Raarste gebeurtenis die JIJ hebt meegemaakt.

Ik vind het heel grappig om te zien hoe mijn poezen zomaar in het niets kunnen zitten staren, net of ze ergens echt naar kijken maar ik zie dan niks.

Zelf zag ik pas geleden iemand in een geparkeerde auto zitten. Ik stond zelf stil naast die auto met mijn fiets bij me. Ik draaide een peuk en toen ik hem wilde steken zag ik die man ineens zitten. Toen ik bleef kijken keek hij me aan, verder niets. Even later keek ik weer en was ie weg, terwijl er niemand uitgestapt was.

Niet zo'n mooi verhaal als die van jou Brechtje.

Ik heb eens gehad dat ik wat droomde dat een week later ook echt gebeurde precies zoals in die droom

~! DEZE POST !~

Vertel een verhaal, want daar vraagt de TS om en als je niets te vertellen hebt, blijf je weg. Alles wat hier niet hoort, zal ik deleten.

Mijn raarste gebeurtenis, er zijn er vele, maar ik pak er eentje uit:

Het heeft allemaal te maken met een periode in mijn leven die volgens sommige een dieptepunt was, maar voor mij meer een toegevoegde waarde aan de betekenis van het leven geeft.

Ik kreeg van mijn vader een appel. De appel was knalrood en toen ik vroeg waar hij hem vandaan had zei hij: "Van een tankstation"(hij is vertegenwoordiger). Ik zat in de trein en had daarvoor een klein jointje gerookt op het perron. Ik was op weg naar Utrecht. Bijkomende informatie: ik was niet stoned, maar zoals altijd ver weg in mijn gedachtewereld. Ik inspecteerde de appel van dichtbij. Zoals me al was opgevallen was hij rood, maar bij nader inzien dan ook echt superrood/knalrood. De appel was zo rood dat ik dacht dat ie vergiftigd was, ik dacht namelijk dat er LSD opzat. Toen ik dan toch na veel nadenken een hap had genomen uit de appel die voor mijn gevoel zo van de boom was gevallen uit het Hof van Eden voelde ik mijn gedachtenwereld als een soort zandloper in mijn hoofd omdraaien en wist ik gelijk dat er geen weg meer terugwas. Ik zat in een andere wereld. Die dag heeft alles verandert in mijn bestaan. Misschien zeg je: stom om zo te denken. Dan zeg ik: het lag simpelweg op mijn pad om zo te denken.

Hoop dat het niet te wazig is en dat je er wat aan hebt.

Met vriendelijke groet,
Marcel

Ohw het moet met geesten te maken hebben?? Dat zag ik te laat..topictitel stond ook wat anders..maar mag dit ook?--edit

quote:

Op donderdag 25 maart 2004 17:07 schreef Spliffunk het volgende:

Ohw het moet met geesten te maken hebben?? Dat zag ik te laat..topictitel stond ook wat anders..maar mag dit ook?--edit

Ik vond het wel een geestig verhaal.

Toen ik een jaar of 12 was, schreef ik met een vriend griezelverhalen. Ook maakten we hoorspelen, compleet met bijgeluiden ed. Het thema was 9 van de 10 keer: "levende doden die opstaan uit hun graf".
Op een dag waren we met z'n tweeën op het kerkhof. Daar bekeken we de grafzerken en deden inspiratie voor nieuwe verhalen op.
Op een gegeven moment zag ik aan het einde van een rij graven een strook vers omgespitte grond. Ik besloot, om daar maar eens over heen te lopen. Ik kwam echter niet ver, want na de eerste stap zakte tot mijn knieën weg in de grond. Ik schreeuwde het uit en snel kroop ik naar de kant. In het ontstane gat zag ik tot mijn schrik een glimmend oog. Aaaah! Een oog!
Mijn vriend ging op onderzoek uit en begon plots te lachen. Toen ik ook een blik durfde te werpen, zag ik een luchtbel op het grondwater.

Toen mijn vader een paar maanden was overleden, twaalf jaar geleden, zat ik in de bus van Utrecht naar huis. Ineens zag ik aan de overkant van de kruising een man die exact op mijn vader leek! Mijn hart stond echt stil. Helaas reed de bus op dat moment en kon ik niet uitstappen, toen we dichterbij kwamen zag ik dat die man helemaal!! niet op mijn vader leek.

Maar het rare aan dit verhaal is dat meerdere mensen, hele goede bekenden, die dag in onze woonplaats echt sterk het idee hadden dat ze mijn vader hadden gezien. Heel vreemd.

Heb er ook een behoorlijk aantal, maar deze ene gebeurtenis slaat werkelijk alles wat ik ooit heb meegemaakt.

Vrienden, familieleden, artsen en andere wetenschappers, ... niemand van hen heeft me een verklaring ervoor kunnen geven. Hetgeen ik nu ga neerschrijven was feitelijk het hoogtepunt van een reeks onverklaarbare voorvallen op één en dezelfde dag. Alle andere kunnen de grond in geboord worden door ze af te doen als hallucinaties, deze ene duidelijk niet.

Ik was, per taxi, op weg naar iemand die me misschien kon uitleggen wat er die hele dag lang al aan het gebeuren was. Ik was echter nog nooit in die streek geweest en op de één of andere werkelijk bizarre manier reden we (de taxibestuurder en ik) elke keer volledig mis. We kwamen aan een kruispunt (zonder lichten) en wisten echt totaal niet meer waarheen toen ik telefoon kreeg van de persoon waarnaar we reden. We stonden stil toen ik opnam en zijn tot het moment dat ik terug inlegde GEEN MILLIMETER bewogen.
Ik zei dat we telkens hopeloos verloren reden en kreeg de vraag gesteld of ik ergens kon zien in welke straat we waren. Ik keek naar rechts en zag een bord staan, zei de straatnaam en kreeg te horen dat dat exact de straat was waar we moesten zijn. Ik legde in en vertelde de chaufeur dat we het gevonden hadden...

Hij vroeg me waar ik gezien had in welke straat we ons bevonden. Ik wees naar rechts naar de plek waar ik het bord had gezien en zag - tot mijn eigen grote verbazing- dat het bord onleesbaar was vanwege een aantal dennen die ervoor stonden. Ik kon het bord nauwelijks nog zien, laat staan lezen wat erop genoteerd stond !!! Mr. cabdriver verstond er ook niks van en zei me dat ik echt wel verdomd goeie ogen had, dit terwijl we -ik herhaal- nog steeds op identiek dezelfde plaats stonden.

De enige verklaring ervoor is dus dat ik dat ene moment dwars door de dennen heb kunnen kijken !!
Een shaman heeft me die dag verteld dat ik me tussen twee werelden bevond en dat dit niet mijn plaats was. Deze uitleg (en de volgende dag een gesprek met een paranormaal begaafd persoon) zijn de enige twee bevindingen die me het meest logisch lijken en me een soortement verklaring hebben gegeven - ook al is elke dagdagelijkse 'zogezegde ' logica ver zoek en kan datzelfde logisch redeneren er enkel het etiket "hallucinatie" op kleven.

Nou Brechtje, ik zal je een verhaal vertellen waar jouw vader ook in voorkomt, want dan kan hij jou ook nog een keer zijn kant ervan vertellen. .

We waren bij een meeting in het Solse Gat en iteejer en ik waren een beetje rond het gat aan het wandelen en we merkten weer vanalles op bij bepaalde plekken in het bos.

Op een gegeven moment keek ik het gat in en zag ik een wit figuur in het gat bewegen. Ik mompelde iets tegen iteejer als : "Zie jij dat ook daaro?" en ik kreeg een droog : "Jah, das wel heel duidelijk" terug.

We hebben nog even deze witte schim staan bestuderen terwijl het wat bewoog. Het was een beetje lopen op de plaats wat dit figuur deed.

En ineens was het weg. .

Ik heb nog zat verhalen, maar dit leek me leuk om te vertellen omdat je vader er bij was. .

Een van de raarste gebeurtenissen die ik heb meegemaakt was op de ochtend van mijn moeders overlijden. Onze hond destijds, een Golden Retriever was altijd heel erg rustig en deed geen vlieg kwaad. Maar toen wij die ochtend thuis kwamen vanuit het ziekenhuis en net afscheid hadden genomen van onze moeder, werd onze hond helemaal dol. Hij sprong door een themopaneruit heen om bbij ons te komen, zo blij was hij ons te zien! En een thermopane ruit is hard en heel erg dik...

*kick*

quote:

Op donderdag 25 maart 2004 16:14 schreef brechtje het volgende:

Ik en me pa Iteejer

Nooit geweten...

Ik kon vroeger altijd met problemen bij mijn vader terecht. maar hij is 11 jaar geleden overleden, Maar als ik nu `n probleem heb komt mijn pa in mijn droom en dan is het net of we er serieus over praten en als ik wakker wordt heb ik ook zoeits van dat isopgelost.
Ik heb ook wel eens als we egens lopen dat ik weet wat er om de hoek staat terwijl we er nooit geweest zijn.

We hebben in onze woonkamer lampen hangen die je door aanraking aan/uit kan doen, en als je ze vast houdt, dan dimmen ze (feller en dan weer zwakker in cyclus). Het werkt doordat bij aanraking, je de lamp aard. We zaten laatst in de kamer een film te kijken, en opeens gaat de lamp dimmen en weer feller! Niet even een korte periode, maar zeker een seconde of 20!! Zelfs tijdens zware onweersbuien als de lucht erg geladen is, gebeurt dit niet. De katten zaten ook naar die plek te kijken alsof er een vlieg rondvloog of zo.

Het was erg freaky, want mijn vriendin en ik keken elkaar echt aan met een blik van what the fuck??!! Nou ben ik zelf zo ongevoelig voor paranormale dingen als het maar kan. Mijn neefje schijnt er echter wel gevoelig voor te zijn, en die heeft geen problemen met bij ons zijn, dus neem ik aan dat het in ieder geval niets fouts is. Ook de katten accepteren het, dus dat gebruik ik maar als graadmeter.

Als kind 2 keer een droom gehad die uitkwam.

Als mijn hond me blijft aanstaren dan vind ik dat wel vreemd en onprettig tegelijk.

Een paar keer bijna dood gebleven en alsof er een engel op mijn schouder zat, ben ik ontsnapt eraan, en dan scheelt het een fractie van een seconde. Meestal in het verkeer, vroeger op de brommer en later in de auto.

Ik "droomde" een keer dat ik klein was en op een driewielertje een eindje verderop in de straat reed. Daar is een sloot met allemaal bomen wat wij de "Rattengang" noemen. In die "droom" reed ik daar dus langs en opeens kwam er een hele grote blauw-roze geest uit de bosjes. Ik werd heel bang en crosste als een gek naar huis. Hoe vaker ik er over nadenk, des te echter ik het ga vinden. Toen vond ik het al heel erg echt. Misschien was het toch geen "droom".

Ik heb welleens gehoord dat overledenen je in je droom kunnen bezoeken. Ik heb twee keer van mijn overleden huisdieren gedroomd. Een keer zag ik mijn hamster in haar huisje zitten en keek ze me aan en mocht ik haar aaien terwijl ze altijd bang was voor mijn hand. De andere keer droomde ik dat ik me moest verstoppen voor iemand en mijn dode cavia kwam me daarbij helpen. Mijn laatste cavia die is overleden had een korst op zijn rug die open ging als hij er langs schuurde. Ik zat een keer naast de kooi en had mijn hoofd in mijn hand. Ik zag dat hij langs de kooi schuurde en, maar ik dacht niet dat er niks aan de hand was. Toen voelde ik opeens iets warms langs mijn hand stromen. Ik dat nog "He, kwijl ik nou?" maar toen dacht ik ineens "bloed!" en ik keek naar mijn cavia en zag dat zijn rug begon te bloeden. Ik heb nog gevoeld aan mijn hand of het misschien toch niet kwijl was, maar mijn hand was gewoon droog.
Hij had ook een doekje in zijn kooi liggen waar hij lekker warm onder kon liggen. Daar zaten soms ook kleine bloedvlekken op. Ik droomde op een nacht dat er een paar donkerrode vlekken op zaten, maar ik zag dat er ook drie helderrode vlekken in een driehoekje op zaten. Toen ik wakker werd zag ik had doekje in zijn kooi liggen, het was onder het hooi getrapt. Ik klopte het af en zag naast een paar donkerrode vlekken ook dire helderrode bloedvlekken, precies in het driehoekje dat ik had gezien!

Raarste wat ik heb meegemaakt. Ik was als kind van 7 ofzo.. we waren op vakantie. Me broer en ik zagen een paar nederlanders van dezelfde leeftijd maar interesseerden ons niet veel voor hun. T was in italie als ik het goed heb. Dus me broer zeg op een gegeven moment : weet jij wie hij is.

Dus ik zeg voor de grap, "ja ik ken hem, hij heet pascal". Terwijl ik dat nog helemaal niet wist. Later leerde we ze een beetje kennen... guess what his name was.

Backgammon over internet. In de chat roep ik 3 keer achterelkaar dat ik dubbel-6 zou gooien, de eerste keer gewoon voor de lol: "je weet het niet", de tweede en derde keer eigenlijk zo van: "het was geluk". 3 Maal raak. Niet paranormaal natuurlijk maar wel raar.. hoe groot is die kans nou? Anyway, na dat potje wilde die kerel niet meer verder gamen... ik was aan het cheaten dacht hij

Hij had overigens wel gewonnen...

Met vakantie in Frankrijk met mn ouders zat ik achterin bij de deur en mn vader ging tanken bij een tankstation. Ik moest ff naar de WC dus ik stap uit en zet mn voet precies voor het linkerachter wiel neer... precies op dat moment rijd mn vader naar voren... nou je raad het al; over mn voet heen. Ik werd keihard tegen de grond gesmeten (echt een vaag gevoel) en mn vader dacht dat ie over een hobbel reed dus die gaf nog wat extra gas .

De eerste 10 min deed het wel zeer, maar ik heb er nix aan over gehouden...

Laten we het erop houden dat ik geluk had, maar ik vind het nog steeds vaag . (auto was VW Passat met zware vouwwagen op de trekhaak)

Zoveel raars heb ik niet meegemaakt, dingen die 'wel heel erg toevallig' zijn vergeet ik meestal al snel omdat ze me niet zo boeien.
Soms weet ik mijn droom niet zo goed meer en in de dag die daar op volgt kom ik bijna altijd wel dingen tegen waar over ik heb gedroomd, als voorwerp, plaatje of gesproken. Wel leuk opzich.
Ook een keer toen ik een week mijn dromen niet meer kon herinneren en toen ik wat vaag sliep kon ik ze bijna allemaal achter elkaar afspelen, en de ruimten precies herinneren zoals ik ze had gedroomd Leuk ding, je hersenen.

Ik heb stuk of 4 keer gehad dat m'n droom uitkwam, en er is nog iets anders gebeurd:

Ik zat op zolder met mn broer en ik keek uit het zolderraam (het was donker buiten) en ik zie een schim van een auto die reed. Maar ik zag niet precies dat het een auto was, het leek zo omdat er niks anders op de straat is anders. Dus het zag er als een schim uit, het had geen lampen ofzo, en het maakte ook geen auto geluiden en het bewoog heel snel. Wel even hard als een auto.. maar het zag er niet uit als een auto....

Zo'n 2 a 3 weken geleden ben ik met 4 andere mensen naar Sanatorium Lemaire in België geweest.
Een oud gesloten sloopgebouw die vroeger diende voor mensen met longziektes die dood zouden gaan.

We waren er al 2 keer eerder geweest.

De avond voor de vreemde gebeurtenis waren we er ook even in geweest, maar ik kreeg zo'n vreselijk gevoel alsof er allerlei activiteit om me heen was, alsof er duizende mensen op me lette, dus ik ben er al snel weer uit gegaan.
Nou de volgende ochtend, het was 's ochtends rond een uur of 8.
Wij er dus met zijn allen in, we stonden rond half 9 op de ene hoogste verdieping en waren een beetje aan het praten.
Ik hoorde een piano spelen maar gaf er geen aandacht aan, tot een jongen riep, hoor je die piano.
Toen dacht ik, ja die hoorde ik ook! 3 van de 5 hoorde het pianostuk (het was van beethoven)
Wij bleven daar dus nog even staan.... enkele seconden later hoorden mijn vriend en ik een oude telefoon rinkelen en daarna heel raar soort geknars! (deze hadden we tijdens ons eerste bezoek ook 1 maal gehoord) Dit keer niet 1 maal, je hoorde het gewoon veel vaker.
De rest die het niet had gehoord wilde verder gaan maar mijn vriend en ik bleven nog even. Toen hoorden we beide hele hoge stemmen, van die zingerige stemmen (niet uit te leggen)
Dat allemaal kwam van zo dicht bij, het leek uit de kamer naast ons te komen, maar die deur zat op slot.
Uiteindelijk zijn we wel in die kamer gekomen maar er was niets ongewoons aan te zien.
Wel zijn er in die kamer en tijdens dat wel die geluiden hoorden filmpjes gemaakt. (we hadden digitale fotocamera's bij)
De telefoon is 1 maal te horen op een filmpje en het pianostuk is een aantal seconde te horen!

Wat ik ervan moet denken weet ik niet precies.
Er staat naast het gebouw wel een klein bejaardencentrum.
Het zou vreemd zijn als de geluiden daar vandaar zouden komen, ze klonken immers erg hard en van 'binnen' (het gebouw)
het kan natuurlijk ook dat er mensen zijn die een grap met ons hebben uitgehalld. maar zover wij wisten waren er geen mensen in de buurt.