Owkee mijn eerste reactie: DIE MAN, PARADISO en SNEL!
OMFG hij's live echt briljant!
Het hele lange verslag volgt nu (zal ff het Gavin verhaal includen want ander snapt men nix van de brakheid van dinsdag).
Ik had van zondag op maandag dus maar 3 uur geslapen (jeeeh), toen 8 uur gewerkt, thuis even wat gegeten en toen richting Amsterdam gereden en daar in een bar zitten lammen, terwijl de rest allemaal ernstig bezopen was en ik het mocht doen met 1 wijntje...tegenvaller. Rond 12 uur ofzo komt Gavin DeGraw dus die bar binnengelopen en omdat we natuurlijk niet direct in ene allemaal hem aan wilden gapen besloten we dus gewoon even het verhaal van 1 van ons af te luisteren en toen was ie weer weg. Waarna de barkeeper zoiets had van Ey waarom groette jullie niet terug?
Dus wij zo van wat? Bleek dus dat ie tegen ons zoiets had gezegd van: Hello, goodevening ladies. En we ignored him
![]()
Wat resulteerde in nog meer wijn en bellen naar Gavin om sorry te zeggen en m alsnog uit te nodigen. Was toen half 1 en hij lag al in bed. Daar gaan je rockstar punten, Gav.
Nouja om 1 uur ging die bar dicht en vonden we dat we weer naar huis mochten. Dus wij een bus opgezocht om naar station Amstel te komen want daar stond mn auto. 01.10 bij de bushalte, bus net 1 minuut weg en nog een uur in een bushokje zitten wachten. Uiteindelijk lag ik pas om half 4 in bed.
Om er om 7 uur weer uitgegooid te worden, want we had a plane to catch
![]()
Was echt heel happy op dat moment. Om 9 uur even mn werk gebeld om me ziek te melden.....fijn dat ze ook net op dat moment een vlucht gingen omroepen. Klonk vast erg overtuigend.
Vliegen ging goed, vooral omdat ik ook gewoon te moe was om ook maar enigsinds bang te zijn. Om 10 uur waren we in Birmingham en uiteindelijk zo rond half 12 bij de vriendin thuis waar we logeerde.....echt we waren vast de twee vrolijkste nederlanders ever op dat moment. Alles deed pijn, moe, brak, verregent etc. Nouja toen hebben we tot 2 uur daar even kunnen uitrusten, toen zijn we gaan eten en richting Borders vertrokken.
Bij Borders was het redelijk druk en we stonden wat meer naar achteren. Jason was wat later, kwam echt zo binnenwandelen gitaar op zn rug, geweldige Lama muts op, hup jas uit, gitaar om en gaan. Eerst zonder mic gewoon wat verzoekjes spelen: hij speelde iig Geek in Pink, I'm Yours en The Boy's Gone...hij deed er geloof ik nog 2 of 3 maar kan me even niet meer voor de geest halen welke....echt geheugen-capaciteiten van een zeef hiero.
Foto's van Borders:
![]()
![]()
![]()
Na Borders zijn we direct naar de venue gewandeld en we waren daar om half 5. Even de kaartjes gehaald en dr stond al één iemand in de rij dus wij zijn daarachter gaan staan. 2,5 uur voordat de deuren open gingen. In de regen, onder 2 gammele paraplu's. Nouja in 48 uur 6 a 7 uur slaap, plus veel lopen en dan ook nog 2,5 uur in de kou stilstaan......ik was lichtelijk aan het tollen op mn benen toen de deuren opengingen. Wel even lachen foto's gemaakt met Ormi...foto's binnenkort te bewonderen op zn web-log. Jason Mraz nog even gezien toen ie al telefonerend naar binnen wandelde. Weer hij alleen met zn gitaar. 7 uur doors open. 5 voor 7 mochten eerst de mensen van de guestlist naar binnen...heel fijn sta je daar dus 2,5 uur en hun staan er nog geen 10 minuten en gaan nog voor je naar binnen
![]()
Bij binnenkomst rechts vooraan een plek tegen het hek gevonden....we hadden echt iets nodig ter ondersteuning
Om 20.00 uur precies begon zn voorprogramma: Robert Post. Klonk wel aardig. Misschien eens wat downloaden ooit om wat beter te luisteren, aangezien ik mezelf op dat moment echt met de grootste moeite wakker probeerde te houden.
Toen Mr. A-Z. En weer OMFG! Echt die gast is goed. Qua stembereik echt fantastisch! Qua improvisatie briljant! En zo verschrikkelijk grappig. Ik heb op sommige momenten echt de tranen over mn wangen aan het rollen gehad omdat ik zo in een scheur lag. Hij was alleen samen met Toca. En begon met Plane en daarna in no particular order: I'll Do Anything, You And I Both, Curbside Prophet, The Remedy, O Percent Interest (met een stukje Our House, ook in het spaans
![]()
), Sleeping To Dream, Life is Wonderful, Please Don't Tell Her, I'm Yours, hij gooide One Love van Bob Marley er ook nog ergens tussen, Tonight Not Again, Psycho Analyser, Ghetto Blaster, Sleep All Day en ik vergeet er gegarandeerd nog een zooi.
De leukste momenten van de show, die ik nog kan herinneren te minste: The muffin joke van Toca (kort samengevat: they're 2 muffins in a oven and the one muffin says to the other: "Man it's hot in here" and the other muffin turns to him and goes: "OMG A TALKING MUFFIN!" Hele zaal in een scheur.
![]()
) en het tweede moment The Remedy. Zo tussendoor mocht de zaal even hun zangkunsten vertonen. Dus Jason eerst van owkee after me: iiiiiiiiiiiiaiiiiiiiiiiii won't worry my live awaay heyheyhehe (you get the point) dus de zaal zo netjes herhalen. Toen op een iets andere manier, weer de hele zaal herhalen. Toen zegt ie dus van: "Owkay now I only want to here the moms sing it!" 5 stemmen uit het publiek. "and now I want to hear everybody who's going commando tonight, everybody with no underwear sing it!" halve zaal zingen. "Now I only want to hear the dudes" en the dudes gingen off key...foei. En toen weer een te grappig moment: "Now sing it like you're 4 years old" en toen deed ie het zo voor in een kleuter stemmetje
![]()
Je kon me wegdragen. Echt die man is grappig. Uiteindelijk was om half 11 de show afgelopen. Dik 1,5 uur gespeeld en zoals ze zeggen Time flies when you're having fun. Nog even buiten gehangen en mensen weggebracht en toen om 1 uur in bed en om 5 uur weer dr uit om mn vlucht te halen.
Dus vandaag was ik echt te brak....niet fijn.....maar so worth it! Ik zou het allemaal zo weer doen
![]()
Foto's van Birmingham Academy:
![]()
![]()
![]()
![]()
Alle Foto's