Onze zorg is veel en veel te duur.

Van de zorg een vrije markt maken, net zoals de energiemarkt? Krijgen we binnenkort Shellmensen die met pinguins onder hun arm ziekenhuis abonnementen verkopen....

Waar gaat het heen met deze wereld!

quote:

Op woensdag 24 maart 2004 04:36 schreef El_Nino het volgende:
Van de zorg een vrije markt maken, net zoals de energiemarkt? Krijgen we binnenkort Shellmensen die met pinguins onder hun arm ziekenhuis abonnementen verkopen....

Waar gaat het heen met deze wereld!

De afgrond als er niet eens van het socialistische stelsel afweken wordt.

Ik ben het volhartig met de TS eens dat er een grotere marktwerking moet zijn binnen de zorg, wat er voor zal zorgen dat de prijzen dalen of in ieder geval gelijke tred houden met de bevolkingsgroei. Het kan simpelweg niet zo zijn dat de uitgaven met 9% stijgen terwijl de bevolking met 1% stijgt.

Het zal best zo zijn dat er aardig wat te veel management en mismanagement is in de zorgsector, dat kan opgelost worden door meer marktwerking vermoed ik. In die zin is het probleem van het management gelijk aan het probleem van het gebrek aan de meest elementaire marktwerkingsprincipes en behoeft denk ik niet afzonderlijk behandeld te worden.

CPB over concurrentie in de zorgsector

quote:

Op woensdag 24 maart 2004 02:37 schreef Steijn het volgende:

[..]

Deze markten zijn dan misschien op papier vrij maar in de praktijk zijn ze dat zeker niet.

Ik zou het liever als volgt willen formuleren: het vrije marktmechanisme werkt op papier erg goed, maar in de praktijk zeker lang niet altijd.

quote:

Op woensdag 24 maart 2004 02:20 schreef Steijn het volgende:

Om een actueel voorbeeld aan te halen. Gisteren was er een uitzending in NOVA. Daaruit bleek dat de orthodontisten jaren lang teveel winst hebben gemaakt. Een orthodontisten praktijk mag, vastgesteld in 1998, maximaal 150000 euro winst per jaar maken. Echter de orthodontisten maken veel meer winst met hun orthodontie praktijk. Een groot deel blijkt namelijk meer dan 300000 euro winst te maken. Ofwel veel orthodontisten vragen een twee keer zo hoge prijs voor hun werk dan is afgesproken.

Niet helemaal. Volgens mij was het zo: Er zijn tarieven vastgesteld in 1998, waardoor een orthodontist gemiddeld 150.000 euro winst kan maken. Men ging er dan van uit dat een orthodontist 3 behandelstoelen had. Het gemiddelde aantal stoelen blijkt echter 4,5-5 te zijn. Bovendien zijn de kortingen die orthodontisten van hun leveranciers krijgen niet verdisconteerd in de afgesproken prijzen. Daarom komen ze op een hogere winst uit dan gepland. Dit is geen fraude, maar eigenlijk wel ongewenst. Oplossing zou dan zijn om de prijzen die orthodontisten mogen vragen te verlagen (of de markt vrij te geven, maar het aantal orthodontisten lijkt me daar wat te laag voor).

quote:

Op woensdag 24 maart 2004 03:33 schreef sjun het volgende:

[..]

Zonde om dat geld in een bodemloze put te gooien. Bovendien triest om te zeveren om een slotje nadat je met een oneliner kwam die binnen de SP niet misstaan had.

Met mijn huisgenoot heb ik als eens eerder wat opmerkelijkheden voor verbetering in de zorg aangedragen. Omdat ik te bedonderd ben dat hele verhaal opnieuw in te kloppen hieronder wat links inzake kostspelig Gooliaans management in de zorg
- kijk
- hier
- ook
- even

Meneer sjun het andere boek nog niet gelezen maar gezien je schrijven hier even een kleine reactie .

geachte,
Wie, zoals ik, de laatste jaren de opstelling van de Nederlandse regering heeft gevolgd in de diverse procedures over dit onderwerp die bij het Hof van Justitie in Luxemburg aanhangig waren, (u kunt dat op de EU-site onder uitspraken zelf nalezen: typ het zoekwoord "ziekenfonds" maar in)kan daaruit het volgende afleiden: Nederland wilde aanvankelijk voor de commerciele verzekeraars de mogelijkheid openen zich ook op de Europese markt van ziektekosten te begeven. Nederland is echter van een heel koude kermis teruggekomen doordat met het eindresultaat van die procedures die markt volkomen werd afgesloten voor verzekeraars, en er anderzijds wel, en geheel tegen de zin van de Nederlandse regering, voor wat betreft het recht op zorg voor nederlandse patienten heel wat werd verbeterd, doordat voor die patienten de toegang tot zorgaanbieders in andere EG-landen werd vergroot. In een land als Nederland, met zijn tot voor kort stalinistisch systeem van zorg, heeft dat uiteraard de meeste impact gehad, vergelijkbaar met het vallen van de muur in voormalig Oost-Duitsland, omdat de Nederlandse patient nu opeens geen genoegen meer hoefde te nemen met wachtlijsten of met tweederangsbehandelingen.

De reactie van de Nederlandse overheid op die nieuwe situatie is echter nog steeds te kenschetsen als een voortdurend achter de feiten aanhollen: allerlei medische artikelen en behandelingen die net over de grens zo te halen zijn werden en worden opeens uit het verzekeringspakket gelicht, en omdat v.w.b. de wachtlijsten alleen het voorkomen van wachtlijsten een afdoende middel kon vormen om te voorkomen dat hele horden zich naar ziekenhuizen in Duitsland en Belgie zouden gaan begeven, heeft de overheid de verzekeraars daarvoor een douceurtje van 150 miljoen gegeven. Dat heeft, naar bekend, weinig geholpen, en dat geld is door de verzekeraars dan ook enkel besteed om de "lastige" patienten die voor zichzelf opkwamen en zeiden: "jammer, verzekeraar, als je me hier niet meteen kunt helpen, dan ga ik wel naar een (buitenlandse) ander", alsnog snel aan een behandeling in eigen land te helpen. De verzekeraars zagen zich overigens wel gedwongen om ook zorgovereenkomsten aan te gaan met buitenlandse ziekenhuizen.

Het probleem met de prive-klinieken is bekend. Voor bijvoorbeeld een operatie die in Nederland (volgens de verzekeraars en de door hen gehanteerde wurgcontracten met Nederlandse Ziekehuizen, die op hun beurt daardoor dus permanenent in geldnood zitten) maar ook in reguliere ziekenhuizen in bijvoorbeeld Belgie zo'n 10.000 Euro kost, rekenen prive-klinieken vaak een veelvoud daarvan. Dat heeft - bijvoorbeeld - menige werkgever er ook wel voor over, als hij daardoor een van belang zijnd personeelslid uit de WAO kan houden, en er is dus voldoende markt voor die klinieken. Ook de Duitse of Belgische verzekerde (of zijn werkgever) zal dus, tenzij vooraf toestemming is verkregen voor een behandeling in zo'n prive-kliniek, het verschil in prijs dan zelf moeten bijpassen. Wil je een kostendekkende behandeling, dan ben je dus wel aangewezen op reguliere ziekenhuizen.

Van bezuiniging in de gezondheidszorg kan dus alleen sprake zijn wanneer je mensen maar genoeg bang maakt voor behandelingen in het buitenland, de bureaucratie opvoert, en hen er zo van weerhoudt om voor hun rechten op goede gezondheidszorg op te komen (en de verzekeraars stellen alles in het werk om dat te bewerkstelligen), en door, zoals Hoogervorst doet, de vergoedingen te beperken door bepaalde behandelingen gewoon niet langer te vergoeden. Dat vanuit Hoogervorst's en Wiegel's (voorzitter van de verzekeraars)kennelijke gedachtengang: "Stel je voor dat iedereen - bij het gebrek aan goede tandartsen hier - vanaf 2002 gewoon naar een tandarts of orthodontidt over de grens gaat !" Wat men dan doet is simpel: vergoeding van de tandarts gaat eruit !

Een bezuiniging door goedkopere behandelingen in het buitenland bestaat niet. In het arrest VandeBraeckel van 14 juli 2002 heeft het EG-Hof van Justitie namelijk bepaald dat wanneer iemand in het buitenland goedkoper uit is dan in eigen land, de verzekeraar verplicht is aan de verzekerde het behaalde voordeel uit te betalen. Dat met name om te voorkomen dat landen in de EU de gezondheidszorg in eigen land zouden laten vervlakken, omdat het in het buitenland "toch veel goedkoper kan".

Ik pleit er derhalve (zie bij andere onderwerpen op dit forum) niet voor niets voor dat het hoog tijd wordt dat Nederalnd een meer constructieve opstelling aan de dag gaat leggen, en moet trachten haar gezondheidszorg tot "top of the bill" in Europa te maken. Met de open patientenmarkt van nu zou dat immers, door de te verwachten toevloed van zorgbehoevenden naar Nederlandse zorgverleners, een exportproduct van jewelste kunnen worden. En juist in een op dienstverlening aangewezen economie als Nederland zou dat een geweldig ontwikkelingsterrein kunnen zijn. Wat met tulpen, kaas en boter kan, kan immers ook met medische behandelingen, en de Nederlandse patient zelf heeft daar uiteindelijk ook het meeste baat bij. Waar men auto's exporteert, zijn die immers voor de binnenlandse consument het goedkoopst, en dat geldt voor elk exportproduct. In die zin is de enkel op verdediging en bezuiniging gerichte opstelling van Hoogervorst als misplaatste zuinigheid te bestempelen. Ik laat dan nog maar in het midden of de bezuinigingen wel stand kunnen houden, omdat het EG-recht zich ook tegen afkalving van de eigen gezondheidszorg verzet.

Kortom: het gezondheidszorgbeleid in Nederland is bedroevend te noemen, en de door dit kabinet gedemonstreerde calvinistische kruideniersmentaliteit, en het goedkope winstbejag van zorgverzekeraars staat juist lijnrecht tegenover en met volle rem op - voor zowel patient, als werkende in de zorg, als voor onze economie - meer wenselijk te achten ontwikkelingen.

Van Schaik