Maak hier een mooi topic van (deel 4)

Wat fijn dat mijn topic nog bestaat!

ja

Ik maakte kennis met een meisje uit de buurt, Abeba van negen. Ze sprak voortreffelijk Engels. Abeba was blootsvoets, en zoals vrijwel alle kinderen van Lalibela vroeg ze me om schoenen. Abeba was een prachtig, lief meisje, een kind dat ik op slag had willen adopteren. Zo'n gevoel had ik één keer eerder gehad in Afrika, met Chiri op Chizumulu Island in Lake Malawi - ook zo'n engel. Ik denk nog vaak aan Chiri, aan het leven dat ze heeft en het leven dat ze tegemoet gaat. Dat maakt me verdrietig. Ik zal ook nog vaak aan Abeba denken. Ik deed iets wat ik normaal niet zou hebben gedaan: ik gaf haar 10 birr (1 euro), zodat ze 's middags op de markt in Lalibela schoenen kon kopen. Ik weet niet of ze dat ook daadwerkelijk heeft gedaan. Misschien heeft ze er graan van gekocht voor de familie, misschien heeft ze het moeten inleveren bij haar broertje, dat bij haar was; ik weet het niet. Ik weet wel dat Abeba even heel gelukkig was.
Op de weg naar beneden liep ze voor me.
'Are you happy?', vroeg ze plotseling.
'Yes', zei ik. 'And you?'
'I am very, very happy.'
Daarna rende ze de berg af, naar school.

http://svensons.blogspot.com

quote:

Op maandag 18 december 2006 00:54 schreef PingPong het volgende:
Ik maakte kennis met een meisje uit de buurt, Abeba van negen. Ze sprak voortreffelijk Engels. Abeba was blootsvoets, en zoals vrijwel alle kinderen van Lalibela vroeg ze me om schoenen. Abeba was een prachtig, lief meisje, een kind dat ik op slag had willen adopteren. Zo'n gevoel had ik één keer eerder gehad in Afrika, met Chiri op Chizumulu Island in Lake Malawi - ook zo'n engel. Ik denk nog vaak aan Chiri, aan het leven dat ze heeft en het leven dat ze tegemoet gaat. Dat maakt me verdrietig. Ik zal ook nog vaak aan Abeba denken. Ik deed iets wat ik normaal niet zou hebben gedaan: ik gaf haar 10 birr (1 euro), zodat ze 's middags op de markt in Lalibela schoenen kon kopen. Ik weet niet of ze dat ook daadwerkelijk heeft gedaan. Misschien heeft ze er graan van gekocht voor de familie, misschien heeft ze het moeten inleveren bij haar broertje, dat bij haar was; ik weet het niet. Ik weet wel dat Abeba even heel gelukkig was.
Op de weg naar beneden liep ze voor me.
'Are you happy?', vroeg ze plotseling.
'Yes', zei ik. 'And you?'
'I am very, very happy.'
Daarna rende ze de berg af, naar school.

http://svensons.blogspot.com

ik heb et gelezen

José

In a small village near La Paz Mexico lived a boy not so many years ago
And hunger was his enemy every day but he never begged the boy called José
And every day he worked in the fields as he worked well

And when the night came this boy slept where he fell
And the earth was the only mother he ever knew some people say
And she gave him strenght and he grew to be a man called José (José José)

One Sunday afternoon this young man saw his first bullfight
And his blood ran hot and he couldn't sleep that night
And as the morning came he thought he heard his mother say
Now you know why you were born José

And he lived for one thing and nothing more he had to be the very best matador
And when he killed his first bull one bright Sunday
You could hear a lace a hundred miles for José (José José)

And as his fame grew his fortune grew too but he gave much of this fortune away
Because he knew that other's fight his old enemy hunger every day
And so many times he heard God bless you José

And the years passed and José said I'll fight great bulls no more
The younger men they better sooth it for
The Sunday game with its blood and its death to pay
You'll soon forget the matador José (José José)

And the next morning we found him lying on the ground
He didn't move he didn't make a sound
And yet we heard from somewhere someone say
Welcome home my little boy José (José José José José)

Lee Hazlewood


..


<sub>Het ‘mooie’ van Hazlewoods José betreft heus niet alleen de tekst, maar toch ook zeker de uitvoering. De tekst wordt op een slepende en enigszins verveelde manier ge-spro-ken, met een vette twang (‘Hoozee’). De begeleidende priemende trompetten, dramatische achtergrondkoortjes (veel oe’s en aa’s), en mexicaanse gitaarrifjes geven dit minidrama precies het goeie kippevelgehalte. Potsierlijk voor sommigen misschien, maar absoluut onweerstaanbaar.

Natuurlijk schreeuwt het genie Hazlewood om een eigen topic, niet voor niks was hij bijvoorbeeld een inspiratiebron voor bandjes als Giant Sand !, Sonic Youth, Nick Cave, Calexico, Einstürzende Neubauten – ik noem maar wat. En wie kent niet These boots are made for walking, samen met Nancy Sinatra? Maar goed: aan een gegarandeerd wegzaktopic hebben we ook niks. . Mocht iemand zich desondanks geroepen voelen om het fenomeen Hazlewood eens flink in de watten te leggen: ik hou me van harte aanbevolen!

En hierbij meteen de excuses aan PingPong voor het vervuilen van toch wel één van de allerleukste topics van dit vermaledijde forum. .</sub>

John Hurt .

Gellius.

John Hurt speelt ook in The Proposition, naar een script van Nick Cave.

When people told themselves their past with stories,
explained their present with stories,
foretold the future with stories,

The best place by the fire was kept for
The Storyteller.



_{John Hurt.}

Adela Legeratta Rivas Struck by a Datsun, 1979

quote:

Op dinsdag 23 januari 2007 22:25 schreef zodiakk het volgende:
[afbeelding]
Adela Legeratta Rivas Struck by a Datsun, 1979

Bobby Fischer over Boris Spassky: Spassky sacrifices his pieces with the utmost imperturbability. He can blunder away a piece, and you are never sure whether it's a blunder or a fantastically deep sacrifice. He sits at the board with the same dead expression whether he's mating or being mated.


..
Boris Spassky

_{Artist: John Cale
Album: Music For A New Society}

She was a princess, much lower than people thought
A master of nothing a mistress of something she thought

She could talk about things that never mattered ever
From one person's miserable life after another
She could talk to the french and germans at will
They'd never listen ..they never will
The chinese envoy was here, the chinese envoy was here but left
The chinese envoy was here but left in his broken hearted pagoda

Calling out her name you'd be surprised at what came
Galloping out of the darkness just like furniture
We'd have lost it all if it hadn't been for cardinal richelieu
And all his courtiers
The chinese envoy was here, the chinese envoy was here but left
The chinese envoy was here but left in his broken hearted pagoda

_{Je zal 't maar hebben.}

A Noeud coulant

Vive Katinka la putain
Celle qui n’aime que le matin
À l’aube grise crève le grain
Ni mon coeur fidèle ni les roses

Youp profondis, yop te deum
À la grand vergue le petit homme
Chacun guélant dans sa mâture
À n½ud coulant pâle figure.

Quand Katinka sera bossue
Nous irons voir aux citadelles
À force de prêter son cul
La cloche trois fois gros comme elle

Youp profondis, yop te deum
À la grand vergue le petit homme
Chacun guélant dans sa mâture
À n½ud coulant pâle figure.

Celle qu’on branle chaque matin
Pour faire lever toutes les putains
Grosse bataille petit butin
Depuis l’Irlande aux Dardanelles.

L.F. Céline

Céline – au noeud coulant


..

..

Op een zonnige dag liep IJsmeis door het bos en......

Het meeste is klikbaar, veel high resolution

Mooi onkjoe.

PingPong begon ooit met dit geweldige topic.

Helaas al jaren niks meer van hem vernomen

Thanks Maisnon

quote:

Op woensdag 17 juni 2009 23:01 schreef onkjoe het volgende:

[..]

Dankje Tong.
Ik kon het niet laten. Lees de eerste posts eens door in dit topic. Wie weet, leest hij af en toe nog mee.

Het was op een gegeven moment een Fokvriendje. We deelden dezelfdeer interesses.

Hij was journalist in het grootste wielerblad van Nederland. Onzin was nog intiem en we lulden daar over de dagelijkse dingen.

Toen ging ie een wereldreis maken en verbrak het contact met Fok en zijn werkgever.

Kreeg en half jaar lang nog up dates van zijn reis.

Daarna werd het stil

quote:

Op maandag 18 december 2006 00:53 schreef PingPong het volgende:
Wat fijn dat mijn topic nog bestaat!

Giacometti, beangstigend mooi zelfportret.

Paul van Ostaijen
(1896-1928)

Ik ben geboren. Dit moet worden aangenomen, alhoewel een absoluut-objektief bewijs niet is voor te brengen. Axioom is het domein van de subjektieve ervaring. Objektief is het slechts gissen. Dus: zijn wij geboren? Zien. Tasten. Maar lachen om het weinig overtuigende van dit bewijs. Ik vraag; Wie is wel degelijk geboren?
Op tweejarige leeftijd: spoorwegramp. Schrik zonder kennis daargelaten, geen boze gevolgen. In de zware struggle for life met bitterheid daarover gemediteerd. Mijn leven begon met ontsporing. Zó begrijpelijk dat ik het leven steeds van deze zijde beschouw; hoe ontspoor ik op de voordeligste wijze. Want dat een mens dáár is in te ontsporen, daaraan kan ik, vroeg ontpoorde, niet twijfelen. Was deze spoorwegramp wel werkelijkheid? Is zij misschien enkel lokalisatie van een vroegrijpe wil tot ontsporen? Of nog: onduidelijke herinnering van een zeer vroege 'Alpdruck'?

Mijn bloedverwanten droomden: muzikale wonderknaap. Evenwel geen talent. -- Maar toestanden uiterst gunstig. Slechts eenmaal voetbal gespeeld. Voldoende om een 10 x 2 centimeter lang op breed litteken te behouden. Ik speel geen voetbal meer. Mijnheren, ik ben een slachtoffer van de sport.

Na zorgeloos leven kamp voor het bestaan te Berlijn, Potsdam en Spandau. Niet romantisch. Fantasie is de vertelling dat ik het van liftboy tot eigenaar van een nachtlokaal zou hebben gebracht. Ben veel te primitief om vooraanstaande plaats in de samenleving te bekleden. Spijts zeer verlangend het niveau der vlaamse dekadenten te berieken, begrijp ik mijn 'Unfähigkeit'. Op het punt leraar voor ritmisch-typografische poëzie te worden benoemd, moest ik bedanken daar niet in het bezit van een geklede jas. In de tang van de struggle f.l. sigaretteventer, oppikker (Schlepper) in dienst van een nachtlokaal alwaar naaktdansen. Eindelijk fatsoenlijke plaats door voorspraak van een vooraanstaande kunstcriticus: verkoper in een schoenmagazijn, afdeling dames. Vandaar sterke beïnvloeding. Zie: 'sikkelbeen', 'siderische slinger' = invloed schoenmagazijn afdeling D.

Zeer gelukkig om deze goede situatie, alhoewel met weemoed naar het Westen starend. Le bonheur est fait d'un je-ne-sais-quoi mélancolique. Brussel. O deze luxestad nog éénmaal zien. Sterven met de weelde van een Brusselse bar in perspektief. O Wonne.

Drie boeken uitgegeven: 'Music-Hall', 'het Sienjaal', 'Bezette Stad'. Misschien is ook dit slechts massahypnose. Wie kan dit bewijzen dat hij deze boeken heeft gelezen? Laat staan: begrepen. God beware: begrepen: Ik zelf heb ze niet begrepen.

(Zelfportret)