owkeequote:Op dinsdag 2 maart 2004 13:40 schreef qu63 het volgende:
en ik bedoelde dat we(de posters in dit topic) ongeveer hetzelfdr hebben
quote:Op dinsdag 2 maart 2004 13:53 schreef ReCreative het volgende:
Vandaag voel ik weinig bijzonders. Eigenlijk ben ik alleen maar moe. En jaaaah, da's m'n eigen schuld. Gister weer veel te laat geworden.
Wat ik ook wel constateer is dat veel mensen om mij heen momenteel erg met zichzelf bezig zijn. Veel mensen beschouwen zichzelf, trekken conclusies, proberen zichzelf te evalueren. In alle vormen overigens: werk, relaties, studie. Alsof iedereen ineens beseft dat er zo veel dingen beter kunnen. Alsof we allemaal een beetje bewuster worden.
Veel mensen durven hun "problemen" onder ogen te zien. Ze proberen het een naam te geven, een labeltje. Om vervolgens te kijken hoe ze zichzelf kunnen veranderen.
De meest gevoeligen onder ons voelen iets in de lucht hangen, maar ik denk dat veel meer mensen hier momenteel mee bezig zijn. Wat ben ik? Waarom heb ik problemen? Kan ik mezelf wijzigen? Wil ik mezelf wijzigen?
Herkennen meer mensen dit?
Ow ja, da's altijd zo'n ervaring om dit aan mensen te vertellen! Ik heb het vandaag en gisteren gedaan, bij een aantal mensen. Reacties zijn afwisselend. Soms is er begrip, anderen wijten het aan de lente die komt, sommigen maken een link met de ontdekkingen op Mars. Maar soms maken mensen je uit voor zweefkees. Leukquote:Op dinsdag 2 maart 2004 15:44 schreef Spliffunk het volgende:
Recreative om ook te reageren op jouw laatste vraag. De moeder van mijn vriendin had ook slecht geslapen, ik probeer ze duidelijk uit te leggen wat er aan de hand is, maar ik denk nog niet echt dat ze er echt klaar voor zijn. Vaak wordt het teruggeschoven op een "virus" of "het heerst", maar het is geen koorts het is leren omgaan met!
Ben ik wel met je eens, maar ik geloof ook dat veel mensen zo het lef niet hebben het er over te hebben. Is ook logisch, denk ik. Het is ook maar een voorbeeldje, hoor, van de mensen die ik in mijn omgeving tegenkom, het slaat niet op mezelf. Ik moet zeggen dat ik zelf nog een behoorlijk heldere kijk op de zaken heb momenteel, en echt problemen heb ik ook niet. Wat dat betreft kan ik mensen wel helpen als ze willen. Dat kan ik dan proberen, tenminstequote:edit recreative: jij zij iets over het oplossen van problemen he, er anders tegenaan kijken, het een labeltje geven ik denk dat we dat het beste samen kunnen doen. Kijk, je mag best bepaalde zaken voor jezelf houden, daar is niks mis mee, maar als je er niet uitkomt, dan moet je simpelweg erover praten toch?
Joh ik doe niets andersquote:Op dinsdag 2 maart 2004 13:53 schreef ReCreative het volgende:
Vandaag voel ik weinig bijzonders. Eigenlijk ben ik alleen maar moe. En jaaaah, da's m'n eigen schuld. Gister weer veel te laat geworden.
Wat ik ook wel constateer is dat veel mensen om mij heen momenteel erg met zichzelf bezig zijn. Veel mensen beschouwen zichzelf, trekken conclusies, proberen zichzelf te evalueren. In alle vormen overigens: werk, relaties, studie. Alsof iedereen ineens beseft dat er zo veel dingen beter kunnen. Alsof we allemaal een beetje bewuster worden.
Veel mensen durven hun "problemen" onder ogen te zien. Ze proberen het een naam te geven, een labeltje. Om vervolgens te kijken hoe ze zichzelf kunnen veranderen.
De meest gevoeligen onder ons voelen iets in de lucht hangen, maar ik denk dat veel meer mensen hier momenteel mee bezig zijn. Wat ben ik? Waarom heb ik problemen? Kan ik mezelf wijzigen? Wil ik mezelf wijzigen?
Herkennen meer mensen dit?
Het kan inderdaad een kwestie van gevoel zijn, maar het bewuster bezig zijn met jezelf is meer een handeling dan een gevoel, lijkt me. Het is misschien net als een hype van bijvoorbeeld een muziekstroming: de muziek wordt ontwikkeld, een aantal vindt het leuk (gevoel) en kopen de cd's met die muziek (handeling). Anderen vinden het eerst niks (geen gevoel) en ontwikkelen pas later (misschien onder invloed van diegenen die er wèl naar handelen) een interesse er voor (gevoel). Waarna zij er ook naar gaan luisteren (handeling).quote:Op donderdag 4 maart 2004 13:21 schreef Geartsjuh het volgende:
Misschien is de één er gevoeliger voor dan de ander??
De chosen-few-theoriequote:Op donderdag 4 maart 2004 13:38 schreef IrfieJ het volgende:
dat had ik ook idd.. heb met een zooi verschillende mensen gepraat hier over en er zijn mensen die echt niet snappen wat ik bedoel en mensen waarbij ik me verhaal niet een af hoeft te maken... lijkt wel een selectieve upgrade..
Ik denk dat jij de enige bent die daarover kan oordelen?quote:Op donderdag 4 maart 2004 14:17 schreef IrfieJ het volgende:
trouwens.. voor dat "vage" gevoel had ik echt een paar weken van depressie, heeft dat denk je er wat mee te maken?
Heh, ik ook!quote:Op donderdag 4 maart 2004 14:17 schreef IrfieJ het volgende:
trouwens.. voor dat "vage" gevoel had ik echt een paar weken van depressie, heeft dat denk je er wat mee te maken?
hoier hetzelfde, ook rond kerst begonnen, nergens zin in enzo, gaat nu wel iets beter maar extreem vrolijk nog steeds niet..quote:Op donderdag 4 maart 2004 14:47 schreef IrfieJ het volgende:
idd precies hetzelfde.. ongeveer met kerst begonnen.. eindelijk is het beter aan het worden.. maar extreem vrolijk voel ik me nou ook niet
Nog meer mensen! Hoe is het toch mogelijkquote:Op donderdag 4 maart 2004 21:33 schreef qu63 het volgende:
[..]
hoier hetzelfde, ook rond kerst begonnen, nergens zin in enzo, gaat nu wel iets beter maar extreem vrolijk nog steeds niet..
Tuinieren voor het slapengaan kan denk anders erg ontspannend werkenquote:Op dinsdag 2 maart 2004 15:44 schreef Spliffunk het volgende:
Sweetgirlie om even te reageren op youw post van hoe je je eventueel van de angsten etc. kan "bevrijden" om het zo maar ff te zeggen. Ikzelf ga s'avonds als ik in bed lig dus niet tuinieren, dan wil ik slapen. Mijn vriendin zegt ook wel dat ik een enorme denker ben dus ik denk over alles na, ik zie mensen ook van twee kanten..de wereld waarin slecht regeert en de wereld waarin goed regeert. Ik ben een "beetje" achterdochtig zegt ze weleens. Beetje heel erg want gisteravond kon ik er gewoon niet door slapen. Ik ben uiteindelijk toch in slaap gevallen en het was echt een dag vol leuke ervaringen, maar dan ga ik nadenken en dan zie ik alles ineens van een andere kant, dan vertrouw ik het ff niet meer. Dit gevoel komt vaak naar boven wanneer er tijden zoals deze zijn.
Het gevoel wat ik dan heb is eigenlijk meer te beschrijven als eindeloos en heel erg diep. Kijk, sweetgirlie ik heb zoiets van: toeval bestaat niet en misschien denk ik dan wel in een "waan" het leidt gewoon ergens naartoe, maar waarheen he
mischien leuk voor #irc..quote:Op donderdag 4 maart 2004 22:01 schreef sweetgirly het volgende:
[..]
Tuinieren voor het slapengaan kan denk anders erg ontspannend werken.
Nee, maar even serieus. Het is een voorbeeldje en misschien helpt gewoon weinig, al lijkt me dat stug. Kunst is misschien gewoon iets 'anders' te gaan doen en dat met je volledige aandacht, 100% dus (misschien is sexen met je vriendin een idee anders, ik noem maar iets). Het is moeilijk en vooral in het begin. Ben zelf ook een behoorlijke denker, maar ik probeer mezelf steeds minder druk te maken over dingen die het eigenlijk niet waard zijn. Want dat zijn de meeste dingen namelijk. En het is zo zonde van al je energie die je wel beter kunt gebruiken. Jij bent jij, je bent niet alles om je heen en zelf niet, je bent gewoon en laat jezelf zijn!
Je kan jezelf helemaal gaan opvreten over iets onbenulligs wat iemand gezegd heeft, je kan helemaal achterdochtig worden omdat je denkt dat ze (breed begrip) dat denken etc etc, maar ondertussen is diegene het allang vergeten en jij maalt erover door. Nou zijn gedachtes nou eenmaal moeilijk stop te zetten, maar je kan ze wel proberen af te leiden, een soort van in de maling nemen van je eigen gedachtes. En hoe meer je de uitdaging met je gedachtes aangaat, hoe minder het wordt of kan worden (denk ik in veel gevallen).
Aan de andere kant zijn gedachtes weer erg mooi, bijvoorbeeld het creatieve aspect ervan. En het laten 'leiden' zoals je zelf zegt, 'waar zullen mijn gedachtes heen gaan, hoever kunnen ze gaan, waar zal het eindigen als ik het laat gaan' etc. Je brein kan je misschien vergelijken met één grote, chaotische verkeerssituatie, met talloze wegen, stoplichten, files en noem maar op, 'wat als je die kant op gaat etc'. Alsof je brein erom vraagt, ontwart te worden, alsof het schreeuwt naar verkeersleiders, die het verkeer in goede banen leidt.
Het verschil is echter of het verkeer voor de drukte zorgt of dat jezelf diegene bent achter het stuur. Ik zou zeggen, is het veelal het verkeer die bij voorbaat voor de drukte zorgt en tot een chaotische verkeersboel leidt, stel je een bulldozer voor die al die auto's wegmaait, wéét dat het het verkeer is. Daarbij hoe beter en veiliger iemand in een auto zit, hoe zekerder hij de weg zal en kan opgaan en niet (meer zo snel) in paniek raakt van die chaotische verkeerstoestanden. denk ik
nou hoeft dit misschien niet altijd te gelden en vergeef me mijn vage uitleg![]()
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |