R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Van Lego tot Superieur…
Ik zit met een serieus probleem. Ik vind het erg moeilijk om er over te praten, aangezien het mijn grootste geheim is. Nog geen letter heb ik er met mensen over gesproken Toen ik klein was, een jaar of 7-8, speelde ik vaak met lego, ik maakte de meest logische en onlogische dingen. Vaak waren het kleine computers, waar ik toen al gek op was. Ik was zo gek op lego dat ik mijn bouwwerken. Die altijd heel compact waren, en zo makkelijk meegenomen konden worden, mee naar school en overal waar ik verscheen. Mijn hele leven draaide om die bouwwerken, en ik verzon er allemaal theorieen bij. Zoals dat het complexe computers waren. Dit heeft zo jarenlang geduurd. Toen ik wat ouder was, ik denk rond de 12-13 jaar, veranderde ik dit. Lego was voor kinderen, en zoals elke beginnende puber liet ik de lego langsaam los. Vanaf dat moment sloopte ik dingen uit elkaar, en haalde de micro-chips eruit, en nam ik ook weer overal mee naar toe. Ik kon er echt geen afstand van doen, en overal waar ik kwam was mijn microchip ook. Dit duurde ongveer tot mijn 17-18de. Op dat moment zag ik in dat het altijd bij me hebben van die bouwwerken en micro-chips alleen maar lastig was. Ik mocht het absoluut niet kwijt raken want dan verging mijn wereld.
De punt.
Wat ik nu ga schrijven is misschien voor jullie als buitenstaanders erg moeilijk te begrijpen, maar ik doe mijn best om het zo duidelijk mogelijk te maken. In 1999 brak er een nieuwe fase in mijn leven aan. Ik veranderde mijn objecten die ik altijd meedroeg in een simpele punt. Heel simpel een symbolisch klein vierkant blokje. Nu hoefde ik niks meer mee te nemen. En toch had ik iets wat mijn hele leven bij me bleef. Aan dat blokje verbond ik dingen. Met andere woorden, dat klein vierkante blokje was het symbool van iets. Maandenlang aan een computer programma, spel. Of wat dan ook op de computer. Ik zocht naar iets perfects. Iets wat perfect bij dat blokje paste, en waar ik mijn leven mee kon doen. Natuurlijk verdwenen deze programma’s na een tijdje, omdat er weer wat nieuws ontwikkeld was. En moest ik opzoek naar iets nieuws. Tot op de dag vandaag ben ik nog steeds druk aan het zoeken naar iets wat bij dat blokje past en waar ik mijn leven lang plezier van kan hebben. Maar ik denk dat ik het inmiddels gevonden heb...
Mijn naam.
Sinds augustus vorig jaar, verbind ik dat blokje aan mijn naam. Mijn naam staat symbolich aan dat blokje. Immers mijn naam is voor het leven, dus die gaat nooit meer weg. Ik denk nu dat ik gevonden heb wat ik wil. En er is een nieuwe fase ingegaan waar bij ik moet kijken of ik dit zo kan houden. Of dat er weer een nieuwe fase komt waarbij ik iets nieuws en nog iets beter kan vinden....
Ik heb er totaal geen moeite mee, ook al is het een zware last. Ik heb er tot nog toe mijn hele leven mee gezeten, en ik weet niet beter dan dat het zo bij me hoort. Roep nou niet ga naar een psyciater, want dat overweeg ik ook. Maar ik durf dit verhaal niet zo goed te vertellen. Ik vraag me zelfs af of er meer mensen op deze wereld zijn die hetzelfde als ik hebben. Maar eerlijk gezegd betwijfel ik het. Nou dat was mijn verhaal.... Zucht.....
[ Bericht 3% gewijzigd door Niek82 op 20-03-2004 02:19:59 ]
Ik zit met een serieus probleem. Ik vind het erg moeilijk om er over te praten, aangezien het mijn grootste geheim is. Nog geen letter heb ik er met mensen over gesproken Toen ik klein was, een jaar of 7-8, speelde ik vaak met lego, ik maakte de meest logische en onlogische dingen. Vaak waren het kleine computers, waar ik toen al gek op was. Ik was zo gek op lego dat ik mijn bouwwerken. Die altijd heel compact waren, en zo makkelijk meegenomen konden worden, mee naar school en overal waar ik verscheen. Mijn hele leven draaide om die bouwwerken, en ik verzon er allemaal theorieen bij. Zoals dat het complexe computers waren. Dit heeft zo jarenlang geduurd. Toen ik wat ouder was, ik denk rond de 12-13 jaar, veranderde ik dit. Lego was voor kinderen, en zoals elke beginnende puber liet ik de lego langsaam los. Vanaf dat moment sloopte ik dingen uit elkaar, en haalde de micro-chips eruit, en nam ik ook weer overal mee naar toe. Ik kon er echt geen afstand van doen, en overal waar ik kwam was mijn microchip ook. Dit duurde ongveer tot mijn 17-18de. Op dat moment zag ik in dat het altijd bij me hebben van die bouwwerken en micro-chips alleen maar lastig was. Ik mocht het absoluut niet kwijt raken want dan verging mijn wereld.
De punt.
Wat ik nu ga schrijven is misschien voor jullie als buitenstaanders erg moeilijk te begrijpen, maar ik doe mijn best om het zo duidelijk mogelijk te maken. In 1999 brak er een nieuwe fase in mijn leven aan. Ik veranderde mijn objecten die ik altijd meedroeg in een simpele punt. Heel simpel een symbolisch klein vierkant blokje. Nu hoefde ik niks meer mee te nemen. En toch had ik iets wat mijn hele leven bij me bleef. Aan dat blokje verbond ik dingen. Met andere woorden, dat klein vierkante blokje was het symbool van iets. Maandenlang aan een computer programma, spel. Of wat dan ook op de computer. Ik zocht naar iets perfects. Iets wat perfect bij dat blokje paste, en waar ik mijn leven mee kon doen. Natuurlijk verdwenen deze programma’s na een tijdje, omdat er weer wat nieuws ontwikkeld was. En moest ik opzoek naar iets nieuws. Tot op de dag vandaag ben ik nog steeds druk aan het zoeken naar iets wat bij dat blokje past en waar ik mijn leven lang plezier van kan hebben. Maar ik denk dat ik het inmiddels gevonden heb...
Mijn naam.
Sinds augustus vorig jaar, verbind ik dat blokje aan mijn naam. Mijn naam staat symbolich aan dat blokje. Immers mijn naam is voor het leven, dus die gaat nooit meer weg. Ik denk nu dat ik gevonden heb wat ik wil. En er is een nieuwe fase ingegaan waar bij ik moet kijken of ik dit zo kan houden. Of dat er weer een nieuwe fase komt waarbij ik iets nieuws en nog iets beter kan vinden....
Ik heb er totaal geen moeite mee, ook al is het een zware last. Ik heb er tot nog toe mijn hele leven mee gezeten, en ik weet niet beter dan dat het zo bij me hoort. Roep nou niet ga naar een psyciater, want dat overweeg ik ook. Maar ik durf dit verhaal niet zo goed te vertellen. Ik vraag me zelfs af of er meer mensen op deze wereld zijn die hetzelfde als ik hebben. Maar eerlijk gezegd betwijfel ik het. Nou dat was mijn verhaal.... Zucht.....
[ Bericht 3% gewijzigd door Niek82 op 20-03-2004 02:19:59 ]
En hier raak je me definitief kwijt. Waarom overweeg je naar een psychiater te gaan voor iets waar je totaal niet mee zit?quote:Ik heb er totaal geen moeite mee, ook al is het een zware last. Ik heb er tot nog toe mijn hele leven mee gezeten, en ik weet niet beter dan dat het zo bij me hoort. Roep nou niet ga naar een psyciater, want dat overweeg ik ook. Maar ik durf dit verhaal niet zo goed te vertellen. Ik vraag me zelfs af of er meer mensen op deze wereld zijn die hetzelfde als ik hebben. Maar eerlijk gezegd betwijfel ik het. Nou dat was mijn verhaal.... Zucht.....
Fases komen en gaan, misschien is het een idee om er niet zo over na te denken en je aandacht te richten op dingen die meer de moeite waard zijn.
Big dick.
Heb je een samenvatting?
Yvonne riep ergens: [b]Static is gewoon Static, je leeft met hem of niet.
Geen verborgen agenda's, trouw, grote muil, lief hartje, bang voor bloed, scheld FA's graag uit voor lul.[/b]
Geen verborgen agenda's, trouw, grote muil, lief hartje, bang voor bloed, scheld FA's graag uit voor lul.[/b]
Ik denk juist dat het goed is dat je het verteld. 1 van de grootste voordelen van internet is immers dat je zo makkelijk in contact kunt komen met andere mensen die hetzelfde (ongeveer) als jouw meemaken.
Tuurlijk zullen er enkele kutreply's komen, maar dat is het nadeel van internet, zelfs de grootste idioten kunnen er gebruik van maken
Tuurlijk zullen er enkele kutreply's komen, maar dat is het nadeel van internet, zelfs de grootste idioten kunnen er gebruik van maken
Zoek hulp.
FC Den Bosch | Standard Liege | Atletico Madrid | Lazio Roma | Alianza Lima | Chelsea | Dinamo Kiev
Corazón Alianza Lima Corazón para ganar a La Victoria volveremos para verte campeonar.
Corazón Alianza Lima Corazón para ganar a La Victoria volveremos para verte campeonar.
TS heeft geen trekje maar een blokje...quote:Op zaterdag 20 maart 2004 02:16 schreef angl2k het volgende:
maar wat is het probleem nou? ik bedoel ieder zn trekjes toch
Wat betreft het vragen om bevestiging: ik herken het zelf iig helemaal niet...
Maar heb je er zelf last van? Heb je het idee dat je jezelf in onmogelijke situaties manouvreert omdat je bepaalde gedachten aan dat blokje wil koppelen (ofzoiets) ? Zo ja, dan is een psychiater misschien wel een oplossing...
Als je er geen last van hebt... ach... vrolijk verder leven Don't fix it if it aint broke, toch?
Maar heb je er zelf last van? Heb je het idee dat je jezelf in onmogelijke situaties manouvreert omdat je bepaalde gedachten aan dat blokje wil koppelen (ofzoiets) ? Zo ja, dan is een psychiater misschien wel een oplossing...
Als je er geen last van hebt... ach... vrolijk verder leven Don't fix it if it aint broke, toch?
So this is how liberty dies... with thunderous applause.
Truth? What's so great about the truth? Try lying for a change, it's the currency of the world
Truth? What's so great about the truth? Try lying for a change, it's the currency of the world
, geniaal absurd dit.
Ik zie eigenlijk het probleem ook niet hoor... als je er toch verder zelf geen last van hebt, waarom er dan iets aan willen doen? Misschien groei je er nog overheen
Ik ben niet lui, ik bespaar energie
Loesje
Australie is veel te leuk! En tijd gaat veel te snel....
Loesje
Australie is veel te leuk! En tijd gaat veel te snel....
quote:Op zaterdag 20 maart 2004 02:17 schreef static het volgende:
Heb je een samenvatting?
Lees de faq eens... Beleid R&P
OT: ik snap niet zo goed wat precies het probleem is. Op zich ben je niet de enige die iets symbolisch met zich meedraagt. Dat je hele wereld op z'n kop staat als je je blokje een keer vergeet, doet me wel wat neurotisch aan (in de niet-wetenschappelijke betekenis overigens).
Je wilt weten of er meer mensen zijn die dit hebben. Dat zal vast wel. Ik herken het zelf niet. Heb wel altijd dingen bij me die ik liever niet vergeet (iets te eten, iets te drinken, paracetamol, geld, mn telefoon), maar ik ben niet compleet van het padje af als ik die dingen een keer niet bij me heb. Er is ook weinig symbolisch aan; het is eerder praktisch (wel eens in de nacht langs de weg stil gestaan, zonder telefoon en zonder een cent op zak....).
Muil houwe of ik sjoel d'r eentje in!
slotje, ik heb het gevoel dat er hier een grap word gemaakt.
burgerweeshuis
"de mens heeft geen smaak, tenzij hij opgegeten wordt."
woensdag 26 mei 2010 12:26 schreef Kluts het volgende: Een vicieuze cirkel heeft idd geen invalshoeken.
"de mens heeft geen smaak, tenzij hij opgegeten wordt."
woensdag 26 mei 2010 12:26 schreef Kluts het volgende: Een vicieuze cirkel heeft idd geen invalshoeken.
