedendaagse politiek er nog mensen zijn die jp beschermen.....

Hij uit meerdere doodsbedreigingen, zelfs naar de koningin, het minste wat je kan doen is op het politieburo uitzoeken met theomaassen of ze serieus zijn of niet.
En de jongens die dat uit moeten zoeken op het politieburo moet je de opdracht geven dat ze heel langzaam werken, dan kan je Theo weer langer vasthouden.

quote:

Op maandag 2 augustus 2004 14:41 schreef JohnDope het volgende:

[..]

Ben je meester in de rechten dat jij het allemaal zo goed weet

Nee, ik heb geen titels.

quote:

Zoniet dan weet je net zoveel over het recht als ik.

Die gevolgtrekking volg ik niet helemaal. De titel zegt dat je enige kennis hebt, het ontbreken van die titel zegt niet dat alle kennis ontbreekt. Een maaltijd kan met of zonder mosterd worden gegeten ahw.

quote:

Ik ken het uit de praktijk, ik weet dat er voor
minder wel eens mensen enkele uren tot dagen in een politiecel hebben gezeten.

Geef eens een voorbeeld waarbij er geen sprake is van een strafbaar feit, en als het een kwalitatief verschil is, motiveer dan ook waarom het minder is dan dit geval.

quote:

Op maandag 2 augustus 2004 14:45 schreef JohnDope het volgende:
Hij uit meerdere doodsbedreigingen, zelfs naar de koningin, het minste wat je kan doen is op het politieburo uitzoeken met theomaassen of ze serieus zijn of niet.

Er worden geen concrete dreigementen geuit. In de praktijk heb ik nooit meegemaakt dat dreigementen voldoende zijn om iemand "preventief vast te zetten", waarom zou dat in dit geval anders zijn?

quote:

En de jongens die dat uit moeten zoeken op het politieburo moet je de opdracht geven dat ze heel langzaam werken, dan kan je Theo weer langer vasthouden.

Vooral ons rechtssysteem naar de klote helpen, daar bewijs je een goede dienst mee.

quote:

Op maandag 2 augustus 2004 14:42 schreef dingendoener het volgende:
Ik kan niet begrijpen dat er met de hedendaagse politiek er nog mensen zijn die jp beschermen.....

Niet iedereen loopt met de mode mee. Sommigen houden er een eigen smaak op na.

quote:

Op maandag 2 augustus 2004 14:31 schreef Alicey het volgende:

[..]

Dit kwam niet door die meningsuiting, maar doordat er strafbare feiten mee werden gepleegd.

Vertel eens wat Janmaat zelf voor strafbare feiten pleegde?

quote:

Op maandag 2 augustus 2004 14:48 schreef Alicey het volgende:

[..]

Er worden geen concrete dreigementen geuit. In de praktijk heb ik nooit meegemaakt dat dreigementen voldoende zijn om iemand "preventief vast te zetten", waarom zou dat in dit geval anders zijn?
[..]

Vooral ons rechtssysteem naar de klote helpen, daar bewijs je een goede dienst mee.

Dit is een unieke zaak, want TheoMaassen begeeft zich op heel glad ijs en net wat ik al zei, hij hoeft niet voor te komen en geen boete te betalen. Maar het minste wat je kan doen als politiezijnde is uitzoeken op het politieburo of het nou echte doodsbedreigingen zijn of een geintje.
Misschien duurt het een uurtje, maar misschien duurt dat onderzoek 3 dagen.

Ennuh ik weet niet of je het door hebt, maar het gebeurt heel vaak dat ze bij bepaalde arrestanten langzamer werken dan bij andere omdat dat vervelende-arrestanten zijn en zo moet je Theo ook behandelen.

quote:

Op maandag 2 augustus 2004 14:38 schreef SCH het volgende:
Theo Maassen is je dankbaar, die wil graag vastgezet worden.

De gecultiveerde slachtofferrol verkoopt nog steeds goed. Waar denk je dat de plotse populariteit van Rob Oudkerk vandaan kwam?

quote:

Op maandag 2 augustus 2004 14:52 schreef Bela het volgende:

[..]

Vertel eens wat Janmaat zelf voor strafbare feiten pleegde?

Aanzetten tot discriminatie. Artikel 137d WvS.

quote:

Op maandag 2 augustus 2004 14:53 schreef JohnDope het volgende:

[..]

Dit is een unieke zaak, want TheoMaassen begeeft zich op heel glad ijs en net wat ik al zei, hij hoeft niet voor te komen en geen boete te betalen. Maar het minste wat je kan doen als politiezijnde is uitzoeken op het politieburo of het nou echte doodsbedreigingen zijn of een geintje.
Misschien duurt het een uurtje, maar misschien duurt dat onderzoek 3 dagen.

Het is voldoende duidelijk wat de bedoeling van Theo Maassen hier is, dus dat eventuele uitzoeken zou wel eens onrechtmatig kunnen blijken.

quote:

Ennuh ik weet niet of je het door hebt, maar het gebeurt heel vaak dat ze bij bepaalde arrestanten langzamer werken dan bij andere omdat dat vervelende-arrestanten zijn en zo moet je Theo ook behandelen.

Ik geloof dit zo dat dat gebeurt. Hetgeen niet wegneemt dat het in strijd is met het gelijkheidsbeginsel. Het is echter vrijwel nooit te bewijzen dat er bewust vertraagd wordt.

quote:

Op maandag 2 augustus 2004 14:54 schreef Bela het volgende:

[..]

De gecultiveerde slachtofferrol verkoopt nog steeds goed. Waar denk je dat de plotse populariteit van Rob Oudkerk vandaan kwam?

Die populariteit van Oudkerk was er al lang, helaas voor jou. Maar anderen kunnen inderdaad een handje helpen. Zoals ik zei: Maassen zal dankbaar zijn. Doe het vooral vrijdag a.s. zodat hij komende zondag niet bij Zomergasten kan zitten.

quote:

Op maandag 2 augustus 2004 15:05 schreef Alicey het volgende:

[..]

Het is voldoende duidelijk wat de bedoeling van Theo Maassen hier is, dus dat eventuele uitzoeken zou wel eens onrechtmatig kunnen blijken.
[..]

Ik geloof dit zo dat dat gebeurt. Hetgeen niet wegneemt dat het in strijd is met het gelijkheidsbeginsel. Het is echter vrijwel nooit te bewijzen dat er bewust vertraagd wordt.

Haha nee het is niet voldoende duidelijk, je weet nooit 100% zeker of het een geintje is, dus dat moet gewoon op het politieburo uitgezocht worden, de koningin wordt ook bedreigd. Je moet geen risico`s nemen, misschien is de kolder wel in de kop van TheoMaassen geschoten en doet hij echt wat hij zegt.
Dan is het minimale wat je kan doen is theomaassen op het buro ondervragen.

quote:

Op maandag 2 augustus 2004 15:10 schreef JohnDope het volgende:

[..]

Haha nee het is niet voldoende duidelijk, je weet nooit 100% zeker of het een geintje is, dus dat moet gewoon op het politieburo uitgezocht worden, de konining wordt ook bedreigd.

Hoe wilde je dit op het politieburo uitvinden? Een huiszoeking kan ik me wel voorstellen als middel wanneer je daadwerkelijk zou twijfelen.

quote:

Je moet geen risico`s nemen, misschien is de kolder wel in de kop van TheoMaassen geschoten en doet hij echt wat hij zegt.
Dan is het minimale wat je kan doen is theomaassen op het buro ondervragen.

Dat geeft geen enkele garantie natuurlijk.

quote:

Op maandag 2 augustus 2004 15:13 schreef Alicey het volgende:

[..]

Hoe wilde je dit op het politieburo uitvinden? Een huiszoeking kan ik me wel voorstellen als middel wanneer je daadwerkelijk zou twijfelen.
[..]

Dat geeft geen enkele garantie natuurlijk.

Klopt daar heb je gelijk in, dan zullen we hem maar door moeten sturen naar het PieterBaanCentrum. Dan gaat het toch wel een stukje langer duren. Serieus als je die kerel wilt naaien dan kan je hem echt wel even vastzetten.

quote:

Op maandag 2 augustus 2004 15:15 schreef JohnDope het volgende:

[..]

Klopt daar heb je gelijk in, dan zullen we hem maar door moeten sturen naar het PieterBaanCentrum. Dan gaat het toch wel een stukje langer duren. Serieus als je die kerel wilt naaien dan kan je hem echt wel even vastzetten.

Hooguit 6 dagen naar ik meen. Daarna moet een rechter verlof geven om iemand langer vast te houden, en een rechter is doorgaans niet te beinvloeden.

quote:

Op maandag 2 augustus 2004 15:19 schreef Alicey het volgende:

[..]

Hooguit 6 dagen naar ik meen. Daarna moet een rechter verlof geven om iemand langer vast te houden, en een rechter is doorgaans niet te beinvloeden.

nou 6 dagen is toch perfect
Ik had zelf 1uur tot max 3dagen in mijn hoofd.

Die Balkenende is gewoon te schijterig om hem op te pakken omdat die hij dan een zooi negatieve zooi overzich heen krijgt, nou ik had het wel gedaan als ik op zijn plaats had gezeten (KEEP ON BOO-ING)

En voor de rest kan ik ook zeggen dat het discriminatie is. Ze pakken wel die jongens van DHC op en TheoMaassen laten ze gewoon lopen. Erger kan bijna niet.

quote:

Op maandag 2 augustus 2004 15:21 schreef JohnDope het volgende:

[..]

nou 6 dagen is toch perfect
Ik had zelf 1uur tot max 3dagen in mijn hoofd.

Die Balkenende is gewoon te schijterig om hem op te pakken omdat die hij dan een zooi negatieve zooi overzich heen krijgt, nou ik had het wel gedaan als ik op zijn plaats had gezeten (KEEP ON BOO-ING)

Nouja, het lijkt me niet juist als je nagaat waar het rechtssysteem voor bedoeld is. En een politicus behoort dat te weten zou je denken.. Dat het kan betekent nog niet dat het juist is om te doen.

quote:

Op maandag 2 augustus 2004 15:23 schreef JohnDope het volgende:
En voor de rest kan ik ook zeggen dat het discriminatie is. Ze pakken wel die jongens van DHC op en TheoMaassen laten ze gewoon lopen. Erger kan bijna niet.

Helemaal juist. Dat slaat echt nergens op. Selectieve verontwaardiging.

quote:

Op maandag 2 augustus 2004 15:23 schreef JohnDope het volgende:
En voor de rest kan ik ook zeggen dat het discriminatie is. Ze pakken wel die jongens van DHC op en TheoMaassen laten ze gewoon lopen. Erger kan bijna niet.

imho hadden die jongens van DHC ook niet gearresteerd mogen worden. Willen ze consequent zijn, moeten ze inderdaad Theo Maassen ook oppakken. Alleen 2 wrongs don't make a right..

quote:

Op maandag 2 augustus 2004 15:27 schreef SCH het volgende:

[..]

Helemaal juist. Dat slaat echt nergens op. Selectieve verontwaardiging.

Nou precies oppakken die boer, hoe kunnen we balkenende bereiken? Want dit kan echt niet namelijk.

Eerst had ik een goede tip voor Bush, nu weer 1 voor Bakellende, what`s next?

quote:

Op maandag 2 augustus 2004 15:29 schreef JohnDope het volgende:

[..]

Nou precies oppakken die boer, hoe kunnen we balkenende bereiken? Want dit kan echt niet namelijk.

http://www.minaz.nl/minister-president/vragen/index_reactie.html

quote:

Op maandag 2 augustus 2004 15:10 schreef SCH het volgende:

[..]

Die populariteit van Oudkerk was er al lang, helaas voor jou.

Veel beloven, weinig geven
doet een dwaas in vreugde leven...

Waar zou die populariteit van Rob Oudkerk vandaan gekomen zijn en waarom is hij uitgerekend afgerekend op een niet politiek issue?

Er zullen nogal wat mensen hebben gewacht op zijn antwoorden omtrent de financiële resultaten van het GVB, het fenomeen onderwijsniveau op zwarte scholen in Amsterdam en diverse patiëntenorganisaties herinneren zich vast zijn beloften nog wel waarvan nu natuurlijk niets meer terecht kon komen.

quote:

Op maandag 2 augustus 2004 15:38 schreef Alicey het volgende:

[..]

http://www.minaz.nl/minister-president/vragen/index_reactie.html

Geachte mevrouw/meneer,

Ik vroeg me af waarom Theo Maassen niet is opgepakt nadat provocerende rapnummer waarin hij meerdere mensen met de dood bedreigt. Hij heeft zelfs de koningin bedreigd met de dood.
Ik vind dit totaal niet kunnen, hoe kan men zo zeker weten dat dit sarcastisch bedoeld is.

Die jongens van DenHaagConnection zijn wel opgepakt dat komt op mij over als discriminatie, want waarom wordt die dreiging van die jongens wel serieus genomen en die van TheoMaassen niet?

Je kan nooit 100% zeker zijn dat TheoMaassen dat nummer sarcastisch bedoeld heeft en je moet al helemaal geen risico`s nemen met dreigingen die hij over de koningin uit, dat is wel ons staatshoofd, het minimale wat jullie dan kunnen doen is TheoMaassen arresteren, netzoals er bij DHC is gebeurd en dan moet op het bureau uitgezocht worden of het een serieuze dreiging van dhr. Maassen is of niet.
Ik vind het niet kunnen dat meteen wordt aangenomen dat het een grap is, zoals Dhr Balkenende heeft gedaan.

Met vriendelijke groeten,

.............

[ Bericht 1% gewijzigd door JohnDope op 02-08-2004 15:52:37 ]

quote:

Op maandag 2 augustus 2004 15:47 schreef JohnDope het volgende:

[..]
.............

Houd me op de hoogte van het antwoord.

quote:

Op maandag 2 augustus 2004 15:01 schreef Alicey het volgende:

[..]

Aanzetten tot discriminatie. Artikel 137d WvS.

Vol = Vol en de persoonlijke mening de multiculturele samenleving af te willen schaffen
zet aan tot discriminatie?
terwijl een bedreiging (iets dat Volkert aanzette tot moord)
een gearrangeerd huwelijk van een 2e generatiemigrant met neef of nicht (iets dat witte nederlanders buitensluit)
een voorkeursbehandeling voor migranten bij sollicitaties
niet als zodanig worden beoordeeld....
en er geen multiculturele samenleving bestaat omdat vanuit de monocultuur de wet gesteld is. Er bestaat hooguit een multi-etnische samenleving waarin er voor iedere ingezetene gelijke kansen worden nagestreefd.

Wie bepaalt de maat waarmee wordt gemeten om dit oordeel uit te kunnen spreken en op basis van welke verifieerbare criteria gebeurt dit?

quote:

Op maandag 2 augustus 2004 16:17 schreef Bela het volgende:

[..]

Vol = Vol en de persoonlijke mening de multiculturele samenleving af te willen schaffen
zet aan tot discriminatie?

Het gaat om wat er precies gezegd is. Ik heb het letterlijke vonnis helaas niet kunnen vinden, maar daar zal voldoende duidelijk uit worden op welke gronden de beslissing is gemaakt.

quote:

Wie bepaalt de maat waarmee wordt gemeten om dit oordeel uit te kunnen spreken en op basis van welke verifieerbare criteria gebeurt dit?

Het wetsartikel zelf en de grondwet. De rechter weegt uiteindelijk af en beslist, en is daar redelijk vrij in.

quote:

Op maandag 2 augustus 2004 16:25 schreef Alicey het volgende:

[..]

Het gaat om wat er precies gezegd is. Ik heb het letterlijke vonnis helaas niet kunnen vinden, maar daar zal voldoende duidelijk uit worden op welke gronden de beslissing is gemaakt.
[..]

Het wetsartikel zelf en de grondwet. De rechter weegt uiteindelijk af en beslist, en is daar redelijk vrij in.

1997 werd Janmaat veroordeeld tot een voorwaardelijke celstraf van 2 maanden en een geldboete van toen 7500 gulden voor zijn toespraak op een demonstratie van de CD en CP'86 in Zwolle in 1996. Hij had daar geroepen dat zodra zij aan de macht zouden komen zij de multiculturele samenleving zouden afschaffen.


Hoewel de man er geen mening op na hield die ik deel komt het mij voor dat Janmaat om een opiniedelict veroordeeld is. Ik vind het een kwalijke zaak als er geen recht maar willekeur gesproken wordt omdat we dan afgaan op het instellen van een gedachtenpolitie die het publieke debat beperkt zoals we voor 2002 hebben kunnen zien.

In de Groene Amsterdammer van 14 mei 1997 betoogt Meindert Fennema zeer helder wat er aan deze veroordeling mankeert als je de rechtsstaat serieus neemt.

quote:

Destijds was er een rechtszaak tegen Janmaat omdat hij op 24 februari 1996 tijdens een demonstratie in Zwolle heeft gezegd: 'Wij schaffen, zodra wij de mogelijkheid en de macht hebben, de multiculturele samenleving af.' Onder multiculturele samenleving kan, volgens de rechtbank, 'in redelijkheid niets anders worden verstaan dan een samenleving waarin mensen met verschillende culturele achtergrond op voet van gelijkheid, volgens hun eigen cultuur, leven. Het afschaffen daarvan is naar het oordeel van de rechtbank zonder twijfel begrepen in de definitie, die art. 90 quater Sr. van het begrip discriminatie geeft.'

Dit is dus een subjectieve eigenmachtige uitleg van een uitspraak en zou gezocht kunnen zijn om de man veroordeeld te krijgen.

quote:

Vervolgens constateert de rechtbank dat de uitspraak van Janmaat gedaan is in de context van een demonstratie waarin kreten geroepen werden als 'Nederland voor de Nederlanders', 'Eigen volk eerst' en 'Vol is vol', om ten slotte te concluderen: 'Daarbij gaat naar het oordeel van de rechtbank om discriminatie wegens hun ras, als bedoeld in art. 137d Sr. De door verdachte geuite woorden kunnen gezien voormelde context immers niet anders worden opgevat dan als doelend op een onderscheid in bejegening van enerzijds "Nederlanders" en anderzijds "buitenlanders", en wel ten detrimente van laatstvermelde groep. Naar geldend recht levert dit discriminatie van mensen wegens hun ras op.'

Dat doet het dus niet. Het levert slechts een veroordeling omwille van een afwijkende mening op. Een veroordeling die werd 'gestaafd' door een eigenmachtige uitleg. Zo ontstaat er dan een gedachtenpolitie.

Maar er kan ook nog wat zorgvuldiger op de argumenten worden ingegaan. Lees maar eens hoe Meindert Fennema het betoogt:

quote:

OOK AL VERWIJST de rechtbank naar een uitspraak van de Hoge Raad van 1 mei 1990, de niet juridisch geschoolde lezer zal zich hierbij toch zijn ogen uitwrijven. Sinds wanneer vormen buitenlanders een ras? De rechtbank kan zich in haar vonnis maar in zeer beperkte mate beroepen op het Internationaal Verdrag inzake Uitbanning van alle vormen van Rassendiscriminatie (IVUR). Weliswaar verbiedt dat verdrag elk onderscheid, uitsluiting, beperking of voorkeur gebaseerd op ras, kleur en nationale of etnische afkomst, maar dat verdrag is niet van toepassing op het onderscheid tussen burgers en vreemdelingen dat door de staat zelf gemaakt wordt (artikel 1.2).
En met goede redenen, want het onderscheid tussen burgers en zij die slechts ingezetenen zijn, tussen Nederlanders en buitenlanders, tussen eigen volk en vreemdelingen, vormt de kern van de nationale staatsgedachte. Wat is anders de rechtsgrond om asielzoekers in gevangenissen op te sluiten? De discriminatie van buitenlanders is een van de fundamenten van het bestaande statenstelsel en men kan dat dus niet strafbaar stellen zonder ons gehele staatsbestel ter discussie te stellen. Zelfs anarchisten pleiten tegenwoordig niet meer voor het afschaffen van de staatsgrenzen.

Janmaat c.s. zijn dus veroordeeld op het expliciteren van de ideologische grondslag van de natiestaten: 'Nederland voor de Nederlanders', 'Amerika voor de Amerikanen.' Door een politicus te veroordelen op grond van het feit dat hij buitenlanders zou willen discrimineren, staat de rechter die politicus niet toe legaal overheidsbeleid te propageren. Met uitspraken als 'Vol is vol' en 'Eigen volk eerst' roept Janmaat c.s. de regering immers op te doen wat zij zelfs volgens het IVAR zou mogen doen. Sterker nog, het discrimineren van buitenlanders is iets wat douane en vreemdelingenpolitie dagelijks doen, zoals iedereen die wel eens in een 'Turkenfuik' gezeten heeft, weet.

quote:

Hoewel milder in de strafmaat, was de officier van justitie in haar requisitoir nog verder gegaan dan de rechtbank. Zij zei op 17 maart: 'Met buitenlanders bedoelen de verdachten mensen in een achterstandspositie, afkomstig uit andere culturen dan de Nederlandse.' En daarop volgde de conclusie: 'Het versluierend naar voren brengen van discriminerend gedachtengoed is naar mijn mening nog veel gevaarlijker. Wanneer men zonder omhaal onder woorden brengt wat men bedoelt met "Eigen volk eerst", "Vol is vol", "Nederland voor de Nederlanders" of "Wij schaffen, zodra wij de mogelijkheid en de macht hebben, de multiculturele samenleving af", zullen zeer veel mensen geschokt reageren en zich van de sprekers distantiëren. Een versluierde tekst zal door een grotere groep overgenomen worden zonder dat men zich realiseert wat men eigenlijk zegt. Het enge gedachtengoed zal daardoor mogelijk makkelijker ingang vinden.'

ZELDEN IS HET POLITIEKE karakter van het vervolgingsbeleid zo helder weergegeven; zelden ook is een zo totalitaire redenering gebruikt door een Nederlandse officier van justitie. Het gaat bij anti-discriminatiewetgeving niet meer om het tegengaan van ongelijke behandeling, het gaat ook niet om het verbieden van aanzetten tot rassenhaat, het gaat om het tegengaan van de verspreiding van een 'eng gedachtengoed'.[b] Maar daarbij gebruikt de officier van justitie zelf een heel enge argumentatie. [b]Eerst reconstrueert zij de bedoelingen achter de door Janmaat c.s. uitgesproken teksten om hem op die bedoelingen te veroordelen; vervolgens beschouwt zij het feit dat hij deze veronderstelde bedoelingen niet heeft geformuleerd als verzwarende omstandigheid. Met andere woorden: als de verdachte zijn werkelijke bedoelingen onomwonden had geformuleerd, was haar eis minder hoog geweest. Het is een redenering die we eigenlijk alleen in de rechtspraak van totalitaire regimes tegenkomen. Het requisitoir is een opmaat tot het instellen van een gedachtenpolitie.

Zeer helder. Hij vervolgt met:

quote:

De veroordeling van Janmaat c.s. is de uitdrukking van een collectief schuldgevoel. Wat Janmaat zegt, wordt niet alleen door veel Nederlanders stiekem gedacht, de standpunten van Janmaat inzake de toelating van vreemdelingen zijn de afgelopen tien jaar stilletjes uitgevoerd. Toen Janmaat voor het eerst opperde de ontwikkelingshulp te gebruiken om de toestroom van vreemdelingen tegen te gaan, werd dat idee met afschuw van de hand gewezen. Minister Pronk zei destijds plechtig dat hij dat 'verre van zich wierp'. Inmiddels is het gebruik van ontwikkelingsgelden ter voorkoming van migratie een integraal onderdeel van zijn beleid.
Een tweede voorbeeld. Jarenlang heeft Janmaat geageerd tegen het 'voortrekken van buitenlanders'. Tot nog toe werd dat als racistisch bestempeld. Onlangs echter keerde Jacques Wallage zich in soortgelijke bewoordingen tegen de Wet Bevordering Evenredige Arbeidsdeelname Allochtonen. Nog een voorbeeld. Toen Janmaat er in 1994 voor pleitte om illegale vreemdelingen per schip terug naar het land van herkomst te brengen, ging er een golf van verontwaardiging door de media. Inmiddels is de koppelingswet aangenomen en zullen de illegale buitenlanders in de toekomst mogelijk geen medische hulp meer kunnen krijgen en hun kinderen zullen van school moeten. Wat is dan nog het verschil met de oproep van Janmaat om de illegalen op te pakken en te verschepen? Ligt dat verschil dan niet voornamelijk in de retoriek en in de door de rechtbank toegeschreven bedoelingen? De regering heeft natuurlijk het beste met de buitenlanders voor en Janmaat heeft dat niet.
Door Janmaat op te sluiten, kunnen wij ons collectieve schuldgevoel verlichten. Wij doen immers iets tegen racisme en vreemdelingenhaat?

Zie hier hoe een paarse eenpartijstaat haar ideologie zelfs via de rechterlijke macht trachtte te verspreiden...

quote:

In dit verband is het opvallend hoe alle door de regering gesubsidieerde antiracistische organisaties zich op Janmaat storten. Het Landelijk Bureau ter bestrijding van Rassendiscriminatie (LBR), dat zich vroeger vooral bezighield met het bestrijden van ongelijke behandeling en discriminatie van allochtonen op de arbeids- en woningmarkt, houdt zich tegenwoordig nog vrijwel uitsluitend bezig met de bestrijding van politiek racisme (lees: Janmaat). Kritiek op de regering of op het bedrijfsleven is vrijwel verstomd. Onderzoek naar rassendiscriminatie heeft de LBR al sinds 1994 niet meer gedaan.

Achter de uitspraak van de Zwolse rechtbank gaat dus een flinke dosis Hollandse hypocrisie schuil. De politieke consequenties van de uitspraak kunnen echter voor de Hollandse democratie van verstrekkende betekenis zijn. De vrijheid van meningsuiting wordt namelijk niet alleen beperkt voor Janmaat en de zijnen. De strategie van het Openbaar Ministerie leidt tot juridisering en tot een dubbele beperking van de publieke discussie. Niet alleen Janmaat wordt de mond gesnoerd, maar ook anderen die zich over de zaak willen uitspreken.

Tegen dit laatste nu ageerde Fortuyn en ik ben dit met Fennema en Fortuyn eens.

quote:

De rechter bepaalt nu ook wat er onder een multiculturele samenleving verstaan moet worden. In het vonnis schrijft de rechtbank dat men in zo'n samenleving 'op voet van gelijkheid, volgens de eigen cultuur' leeft. Maar wat nu als een van die culturen niet strookt met het Nederlandse rechtsstelsel? De rechter geeft hierop geen antwoord, zijn definitie van de multiculturele samenleving laat echter een zeer cultuurrelativistische interpretatie toe. De veelbesproken vrouwenbesnijdenis, de lijfstraffen bij de opvoeding van kinderen en het verstoten van vrouwen, het zijn evenzovele voorbeelden van het leven volgens de eigen cultuur die men niet kan verbieden zonder het beginsel 'op voet van gelijkheid' aan te tasten. Toch zijn genoemde praktijken strijdig met de Nederlandse wetgeving. Moeten we die wetgeving dan gaan veranderen? De rechter betreedt hier een terrein dat hij niet zou moeten betreden.

Op basis van dit verhaal werd nagenoeg een ideologische scholing verplicht gesteld om nog uitspraken in het openbaar te kunnen doen.

quote:

Elke verzwaring van de straf op opiniedelicten zal tot een meer versluierd taalgebruik leiden, dat dan op zijn beurt ook weer vervolgd zal worden. De uitspraken van de officier van justitie laten daarover ook geen misverstand bestaan. Niet alleen de politieke discussie maar ook het wetenschappelijke en artistieke debat zal daardoor door de rechter getoetst gaan worden.
Laat ik nog een voorbeeld geven. Als de rechter zou verbieden te zeggen dat mensenrassen niet gelijk zijn, zou hij daarmee niet alleen ingrijpen in een politieke discussie maar ook in een wetenschappelijke. Er zijn antropologen die menen dat er rassen bestaan. Zij zien verschil tussen een neger en een eskimo. (Er zijn trouwens ook niet-antropologen die dat verschil zien). Hetzelfde geldt voor etnische groepen: er zijn mensen die verschillen zien tussen Marokkanen en Turken. In een onderzoek onder migrantenpolitici heb ik hun de vraag voorgelegd in hoeverre verschillende etnische groepen verschillend reageren op het racisme in de Nederlandse samenleving. Een van de ondervraagde migrantenpolitici antwoordde na lange aarzeling: 'Ja dat vind ik moeilijk... Als je niet lang nadenkt en niet ideologisch geschoold bent en niet kan analyseren... ja... dan zie je het verschil wel.' Deze uitspraak is daarom zo treffend omdat hij aangeeft dat het niet herkennen van een etnisch of raciaal verschil een hoge mate van ideologische scholing vereist. Die ideologische scholing dreigt nu verplicht gesteld te worden.

Samengevat verwoordde Fennema het als volgt:
Juridische bestrijding van racisme zou de democratie moeten beschermen in plaats van haar te ondergraven. In een democratie heeft ieder, dus ook diegenen die zelf tegenstander zijn van een democratisch stelsel recht van spreken. Zij hebben dat om principiële en om pragmatische redenen. Want het principiële kenmerk van een democratisch regime is nu juist dat het niemand uitsluit. Democraten hopen dat zij hun vijanden door overleg en insluiting van hun ongelijk kunnen overtuigen. Door mee te doen zullen ook degenen die in potentie vijandig staan ten opzichte van de parlementaire democratie, langzaam maar zeker overtuigd raken van de voordelen van zo'n stelsel. Een geduldig beschavingsoffensief van de parlementaire democratie bleek voldoende om extreem-links langs democratische weg uit te schakelen of in te kapselen. Waarom zou dat met extreem-rechts niet lukken?

Helaas doet GroenLinks het tegenwoordig met Femke Halsema in plaats van mensen als Meindert Fennema. Femke zie ik zeker nog wel in staat om bij te leren en dergelijke nuancering in haar eigen betoog te verwerken. Vooralsnog lijkt het er echter op dat ze voor een sentimentalisering van het debat gekozen heeft. Juist dat vind ik jammer omdat het aanspreekbare GroenLinksers richting CDA of PvdA zal drijven. Als dat gebeurt is de stap naar het voeren van slagzinpolitiek niet groot meer.

[ Bericht 0% gewijzigd door Bela op 02-08-2004 17:34:57 ]

Janmaat werd veroordeeld omdat het "afschaffen van de multiculturele samenleving" werd begrepen als de intentie om groepen Nederlanders te deporteren of te vermoorden.

En eerlijk gezegd, is dat de enige manier om van de multiculurele samenleving af te komen. Een terechte veroordeling dus, zeker gezien zijn verleden, gedachtegoed, de manier waarop ie het zei, etc.

Het pleiten en/of streven naar een mono-cultuur is op zich niet verkeerd. Alleen lieten de woorden van Janmaat weinig ruimte over tot andere intenties.

quote:

Op maandag 2 augustus 2004 17:45 schreef Sidekick het volgende:
Janmaat werd veroordeeld omdat het "afschaffen van de multiculturele samenleving" werd begrepen als de intentie om groepen Nederlanders te deporteren of te vermoorden.

Conclusie Janmaat is veroordeeld om een toeschrijving, een subjectieve uitleg. Wat een rechtssysteem.

quote:

En eerlijk gezegd, is dat de enige manier om van de multiculurele samenleving af te komen. Een terechte veroordeling dus, zeker gezien zijn verleden, gedachtegoed, de manier waarop ie het zei, etc.

We leven in een multi-etnische samenleving. Waarin het nederlandse recht de wet stelt en dit nooit cultuurrelativistisch kan worden uitgelegd omdat dan ingezetenen niet langer gelijk zijn voor de wet.

De term multicultureel is een bedachte naam. Wel leuk maar zij dekt om het bovenstaande onze samenlevingsvorm niet.

Toeschrijving (zoals door jou hierboven verwoord) kan nooit een reden zijn om iemand juridisch op te veroordelen. Dat roept een totalitaire staat met gedachtenpolitie over zich af, hetgeen we dan ook hebben gezien met de wijze waarop Fortuyn behandeld geworden is toen hij het waagde maatschappelijke misstanden aan te kaarten tijdens het paarse bewind.

quote:

Het pleiten en/of streven naar een mono-cultuur is op zich niet verkeerd. Alleen lieten de woorden van Janmaat weinig ruimte over tot andere intenties.

Janmaat had zijn mening, om een eigenmachtige uitlegging van die mening is de man veroordeeld. Een schande voor de rechtsstaat. Dit resultaat van de politieke uitspraak van een rechter kwam de juristenpartij bij uitstek D66 mogelijk op wat goede kritieken bij de eigen achterban te staan.

Janmaat heeft nimmer een moord gepleegd
Janmaat heeft nimmer tot moord opgeroepen
Janmaat was slachtoffer van een politiek correcte elite die zichzelf tot gedachtenpolitie bombardeerde door middel van deze uitspraak.

De man was weinig verdraagzaam in de omgang maar daarom kan hem nog niet verboden worden er een eigen mening op na te houden. De man had mogelijk geen fris gezelschap maar daarom kan hem nog geen oproep tot moord toegeschreven worden.

Kom nu maar eens met argumenten waarom de man terecht veroordeeld zou zijn. Gesundes Volksempfinden kan natuurlijk nooit een juridisch argument zijn.

Een onderbouwing voor de mening die ik hierboven verkondigde over de juridische schuiver met betrekking tot Hans Janmaat vind ik ook hierin

Bron: Een stuk van Yoram Stein in Trouw, Rubriek Politiek 21 mei 2003

quote:

Met excuses aan Janmaat

De omstreden politicus Hans Janmaat overleed vorig jaar juni, een maand na Pim Fortuyn. Maar terwijl de laatste na zijn dood in steeds bredere kring waardering oogst, heeft de eerste zijn slechte naam behouden. De Hoge Raad oordeelde onlangs dat Janmaat terecht veroordeeld is wegens het aanzetten tot haat. Onzin, vindt Meindert Fennema, hoogleraar politieke theorie van etnische verhoudingen aan de Universiteit van Amsterdam. ,,Janmaat zei gewoon de dingen die nu iedereen vindt.''

Sinds de opkomst van Fortuyn vindt bijna iedereen dat je het openlijk mag zeggen: Nederland is 'vol', de multiculturele samenleving is een 'drama', allochtonen zijn vaak of veel te vaak 'crimineel', en de islam is 'achterlijk'. Stuk voor stuk standpunten waar Janmaat eindeloos voor verketterd is, zegt politicoloog Meindert Fennema. ,,Alleen Fortuyn heeft een keer gezegd dat Janmaat niet op álle punten ongelijk had. Alle anderen die zijn standpunten hebben overgenomen, zijn doodsbang om met hem in verband te worden gebracht.''

Janmaat was echt een 'cultuurman', zegt Fennema. ,,Hij had er misschien niet zo lang over nagedacht als Paul Scheffer, maar het kwam er wel op neer dat hij vond dat we het hier goed voor elkaar hadden, dat we in vrede met elkaar leefden, dat we een goede welvaartsstaat hadden, en dat dat allemaal bedreigd werd door die ongebreidelde immigratie.''

Fennema: ,,Hij is zich ook in toenemende mate tegen de islamieten gaan keren. In het begin met de Volks Unie was het nog: 'Houd Den Haag schoon en blank!' Daarna richtten de campagnes van de CD zich steeds meer op Marokkanen en Turken. Die Surinamers waren niet zo gevaarlijk, vond Janmaat, hooguit een beetje lui. Maar die moslims: die vormden écht een vijfde colonne.''

Volgens een recente uitspraak van de Hoge Raad der Nederlanden -gedaan op 6 mei, exact een jaar na de moord op Fortuyn- is Janmaat in 1997 terecht veroordeeld wegens het aanzetten tot rassendiscriminatie. De voormalige voorzitter van de CD had namelijk gezegd: 'Wij schaffen, zodra wij de mogelijkheid en de macht hebben, de multiculturele samenleving af.' De Hoge Raad handhaafde de uitleg van het gerechtshof Arnhem: Janmaat zou hiermee een oproep hebben gedaan om de Nederlandse samenleving etnisch te zuiveren. Maar Fennema is het niet met deze uitspraak eens. ,,Dat bedoelde hij natuurlijk niet. Wat hij bedoelde, was dat de subsidies moesten worden afgeschaft aan al die etnische organisaties, dat het onderwijs in eigen taal en cultuur moest worden stopgezet, dat al die tolken overbodig waren. Hij bedoelde er met andere woorden precies al die dingen mee die nu gebeuren.''

Fennema vindt sowieso dat je in een democratie best iets hatelijks over anderen mag zeggen. 'Foute meningen' worden volgens hem veel te makkelijk in de ban gedaan. Daarom pleit hij voor het schrappen van het haatzaaiartikel 137d uit het wetboek van strafrecht. Op basis van dit artikel werd niet alleen Janmaat veroordeeld. Hetzelfde artikel vormt ook de basis voor de aanklacht van Spong en Hammerstein tegen een aantal politici en journalisten die zouden hebben aangezet tot haat tegen Pim Fortuyn.

Fennema is niet bang dat het schrappen van dit verbod op fascistische, racistische of haatzaaiende uitingen tot het einde van de democratie zal leiden: ,,Door het politiek correcte denken is ondergesneeuwd dat Hitler nooit een meerderheid van de stemmen heeft gehaald. Men heeft gedaan alsof Hitler zonder geweld en op legale wijze aan de macht heeft kunnen komen -alsof alleen de ideeën al zo gevaarlijk waren- maar zo is het natuurlijk niet gegaan.''

Maar zelfs als je het haatzaaiartikel hanteert, had Janmaat voor het zeggen van zoiets nooit veroordeeld mogen worden, vindt Fennema. Toch kan de uitspraak van de Hoge Raad hem niet verbazen. ,,Het is heel moeilijk om een proces te herzien'', zegt hij. ,,Rechters zijn net zoals journalisten: heel kritisch, maar niet op hun eigen professie. Dat zag je al bij de Dreyfus-affaire. Toen het al volkomen duidelijk was dat Dreyfus ten onrechte veroordeeld was -dus niet omdat hij landverrader was, maar puur en alleen omdat hij Jood was- hield de Franse rechtspraak nog steeds vol dat die veroordeling terecht was. Voor een deel was dat antisemitisme, maar het was ook omdat rechters er niet van houden om elkaar af te vallen.''

Vele jaren heeft in Nederland ,,een klimaat van politiek correcte vervolging gehangen'', zegt Fennema. Alles wat naar rechts zweemde, was fout. Links, zelfs al was het nog zo onverdraagzaam en gewelddadig, was daarentegen prima. Volgens de politicoloog had dit alles met de Tweede Wereldoorlog te maken. Omdat de communisten 'goed' waren geweest in WO II, zei niemand iets over het feit dat extreem-links qua onverdraagzaamheid weinig voor extreem-rechts onderdoet. Het gevolg van dit politieke klimaat was dat er naar Janmaat werd gekeken alsof hij ,,de duivel in eigen persoon was. Mensen hadden paniek in hun ogen als hij ergens binnen kwam, ze weigerden hem een hand te geven, bijna niemand wilde met hem praten.''

Dit politiek correcte denken had ook gewelddaden ten gevolg, zegt Fennema. Een duidelijk voorbeeld daarvan vindt hij de aanslag die op Janmaat werd gepleegd door zogenaamde antifascisten. Wil Schuurman, de partner en secretaresse van Janmaat, verloor daarbij een been. De VVD-fractie zou daar volgens haar nog hartelijk om hebben gelachen. Ook zou Schuurman nooit een bloemetje van de collega-kamerleden hebben ontvangen, wat volgens Fennema toch normaal was geweest. Helemaal vreemd vindt hij het dat het zelfs onmogelijk bleek om Janmaat een andere kamer te geven dan de zolderkamer op het Binnenhof die niet per lift bereikbaar was. Schuurman moest elke dag door twee man omhooggetild worden.

Op deze zolderkamer interviewde Fennema Janmaat in de jaren negentig, omdat hij bezig was met een boek over racistische partijen. ,,Die Wil Schuurman vond dat ik zulke leuke vragen stelde. Dat was ze in het geheel niet gewend. Ze hadden nog nooit een journalist op bezoek gehad die geïnteresseerd was in wat Janmaat zei. De journalisten waren altijd alleen maar geïnteresseerd geweest in wat ze er zelf van vonden. Janmaat en Schuurman waren zo enthousiast dat ze mij uitnodigden om te gaan lunchen. Maar ik dacht: 'Wat als ik nu zometeen in het restaurant van de Tweede Kamer bij het echtpaar Janmaat aan tafel zit? Dan kan ik mijn wetenschappelijke carrière wel op mijn buik schrijven.' Dus toen heb ik snel een smoes verzonnen dat ik geen tijd had. Tja, eigenlijk enorm laf.''

Fennema kende Janmaat al uit de jaren zeventig toen zij beiden politicologie studeerden aan de 'Rode Faculteit' in Amsterdam. Janmaat was toen een opvallende verschijning, zegt hij, al was het alleen maar omdat hij niet links was, maar lid van de KVP. ,,Hij hield er ook toen al impopulaire opvattingen over immigratie op na.''

Janmaat wilde graag de politiek in. Hij had ambities, maar bij de KVP zagen ze niet meteen een nieuwe premier in hem, en bij DS'70 haalde hij ook al bakzeil. Daarom ging hij maar met fascisten en criminelen in zee, aldus Fennema. ,,Ik heb hem wel eens gevraagd: 'Hans, waarom zet je toch altijd mensen op de lijst met een strafblad?' En dan zei hij: 'Anderen kun je niet vinden. Want mensen met onbesproken gedrag willen graag onbesproken blijven'. Hij had toen al sterk het idee dat de democratie er niet voor hem was. Zo probeerde hij zijn omgang met al die dubieuze figuren goed te praten.''

Mocht zijn eigen partij vol zitten met halve criminelen, de PvdA was volgens Janmaat een partij van 'zielenpieten', vertelt Fennema. ,,Hij had een soort politieke theorie ontwikkeld die erop neerkomt dat de partij die in de samenleving voor zielenpieten opkomt almaar nieuwe zielenpieten moet importeren om kiezers te behouden. Dat ook het CDA zo lang voorstander van immigratie is geweest, kwam volgens hem door iets anders. Dat was de schuld van de Amerikanen, zei hij. Die zaten met dat negerprobleem, dáárom moesten wij de grenzen openen. Als de Amerikanen er niet voor gezorgd hadden dat wij ook onze portie narigheid binnengekregen hadden, dan hadden wij ze volgens hem al lang overvleugeld.''

Janmaat was nogal paranoïde, vertelt Fennema. ,,Op het einde van zijn politieke carrière beweerde hij dat het elektronische stemmen is ingevoerd om de CD buiten het parlement te houden. Ze zouden de teller op nul gezet hebben op het moment dat de CD de kiesdrempel dreigde te bereiken. Hij leefde volkomen in de ban van het idee dat iedereen tegen hem was.''

Janmaat had zeker racistische denkbeelden, vindt Fennema. ,,Maar voor het klimaat dat tegen hem geschapen is, houd ik een meerderheid van de leden van de Tweede Kamer verantwoordelijk. Ik vind dan ook dat zij alsnog hun excuses aan Wil Schuurman zouden moeten aanbieden.''

Het lijkt me zeer helder wat hier staat. Janmaat werd gedemoniseerd. Gezien echter ook dit begrip tot containerbegrip verworden is heeft deze conclusie weinig zin. Wel zie ik graag kritisch belicht worden op welke gronden Janmaat is veroordeeld en hoe juridisch houdbaar die veroordeling nu daadwerkelijk is als je rechtvaardigheid inplaats van politieke correctheid nastreeft in je rechtssysteem.

Het is nog niet zo lang geleden, dat de jongens en meisjes van een bepaalde politieke overtuiging zichzelf voor het "betere soort mensen" hielden. Op grond van dat misverstand meenden deze jongens en meisjes dat het hun privilege was anderen de maat te nemen. Als dat verkeerd uitpakte, dan aarzelden ze niet de ban over de "mindere mens" uit te spreken en die monddood te maken.

Ook op Fok komt zoiets nog wel eens voor.

Leuk nummer!

quote:

Op maandag 2 augustus 2004 21:04 schreef Bela het volgende:

Kom nu maar eens met argumenten waarom de man terecht veroordeeld zou zijn.

Die heb ik gegeven, jij wuift het als een echte bevoogder onder het tapijt.

Maar volgens mij zijn we erg offtopic aan het worden.

*Luistert Doodsbedreiging*

Een aardig artikel door Aart Brouwer en Margreet Fogteloo in de Groene Amsterdammer van 22 juni 2002 omschrijft het probleem van de vrijheid van meningsuiting:
Vrijheid van meningsuiting onder druk

quote:

De vrijheid van meningsuiting is weliswaar vastgelegd in artikel 7 van de Nederlandse grondwet, maar met de clausule «behoudens ieders verantwoordelijkheid voor de wet». In de praktijk bepaalt artikel 137 welke grenzen er aan vrije meningsuiting worden gesteld. En dat zijn er nogal wat. Het opzettelijk beledigen van een groep mensen is al voldoende grond voor een aanklacht. En wie de officier van justitie niet spontaan aan zijn zijde vindt, kan zelf naar de rechter stappen en vervolging afdwingen met een beroep op artikel 12 van het Wetboek van Strafvordering. In de afgelopen decennia werden onder meer politici, schrijvers, imams, calvinistische hageprekers, racistische agitatoren en een zieltogend extreem rechts minipartijtje op basis van artikel 137 aangeklaagd.

Hoe kon het zo ver komen? De geest van de Nederlandse antidiscriminatiewetgeving komt het best tot uitdrukking in de grondwet. De facelift van de Nederlandse grondwet, die vlak na de Tweede Wereldoorlog begon, resulteerde in 1983 in een reeks nieuwe artikelen met als kern de gelijke behandeling van alle burgers. Het Nederlands recht werd meer dan voorheen doortrokken van het gelijkheids- en nondiscriminatiebeginsel. Het burgerlijk recht, strafrecht en bestuursrecht zijn sindsdien gestoeld op de gedachte van de juridische erkenning en gelijke behandeling van iedere persoon.

Dat klinkt mooi, maar intussen kwam de vrije meningsuiting erdoor op de tocht te staan. In een juridisch commentaar op artikel 1, dat betrekking heeft op het niet toestaan van welke vorm van discriminatie dan ook, valt te lezen: «Artikel 1 Grondwet getuigt aan de ene kant van een grote vanzelfsprekendheid (...). Aan de andere kant zijn er weinig artikelen die een zo grote rechtspolitieke functie vervullen. Daar door kan het juist in zijn interpretatie en concrete toepassing en ‹gebruik› een controversieel karakter krijgen, waarbij (verschillen) in ideo logische, levensbeschouwelijke en politieke inzichten een belangrijke rol spelen.»

Dat laatste is te zacht uitgedrukt. Een hele reeks omstreden rechtszaken ligt vers in het geheugen. De Rotterdamse imam Khalil el-Moumni werd aangeklaagd voor zijn uitspraak dat homoseksualiteit een besmettelijke ziekte is. Eerder al was RPF-kamerlid Leen van Dijke vervolgd wegens zijn gelijkstelling van homoseksualiteit aan diefstal. In Amsterdam leidde het Palestijnse-vlagincident tot een aangifte door advocaat Loonstein tegen Gretta Duisenberg wegens vermeend antisemitisme. De roman Danslessen (1998) van Pieter van der Sloot was naar het oordeel van het OM anti semitisch louter om de reden dat er een anti semitisch personage in voorkomt. De Hoge Raad oordeelde gelukkig anders.

Daar gelukkig wèl. In het geval Hans Janmaat leek er met een andere maat te worden gemeten.

quote:

De normen over wat wel en niet door de beugel kan, zijn duidelijk verschoven, vindt directeur Jessica Silversmith. «Janmaat mocht niks over andere culturen zeggen, Fortuyn kwam weg met de uitspraak dat de islam een achterlijke cultuur is.»

«Eerst waren het de voormannen van extreem rechts die werden vervolgd wegens hun uitspraken over etnische minderheden, nu zijn het vertegenwoordigers van diezelfde minderheden die worden vervolgd wegens uitspraken over de Nederlandse samenleving. De waan van de dag regeert», meent voormalig advocaat-generaal Jan Leijten. «Er ontstaat een hysterische sfeer waardoor de vrijheid van menings uiting wordt bedreigd. Artikel 137 is nooit bedoeld om te worden ingezet in de politieke strijd, maar de rechtspraak laat zich meeslepen door de politiek. Niemand kan zeggen waar deze bedreigende ontwikkeling zal ophouden.

Ik heb mijn hoop gevestigd op het Europese Hof in Straatsburg, dat gelukkig veel waarde hecht aan de vrijheid van meningsuiting. Ik zou willen dat die imams vrijuit gingen, al was het maar om de suprematie van de vrijheid van meningsuiting te benadrukken, want die komt zo langzamerhand echt in gevaar.»

Voorlopig dieptepunt in het vervolgings circus is de aangifte van de advocaten Spong en Hammerstein tegen politici en journalisten die een «klimaat van haat» tegen Fortuyn zouden hebben geschapen. Veel juristen zijn ongelukkig met hun initiatief. Volgens de Nijmeegse strafrechthoogleraar Ybo Buruma is artikel 137 bedoeld om groepen te beschermen, niet individuele politici. «Bovendien hebben de aangeklaagde politici en journalisten geen haat gezaaid, hooguit hebben ze Fortuyn beledigd.

Die Fortuyn had het zo slecht nog niet gezien met zijn pleidooi voor de vrijheid van meningsuiting dat via de Volkskrant werd verdraaid en in het kielzog daarvan door de zittende elite van politici opgepakt tot als zou Fortuyn zijn masker hebben laten vallen. Via dit artikel zien we wat de man bedoelde te belichten.

quote:

Uit de jurisprudentie blijkt dat de wens tot bestraffing van beledigende, discriminerende en haatdragende boodschappen telkens weer op gespannen voet staat met de grondwet. Helaas is de grondwet in veel opzichten een dode letter. De Nederlandse rechter mag andere wetten namelijk niet aan de grondwet toetsen (in Amerika is dat juist één van de belangrijkste taken van het Hooggerechtshof). Daarentegen moet de Nederlandse rechter wél rekening houden met belangrijke internationale verdragen zoals het Europees Verdrag voor Rechten van de Mens (EVRM). Artikel 10 daarvan schrijft gelukkig een ruimere vrijheid van meningsuiting voor dan het Nederlandse grondwetsartikel 7.

De ironie wil dat artikel 137 oorspronkelijk is bedoeld voor de bescherming van minder heden en dat het nu in toenemende mate tegen diezelfde minderheden dreigt te worden ingezet. Het huidige artikel 137 bouwt voort op een oud artikel tegen «enkelvoudige belediging» (simpel gezegd: je mocht iemand in het openbaar niet voor «klootzak» uitmaken). Het werd drastisch uitgebreid in 1966, toen Nederland zich door de ondertekening van het Internationaal Verdrag tegen Alle Vormen van Rassen discriminatie verplichtte tot strafbaar stellen van alle discriminerende uitingen, bedoelingen en daden. De wetgever deed dat met tegenzin, in het besef dat de vrijheid van meningsuiting erdoor in gevaar kwam. Om die reden weigerden de Verenigde Staten zelfs het verdrag te ratificeren, terwijl Groot-Brittannië een uitzondering bedong voor onder meer communistische en fascistische groeperingen.

Omdat de oude beledigingsbepaling behouden bleef, stelt artikel 137 vrijwel elke uitlating strafbaar die door een groep als beledigend zou kunnen worden opgevat. Strikte toepassing ervan zou elk politiek debat, elke kunstuiting en zelfs elke wetenschappelijke discussie onmogelijk kunnen maken. Daarentegen hecht Nederland vanouds een bijzondere waarde aan de vrijheid van godsdienst: in gebedshuizen is méér geoorloofd dan daarbuiten. Sinds de zeventiende eeuw dragen gelijke monniken in ons land nog altijd ongelijke kappen. Om aan die willekeur een eind te maken, pleit de politiek filosoof Paul Cliteur voor het schrappen van de godsdienstvrijheid uit de grondwet, zodat godsdienstige uitingen voortaan onder de «gewone» vrijheid van meningsuiting vallen.

Terug naar het geval van Hans Janmaat nu:

quote:

Ten tijde van verkiezingscampagnes moet er veel gezegd kunnen worden zonder meteen te grijpen naar 137c en 137d. Het is juist goed als we wat van elkaar kunnen hebben.»
In de loop der jaren is menige veroordeling dan ook tot bij de Hoge Raad aangevochten. Op 18 mei 1999 handhaafde de Raad het vonnis van de Zwolse rechter en het Arnhemse gerechtshof tegen Hans Janmaat wegens belediging van migranten. De leider van Centrum Partij ’86 was veroordeeld tot twee maanden voorwaardelijk en een boete van zevenduizend gulden omdat hij op een wettelijk toegestane demonstratie voor de camera had gezegd: «Wij schaffen, zodra wij de mogelijkheid en de macht hebben, de multiculturele samenleving af.» Hij werd echter niet gepakt op die woorden, zegt Leijten, maar vanwege de context waarin hij ze uitsprak: andere mensen op de demonstratie hadden leuzen als «Nederland is vol» geroepen.
Leijten: «Op grond van die uitlatingen van anderen is hij veroordeeld. Tegenwoordig zeggen veel politici hetzelfde als Janmaat en worden dan niet veroordeeld.» Er wordt, kortom, in dit land met twee maten gemeten.

Wederom een bevestiging van de gedachte van willekeur..

quote:

De Leidse jurist Joost ’t Hart schreef destijds al een annotatie (juridisch commentaar) bij dat arrest, waarin hij vaststelde dat de motivering van het vonnis tekortschoot. ’t Hart: «Het Hof gaf niet aan waarom zijn uitspraken beledigend waren. Er werd vanuit gegaan dat ze beledigend waren bedoeld omdat ze door Janmaat waren geuit. Dat vond ik onvoldoende grond om zijn veroordeling overeind te houden.»

Vervolgens komen we dan uit op een belichting van de ons kent ons mentaliteit die nederland kenmerkte tijdens de paarse 'éénpartijstaat'.

quote:

Een Haagse strafrechter vertelt ons onder voorbehoud van anonimiteit dat de toetsing van uitspraken aan artikel 137 vaak «ongrijpbaar» is. «Opvattingen over toelaatbaarheid zijn afhankelijk van de context van de spreker en de «kleur» van de rechter. Wat de context betreft maakt het veel uit wie iets zegt en op welk moment. Is de spreker iemand die vertrouwen wekt binnen de gemeenschap? Als Balkenende uitspraken doet die lijken op die van Janmaat, leidt dat niet tot commotie omdat we vertrouwd zijn met zijn achtergrond: hij is een nette man, dus het zal wel loslopen. Hoe meer iemand bij ons ‹hoort›, hoe meer de impact wegzakt in een gevoel van vertrouwen. En omgekeerd: hoe verder weg, hoe meer wantrouwen.

Iets soortgelijks van een ons kent ons mentaliteit kan ook hebben plaatsgevonden bij de belichting van diverse nieuwsitems en de wijze waarop zij mogelijk politiek correct gekleurd werden geselecteerd en/of belicht.

quote:

Oud-advocaat-generaal Jan Leijten is in de loop der jaren anders tegen artikel 137 gaan aankijken. In 1980 vertegenwoordigde hij nog met verve de Nederlandse staat in een cassatiezaak van het Palestina Comité, dat een briefkaart had uitgegeven met op de ene zijde een Israëlische soldaat en op de andere een nazi-soldaat. «Ik heb daar achteraf spijt van», zegt Leijten. «De Raad bevestigde toen het oordeel van de lagere rechter dat joden zich zodanig identificeren met de staat Israël dat zij zich door een belediging van die staat ook persoonlijk aangesproken moesten achten. In werkelijkheid was die briefkaart een politieke veroordeling van de staat Israël, niet een uiting van antisemitisme.» Het verbaast hem niet dat Janmaat kort voor zijn dood bij de Hoge Raad revisie van zijn vonnis heeft aangevraagd omdat allerlei politici en commentatoren intussen ongestraft hetzelfde hadden gezegd als hij. Hij noemt het «onbegrijpelijk» dat Janmaats verzoek is afgewezen.

Lucida heeft het op WFL eens gehad over amoreel historiseren om iets soortgelijks toe te lichten.

quote:

«Artikel 137 is een panacee voor politici,» zegt ook de Haagse rechter: «Ze kunnen te makkelijk problemen afschuiven naar de strafrechter. En vervolging, zo blijkt uit de praktijk, helpt alleen op korte termijn en haalt nimmer de pijn of de angel eruit. Ik ben voor de inhoudelijke confrontatie. Een gemeenschap die op zichzelf vertrouwt, moet dat aandurven. Het moet natuurlijk niet te gortig worden, maar bruinhemdachtige bewegingen die geweld prediken en hun woorden omzetten in daden kunnen we nog altijd gewoon krachtens strafrechtartikel 140 als criminele organisaties oprollen.»

Zo is het maar net. Een gemeenschap die op zichzelf vertrouwd heeft geen bevoogders nodig die een ander verbieden er een eigen mening op na te houden die afwijkt van hun idealen. Zo'n gemeenschap benoemt gewoon misstanden en schrikt niet terug voor belichting. In geval van doorschieten bestaat artikel 140 waarmee gegarandeerd kan worden dat iedere ingezetene een gelijke behandeling wacht ongeacht de politieke mening.

quote:

Bij ontstentenis van artikel 137 zouden Nederlandse politici gedwongen zijn vaker en expliciet hun standpunten, waarden en politieke visies te beargumenteren. Dat is waarschijnlijk heel gezond, juist nu we trachten gemeenschappen met verschillende achtergronden en daarbij behorende normen en waarden naast, door en met elkaar te laten samenleven. «Helaas zijn onze politici onnozele halzen», zegt Buruma. «Ze zijn niet op de hoogte van wat er leeft in bepaalde kringen, ze schrikken bij het minste of geringste en hollen meteen naar de strafrechter om ervan af te zijn. Is dat een weerbare democratie? De rechter moet pal staan voor de rechtsstatelijke vrijheid van meningsuiting. Daarin onderscheiden we ons nu juist van de islamitische of de Chinese wereld. Daarom vind ik zonder enige schaamte of terughoudendheid onze cultuur superieur aan die andere en ik moet er niet aan denken dat ik zelfs dat niet eens meer zou mogen zeggen.»

Een uitstekend pleidooi voor een weerbare democratie die elke zweem naar totalitairisme en gedachtenpolitie vermijdt.

quote:

Amsterdamse jurist en schrijver Afshin Ellian, die zijn felle afkeer van de fundamentalistische islam verenigt met een even felle verdediging van de vrijheid van meningsuiting. In de Nova-uitzending pleitte hij onomwonden voor een harde aanpak van «politieke misdadigers» zoals de drie opgevoerde imams, een opmerking die kon worden uitgelegd als een verwijzing naar artikel 137.
Maar Ellian bedoelde iets anders: hij vindt dat de imams moeten worden uitgezet op grond van artikel 8 van de Vreemdelingenwet wegens verstoring van de «openbare rust, openbare or de en openbare veiligheid». Liefst zou hij zien dat artikel 137 werd afgeschaft en dat Nederlandse politici zulke lieden openlijk aanpakten: «Laat ze de strijd aangaan, laat ze uitleggen waarom hun denkbeelden verwerpelijk zijn. Maar zo strijdbaar is de Nederlandse democratie niet. Politici zijn te bang om standpunten in te nemen. Ze verschuilen zich liever achter commissies, rapporten en de strafrechter.[b] Als ze worden geconfronteerd met ongemakkelijke, radicale standpunten schorten ze de discussie op en roepen dat het OM de zaak in onderzoek moet nemen. [b]Zolang Nederland niet in staat is met controversiële opvattingen om te gaan, moet het tegen zichzelf worden beschermd.»

Afshin

Ter info:
Artikel 137 c. t/m g. Wetboek van Strafrecht

art. 137c.
Hij die zich in het openbaar, mondeling of bij geschrift of afbeelding, opzettelijk beledigend uitlaat over een groep mensen wegens hun ras, hun godsdienst of levensovertuiging of hetero- of homoseksuele gerichtheid, wordt gestraft met een gevangenisstraf van ten hoogste een jaar of een geldboete van de derde categorie.
art. 137 d.
Hij die in het openbaar, mondeling of bij geschrift of afbeelding, aanzet tot haat tegen of discriminatie van mensen of gewelddadig optreden tegen persoon of goed van mensen wegens hun ras, hun godsdienst of levensovertuiging, hun geslacht of hun hetero- of homoseksuele gerichtheid, wordt gestraft met een gevangenisstraf van ten hoogste een jaar of een geldboete van de derde categorie.
art. 137e.
1. Hij die, anders dan ten behoeve van zakelijke bericht geving:
1e. een uitlating openbaar maakt die, naar hij weet of redelijkerwijs moet vermoeden, voor een groep mensen wegens hun ras, hun godsdienst of levensovertuiging of hetero- of homoseksuele gerichtheid beledigend is, of aanzet tot haat tegen of discriminatie van mensen of gewelddadig optreden tegen persoon of goed van mensen wegens hun ras, hun godsdienst of levensovertuiging, hun geslacht of hun hetero- of homoseksuele gerichtheid; 2e. een voorwerp waarin, naar hij weet of redelijkerwijs moet vermoeden, zulk een uitlating is vervat, aan iemand, anders dan op diens verzoek, doet toekomen, dan wel verspreidt of ter openbaarmaking van die uitlating of verspreiding in voorraad heeft, wordt gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste zes maanden of een geldboete van de derde categorie.
2. Indien de schuldige een van de strafbare feiten, omschreven in dit artikel, in zijn beroep begaat en er, tijdens het plegen van het feit, nog geen vijf jaren zijn verlopen sedert een vroegere veroordeling van de schuldige wegens een van deze misdrijven onherroepelijk is geworden, kan hij van de uitoefening van dat beroep worden ontzet.
art. 137f.
Hij die deelneemt of geldelijke of andere stoffelijke steun verleent aan activiteiten gericht op discriminatie van mensen wegens hun ras, hun godsdienst of levensovertuiging, hun geslacht of hun hetero- of homoseksuele gerichtheid, wordt gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste drie maanden of een geldboete van de tweede categorie.
art. 137g.
Hij die, in de uitoefening van een ambt, beroep of bedrijf personen opzettelijk discrimineert wegens hun ras, wordt gestraft met een gevangenisstraf van ten hoogste zes maanden of een geldboete van de derde categorie.

quote:

Op maandag 2 augustus 2004 22:26 schreef Sidekick het volgende:

[..]

Die heb ik gegeven, jij wuift het als een echte bevoogder onder het tapijt.

Maar volgens mij zijn we erg offtopic aan het worden.

Verdomd, ik zit niet in het racisme-topic....
_{ik zet daar wel een link naar hier}

quote:

Op maandag 2 augustus 2004 22:26 schreef Sidekick het volgende:

Die heb ik gegeven, jij wuift het als een echte bevoogder onder het tapijt.

Maar volgens mij zijn we erg offtopic aan het worden.

Het moet me even van het hart: voor een mod heb jij vrij weinig respect voor de vrijheid van meningsuiting en vooral weinig oog voor de diversiteit van opinies.

Sjonge wat een werk Bela,

Ik heb zoiets ook eens bij de hand gehad in een Fortuyn-draad
_{Zo te zien kan ik prima worden gemist op FOK!}

quote:

Op maandag 2 augustus 2004 23:52 schreef PJORourke het volgende:

[..]

Het moet me even van het hart: voor een mod heb jij vrij weinig respect voor de vrijheid van meningsuiting en vooral weinig oog voor de diversiteit van opinies.

Volgens mij geeft Sidekick gewoon zijn mening. Daar kan Bela geen moeite mee hebben als ik berichten lees waarin de vrijheid van meningsuiting bejubeld wordt.

meneer de president wat is hierop uw antwoord:

quote:

Op dinsdag 3 augustus 2004 00:19 schreef Foo_niks het volgende:
meneer de president wat is hierop uw antwoord:
[afbeelding]

Argumentatie is voor sommigen kennelijk wat teveel gevraagd. Voor hen volstaat de aanvoer van wat sentiment om de opinie alsnog ten gunste van de eigen sympathiën om te buigen. Wie niet beter weet, lacht om een scheet. Wie niet weet te argumenteren kan altijd nog proberen te emotioneren.

Bij de draad nu: Bela, ik vond nog een juridisch onderzoek over deze materie van Mr. F. van Schaik onder de titel:
Vrijheid van meningsuiting en godsdienst versus het non- discriminatiebeginsel
De verhouding tussen het verbod op discriminatie naar ras en de vrijheid van meningsuiting en godsdienst in het Nederlandse Recht. In het bijzonder de verhouding tussen de vrijheid van meningsuiting en het verbod op rassendiscriminatie.
Mr F van Schaik te Rotterdam (Mr F van Schaik cs advocaten en procureurs te Berkel en Rodenrijs).

Daarin vind je onder andere:

quote:

Juist bij politieke partijen en groeperingen doet het spanningsveld tussen vrijheid van meningsuiting en non-discriminatie zich zeer sterk gevoelen.

Binnen het parlement en de andere vertegenwoordigende colleges heeft de vrijheid van meningsuiting een vrijwel absolute prioriteit. Artikel 71 van de Grondwet en artikel 57 van de Gemeentewet geven een vrijwel absolute strafrechtelijke en civielrechtelijke immuniteit voor hetgeen zij tijdens de vergaderingen hebben gezegd of schriftelijk hebben ingebracht. Gelet op de taak van vertegenwoordigende lichamen, en de wijze waarop de strafrechtelijke immuniteit voor uitspraken in de organen grondwettelijk is vastgelegd, is het niet mogelijk gebleken binnen deze organen grenzen te stellen aan de vrijheid van meningsuiting.

Reglementen van Orde bevatten wel bepalingen omtrent "beledigende uitdrukkingen"[Zie bv de a 65-71 van het Reglement van Orde van de Tweede Kamer] maar deze zijn beperkter van strekking dan de strafrechtelijke anti-discriminatie bepalingen. De sanctie op overtreding van deze artikelen is niet strafrechtelijk, maar bestaat uit het ontnemen van het woord, en in het ernstigste geval uitsluiting van het recht vergaderingen bij te wonen voor beperkte duur.

De voornaamste beperking ligt dan ook in de Nederlandse traditie om binnen vertegenwoordigende organen niet te schelden en geen onwelgevoeglijke taal te gebruiken. Op landelijk niveau is ten aanzien van de als extreem rechts gekwalificeerde partijen niet of nauwelijks gebruik gemaakt van de mogelijkheden gegeven in het Reglement van Orde.

De parlementaire onschendbaarheid geldt niet voor activiteiten buiten het parlement, zoals televisie uitzendingen, partijbladen en verkiezingsbijeenkomsten. Deze voor een politieke partij even essentiële activiteiten vallen in volle omvang onder de strafrechtelijke en civielrechtelijke toetsing.

Mede onder politieke druk is er in Nederland een aantal vervolgingen gestart tegen politici van de betreffende partijen voor uitlatingen, die zij hetzij in de zendtijd voor politieke partijen, hetzij in verkiezingspropaganda hebben gedaan. In 1996 leidde dit tot een veroordeling van de Centrum Democraten voor uitspraken in een uitzending voor politieke partijen.[Hoge Raad 16 apr 1996 Nederlandse Jurisprudentie 527] De gewraakte uitspraken luidden oa:

Wij komen voor onze eigen samenleving op. Wij willen Nederland behouden, wij willen onze jeugd wijzen op de gevaren van multiraciale huwelijken, een poel van ellende voor de eigen jeugd.
En:
De Nederlandse samenleving komt op de tweede plaats. De regering haalt per jaar hele steden vreemdelingen naar binnen. Die mensen moeten worden gehuisvest, onderwezen en tewerkgesteld. Dat kost duizenden en nog eens duizenden miljoenen guldens. Dat maakt ons land straatarm. ... Wij willen ons land behouden. Onze rijkdommen, onze cultuur zijn voor onze bevolking. De discriminatie van Nederlanders moet worden gestopt.[b]

De Hoge Raad kwalificeert deze uitspraak uiteindelijk als het aanzetten tot discriminatie wegens ras. [b]Het arrest is om twee redenen interessant. Ten eerste geeft de Hoge Raad een zeer ruime uitleg aan het begrip ras. Het Hof had nog bepaald dat het aanzetten tot discriminatie van vreemdelingen, buitenlanders en asielzoekers niet viel onder discriminatie wegens ras. De Hoge Raad stelt dat dit een te beperkte uitleg van het begrip ras is, met als enige motivering dat er naar de plaatsing van deze woorden in de context moet worden gekeken. Verwerpt de Hoge Raad in dit arrest heel expliciet een beroep op artikel 10 EVRM, De Hoge Raad geeft aan dat de vervolging een inbreuk is op artikel 10 EVRM, maar dat de bestrijding van rassendiscriminatie een gerechtvaardigd doel uit lid 2 van genoemd artikel is. Een afweging tussen de inhoud van de boodschap, en het verbod op rassendiscriminatie vindt niet plaats.[b]

In vergelijkbare zin oordeelde de Hoge Raad over uitspraken op een verkiezingsbijeenkomst:[Hoge Raad 18 mei 1999 Nederlandse Jurisprudentie 634]
[b]"Verdachtes uitlating: "wij schaffen zodra wij de mogelijkheid en de macht hebben de multiculturele samenleving af", levert bezien in de context van de uitlatingen van zijn mededaders "Nederland voor de Nederlanders", "Vol is Vol" en "Eigen volk eerst" geen geoorloofde kritiek op het door de overheid ten aanzien van etnische minderheden gevoerde beleid op, maar een verboden aansporing tot discriminatie.

Deze uitspraak is niet zo zeer interessant vanwege de juridische conclusie, als wel vanwege de voorbeelden. Juist de termen "Nederland voor de Nederlanders", "Vol is Vol" en "Eigen Volk eerst" worden in Vlaanderen gebruikt door het Vlaams Blok en kunnen daar zonder enig juridisch probleem in verkiezingsfolders en op pamfletten worden afgedrukt, dit terwijl de Belgische anti-discriminatie wetgeving op hetzelfde verdrag is gebaseerd als de Nederlandse.

We zouden op FOK! wat mij betreft de aloude Nederlandse traditie om niet te schelden en geen onwelgevoeglijke taal te gebruiken alvast eens nieuw leven in kunnen blazen. Daarmee kan het communiceren over ons eigen werkelijkheidsbeeld, het uitwisselen van informatie en het starten van of reageren op een discussie in ieder geval betamelijker verlopen dan momenteel in sommige draadjes het geval is. Dit zal naar mijn idee zowel leesbaarheid als tegengaan van ruis bij overdracht van informatie ten goede komen.

quote:

Door de combinatie van deze factoren heeft het begrip belediging wegens ras in Nederland een zeer grote spanwijdte kunnen ontwikkelen. Voldoende is immers dat uitlatingen door de "slachtoffers" in redelijkheid als beledigend worden ervaren, en dat de pleger van het feit dit in redelijkheid had kunnen vermoeden.

Naast deze juridische factoren hebben ook een aantal sociaal politieke factoren bijdragen aan het grote primaat van het non-discriminatie beginsel in relatie tot de vrijheid van meningsuiting. Er is een groot aantal goed georganiseerde en deels ook gesubsidieerde organisaties die enerzijds politieke druk op justitie uitgeoefend hebben voor de totstandkoming van een vervolgingsrichtlijn ter zake van discriminatie en anderzijds zelf actief deelnemen aan het signaleren van (vermeende) discriminatie en het melden hiervan bij justitie. Het is een onmiskenbaar feit dat deze organisatie de voornoemde rechtse politieke partijen zeer kritisch hebben gevolgd, en een aantal malen de aanzet tot vervolging hebben gegeven.

Het resultaat van de combinatie van deze factoren is dat de vrijheid van meningsuiting in relatie tot de non-discriminatie in Nederland verdere beperkingen heeft moeten dulden dan bijvoorbeeld in de VS, maar ook dan in Engeland en zelfs België.

Er is een tendens te bespeuren om datgene wat op het gebied van de verhoudingen tussen bevolkingsgroepen als niet politiek correct wordt beschouwd, tamelijk snel als beledigend te kwalificeren, en de meer extreme formuleringen vrij snel te kwalificeren als aanzetten tot discriminatie of rassenhaat. Het gevolg hiervan is dat het formuleren van deze "niet politiek correcte" opvattingen sneller dan de wetgever indertijd bedoeld heeft binnen het bereik van het strafrecht vallen.

Tsja, de conclusie spreekt voor zich. Jurist laat de mogelijkheid open dat misbruik gemaakt wordt van het strafrecht om politieke punten te scoren. Dit betekent dat justitie zich tot partij in een politieke arena kan laten vormen. Het laat ook de conclusie open dat gesubsidieerde instellingen met twee petten op gaan zitten. Dat laatste vind ik een bedenkelijke zaak omdat in geval van uidragen van de gewenste politieke mening een subsidiaire beloning en in geval van verkondigen van een ongewenste politieke mening een subsidiaire korting zou kunnen worden toegepast. Onwillekeurig denk ik even terug aan het stuk van Bernadette de Wit dat verhaalt over de wijze waarop de PvdA in Amsterdam haar maatschappelijke mandaat zou kopen uit MO/Samenlevingsopbouw maartnummer 2002 .

Ik vind deze gang van zaken onwenselijk omdat juist hierdoor de weg naar een totalitaire staat open lijkt te liggen. Wat afwijkt van de gewenste ideologie van de zittende politieke elite kan door justitie worden vervolgd. Wat volgzaam meepraat kan subsidiair worden beloond. Zo kan een zittende partij door middel van media, justitie en cliëntisme haar eigen politieke machtsmandaat handig verlengen op kosten van de samenkeving. Ik ben van plan deze case politiek te droppen om te bezien wat er voor reacties op komen om zo'n strategie met succes te kunnen belichten en tegengaan.

Eigenlijk ben ik ook wel benieuwd naar beargumenteerd tegengeluid.


Voor wie ineens een leuk scriptieonderwerp gevonden meent te hebben:
Quint G De strafrechtelijke bestrijding van rassendiscriminatie Stichting NJCM-Boekerij: Juridische middelen ter bestrijding van rassendiscriminatie en raciaal gemotiveerde geweldpleging (Leiden 1996)

Rodrigues PR De bestrijding van discriminatie op grond van ras en nationaliteit in het burgerlijk recht Stichting NJCM-Boekerij no 28: Juridische middelen ter bestrijding van rassendiscriminatie en raciaal gemotiveerde geweldpleging (Leiden 1996)

Rosier TE Vrijheid van meningsuiting en discriminatie in Nederland en Amerika (Doctoral Thesis VU van Amsterdam Nijmegen Ars Aequi Libri 1997)

Tazelaar CA en Pattipawae CF (reds) Met Recht Discriminatie Bestrijden: een juridische handleiding bij de bestrijding van discriminatie op grond van ras en nationaliteit 2e hers uitg (Deventer Tjeenk Willink 1997)

Van der Neut JL Discriminatie en strafrecht Stichting NJCM-Boekerij no 28: Juridische middelen ter bestrijding van rassendiscriminatie en raciaal gemotiveerde geweldpleging (Leiden 1996)



Wat die Theo Maassen al niet losmaakt met zijn rap

quote:

Op dinsdag 3 augustus 2004 01:12 schreef sjun het volgende:
Eigenlijk ben ik ook wel benieuwd naar beargumenteerd tegengeluid.

Eerste aanzet tot een beargumenteerd tegengeluid.
In bepaalde gevallen is het nodig om Vrijheid van Meningsuiting (VM, Art. 10 EVRM, First Amendment) tóch in te perken. Zelfs het Mekka van de VM, de VS, staat inperking toe, mits het gebeurt met grote zorgvuldigheid en slechts in uitzonderlijke gevallen. Ik ben het er mee eens dat in Nederland artikel 137 té vaak wordt aangehaald als een “gedupeerde” iemands reactie niet ziet zitten. De wet is ook niet echt duidelijk, want wat is nou “..een uitlating openbaar maakt die, naar hij weet of redelijkerwijs moet vermoeden, voor een groep…”. Echter, zoals (Mr drs J.W. Nieuwboer al zegt in http://www.lbr.nl/wetgeving/vrijheidmening.html

quote:

6. Slotconclusie
In Nederland staan naast elkaar de vrijheid van meningsuiting van artikel 7 en artikel 10 van het EVRM en het discriminatieverbod van artikel 1 van de Grondwet, naast artikel 14 van het EVRM. Aanvullend zijn voorts nog (onder andere) strafrechtartikelen die discriminatie verbieden, waarvoor het IVUR de basis heeft gevormd. Er wordt wel gezegd dat artikel 1 en de strafrechtartikelen de vrijheid van meningsuiting tezeer beperken. De meningen hierover zijn zeer verdeeld. Een probleem is dat vrijheid en gelijkheid in elkaar overlopen: om als volwaardige partner in het vrije debat deel te kunnen nemen, moet men ook als gelijke worden erkend. De discriminatieverboden kunnen derhalve naar mijn mening niet gemist worden. Hierbij moet betrokken worden dat zij, hoewel "rassendiscriminatie" een ruim begrip is, aan een groot aantal voorwaarden moeten voldoen: zo moeten bijvoorbeeld opzet en openbaarheid bewezen worden. Vooral scheldpartijen worden afgestraft; dit gold tot voor kort ook voor rechts-extremistische uitingen, maar hierin lijkt een kentering te komen. In ieder geval geldt dit voor het publieke debat, waarvan blijkt dat het altijd mogelijk moet zijn. Ook wordt soepel opgetreden in het geval van geschriften. Zakelijke berichtgeving is buiten de strafwet geplaatst en, tenslotte, de rechter stelt zich niet zelden terughoudend op. De werkelijkheid ligt dus genuanceerd, zodat afschaffing van artikelen niet aan de orde hoeft te komen. Dit nog afgezien van de problemen die dat op zou roepen met verdragsverplichtingen, waaraan Nederland zich dan ook zou moeten onttrekken.

Er zijn dus genoeg voorwaarden waaraan een eventueel beroep op Art. 137 moet voldoen. Het feit dat iemand gedagvaard wordt, betekent immers nog niet dat iemand ook veroordeeld is. Bij vertrouwen in de rechterlijke macht kan de aanwezigheid van een dergelijk artikel dan ook niet als gevaarlijk beschouwd worden.
Maar OK, dat is de Nederlandse situatie. Die is zoals die is, er kan slechts een wens leven dat deze situatie verandert. Wat is dan het alternatief? Volledige VM? Dat wordt lastiger, want er zijn zeker situaties aan te wijzen dat volledige VM niet wenselijk. Laten we –want ik beargumenteer dat volledige VM niet wenselijk is- eens kijken hoe de VS daar mee om gaat. De VS staat immers bekend als een land dat VM (het hoogst?) hoog in het vaandel heeft staan (mits het geen terroristen betreft ). Hiertoe heb ik gekeken op enkele websites die gewijd zijn aan VM, bijvoorbeeld http://epic.org/free_speech/ , de Electronic Privacy Information Center.
In de Amerikaanse jurisprudentie en wetgeving zijn er zg. Lawful Regulation on Speech:

quote:

Obscenity. Speech defined as obscenity is outside the boundaries of First Amendment protection. As defined by Miller v. California, obscenity is speech that (1) the average person, applying contemporary community standards, would find, taken as a whole, to appeal to the prurient interest; (2) depicts or describes in a patently offensive manner specifically defined sexual conduct; and (3) lacks as a whole serious literary, artistic, political or scientific value. The definition of obscenity, developed in 1973, focuses on a local "community standard," and has proven to be the crux of litigation surrounding internet censorship cases, which by their nature cannot depend upon local community standards. Further information is available at EPIC's COPA Litigation Page.
Fighting Words. Speech likely to provoke an average listener to retaliation, and thereby cause a breach of peace, falls outside the protection of the First Amendment because the words have no important role in the marketplace of ideas the freedom of speech is designed to promote. Chaplinsky v. New Hampshire.
Commercial Speech. Commercial speech, which was warranted no protection by the Court until 1980 in Central Hudson Gas & Electric, is now protected under an intermediate level of scrutiny because the motivation to market goods and services is believed sufficient to overcome any chill caused by government regulation. The government can ban deceptive or illegal commercial speech; any other regulation must be supported by a substantial interest to be achieved by restrictions, regulations in proportion to that interest, and a limitation on expression designed carefully to achieve the state's goal.
Incitement ("clear and present danger"). The government can regulate speech that is intended and likely to incite "imminent lawless action," or where the speech presents a "clear and present danger" to the security of the nation. Brandenburg v. Ohio.
Relevant case law:
• Schenck v. United States. Upholding defendants' convictions under the Espionage Act for distribution of anti-war materials during World War I because even "the most stringent protection of free speech would not protect a man in falsely shouting fire in a theatre and causing a panic."
Time Place and Manner. Content-neutral regulation of the time, place, or manner of speech that does not interfere with the message being delivered and leaves open adequate alternative channels of communication is permissible.
Libel/Slander. In New York Times Co. v. Sullivan, the Supreme Court recognized that expansive libel protection chills speech because speakers will be less likely to publish if they can be punished merely for being wrong. Therefore, the First Amendment requires public officials and public figures prove "actual malice" (knowing or reckless disregard for the truth of the statement). Public figures include those with fame, notoriety, and those who have injected themselves into the public debate on an issue. However, in Gertz v. Welch, the Court limited this expansive protection to public figure, not public causes: a publisher of defamatory statements about an individual who is neither a public official nor a public figure may not claim protection against liability for defamation on the ground that the statements concern an issue of public or general interest. Private figures must prove that a statement is false, and that the speaker engaged in some degree of negligence (mere falsity of the statement is insufficient). Laws vary state to state.
Relevant case law:
• Hustler Magazine v. Falwell. Public figures and public officials may not recover for the tort of outrage (intentional infliction of emotional distress) without proving actual malice.

Ik moet zeggen dat ik de situatie nog geen eens zoveel vind afwijken van de Nederlandse. Wat opvalt is dat mbt. “obsceniteit” gesproken wordt over “local community” waarmee meteen het “probleem” van het Internet duidelijk wordt. Ook opvallend –maar trek vooral je eigen conclusies - is de bewijslast bij libel/slander. Privé personen moeten bewijzen dat een uitspraak niet klopt en dat degene die de uitspraak heeft gedaan niet beter had kunnen weten. Verder horen publieke figuren hier niet bij. En dan weer niet publieke doelen, dus een “onbekend” iemand grieven om een “publieke zaak” aanhanging te maken, mag weer niet. In Nederland moet de “beklaagde” juist aantonen dat hij “niet had kunnen weten dat de uitspraak grievend was”. Toch blijkt uit de jurisprudentie vooral weer dat de rechterlijke macht uiteindelijk de doorslag geeft. Daarom varieren “laws state by state”.

Dan was er nog een site (er zijn er 100-en maar ik ben selectief ):http://www.derechos.org/koaga/i/burnheim.html

quote:

Similarly, in Müller v. Switzerland (1988)(45) - the first case in which the European Court extended the right to freedom of expression to artistic expression - the Court determined that it may be necessary for a state to restrict free expression in order to protect vulnerable citizens, especially children. In the absence of a uniform approach to morality among member states, the issue was not whether the Court agreed with the conviction, but whether the action was reasonable. The Court ruled that the state was entitled to regard the paintings as morally pernicious and thus had not violated Article 10.

Hier wordt duidelijk gemaakt dat het Europese Hof het soms nodig acht om kwetsbare groepen te beschermen. Het Hof erkent overigens verschillen in lokale overheden:

quote:

"By reason of their direct and continuous contact with the vital forces of their countries, state authorities are in principle in a better position than the international judge to give an opinion on the exact content of these requirements as well as on the 'necessity' of a restriction or penalty intended to meet them… It is for the national authorities to make the initial assessment of the reality of the pressing social need implied by the notion of 'necessity'..."(43
Conclusion
In keeping with its affirmation that freedom of expression is "one of the essential foundations of a [democratic] society", the Court has clearly shown a preference for political expression. This can be seen in its rulings in favour of political speech, largely through the media, when it has been balanced against other compelling interests, such as the administration of justice, confidence in national security services, and the protection of the rights or reputation of others. In matters involving artistic expression - especially that which has raised suggestions of obscenity or blasphemy - the Court has allowed states a greater margin of appreciation to determine the restrictions necessary for the protection of morals.

Tenslotte blijkt nog maar eens dat nieuwe technologieën veel impact hebben op zowel pleidooien vóór als tegen VM. Zo kun je het hebben over:
Digital Millennium Copyright Act (DMCA)
In hoeveree mogen (digitale) geheimen kenbaar gemaakt worden (encryptie pdf formaat bijvoorbeeld).
Export Regulations
In hoeverre mag bijv. de VS bepalen dat bepaalde kennis niet “vrij” is
Appeals Court Upholds Anonymous Online Speech.

quote:

In the first appellate decision to address the issue, a New Jersey appeals court has established stringent procedural and evidentiary standards that must be met before the identity of an anonymous online poster can be disclosed through litigation. Those protections have long been urged by EPIC and other public interest groups. The court recognized the constitutional right to communicate anonymously and refused to order the identification of a "John Doe" speaker who had posted comments on a Yahoo! message board.
In October 1998, Congress passed and President Clinton signed into law the Child Online Protection Act (COPA), the "sequel" to CDA. COPA establishes criminal penalties for any commercial distribution of material harmful to minors. EPIC joined with the ACLU and other plaintiffs in a lawsuit to strike down the law.

In hoeverre moeten gebruikers van digitale communicatiemiddelen beroep kunnen doen op anonimiteit.

Concluderend en vergelijk
Een volledige VM is niet wenselijk, grenzen zijn altijd nodig. Aangezien in Nederland uiteindelijk de rechterlijke macht besluit of een uitspraak veroordeeld wordt of niet, kan de situatie blijven zoals die is. Immers, de rechterlijke macht –mits je vindt dat die functioneert- kan prima het verschil bepalen tussen “grievend” of “niet grievend”. Zo verschillend van de VS zijn we eigenlijk niet. Wel opvallend is de mate van selectiviteit die de rechters aan de dag leggen bij dit soort gevallen. Want inderdaad...mits konsekwent hadden ze Maassen moeten aanklagen en veroordelen. Vind ik dat ook? Nee, ik vind dat in het geval van de "moslimrap" als "geval Theo M." dat er niks aan de hand was. Onsmakelijk misschien? Vond ik ook niet, maar OK sommigen wel, dat mag ook (VM zeker?) Toch kan ik me voorstellen dat er grenzen zijn. Waar die liggen? Dat bepaal ik niet, maar de rechter....
Wat imho een voordeel is van de Nederlandse situatie is dat -want we hebben te maken met het Nederlandse rechtsysteem- is dat het systeem minder afhankelijk is van de kapitaalkracht van iemand die een rechtzaak aanhangig maakt. Ik wordt beschimpt. Ook in de VS heb ik als privépersoon het recht om een aanklacht in te dienen, die ik misschien ook wel win. Echter, het kost me in ieder geval duizenden dollars om al een rechtzaak te voeren. Er zijn twee weerwoorden. 1. Als het echt zo is, krijg je geld en kun je het daarmee betalen. Ben je niet zeker van je zaak, dan is het misschien geen smaad. Een dergelijke houding dupeert personen die minder sterk in hun schoenen staan (in de VS geldt veel meer "het recht van de sterkste/rijkste) en 2. No cure no pay. Die tweede vorm mag in Nederland echter niet...(hoe staat het met de proeven in de gezondheidszorg). Om deze redenen is het in Nederland geen goed idee om de bewijslast bij de "besmeurde" te leggen. Je kan immers evenzo zeggen dat iemand die een uitspraak doet minimaal moet bedenken of het een eerlijke, niet-smadelijke uitspraak is. Als dat niet zo is, dan heeft degene die de uitspraak doet toch ook niets te vrezen? Een goed functiorende rechterlijke macht zal het protest van de "besmeurde" ongegrond verklaren en er is niets aan de hand...

[ Bericht 1% gewijzigd door Tup op 05-08-2004 21:23:01 ]