Zwangerschap en geboorte deel 38

quote:

Op maandag 8 maart 2004 21:12 schreef miss_dynastie het volgende:

1 april 2004: beefcake en ShaoliN

Dat duurt nog hartstikke lang joh

Doet ik nog even fijn crossposten van mijn laatste post waar Miss_Dynastie zo om lachen moest (ik wilde jullie mijn avonturen bij de zwangerschapsyoga niet onthouden )

quote:

Nou, ik kan niet anders zeggen dat ze zich vandaag keurig gedragen heeft. Heb haar nauwelijks op versprekingen kunnen betrappen.
Alleen het huiswerk deed me wat vreemd kijken. Maar nu ben ik ook wel een erg argwanend iemand hoor.
We moesten maar eens opletten of we tijdens het poepen vanuit de buik persten of vanuit het . Hihi... Ik kan dat toch niet echt serieus nemen. Het zal wel ergens goed voor zijn hoop ik dan maar.
Nu wacht ik nog even op een fijne poepbeurt.
Hihi... Ik kan het niet eens serieus opschrijven zonder te lachen, echt niet! Ik zit nu nog te lachen.

Tjeetje dames wat zijn jullie weer druk geweest zeg maar ben bijgelezen

Heb een paar dagen van goede moeheid achter de rug dus heb niet gefokt

Xanthe jouw blijf ik gewoon in alles veel sterkte wensen, neem je tijd overal voor.

Catoot gezellie dat je ook weer is kwam beppen mooi meissie hoor Daniëlle

Tan wat een verschrikkelijke mooie en persoonlijke foto's

Jambo en Beefcake geniet van jullie zwangerschapsverlof voor je het weet krijg je het druk met een klein beebietje erbij

Anitra heel jammer dat je broer zich zo uit over zijn eigen verdriet kom maar lekker gewoon tegen ons aanbeppen.

Geloof dat ik zo'n beetje alles wel weer een beetje op orde heb ben af en toe zo harrie in de warrie niet te geloven

Tjeetje ben je eindelijk uitgetypt krijg je de volgende melding Sorry, je hebt niet de rechten om in dit topic te reageren aaaaarrrrrrrrgggghhhh maar tis goed gekomen thanx Miss_D voor het openen van Deel 38

Oooowww Anitra, wat een klotesituatie. Kan me voorstellen dat je het er moeilijk mee hebt. Denk je dat hij het er ook moeilijk mee heeft? Is er niemand in de familie die kan bemiddelen tussen jullie? Onzettend pijnlijk hoor als zoiets gebeurd in een familie. Zeker met dit soort belangrijke gebeurtenissen in een mensenleven. Juist dan wil je dicht bij elkaar zijn....

Helaas weet ik er alles vanaf... Ik heb sinds oktober een meningsverschil met mijn zus en onlangs geen geboortekaartje gekregen van haar dochtertje (terwijl ik wel meteen een felicitatie heb gestuurd in de hoop dat het goed zou komen), heb niks gehoord m.b.t. mijn zwangerschap en miskraam. Toch wil ik haar nu wel voor mijn huwelijk in mei uitnodigen omdat ik geen deuren dicht wil gooien, ik wil niet doen zoals zij heeft gedaan want daarmee doe je onherstelbare schade. Die beslissing is best moeilijk want nu ga ik misschien wel de hele trouwdag denken, misschien komt ze nog. Er gaat geen dag voorbij dat ik niet aan haar denk, het is gewoon een grote open wond... Zeker in deze tijd van onze levens, net als jij en je broer...

Maar wat ik wil zeggen Anitra, als je het enigszins op kan brengen doe dan niet zoals hij, draai je hoofd niet om, stuur juist wel een kaartje, laat het niet aan jou liggen, dan kan je jezelf dat nooit verwijten. Veel sterkte.

*ik breek ff in*

Hoi,Anitra en Merisse.

Wat een vervelende situatie voor jullie,moeilijk te begrijpen,dat fam.zo kan reageren,verdriet moet je dan juist delen denk je.Vooral ook,omdat bij Anitra de andere partij ,hetzelefde heeft meegemaakt.


Merisse,ga jij ook trouwen in Mei???Wat leuk,ik ook(voor de 2e keer)Ik ga 28 Mei trouwen,in Medemblik.Ben je al klaar met voorbereiden????

*ga weer terug naar 2e streepje,waar het op dit moment spannend voor mij is......*

Groetjes,Minoes.

Rick, bedankt!

_{voor de nieuwsgierigen...}

quote:

Op maandag 8 maart 2004 21:19 schreef dutchie het volgende:
Doet ik nog even fijn crossposten van mijn laatste post waar Miss_Dynastie zo om lachen moest (ik wilde jullie mijn avonturen bij de zwangerschapsyoga niet onthouden )

Dutchie, ik snap dat je huiswerk vreemd overkomt Je weet het ook wel fraai te beschrijven

Maar toch zit er wat in. Want als jij tijdens de bevalling moet persen, moet dat ook vanuit je buik komen en mag je niet uit je gezicht persen. Dat werkt namelijk niet, daar trekt die baby zich namelijk niks van aan Leg je kin maar eens op je borst (zorg dat je dit zonder toeschouwers doet ) en pers maar eens op je gezicht, dan voel je wel dat dat weinig nut heeft

Ik krijg de indruk dat jouw lerares niet uitlegt waarom ze zoiets vraagt en dan lijken zulke opdrachten vrij onzinnig inderdaad

Weet iemand een overzicht of iets van wat je ongeveer standaard aankomt?
Ik bevind mezelf momenteel in de gelukkige positie dat ik nog maar 2 kilo ben aangekomen. Ik was best wel bang dat ik heel veel zou zijn aangekomen nu al, omdat ik van mezelf al niet echt slank ben, maar ook niet te dik (67 kilo ben 1 meter 73). Maar nu vraag ik me af of er standaarden voor zijn ofzo, wat je moet aankomen?

quote:

Op dinsdag 9 maart 2004 09:45 schreef E.T. het volgende:
Rick, bedankt!

_{voor de nieuwsgierigen...}

Ik moest even denken, maar nu weet ik het

Luchtbel, daar is echt geen standaard voor. De ene komt 20 kilo aan, de ander 2, bij wijze van spreken. Daarom zijn er ook verloskundigen die niet meer wegen, het zegt namelijk heel erg weinig.
Ik ben zelf de eerste 20 weken alleen maar afgevallen, nu mijn buik duidelijk groter wordt kom ik pas langzaam aan. Maar het kan goed zijn dat ik de laatste 2 maanden opeens tonnetje rond word...geen peil op te trekken.

Ik heb voor een paar weken geleden een mail gestuurd, waarop ik een boel modder terug kreeg. Alles wat ik zeg word volledig uit zijn verband getrokken en er worden dingen bij gehaald die er totaal niks mee te maken hebben. Ik weet dat hij koppig is en vind dat hij altijd gelijk heeft, hij heeft het toch immers gemaakt? Hij heeft een eigen huis, een auto en 2 harleys voor de deur en een goeie baan (dankzij mijn oom!) En ik? Ik zit maar in een huur huis en heb momenteel geen baan en heb diverse relaties achtr de rug. Zo denkt hij. En dat krijg je er niet uit.
Merisse: Dat openwond idee komt me zeer bekend voor, je wil het niet die pijn, je wil er niet aan denken, maar iedere keer is het weer daar. Ik zal uit netheid wel een kaartje sturen, maar voorlopig hoef ik hem niet over de vloer te hebben. Die stress kan ik gewoon niet aan.
Aan de ene kant wil ik het opgelost zien, aan de ndere kant heb ik er totaal geen behoefte aan, kortom ik weet me geen raad dus. Misschien dat ik er nog eens een mail tegen aan gooi.
Bemiddelen in de familie gaat niet, mijn moeder is psychisch niet zo sterk en pa ach die trekt partij voor hem, zoals altijd. Zal nog wel een tijdje duren voordat dit uit mijn kop is

quote:

Op dinsdag 9 maart 2004 10:08 schreef Luchtbel het volgende:
Weet iemand een overzicht of iets van wat je ongeveer standaard aankomt?
Ik bevind mezelf momenteel in de gelukkige positie dat ik nog maar 2 kilo ben aangekomen. Ik was best wel bang dat ik heel veel zou zijn aangekomen nu al, omdat ik van mezelf al niet echt slank ben, maar ook niet te dik (67 kilo ben 1 meter 73). Maar nu vraag ik me af of er standaarden voor zijn ofzo, wat je moet aankomen?

Volledig los van dit topic, maar dit is een beetje tegen het zere been.
Met dit gewicht en deze lengte heb je een bmi van 22,4! Prima dus, gewoon slank dus.

Sorry van je zere been Maar ik ben wel een beetje uit verhouding van mezelf hoor Ik heb hele dunne armen en onderbenen maar wel altijd een buikje en merkwaardige bovenbenen, dussuh...Ik heb ook niet gezegd dat het niet prima was...maar ik heb wel aanleg om vrij snel dik(kig) te worden dus vandaar...

En Pluisje bedankt. Dat wist ik helemaal niet.

quote:

Op dinsdag 9 maart 2004 10:36 schreef Luchtbel het volgende:
Sorry van je zere been Maar ik ben wel een beetje uit verhouding van mezelf hoor Ik heb hele dunne armen en onderbenen maar wel altijd een buikje en merkwaardige bovenbenen, dussuh...Ik heb ook niet gezegd dat het niet prima was...maar ik heb wel aanleg om vrij snel dik(kig) te worden dus vandaar...

En Pluisje bedankt. Dat wist ik helemaal niet.

't is al goed hoor. Ik ben 1 cm korter dan jij en jij weegt zeg maar wat ik heel graag zou willen wegen, maar waarvoor ik 'nog' zo'n 15 kilo voor moet afvallen. Dus als iemand dan zegt dat ze niet echt slank is...
Ach ja, never mind...

Doe maar gewoon lekker uitbuiken, daar ben je tenslotte zwanger voor

Ja oke. Ik snap je ook wel, zou het denk ik ook niet echt leuk vinden als ik jou was en dit las, denk ik, overigens ben ik vorig jaar 8 kilo afgevallen, dus ik kan me er echt wel wat bij voorstellen.

Maar ik word echt fucking onzeker van die zwangerschap. Ik wil niet te veel aankomen en nu denk ik mmm moet ik eigenlijk niet meer zijn aangekomen

Luchtbel... Ik maak me daar ook heel druk om, maar dan juist omdat ik wèl best wat aankom! Heel naar, moet er zo vaak om huilen, omdat ik mezelf zo lelijk vind. Met dikke dijen en kont... Op die plekken zat altijd al beetje meer, maar paste dus wel altijd in maat 36 of 38. Nu niet natuurlijk, is ook niet erg, maar zou zo graag alleen maar wat extra's op buik hebben!
Word heel verdrietig van die kilo's en bubbels en kan het nauwelijks verkroppen dat ik er niet voor mag gaan lijnen. Ik heb een eetprobleem gehad en dik anderhalf jaar geleden is dat heel heftig geweest en at ik niet. Dat is nu allemaal voorbij, maar ik merk dat ik nu best graag mezelf weer niets te eten zou willen geven. Of in elk geval die controle terug wil. Ik woog toen uiteindelijk niks, ook helemaal niet goed, maar nu weer zoveel! Vind het heel moeiilijk...

Gemiddeld is tussen de 9 en 14 kilo. Maar ik hoor vaker méér dan 14 kilo dan minder dan 9, dus hoe ze aan de gemiddelden komen?

En meestal gaan die kilo's er wel weer af hoor, dus maak je niet al te druk. Je moet in ieder geval goed blijven eten, en zolang jij niet buitenproportioneel veel eet moet je je geen zorgen maken!!

Ik at bij alle zwangerschappen zo'n beetje hetzelfde, ik heb niet één zwangerschap vreetbuien gehad en toch wisselen de aantal kilo's enorm. Ik maak me er pas druk om als ik een jaar na de bevalling nog véél te zwaar ben.

quote:

Op dinsdag 9 maart 2004 10:45 schreef Brighteyes het volgende:

[..]

't is al goed hoor. Ik ben 1 cm korter dan jij en jij weegt zeg maar wat ik heel graag zou willen wegen, maar waarvoor ik 'nog' zo'n 15 kilo voor moet afvallen. Dus als iemand dan zegt dat ze niet echt slank is...
Ach ja, never mind...

Doe maar gewoon lekker uitbuiken, daar ben je tenslotte zwanger voor

_{mmm, ik zou ongeveer 10 kilo af moeten vallen en zo'n 10 cm moeten groeien voor dat bmi . Maar ja, ik ben dan ook gewoon een klein dikkerdje. Gelukkig ben ik nog niet verder aangekomen sinds ik zwanger ben.}

Ik heb uit verschillende bronnen (boeken, tijdschriften, internet) dat je gemiddeld zo'n 12 kilo aankomt. Ik heb zelfs ergens een lijstje gezien waar al die kilo's in gaan zitten, maar dat zou ik thuis weer even op moeten zoeken als je dat interessant vind Luchtbel.
Maar maak je geen zorgen als het meer of minder is hoor. Iedereen is anders en zolang de verloskundige nog niet denkt dat je niet genoeg aankomt is er niks aan de hand.

Sugar, probeer je lichaam de komende tijd te zien als "een huisje" voor je baby, in plaats van je eigen lichaam. Er is simpelweg geen controle op uit te oefenen, hoeveel je aankomt wordt voor een groot deel bepaald voor hormonen.
Je lichaam legt nu een reserve laagje aan voor de baby, dat is in de natuur zo geregeld.

quote:

Op dinsdag 9 maart 2004 11:31 schreef pluisje het volgende:
Sugar, probeer je lichaam de komende tijd te zien als "een huisje" voor je baby, in plaats van je eigen lichaam. Er is simpelweg geen controle op uit te oefenen, hoeveel je aankomt wordt voor een groot deel bepaald voor hormonen.
Je lichaam legt nu een reserve laagje aan voor de baby, dat is in de natuur zo geregeld.

Idd, ik kan daar soms moeilijk tegen. Je gaat een kind krijgen! Die krijg je niet voor niets! Ga dan ook niet lopen zeuren over de dingen die je ervoor moet laten of die het met je lichaam doet.
Ga dan het adoptie-traject in!

Je wordt mama, je kind heeft een goede omgeving nodig om in te groeien. En als dat z'n sporen acherlaat op je lichaam, jammer dan.

En kijk dan naar Tan als groot voorbeeld, want zij plooit altijd weer netjes terug. Dat gaat jou vast ook lukken.

quote:

Op dinsdag 9 maart 2004 11:24 schreef Sugar het volgende:
Luchtbel... Ik maak me daar ook heel druk om, maar dan juist omdat ik wèl best wat aankom! Heel naar, moet er zo vaak om huilen, omdat ik mezelf zo lelijk vind. Met dikke dijen en kont... Op die plekken zat altijd al beetje meer, maar paste dus wel altijd in maat 36 of 38. Nu niet natuurlijk, is ook niet erg, maar zou zo graag alleen maar wat extra's op buik hebben!
Word heel verdrietig van die kilo's en bubbels en kan het nauwelijks verkroppen dat ik er niet voor mag gaan lijnen. Ik heb een eetprobleem gehad en dik anderhalf jaar geleden is dat heel heftig geweest en at ik niet. Dat is nu allemaal voorbij, maar ik merk dat ik nu best graag mezelf weer niets te eten zou willen geven. Of in elk geval die controle terug wil. Ik woog toen uiteindelijk niks, ook helemaal niet goed, maar nu weer zoveel! Vind het heel moeiilijk...

Sugar, wat vervelend zeg. Ik moet zeggen dat ik ook al wat moeite heb met de herverdeling van vet op m'n lichaam. Ik ben nog niet aangekomen, maar mijn borsten/kont/heupen/buik/dijen zijn toch al merkbaar dikker. Daar baal ik wel van, maar ik weet dat het voor een goed doel is en daar houd ik me aan vast.

Toch snap ik wel wat je bedoeld. Zeker met jouw geschiedenis is dit niet makkelijk. Misschien kun je het er eens met je verloskundige over hebben? Daar zijn ze voor (zeker als jij je er zo ongelukkig door gaat voelen). Wie weet heeft zij een oplossing. Wellicht geeft ze je een lijst mee van wat je moet/mag eten en kun je daarmee een beetje controle uitvoeren op de situatie?

Als je maar wel oppast dat je niet ongezond gaat doen, hoor! Je kindje zal er in de eerste instantie niet veel van merken (behalve misschien de afvalstoffen als je daadwerkelijk afvalt), maar jij zal niet genoeg voedingsstoffen meer binnenkrijgen. En die heb jij ook heel hard nodig om de zwangerschap goed door te komen en om straks genoeg energie te hebben om voor je kindje te zorgen.
Succes ermee en een dikke

Piglet bedankt. Ik ga vanavond wel even naar de bieb dan zoek ik het wel even op.

M'n vraag was niet zeurderig bedoeld en het maak me ook niet uit als ik aan kom, ik wou alleen maar weten wat een beetje normaal was

Ik schat dat ik inmiddels al 20 kilo ben aangekomen. Misschien is het ook wel meer, misschien ook wel minder; na 15 kilo ben ik opgehouden met me te wegen. Het heeft toch geen zin. De één komt 5 kilo aan en de ander 30. Ik probeer goed te letten op wat ik eet en na de bevalling zal ik me wel druk maken over de overtollige kilo's.

ik kan me voorstellen dat je het er moeilijk mee hebt sugar. Na djen ben ik erg gegroeid en ik ben net in 2 jaar tijd door stress en suikerziekte (hypoglykemie) 40 kilo kwijt geraakt. Net nu ik na 9 jaar weer in maatje 38/40 pas ga ik dus weer dikker worden.
Ik had me er helemaal op in gesteld dat ik weer veel aan zou komen, maar dit keer tot nu toe nog niet, was ik in deze tijd met djen al 10 kilo aan gekomen, nu ben ik nog geen gram meer. Het is net hoe je hormonen reageren en daar heb je (helaas) geen controle over. Hou je vast aan wat plusije zegt: zie het als een huisje voor de kleine en probeer afstand te nemen van jezelf, verdomd moeilijk dat zeker, maar het is voor een goed doel!!!!