LIT Literatuur, Taal en Kunst
Boekbesprekingen, vragen over schrijvers, je favoriete theaterstuk, de mooiste schilderijen of de beste musea. Een must voor alle liefhebbers van kunst, boeken, theater en taal.
Ik zie het ook niet snel gebeuren, eerlijk gezegd.
Niet dat ik je geen kans gun, hoor.
Maar ja, er zijn nog zoveel boeken die gelezen dienen te worden, volgens velen.
En ik ben nu eenmaal geen lezer, he.
Althans, niet in hart en nieren.
Niet dat ik je geen kans gun, hoor.
Maar ja, er zijn nog zoveel boeken die gelezen dienen te worden, volgens velen.
En ik ben nu eenmaal geen lezer, he.
Althans, niet in hart en nieren.
...dass wir fliegen.
Vooruit, ik was nog wat bedachtzaam.
De kans is vrij groot dat ik nooit een boek van je zal lezen.
De kans is vrij groot dat ik nooit een boek van je zal lezen.
...dass wir fliegen.
Dat geef toch niks. Ik citeer een groot schrijver: 'Hoe kan vul maar in een schrijver zijn als hij niet met zijn rug tegen de muur staat?'quote:Op vrijdag 25 april 2008 01:26 schreef De-oneven-2 het volgende:
Vooruit, ik was nog wat bedachtzaam.
De kans is vrij groot dat ik nooit een boek van je zal lezen.
Ik schrijf die boeken toch. Het gaat er niet om of iemand ze leest, jij of wie dan ook, het gaat erom dat ik ze schrijf
Tuurlijk geeft het niks.
Ik wilde het alleen maar gezegd hebben voor m'n eigen gemoedsrust.
Ik wilde het alleen maar gezegd hebben voor m'n eigen gemoedsrust.
...dass wir fliegen.
Das eigenlijk met alles zo. Het is uiteindelijk allemaal voor de eigen gemoedsrust.
...dass wir fliegen.
Precies!quote:Op vrijdag 25 april 2008 01:45 schreef Nadine26 het volgende:
[..]
Dat geef toch niks. Ik citeer een groot schrijver: 'Hoe kan vul maar in een schrijver zijn als hij niet met zijn rug tegen de muur staat?'
Ik schrijf die boeken toch. Het gaat er niet om of iemand ze leest, jij of wie dan ook, het gaat erom dat ik ze schrijf
Ga met je rug tegen de muur staan, ondersteun je roze laptopje met één hand en schrijf met de andere chicklit en hou verder je muil.
And it's only the giving
That makes you
What you are
That makes you
What you are
Dat zegt Ollie louter voor z'n eigen gemoedsrust, hoor. Meer is het niet.
En dat zeg ik op mijn beurt weer louter voor...Nu ja, je kan het zelf al invullen, he.
En dat zeg ik op mijn beurt weer louter voor...Nu ja, je kan het zelf al invullen, he.
...dass wir fliegen.
Om maar wat te zeggen...quote:Op vrijdag 25 april 2008 02:00 schreef De-oneven-2 het volgende:
Dat zegt Ollie louter voor z'n eigen gemoedsrust, hoor. Meer is het niet.
En dat zeg ik op mijn beurt weer louter voor...Nu ja, je kan het zelf al invullen, he.
And it's only the giving
That makes you
What you are
That makes you
What you are
Je wéét toch dat je een enorme zeikerd bent, he, Ollie?
Ik heb je toch niet al die tijd overschat, zeker?
Ik heb je toch niet al die tijd overschat, zeker?
...dass wir fliegen.
Nu, Nadine, schrijf vooral verder, en voort, en door.
Wanneer ik je gelezen heb, laat ik het wel weten.
Dat alles voor m'n eigen gemoedsrust, uiteraard.
Wanneer ik je gelezen heb, laat ik het wel weten.
Dat alles voor m'n eigen gemoedsrust, uiteraard.
...dass wir fliegen.
Ik ben wederom met een nieuw project bezig.
En ik heb het boek van Nadine uit de bieb meegenomen, ik zal het eens doorbladeren. Lezen doe ik het niet, want het is niet mijn type verhaal.
En ik heb het boek van Nadine uit de bieb meegenomen, ik zal het eens doorbladeren. Lezen doe ik het niet, want het is niet mijn type verhaal.
Ja, die met de ballen in de bek.
Hoi Biancavia
Ik ben ook met een nieuw project bezig.
(Alweer.)
Hoe vordert het bij jou? Ik ben alweer een heel eind op weg, maar ik weet niet wat ik ervan moet vinden.
Het boek van Nadine heb ik een tijdje terug alweer gelezen. Daarna heb ik het naar De Slegte gebracht omdat ik niet de behoefte had om het ooit te herlezen, tenminste ik vermoed van niet, en ze gaven me er twee euro voor. Tja. Volgens mij was het toch wel iets meer waard, ik heb in elk geval een paar keer gelachen tijdens het lezen en dat is iets wat veel schrijfsters in hetzelfde genre niet lukt. Desondanks heb ik het bij de knorrige inkoopmeneer daar achtergelaten. Ik had ook geen zin om het weer mee naar huis te nemen.
Ik ben ook met een nieuw project bezig.
(Alweer.)
Hoe vordert het bij jou? Ik ben alweer een heel eind op weg, maar ik weet niet wat ik ervan moet vinden.
Het boek van Nadine heb ik een tijdje terug alweer gelezen. Daarna heb ik het naar De Slegte gebracht omdat ik niet de behoefte had om het ooit te herlezen, tenminste ik vermoed van niet, en ze gaven me er twee euro voor. Tja. Volgens mij was het toch wel iets meer waard, ik heb in elk geval een paar keer gelachen tijdens het lezen en dat is iets wat veel schrijfsters in hetzelfde genre niet lukt. Desondanks heb ik het bij de knorrige inkoopmeneer daar achtergelaten. Ik had ook geen zin om het weer mee naar huis te nemen.
Ik heb ondertussen 3 boekideeën in mijn hoofd... waar haal ik de tijd vandaan? 
Een idee bestaat uit meerdere verhalen, die samenkomen. Eigenlijk heb ik 2 delen al min of meer geschreven, dus misschien eerst dat project eens oppakken.
Een idee bestaat uit meerdere verhalen, die samenkomen. Eigenlijk heb ik 2 delen al min of meer geschreven, dus misschien eerst dat project eens oppakken.
Dat weet ik nog niet precies. Vaak bedenk ik tijdens schrijven weer extra dingen. Eigenlijk heb ik het einde wel klaar nu, en zoals ik het nu in mijn hoofd heb, zouden het onegveer 12 delen zijn van ieder zo'n 3.000-5.000 woorden.
Dat doe ik ook, DaMart. Maar het is toch fijn om in elk geval iets hebben waar je je aan vast kunt houden. Bij mij is dat net als bij jou het einde, dat staat min of meer vast (hoewel ik het nog niet heb geschreven).
Voor de rest kan er nog van alles gebeuren. Dat houdt het voor mij ook leuk.
Zijn die delen waar je het over hebt hoofdstukken of echt delen? Hoe moet ik dat zien?
Voor de rest kan er nog van alles gebeuren. Dat houdt het voor mij ook leuk.
Zijn die delen waar je het over hebt hoofdstukken of echt delen? Hoe moet ik dat zien?
Het begon met een kort verhaal, en daar schreef ik een vervolg op. En toen bedacht ik me dat ik er nog meer over zou kunnen schrijven, dus kwam het boekidee bij me op. En het verhaal laat dan verschillende episodes uit het leven van de hoofdpersoon zien, en terwijl het verhaal vordert komt daar ook meer en meer het verhaal door de ogen van een tweede persoon tussendoorquote:Op maandag 19 mei 2008 23:18 schreef p-etr-a het volgende:
Dat doe ik ook, DaMart. Maar het is toch fijn om in elk geval iets hebben waar je je aan vast kunt houden. Bij mij is dat net als bij jou het einde, dat staat min of meer vast (hoewel ik het nog niet heb geschreven).
Voor de rest kan er nog van alles gebeuren. Dat houdt het voor mij ook leuk.
Zijn die delen waar je het over hebt hoofdstukken of echt delen? Hoe moet ik dat zien?
.
Heb er op dit moment 5 geschreven, met de titels:
-Het paard lag me niet en het gras was blauw
-Opening van het duister
-De grijze tijden van Men Jung
-Wirwar van staal
-De kern van de neef was parasiet
-Het paard lag me niet en het gras was blauw
-Opening van het duister
-De grijze tijden van Men Jung
-Wirwar van staal
-De kern van de neef was parasiet
wie de lip niet eert is de wiggah niet weert
Is je vorige boek nu helemaal af?quote:Op maandag 19 mei 2008 22:38 schreef p-etr-a het volgende:
Hoi Biancavia
Ik ben ook met een nieuw project bezig.
(Alweer.)
Hoe vordert het bij jou? Ik ben alweer een heel eind op weg, maar ik weet niet wat ik ervan moet vinden.
Het boek van Nadine heb ik een tijdje terug alweer gelezen. Daarna heb ik het naar De Slegte gebracht omdat ik niet de behoefte had om het ooit te herlezen, tenminste ik vermoed van niet, en ze gaven me er twee euro voor. Tja. Volgens mij was het toch wel iets meer waard, ik heb in elk geval een paar keer gelachen tijdens het lezen en dat is iets wat veel schrijfsters in hetzelfde genre niet lukt. Desondanks heb ik het bij de knorrige inkoopmeneer daar achtergelaten. Ik had ook geen zin om het weer mee naar huis te nemen.
Ik heb al zoveel eerste hoofdstukken geschreven van verschillende dingen.
Het lukt me gewoon niet om iets af te maken.Afijn, ik ben nu dus een idee van maanden geleden aan het uitwerken, maar ik ben er zondag pas mee begonnen en gisteren zonk de moed me alweer in de schoenen.
Ook omdat ik het idee heb dat het gewoon bagger is. Máár, nu ga ik eerst dus toch het verhaal schrijven als een soort raamwerk, zodat dat er in elk geval is. En dan gaan herschrijven, veranderen, verwijderen, toevoegen en herschrijven. Dat is het plan!
Ja, die met de ballen in de bek.
|
|
