en verder met een reply op Bluesdudequote:
Jouw reply in diskussies over artikel 1 in andere topics was xenofobies...in politieke zin.
Je kwam niet verder dan de lege verzinsel dat het artikel kritiek op de islam verbiedt en over 50 jaar een springplank kon zijn voor een machtsovername van een islam -christelijke coalitie...
Erg zwak om het verwijt xenofobie zo te pareren...
Het denigrerende etiketterende van het verwijt xenofobie werd zo aangetoond. Een hoofdredacteur van het NRC is een woordkunstenaar die voor dat professioneel uitgevoerde kunstje betaald wordt in tegenstelling tot Pim Fortuyn die van zich af praatte.
Zo'n redactioneel schrijven is een schrijven dat uitvoerig wordt belicht voordat het geplaatst wordt omdat het een samenvatting van het nieuws geeft. Een kwaliteitskrant waakt er dus terdege voor dat er iets tussendoor slipt. We kunnen ons natuurlijk af gaan vragen of het NRC de kwaliteitskrant is waarvoor we haar houden. Wellicht hadden we gewoon te hoge verwachtingen en legden we de lat voor kwaliteit wat te hoog.
Tenslotte was elk in dat stuk geplaatst woord afgewogen. Mij komt het dan voor dat bewust het woord Xenofoob is gebruikt, bewust de tijdspanne van 60 jaar is gehanteerd (2002-60=1942) en dus bewust een geur van nazistische gekte op de persoon Pim Fortuyn is geprojecteerd met als doel de man te brandmerken. Dat vind ik het aankaarten waard, daarmee bekende de krant duidelijk kleur ten faveure van de zittende politiek.
quote:
Niet alleen politici, ook 'de media' waren verrast over de snelle opkomst van Fortuyn. De media hadden grote moeite hem te plaatsen. Zijn stijl en taalgebruik week in alles af van de codes die andere politici hanteren: geen verhullende taal, gericht op het smeden van een coalitie na de verkiezingen, maar provocerende, heldere uitspraken direct gericht op kiezers. En ook de inhoud bleek lastig te plaatsen in bekende referentiekaders. Links-rechts, progressief-conservatief, markt-overheid: Fortuyn bleek in geen enkel hokje te passen.
Bron: Otto Scholten, media-onderzoeker in: Mediakritiek moet, maar dan zorgvuldig. De Journalist nr. 11, 31-5-2002.
Wie geen hokje heeft bedenkt er zelf eentje waarvoor hij of zij de handen op elkaar krijgt. Media en zittende politiek, twee handen op één buik? Soms zou je dat wel denken als er zo duidelijk kleur bekend wordt. Van boodschapper werd dit medium door middel van dit artikel tot genereerder van een een boodschap en plakker van een etiketje.
quote:
Over de laffe moord op Pim Fortuyn is al veel gezegd en geschreven. Ik heb niet zo'n behoefte om daar hier en nu veel aan toe te voegen. Ook ik was geschokt. Ik claim geen vriendschap. Wel vond ik het een voorrecht hem te hebben gekend. Regelmatig hebben we vocaal de degens gekruist en dat was bijna altijd de moeite waard. Een bijzondere en kleurrijke man, zoals gezegd. Geen racist.
Na de moord is hier en daar beweerd dat Fortuyn door de linkse politiek en de media is vermoord. Dat is natuurlijk lariekoek.
Zowel door Fortuyn als door zijn opponenten zijn er onzinnige, domme en beledigende uitspraken gedaan en daarbij fungeerden de media in de eerste plaats als boodschapper. Zo hoort het ook in een goed functionerende democratie. Het is bijna dom om boodschappers de schuld te geven van wat er in de samenleving gebeurt.
Wat betreft Pim Fortuyn en de verkiezingen signaleer ik twee processen. Allereerst was er de columnist Fortuyn die gaandeweg moest leren om de gedaante van een politicus aan te nemen, waarbij de provocerende taal plaats moest gaan maken voor anders gekozen woorden die nodig zijn om als mogelijke coalitiepartner resultaat te behalen. Op het niveau van de Rotterdamse gemeentepolitiek leek Fortuyn dit proces redelijker te beheersen dan menigeen voor ogen hield. Aan het opereren als politicus in Den Haag is hij niet toegekomen.
Vervolgens was het zo dat de politiek en de media in het begin van de verkiezingstijd aanmerkelijk feller op Fortuyn reageerden dan de laatste tijd. Er was sprake van een wederzijds gewenningsproces. Wat mij daarbij vooral opviel was dat men bang leek voor Fortuyn en zoals bekend is angst een slechte raadgever.
Bron:
Nico Haasbroek in De Journalist.
Nico Haasbroek merkt naar mijn idee terecht op dat angst een slechte raadgever is. Om tot een gewogen oordeel te komen zijn argumenten nu eenmaal meer geëigend dan sentimenten. Teruglezend op de artikelen concludeer ik dat vooral sentimenten op grond van toeschrijvingen de overhand hadden.
Nog maar eens even over de kritiek die Fortuyn had en die door volkskrantjournalisten benoemd werd tot kritiek op artikel 1 van de grondwet.
quote:
09.02.2002
De Volkskrant publiceert een interview met Fortuyn, waarin deze zegt dat het grondwetsartikel over discriminatie moet worden gewijzigd. De Volkskrant schrijft in de ankeiler dat Fortuyn artikel 1 van de Grondwet, dat discriminatie verbiedt, wil afschaffen. In het NOS Journaal spreken andere lijstrekkers hun afschuw uit. Commentator Job Frieszo brengt het vroegere partijprogramma van de Centrum-Democraten in beeld.
Bron:
De Journalist, , dossier: Pim Fortuyn, artikel: Haat en LiefdeLees even goed mee: Fortuyn zegt dat het grondwet artikel over discriminatie moet worden gewijzigd. Meer zegt Fortuyn niet. Vervolgens schrijft de Volkskrant dat Fortuyn artikel 1 wil afschaffen. Fortuyn had dit helemaal niet gezegd, het was hem toegeschreven door Wansink en Poorthuis (of degene die de redactie over hun artikel deed en dit aankondigde) van de Volkskrant.
quote:
22.02.2002
In een interview met De Journalist geeft Hans Wansink (de Volkskrant) toe dat Fortuyn in zijn interview met hem en Poorthuis de term 'artikel l' niet in de mond heeft genomen. 'Maar het was wel duidelijk dat hij daar op doelde', aldus Wansink. [Na de dood van Fortuyn erkent hoofdredacteur Broertjes dat de uitspraak van Fortuyn op de voorpagina wel 'kort door de bocht' is samengevat.]
Bron:
De Journalist, , dossier: Pim Fortuyn, artikel: Haat en LiefdeHans Wensink van de Volkskrant geeft toe dat Fortuyn de term artikel 1 niet in de mond heeft genomen. Fortuyn was ook geen jurist, die wilde slechts aangeven dat er wel erg vlot discriminatie werd geroepen als er misstanden werden aangekaart. Was Fortuyn wel jurist geweest dan zou hij hier natuurlijk via een ingezonden brief of anderszins correctie op hebben geëist. Hier hebben Volkskrantjournalisten (al dan niet in dienst aan de PvdA en andere gevestigde politici) via een opzetje Fortuyn proberen te brandmerken en uit te schakelen. Fortuyn onderkende dit niet of te laat en direct stonden de belanghebbenden klaar om Fortuyn te brandmerken als racist, Thom -Anne Frank- de Graaf voorop.
Vervolgens is er na demoord op Fortuyn natuurlijk het nodge nagekaart over het fenomeen Fortuyn. In het Rotterdams Dagblad van 11 mei 2002 schrijft René Diekstra, psycholoog:
quote:
'Wat ik iedere keer weer vaststelde was dat hetgeen de burgers in hun dagelijks leven stoort, voor politici maar zelden de agenda van hun beleid bepaalt. Wat ik ook vaststelde was dat politici voortdurend op "zenden" staan en vrijwel nooit op "ontvangen". Verder zijn de meeste politici vooral risicovermijdend bezig.' Het probleem is authenticiteit in communicatie'.
De publicist H.J. Schoo schrijft in de Volkskrant van 11 mei 2002
quote:
'Het is beter slechts bescheiden conclusies aan de episode-Fortuyn te verbinden. Zoals "de" politiek er goed aan doet te erkennen dat emoties, ook angst en wrok, de verafschuwde "onderbuik" een legitieme politieke categorie vormen. Politici moeten kiezers niet pathologiseren, maar hun eventuele klachten en angsten accepteren en hun belangen behartigen. Ook is het verstandig lastige kwesties niet langer buiten de politieke en morele orde te plaatsen.'
Politici en dus ook persmensen moeten mensen niet pathologiseren maar naar hun klachten en angsten luisteren. Mensen moeten de ruimte hebben om zich te kunnen uiten zonder meteen voor racisme te kunnen worden vervolgd, en schuldig of niet daardoor meteen voor het leven te woren gebrandmerkt als 'die racist' omdat ze zich misschien wat onbeholpen uitdrukken. Dit was wat Fortuyn aankaartte maar wat er nooit is uitgekomen. Mogelijk omdat de twee handen op één buik: zittende politiek en pers elkaar de handen boven het hoofd hielden?
Op vrijdag 7 mei 2004 23:15 schreef ik:
De discussie is nodig omdat niet elke uiting waarin misstanden worden aangekaart direct discriminatoir is al wordt dit als het even kan vlot geroepen om vervelende maatregelen af te kunnen wenden en de voordelen van een taboe voor een subjectieve groep in stand te kunnen houden. Dat laatste is natuurlijk ook gewoon discriminatie.Vervolgens antwoordde Bluesdudequote:
Dan moet je stoppen met het bouwen van een taboe rondom Fortuyn.
Die man deugde niet en riep zelf felle kritiek op....
Kom eens met bewijs dat die man niet deugde. Misschien kun je dat doen door in te gaan op hetgeen ik hierboven al aan de orde stelde inzake de wel erg gemakkelijke wijze waarop aan Fortuyn zaken werden toegeschreven. Op basis van die toeschrijving gingen mensen napraten en werd er een werkelijkheidsbeeld gecreeerd dat een deel van het electoraat graag wilde geloven. Zo dacht men mooi van Fortuyn af te komen.
quote:
Een heleboel niet netjes, dat klopt ...maar ook een heleboel fel en terecht.
Hij had een aantal enge karaktrekken ..narcisme, statusbelustheid, het vermogen massa's op te 'winden'.tegen de 5de colonne, de islamieten in Nederland.
Ik ben met je eens dat de man wat narcistisch overkwam. Geeft dit echter een reden om de man de psychopathologiseren tot narcist?. De man heeft in een niet publieke setting wat losgelaten om via wat drama zijn toehoorders van LN tot op andere gedachten te brengen. Maakt dat de man tot racist? Ik vind dat je nogal zwart-wit conclusies trekt op basis van slechts enkele gegevens van momenten zonder dat de complete context van die momenten helder in beeld kwam. Een vakbekwame psycholoog zou zich met dergelijk gepsychologiseer niet inlaten omdat hij dat zijn professie te grabbel gooit.
quote:
Het is hem inderdaad gelukt die massa te prikkelen..helaas door zijn dood ...Nederland is intoleranter en overdraagzamer dan ooit.
Ik herken wel iets van de intolerantie en onverdraagzaamheid die jij benoemt als het gaat om mensen die er een eigen mening op na houden die niet strookt met wat een clubje mensen tot gangbaar verklaard heeft. Iemand ging zo ver in die onverdraagzaamheid dat hij moord acceptabel vond...
quote:
Islamieten hebben de zondebokfunktie die de Joden hadden in de dertiger jaren.
Dat zou ook wel gebeurd zijn zonder Fortuyn gezien de internationale politiek en de integratieproblemen...
Er zijn meer slachtoffers te benomen in Nederland dan enkel islamieten:
- Studenten voelen zich slachtoffer van de bezuinigingen;
- bejaarden voelen zich slachtoffer van afgenomen respect voor ouderen;
- docenten voelen zich slachtoffer van de afgenomen status van de rol van docent;
- andere migranten voelen zich ondergeschoven bij islamieten;
- witte mannelijke autochtonen voelen zich slachtoffer van 'positieve' discriminatie
- gescheiden mannen voelen zich slachtoffer van de nederlandse rechtstaat die hun vaderliefde amper erkent en hen structureel achterstelt bij de moedervan hun kinderen;
- witte nederlanders voelen zich bij huisvestingsvraagstukken achtergesteld als voorrang verleend wordt aan een migrant;
- middenstanders voelen zich het kind van elke rekening die in Nederland moet worden voldaan..
Er leven in ons land nogal wat slachtoffers. Sommigen van hen wentelen zich met verve in de slachtofferrol. Anderen vermannen zich en kunnen ook zonder extra aandacht en/of financiële genoegdoening verder met hun leven van alledag.
quote:
En ja....het is ook gewoon discriminatie als artikel 1 substantieel gewijzigd zou worden.
Ik zie niet in wat er discriminerend aan is om een uitgebreid stil te staan bij de laatste zin van artikel 1. Zeker niet als dit in combinatie gebeurt met artikel 137c en 137d. Ik zie niet in wat er discriminerend aan is om de ooit toegevoegde zin aan artikel 1 weg te laten als dit de ruimte biedt voor meer vrijheid bij benoeming van misstanden.
quote:
En dan weer die vaagheid...Sjun......: subjectieve groep....met voordelen.....
Oei, wat verraad jij je ......een zekere moraalcrisis.
Nu schrijf je me zelfs een moraalcrisis toe, toe maar...
![]()
quote:
Geef die subjectieve groep een naam en wat zijn die vermeende voordelen?
Er zijn individuen die bevoorecht worden boven anderen omdat zij hun calimerorol goed spelen. Deze individuen komen uit verschillende bevolkingsgroepen maar vormen samen ook een te onderscheiden groep die ik voor het gemak Calimero's noem.
Voordelen die zij ondervinden: Hulp bi huisvesting betaald door de overheid, hulp bij de complete formulierenbrigade waarvan iedere Nederlander wat ziek wordt op kosten van de gemeenschap, vergoeilijking van criminele daden en/of communicatieve nalatigheden vanwege vermeende slechte jeugd, oorlogstrauma's of gemarginaliseerde positie waaraan nagenoeg alles toegeschreven kan worden. In deze niet nader door mij benoemde groep zitten zowel ingezetenen van allochtone afkomst als van autochtone afkomst. Wat is nu precies je punt?
quote:
Spit it out.....
Zolang jij zwijgt ben je zelf de schepper van die 'morele zwijgdoctrine' niet links, niet artikel 1...maar Sjun..
Verklaar je antipathie jegens sjun die in deze draad spreekt eens nader. Ik zie uit naar argumenten. Met sentimenten kan ik wat weinig.