Getver, weet ik niet. Sterkte in ieder geval.quote:Op maandag 21 juni 2004 21:22 schreef eastpak-4 het volgende:
Wat moet ik nu
Ik ben geen expert op relatie gebied (totaal niet) en zeker niet op 't gebied van vrouwen, maar ik vrees dat je haar er echt van zult moeten overtuigen dat jij klaar voor d'r staat en dat jij d'r wil helpen. Anders gaat zij zich er alleen maar meer en meer van overtuigen dat het voor jou 't beste is dat ze 't uitmaakt.quote:Op maandag 21 juni 2004 22:00 schreef eastpak-4 het volgende:
Is er bijvoorbeeld wel een kans, dat mocht ze het uitmaken ze toch weer snel op haar beslissing terug komt en dat ze inziet dat het geen goede keus was?
Ik krijg steeds meer en meer het gevoel dat ze echt beter bij je kan blijven. Respect trouwens dat je dit voor d'r doet. Veel zouden er al lang mee gekapt zijn.quote:Op maandag 21 juni 2004 22:15 schreef eastpak-4 het volgende:
Ze zei tegen me dat ze het niet kon geloven dat ik nog steeds bij haar bleef ondanks har problemen. Ook vond ze het echt wonderbaarlijk dat ik haar blijf steunen en helpen twerijwl ze zo diep in problemen zit. Dat was ze niet gewend omdat ze altijd alles zelf moest doen, iedereen liet haar aan haar lot over of verliet haar zodra zehaar problemen kenbaar maakte. Hierdoord heeft ze ook een groot aantal zogenaamde 'vrienden' verloren.
Ze wil ook wel geholpen worden zei ze, maar al te veel vertrouwen heeft ze er niet in omdat ze het eerder al gedaan heeft. Gelukkkig heeft ze op internet wel een digitale praatgroep waar ze aan meedoet. Uiteindelijk heb ik ook voorgesteld om naar de dokter te gaan, die haar kan doorverwijzen, ze stond er dus wel open voor.
Heel heel erg veel sterkte. Ik ben ook bang dat ze hier niet meer op terugkomt, ondanks dat ze je steun heel erg goed kan gebruiken. Zij is er voor zichzelf uit en daar kun jij niks aan doen. Je kunt d'r moeilijk gaan slaan....quote:Op dinsdag 22 juni 2004 17:11 schreef eastpak-4 het volgende:
...
Als ervaringsdeskundige kan ik je wel vertellen dat als het slecht met iemand gaat in een relatie (dus niet de relatie zelf), dat niet het moment is om dit soort ingrijpende beslissingen te nemen. Beslissingen over het beëindigen van een relatie moet je doen als rationele beslissing, niet als noodsprong.quote:Op maandag 21 juni 2004 21:22 schreef eastpak-4 het volgende:
Ik doe heel veel voor haar wil haar absoluut niet kwijt, maar wat moet ik nou? Is onze relatie nog te redden? Of is de depressiviteit zover dat ze het niet aankan? Ziet ze niet in dat ik haar met alles probeer te helpen, snap het echt niet meer. Ik weet nu ehc tniet wat ik ermee aan moet, en baal echt zo erg als een stekker van deze hele situatie. Voel me zwaar kut. Wat moet ik nu
Je hebt gelijk. Het klinkt grof. Het ís ook grofquote:Op maandag 21 juni 2004 21:26 schreef LostFormat het volgende:
Vrouwen/meisjes als dit kosten ontzettend veel energie. Ik heb het ook meegemaakt. Bij mij was het een slepende kwestie en ik kon het op een gegeven moment niet meer opbrengen. Als ik toen slim had geweest had ik toen de eerste symptomen en strubbelingen daar waren, het al vrij snel uitgemaakt. Klinkt grof, maar als ik zo terugkijk, had me dat vele kopzorgen gescheeld.
Optie om nu nog uit te voeren is om gewoon kwaad op haar te worden en te zeggen dat ze de boom in kan met haar uitmaken. Dat ze niet alleen aan zichzelf moet denken maar ook aan jou. Het is duidelijk namelijk dat ze je steun van alle kanten kan gebruiken. Accepteer niet, zoals Verbal al postte, dat ze je zomaar aan de kant zet. Jíj bent degene die bepaald of zij jou inzet waard is, niet zij! Enige waar zij over kan oordelen is of dat zij vind dat jij haar genoeg waard bent.quote:Op dinsdag 22 juni 2004 17:11 schreef eastpak-4 het volgende:
Het is overGodsamme over
Val niet in haar valkuil. Als er 1 ding is dat iemand met zelfmedelijden nodig heeft , dan is het een ontzettende bult aandacht. Enorme aandacht. Dat is de energie die uit je getrokken wordt. En dat is slopend. Zeer slopend.quote:Ja wat moet ik nou, eerst zegt ze dat ze echt zolang moegleijk bij me wilt blijven, partners for life en nu opeens zegt ze dat ze me als vriend gewoon ziet.
Ben echt over m'n toeren, boos, kwaad, verdrietig, ontsteld. Ik hou het niet meer.
Denk echter dat het geen time-out zal zijn. Ze zei tegen me dat ze beslissing had genomen en daar blijft het bij, niemand kan haar op andere gedachten brengen.quote:Op woensdag 23 juni 2004 23:50 schreef Verbal het volgende:
Als ervaringsdeskundige kan ik je wel vertellen dat als het slecht met iemand gaat in een relatie (dus niet de relatie zelf), dat niet het moment is om dit soort ingrijpende beslissingen te nemen. Beslissingen over het beëindigen van een relatie moet je doen als rationele beslissing, niet als noodsprong.
Maar ja, probeer dat háár nu maar aan haar verstand te peuteren.
In ieder geval lijkt het mij zonde als jullie blijkbaar zoveel om elkaar geven, om er een punt achter te zetten. Blijkbaar heb jij het allemaal voor haar over om haar te steunen -en geloof me, dat zal nog veel zwaarder worden- en dat zou fijn moeten zijn voor haar. Dat is het waarschijnlijk ook, maar wat het haar nog meer oplevert, is druk. Afgezien van dat zij alleen met zichzelf te maken heeft, moet zij ook rekening houden met jou. Zij wil jou die ellende blijkbaar niet aandoen. Wat ook wel weer lief is van haar.
Maar ja, zo werkt het niet altijd.
Misschien is een time-out wel even beter; het hoeft natuurlijk niet helemaal over en uit te zijn. Aan de andere kant... blijkbaar boffen jullie met elkaar, en is het het natuurlijk meer dan waard om voor zoiets te vechten.
Wij kunnen niet voor je beslissen, dat moet je zelf doen, maar hopelijk heb je wat aan inzichten van mede-Fok!-ers om wat dingen op een rijtje te krijgen.
V.
PS
Is jouw vriendin onder behandeling? (Gesprekken en/of medicatie?) Lijkt mij zeker raadzaam.
Maar wat als ze uiteindelijk weer haarzelf is, kan het dan nog goedkomen? Of zijn mensen dan zo erg veranderd door depressie dat gevoelens van haar voor mij helemaal anders zijn geworden?quote:Op donderdag 24 juni 2004 11:14 schreef Eisselstijn het volgende:
Ik denk ook dat je over een poos zal denken dat alles zo beter is.
Ongeveer een jaar geleden zat ik bijna in dezelfde situatie als jij. Alleen heb ik het toen uitgemaakt, omdat ik leeg was... Mijn ex had ook psychische problemen (waaronder onzekerheid). Je bent erg gek op elkaar en probeert haar te helpen, maar op een gegeven moment is de koek op. Je gaat er zelf aan onder door. Ik denk dat jij dat op een gegeven moment ook zou hebben ondervonden.
De komende tijd zal best zwaar zijn voor je, maar uiteindelijk zal je echt vinden dat het zo beter is. Als één van de twee niet genoeg van zichzelf houdt, kan je mijns inziens ook niet van een ander houden. De liefde komt dan van één kant en dat is geen gezonde basis voor een relatie. Nee, voor mij geen meid met psychische problemen meer. Klinkt erg egoistisch, maar je moet dan echt aan jezelf denken.
Sterkte!
Tegen haar zeggen (zijn jullie nog on speaking terms?) dat ze zich naar een goede psycholoog moet laten verwijzen.quote:Op donderdag 24 juni 2004 17:26 schreef eastpak-4 het volgende:
Ze gebruikt pillen ja, alleen nog geen gesprekken met psycholoog ed. Dat had ze 2x eerder al gedaan maar het hielp haar niet toen, en ze geeft het daarmee dus op. Ze gaat wel af en toe naar de dokter. Wat moet ik daar nou mee?
Ik krijg bijna het idee dat je haar alleen maar ziet als een depressief iemand. Mensen zijn nog wel iemand hoor, ook als ze depressief zijn. Je moet ook niet alles maar afschuiven op die depressie. Misschien dat ik het me persoonlijk aantrek omdat ik depressief geweest ben, maar als ik een vriend had die zo over mij schreef zou ik me heel erg rot voelen. Je doet alsof ze alleen maar geleid wordt door die depressie, alsof ze zelf niet meer kan nadenken. Je zit ook voor haar te denken wat ze eventueel zou kunnen doen als het over was. Ik snap wel dat je haar wilt helpen en dat het rot voor jou is, maar als ze een beslissing heeft genomen om het uit te maken, dan is het uit en dat is dan jammer voor je.quote:Op donderdag 24 juni 2004 17:29 schreef eastpak-4 het volgende:
Maar wat als ze uiteindelijk weer haarzelf is, kan het dan nog goedkomen? Of zijn mensen dan zo erg veranderd door depressie dat gevoelens van haar voor mij helemaal anders zijn geworden?
Zucht, nog 1 dag en het is vakantie voor me, erger zou bijna niet kunnen. Kut voelen in vakantie.
Wwat je zegt klopt trouwens, want heb goed met haar gepraat. Ook andere goede vriendinnen hebben met haar gepraat over de hele situatie.quote:Op zondag 27 juni 2004 17:32 schreef Sportguy het volgende:
@Ts
Ligt het wel aan de depressiviteit misschien is het iets anders, wil ze zich afzonderen en over dingen nadenken. (de positieve approach)
Aan de andere kant als ze al depressief was dan kan dat bij alles op komen spelen ook in jullie relatie, het zou zeer sneu zijn dat ze het met jou uitmaakt en de week er na "happy" met een ander loopt en alsnog depressief is.
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |