[Ervaringsdeskundigen gezocht] Vraagjes over psychotherapie

quote:

Op dinsdag 30 maart 2004 03:11 schreef sushi-nori het volgende:
Ik praat er met niemand over omdat ik bang ben om te worden uitgelachen.

quote:

Wat ik wil vragen en nou wel eens echt wil weten.
Kan psychotherapie je helpen met het verwerken van pijn?

quote:

Ook als die heel intens en goed weggestopt is?

quote:

En jaren oud is?

quote:

Als je echt wilt?

quote:

Kan de lichamelijke pijn die je daardoor hebt, verdwijnen of minder worden als je de pijn verwerkt?

quote:

Als je je er voor inzet?
Of blijft dat gewoon voor altijd, omdat de wond zelf ook blijft?
Bestaat er zoiets als leren omgaan met zulke pijn? Ook als er geen oplossing voor komt?
[quote]
Op het moment is het zo dat ik erg veel verdriet heb (al jarenlang.)
En dat ook voortdurend voel, als vloeibaar vuur in mijn buik, en vloeibare pijn die van mijn borst naar mijn vingertoppen beweegt en weer terug.
Maar dat niet kan uiten, en ook niet heb mogen uiten toen de relatie verbroken werd.

quote:

Hebben psychotherapeuten trucjes om dat zeg maar in te halen?
Kan dat überhaupt?

quote:

Ik hoop dat er hier een paar mensen zijn die ervaring hebben met psychotherapie en die me kunnen vertellen hoe of wat.
Hetzij positieve antwoorden, hetzij negatieve.
Als het maar eerlijk is.

quote:

Op dinsdag 30 maart 2004 20:28 schreef Christine het volgende:
Mijn psychotherapeute heb ik ook altijd voorgelogen over hoe het ging met me, en ze heeft nooit er doorheen kunnen prikken. Veel te vroeg ben ik toen met de therapie gestopt. Na een terugval ben ik er nog twee of drie keer geweest, maar weer zonder dat het echt hielp.

offtopic: meis wat heb jij jezelf tekort gedaan...

quote:

Op dinsdag 30 maart 2004 23:17 schreef DuchessX het volgende:

[..]

_{offtopic: meis wat heb jij jezelf tekort gedaan...}

quote:

Op dinsdag 30 maart 2004 20:28 schreef Christine het volgende:

Mijn psychotherapeute heb ik ook altijd voorgelogen over hoe het ging met me, en ze heeft nooit er doorheen kunnen prikken.

quote:

Op dinsdag 30 maart 2004 20:28 schreef Christine het volgende:

Ik heb er negatieve ervaringen mee, maar ik ben niet een persoon die graag praat over problemen, vooral niet één op één, op afspraak, met iemand die je nauwelijks kent.

Mijn psychotherapeute heb ik ook altijd voorgelogen over hoe het ging met me, en ze heeft nooit er doorheen kunnen prikken. Veel te vroeg ben ik toen met de therapie gestopt. Na een terugval ben ik er nog twee of drie keer geweest, maar weer zonder dat het echt hielp.

quote:

Op dinsdag 30 maart 2004 03:11 schreef sushi-nori het volgende:
Wat is mijn probleem?
Mijn keel wordt keihard dichtgeknepen
Mijn schouders zijn altijd opgetrokken
Er ligt een molensteen op mijn borst
En het doet erg pijn.
Dat 24 uur per dag. En het is echt niet leuk. Het belet me om normaal te kunnen leven en werken.

Weet iemand wat?

quote:

Op woensdag 31 maart 2004 01:11 schreef Xebrozius het volgende:

[..]

Ja, kom eens met je snufferd buiten die stoffige molen..

quote:

Op woensdag 31 maart 2004 01:16 schreef Salvad0R het volgende:
mensen met issues zijn uncool.

quote:

Op donderdag 1 april 2004 01:16 schreef sushi-nori het volgende:
zo naar het orientatiegesprek geweest
dat was nuttig en interessant
ook deze mensen moest ik echt uit de kast lokken voor ze een antwoord wilden geven op mijn uiterst simpele vraag.
kan psychosomatische pijn genezen?
Hun antwoord: tja. erm. soms. eh.. kan het.. erm dat we het, ja, zeg maar, hebben zien genezen. Soms he.
zal ik dat dan maar als een ja opvatten?

wat betreft de vraag die hier eerder werd gesteld knokkels waarom heb ik het niet mogen uiten?
Simpel omdat het een verbroken relatie van een half jaar was en mensen vonden dat ik me niet zo aan moest stellen. Terwijl ik wist dat het een diep ingrijpende jarenlange relatie was die zich in het verborgene had afgespeeld. Maar niemand wist dat dus iedereen vond al gelijk dat ik niet zo zielig moest doen, dus kon ik met het verdriet bij helemaal niemand terecht.

Bedankt hoor iedereen voor de reacties

quote:

Op donderdag 1 april 2004 01:23 schreef FritsVanEgters het volgende:
Het fijne van therapie is dat je je daar kunt uiten, en dat ze niet zullen zeggen dat je je niet moet aanstellen, zoals vrienden wellicht soms wel doen. Die hebben hun eigen sores, hebben hun hoofd er niet naar staan of kunnen er niet mee omgaan.

Antwoorden geven doen ze idd liever niet, de tactiek is dat je zelf de antwoorden op je vragen moet vinden en geven. Met je eigen antwoorden zul je het gauwer eens zijn dan met die van hun. Ze sturen je er in en proberen je te leiden naar voor jou het beste antwoord, want die kan voor iedereen anders zijn. Maar neem maar van mij aan dat je psychosomatische pijn weggaat of vermindert naarmate je je emotioneel beter gaat voelen. Als dat niet gebeurt zou het simpelweg het niet psychosomatisch zijn.

quote:

Op dinsdag 30 maart 2004 23:17 schreef DuchessX het volgende:
_{offtopic: meis wat heb jij jezelf tekort gedaan...}

quote:

Op dinsdag 30 maart 2004 23:54 schreef knokkels het volgende:
offtopic, maar wel enigzins belangrijk imho
En hoe gaat het nu met je dan? Kan je niet teruggaan..... en gewoon open kaart spelen?
Ik heb daar in het begin ook moeite mee gehad, TOT mijn therapeut zei op een keer:"hee, NU stel je jezelf open...." Ze zijn er om je te helpen.... Maar je moet jezelf wel openstellen......

quote:

Op donderdag 1 april 2004 09:31 schreef hemmes het volgende:
huw?

quote:

Op donderdag 1 april 2004 09:33 schreef SynXteR het volgende:
lol

quote:

Op vrijdag 2 april 2004 22:47 schreef DuchessX het volgende:
Mensen die in therapie gaan, zijn sterke mensen. Mensen die onder ogen durven te zien waar het mis is gegaan in hun leven en die hun schouders eronder durven te zetten om weer iets van hun leven te maken. Mensen die zichzelf niet verliezen in drank- en drugsmisbruik of die dat juist proberen af te leren. Ik heb niets dan hulde en bewondering voor de mensen die de strijd met zichzelf op die manier aan gaan. Dát is pas iets om trots op te zijn en het mooie is, je doet het helemaal zelf. Wilskracht en doorzettingsvermogen terwijl je door een hel moet gaan. Laat iedereen maar lachen want wie het laatst lacht...

quote:

Op vrijdag 2 april 2004 22:35 schreef TheCandyman het volgende:

Als ik zijn ervaringen en die van een vriendin van mij bij elkaar op tel zou ik zeggen. Het kan je goed doen. Het belangrijkste is echter wel dat je je vertrouwd voelt bij de therapeut. Heb je dit gevoel niet naar twee a drie sessies dan wordt het tijd om een nieuwe te zoeken.

quote:

Op vrijdag 2 april 2004 22:47 schreef DuchessX het volgende:
Mensen die in therapie gaan, zijn sterke mensen. Mensen die onder ogen durven te zien waar het mis is gegaan in hun leven en die hun schouders eronder durven te zetten om weer iets van hun leven te maken. Mensen die zichzelf niet verliezen in drank- en drugsmisbruik of die dat juist proberen af te leren. Ik heb niets dan hulde en bewondering voor de mensen die de strijd met zichzelf op die manier aan gaan. Dát is pas iets om trots op te zijn en het mooie is, je doet het helemaal zelf. Wilskracht en doorzettingsvermogen terwijl je door een hel moet gaan. Laat iedereen maar lachen want wie het laatst lacht...

quote:

Op zaterdag 3 april 2004 00:00 schreef knokkels het volgende:

[..]

Ja.. Inderdaad. Ik ben in mijn oude woonplaats doorverwezen naar een psychiater.
Die man was:

Ongeschoren

Had een vaalwitte _smoezelige polo aan

Oude spijkerbroek

Zag er absoluut niet netjes uit (vind ik wel een redelijk groot criterium voor een psychiater, een beetje op je zelfpresentatie letten)

Ik had absoluut niet de indruk dat hij goed naar mij luisterde

Hij vermeed elk oogcontact

Was meer bezig met shaggies rollen dan met zijn clienten.

Dan neem je zowel je clienten, je vak als jezelf niet serieus IMHO. Ik ben daar na 2x weggegaan. Daar voelde ik me absoluut niet vertrouwd.


edit: overigens heb ik later wel de goede hulp gekregen die ik nodig had..

quote:

Op woensdag 7 april 2004 23:25 schreef DuchessX het volgende:

[..]

Vraag: heb je die "beste man" laten weten hoe hij op jou overkwam en wat dat met jou deed?

Ik zou me ook niet op mijn gemak voelen bij zo iemand, maar ik zou er wél iets van zeggen. Tenslotte verdient hij zijn geld aan mij (of jou).

* knokkels had nogal problemen met het aangaan van confrontaties, en dit was er dan eentje.. Ik heb gewoon gezegd: dit gaat niet werken voor mij. voel me niet op mijn gemak.. Wel om de zaak heengedraaid, maar ja

quote:

Op woensdag 7 april 2004 23:26 schreef DuchessX het volgende:
Ow ik wilde eik aan SN vragen hoe het nu is..?

Ga je nu doorzetten, en zo ja wanneer? Hou je ons op de hoogte?
Ik gun het je dat het met jou ook beter gaat...

quote:

Op woensdag 7 april 2004 23:58 schreef sushi-nori het volgende:
Hallo iedereen bedankt voor het aan mij denken. Echt leuk.
Ik ben even voor vakantie terug in NL maar ga over een paar dagen weer naar het buitenland waar ik voor langere tijd naartoe gegaan ben.
Dit orientatiegesprek bij die instelling had ik expres zo gepland in mijn "vakantietje"
Ik heb zo goed als besloten dat ik me daar ga aanmelden als ik weer voor vast terugben in NL waarschijnlijk van de zomer.
De mensen en de omgeving daar heb ik een goeie indruk van.
En..... ondanks dat ik helemaal geen therapie wil, ik besef wel dat het enige wat mij eventueel nog van die pijn af kan helpen is psychotherapie. Dus maar nu ben ik zover dat ik bereid ben om wel alles te doen als ik daar maar vanaf kan komen! Omdat ik er dus erg onder lijd.

Dus wat therapie betreft gebeurt er op het moment "niks"
Nou.. dat is niet waar, want er gebeurt een heleboel ik ben vrijwilligerswerk aan het doen ergens en dat doet me heel erg veel goed.

Maar van de zomer ga ik dus waarschijnlijk onder het mes.
Tjonge wat heb ik daar even GEEN zin in zeg!
En het moet ook zo lang duren vervelend genoeg. 13 maanden ofzo.

Nou ja. We zien wel.

quote:

Op donderdag 8 april 2004 00:09 schreef sushi-nori het volgende:
Vrijwilligerswerk: ik werk in een jeugdhotel.
Waar ik een halve maatschappelijk werker ben haha o de ironie van het lot
Als ik toch 1 baan niet geschikt voor ben is dat het wel maar ik ben het tegen wil en dank

Onder het mes, nou ik bedoel. Daar zal het wel op neerkomen toch? psychotherapie.
Ik kan je verklappen dat ik 1000x liever een zware operatie aan mijn hersenen of mijn piemel zou hebben dan dit!!

te werken daar als halve maatschappelijk werker

Ben je expliciet gevraagd, of komen de mensen gewoon naar je toe met hun problemen.. Als ze naar je toe komen, doe je toch iets goed


enne.. over het "onder het mes" verhaal..
Jaaaaaa wat klinkt dat me bekend in de oren..
Niemand ziet aan de buitenkant iets aan je, je stelt je dus aan, je moet niet zeuren..
Wat dat betreft kan je inderdaad beter een zichtbaar mankementje hebben

quote:

Op donderdag 8 april 2004 00:35 schreef sushi-nori het volgende:
dat werk in het hostel ben ik voor gevraagd.
Door iemand die wel wat in mij zag.
En wat betreft het "maatschappelijk werk" deel van het werk:
Het blijkt dat ik inderdaad door wat ik zelf meegemaakt heb in staat ben om anderen te helpen.
Als ik kijk naar mijn collega's die zien vaak niet wat er met iemand aan de hand is.
Begrijpen niet hoe mensen in elkaar zitten, weten niet wat voor vragen ze moeten stellen of hoe ze iemand kunnen helpen.
Maar ik weet het wel omdat ik hen ben.
Voor het eerst dat ik merk dat ik dus wel degelijk nuttige levenservaring heb opgedaan.
Maar nou ik zelf nog.

quote:

Op donderdag 8 april 2004 00:43 schreef EMW het volgende:
feit is dat lichaam en geest 1 cybernetische kringloop vormen. Ze beinvloeden elkaar dus. Psychotherapie kan dus helpen met het oplossen van je probleem.

quote:

Op donderdag 8 april 2004 01:15 schreef sushi-nori het volgende:
wat deed je allemaal bij psychomotore therapie knokkels?

quote:

Op donderdag 8 april 2004 01:35 schreef sushi-nori het volgende:
interessant over dat pmt wil ik heel veel horen!
erm
Wat is een medizinbal en
hoe ging die pop dan achteruit? wat bedoelde je met "indruk maken"?

nee het klinkt niet droog ik wil alles erover weten graag. Links ook welkom.

quote:

Op woensdag 7 april 2004 23:58 schreef sushi-nori het volgende:
Hallo iedereen bedankt voor het aan mij denken. Echt leuk.
Ik ben even voor vakantie terug in NL maar ga over een paar dagen weer naar het buitenland waar ik voor langere tijd naartoe gegaan ben.
Dit orientatiegesprek bij die instelling had ik expres zo gepland in mijn "vakantietje"
Ik heb zo goed als besloten dat ik me daar ga aanmelden als ik weer voor vast terugben in NL waarschijnlijk van de zomer.
De mensen en de omgeving daar heb ik een goeie indruk van.
En..... ondanks dat ik helemaal geen therapie wil, ik besef wel dat het enige wat mij eventueel nog van die pijn af kan helpen is psychotherapie. Dus maar nu ben ik zover dat ik bereid ben om wel alles te doen als ik daar maar vanaf kan komen! Omdat ik er dus erg onder lijd.

Dus wat therapie betreft gebeurt er op het moment "niks"
Nou.. dat is niet waar, want er gebeurt een heleboel ik ben vrijwilligerswerk aan het doen ergens en dat doet me heel erg veel goed.

Maar van de zomer ga ik dus waarschijnlijk onder het mes.
Tjonge wat heb ik daar even GEEN zin in zeg!
En het moet ook zo lang duren vervelend genoeg. 13 maanden ofzo.

Nou ja. We zien wel.

quote:

Op donderdag 8 april 2004 00:09 schreef sushi-nori het volgende:
Ik kan je verklappen dat ik 1000x liever een zware operatie aan mijn hersenen of mijn piemel zou hebben dan dit!!

quote:

Op donderdag 8 april 2004 15:51 schreef DuchessX het volgende:
PMT is heel goede therapie. Thema's (kunnen) zijn: grenzen stellen, veiligheid, afstand en nabijheid, boosheid & agressie, controle.
Hoe je je voelt werkt door in je lichaamshouding, de manier waarop je beweegt, hoe hoog je je doelen stelt, hoe veilig een bepaalde situatie is, of jij controle kunt los laten of niet etc. etc. Dit kan in heel verschillende oefeningen plaatsvinden. Van geblindoekt door de ruimte lopen op aanwijzing van iemand anders, tot voetbal of boksen.
Vooral voor mensen die tijdens het praten geen contact hebben met hun gevoel, valt hier een hoop over zichzelf te leren.

quote:

Op donderdag 8 april 2004 18:00 schreef sushi-nori het volgende:
Ik zal wel even bellen wat ik moet doen wat aanmelden betreft.
Nu al me aanmelden heeft denk ik geen zin.
Ik zit nog sowieso tot de zomer in het buitenland. En aanmelden betekent ook veel gesprekken hebben met intake mensen. En ik ga niet elke keer de halve wereld rondvliegen voor die gesprekken! dus dan wacht ik liever tot de zomer.

quote:

Wachtlijst was er in die organisatie trouwens niet op het moment dat ik er kwam.
Dat vond ik wel raar dus toen ik er naar vroeg zeiden ze, ja, we hebben net een golf mensen uitgezwaaid die klaar waren. (positief dus)

quote:

Die links van pmt zal ik eens op gaan lezen.
Ook al weet ik niet goed wat er in mijn geval mee aangepakt zou kunnen worden. Maar misschien wordt dat straks allemaal duidelijk.

quote:

De therapie waar ik nou aan denk is 13 maanden dagklinisch (dus kantoortijden) of klinisch (dus opgenomen worden), net wat ik wil.
Ik wil dus dagklinisch om niet voortdurend in een therapeutische omgeving te hoeven zitten, maar 's avonds lekker naar huis te kunnen gaan.

quote:

Op donderdag 8 april 2004 17:18 schreef knokkels het volgende:

[..]

Hmm .. jij hebt het ook gehad zie ik?
Mijn PM therapeute is helaas geëmigreerd naar Amerika, daar een praktijk opgezet, maar heb er wel heel veel aan gehad.

quote:

Op donderdag 8 april 2004 21:23 schreef DuchessX het volgende:

[..]

Ik heb het nog steeds, in groepsverband en sinds januari ook individueel. Het heeft me wel anderhalf jaar gekost eer ik me een beetje thuis voelde in deze therapie
Hiermee bedoel ik: het lijkt misschien eenvoudig maar dat is het zeker niet.

Fijn idee SN dat er geen wachtlijst is. Ik vind het ook een goede keus van je om niet klinisch te gaan. Middels een deeltijdbehandeling heb je naast therapie ook je eigen leven en structuur plus de praktijkvoorbeelden die je minder snel tegen komt wanneer je klinisch therapiet.

Je hebt een belangrijke beslissing gemaakt en neem nu maar de tijd om er aan te wennen, je erop voor te bereiden.

Goed zo!

quote:

Op vrijdag 9 april 2004 02:43 schreef sushi-nori het volgende:
Nou ja.. beslissing gemaakt. Ik moet zeggen ik ben er niet zeker van hoor.. en ik wil het ook eigenlijk niet.
Dus als ik in therapie ga is het maar de vraag of ik niet al na een paar dagen of weken afhaak.
De enige reden dat ik het ernstig overweeg is dat ik van de dokter begrijp (en eigenlijk ook zelf wel wist) dat de enig denkbaar mogelijke oplossing van die vreselijke pijn waar ik voortdurend mee rondloop, is psychotherapie. En daarvan weet niemand of het uberhaupt helpt, integendeel ze staan in de rij om te zeggen dat ik er vooral niet teveel hoop op moet hebben,
Maar het is het enige wat mogelijk nog iets zou kunnen doen.

quote:

Dat, en cyaankali.

* knokkels pakt de cyaankali maar eerst even af

quote:

Dus dan vind ik het wel weer leuk als iemand zoals stoopkind zegt dat haar ervaring is dat psychotherapie je lichamelijke klachten doet verdwijnen. Dat vind ik nou eens echt leuk om te horen.
Wat voor klachten waren dat trouwens, als ik vragen mag?

Vertrouw op ons ouwe rotten
De psychotherapeuten weten echt wel hoe ze moeten praten, en wat ze moeten doen hoor.. Stel je zelf open zou ik je willen aanraden..

quote:

knokkels bedankt voor je reactie.
tja wat voor land ik zit.
Nou, niet Japan maar dromenland. En Japans kan ik ook niet dus dat moest ik opzoeken.

Ganbatte ne! is Succes! _{sorry, sushi-nori is Japans, dusseh....}
Enne... Nix te danken hoor... Hoop alleen dat het goed gaat werken.. En dat je er bovenop komt, wat gewoon het belangrijkste is...

quote:

voor de rest mensen wat heb ik er geen zin in zeg.
Maar wat moet moet helaas.

Dooooooorrrrrrrrrrrrrrrrrggggggaaaaaaaaaaaaaannnnnnnnn
We slepen je er wel doorheen jongen.. Mocht je er effe doorheen zitten, post je verhaal op dit forum, of mail... Jij gaat er gewoon bovenop komen Sushi
_{en zo niet, dan toch}

quote:

Op vrijdag 9 april 2004 02:43 schreef sushi-nori het volgende:
Nou ja.. beslissing gemaakt. Ik moet zeggen ik ben er niet zeker van hoor.. en ik wil het ook eigenlijk niet.
Dus als ik in therapie ga is het maar de vraag of ik niet al na een paar dagen of weken afhaak.
De enige reden dat ik het ernstig overweeg is dat ik van de dokter begrijp (en eigenlijk ook zelf wel wist) dat de enig denkbaar mogelijke oplossing van die vreselijke pijn waar ik voortdurend mee rondloop, is psychotherapie. En daarvan weet niemand of het uberhaupt helpt, integendeel ze staan in de rij om te zeggen dat ik er vooral niet teveel hoop op moet hebben,
Maar het is het enige wat mogelijk nog iets zou kunnen doen.
Dat, en cyaankali.

quote:

Dus dan vind ik het wel weer leuk als iemand zoals stoopkind zegt dat haar ervaring is dat psychotherapie je lichamelijke klachten doet verdwijnen. Dat vind ik nou eens echt leuk om te horen.
Wat voor klachten waren dat trouwens, als ik vragen mag?

quote:

Op vrijdag 9 april 2004 12:21 schreef DuchessX het volgende:
Door die verkeerde houding heb je allerlei klachten, hoofdpijn, nekpijn, etc. Na die ontdekking kun je leren je houding te corrigeren waardoor pijn ook minder kan worden.

quote:

Op vrijdag 9 april 2004 20:33 schreef FritsVanEgters het volgende:
Ik krijg binnenkort ook individuele PMT! Zou wel eens heel fijn kunnen zijn als ik jullie mag geloven.

quote:

Op vrijdag 9 april 2004 20:33 schreef FritsVanEgters het volgende:
Ik krijg binnenkort ook individuele PMT! Zou wel eens heel fijn kunnen zijn als ik jullie mag geloven.

quote:

Op zondag 23 mei 2004 13:26 schreef tulpje6 het volgende:
Tja, met psychotherapie....je moet het zelf echt willen/ er voor gaan/ in geloven....en dan moet je nog iemand treffen met wie het goed klikt, bij wie jij makkelijk praat. En iemand die je goed kan helpen.
Ik heb zelf bij een psychiater gelopen voor psychotherapie, maar dit hielp me niet zo. Het klikte niet en ik had het idee dat alles wat die vent zei, ik zelf ook wel had kunnen bedenken.

Misschien is therapie/ behandeling in de alternatieve hoek meer iets voor jou denk ik. Hypnotherapie of zo....

quote:

Op zondag 23 mei 2004 13:26 schreef tulpje6 het volgende:
Tja, met psychotherapie....je moet het zelf echt willen/ er voor gaan/ in geloven....en dan moet je nog iemand treffen met wie het goed klikt, bij wie jij makkelijk praat. En iemand die je goed kan helpen.
Ik heb zelf bij een psychiater gelopen voor psychotherapie, maar dit hielp me niet zo. Het klikte niet en ik had het idee dat alles wat die vent zei, ik zelf ook wel had kunnen bedenken.

Misschien is therapie/ behandeling in de alternatieve hoek meer iets voor jou denk ik. Hypnotherapie of zo....

quote:

Op maandag 24 mei 2004 13:38 schreef Blinky het volgende:
Denken jullie dat een arts psychotherapie kan weigeren? Ik denk zelf dat het heel goed voor mij zal zijn. Wat ik echter niet wil, is intramuraal. Ik neem aan dat de arts mij dat niet kan verplichten?

quote:

Wettelijke criteria voor onvrijwillige opneming
Voor onvrijwillige opneming gelden de volgende voorwaarden: * De betrokken persoon heeft een geestesstoornis (of een gebrekkige ontwikkeling van de geestvermogens)
* De geestesstoornis veroorzaakt gevaar voor de betrokkene zelf, voor anderen of voor de algemene veiligheid van personen of goederen
* Het gevaar kan niet door tussenkomst van personen of instellingen buiten een psychiatrisch ziekenhuis worden afgewend
* De betrokkene geeft geen blijk van de nodige bereidheid om zich te laten behandelen.
De betrokkene geeft geen blijk van de nodige bereidheid om zich te laten behandelen.
Als aan één van deze voorwaarden niet is voldaan, kan de onvrijwillige opneming niet doorgaan.
Volgens jurisprudentie van de Hoge Raad kan onder gevaar worden verstaan: suïcidaliteit, zelfverminking, een gevaarlijke staat van zelfverwaarlozing, gevaar voor het maatschappelijk of sociaal bestaan van de patiënt, gevaar voor zowel de lichamelijke als de geestelijke gezondheid van buren van de patiënt en het creëren van chronisch explosieve situaties in de sociale omgeving, waardoor verdergaand geweld onafwendbaar lijkt.

quote:

Op maandag 24 mei 2004 20:18 schreef knokkels het volgende:

[..]

Jij wil het....

Je kan gewoon een verwijzing regelen bij je huisarts, of anders naar je regionale/lokale GGZ gaan..
Een arts kan je niet verplichten om opgenomen te worden, daar praat je dan over:
[..]

bron

quote:

Op dinsdag 25 mei 2004 12:08 schreef Blinky het volgende:

[..]

Dank je wel Knokkels...
Ik heb eind deze week een gesprek met de huisarts. Ik hoop dat hij mij serieus neemt. De laatste tijd gaat het eigenlijk goed. Voor mezelf zit het gevaar dat ik het nu (te) positief inzie allemaal en dat ik uiteindelijk denk dat het niet nodig zal zijn. Maar volgende week kan het allemaal omslaan en kan ik weer heel diep in de put zitten...ik weet het niet. Ik zie wel een algemene stijgende lijn en die is afgelopen week alleen maar stijgend geweest, dat is op zich een goed teken denk ik.
Ik heb eerder gehad dat het een tijdje goed is gegaan, maar op de een of andere manier zakte dat toch weer af en ging ik weer heel diep.
Het zal afwachten zijn...

quote:

Op dinsdag 25 mei 2004 23:43 schreef knokkels het volgende:

[..]

Geen dank Blinky ...
Goed dat je een gesprek hebt.... Enne... waarom zou hij je niet serieus nemen? Jij wil alleen voor een verwijzing daarheen.. en de rest doet de desbetreffende therapeut in een intakegesprek wel..
Wees gewoon rustig in het gesprek, maar belangrijker... wees jezelf ga niet stoer doen tegen die therapeut .. Open jezelf.. 't Is confronterend as hell.. maar het werkt zeker
succes!

quote:

Op vrijdag 28 mei 2004 11:56 schreef Blinky het volgende:
en ben bang dat ik er 'kunstamatig' vrolijk van word.

quote:

Volgens de dokter werken ze niet verslavend en zou je op elk gewenst moment (in fases) kunnen stoppen.

quote:

Over psychotherapie zei hij dat het vaak mooier leek dan dat het was: het kan ook juist zo zijn dat ik er nog depressiever van word omdat men met zichzelf geconfronteerd wordt.

quote:

Op vrijdag 28 mei 2004 11:56 schreef Blinky het volgende:

[..]

Vandaag ben ik bij de huisarts geweest. Ik moet een vervolgafspraak maken met iemand die gaat beoordelen of ik depressief ben.

Die mevrouw zou om half tien bellen, maar het is nu kwart voor 12 geweest en er heeft nog niemand gebeld dus dat ga ik dan zo nog maar doen.
[quote]
Mijn huisarts raadde mij toch AD's aan. Ik vertelde dat ik er niet kapot van ben en dat liever niet doe. Hij zei dat ik het moest zien als een aanvulling op de eventuele tharapie, omdat ik bijna een jaar al zo rondloop en gesprekken met de maatschappelijk werkste maar tot op zekere hoogte werken.
Als die mevrouw besluit dat het goed voor mij zou zijn om psychotherapie te gaan volgen, moet ik ruim een half jaar wachten, zolang is de wachtlijst. Dus dan zouden die AD's prima een tijdelijke oplossing kunnen zijn volgens de huisarts.

quote:

Nog sta ik er nog niet helemaal open voor. Ik wil niet afhankelijk ervan worden en ben bang dat ik er 'kunstamatig' vrolijk van word. Volgens de dokter werken ze niet verslavend en zou je op elk gewenst moment (in fases) kunnen stoppen.

quote:

Over psychotherapie zei hij dat het vaak mooier leek dan dat het was: het kan ook juist zo zijn dat ik er nog depressiever van word omdat men met zichzelf geconfronteerd wordt.

quote:

Pffff..... ik weet het allemaal niet echt meer. Door al dat gedoe word ik bijna nog depressiever, haha!
:')

quote:

Op vrijdag 28 mei 2004 16:55 schreef knokkels het volgende:

[..]

Toevallig heb ik daar eergisteren een gesprek over gehad met mijn psychiater..
ik vroeg hem dus:"Is het echt nodig om AD te slikken, om van de depressie af te komen?"
Nee, was niet nodig.. MAAR het maakt het allemaal wel een heel stuk draaglijker..
[..]

quote:

Inderdaad... je wordt er echt niet afhankelijk van.. Ik ben toen na ongeveer 9 maanden aan de AD te hebben gezeten in 30 dagen gestopt.. Het enige waar ik een dag of 2 maximaal last van had, is dat mn slaapritueel een tikje verstoord was :') Ik miste de AD helemaal niet, maar het was even vreemd om het zonder te doen...
[..]

quote:

Ik ben geen arts.. MAAR ik heb wel verschillende therapieen gehad.. PMT en psychotherapie. En die psychotherapeuten zijn echt wel zo opgeleid, dat ze weten wat WEL te doen, en wat NIET te doen....
[..]

quote:

* Blinky geeft blinky ff een flinke knuffel/oppepper..
Je moet die humor niet kwijtraken hoor..

quote:

Op vrijdag 28 mei 2004 11:56 schreef Blinky het volgende:

[..]

Nog sta ik er nog niet helemaal open voor. Ik wil niet afhankelijk ervan worden en ben bang dat ik er 'kunstamatig' vrolijk van word. Volgens de dokter werken ze niet verslavend en zou je op elk gewenst moment (in fases) kunnen stoppen.

quote:

Op vrijdag 28 mei 2004 17:03 schreef Blinky het volgende:

[..]

Dat maakt het voor mezelf wel een stukje makkelijker om er eventueel toch aan te beginnen. Die bijverschijnselen, daar ben ik op zich niet zo bang van. Als ik ze zou slikken, zou ik erachter staan en dan weet ik waarvoor ik het doe. Zelfs als het niet zou aanslaan zou ik nog blij zijn dat ik het dan geprobeerd zou hebben.
[..]

quote:

Dat kan ik me voorstellen. Mag ik vragen hoe het nu gaat? Heb je nog steeds het gevoel dat je zonder kan?
[..]

zie ook mn sig

quote:

Dat is waar. Daar moet ik maar op vertrouwen. Alleen vind ik het eng om mezelf afhankelijk te laten van anderen.

quote:

Die heb ik pasgeleden weer hervonden...godzijdank. Ik ben niet van plan om die weer los te laten.
***Blinky geeft Knokkels knuffel terug***

quote:

Op vrijdag 28 mei 2004 17:24 schreef knokkels het volgende:

[..]

DAT is een goede instelling.. je komt er echt wel hoor.. Wel een puntje.. Luister goed naar je lichaam.. Als er ook maar iets is wat je niet prettig vindt, even aan de bel trekken.. En dan niet gaan denken.."Ow straks ben ik 'die zeikerd' weer.. " Boeiend enzo
[..]

quote:

Mag ik Hans Teeuwen citeren?
Ik voel me Keiiiii Goed Ik voel me Keiiii Goed

Even zonder gekheid. Ik ben er altijd erg serieus mee omgegaan.. Goed geluisterd naar mijn lichaam. In combinatie met de juiste therapie die je aangeboden kan worden bij de lokale GGZ
Bij mij was het dus PMT ... Juist omdat ik er zo serieus mee om ben gegaan, wist ik na een tijdje echt dat het tijd zou worden om te stoppen.. En ik had er dus ook geen moeite mee om te stoppen.

quote:

Kortom: Het gaat lekker, ik ben VEEL sterker uit mn depressie gekomen dan ik erin ben gegaan, ik heb grenzen leren stellen.. Ik ga niet meer boven mijn kunnen werken/presteren, ik ben rustiger geworden in mijn hoofd. Dat vooral is me heel veel waard.
_{zie ook mn sig}
[..]

quote:

Je hebt recht op een therapie die bij JOU past. Verderlopend daarop heb je dus ook recht op een verwijzing van je huisarts naar een therapeut van jouw keuze, of het nu een 1e-lijnspsycholoog(vrijgevestigd) => kost de 1e 10 consulten niet(s) (zoveel) maar daarna ga je een eigen bijdrage voor betalen.. Meer dan bij de GGZ... Dat wordt namelijk uit de AWBZ betaald.

quote:

* Blinky vindt Blinky een sterke meid! Die humor helpt je echt wel door de zware periodes..
En je slaat jezelf er ook goed doorheen.. Vechtersmentaliteit roeleert
Oew.. knuffel

quote:

edit
AD medicatie is geen ei van Columbus. Ik weet niet of je Huisarts je erover voor heeft gelicht, en if so... in hoeverre..
Maar je bevecht die depressie helemaal zelf met hulp van de AD medicatie..
Dus in dat opzicht wordt je niet 'chemisch' vrolijk.. Althans zo heb ik het niet ervaren..

quote:

Op vrijdag 28 mei 2004 22:36 schreef Blinky het volgende:

[..]

Dat heeft ook een jaar geduurd hoor, voordat ik dit nu kan zeggen, haha. Maar beter laat dan nooit.
En naar mijn lichaam luisteren...dat doe ik al. Ik raak al bijna in paniek als ik een niet te verklaren hoofdpijn heb of pijn in mijn been of iets dergelijks. Denk dan meteen aan erge dingen enzo...niet fijn. Gelukkig ben ik dan weer niet zo dat ik meteen naar de huisarts ren. Ik wacht het dan af, maar blijf me wel zorgen maken...wat weer de nodige stress dan meebrengt van tijd tot tijd. Dan word ik weer zo moe van mezelf dat ik dan denk: dood gaan we toch, waarom niet nu? Dan hebben we dat maar vast gehad. (Maar dan op een meer opbeurende manier om mezelf bestraffend toe te spreken zeg maar).
[..]

quote:

Knap hoor! Ik ben ook serieus genoeg om er mee te beginnen als het me iets lijkt. Heb je erg veel last gehad van de bijwerkingen van de AD's?
[..]

af en toe ook heel erg gejaagd..
voor zover kon ik het nog allemaal aan.. alhoewel het gruwelijk irritant was..

maar ik zag me ook dus aan het plafond hangen :') aan een strop enzo..
Dat is dan weer minder zeg maar .. En ik was en ben dus zeker geen type die dat soort dingen zou doen.. Ben daar wel HEEL erg van geschrokken toen.
toen dus de knoop doorgehakt, meteen gebeld naar de psychiater, en ik kon meteen een ander recept ophalen.. De volgende ochtend mocht ik niets nemen.. maar die ochtend daarop weer wel.
En meteen voelde het al een heel stuk beter.

quote:

Ik denk dat dat heel belangrijk is, die innerlijke rust. De laatste tijd hervind ik die weer en zolang ik een beetje blij met mezelf ben en met de omstandigheden gaat het de laatste tijd zelfs erg goed, ik sta er erg van te kijken...misschien is het het weer? Maar sinds ik enigzins die innerlijke rust weer heb, merk ik dat ik dingen makkelijker accepteer. En ik hervind mijn oude, rustige ik weer een beetje terug. De drukke Blinky kreeg een paar weken terug de overhand en dat was niet fijn.
[..]

Die drukte in je hoofd is best wel heel 'moordend' voor je stemming he?
Ik woon dan vrij dicht bij het strand.. en ik heb daar dus ook ZEER veel gebruik van gemaakt.... Lange wandelingen over het strand.. Of gewoon zitten... kijken naar de zee.. helemaal niets en niemand aan je hoofd. Heerlijk is dat..
* knokkels heeft zelfs een keer een gedicht in de branding geschreven... Gewoon om mn gedachtes kwijt te kunnen... Was ook wel symbolisch.. De golven spoelde mn gedicht weg zoals dat gedicht mn zorgen

quote:

Dat moet ik even uitzoeken inderdaad, hoe het bij de AWBZ zit, want dat moet je neem ik aan aanvragen? Volgens mij zeiden ze toen dat dat een half jaar duurde.
Trouwens...de wachttijd voor psychotherapie zou volgens de huisarts ongeveer een half jaar zijn. Balen...

* knokkels heeft hier al eens een stukje over AWBZ geplaatst.. maar dat werd wegge-edit..
_{r_eriks@hotmail.com}
Enne.. als je via je huisarts een verwijzing laat regelen... komt het wel goed.. Misschien kan hij/zij er vanaf zijn/haar kant ook iets druk achter zetten .. Scheelt jou ook weer tijd wellicht
ik kan me ECHT niet herinneren of de wachtlijst nou zo kort was, of dat er gewoon een berg druk achter was gezet door MW en de huisarts

quote:

Haha, ik ben eigenlijk blij dat je dat zegt. Toen ik 2 weken te vroeg geboren was, heb ik op het randje gelegen. Toen ik het toch had gehaald, zeiden de dokters en zusters dat ik een doorzetter was...in mijn schoolperiode werd ik door docenten getypeerd als doorzetter, met moeilijke periodes word ik getypeerd als doorzetter.
Knokkels maakt Blinky's dag helemaal goed!

Heel gek, ik wist dat zoiets zou komen.. [sub]waarschijnlijk omdat het ook zo'n beetje hetzelfde bij mij was.. Vertel ik je nog wel eens over
* knokkels is ook altijd een doorzetter geweest

quote:

Zo zei hij het idd ook ongeveer. Dat ik niet bang moest zijn om te veranderen, ik zou gewoon mezelf blijven. Er worden enkel stoffen afgegeven vanuit die AD's die mijn hersenen op dat moment niet genoeg bijmaken om me optimaal te voelen, AD's zouden hierbij kunnen helpen.

Serotonine waarschijnlijk
Je blijft gewoon jezelf.. Misschien nog wel beter.. je wordt weer je eigen zelf zoals je jezelf vroeger kende, of jaren niet heb gekend .. dat kan ook

quote:

*Binky bedankt Knokkels voor zijn steun!

Doe het graag hoor

[ Bericht 0% gewijzigd door knokkels op 28-05-2004 23:43:12 ]

quote:

Op zaterdag 29 mei 2004 11:40 schreef Mister_J het volgende:
Van de andere kant heb ik niet het gevoel dat ik er echt iets mee opschiet. Ik ben niet dom en de vragen/onderwerpen die mijn therapeute tot nu toe aandraagt heb ik al lang zelf 24x verzonnen.

quote:

Op zaterdag 29 mei 2004 11:40 schreef Mister_J het volgende:
Allereerst alle credit naar Knokkels en DuchessX. Jullie hebben veel ervaring zo te lezen en ik vind het echt SUPER dat jullie iedereen hiermee kunnen/willen helpen.

* knokkels leert ook dingen bij hoor.. Complimentjes aannemen

quote:

Ik ben toch zo vrij om nog even op de gewone psychotherapie te reageren. Mijn gevoelens mbt psychotherapie zijn nog erg dubbel (kan ook zijn omdat ik er nog steeds vollop mee bezig ben). Enerzijds is het wel fijn om er met iemand over te praten ("opluchting"). Van de andere kant heb ik niet het gevoel dat ik er echt iets mee opschiet. Ik ben niet dom en de vragen/onderwerpen die mijn therapeute tot nu toe aandraagt heb ik al lang zelf 24x verzonnen. Toch blijf ik nog doorgaan om in ieder geval een vinger aan de pols te hebben zodat er snel ingegrepen kan worden mocht het weer mis gaan.

quote:

Wat AD betreft, er is een ander topic voor maar voor zover ik weet (na gepsrekken met mn psychiater) is het inderdaad een vaakgebruikte aanvulling op therapie. De AD moeten het dragelijk maken zodat de therapie het kan oplossen zeg maar. (hier zit ook mijn grootste angst ik ben bang dat mijn problemen niet echt opgelost worden en dat ze dus ieder moment weer terug kunnen komen). Je kunt inderdaad niet zomaar stoppen met AD. Pas afbouwen als je je goed voelt.

Kom anders eens kletsen in #r&p

quote:

Maar in ieder geval sterkte voor de mensen die nu met therapie gaan beginnen. Ik hoop echt dat het voor jullie werkt!

quote:

Op zaterdag 29 mei 2004 19:20 schreef Mister_J het volgende:
--> Ga het topic over haptonomie (srry haptotherapie ) zeker lezen, thnx Moonah.

[quote]
Knokkels: Zou wel eens willen dat ik dat kon. Want dat malen houdt je inderdaad gevangen in je eigen emoties en gedachten. Daarom helpt praten ook wel. Ik ben erachter gekomen dat ik een paar hele goede vrienden/vriendinnen heb en daar ben ik ook heel blij me. Probleem is gewoon dat ik over alles ontzettend veel nadenk, gecombineerd met een behoorlijk perfectionistische aanleg is dat niet echt ideaal. Dat is ook de reden dat ik het op een bepaald mometn niet meer zag zitten. Nu gaat het langzaam iets beter. Helaas is het niet makkelijk om jezelf te verandern (daar komt eerst nog eens bij dat je jezelf moet accepteren, wat niet lukt als je erg perfectionistisch bent).

quote:

Anyway, ik zie het wel. Voorlopig ga ik gewoon door met psychotherapie en AD en dan hoop ik dat ik me ooit weer wat stabieler gelukkig voel.

quote:

Trouwens wel nog een vraag voor de andere mensen hier. Na een gesprek (met therapeute maar ook met anderen) over mijn gevoelens en gedachten ben ik na een uurtje echt helemaal doodop. Dit is erg vervelend omdat ik me net slechter ga voelen als ik moe ben (omdat ik dan neit meer tegen mezelf kan 'vechten' en dus automatisch begin te malen). Heeft iemand anders dit ook en iemand misschien iets zodat ik er minder moe van word?

quote:

Op zaterdag 29 mei 2004 19:20 schreef Mister_J het volgende:
Trouwens wel nog een vraag voor de andere mensen hier. Na een gesprek (met therapeute maar ook met anderen) over mijn gevoelens en gedachten ben ik na een uurtje echt helemaal doodop. Dit is erg vervelend omdat ik me net slechter ga voelen als ik moe ben (omdat ik dan neit meer tegen mezelf kan 'vechten' en dus automatisch begin te malen). Heeft iemand anders dit ook en iemand misschien iets zodat ik er minder moe van word?

quote:

Op zaterdag 29 mei 2004 20:45 schreef knokkels het volgende:

Vooral niet te moeilijk gaan denken.. niet te diep gaan, relax, zogezegd...Waarom ben je zo erg perfectionistisch? Ben je dat geworden uit een soort van verdedigingsmechanische _{vroeger nooit last van, en als ik nu maar heel perfectionistisch wordt, zal het goed gaan?} zoiets?
Met vrienden, echte vrienden praten is echt heel veel waard.. En zoooo lekker

quote:

Op zondag 30 mei 2004 09:51 schreef Blinky het volgende:

Ik heb dan nog geen gesprekken zoals jullie bij een therapeut, maar ik heb wel gesprekken met een maatschappelijk werkster, die me tot op zekere hoogte goed helpen.

quote:

Op zondag 30 mei 2004 18:09 schreef Mister_J het volgende:

[..]

Moeilijk te zeggen ik denk dat ik het altijd al geweest ben. Maar heb er noooit echt last van gehad. Ik ben dit jaar op de universiteit begonnen. Dit was een hele nieuwe omgeving enzo. Ik denk dat mede daardoor mijn perfectionisme me uiteindelijk opgebroken heeft. Het is ook niet direct een verdediging in de zin van "ik ben bang dat anderen anders dit of dit van me vinden". Ik wil (eigenlijk moet hier "moet" staan) gewoon voor mezelf een bepaald niveau hebben in alle dingen die ik doe. Ik kan zeg maar niet goed tevreden zijn met het niveau waarop ik nu zit.. wil altijd beter worden.. proberen die perfectie te benaderen.. het klinkt niet als iets super negatiefs als ik het nu nalees, maar mijn gevoelens hangen er teveel van af... het is echt teveel "moeten".

quote:

Ik neem ook mn rust na therapie, maar het blijft vervelend Echte vrienden zijn geweldig. Ik ben die mensen dan ook verschrikkelijk dankbaar.

quote:

Op zondag 30 mei 2004 21:20 schreef knokkels het volgende:
Leg je de lat niet onbewust veel te hoog?

quote:

Op zondag 30 mei 2004 21:50 schreef 0d1n het volgende:
Aan een ieder die in de stres zit of psycho(somatische) problemen heeft:

http://www.ship.edu/~cgboeree/perscontents.html (beperk je anders alleen tot de text van Freud en Jung)

http://psychclassics.yorku.ca/index.htm

??

quote:

Op maandag 31 mei 2004 10:42 schreef Mister_J het volgende:

[..]

Misschien wel. Ik weet het ff niet meer. Het gaat een beetje met extreme ups en downs op het moment. Zal blij zijn als ik weer therapie heb.

quote:

--We zijn volgens mij een beetje offtopic aan het gaan Sorry! --

quote:

Op maandag 31 mei 2004 12:22 schreef knokkels het volgende:

[..]

Wat voor therapie heb je? En stel je grenzen aan jezelf? _{? kan naar believen worden ingeruild tegen !}
[..]

Knokkels is ervaringsdeskundige hoor.. vooral in het 'de lat veel te hoog zetten voor jezelf'

Hoe ontopic kan je dus zijn..

* Mister_J begint ook ervaringsdeskundige te worden

quote:

Op maandag 31 mei 2004 13:38 schreef Mister_J het volgende:

[..]
[quote]
Sorry Knokkels...

quote:

Mister_J begint ook ervaringsdeskundige te worden :'(

quote:

Wat offtopic betreft bedoel ik dat het niet echt meer over therapie gaat. Ik vind het niet weet alleen niet of de moderators er problemen mee hebben

quote:

Ik heb zelf een 'gewone' individuele psychotherapie. Wat grenzen stellen betreft. Ik weet niet precies meer hoe ik mezelf dingen opleg. Feit is wel dat ik nog steeds bepaalde idiote dingen heb wat 'moeten' betreft. Bijvoorbeeld: ik studeer aan de universiteit maar toch zal ik niet blij zijn als ik net een zes haal. Terwijl anderen een gat in de lucht springen als ze het halen. Ik ben nooit gewend lage cijfers te halen. Rationeel gezien weet ik dat een zes een mooi cijfer is als je je best hebt gedaan... maar gevoelsmatig gezien ben ik dan toch kwaad op mezelf. Ander voorbeeld: door mijn gezondheidsproblemen ben ik niet naar veel colleges gegaan de laatste tijd. Toch vind ik dat ik perse dit jaar moet halen. Ook al zeggen veel mensen dat ik misschien beter eerst rust kan nemen.

quote:

Ik blijf een vreemd persoon... en heb nog steeds een aardige hekel aan mezelf. De boemerang heeft mezelf in de nek geraakt en ik zie het leven nu als een lange zware weg voor me en ik heb echt geen zin om die weg te gaan bewandelen.

quote:

Op maandag 31 mei 2004 13:38 schreef Mister_J het volgende:
Ik blijf een vreemd persoon... en heb nog steeds een aardige hekel aan mezelf. De boemerang heeft mezelf in de nek geraakt en ik zie het leven nu als een lange zware weg voor me en ik heb echt geen zin om die weg te gaan bewandelen.

Sorry ik begint te veel te klagen, moet ik niet doen

quote:

Op dinsdag 1 juni 2004 11:50 schreef Blinky het volgende:
Ik weet dat ik er nog lang niet ben, maar ik kijk weer vooruit en maak plannen. De rest komt dan eigenlijk vanzelf.

quote:

Op dinsdag 1 juni 2004 15:07 schreef Mister_J het volgende:
Allereerst zie ik zelfmoord niet als een keuze. Dit geldt vanuit twee oogpunten, enerzijds heb je geen keuze omdat je voor de mensen om je heen wil blijven leven. Anderzijds is voor jezelf het leven niet meer draagelijk en zie je geen andere uitweg dan met dit leven te stoppen.

quote:

Dit komt inderdaad door een paar hele goede vrienden/vriendinnen. Zij zijn zo geweldig en ik ben ze verschrikkelijk dankbaar. Een luisterend oor, een schouder om op te huilen en iemand die in je gelooft op het moment dat je dit zelf niet meer doet. Dat heeft er voor gezorgd dat ik nu nog dit kan opschrijven.

quote:

Gelukkig. Bij mij loopt de weg ook langzaam omhoog maar er zitten veel hobbels en kuilen in, en dat is soms erg zwaar. Toch is het redelijk positief. Er zijn best weer heel wat momenten dat ik me lekker voel en gewoon vrolijk met andere dingen kan bezig zijn! Ik hoop gewoon dat het langzaam iets beter blijft gaan.

quote:

Op dinsdag 1 juni 2004 21:54 schreef Mister_J het volgende:

Maar ik zit eigenlijk al de hele tijd (deze hele periode van rot voelen) met het probleem dat ik veel dingen wel rationeel weet (weet dat niet alles perfect kan zijn, weet dat een 6 soms ook een mooi cijfer is, etc. etc.) maar dat ze gevoelsmatig toch heel anders zijn. Heel frustrerend

quote:

Op woensdag 2 juni 2004 17:40 schreef Nijna het volgende:

Heel herkenbaar Mister_J, dingen wel weten en toch heel anders voelen...

quote:

Op vrijdag 4 juni 2004 22:37 schreef Mister_J het volgende:

[..]

Heb je dan misschien ook tips om daar wat aan te doen.. of moet ik gewoon afwachten en hopen dat de therapie en de ad er voor zorgen dat ik me goed blijf voelen... Ik heb een beetje de angst dat ik me hoewel ik me wel beter begin te voelen het probleem niet heb opgelost en dat ik dus makkelijk weer in zon gat kan vallen

quote:

Op vrijdag 4 juni 2004 22:45 schreef Nijna het volgende:

Echt tips heb ik niet eigenlijk...
Een heleboel dingen weet ik wel, maar het voelt zo anders. En ik hoop maar dat het gewoon tijd nodig heeft tot het ook wat meer gaat voelen zoals ik het weet...

quote:

Op vrijdag 4 juni 2004 22:45 schreef Nijna het volgende:

[..]

Echt tips heb ik niet eigenlijk...
Een heleboel dingen weet ik wel, maar het voelt zo anders. En ik hoop maar dat het gewoon tijd nodig heeft tot het ook wat meer gaat voelen zoals ik het weet...

#r&p staat achter je hoor