Aardbeving Marokko

quote:

Op dinsdag 2 maart 2004 18:16 schreef Monidique het volgende:

[..]

Omdat dat er niets mee te maken had.
[..]

Dat maakt niet uit, het gaat er om dat Nederland voor zijn burgers moet zorgen en niet dat een ander land dat doet.

quote:

Op dinsdag 2 maart 2004 18:35 schreef Refragmental het volgende:
Waarom doet Marokko niks en moet alles van de Nederlandse regering komen?

quote:

Ik ben benieuwd op je antwoord.

quote:

Op dinsdag 2 maart 2004 18:46 schreef Monidique het volgende:

[..]

Marokko is geloof ik bezig met het uitgraven van mensen en wat ze voor deze specifieke mensen doen is mij niet bekend.

quote:

[..]

Nee, het heeft er niets mee te maken. Het maakt mij niet uit of ze het afschaffen, of dat ze het voor iedereen toestaan, of dat ze er whatever mee doen. Het gaat er om dat Nederland voor Nederlanders zorgt. Zo simpel ligt het.

quote:

Op dinsdag 2 maart 2004 18:54 schreef Refragmental het volgende:
HET HEEFT ER ALLES MEE TE MAKEN!!!
Waarom snap je dit niet.
Nederland zorgt voor de Nederlander, maar wat heeft de familie van die nederlander in het buitenland ermee te maken? Daar heeft de Nederlandse regering geen flikker mee te maken.

quote:

Ik heb trouwens nog steeds geen antwoord.
Wat als morgen een ramp gebeurt in Italie, moet nederland dan maar tickets uitdelen aan alle italianen in nederland? Wat als er morgen een ramp gebeurt in China, zijn we dan verplicht om tickets uit te delen aan alle chinezen in nederland?

quote:

Op dinsdag 2 maart 2004 19:06 schreef Monidique het volgende:

[..]

Nee, want HET HEEFT ER ALLES MEE TE MAKEN!!! heeft niets te maken met de daarop volgende drie regels. Het gaat niet om die families, het gaat om de mensen in Nederland, waar ik het dus over heb.

quote:

Op dinsdag 2 maart 2004 18:54 schreef Refragmental het volgende:

[..]


Ik heb trouwens nog steeds geen antwoord.
Wat als morgen een ramp gebeurt in Italie, moet nederland dan maar tickets uitdelen aan alle italianen in nederland? Wat als er morgen een ramp gebeurt in China, zijn we dan verplicht om tickets uit te delen aan alle chinezen in nederland?

quote:

Bijzondere bijstand
Wat is de bijzondere bijstand?


Iedereen heeft wel eens extra kosten. Vaak als gevolg van een bijzondere situatie. Als u bijzondere en noodzakelijke kosten moet maken, dan wordt niet altijd van u verwacht dat u die kosten helemaal zelf betaalt. Soms kunt u die kosten niet zelf betalen, omdat uw inkomsten laag zijn. Dan kan bijzondere bijstand uitkomst bieden. Iedereen met een inkomen rond het minimum kan bijzondere bijstand aanvragen. Bijvoorbeeld voor de kosten van een noodzakelijke verhuizing. Bijzondere bijstand is ook mogelijk voor kosten die u maakt om te kunnen werken, bijvoorbeeld voor een opleiding en/of kinderopvang. Soms kan bijzondere bijstand ook worden verstrekt voor de aanschaf of vervanging van duurzame gebruiksgoederen zoals een koelkast of wasmachine. Bijzondere bijstand voor duurzame gebruiksgoederen wordt meestal verstrekt in de vorm van een geldlening die moet worden terugbetaald. Wanneer u niet in aanmerking komt voor een lening bij de Stadsbank Haarlem is het mogelijk een aanvraag in te dienen.

In principe is bijzondere bijstand bedoeld voor alle inwoners van Haarlem. Er bestaat geen volledige lijst van kosten waarvoor u bijzondere bijstand kunt krijgen, omdat de vergoeding afhangt van uw individuele omstandigheden.

quote:

Op dinsdag 2 maart 2004 19:27 schreef zoalshetis het volgende:

bovendien snap ik eigenlijk waarom je het hier uberhaupt de hele tijd hebt over kosten/baten. doe eens wat barmhartiger.

quote:

Op dinsdag 2 maart 2004 19:27 schreef zoalshetis het volgende:

[..]

wat heb jij toch een gebrek aan inschattingsvermogen. ik lees je zielige betoogjes nu al een tijdje vrij gelaten en denk dat ik je nu maar eens duidelijk moet maken dat er ook zoiets als een uitzondering bestaat. bovendien zou ik het mooi vinden als nederland de tickets zou betalen voor de italianen of chinezen of who ever die daar familie heeft zitten ten tijde van een ramp. wellicht sluit de overheid deals met vliegmaatschappijen die het nou ook niet razend druk schijnen te hebben. bovendien snap ik eigenlijk niet waarom je het hier uberhaupt de hele tijd hebt over kosten/baten. doe eens wat barmhartiger.

quote:

Ingezamelde geld aardbeving ongebruikt

Het overgrote deel van de 1 miljoen euro die in Nederland werd ingezameld na de aardbeving in Marokko ligt nog ongebruikt bij de hulporganisaties. En dat terwijl 1500 dakloze Marokkanen nog steeds onder erbarmelijke omstandigheden in tentenkampen leven.

De daklozen in het noorden van Marokko zijn teleurgesteld over de situatie. Volgens H. Wemmers van Mensen in Nood/Cordaid is een groot gedeelte van het geld is nog niet besteed omdat het geld is binnengekomen via particuliere organisaties.

"Cordaid wil als niet-gouvernementele organisatie dat geld graag via particuliere kanalen besteden. Maar daar geeft de Marokkaanse overheid weinig tot geen ruimte toe", aldus Wemmers. Cordaid vreest dat door de ontstane situatie daklozen ook de koude winter in tenten moeten doorbrengen.

Bij de aardbeving van 24 februari, die een kracht had van 6,5 op de schaal van Richter, kwamen 620 mensen om het leven. De woningen van 14.000 families werden beschadigd of verwoest.

quote:

Op zaterdag 9 oktober 2004 19:58 schreef Marksen het volgende:
Ben net terug uit de Rif, en inderdaad: de gearabiseerde kleptocratische boevenbende in Rabat heeft de zakken goed gevuld dit jaar. Talloze gezinnen leven heden ten dage nog steeds op straat in provisorisch opgezette tenten. En waar het geld gebleven is? Joost mag het weten.

Het is niet alleen het grootste deel van de 1 miljoen euro uit Nederland dat “ongebruikt” is; het totale bedrag wat aan hulp is binnengekomen, ongeveer 295 miljoen euro is “ongebruikt.” Van het geld dat wél gebruikt wordt, worden opeens allerlei infrastructurele projecten en overheidsgebouwen mee bekostigd, en worden er hier en daar wat zoethoudertjes aan de bevolking uitgedeeld (wat zakken cement, wat schroot en bakstenen, veelal niet toereikend) en een bouwtekening om volgens de nieuwe bouwvoorschriften een ‘earthquake-proof’ hutje te bouwen.

Meteen de eerste dagen na de aardbeving werd de afkeer jegens het boevenregime in Rabat overduidelijk zichtbaar, dit gevoel is sindsdien door de gang van zaken alleen maar sterker geworden onder de mensen; velen spreken niet meer van ‘Marokko’ maar ‘de Rif’ en niet meer van ‘Marokkanen’ maar ‘Riffijnen.’ Onlangs zijn er verschillende demonstraties door het leger met harde hand de kop ingedrukt.

Mensen in Nood/Cordaid: Stuur die 1 miljoen euro a.u.b. naar een integere organisatie die zich inzet in Darfur o.i.d., maar niet naar het boevenregime in Rabat.

quote:

De aardbeving doet het Riffijns nationalisme weer opleven
El País, 01-03-04 (vertaling Alfredo)

De aardbeving die de provincie Alhucemas trof, een van de armste gebieden van het land, heeft het Riffijns nationalisme aangewakkerd. Abderramán, 20 jaar oud, begon te klagen over de politie die een bestelwagen geladen met melk beschermde, ze weigerde hem iets te geven en hij begon nationalistisch leuzen te roepen: “Wij zijn Rifijnen, wij zijn Imazighen, wij zijn geen Arabieren noch Marokkanen” . Anderen jongeren om hem heen lieten duidelijk merken dat zij het met hem eens waren. Een van hun draagt een jas met een embleem waarop het gezicht van Abdelkrim, de leider van de Riffijnse opstand tegen Spanje, geprint is.

In Alhucemas en in de omringende dorpjes worden spontaan leuzen geroepen die doen denken aan de opstand van Imazighen in Algerije.
“Hassan II verafschuwde de Rif,” vertelde een zakenman uit Alhucemas, “en deed sinds 1956 niets om het gebied te ontwikkelen.”
Mohamed VI probeert de relatie met het noorden te verbeteren. Zijn eerste reis als koning maakte hij naar het Rif, en hij brengt jaarlijks een deel van de zomer door in Tetuán. Maar de taak is enorm zwaar.

De bouwsector is de enige sector waarin men werk kan vinden in Alhucemas want die wordt gestimuleerd door emigranten in Europa (vooral in Benelux). Behalve drie fabrieken die bakstenen en tegels produceren, zijn voor de rest alle fabrieken in de omgeving gesloten.
Bewoner Mussa: “Ik denk dat de manier waarop de hulp aan de aardbevingsslachtoffers is georganiseerd aan de dag heeft gelegd dat de autoriteiten een taak hebben laten liggen om de infrastructuur in dit gebied te verbeteren. En dat moeten ze recht zetten in de komende jaren. We kunnen dus zeggen dat er geen ongeluk zo groot is, of er komt nog wel iets goeds”.

quote:

Riffijnen voelen zich achtergesteld
Haagsche Courant, 26-02-04

De bewoners van de door een aardbeving getroffen streek rond het Marokkaanse El Hoceima zijn zeer ontevreden over de hulp door de regering. Op de dag na de aardbeving, die al zeshonderd levens heeft geëist, vonden zelfs demonstraties plaats. De bewoners van het Rif-gebergte voelen zich achtergesteld.

AL HOCEIMA | Zo'n driehonderd voornamelijk jonge mannen lopen luid schreeuwend langs de kant van de weg richting El Hoceima. Ze zijn woedend. Een tractor met tientallen mannen sluit de stoet. Geen vlaggen of spandoeken, alleen boze stemmen.

Ze hebben hun eigen ordedienst: een jongen met een fluit die de auto's die van beide kanten op de smalle, kronkelige tweebaansweg aankomen, langs de demonstranten dirigeert. Het is een spontane demonstratie waarin de slachtoffers van de aardbeving van dinsdag hun onvrede uiten. "Niemand doet iets, we hebben nog geen tent gekregen, geen eten, geen medicijnen, niets! De regering doet niets! De koning doet niets!" De jongeman spuugt zijn woorden uit, zweetparels op het voorhoofd. Het harde, armoedige leven in de bergen van de Rif heeft sporen nagelaten in zijn gezicht, de huid veranderd in droog leer, de lippen laten barsten. Anderen bevestigen zijn verhaal en roepen leuzen. "Alles is altijd op Rabat gericht", legt de jongen in gebrekkig Nederlands uit. "Wij worden altijd overgeslagen. Rabat is ver weg, en het kan de regering niets schelen hoe wij het hier hebben, zonder werk, zonder goede voorzieningen, zonder goede wegen. En nu doen zo ook niks. Er zijn kinderen die dakloos zijn geworden, van wie de ouders omgekomen zijn, die op straat staan." En verder trekt de stoet, op naar de 'wali' in El Hoceima, de regeringsvertegenwoordiger in de regio. Het wemelt inmiddels van de militairen, gendarmes en politie in Inzourem, El Hoceima en langs de verbindingswegen tussen de dorpen.

Tientallen soldaten zetten langs de weg hun tentjes op; er rijden trucks met nog veel meer soldaten die verveeld voor zich uitkijken. Zij zijn gekomen om hulp te verlenen, of moeten zij er meer op toe te zien dat de bevolking niet te opstandig wordt? De soldaten zijn met gemengde gevoelens ontvangen. De hulp komt aan de late kant en de soldaten hebben niet echt verstand van puinruimen en mensen redden. En het zijn wel soldaten van hetzelfde leger dat in 1984 de bevolking beschoot toen die in opstand kwam tegen de verhoging van de brood- en spijsolieprijzen. Geen Riffijn die dat niet weet.

Spanning
De verhouding tussen de Riffijnen en de centrale regering in Rabat is vanouds gespannen. De Riffijnen voelen zich achtergesteld, en de regering heeft in het verleden soms harde middelen ingezet om de regio in het gareel te houden. "Ik ben Riffijn, geen Marokkaan", zegt Abdelkarim el-Kattani, "en dat is heel wat anders. Wij zijn anders dan de arabieren uit Rabat." In de heuvels van Aït Karama laat hij de overblijfselen zien van zijn traditionele Berberwoning, lange smalle kamers die in een vierkant gebouwd zijn, zodat er een binnenplaats ontstaat. Er is niet veel van over. De lemen stenen zijn verbrokkeld, broos geworden door de hevige regens die de streek de laatste weken geteisterd hebben. De aardbeving was meer dan het bouwsel kon verdragen. Daarom zijn de meeste slachtoffers ook gevallen op het platteland, waar meer van deze traditionele lemen boerenwoningen staan dan in de steden, waar de meeste huizen uit gewapend beton zijn opgetrokken.

Abdulkarim en zijn gezin hebben de aardbeving zelf goed doorstaan. "Wij schrokken zo ontzettend, we zijn meteen naar buiten gerend. We hebben de rest van de nacht buiten doorgebracht, thee gemaakt, brood gegeten en gewacht tot het licht werd. En ook nu nog slapen we buiten. We hebben de schrik goed te pakken." Intussen blijft het weer wisselvallig, met overvloedige regens, en overdag af en toe een warme zon. Gisteren waren er twee naschokken; bij de eerste, die volgens sommige berichten een kracht van vijf op de schaal van Richter had, zijn nog een paar gebouwen ingestort en mensen omgekomen. Het zal nog lang duren voordat El Hoceima van de schok bekomen is en de mensen zich er weer veilig wanen.