R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Hee,
Maar nu ik je toch spreek he?
Hoe is het met je zus?
Maar nu ik je toch spreek he?
Hoe is het met je zus?
I'll be walking home after drinking all my pennies. I'll keep passing the open windows. I'll dance, even if I have nowhere to do it but in my own living room.
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
Ze zou er idd niet over moeten klagen.quote:Op vrijdag 4 juni 2004 19:13 schreef Xennia het volgende:
[..]
jij wilde toch niet eens meer mee naar je zus omdat het dan alleen over haar en haar huis gaat? Je moeder moest je notabene dwingen om mee te gaan naar de verjaardag van je eigen zus maar als je zus je niet uitnodigt is het ook weer niet goed. Zo valt er altijd wat te klagen eh
Even vanuit mijn situatie : Mijn moeder vertelde dat er een familiebarbeque was. Iedereen was uitgenodigd behalve ik. Niet dat ik daar nou zo graag heen wilde gaan maar het gaat erom dat je ten eerste niet gevraagd bent!
Ik bedoel je kan altijd een uitnogdiging afslaan als je hem tenminste ontvangt. Voor haar word al beslist of ze komt of niet. EN ja dat kan knagen aan een persoon.
Thank Drunk I'm a Goddess!
ik vraag me af hoe het dergelijke personen vergaat wanneer zij eens echte tegenslagen te verwerken krijgen. Waar maak je je druk om? Om een uitnodiging die je niet kreeg, terwijl je er toch al niet naar toe wilde gaan? Dat is hetzelfde als ervan balen dat iemand die jij haat je niet magquote:Op zaterdag 5 juni 2004 00:24 schreef prupke het volgende:
[..]
Ze zou er idd niet over moeten klagen.
Even vanuit mijn situatie : Mijn moeder vertelde dat er een familiebarbeque was. Iedereen was uitgenodigd behalve ik. Niet dat ik daar nou zo graag heen wilde gaan maar het gaat erom dat je ten eerste niet gevraagd bent!
Ik bedoel je kan altijd een uitnogdiging afslaan als je hem tenminste ontvangt. Voor haar word al beslist of ze komt of niet. EN ja dat kan knagen aan een persoon.
Miischien kan ze vanandere personen wel zoiets velen maar van haar familie niet?quote:Op zaterdag 5 juni 2004 00:28 schreef Xennia het volgende:
[..]
ik vraag me af hoe het dergelijke personen vergaat wanneer zij eens echte tegenslagen te verwerken krijgen. Waar maak je je druk om? Om een uitnodiging die je niet kreeg, terwijl je er toch al niet naar toe wilde gaan? Dat is hetzelfde als ervan balen dat iemand die jij haat je niet mag
Je ouders zouden je steun en toeverlaat moeten zijn. En je vrienden kan je zelf kiezen. En iemand haten... dat doe je volgens mij niet snel.
Ze voelt zich gepasseerd en dat is gewoon niet prettig.
Thank Drunk I'm a Goddess!
Ik ben het helemaal met Xennia eens (in deze draad althans )quote:Op zaterdag 5 juni 2004 00:31 schreef prupke het volgende:
[..]
Miischien kan ze vanandere personen wel zoiets velen maar van haar familie niet?
Je ouders zouden je steun en toeverlaat moeten zijn. En je vrienden kan je zelf kiezen. En iemand haten... dat doe je volgens mij niet snel.
Ze voelt zich gepasseerd en dat is gewoon niet prettig.
) Ze komt absoluut niet voor zichzelf op en zit alles op te kroppen. Natuurlijk is het niet prettig, maar als ze het niet aan haar familie laat blijken geeft ze hun ook geen kans te weten wat er nou werkelijk in dat hoofdje speelt.
Ik ken het gevoel van "je ouders houden meer van je zus dan van jou" heel goed. (ik heb niet heel het topic doorgelezen, mijn excusus.) Mijn zusje deed alles wat god verboden had en nog steeds stonden mijn ouders vierkant achter haar...
In mijn ogen probeerde ik alles goed te doen en was ik zo'n "Miss goody two shoes". Ik heb het er pasgeleden met mijn zusje ove gehad, en het bleek dat we allebei hetzelfde hadden! Mijn ouders waren altijd vol lof over mij tegen haar en andersom. Het werd langzamerhand duidelijk dat onze ouders hun kinderen niet de hemel in wilden prijzen, omdat we anders naast onze schoenen zouden kunnen gaan lopen. Dit was een heel verhelderend gesprek en ik kan daardoor ook wat objectiever tegenover mijn ouders staan. Dit neemt overigens niet weg dat ik soms nog steeds denk "Had ik dat ook maar" als het op mijn zusje neerkomt, maar ik denk dat dat een gezonde relatie is met elkaar. Trouwens, mijn ouders waren zich er niet eens bewust van hoe we ons allebei voelden. Ik ben er in ieder geval eg blijm ee dat ik het lef had om er eindelijk eens over te beginnnen.
In mijn ogen probeerde ik alles goed te doen en was ik zo'n "Miss goody two shoes". Ik heb het er pasgeleden met mijn zusje ove gehad, en het bleek dat we allebei hetzelfde hadden! Mijn ouders waren altijd vol lof over mij tegen haar en andersom. Het werd langzamerhand duidelijk dat onze ouders hun kinderen niet de hemel in wilden prijzen, omdat we anders naast onze schoenen zouden kunnen gaan lopen. Dit was een heel verhelderend gesprek en ik kan daardoor ook wat objectiever tegenover mijn ouders staan. Dit neemt overigens niet weg dat ik soms nog steeds denk "Had ik dat ook maar" als het op mijn zusje neerkomt, maar ik denk dat dat een gezonde relatie is met elkaar. Trouwens, mijn ouders waren zich er niet eens bewust van hoe we ons allebei voelden. Ik ben er in ieder geval eg blijm ee dat ik het lef had om er eindelijk eens over te beginnnen.
Ik snap je punt. Maar denk je eens in : Je hebt al ruim 10 jaar het gevoel gekregen dat je niet gewaardeerd word en je word gepasseerd. Je weet na die 10 jaar het antwoord al als je iets zegt of vraagt. Het is zaak om haarzelf eerst duidelijk te maken dat ze belangrijk is. (voor haarzelf dan)quote:Op zaterdag 5 juni 2004 00:39 schreef hace_x het volgende:
[..]
Ik ben het helemaal met Xennia eens (in deze draad althans )
Ze komt absoluut niet voor zichzelf op en zit alles op te kroppen. Natuurlijk is het niet prettig, maar als ze het niet aan haar familie laat blijken geeft ze hun ook geen kans te weten wat er nou werkelijk in dat hoofdje speelt.
En als ze dat bereikt heeft kan ze pas tegen de familie ingaan.
Ik spreek uit ervaring.....
Thank Drunk I'm a Goddess!
Ja, maar ik kan me ook zo voorstellen dat ze het mss ook niet helemaal op de juiste manier brengt. Gewoon puur omdat het haar zo hoog zit.
Ze 'moet' iig niet als ze het gesprek met haar moeder aangaat het verhaal vertellen vanuit de 'verongelijkte kleuter-mode'.
Als ze nou rustig aan verteld dat ze het op zich allemaal heel gaaf en leuk vind voor haar zus maar dat ZIJ het er soms moeilijk mee heeft dat alles wat zij doet altijd al de 2e keer is voor veel mensen en dat daar dus minder aandacht voor is en dat dat steekt en dat ze weet dat het mss heel kinderachtig en jaloers is, maar dat zij zelf ook zo graag eens bijzonder gevonden wil worden...
IPV zij doet dit, en zij doet dat, en dan doen jullie weer dit, en dan doet zij weer dat...
Nogmaals, ik was er niet bij, maar ik kan me heel goed voorstellen dat het zo gegaan is.
Ze 'moet' iig niet als ze het gesprek met haar moeder aangaat het verhaal vertellen vanuit de 'verongelijkte kleuter-mode'.
Als ze nou rustig aan verteld dat ze het op zich allemaal heel gaaf en leuk vind voor haar zus maar dat ZIJ het er soms moeilijk mee heeft dat alles wat zij doet altijd al de 2e keer is voor veel mensen en dat daar dus minder aandacht voor is en dat dat steekt en dat ze weet dat het mss heel kinderachtig en jaloers is, maar dat zij zelf ook zo graag eens bijzonder gevonden wil worden...
IPV zij doet dit, en zij doet dat, en dan doen jullie weer dit, en dan doet zij weer dat...
Nogmaals, ik was er niet bij, maar ik kan me heel goed voorstellen dat het zo gegaan is.
***
en het antwoord is : ach meid je beeld het je in. stel je niet aan.quote:Op zaterdag 5 juni 2004 01:22 schreef Brighteyes het volgende:
Ja, maar ik kan me ook zo voorstellen dat ze het mss ook niet helemaal op de juiste manier brengt. Gewoon puur omdat het haar zo hoog zit.
Ze 'moet' iig niet als ze het gesprek met haar moeder aangaat het verhaal vertellen vanuit de 'verongelijkte kleuter-mode'.
Als ze nou rustig aan verteld dat ze het op zich allemaal heel gaaf en leuk vind voor haar zus maar dat ZIJ het er soms moeilijk mee heeft dat alles wat zij doet altijd al de 2e keer is voor veel mensen en dat daar dus minder aandacht voor is en dat dat steekt en dat ze weet dat het mss heel kinderachtig en jaloers is, maar dat zij zelf ook zo graag eens bijzonder gevonden wil worden...
IPV zij doet dit, en zij doet dat, en dan doen jullie weer dit, en dan doet zij weer dat...
Nogmaals, ik was er niet bij, maar ik kan me heel goed voorstellen dat het zo gegaan is.
Thank Drunk I'm a Goddess!
Waarom zou ze tegen de familie in moeten gaan... Ik begrijp dit echt niet hoor. Het is toch geen wedstrijd. Die maakt zij er zelf van. Ik durf te wedden dat die hele familie zich echt van geen kwaad bewust is hoor. En dat de situatie alleen maar vervelender wordt doordat zij zich van de boel afsluit en terug trekt. Maar dat doet ze zichzelf aan...quote:Op zaterdag 5 juni 2004 01:18 schreef prupke het volgende:
[..]
Ik snap je punt. Maar denk je eens in : Je hebt jezelf al ruim 10 jaar het gevoel gekregen aangepraat dat je niet gewaardeerd word en je word gepasseerd. Je denkt weet na die 10 jaar het antwoord al te weten als je iets zegt of vraagt.
Het is zaak om haarzelf eerst duidelijk te maken dat ze belangrijk is. (voor haarzelf dan)
En als ze dat bereikt heeft kan ze pas tegen de familie ingaan.
***
Juist!!!!quote:Op zaterdag 5 juni 2004 01:25 schreef Brighteyes het volgende:
[..]
Waarom zou ze tegen de familie in moeten gaan... Ik begrijp dit echt niet hoor. Het is toch geen wedstrijd. Die maakt zij er zelf van. Ik durf te wedden dat die hele familie zich echt van geen kwaad bewust is hoor. En dat de situatie alleen maar vervelender wordt doordat zij zich van de boel afsluit en terug trekt. Maar dat doet ze zichzelf aan...
En dat is dus het probleem? TS moet dingen in een ander perspectief zien dan dat ze nu doet.
Alleen dat is niet makkelijk.
Je komt er wel als je maar wil. Alleen dan heb je wel iemand nodig die je daarbij wil helpen.
Thank Drunk I'm a Goddess!
Och, ik kan er vrij kort over zijn, als de 1 binnen het gezin geliefder is dan de ander, dat zal dat zo z'n redenen hebben en heb je het aan jezelf te danken als je minder geliefd bent.
Je ouders hadden heus niet plotseling het plan: "Nou, ze zijn identiek, maar vanaf dit moment wordt de 1 belangrijker."
Face it, je was kennelijk een vervelend kutkind en je deed té veel verkeerd, dus het is het goed recht van je ouders om daar op te reageren.
Al dat gezever "Boehoe, ze vinden m'n zus liever "
Daar zul je het zelf wel naar gemaakt hebben, dus schuif de schuld niet op je zus af .
Je ouders hadden heus niet plotseling het plan: "Nou, ze zijn identiek, maar vanaf dit moment wordt de 1 belangrijker."
Face it, je was kennelijk een vervelend kutkind en je deed té veel verkeerd, dus het is het goed recht van je ouders om daar op te reageren.
Al dat gezever "Boehoe, ze vinden m'n zus liever "
"Daar zul je het zelf wel naar gemaakt hebben, dus schuif de schuld niet op je zus af .
.
I was an atheist until I realized I was God
Jezus, wat een larie.quote:Op zaterdag 5 juni 2004 00:24 schreef prupke het volgende:
[..]
Ze zou er idd niet over moeten klagen.
Even vanuit mijn situatie : Mijn moeder vertelde dat er een familiebarbeque was. Iedereen was uitgenodigd behalve ik. Niet dat ik daar nou zo graag heen wilde gaan maar het gaat erom dat je ten eerste niet gevraagd bent!
Ik bedoel je kan altijd een uitnogdiging afslaan als je hem tenminste ontvangt. Voor haar word al beslist of ze komt of niet. EN ja dat kan knagen aan een persoon.
Dus jij wilt een uitnodiging ontvangen enkel om hem af te kunnen slaan
Hoe treurig is dat dan.
Als je uitnodigingen altijd afslaat word je op een gegeven moment ook niet meer gevraagd , hè, logisch lijkt me.. en wees blij dan kan je tenminste weer wijzen naar die ander ipv naar jezelf.
[i]"you left me standing here, a long long time ago"[/i]
Ze heeft een vriend, las ik hier net. Maarja, die woont 100KM verderop.quote:Op zaterdag 5 juni 2004 01:28 schreef prupke het volgende:
Je komt er wel als je maar wil. Alleen dan heb je wel iemand nodig die je daarbij wil helpen.
Misschien wil die vriend wel gezellig bij haar moeder komen intrekken?
Nah.. waarschijnlijk beter als ze het andersom doet.
Je wil een mogelijkheid krijgen om een uitnodiging of af te slaan of te accepteren!quote:Op zaterdag 5 juni 2004 01:32 schreef milagro het volgende:
[..]
Jezus, wat een larie.
Dus jij wilt een uitnodiging ontvangen enkel om hem af te kunnen slaan
Hoe treurig is dat dan.
Als je uitnodigingen altijd afslaat word je op een gegeven moment ook niet meer gevraagd , hè, logisch lijkt me.. en wees blij dan kan je tenminste weer wijzen naar die ander ipv naar jezelf.
Dat mag jij toch nog altijd zelf wel bepalen of je iets wel of niet wilt? Of vind jij het prima dat anderen dat voor jou beslissen van wat je wel of niet wilt?
edit :tiepvoud
Thank Drunk I'm a Goddess!
Als ik niet naar een feestje wil ben ik BLIJ als ik niet uitgenodigd wordtquote:Op zaterdag 5 juni 2004 01:35 schreef prupke het volgende:
[..]
Je wil een mogelijkheid krijgen om een uitnodiging of af te slaan of te accepteren!
Dat mag jij toch nog altijd zelf wel bepelen of je iets wel of niet wilt? Of vind jij het prima dat anderen dat voor jou beslissen van wat je wel of niet wilt?
Ik heb geen last van kinderachtige gepikeerdheid in een te groot ego omdat niet iedereen me altijd leuk vind, en al helemaal niet als ik hén niet leuk vind.
[i]"you left me standing here, a long long time ago"[/i]
misschien had die zus ook wel helemaal geen zin om haar kleuterige zusje uit te nodigen die altijd loopt te janken omdat ze zo achtergesteld isquote:Op zaterdag 5 juni 2004 01:35 schreef prupke het volgende:
[..]
Je wil een mogelijkheid krijgen om een uitnodiging of af te slaan of te accepteren!
Dat mag jij toch nog altijd zelf wel bepalen of je iets wel of niet wilt? Of vind jij het prima dat anderen dat voor jou beslissen van wat je wel of niet wilt?
edit :tiepvoud
En het verschil is dat jij dje daar ieit druk om kunt maken! Maar de TS maakt er zich wel druk om.quote:Op zaterdag 5 juni 2004 01:37 schreef milagro het volgende:
[..]
Als ik niet naar een feestje wil ben ik BLIJ als ik niet uitgenodigd wordt
Ik heb geen last van kinderachtige gepikeerdheid in een te groot ego omdat niet iedereen me altijd leuk vind, en al helemaal niet als ik hén niet leuk vind.
Dat kan. Niemand is het zelfde.
Gelukkig maar...
toch?
Thank Drunk I'm a Goddess!
Ze moet zich ms wat sympathieker opstellen.quote:Op zaterdag 5 juni 2004 01:40 schreef prupke het volgende:
[..]
En het verschil is dat jij dje daar ieit druk om kunt maken! Maar de TS maakt er zich wel druk om.
Dat kan. Niemand is het zelfde.
Gelukkig maar...
toch?
Wie goed doet, goed ontmoet.
Beetje boel minder zwelgen en wijzen naar anderen.
Niets makkelijker dan anderen verwijten als je leven niet loopt zoals jij het graag zag.
Een ander geluk misgunnen omdat jij het nog niet gevonden hebt is best treurig.
[i]"you left me standing here, a long long time ago"[/i]
Reach out and touch... somebody's hand... make this world a better place... if you can...quote:Op zaterdag 5 juni 2004 01:40 schreef prupke het volgende:
[..]
En het verschil is dat jij dje daar ieit druk om kunt maken! Maar de TS maakt er zich wel druk om.
Dat kan. Niemand is het zelfde.
Gelukkig maar...
toch?
***
Klopt, ben het met je eens.quote:Op zaterdag 5 juni 2004 01:43 schreef milagro het volgende:
[..]
Ze moet zich ms wat sympathieker opstellen.
Wie goed doet, goed ontmoet.
Beetje boel minder zwelgen en wijzen naar anderen.
Niets makkelijker dan anderen verwijten als je leven niet loopt zoals jij het graag zag.
Een ander geluk misgunnen omdat jij het nog niet gevonden hebt is best treurig.
Maar het vertellen is makkelijk en het doen word al moeilijker....
Thank Drunk I'm a Goddess!
mensen hoeven niet allemaal hetzelfde te zijn, maar ik ben allergisch voor mensen die zichzelf altijd maar in de slachtofferrol drukken en nooit eens de verantwoordelijkheid bij zichzelf neerleggenquote:Op zaterdag 5 juni 2004 01:40 schreef prupke het volgende:
[..]
En het verschil is dat jij dje daar ieit druk om kunt maken! Maar de TS maakt er zich wel druk om.
Dat kan. Niemand is het zelfde.
Gelukkig maar...
toch?
het kan wel moeilijk zijn, maar als je het niet doet, houd je de situatie die je verafschuwt zelf in stand en moet je dus ook niet klagenquote:Op zaterdag 5 juni 2004 01:47 schreef prupke het volgende:
[..]
Klopt, ben het met je eens.
Maar het vertellen is makkelijk en het doen word al moeilijker....
Ze probeert het wel..alleen op de verkeerde manier.quote:Op zaterdag 5 juni 2004 01:50 schreef Xennia het volgende:
[..]
het kan wel moeilijk zijn, maar als je het niet doet, houd je de situatie die je verafschuwt zelf in stand en moet je dus ook niet klagen
Dus ze is nog geen stap verder.
Thank Drunk I'm a Goddess!
Dit hele verhaal doet me erg denken aan een vriendin en hoe zij omgaat met haar twee zussen en de dingen die ik daarover hoor. Wat me bij haar opvalt, is dat ze in alles heel afgunstig is. Zowel zij als haar zussen zijn voortdurend bezig zichzelf met elkaar en anderen te vergelijken. Als de één iets meer aandacht krijgt dan de ander is er meteen heibel. Dit afgunstige gedrag zit er zo diep in dat mijn vriendin zich ook vaak zo gedraagt naar mij toe en andere vriendinnen. Ik vind het erg treurig, en ik begrijp het ook niet. Het is niet alleen heel vervelend om te merken dat een ander je blijkbaar je geluk niet echt gunt, er straalt zoveel ontevredenheid vanaf dat iemand daardoor heel onaantrekkelijk wordt en ik me zelfs ben gaan afvragen of ik nog wel met haar om wil gaan. Als je een leuk leven wilt leiden, moet je vooral niet zo gaan doen.
god i want to get you out of here
you can ride in a pink mustang
you can ride in a pink mustang
Echte tegenslagen? Je bedoelt zoiets als bv een pa waarmee je altijd optrekt die het opeens opstapt en dan zo 3 - 4 maand wacht om iets van hem te laten weten? Of een pa die het opeens niet meer belangrijk vindt om ook maar enig contact te hebben met zijn kinderen? Of heb je het eerder over het feit dat je op je 18e te weten komt dat je niet op een natuurlijke manier zwanger kan worden? Of ...quote:Op zaterdag 5 juni 2004 00:28 schreef Xennia het volgende:
[..]
ik vraag me af hoe het dergelijke personen vergaat wanneer zij eens echte tegenslagen te verwerken krijgen.
Vertel me aub niet dat ik niet weet wat tegenslagen zijn, je zou nog kunnen verschieten hoor. Misschien lijkt het voor jou allemaal o zo vanzelfsprekend om iets te ondernemen in je leven, andere mensen moeten voor de simpelste zaken in hun leven knokken. Maar wat kan jij dat nu weten? Jij maakt je waarschijnlijk nooit eens ergens druk om eh. Met je perfecte leventje
Om maar effe aan te tonen dat het niet aangenaam is om te moeten horen dat alles zo perfect gaat bij jou en dat je loopt te zeuren om iets onbenulligs, want weet ik nu veel of jij misschien ook nog andere problemen hebt...
We hebben het er inderdaad dit weekend nog eens over gehad (samen met zijn ma dan natuurlijk). Kwestie van de koe bij de horens te pakken. Nu ik mijn werk heb opgegeven, ben ik op zoek naar een job in het onderwijs. En ik heb altijd gezegd dat ik sowieso een nieuwe job ging zoeken in de streek waar ik woon. Maar na een lang gesprek lijkt het mij misschien niet zo onwaarschijnlijk dat ik toch ginder op zoek ga naar iets nieuws en ik kan blijkbaar daar in de week verblijven (mits natuurlijk iets te betalen ook al willen zijn ouders dat niet) en dan in het weekend terug naar huis, zodat mijn ma ook kan wennen aan het idee dat ik er opeens niet meer elke dag zal zijn, maar toch nog een aantal dagen per week. Kwestie van het rustig af te bouwen. Misschien lijkt dit geen zo'n banaal idee. Maar er moet nog veel over gepraat worden enzo, maar toch.. het doet toch deugd om te weten dat ik er niet alleen voor sta, ook al komt alle hulp dan van een andere kant...quote:Op zaterdag 5 juni 2004 01:33 schreef hace_x het volgende:
[..]
Ze heeft een vriend, las ik hier net. Maarja, die woont 100KM verderop.
Misschien wil die vriend wel gezellig bij haar moeder komen intrekken?
Nah.. waarschijnlijk beter als ze het andersom doet.
For the record wil ik toch nog even vermelden dat jullie hier allemaal makkelijk lopen te veroordelen. Zoals ik al meermaals heb gezegd, is dit een situatie die al heel lang aansleept. Iedereen loopt hier maar rond te bazuinen dat ik blijkbaar zo'n chagrijnig mens ben, die constant met een vies gezicht rondloop, terwijl niemand blijkbaar wil lezen dat deze situatie al jaren aan de gang is en dat mijn zus nu voor de eerste keer iets heeft opgemerkt. Lijkt me echt wel niet dat ik altijd pissig ofzo rondloop als ik in haar buurt ben.
Inderdaad, het is vorige week uit de hand gelopen. Maar kan je het mij kwalijk nemen? Ik zou jullie reactie graag eens zien als je je al jaren slecht voelt in een bepaalde situatie. Wedden dat het bij jullie dan ook op een bepaald moment tot uiting zal komen als je in diezelfde situatie terecht komt. Dus jullie kunnen lekker vaak zeggen dat ik een bitch ben of wat dan ook, ik heb al altijd alles gedaan voor mijn zus wat in mijn mogelijkheden lag. Toen het bijvoorbeeld uit was met die Pieter (ze is voor een aantal maanden terug thuis komen wonen) heb ik haar zonder problemen maanden in mijn kamer laten slapen, ik lach uren met haar te praten snachts, terwijl ik ook nog naar school moest, ik ging met haar wandelen, winkelen, enzovoort. Ook ik heb 3-4 maand geen privacy gehad, want ja, op je 21e is het inderdaad niet zo vanzelfsprekend dat je dan opeens een kamer moet delen met een zus van 26. Mijn vriend moest niet meer bij mij komen slapen, hij kon zelfs bijna niet meer op mijn kamer zitten overdag, want mijn zus kon elk moment binnenstappen. En nooit heb ik daar ook maar iets over gezegd, nu ook niet, zoiets doe je omdat het je zus is, omdat je van haar houdt. Maar toen ze terug samen was met Pieter? Tjah, dat moest ik dan weer van haar beste vriendin vernemen, dat kon mijn eigen zus mij dan niet vertellen.
En oke ik loop daar niet constant de deur plat. Vergeet ook niet dat zij mij bv nog nooit (en ze woont er nu al bijna een jaar) uitgenodigd heeft. Daarvoor heeft ze 2 jaar op een appartement gewoond en ik ben 1 keer uitgenodigd geweest omdat ze hulp nodig had bij het opdienen toen ze al haar vrienden trakteerde op een etentje. Oke, het was een eenvoudige spaghetti, maar het feestje begon om 20u en om 19u kreeg ik ook ff telefoon om te vragen of ik wou gaan. Kom ik daartoe, krijg ik direct een plateau in mijn handen geduwd en mag ik ook constant helpen in de keuken. Nee ik heb er niet op gesproken omdat ik haar wou helpen, iets wat ik altijd normaal heb gevonden omdat het mijn zus is. Maar soms... soms heb je ook eens ergens hulp voor nodig en dan komt het niet... Maar dan mag ik inderdaad niet klagen want tjah, het is toch mijn zus?!?
Ik krijg hier de indruk dat jullie precies hetzelfde zijn als mijn familie. Het is allemaal zo vanzelfsprekend dat iemand overal de deur plat loopt of op het meest ongelegen moment ergens binnenstapt zonder dat die ander persoon iets weet. Ik ben helemaal niet de persoon die zichzelf uitnodigt, ik doe het niet bij mijn vrienden en niet bij mijn familie. Sorry dat ik inderdaad liever rekening houd met de planning en het agenda van de mensen waar ik op bezoek ga. Wat voor jullie wel niet zo vanzelfsprekend is, is dat als je ergens op een nieuwe plek woont (appartement, huis) dat je dan ook eens je zus uitnodigt. Nee natuurlijk niet, dat hoeft helemaal niet.
En jullie kunnen nu best zeggen dat ik loop te klagen, maar ik vind toch dat ik het recht heb om te reageren op al deze vooroordelen van jullie. En trouwens, ik heb haar dit weekend een email gestuurd van 3 bladzijden waarin ik de situatie heb uitgelegd. Dus ik heb er nu al met mijn ma over gepraat en haar op de hoogte gebracht. Een mail waarin ik ook mijn fouten heb toegegeven. Dus zo'n trut ben ik misschien niet...
Inderdaad, het is vorige week uit de hand gelopen. Maar kan je het mij kwalijk nemen? Ik zou jullie reactie graag eens zien als je je al jaren slecht voelt in een bepaalde situatie. Wedden dat het bij jullie dan ook op een bepaald moment tot uiting zal komen als je in diezelfde situatie terecht komt. Dus jullie kunnen lekker vaak zeggen dat ik een bitch ben of wat dan ook, ik heb al altijd alles gedaan voor mijn zus wat in mijn mogelijkheden lag. Toen het bijvoorbeeld uit was met die Pieter (ze is voor een aantal maanden terug thuis komen wonen) heb ik haar zonder problemen maanden in mijn kamer laten slapen, ik lach uren met haar te praten snachts, terwijl ik ook nog naar school moest, ik ging met haar wandelen, winkelen, enzovoort. Ook ik heb 3-4 maand geen privacy gehad, want ja, op je 21e is het inderdaad niet zo vanzelfsprekend dat je dan opeens een kamer moet delen met een zus van 26. Mijn vriend moest niet meer bij mij komen slapen, hij kon zelfs bijna niet meer op mijn kamer zitten overdag, want mijn zus kon elk moment binnenstappen. En nooit heb ik daar ook maar iets over gezegd, nu ook niet, zoiets doe je omdat het je zus is, omdat je van haar houdt. Maar toen ze terug samen was met Pieter? Tjah, dat moest ik dan weer van haar beste vriendin vernemen, dat kon mijn eigen zus mij dan niet vertellen.
En oke ik loop daar niet constant de deur plat. Vergeet ook niet dat zij mij bv nog nooit (en ze woont er nu al bijna een jaar) uitgenodigd heeft. Daarvoor heeft ze 2 jaar op een appartement gewoond en ik ben 1 keer uitgenodigd geweest omdat ze hulp nodig had bij het opdienen toen ze al haar vrienden trakteerde op een etentje. Oke, het was een eenvoudige spaghetti, maar het feestje begon om 20u en om 19u kreeg ik ook ff telefoon om te vragen of ik wou gaan. Kom ik daartoe, krijg ik direct een plateau in mijn handen geduwd en mag ik ook constant helpen in de keuken. Nee ik heb er niet op gesproken omdat ik haar wou helpen, iets wat ik altijd normaal heb gevonden omdat het mijn zus is. Maar soms... soms heb je ook eens ergens hulp voor nodig en dan komt het niet... Maar dan mag ik inderdaad niet klagen want tjah, het is toch mijn zus?!?
Ik krijg hier de indruk dat jullie precies hetzelfde zijn als mijn familie. Het is allemaal zo vanzelfsprekend dat iemand overal de deur plat loopt of op het meest ongelegen moment ergens binnenstapt zonder dat die ander persoon iets weet. Ik ben helemaal niet de persoon die zichzelf uitnodigt, ik doe het niet bij mijn vrienden en niet bij mijn familie. Sorry dat ik inderdaad liever rekening houd met de planning en het agenda van de mensen waar ik op bezoek ga. Wat voor jullie wel niet zo vanzelfsprekend is, is dat als je ergens op een nieuwe plek woont (appartement, huis) dat je dan ook eens je zus uitnodigt. Nee natuurlijk niet, dat hoeft helemaal niet.
En jullie kunnen nu best zeggen dat ik loop te klagen, maar ik vind toch dat ik het recht heb om te reageren op al deze vooroordelen van jullie. En trouwens, ik heb haar dit weekend een email gestuurd van 3 bladzijden waarin ik de situatie heb uitgelegd. Dus ik heb er nu al met mijn ma over gepraat en haar op de hoogte gebracht. Een mail waarin ik ook mijn fouten heb toegegeven. Dus zo'n trut ben ik misschien niet...
hoeveel voorbeelden je ook geeft; ik blijf erbij dat je er zelf iets aan moet doen om dit te veranderen; of zelf volwassen worden en verder gaan, of praten en duidelijk zijn ipv rancuneus en gemeen.
mensen reageren hier op wat je schrijft, staat dit je niet aan heb je eigenlijk gewoon pech; omdat we slechts 1 kant van dit verhaal kennen zijn onze reacties gekleurd en dat kan je ons niet kwalijk nemen; want jij bent de persoon die het kleurt.
mensen reageren hier op wat je schrijft, staat dit je niet aan heb je eigenlijk gewoon pech; omdat we slechts 1 kant van dit verhaal kennen zijn onze reacties gekleurd en dat kan je ons niet kwalijk nemen; want jij bent de persoon die het kleurt.
♥ ♥ 13-08-2002 ♥ ♥
Dus je bedoelt dat ik er dit weekend niets aan heb proberen te doen? Tjah... waarschijnlijk dan enkel jouw posts ofzo gelezen... Soit, ik ben en blijf trots op mezelf dat ik er dit weekend wel heb aan gewerkt, itt wat jullie hier allemaal gaan bewerenquote:Op maandag 7 juni 2004 08:07 schreef DarkElf het volgende:
hoeveel voorbeelden je ook geeft; ik blijf erbij dat je er zelf iets aan moet doen om dit te veranderen; of zelf volwassen worden en verder gaan, of praten en duidelijk zijn ipv rancuneus en gemeen.
idd Dahaaaaaaaaaaaag
Ik ben niet gek, maar de hele wereld is gek?quote:Op maandag 7 juni 2004 07:40 schreef leonieke het volgende:
Ik krijg hier de indruk dat jullie precies hetzelfde zijn als mijn familie.
Als nu blijkt dat veel mensen er heel anders over denken dan jijzelf, zou er dan misschien niet een kleine kern van waarheid in kunnen zitten?
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Ik hoopte toch dat je doorhad dat het overgrote deel van de opmerkingen hier goed(bedoeld)e adviezen waren... maar nee
En dat je 1. aanneemt dat de problemen van anderen zodanig klein zijn dat ze bij de jouwe in het niet vallen en 2. denkt dat je de enige bent met dit probleem, getuigt niet van veel inzicht in de wereld en jezelf. Reflectie is geen vies woord hoor! En aanpassen aan je omgeving ook niet........
Maar als je toch alleen van jezelf iets aanneemt, waarom vraag je hier dan advies? En dan ook nog denken dat mensen die reageren je automatisch een trut vinden of vooroordelen hebben. Op zijn minst ergerlijk.
Ach, whatever... ik sluit me aan bij de wuivende handjes: dag!
En dat je 1. aanneemt dat de problemen van anderen zodanig klein zijn dat ze bij de jouwe in het niet vallen en 2. denkt dat je de enige bent met dit probleem, getuigt niet van veel inzicht in de wereld en jezelf. Reflectie is geen vies woord hoor! En aanpassen aan je omgeving ook niet........
Maar als je toch alleen van jezelf iets aanneemt, waarom vraag je hier dan advies? En dan ook nog denken dat mensen die reageren je automatisch een trut vinden of vooroordelen hebben. Op zijn minst ergerlijk.
Ach, whatever... ik sluit me aan bij de wuivende handjes: dag!
Better to be hated for who you are than loved for who you're not
Wow Scotty - you can beam me up any time - with pleasure! ;)
Sooner or later your bf watches too much Fuse and stars in C movies...
Wow Scotty - you can beam me up any time - with pleasure! ;)
Sooner or later your bf watches too much Fuse and stars in C movies...
Ik begrijp je wel hoor leonieke. Het is waarschijnlijk nu, op dit moment, teveel voor je. Jarenlang een rotgevoel gehad maar alles geslikt zoals het kwam en nu ineens knapt het en dat duurt effe. Het is ook heel logisch om jezelf, als het dan eenmaal is geknapt, een tijdje heel erg zielig te vinden en onbegrepen door de hele wereld. Dat is niet erg maar moet niet te lang duren, dus waak daarvoor. Ik geloof in ieder geval niet dat het jouw insteek is om jezelf continue als slachtoffer te zien, het is immers pas onlangs geescaleerd.
Ik kan je niet zoveel raad geven verder. Denk dat je alles al doet om een en ander eventueel tot een oplossing te brengen. Het enige wat nog zou kunnen als er niet een ietsiepietsie verandert ten opzichte van jou is resoluut ophouden met het helpen van je zus als zij je nodig heeft, het commentaar van je moeder ten spijt. Laat ze er maar gewoon aan wennen dat je niet als een hondje alles doet wat zij willen. En verder vind ik het jammer dat je het jarenlang opgekropt hebt. Dat is zuur. Ik zou in ieder geval proberen om me een zekere mate van onverschilligheid aan te meten en alles wat met ma en zus te maken heeft langs me af te laten glijden. Concentreer je liever op je te vinden job en woning. Als je uit de buurt bent van je familie zal alles waarschijnlijk een stuk soepeler verlopen. Bovendien moet je gewoon je eigen leven 'maken'. Familie is niet heilig.
Ik kan je niet zoveel raad geven verder. Denk dat je alles al doet om een en ander eventueel tot een oplossing te brengen. Het enige wat nog zou kunnen als er niet een ietsiepietsie verandert ten opzichte van jou is resoluut ophouden met het helpen van je zus als zij je nodig heeft, het commentaar van je moeder ten spijt. Laat ze er maar gewoon aan wennen dat je niet als een hondje alles doet wat zij willen. En verder vind ik het jammer dat je het jarenlang opgekropt hebt. Dat is zuur. Ik zou in ieder geval proberen om me een zekere mate van onverschilligheid aan te meten en alles wat met ma en zus te maken heeft langs me af te laten glijden. Concentreer je liever op je te vinden job en woning. Als je uit de buurt bent van je familie zal alles waarschijnlijk een stuk soepeler verlopen. Bovendien moet je gewoon je eigen leven 'maken'. Familie is niet heilig.
Remember all, if you don't sin, then Jesus died for nothing.
Samenzweringstheorieën behoren tot de wetenschap van onwetenden
Samenzweringstheorieën behoren tot de wetenschap van onwetenden
ik zei niet dat jij nooit echte tegenslagen hebt gekend, ik vroeg me alleen af hoe je daar dan mee om zou gaan als je van zo iets kleins al zon drama kan maken.quote:Op maandag 7 juni 2004 07:21 schreef leonieke het volgende:
[..]
Echte tegenslagen? Je bedoelt zoiets als bv een pa waarmee je altijd optrekt die het opeens opstapt en dan zo 3 - 4 maand wacht om iets van hem te laten weten? Of een pa die het opeens niet meer belangrijk vindt om ook maar enig contact te hebben met zijn kinderen? Of heb je het eerder over het feit dat je op je 18e te weten komt dat je niet op een natuurlijke manier zwanger kan worden? Of ...
Vertel me aub niet dat ik niet weet wat tegenslagen zijn, je zou nog kunnen verschieten hoor. Misschien lijkt het voor jou allemaal o zo vanzelfsprekend om iets te ondernemen in je leven, andere mensen moeten voor de simpelste zaken in hun leven knokken. Maar wat kan jij dat nu weten? Jij maakt je waarschijnlijk nooit eens ergens druk om eh. Met je perfecte leventje
Om maar effe aan te tonen dat het niet aangenaam is om te moeten horen dat alles zo perfect gaat bij jou en dat je loopt te zeuren om iets onbenulligs, want weet ik nu veel of jij misschien ook nog andere problemen hebt...
Ik heb er dus al mee omgegaan. Die voorbeelden waren eigen ervaringen. Hoe ik het aanpak? Mja, ivm dat evt moederschap, dat heb ik volledig alleen verwerkt, was misschien idd op dat moment niet de goede beslissing, maar ik kan wel zeggen dat ik me er zelf heb doorgesparteld En ik ben ervan overtuigd dat ik er nu sterker door geworden ben.quote:Op maandag 7 juni 2004 18:12 schreef Xennia het volgende:
[..]
ik zei niet dat jij nooit echte tegenslagen hebt gekend, ik vroeg me alleen af hoe je daar dan mee om zou gaan als je van zo iets kleins al zon drama kan maken.
Voor de rest, situatie ivm mijn pa. Dit is allemaal vorig jaar voorgevallen en ik heb het er nog altijd heel moeilijk mee, vooral ook omdat de band met mijn pa vroeger subliem was nu zoekt hij geen contact meer met mij Ook al is het nu nog altijd zwaar, ik probeer er toch het beste van te maken en soms alles eens van mezelf af te zetten. Anders is het inderdaad niet houdbaar, maar ik kan wel enorm veel rekenen op de steun van mijn vriend en zijn ouders en broer en schoonzus. Ik kan écht zeggen dat ze altijd voor mij klaarstaan (zie bv het feit dat ze met de situatie nu ook willen helpen door mij daar te laten intrekken)
Ik ben nu eenmaal een persoon die vaak alles opkrop, maar de één verwerkt liever zaken op zichzelf, terwijl de ander er met iedereen wil over praten. Karakter zeker? Denk dat dat heel moeilijk is om aan te passen, ook al probeer ik nu altijd uit te leggen aan mijn vriend wat er aan de hand is als ik me niet zo denderend voel. Ik wil hem er gewoon niet mee lastigvallen.
Maar het is wel zo dat deze situatie voor mij niet 'iets kleins' is. Zoals ik al zei, deze situatie sleept al jaren aan en heeft nu een hoogtepunt bereikt, de bom is gebarsten als het ware. Dat dat deels mijn fout is omdat ik er niet vroeger over gesproken heb, daar kan ik heel goed in komen hoor. Hopelijk wordt alles rap terug vergeten en kunnen we terugkeren naar de situatie van voor dinsdag. Ik heb dan nog liever dat ze gewoon doen zoals ze altijd al gedaan hebben, dan dat ze er ruzie over maken, want dan is niemand gelukkig
Misschien kun je gewoon de tips die je hier krijgt aan nemen?quote:Op maandag 7 juni 2004 07:40 schreef leonieke het volgende:
kamer zitten overdag, want mijn zus kon elk moment binnenstappen. En nooit heb ik daar ook maar iets over gezegd, nu ook niet, zoiets doe je omdat het je zus is, omdat je van haar houdt.
Nog eventjes opsommen, want als ik bovenstaande zin van jou lees, heb je er ALWEER overheen gelezen. Even lezen Leonieke, en kijk er nu niet overheen:
1) Wees assertiever
2) Zeg het WEL als je iets niet zo leuk vindt
3) Wees adrem en zeg het zoveel mogelijk DIRECT (ook al is het maar iets kleins)
4) Als je iets direct zegt, betekent dat NIET dat je niet van je zus zou houden
5) Leer communiceren
6) Lees een boek over zachte confrontatie of zoek eens over dat onderwerp op internet.
Voorbeeldlink: http://www.lichaamstaal.nl/lichaamstaal.html?assertief.html
Mag je ook best tegen je zus zeggen, dat je bepaalde dingen graag van haar wil horen.quote:Maar toen ze terug samen was met Pieter? Tjah, dat moest ik dan weer van haar beste vriendin vernemen, dat kon mijn eigen zus mij dan niet vertellen.
Is deze samenvatting voldoende of blijf je volharden in die plaat voor je hoofd?quote:Ik krijg hier de indruk dat jullie precies hetzelfde zijn als mijn familie
Het zijn zo langzamerhand geen vooroordelen meer. Je bewijst keer op keer, dat je niet assertief bent, dat je niet communiceert, dat je niet voor jezelf op komt, dat je steeds maar weer rekening wil houden met de ander. Op zich heel goed en lief, totdat je jezelf wegcijfert en je vervalt tot cynisme.quote:En jullie kunnen nu best zeggen dat ik loop te klagen, maar ik vind toch dat ik het recht heb om te reageren op al deze vooroordelen van jullie.
Dat je een mail stuurt naar je zus is goed. Maar stop eens met voorbaat die excuses te maken. Die kun je, na haar reactie, in een tweede mail sturen Niets is zo vervelend als: "Ik vind het niet leuk dat je dit en dat zei maar sorry ik weet dat het door mezelf komt" want de ontvanger zal daardoor nog steeds niets doen met je bericht.quote:En trouwens, ik heb haar dit weekend een email gestuurd van 3 bladzijden waarin ik de situatie heb uitgelegd. Dus ik heb er nu al met mijn ma over gepraat en haar op de hoogte gebracht. Een mail waarin ik ook mijn fouten heb toegegeven. Dus zo'n trut ben ik misschien niet...
Ik vrees je reactie te kunnen raden. Ik hoop dat je me daarin ongelijk gaat geven.
Mja dat is inderdaad het gevoel dat ik momenteel heb. Maar zoals hierboven al gezegd, ik ben echt op zoek naar oplossingen eh (eventueel bij mijn vriend tijdje intrekken, ook al heb ik daar wel schrik voor)quote:Op maandag 7 juni 2004 10:36 schreef ElizabethR het volgende:
Ik begrijp je wel hoor leonieke. Het is waarschijnlijk nu, op dit moment, teveel voor je. Jarenlang een rotgevoel gehad maar alles geslikt zoals het kwam en nu ineens knapt het en dat duurt effe. Het is ook heel logisch om jezelf, als het dan eenmaal is geknapt, een tijdje heel erg zielig te vinden en onbegrepen door de hele wereld. Dat is niet erg maar moet niet te lang duren, dus waak daarvoor. Ik geloof in ieder geval niet dat het jouw insteek is om jezelf continue als slachtoffer te zien, het is immers pas onlangs geescaleerd.
Mja dat is nu net wat mijn vriend altijd loopt te zeggen: 'trek het je niet aan' 'laat ze zeggen, luister er gewoon niet naar' 'ene oor in, ander oor uit' ... Soms wou ik dat ik een beetje zijn karakter had. Hij kan zich zo 5 minuten druk maken om iets en dan is dat voorbij, terwijl het bij mij.. mja net ietsje langer duurt En ik probeer er echt wel aan te werken hoor, maar het is allemaal zo simpel niet uiteindelijk. Volgende keer nog beter op letten misschien als ze opnieuw ambetantig rondlopenquote:...
En verder vind ik het jammer dat je het jarenlang opgekropt hebt. Dat is zuur. Ik zou in ieder geval proberen om me een zekere mate van onverschilligheid aan te meten en alles wat met ma en zus te maken heeft langs me af te laten glijden. Concentreer je liever op je te vinden job en woning. Als je uit de buurt bent van je familie zal alles waarschijnlijk een stuk soepeler verlopen. Bovendien moet je gewoon je eigen leven 'maken'. Familie is niet heilig.
En ik probeer er echt wel aan te werken hoor, maar het is allemaal zo simpel niet uiteindelijk. Volgende keer nog beter op letten misschien als ze opnieuw ambetantig rondlopen
Ik vrees dat ik die mail dan beter niet had gestuurd Mja ik heb inderdaad een aantal keer toegegeven dat ik ook fout ben geweest en op die manier mijn excuses aangeboden, maar ik wil gewoon niet dat ze mij een trut vindt ofzo. Dus jah, daarom toch maar aangetoond dat ik haar echt niet van alles de schuld geef.quote:Op maandag 7 juni 2004 18:26 schreef hace_x het volgende:
[...]
Dat je een mail stuurt naar je zus is goed. Maar stop eens met voorbaat die excuses te maken. Die kun je, na haar reactie, in een tweede mail sturen Niets is zo vervelend als: "Ik vind het niet leuk dat je dit en dat zei maar sorry ik weet dat het door mezelf komt" want de ontvanger zal daardoor nog steeds niets doen met je bericht.
[...]
Maar ik probeer het echt hoor om eraan te werken. Daarom ook dat ik dan toch die mail heb gestuurd. Ik ben zelfs al geschrokken dat ik haar een aantal zaken heb gezegd die mij niet bevallen. Lang genoeg getwijfeld om die mail te versturen hoor. Maar nu wel nog altijd geen antwoord op gekregen Soit, ze moet er waarschijnlijk ook ff over nadenken.
Mja en van dat assertief gedoe? Mijn vorige relatie is inderdaad een beetje het voorbeeld bij uitstek dat ik soms eens over me heen laat lopen (maar ik heb die wel zelf afgebroken en dus duidelijk gemaakt dat het zo niet meer kon ) Maar nu is dit ook al anders in mijn huidige relatie: als ik bv geen zin heb om ergens naartoe te gaan, dan zeg ik dat nu ook, of als ik liever heb dat mijn vriend het weekend langskomt, dan maak ik hem dat ook duidelijk. En hij toont daar wel begrip voor ook al komen de excuses er soms nog bij...
Ik quote het nog maar even... en wil graag een 7e punt toevoegen:quote:Op maandag 7 juni 2004 18:26 schreef hace_x het volgende:
1) Wees assertiever
2) Zeg het WEL als je iets niet zo leuk vindt
3) Wees adrem en zeg het zoveel mogelijk DIRECT (ook al is het maar iets kleins)
4) Als je iets direct zegt, betekent dat NIET dat je niet van je zus zou houden
5) Leer communiceren
6) Lees een boek over zachte confrontatie of zoek eens over dat onderwerp op internet.
Voorbeeldlink: http://www.lichaamstaal.nl/lichaamstaal.html?assertief.html
7 Wil niet altijd en door iedereen aardig gevonden worden (maw, zeg ook eens 'nee').
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
ik wil niet lullig doen hoor, en ja, ik heb gezien dat je het niet makkelijk hebt....
maar toch,
- ten eerste leef je inderdaad voor jezelf (zoals men als zei), doe dat dan ook, verwacht niet teveel van de rest van de wereld, dan word je minder teleurgesteld in het leven.
- ten tweede bekijk het eens van een andere kant; ik heb een ook zus. de enige van ons gezin waarmee ze contact zoekt is onze moeder (en echt in de zin van ze reageert niet op mailtjes van mij en zo). als ze vervolgens samen is met mn moeder (ze komt ook zelden op verjaardagen etc.)gaat ze lopen zeuren over dat wij nooit contact met haar opnemen....iets waar ik inmiddels dus ook geen behoeft meer aan heb.
ik wil niet zeggen dat het jouw schuld is hoor, maar een misverstand is snel gemaakt en kan grote gevolgen hebben. je kan (net als mijn zus) denken dat ze het niet willen en zo, maar waarnemingen zijn niet objectief, en dat geldt voor iedereen.
in mijn geval; wij willen best wel, maar ze maakt het ons (zonder dat ze dat door heeft, ook al zeggen we dat wel eens tegen haar) erg moeilijk om haar haar zin te geven.
maar toch,
- ten eerste leef je inderdaad voor jezelf (zoals men als zei), doe dat dan ook, verwacht niet teveel van de rest van de wereld, dan word je minder teleurgesteld in het leven.
- ten tweede bekijk het eens van een andere kant; ik heb een ook zus. de enige van ons gezin waarmee ze contact zoekt is onze moeder (en echt in de zin van ze reageert niet op mailtjes van mij en zo). als ze vervolgens samen is met mn moeder (ze komt ook zelden op verjaardagen etc.)gaat ze lopen zeuren over dat wij nooit contact met haar opnemen....iets waar ik inmiddels dus ook geen behoeft meer aan heb.
ik wil niet zeggen dat het jouw schuld is hoor, maar een misverstand is snel gemaakt en kan grote gevolgen hebben. je kan (net als mijn zus) denken dat ze het niet willen en zo, maar waarnemingen zijn niet objectief, en dat geldt voor iedereen.
in mijn geval; wij willen best wel, maar ze maakt het ons (zonder dat ze dat door heeft, ook al zeggen we dat wel eens tegen haar) erg moeilijk om haar haar zin te geven.
Ik heb in heel die situatie nog nooit nagelaten om een mail te beantwoorden of een smsje ofzo terug te sturen. Ik was ook de eerste dinsdag om haar een gelukkige verjaardag enzo te wensen. En zeuren tegen mijn ma dat we niet genoeg contact hebben? Ik had het persoonlijk liever zoals het was, zonder al die ruzie. Zoals ik al meermaals zei: ik weet ook wel dat ik mijn fouten en gebreken heb, ook in deze situatie, maar echt nie alle schuld ligt bij mij te rapen (wat ik ook niet beweer dat jij hier zit te verkondigen natuurlijk) Het stoort me gewoon uitermate dat mijn zus overal de indruk probeert te wekken dat zij niets verkeerd doet (en mijn ma trapt daar natuurlijk ongelooflijk hard in)quote:Op woensdag 9 juni 2004 00:17 schreef zillah666 het volgende:
[...]
- ten tweede bekijk het eens van een andere kant; ik heb een ook zus. de enige van ons gezin waarmee ze contact zoekt is onze moeder (en echt in de zin van ze reageert niet op mailtjes van mij en zo). als ze vervolgens samen is met mn moeder (ze komt ook zelden op verjaardagen etc.)gaat ze lopen zeuren over dat wij nooit contact met haar opnemen....iets waar ik inmiddels dus ook geen behoeft meer aan heb.
[...]
Je moet echt professionele hulp zoeken, dat is niet als grap bedoeld!
Los dit soort dingen op met mensen die er verstand van hebben, niet op één of ander anoniem forum!
En doe jezelf a.u.b. geen gekke dingen aan!
Los dit soort dingen op met mensen die er verstand van hebben, niet op één of ander anoniem forum!
En doe jezelf a.u.b. geen gekke dingen aan!
http://www.ritarugrecht.nl/petition/
http://www.geenroyaalgebaar.nl/
volg je eurobiljetten over heel de wereld!
http://www.eurobilltracker.com
http://www.geenroyaalgebaar.nl/
volg je eurobiljetten over heel de wereld!
http://www.eurobilltracker.com
Welke gekke dingen zou ik mij kunnen aandoen? Ik ben keihard aan het werken aan de situatie door te zien waar ik mogelijks ga werken vanaf september. Ik haal echt geen domme dingen in mijn hoofd hoor. Ik mag er niet aandenken dat ik mijn vriend ooit zo zou kwetsen.. nee echt voor de rest voel ik me wel lekker in mijn vel, het is gewoon die situatie die nu ff de bovenhand heeftquote:Op woensdag 9 juni 2004 11:32 schreef RigorMortis het volgende:
Je moet echt professionele hulp zoeken, dat is niet als grap bedoeld!
Los dit soort dingen op met mensen die er verstand van hebben, niet op één of ander anoniem forum!
En doe jezelf a.u.b. geen gekke dingen aan!
En die professionele hulp, neuh.. liever niet, ik los zo'n dingen liever op mezelf op. Is me de vorige keer ook gelukt ivm dat zwanger worden
Maar thx voor de tip
Negatieve mensen moet je gewoon uit je leven bannen. Ook als dit familie is... Belt je zus een uur van te voren of je haar even kunt helpen met spaghetti opdienen? Zeg gewoon: 'flikker op, ik heb een eigen leven.. Als je wilt dat ik je kom helpen, bel dan ruim van te voren.' Jij probeert de hele tijd alles goed te doen, waardoor je familie je voor vanzelfsprekend neemt.. Laat hun gewoon zitten..
Zijn je ouders alleen maar negatief tegenover jou? Zorg ervoor dat het je niets meer doet, en als dat betekent dat je hen niet meer ziet zodat je hun negatieviteit niet kunt horen? Dan zal dat misschien maar zo moeten zijn...
Zijn je ouders alleen maar negatief tegenover jou? Zorg ervoor dat het je niets meer doet, en als dat betekent dat je hen niet meer ziet zodat je hun negatieviteit niet kunt horen? Dan zal dat misschien maar zo moeten zijn...
please give me all you're chocolate
tsja, wat kan ik dan nog zeggen?quote:Op woensdag 9 juni 2004 07:36 schreef leonieke het volgende:
[..]
Ik heb in heel die situatie nog nooit nagelaten om een mail te beantwoorden of een smsje ofzo terug te sturen. Ik was ook de eerste dinsdag om haar een gelukkige verjaardag enzo te wensen. En zeuren tegen mijn ma dat we niet genoeg contact hebben? Ik had het persoonlijk liever zoals het was, zonder al die ruzie. Zoals ik al meermaals zei: ik weet ook wel dat ik mijn fouten en gebreken heb, ook in deze situatie, maar echt nie alle schuld ligt bij mij te rapen (wat ik ook niet beweer dat jij hier zit te verkondigen natuurlijk) Het stoort me gewoon uitermate dat mijn zus overal de indruk probeert te wekken dat zij niets verkeerd doet (en mijn ma trapt daar natuurlijk ongelooflijk hard in)
als het inderdaad zo is dat jij wel je best doet dan denk ik dat de fout inderdaad niet bij jou ligt. ik kan je wederom vertellen over je eigen leven en zo, maar ik weet ook dat dat niet uitmaakt als mensen dat tegen je zeggen, dat moet je zelf ontdekken. wat andere posters zeggen over hulp, daar zit volgens mij wel wat in. al denk ik niet dat dit perse van een prof hoeft te zijn, een goede vriendin of zo (niet een die ook met je zus bevriend is natuurlijk, maar 1 van jezelf) wil ook wel eens helpen. ik weet niet of je zo iemand in je omgeving hebt (of via internet of zo)? zo niet wil ik ook best met je praten (ik herken nl wel veel van wat je zegt, en ik kan het nu prima laten rusten dus misschien kan ik jou ook wel helpen, als je wil kun je me toevoegen bij de messenger).
hoe dan ook, je moet er niet mee blijven rondlopen, daar denk je jezelf alleen maar in een diepere dip.
[ Bericht 0% gewijzigd door zillah666 op 09-06-2004 15:43:10 ]
Zo hee, de grap van de eeuw!quote:Op zaterdag 15 januari 2005 11:57 schreef Orginial het volgende:
Ik lees net het topic en ik vroeg me af: "Hoe is het met je zus?"
Hoe kom je erop!
twee violen en een trommel en een fluit
