Het mooiste wielermoment.

Andere mooie momenten:

- Het zogenaamd opgroeien met sprinters: Zabel, Moncassin, Cippolini, Abdoe, Svorada, Blijlevens etcetera.
- Abdoesjaparovs laatste etappezege in de Tour: op de macht een flinke steile klim op.
- Dekker die Armstrong achter zich weet te houden in de AGR.
- De complete Tour van 2003. Lance Armstrong was kwetsbaar en elke dag gebeurde er wel iets gaafs of moois.
- De Girorit van dit jaar over de Col du Finestère.

Het mooie van wielrennen is dat het zo'n katholieke sport is (niet dat ik zelf gelovig ben). De verhalen (hoe langer geleden, hoe meer overdrijving te pas komt) en de symboliek die bij komen kijken zijn prachtig. Bijvoorbeeld zoiets als Vino die na 40 dagen (de Kazaakse rouwperiode) na de winst in Parijs-Nice ook de AGR weet te winnen en deze opdraagt aan Andrei Kivilev.

quote:

Op dinsdag 26 juli 2005 23:07 schreef Wombcat het volgende:

[..]

Mooie foto is dat. Je kunt Jalabert zo uitknippen en dan is het net alsof hij een handstandje maakt op één hand (is me nog nooit eerder opgevallen, terwijl ik die foto al vaak gezien heb).

Hoe zou de foto van de fotograferende gendarmerie er uit zien ?

Pantani die in een rit over de Croix de Fer, Telelgraphe, Galibier en aankomst op Les Deux Alpes al in de aanval gaat op de Galibier. Hij rijd stuk voor stuk alle eerdere aanvallers voorbij en komt op de Galibier als eerste boven. In afdaling komen de eerdere aanvallers weer bij hem in het wiel, terwijl een groep met Ullrich op 2:29 op de Galibier doorkomt.

In de afdaling loopt het kopgroepje verder uit en bij de beklimming van Les Deux Alpes gaat Pantani gelijk weer aan de haal om zijn voorsprong te vergroten in de klim. Dat was eigenlijk de eerste keer dat ik Ullrich heb zien breken, Boogerd en Julich vallen Ullrich ook aan en Ullrich valt steeds verder terug.

Pantani wint de etappe met een voorsprong van 1:54 op Escartin die ook in de kopgroep zat, Boogerd en Julich komen binnen op bijna 6 minuten als 5de en 6de, Ullrich verliest die dag 8:57 op Pantani.

1 van de weinige keren dat ik iemand zo kort in het klassement de laatste 15 jaar al zo vroeg de aanval heb zien kiezen en zoals gezegd de eerste keer dat der Jan volledig door het ijs zakte. Zijn blik is in al die jaren trouwens niet veranderd, je ziet snel wanneer Ullrich echt gaat breken.

Ook memorabel omdat het de laatste tour was voor de kunststukjes van Armstrong, die toch altijd eigenlijk alleen op de laatste klim aanviel.

Meesterlijk inderdaad. Ongelooflijke krachtsexplosies altijd van die man, en deze spant de kroon.

Vino

quote:

Op dinsdag 26 juli 2005 23:05 schreef Wombcat het volgende:
In de tour van 1990 was er een kopgroep met de favorieten onderweg naar Alpe d"huez. In deze groep, o.a. Lemond en Bugno (was een groep van een man of 4). Breukink had de slag gemist en lag aan de voet van Alpe d'Huez 2'30 achter. Eén kilometer voor de top was hij erbij. Helaas kwam hij tekort om de etappe te winnen.

Zekers, geweldig was dat van De Breuk.

Rik van Steenbergen die na de zesdaagse van Parijs diep in de nacht naar Milaan rijdt om daar Milaan-San Remo, 282km, te rijden én te winnen!

quote:

Op dinsdag 26 juli 2005 23:11 schreef Falco het volgende:
- De complete Tour van 2003. Lance Armstrong was kwetsbaar en elke dag gebeurde er wel iets gaafs of moois.

Inderdaad, ook een van de mooiste Tours die ik ooit zag.

quote:

Op dinsdag 26 juli 2005 23:12 schreef Ericr het volgende:
Pantani die in een rit over de Croix de Fer, Telelgraphe, Galibier en aankomst op Les Deux Alpes al in de aanval gaat op de Galibier. Hij rijd stuk voor stuk alle eerdere aanvallers voorbij en komt op de Galibier als eerste boven. In afdaling komen de eerdere aanvallers weer bij hem in het wiel, terwijl een groep met Ullrich op 2:29 op de Galibier doorkomt.

In de afdaling loopt het kopgroepje verder uit en bij de beklimming van Les Deux Alpes gaat Pantani gelijk weer aan de haal om zijn voorsprong te vergroten in de klim. Dat was eigenlijk de eerste keer dat ik Ullrich heb zien breken, Boogerd en Julich vallen Ullrich ook aan en Ullrich valt steeds verder terug.

Pantani wint de etappe met een voorsprong van 1:54 op Escartin die ook in de kopgroep zat, Boogerd en Julich komen binnen op bijna 6 minuten als 5de en 6de, Ullrich verliest die dag 8:57 op Pantani.

1 van de weinige keren dat ik iemand zo kort in het klassement de laatste 15 jaar al zo vroeg de aanval heb zien kiezen en zoals gezegd de eerste keer dat der Jan volledig door het ijs zakte. Zijn blik is in al die jaren trouwens niet veranderd, je ziet snel wanneer Ullrich echt gaat breken.

Ook memorabel omdat het de laatste tour was voor de kunststukjes van Armstrong, die toch altijd eigenlijk alleen op de laatste klim aanviel.

Pantani

Echt van genoten dat hij, als pure klimmer, de Tour toen won.

Wat ik ook erg mooi vond in de afgelopen Tour waren de doldrieste aanvallen van Thor Hushovd om punten voor zijn groene trui te verdienen.

Zo'n bonkige Noor van plus minus 85 kilo die eigenlijk niet kan klimmen gaat gewoon in de aanval in een bergetappe over de Madeleine, en weet dat hij geparkeerd zal komen staan. Maar dan toch zo'n gigantische plaat voor zijn kop hebben om het toch te proberen.

Priceless

quote:

Op dinsdag 26 juli 2005 23:23 schreef Leatherface het volgende:
Wat ik ook erg mooi vond in de afgelopen Tour waren de doldrieste aanvallen van Thor Hushovd om punten voor zijn groene trui te verdienen.

Zo'n bonkige Noor van plus minus 85 kilo die eigenlijk niet kan klimmen gaat gewoon in de aanval in een bergetappe over de Madeleine, en weet dat hij geparkeerd zal komen staan. Maar dan toch zo'n gigantische plaat voor zijn kop hebben om het toch te proberen.

En 't Groen tot in Parijs brengen.

quote:

Op dinsdag 26 juli 2005 23:25 schreef Arcee het volgende:

[..]

En 't Groen tot in Parijs brengen.

In het begin was ik een beetje sceptisch omdat ie geen een massasprint won. Maar nu vind ik het geweldig dat een kerel met zo''n blinde ambitie won die er altijd invliegt, ipv dat een rekenaar het groen behaalde.

De eerstvolgende Luik bastenaken Luik die Boogerd wint wordt mijn mooiste... Ik gun hem dat zo he... Maar ja.

quote:

Op dinsdag 26 juli 2005 23:30 schreef Zwansen het volgende:
De eerstvolgende Luik bastenaken Luik die Boogerd wint wordt mijn mooiste... Ik gun hem dat zo he... Maar ja.

Mjah, als Boogerd Lombardije of nogmaals de Gold Race weet te winnen zo dat ook wel veel goedmaken.

Een echt Zoetemelk moment was toen hij op het einde van zijn carriere de Amstel Gold Race in 1987 won. Reed weg uit een kopgroepje met o.a. Steven Rooks en volgens mij Teun van Vliet en nog een paar andere renners. Ze gaan elkaar zitten aankijken en Zoetemelk pakt voldoende voorsprong om weg te blijven. Na de koers zegt Rooks, ach ik heb liever dat Joop wint dan iemand anders uit ons groepje en volgens mij dachten ze allemaal hetzelfde er over.

Echt een Zoetemelk overwinning, beetje gelijk aan zijn winst twee jaar daarvoor op het WK. Geniepig wegrijden.

quote:

Op dinsdag 26 juli 2005 23:25 schreef Wombcat het volgende:
Die van 1996, 1997 en 1998 waren ook erg mooi.
1996 door de onverwachte overwinning van Riis, en de ontluistering van Indurain (die nog niet eens meer binnen de top 10 eindigde: hij werd 11e, net achter de man die als zijn grote uitdager werd gezien: Rominger).
1997 door de onophoudelijke aanvalslust van de Festina-ploeg, die de duidelijk onzekere Ullrich het vuur aan de schenen legden. Ullrich werd daardoor onzeker, zelfs toen hij al op een straatlengte voorsprong stond.
1998 door Pantani die vanuit een vrijwel kansloze positie toch nog wist te winnen (hoewel ik toen na de Pyreneën al tegen iedereen zei dat Pantani nog best de tour kon winnen, als hij er zelf maar in geloofde). Eigenlijk vind ik 1998 nog wel de mooiste tour, vooral vanwege de winnaar. Had Ullrich (of Vino) in 2003 gewonnen, dan had 2003 ook een goede kans gehad. Nu was de afsluitende tijdrit een anticlimax, door de regen en meewind. Dat was wel jammer. Tot dan toe was de tour erg spannend. Ook wel aardig daarin was dat Ullrich na de laatste Pyreneën-etappe ging sprinten om de bonificaties en daardoor 6 seconden terugwon op Armstrong.

Absoluut, zeker die van 1998, zoals net gezegd, vond ik ook geweldig mooi.

En in 2003 was de afsluitende tijdrit door de val van Ullrich idd een anti-climax, maar zeker niet ten koste van 3 zeer enerverende weken er aan voorafgaand.

De mooiste Tour blijft voor mij die van 1989 met het meest waanzinnige, eneverende en spannende sportmoment aller tijden: de 8 seconden verlies van Fignon in Parijs op LeMond.

joop was toen al bijna 40 ofniet?

quote:

Op dinsdag 26 juli 2005 23:29 schreef Leatherface het volgende:
In het begin was ik een beetje sceptisch omdat ie geen een massasprint won. Maar nu vind ik het geweldig dat een kerel met zo''n blinde ambitie won die er altijd invliegt, ipv dat een rekenaar het groen behaalde.

Ja, vind ik ook. Wie de beste sprinter is wint de meeste massasprints, maar wie de meeste punten behaalt wint 't Groen, simpel.

Doe trouwens geen recht aan Chiapucci als ik zeg dat ik iemand die zo kort in het klassement al zo vroeg de aanval heb zien kiezen. Chiapucci won natuurlijk de rit naar Sestriere in 1992, misschien wel het grootste kunststukje van een toprenner in de laatste 15 jaar. De hele dag vooruit in een bergrit van 254 Km.

Jammer dat de man geen tijdrijder was anders hij de Tour van 92 zeker gewonnen.

quote:

Op dinsdag 26 juli 2005 23:25 schreef Wombcat het volgende:

[..]

-
1996 door de onverwachte overwinning van Riis, en de ontluistering van Indurain (die nog niet eens meer binnen de top 10 eindigde: hij werd 11e, net achter de man die als zijn grote uitdager werd gezien: Rominger).
-

Ik meen mij beelden te herinneren dat Indurain op Spaans grondgebied afstapte en opgaf, maar ik weet niet hoe ik daar nou bij kom??

[ Bericht 0% gewijzigd door Harmen1984 op 27-07-2005 09:26:00 ]

Ik zelf volg de Tour sinds 1996 (ongeveer).

De Tour de Dope van 1998 heeft op mij wel indruk gemaakt. Renners die, midden in een etappe, uit protest op de weg gaan zitten op aangeven van Pantani, nachtelijke invallen in hotels, de TVM-ploeg die afstapt in Zwitserland....