MuadDib | dinsdag 17 februari 2004 @ 17:55 |
quote:uit deel 22 ![]() U2 - The Joshua Tree Naar aanleiding van hun overwinning in het Song van het jaar 1987 toernooi The Joshua Tree weer eens opgezet. Overigens had ik liever With Or Without You zien winnen maar dat terzijde. TJT vind ik een van de beste U2 albums, zo niet HET beste album (maar dat wisselt nog wel eens met The Unforgettable Fire en Achtung Baby). Alleen had I Still Haven't Found... er wat mij betreft niet op hoeven staan, maar het zij de heren vergeven. | |
Zander | dinsdag 17 februari 2004 @ 18:00 |
![]() Matthew Shipp - Equilibrium Matthew Shipp is een van de meest verfrissende avantgarde jazz-pianisten van de laatste tijd. Hoewel, jazz is misschien een beetje een al te bekrompen omschrijving, want op deze plaat zijn ook veel klassieke invloeden te vinden en wordt er ook nog lustig met electronische effecten en hiphop-ritmes ge-experimenteerd. De bezetting bestaat verder uit een drummer, bassist, vibrafoon-speler en twee electronica-types. Om de Allmusic Guide te citeren: "Shipp, whose restless vision is never clouded by grandiosity or pretense, has become the most important pianist on the scene today. Equilibrium is soul music for the mind." en dat is in dit geval zeker niet overdreven. | |
Summoner | woensdag 18 februari 2004 @ 02:08 |
![]() Solefald - Pills Against the Ageless Ills Zo tussen het avantgarde metal meesterwerk "Neonism" en de meest recente plaat "In Harmonia Universali" in, is "Pills Against the Ageless Ills" een vrij metal-gericht Solefald album. Muzikaal niet de meest interessante plaat van het Frans/Noorse duo, maar kwalitatief ijzersterk. Het concept is bizar en boeiend: quote: | |
Mark | woensdag 18 februari 2004 @ 08:11 |
A Perfect Circle - Thirteenth step Tja, wat moet je over dit album en deze band nog melden wat de afgelopen tijd nog niet gezegd is? Deze "hobbyband" van Maynard James Keenan (Tool) en Billy Howerdel is de laatste tijd verworden tot een soort All Star Alt Rockband, met de toevoeging van James Iha (Smashing Pumpkins), Jeordie White (Marilyn Manson) en Josh Freese (teveel om op te noemen Het album is inmiddels gemeengoed. Mijn favoriet is toch wel "The noose", waarop goed te horen is dat Maynard een echte Zanger is. Maar eigenlijk staat dit album vol juweeltjes.... | |
dragonstef | woensdag 18 februari 2004 @ 08:15 |
kan er geen plaatje bij prikken, maaruh The White Stripes - Elephant Voor iedereen die van poprock houdt. Dit is een plaat met een verrijkende sound, met voor ieder wat wils. | |
Mark | woensdag 18 februari 2004 @ 09:03 |
![]() Entombed - Wolverine Blues Het Zweedse Entombed onstond uit Nihilist en was en van de eerste grote Europese deathmetal-bands. Debuutalbum "Left Hand Path" is in dat genre een klassieker. Maar Entombed is een van de weinige bands, die zichzelf ontwikkelden en kwam uit bij een stijl, die ze zelf death 'n roll noemen. Keihard, maar met een "edge". "Wolverine blues" is in dat opzicht ook een klassieker: 10 keiharde nummers, eindigend met een hartgrondig "FUCK!" Nicke Andersson vertrok later overigens om The Hellacopters op te richten | |
Mark | woensdag 18 februari 2004 @ 10:04 |
![]() The Ramones - Hey! Ho! Let's go: the Anthology De ultieme verzameling van The Ramones: 58 nummers en een mooi hardcover boek(je) erbij. Alle klassiekers staan er op, dus eigenlijk kunnen we volstaan met: HEY! HO! LET'S GO!!! | |
ArjanL | woensdag 18 februari 2004 @ 11:25 |
![]() Five for Fighting - Boat Parade Het nummer Boat Parade van Five for Fighting is één van mijn favoriete nummers. Het album America Town is alweer een tijdje uit en sinds vorige week ligt hun nieuwe album Battle for Everything in de winkel. Five for Fighting is het project van singer-songwriter John Ondrasik en is bekend van voornamelijk Superman (It's not easy), Easy Tonight en Something About You (horloge reclame volgens mij). | |
Tokus | woensdag 18 februari 2004 @ 11:45 |
![]() 36 Crazyfists - A Snow Capped Romance Het tweede album van 36 Crazyfists (uit Alaska) viel vanochtend in m'n bus. De sound is niet al teveel gewijzigd van voorganger Bitterness The Star, en de typische zang van Brock Lindow is ook nog steeds aanwezig. Wederom een erg leuk (emo?)metal plaatje. Jammergenoeg had ik 'm al aan iemand anders beloofd. Naja, ik bak wel even een kopie totdat hij in de winkels ligt. | |
Davidboaz | woensdag 18 februari 2004 @ 12:00 |
![]() Comfortably Numb is op ID&T, een vreselijk nmmer; doet me denken aan Stayin' Alive. | |
teknomist | woensdag 18 februari 2004 @ 13:45 |
Speedy J - Loadboxer Hij is misschien al weer een beetje gedateerd maar ik heb het stof er maar weer eens vanaf gehaald. Dit is harde techno van een superhoog niveau met alle ingrediënten wat hardtechno nodig heeft: funk, stuiterende en pompende beats, industriële strings en filters. Speedy J heeft de uiltieme symbiose kunnen vinden tussen dansvloergeoriënteerde muziek en compositietechnisch gezien muziek van een hoog muzikaal niveau. Het album begint rustig met mooie, diepe en rustig voortkabbelende beats en na ongeveer de helft breekt de hel los. Deze plaat is nog steeds zijn tijd ver vooruit en je kunt er nog niet bij stil zitten ook... Toppertje dus | |
Z | woensdag 18 februari 2004 @ 13:46 |
Ik plaats ff een tvp, dan denk ik er tenminste nog eens aan om in dit interessante topic te posten! | |
Mark | woensdag 18 februari 2004 @ 15:57 |
![]() Probot Een project van Dave Grohl om met 11 verschillende metalzangers samen te werken, die allen hun sporen wel verdiend hebben. Lemmy, Cronos, Max Cavalera, King Diamond, Snake (Voivod), Eric Wagner (Trouble) wekken natuurlijk de interesse! Ik heb hem zojuist pas gekocht, dus veel valt er nu nog niet over te zeggen, maar hij is in ieder geval allesbehalve subtiel | |
Z | woensdag 18 februari 2004 @ 16:09 |
quote:Ben wel benieuwd wat je er uiteindellijk van vindt... De recensies waren niet al te enthousiast namelijk. | |
fripper | woensdag 18 februari 2004 @ 20:20 |
![]() Good Vibrations : Thirty Years Of The Beach Boys Daar komen we de avond wel mee door. Ik ben voor de verandering maar eens bij disc 5 begonnen. | |
Zander | woensdag 18 februari 2004 @ 20:40 |
![]() Kool and the Gang - Live at PJ's (1971) Ja ja, van hun hits als "Cherish" en "Celebration" krijg ik ook acute vomeer-neigingen maar ooit, in een ver grijs verleden, maakte Kool and the Gang geen gelikte bagger, maar was het een strakke band die moeiteloos funk, soul en jazz wist te mixen. Dit is een van hun eerste platen, en hij is naderhand helemaal leeggesampled door hiphoppers. De Beastie Boys hebben zelfs een nummer getiteld "Live at PJ's" op een van hun platen staan als tribute. Fijne plaat. | |
Z | woensdag 18 februari 2004 @ 20:49 |
![]() June of 44 - Four Great Points Niet zo heel bekend denk ik zo. Volgens de amg is de muziek van 'June of 44' het best te omschrijven als: Dat Experimentele vind ik nog wel mee vallen trouwens, het zijn redelijk rustige en mooie nummer. Als Similar Artists wordt ook nog Tortoise genoemd, dat klopt wel qua sfeer, June of 44 gebruikt alleen de gitaar waar Tortoise het vooral van de electronica moet hebben. Volgens mij is de band redelijk groot in Amerika, ik hoor ze wel eens op een Amerikaanse zender, en ze hebben een foto op de AMG. | |
Jimmy | woensdag 18 februari 2004 @ 20:53 |
![]() Vaux - Set it to blow
Een live show die staat als een huis. 3 gitaren, 1 basgitaar, een retestrakke drummer en een zanger die zowel kan zingen, schreeuwen als krijsen. Superstrakke punkmetal. | |
ArjanL | donderdag 19 februari 2004 @ 21:12 |
![]() The Coral Nightfreak and the Sons of becker Ik heb net in een of andere vreemde opwelling deze CD gekocht, maar ja zo heb ik mn collectie bij elkaar gekregen natuurlijk... (Het is trouwen hun 2,5ste album omdat dit een mini is of zoiets...er staan 11 nummers op maar wel lekker kort allemaal...) | |
mr_cucumber | donderdag 19 februari 2004 @ 21:41 |
![]() Ion Dissonance - Breathing is Irrelevant Geniaal gestoorde band in het straatje van bands als Dillinger Escape Plan, Burnt by the Sun, Red Chord, met een vleugje Meshuggah. quote:Dikke aanrader als bovenstaande namen je aanspreken ![]() | |
Summoner | donderdag 19 februari 2004 @ 21:47 |
![]() Machine Head - Burn My Eyes Verbluffend dat deze plaat alweer bijna tien jaar oud is. Ik kocht hem in de periode dat m'n liefde voor metal zich wat aan het uitbreiden was. "Burn My Eyes" is, evenals de oude Iron Maiden en Metallica albums, een aangename nostalgische trip. | |
mr_cucumber | donderdag 19 februari 2004 @ 22:29 |
quote:Teken dat je oud begint te worden heer Summo ![]()
Even bijkomen na het geweld van Ion Dissonance, prachtige dromerige muziek zoals ze die volgens mij alleen in IJsland zo kunnen maken quote: | |
Z | donderdag 19 februari 2004 @ 22:34 |
quote:En ze zijn nog mooi ook! | |
mr_cucumber | donderdag 19 februari 2004 @ 22:40 |
quote:oei inderdaad! Volgens mijn ben ik spontaan verliefd geworden ![]() | |
Z | donderdag 19 februari 2004 @ 22:41 |
quote:Dit is trouwens een hoesje van Belle & Sebastian, | |
mr_cucumber | donderdag 19 februari 2004 @ 22:45 |
quote:Lijkt dat enigzins op Mum en aanverwante bands? Mum speelt trouwens 17 april in Nighttown R'dam | |
Summoner | donderdag 19 februari 2004 @ 23:07 |
quote: ![]() Ik ben weer met Pornographer Cain en Philosopher Fuck bezig. | |
Z | donderdag 19 februari 2004 @ 23:20 |
quote:Nee totaal niet. Zal eens nadenken wat ik voor je kan verzinnen. Mum is niet echt mijn muziek. Op hun site kan je het één en ander downloaden, oa een leuke dj-set! | |
mr_cucumber | donderdag 19 februari 2004 @ 23:28 |
Hmm, dat vind ik toch wel de 'minste' (relatief gezien dan) van Solefald. Phlebotomized - Skycontact Wat mij betreft een van de beste bands die Nederland gekent heeft op metalgebied, erg originele mix van deathmetal en popmuziek, af en toe erg spacy. Jammer dat ze gekapt zijn. | |
Summoner | donderdag 19 februari 2004 @ 23:31 |
quote:Ik vind hem wel toffer dan het debuutalbum. ![]() | |
mr_cucumber | donderdag 19 februari 2004 @ 23:33 |
Dat is Lineair Scaffold ofzo toch? Ben even te lui om het op te zoeken | |
Summoner | maandag 23 februari 2004 @ 02:31 |
Yesssss Q-ball. Al is die natuurlijk ook erg goed, alles van die twee bastards is goed. ![]() | |
dwerg | maandag 23 februari 2004 @ 20:49 |
Franz Ferdinand - Take me out In recensies is dit bandje vergeleken met Pulp, maar ik hoor echt weinig overeenkomsten. Bovendien denk ik dat ze met dit nummer al beter gaan scoren dan Pulp ooit heeft gedaan (met Disco2000). De eerste minuut van Take me out is 100% Strokes, daarna volgt het meest catchy stukje muziek dat ik de afgelopen twee maanden heb gehoord. | |
Seborik | maandag 23 februari 2004 @ 22:28 |
Your gift from the festival of summer 2000 Dit is een verzamelaar van een gothicrockfestival van het label Oblivion. De cd werd daar gratis uitgedeeld. Er staan allemaal gave nummers op, nou ja, bijna allemaal. Artiesten die erop staan zijn Fields of The Nephilim, Cassandra Complex, Welle: Erdball, Catastrophe Ballet, C-Tec en nog wat andere. | |
Summoner | maandag 23 februari 2004 @ 22:43 |
Beasty Boys - Paul's Boutique Always a thrill givin' this mother a spin or two... Thick-ass beats & lotsa cool samples. | |
Summoner | maandag 23 februari 2004 @ 23:44 |
![]() Dälek - From Filthy Tongue of Gods and Griots Lekkere afwijkende experimentele hiphop plaat. Deze recensie van allmusic just about covers it: quote: | |
nipeng | woensdag 25 februari 2004 @ 11:45 |
Sons of Otis - Spacejumbofudge![]() Verschrikkelijk lekkere spacey, psychedelische doom. Lekker veel vervorming, echo en flink wat ruis. | |
fripper | woensdag 25 februari 2004 @ 22:34 |
![]() Jansen Barbieri Karn - Beginning to Melt - Medium Series Vol 1. Verzamel-cd van allerlei projecten waar de 3 ex-Japan leden in 1993 mee bezig waren. Voornamelijk instrumentaal, vaak tegen de ambient aan. Hoogtepunt is Shipwrecks , een samenwerking tussen Karn en David Torn. Karn speelt hierop naast bass ook bassklarinet. | |
MuadDib | donderdag 26 februari 2004 @ 20:15 |
![]() Yellow Matter Custard - One Night In New York City Yellow Matter Custard was een eenmalige Beatles coverband bestaande uit Neal Morse (Spock's Beard), Mike Portnoy (Dream Theater), Paul Gilbert (Mr. Big) en Matt Bissonette (sessiebassist bij wie-o-wie). Niet de minste namen dus. Ze deden op 18 mei 2003 een eenmalig optreden en daar is dit een integrale opname van. Er is niks aan gesleuteld, dus what-you-hear-is-what-you-get, inclusief alle foutjes en meligheden. En ondanks het hoge muzikale vakmanschap van de heren worden er nogal wat foutjes gemaakt, vooral op de zang. Maar dat geeft juist wel charme aan het geheel. Je hoort het spelplezier de luidsprekers afdruipen en het is erg grappig hoe ze zich af en toe uit tekstuele fouten proberen te redden. Kortom: een geslaagd projekt en een cd die ik regelmatig opzet. | |
Doc | donderdag 26 februari 2004 @ 21:02 |
![]() De twee ex-drummers van Kyuss en een bassist. Voornamelijk toch het werk van BrantBjork die gitaar speelt ipv drumt op deze CD. Ligt in het verlengde van het andere solo werk van Brant Bjork. Moeilijk te klassificeren. Niet stoner, niet alternatve. Misschien het best gewoon "rock" te noemen -zoals dat ook geldt voor Queens of the Stone Age-, maar dan wel van het relaxdere soort met veel WahWah gebruik. Als je goed luistert kan je er ook wat 80's alternative in horen (een nummer waar de baslijn iets aan JoyDivision doet denken) maar als geheel zeker niet 80s achtig. * Het plaatje is trouwens de achterkant van de hoes. De voorkant van de CD ziet er uit als een achterkant (met onder andere track-list en bar-code). In de CD winkel -als ze de CD al hebben- staat-ie ook meestal omgekeerd in de bakken. | |
StOnEd_RaiDeR | donderdag 26 februari 2004 @ 21:08 |
Eminem feat Dr. Dre - Guilty Conscience Een lekker nummer, gedaan in een soort angel/devil conflict. Met Eminem als de Devil en Dr. Dre als de Angel. Het grappige is, vroeger was Dr. Dre de Devil, met nummers zoals Nothin' But a G Thang, Fuck Wit' Dre Day, en Natural Born Killaz. Eminem en Dre doen het nummer erg goed en het is een speciaal nummer dat iedereen een keertje moet horen. | |
Summoner | vrijdag 27 februari 2004 @ 16:22 |
![]() Blind Guardian - A Night at the Opera Ik heb veel kritiek op deze plaat gelezen, maar zelf vind ik het een killer. Misschien wat over the top qua orchestratie, maar de volheid en rijkte van de sound maken het nou juist zo boeiend. "Battlefield", "Under the Ice", "The Maiden and the Minstrel Knight" en "Wait For an Answer" zijn een stel geweldige songs. En dan is er nog "And Then There Was Silence", een geweldig episch stuk van een kwartier. ![]() | |
fripper | vrijdag 27 februari 2004 @ 22:30 |
![]() The Art Ensemble of Chicago - Naked Free Jazz, maar met een niet al te hoge irritatiefactor , om die kreet maar weer eens te gebruiken. De enige cd die ik heb van The Art Ensamble. En ik heb net besloten dat 1 veel te weinig is. | |
fripper | vrijdag 27 februari 2004 @ 23:42 |
![]() The Bobby Timmons Trio in Person: Recorded Live at the Village Vanguard Toen Bobby Timmons deze live cd opnam in 1961 had hij al een aardig cv opgebouwd : hij had gespeeld bij oa Chet Baker, Sonny Stitt, Art Blakey's Jazz Messengers en Cannonball Adderley. Ook had hij toen al klassiekers als This Here, Moanin' , That Dere en So Tired geschreven. Op deze cd speelt hij met Ron Carter en Albert Heath. Timmons hoort helaas ook tot de grote groep jazzmuzikanten die de 40 jaar niet zou volmaken. | |
fripper | zaterdag 28 februari 2004 @ 00:36 |
![]() Bill Rieflin/Robert Fripp/Trey Gunn - The Repercussions of Angelic Behavior Deze mag in de cd-kast naast King Crimson's Projekcts-boxje staan. Opgenomen in de zelfde tijd, en het klinkt ook redelijk vergelijkbaar. Het hoesje biedt verder geen enkele info , dus maar even op de website van Trey Gunn gekeken: quote: | |
Seborik | zaterdag 28 februari 2004 @ 01:14 |
![]() Black Sabbath - Vol 4 De vierde plaat van Black Sabbath uit 1972 van het baanbrekende kwartet Ozzy Osbourne, Tony Iomi, Geezer Butler en Bill Ward. Niet hun beste plaat, maar desalniettemin erg goed met onder andere de geweldige opener Wheels of Confusion met het uiterst rockende instrumentale einde waarbij je gewoon niet stil kunt blijven zitten. Even later het (naar mijn mening) wat saaie, echter op zich wel leuke Changes wat ook nog wat covers heeft moeten ondergaan door verschillende bands en op nummer 6 dan ook nog eens het supernummer Snowblind. Nou het kan niet op. | |
mr_cucumber | zaterdag 28 februari 2004 @ 13:21 |
![]() Faith No More - Angel Dust De opvolger van het 'hitalbum' The Real Thing, en mijn favoriete FNM release, erg divers album met nummers varierend van erg poppy(Midlife Crisis, A Small VIctory) tot metal (Malpractice, Jizzlobber) Gelukkig staat de Commodores cover Easy niet op mijn versie van de cd ![]() | |
Modus | zaterdag 28 februari 2004 @ 19:22 |
![]() Leonardo : The absolute man Een progrockproject, grotendeels geschreven door Trent Gardner van Magellan, en enigszins vergelijkbaar met het project Explorer's Club, dat ook van zijn hand is. Bombastich, zeer afwisselend en zeer interessant voor mensen die Magellan of Dream Theater in de kast hebben staan. De hoofdrol wordt vertolkt door James LaBrie, die hier wat beter uit de verf komt dan op zijn eigen DT-platen. | |
Zander | zaterdag 28 februari 2004 @ 19:23 |
quote:Ik heb zelf "Fanfare for the Warriors" en "Les Stances a Sophie", waarvan ik zelf laatstgenoemde wel het beste vind (iets toegankelijker, misschien). Moet me ook nog eens verder in hun werk verdiepen. ![]() | |
dantes_inferno86 | zaterdag 28 februari 2004 @ 19:25 |
quote:Mijn fav. album van sabbath,1 van hun beste en hardste nummers komt hier af(supernaut ![]() Veel beter als die overgewaardeerde Paranoid!! | |
Seborik | zaterdag 28 februari 2004 @ 20:16 |
quote:Hehe, doe mij qua hardheid maar Children of The Grave. ![]() Denk dat Sabbath Bloody Sabbath of anders Black Sabbath m'n favoriete album is. ![]() | |
fripper | zaterdag 28 februari 2004 @ 21:33 |
quote:De keuze was vandaag gevallen op twee andere oudjes, hoewel ik ook nog met "Fanfare for the Warriors" in m'n handen heb gestaan. Deze zijn het geworden : Live in Paris Bap-Tizum Wat luister ik nu ? Deze dus : ![]() | |
PdeHoog | zaterdag 28 februari 2004 @ 23:39 |
![]() Ik ben nu Hooverphonic - Blue Water Power Milk aan het luisteren: Het album is inmiddels zo'n 6 jaar oud en is het tweede album van Hooverphonic, een belgische alternatieve / ambient rockgroep, wat ik heb beluisterd. Erg prettig om naar te luisteren. Naast een mooie stem weten ze ook mooie melodieen neer te zetten. Voor degenen onder ons die hen nog niet kennen en van wat rustigere, melodieuze muziek houden....zeker een aanrader. | |
Summoner | zondag 29 februari 2004 @ 00:08 |
![]() Crimson Midwinter - Random Chaos Op de gok gekocht, en daar ben ik blij om. Het Finse Crimson Midwinter combineert progressieve black metal á la Emperor met melodische death metal. Vooral de Emperor-geïnspireerde nummers zijn goed. Lekker snel ook. ![]() | |
Summoner | zondag 29 februari 2004 @ 01:32 |
![]() Katatonia - Tonight's Decision Na "Discouraged Ones" een grote stap voor Katatonia. Een meer song-gerichte aanpak in combinatie met een stevige rocksound maken de band bijna niet meer herkenbaar ten opzichte van het debuutalbum. Melancholisch en meeslepend. | |
OProg | zondag 29 februari 2004 @ 02:07 |
quote:Niks aan toe te voegen. Heb hem nu nog ff op staan voor het slapen. Heerlijk album ![]() "What does this mean" van Morse tijdens 'I Am The Walrus' (tekstueel zoiezo een ramp om na te doen). Foutjes idd. Vooral in de teksten. Maar ook een heerlijke verzie van "While my guitar" om maar wat te noemen. Heerlijk om nog ff mee weg te dromen. Zou zo een concert van The Beatles zijn geweest qua setlist als ze in die periode live door waren gegaan? ![]() | |
Tokus | zondag 29 februari 2004 @ 02:14 |
![]() Tankard - Beast Of Bourbon humorvolle duitse thrashmetal van Tankard. Wederom natuurlijk veel nummers over bier. | |
Tokus | zondag 29 februari 2004 @ 02:29 |
![]() Mennen - Freakazoid Hardrock van Nederlandsche bodem. Jaja, het bestaat nog. Freakazoid is alweer het vijfde album (dacht ik, kan ook het vierde zijn trouwens) van de band rond ex-Zinatra zanger Joss Mennen. Gewoon lekkere hardrock, zonder al teveel poespas. Een erg aardige plaat. | |
Summoner | zondag 29 februari 2004 @ 17:34 |
![]() UNKLE - Psyence Fiction Ik vind het zeker een goede plaat, maar de vocale bijdrages van Richard Ashcroft en Tom Yorke hadden van mij niet gehoeven. De instrumentale stukken vind ik het leukst, die hebben de echte Shadow-flavour. Volgens mij zou een UNKLE-album met meer instrumentale stukken en raps á la "Guns Blazing" me meer aanspreken. | |
Seborik | zondag 29 februari 2004 @ 20:03 |
![]() John Zorn - Filmworks 14 Hiding and Seeking Schoonheid vanuit eenvoud. Zo kun je deze plaat in drie woorden omschrijven. Geen gecompliceerde overgangen, krijsende saxofonen of vijfendertig gitaarriffjes door elkaar. Vier instrumentalisten gekozen uit de grote lijst van muzikanten waar hij al eerder mee samen heeft gewerkt, namelijk Marc Ribot, Cyro Baptista, Trevor Dunn en Kenny Wollensen en daarbij ook nog eens de vocaliserende zang van Ganda Suthivarakom maken deze plaat tot eentje om bij weg te dromen. | |
Zander | zondag 29 februari 2004 @ 20:22 |
Charles Earland - Dynamite Brothers OST De soundtrack van een of andere blaxploitation-film uit de jaren 70 die ik nog nooit heb gezien, maar goed: de hoes zag er wel leuk (op een cheesy manier) uit, en ik verzamel dit soort kitsch nu eenmaal. ![]() | |
Aschkael | zondag 29 februari 2004 @ 21:01 |
![]() Ben deze band net op het spoor gekomen en weet er nog niet veel van af. Weids uitgesponnen tracks die qua emotie en intensiteit aan Far en aan het vroegere werk van de Deftones doen denken, een soort missing link tussen Far en Godspeed!. Uitgebracht op het kwaliteitslabel Ipecac dus dat zou eik al genoeg moeten zeggen. Ben zwaar onder de indruk en dat gebeurd blasé als ik ben niet al te vaak. Als meer mensen er naar zouden luisteren zouden we een stap dichter bij wereldvrede zijn. | |
LuNaTiC | zondag 29 februari 2004 @ 21:20 |
Met dank aan Swopfile voor het verslaafd maken aan dit nummer:![]() Conjure One - Center of the Sun (Solarstone chillout remix) Conjure One, ook bij het wat grotere publiek inmiddels bekend geworden met Tears from the Moon (featuring Sinead 'o Conner) quote:Meer info over Conjure One Meer info over de zangeres Poe | |
fripper | zondag 29 februari 2004 @ 21:31 |
![]() Rush - A Farewell to Kings Als ik deze cd hoor vind ik het altijd weer zo ongeveer het beste die ze ooit gemaakt hebben.Alleen Moving Pictures is misschien nog beter. Mooie afwisseling van stevige complexe symforock en rustige nummers. | |
fripper | zondag 29 februari 2004 @ 22:50 |
![]() Robert Fripp - Exposure Eind 1974 doekte Fripp King Crimson op. Na het laatste optreden (Central Park, New York) volgde nog slecht een studio lp ( Red ) waarna Fripp het grote Crimson boek voorlopig dicht deed. Fripp had niet meer het gevoel controle te hebben over zijn eigen muziek. De terugkeer naar de wereld van de muziek zou langzaam gaan. Eerst was er het 1e solo album van Peter Gabriel. Ook ging hij met Gabriel op tour, maar dan wel onder een pseudoniem (Dusty Rhodes) , en volgens de verhalen niet op maar achter het toneel zittend. Vervolgens ging hij in 1979 op solo tour : tientallen concerten in platenzaken en pizza-restaurants. Eind 79 verschijnt dan ook z'n eerste solo lp : exposure. De plaat was onderdeel van een trilogie , samen met de 2e lp van Gabriel en Daryl Hall's Sacred Songs. Sacred Songs zou echter nog jaren op de plank blijven liggen (niet commercieel genoeg). Het is een behoorlijk afwisslende plaat: geluidscolages (Preface , Exposure), "punk" ( You Burn Me up I'm a Cigarette ), Crimson-achtige muziek ( Breathless ligt in het verlengde van Red en Larks' Tongues in Aspic) , soul ( de songs die Hall zingt ) , blues ( het door Peter Hammill gezongen Chicago ) , ballads ( Mary , gezongen door Terre Roach ) en veel frippertronics/soundscapes . Ook horen we nog een prachtige versie van Here Comes the Flood - dat Gabriel ook al zong op zijn eerste solo plaat - ingeklemd tussen nog wat mooie stukken frippertronics. | |
fripper | maandag 1 maart 2004 @ 00:02 |
![]() Pink Floyd - Oakland Coliseum 9/5/77 Omdat PF te beroerd was om wat goede live cd's uit te brengen van al die mooie concerten uit de jaren 70 doen we het maar zo. Mooie opname van de Animals tour, met alle nummers van Animals en Wish you were here. | |
nipeng | maandag 1 maart 2004 @ 17:42 |
Mijn vrouw is hier aan het trippen op: Dvorak - Symphonie nr 9, Aus der Neuen Welt/Smetana - Die Moldau. Het Dvorak stuk klinkt in ieder geval ok. Redelijk veel dynamische stukken en wat zwaarder momenten. | |
SEMTEX | maandag 1 maart 2004 @ 18:04 |
Laidback Luke - More than special (12" longplayer cut)![]() Zocht dit nummer al heel lang, vandaag eindelijk gevonden. Werd vaak gedraaid op ID&T. Volgens mij het eerste nummer wat Laidback Luke onder zijn eigen nieuwe label heeft uitgebracht. | |
Summoner | dinsdag 2 maart 2004 @ 00:16 |
![]() Led Zeppelin - s/t Classic-time... Die duffe kop van Robert Plant op de achterkant van de hoes is een echte classic. | |
Massive | dinsdag 2 maart 2004 @ 01:58 |
![]() Cat Power - You Are Free De meest recente plaat, uit 2003, en hij klinkt net zo goed als de voorgangers. Schitterende sadcore met dit keer vrij veel mooie pianonummers. Vooral het ijzingwekkende "Names", een schitterend nummer over kindermishandeling, terug te vinden in haar jeugd. quote: Kippenvel. | |
HAL9000S | dinsdag 2 maart 2004 @ 02:20 |
Plastikman - Consumed![]() Met afstand Richie Hawtin's beste werk ooit en een van de beste elektronica albums of all time...dit album is gehuld in een extreem donkere sfeer en is een sterk staaltje extreem absurde, geflipte, uiterst abstracte en soms zelfs beangstigende muziekarchitectuur. De ritmes suggereren eerder een beat dan er een te zijn, en vormen slechts een onderdeel van dreigende en donkere klankgolven die traag en subtiel over elkaar schuiven. Een moeilijke, zware maar ook bevredigende confrontatie met Richie Hawtin's duistere geest. | |
Punkerdude | dinsdag 2 maart 2004 @ 02:23 |
CKY - Escape from Hellview![]() afkomstig van het album Infiltrate destroy Rebuild CKY, ook wel bekend als het muziekbandje van de CKY crew (Video's) waarin Bam de voortouw in handen heeft. Jess Margera, broer(tje) van bam bespeelt de drums in het muziekbandje dat onlangs een DVD heeft uitgebracht. Het muziek dat ze maken noem ik zelf rock...Het klinkt gewoon erg goed en de single die ze van dit album uitgebracht hebben, heet Flesh into Gear. Mensen zullen het nummer 96 Quite bitter beings, dat trouwens afkomstig is van CKY - Vol 1. wel bekend in hun oren klinken. | |
bartrid | dinsdag 2 maart 2004 @ 13:54 |
Various artists - death disco simple minds - theme for great cities. nooit gedacht dat ik een simple minds nummer nog eens goed zou vinden. Dit is instrumentaal en duidelijk door krautrock beinvloedt en geproduceerd door Steve Hillage. Ook gesampled door verschillende dance artiesten. De hele verzamelaar staat vol met vroege (1978-1984)alternative dansmuziek zoals gang of four, throbbing gristle, PIL en Cabaret Voltaire. | |
Summoner | dinsdag 2 maart 2004 @ 14:54 |
![]() Seven Gates of Horror: A Tribute to Possessed Aardige tribute cd waarop grote namen als Cannibal Corpse, Vader, Absu en Amon Amarth eer betonen aan 'de eerste death metal band' Possessed. | |
Elusive | dinsdag 2 maart 2004 @ 14:56 |
![]() Franz Ferdinand - Take Me Out lekker nummer zeg, hun album is ook erg goed ![]() hier gaan we zeker meer van horen ![]() komt er toch nog wat goeds uit schotland ![]() | |
Zander | dinsdag 2 maart 2004 @ 15:07 |
![]() Pharoah Sanders - Deaf Dumb Blind / Summun Bukmun Umyun Vastberaden om mij wat meer in het werk van deze saxofonist te verdiepen, kwam ik gisteren met deze cd thuis. En ik moet zeggen: een geslaagde aankoop, want op de twee lange nummers op deze schijf gebeurt allerlei moois. In tegenstelling tot wat zijn reputatie doet vermoeden, blijkt Sanders ook nog eens ingetogen te kunnen spelen, al liggen chaos en experimenteerdrift natuurlijk immer op de loer. | |
Harry_Sack | dinsdag 2 maart 2004 @ 16:42 |
Boogie pimps - somebody to love was net op tmf | |
Summoner | dinsdag 2 maart 2004 @ 16:51 |
quote:Dat is nauwelijks een toelichting. | |
Harry_Sack | dinsdag 2 maart 2004 @ 17:03 |
Living Colour - Collideoscope Zijn al bezig sinds de jaren 80, hebben een stop gemaakt na 1993 en kwamen na een rijpingsperiode weer bij elkaar in 2003. Het nieuwe album Collideoscope is een redelijk logisch vervolg op datgene waar ze gestopt zijn. Wat de naam van het album al doet vermoeden; de nummers zijn sterk afwisselend, specifiek voor de band en klinken wat 'volwassener' t.o.v oudere albums. Grappig detail : nummer 2 (a question of when) bevat samples van Time's up naar het gelijknamige album uit 1991. ![]() | |
fripper | dinsdag 2 maart 2004 @ 19:17 |
![]() Thelonious Monk - Monk's Music Uit de tijd dat John Coltrane onderdeel was van Monk's Septet (1958-1959). Nooit begrepen waarom Coltrane's naam niet op de voorkant staat vermeld, maar wel die van Gigi Gryce. Gigi Gryce, wie kent hem tenslotte niet, toch ? ![]() | |
fripper | dinsdag 2 maart 2004 @ 20:53 |
![]() Pat Metheny Trio Live Opgenomen tijdens de tour van het Pat Metheny Trio in 2000, met Larry Grenadier als bassist en Bill Stewart op drums. Deze dubbel cd laat wel vrij extreem de 'uithoeken' van Metheny's werk zien. Op het ene moment precies wat je verwacht van een jazz-trio met gitaar, bass en drums, en even later een flinke lading noise , zoals op het 18 minuten durende Faith Healer. | |
koston | dinsdag 2 maart 2004 @ 21:03 |
![]() Kings of Leon - Molly's Chambers Dit is een band die al razend populair is in de States, maar ik denk niet dat ze hier zullen doorbreken. Er zijn razend veel invloeden te horen bij deze band, je moet het luisteren om het te begrijpen ![]() | |
mr_cucumber | dinsdag 2 maart 2004 @ 22:50 |
Eyes of Fire - Disintegrate EP Eyes of Fire is de voortzetting van de, in mijn ogen, zeer ondergewaardeerde band Mindrot, die helaas een jaar of 6 geleden ophielden met bestaan. Vorig jaar bij het Morgion concert heb ik toen een tijdje met de ex-zanger van Mindrot, die toendertijd in Morgion zong, staan praten en hij raadde me aan deze band in de gaten te houden aangezien er 2 ex-leden van Mindrot inzitten en de sound behoorlijk gelijk is aan datzelfde Mindrot, nu is de EP dus uit (ook de volledige cd moet een dezer dagen uitkomen). En hij had gelijk, de sound is erg identiek aan die van Mindrot, al is het gelukkig geen kopie geworden. Deze review beschrijft het allemaal wel aardig: quote:En voor de mensen die het weleens zelf willen horen heeft de band deze EP aangeboden om te downloaden op dit adres: http://mp3.centurymedia.com/Stream/eof/eof.htm | |
Summoner | woensdag 3 maart 2004 @ 01:29 |
Klinkt interessant Q-cumber. ![]() | |
mr_cucumber | woensdag 3 maart 2004 @ 10:29 |
quote:Dat is het dan ook echt imho.. heb je het al gedownload? (ook al is dat tegen je principes ![]() | |
fripper | woensdag 3 maart 2004 @ 20:41 |
![]() Miles Davis - Volume 1 In de jaren 52/53/54 nam Miles drie sessies op voor Blue Note, welke zijn verdeeld over deze cd en zijn broertje (Volume 2) . Niet bepaald zijn bekendste opnames, maar ik vind het wel uitschieters in de 'pre-columbia' periode. En als je in die tijd voor Blue Note opnam, dan kwam Art Blakey meestal wel een stukje meedrummen ![]() | |
MuadDib | woensdag 3 maart 2004 @ 21:06 |
![]() Schizoid Dimensions - A Tribute to King Crimson Tributes zijn meestal niet om te pruimen. Deze is geen uitzondering, hoewel hij bij vlagen nog wel aardig is. Maar het is als het artwork: van net niet tot helemaal niet. Wel een eervolle vermelding voor Astralasia met hun drum&bass/triphop versie van "I Talk To The Wind". | |
_Isobel_ | donderdag 4 maart 2004 @ 11:57 |
![]() El tattoo del Tigre met gelijknamige album...heerlijk belgische band. Deze passage uit een recensie beschrijft wel zo'n beetje waar deze band om draait: quote: | |
nipeng | donderdag 4 maart 2004 @ 19:26 |
Pelican - Untitled EP Na Australasia was ik benieuwd geworden naar hun debuut EP. Deze EP stelt zeker niet teleur, heavy sludge doom/rock . Hij is fantastisch. ![]() Erg heavy en tegelijk toch heel ingetogen. Geweldig meeslepend. | |
amr_diab | vrijdag 5 maart 2004 @ 12:15 |
Op dit moment luister ik Aliek Asaal, dat is een Perzisch oriëntaals dansnummer, ook wel buikdans of raks sharqi genoemd. Sharqi-muziek ben ik gek op, en stamt overigens af uit Egypte en Libanon. Ik luister ook veel oriëntaalse dansmuziek van Hossam Ramzy.![]() | |
Summoner | zaterdag 6 maart 2004 @ 01:09 |
![]() Doomthrone - Skeleton Veiled in Flesh "Extreme Black Doom Metal for the Suicidal and Depressed." Desondanks kan ook ik als niet zo'n suicidaal persoon het waarderen. '80s doom als Necro Schizma met een hellhammer geluid en black metal vocalen. | |
mr_cucumber | zaterdag 6 maart 2004 @ 01:24 |
![]() Esoteric - Metamorphogenesis 3 nummers..45 minuten.. "Esoteric are far and away one of the most powerful and extreme bands I've ever come across; it's been a long time since I heard a band that so profoundly affected my way of thinking. Buy or die - no, scrub that; buy and die." | |
Summoner | zaterdag 6 maart 2004 @ 01:47 |
Dat is de meest nare vorm van psychedelica die ik ken, Qcumber... ![]() | |
Seborik | zaterdag 6 maart 2004 @ 02:19 |
![]() John Zorn's Cobra Live at The Knitting Factory AMG: quote:Hier ben ik het helemaal niet mee eens. Zeker wanneer je de andere uitvoeringen van Cobra wat kent, is deze helemaal de moeite waard. Alleen al omdat er 87 (!) muzikanten aan meewerken... wat natuurlijk een ongelooflijk aantal is (voor niet-klassieke muziek). Ik kan de verbazing bij het beluisteren wel begrijpen. Beschrijven is zeer moeilijk, het is muziek die je moet ervaren en het liefst nog zien, maar dat zit er niet echt in. Wel jammer, want zoiets moet toch zeer bijzonder zijn om te aanschouwen. CD wordt niet bijgedrukt en is eigenlijk ook nergens meer te bestellen. Een beetje een rariteit dus. | |
Summoner | zaterdag 6 maart 2004 @ 02:40 |
![]() Faith No More - Album of the Year Beetje in een Faith No More stemming vandaag, ze zijn allemaal al voorbijgekomen. | |
Seborik | zaterdag 6 maart 2004 @ 03:27 |
![]() The Nefilim - Zoon Tijd voor nachtmeries om 3 uur 's nachts met Carl McCoy. Hier is een erg mooi topic over, maar dat is onvindbaar, want er is geen search. Dat is zeer spijtig. De cd is aan onderwaardering en onbekendheid onderhevig. Dat is niet echt erg, want nu is er nog een heel klein beetje aan vinyl en singles te komen. Donkere gothicrock, tegen het metalachtige aan met zeer sterke riffs en een stem waar je kippenvel van krijgt. | |
-CRASH- | zaterdag 6 maart 2004 @ 03:28 |
Jean Michel Jarre Album : Geometry Of Love Nummer(s) : Geometry Of Love part 1 & part 2 | |
fripper | zaterdag 6 maart 2004 @ 08:36 |
![]() Miles Davis - Volume 2 Het 2e -en helaas laatste- deel uit de uit de serie opnames die Miles maakte voor Blue Note. quote:En straks deel 1 ook nog maar weer een keer draaien, die opname viert vandaag namelijk zijn 50e verjaardag. | |
Zander | zaterdag 6 maart 2004 @ 12:42 |
![]() Ahmad Jamal - Live at the Pershing & the Spotlight Club Ahmad Jamal behoort al bijna 50 jaar tot de absolute top in jazzpiano, met een formidabele pianotechniek en een geweldig improvisatievermogen. Dit is een van zijn bekendste platen (ik heb een cheapo piratenversie op het dubieuze "Jazz Hour"-label), ergens in de jaren 50 met zijn trio opgenomen in een klein clubje (je hoort het glasgerinkel en geklets van de aanwezige gasten op de achtergrond). Maar ook zijn laatste plaat "In Search of Momentum" uit 2003 is nog steeds erg goed te beluisteren. 72 jaar en still going strong. Jammergenoeg moest hij vorig jaar op het allerlaatste moment afzeggen voor NSJ. En wat lacht 'ie vriendelijk, he? ![]() | |
yootje | zaterdag 6 maart 2004 @ 13:37 |
-edit | |
nipeng | zaterdag 6 maart 2004 @ 13:58 |
Sprit Caravan - The Last Embrace![]() Een compilatie van hun werk. Twee cd's, 100 minuten stoner/doom. ![]() Inclusief een aantal andere versies van bekende nummers en de laatste nog niet uitgebrachte nummers (van voor de break-up ). 1. The Last Embrace (previously unreleased) 2. Brainwashed (previously unreleased) 3. Healing Tongue 4. Cosmic Artifact 5. Fear's Machine 6. Dead Love / Jug Fulla Sun 7. Fang 8. Chaw 9. Melancholy Grey 10. Sea Legs 11. Kill Ugly Naked 12. No Hope Goat Farm 13. Courage (7" version) 14. Powertime (Metal Injection version) 15. Lost Sun Dance (7" version) 16. Dove-Tongued Aggressor (previously unreleased) 17. So Mortal Be (from Spirit Caravan 7") 18. Undone Mind (from Spirit Caravan 7") 19. Spirit Caravan 20. Black Flower 21. Retroman 22. Find It 23. Futility's Reasons 24. Cloudy Mirror 15. Elusive Truth 26. Lifer City 27. Outlaw Wizard 28. Darkness & Longing (7" version) 29. The Departure (Rise 13 version) Met deze compilatie bijna alles van Sprit Caravan compleet. ![]() | |
Zander | zaterdag 6 maart 2004 @ 15:07 |
![]() Sun Ra and his Astro Intergalactic Infinity Arkestra - Space is the Place (1972) Uit de Allmusic Guide: quote: | |
fripper | zaterdag 6 maart 2004 @ 15:57 |
![]() David Torn - Cloud About Mercury quote:.... aldus allmusic .... Niet vervelend voor de King Crimson liefhebbers dat de heren BB en TL elkaar buiten KC ook wel eens opzoeken. En ik heb zo'n vermoeden dat Torn ook wel eens naar Robert Fripp luistert. | |
PogueMahone | zaterdag 6 maart 2004 @ 16:14 |
Iron Maiden - Powerslave![]() Na een (koude) ochtend lang vol gitaarbandjes, gaat de volumeknop omhoog en is het genieten van een van de Maiden-albums die ik bezit. Voor diegene die Maiden niet kennen ( ![]() Ik vind hem leuker dan Number of the Beast ![]() | |
dwerg | zaterdag 6 maart 2004 @ 19:40 |
Matia Bazar - Ti sento De nummer 100 uit mijn top 100 van beste singles aller tijden, uitgebracht in 1985. Ooit, ergens halverwege de jaren '70, begon Matia Bazar als een normale popgroep, met gitaar, bas en drums. Toen de synthesizer in de jaren '80 zijn opgang maakte, en Italo een stijl op zich werd, veranderde ook deze band haar geluid volkomen. Alleen de stem van Antonella Ruggiero bleef, de instrumenten gingen bij het grof vuil. Ti sento is een koude plaat, met als contrast de warme stem van de zangeres. Wat waren de jaren '80 toch geweldig. Hopelijk maken ze geen achterlijke tranceversie van deze mooie plaat. | |
dwerg | zaterdag 6 maart 2004 @ 20:24 |
Aneka - Japanese boy Sinds ik GTA: Vice City op mijn pc heb, zit dit nummer in mijn hoofd. ![]() Discoplaatje uit 1981, gaat nergens over, maar is zeer aanstekelijk. Luister ook eens naar Flash FM. ![]() | |
PdeHoog | zaterdag 6 maart 2004 @ 21:35 |
Miss Saigon - The Original Londen Cast![]() Een musical, niet iets wat iedereen kan waarderen of wat altijd even goed uitvalt. In dit geval wel. Het leuke van deze versie is dat het is opgenomen door de originele cast van de londense versie (oa. met Jonathan Pryce). Het verhaal gaat over een amerikaanse marinier en een vietnamees meisje die elkaar ontmoeten in een nachtclub en dan verliefd worden. Op een gegeven moment raken ze elkaar kwijt in de hectiek van de amerikaanse evacuatie van Saigon en pas na twee of drie jaar zien ze elkaar weer terug. De marinier is dan getrouwd met een amerikaanse en blijkt een zoon te hebben bij het vietnamese meisje. Het verhaal wordt gezongen waarbij je de emoties, die op het podium zichtbaar zijn, kan horen. Dit is een van mijn favoriete musicals (ik heb de NL-versie dan ook drie keer gezien ![]() ![]() | |
Seborik | zondag 7 maart 2004 @ 00:06 |
![]() Fields of The Nephilim - Dawnrazor Dit is het debuutalbum van de Britse gothicrockformatie Fields of The Nephilim uit 1987. De cover die je hier ziet is niet de originele cover van die LP, die is namelijk zwart omrand (waar het nu wit is). Deze cover (die met het wit) is oorspronkelijk de cover van de Amerikaanse Preacherman promotie 12", een nummer dat oorspronkelijkl niet op de Dawnrazor LP te vinden was. Deze plaat heeft aan beide zijdes dezelfde versie van Preacherman. Later is er echter een Amerikaanse promotieversie van Dawnrazor verschenen waar dit nummer wel opstond samen met nog wat andere nummers die niet op de Europese plaat te vinden waren. De cd-versie van Dawnrazor telt 13 nummers (de oorspronkelijke LP slechts 8). Er staan ook nummers op van hun eerste EP "Returning to Gehenna" waarvan het titelnummer zelf de cd niet heeft gehaald. De overige 4 nummers wel. Het geluid is de diepe, charismatische stem van Carl McCoy en een typerend direct herkenbaar gebruik van gitaren waarbij er veelvuldig gerefereerd wordt aan hun cowboy-gimmick. quote: | |
Tokus | zondag 7 maart 2004 @ 00:13 |
![]() Circle II Circle - Watching In Silence De nieuwe band van ex-Savatage zanger Zak Stevens. Op het album is duidelijk te horen dat hij in Savatage zat, en dat hij hulp kreeg van Savatage bandleider Jon Oliva en gitarist Chris Caffery, want het klinkt redelijk als Savatage. | |
#ANONIEM | zondag 7 maart 2004 @ 02:12 |
quote:die heb ik vandaag gekocht ![]() | |
Seborik | zondag 7 maart 2004 @ 12:47 |
quote:Cool! ![]() | |
dwerg | zondag 7 maart 2004 @ 13:06 |
![]() Weezer - Buddy Holly Zomers plaatje van deze Amerikaanse band die inmiddels tien jaar bestaat. Iedereen kent de clip van Buddy Holly (net zoals iedereen weet dat hij gemaakt is door Spike Jonze), waarin Weezer optreedt in de setting van Happy Days. Om eerlijk te zijn heb ik jarenlang een hekel gehad aan het nummer, juist omdat het zo achterlijk vaak te zien en te horen was. | |
nipeng | zondag 7 maart 2004 @ 15:04 |
Albama Thunder Pussy - Rise Again![]() Heavy, brute en ruige rock. Als je stonerrock kan waarderen moet je ATP zeker eens beluisteren. Quote AMG: quote: | |
knokkels | zondag 7 maart 2004 @ 15:16 |
Detroit Grand Pubhas - After School Special ![]() Meisje uit een klein dorpje wordt in de grote stad " opgevangen" door een man.. Ietwat sarcastische benadering van de relatie tussen pooier en prostituee Daarna: Wolfsheim - Heroin She Said Blik op heroinegebruik, vanuit de derde persoon. Heel erg goed nummer! [ Bericht 34% gewijzigd door knokkels op 07-03-2004 15:27:25 ] | |
knokkels | zondag 7 maart 2004 @ 15:31 |
quote:Jeugdsentiment .. Cool plaatje ![]() | |
nipeng | zondag 7 maart 2004 @ 16:15 |
Soulpreacher-When the black sun rises, the holy men burn CD![]() Wat een lekkere plaat! Intense doom metal. De zanger klinkt alsof hij een strot vol slijm heeft en en deze schreeuwend probeert schoon te rochelen. ![]() quote: | |
nipeng | zondag 7 maart 2004 @ 17:21 |
Erik Larson - The Resounding![]() Erik van Alabama Thunder Pussy solo. Deze plaat is wat toegangelijker en zal meer mensen aanspreken dan het Thunder Pussy werk. Prima rock plaat met toch wel aardig wat heavy momenten. ![]() | |
Vork | zondag 7 maart 2004 @ 19:00 |
Living Colour - Vivid![]() Het grote bewijs afro-negers wel degelijk weten wat rock is en niet allemaal zijn blijven hangen bij de soul, jazz of funk, nee sommigen doen er ook nog wat mee. Vivid is alweer zo'n 15 jaar oud, maar een tijdloos album vol met goeie stevige rocknummers, met hier en daar wat funk invloeden en een groot voorbeeld voor bands uit de begin jaren '90. De band is overigens min of meer ontdekt door Mick Jagger die ook Vivid heeft geproduceerd. Een latere bassist, Doug Whimbish (die overigens nog niet op Vivid meespeelde) speelt nu sinds het vertrek van Bill Wyman, basgitaar bij de liveshows van de Stones. | |
fripper | zondag 7 maart 2004 @ 20:33 |
![]() Ronald Shannon Jackson & The Decoding Society - Street Priest Jackson's groep 'The Decoding Society' maakt muziek vergelijkbaar met Ornette Coleman's PrimeTime. Niet verwonderlijk , want Shannon Jackson maakte korte tijd deel uit van Prime Time. Zowel Ronald Shannon Jackson als Ornette Coleman zijn ( om Vork maar even te citeren ) "niet blijven hangen bij de jazz, maar doen er ook nog wat mee". Als dit is jazz is ( en dat is het volgens mij wel ) , dan hoef je in ieder geval niet te stellen dat Shannon Jackson is "blijven hangen" in de jazz, want deze muziek kijkt nauwlijks terug op de traditionele jazz. Zeer avontuurlijke muziek. om AMG maar te quoten : quote:En Ronald Shannon Jackson is overigens de ontdekker van Vernon Reid, die ook op dit album uit 1991 meespeelt (7 jaar voor Vivid). [ Bericht 0% gewijzigd door fripper op 07-03-2004 20:47:11 (typo) ] | |
DubManiac | zondag 7 maart 2004 @ 20:43 |
The Silver Mt. Zion Memorial Orchestra and Tra-la-la Band Silver Mt. Zion is a group led by founding godspeed you black emperor! guitarist Efrim, together with other godspeed members Sophie and Thierry. To some extent, Mt. Zion was born out of a desire on the part of the godspeed players to work in a smaller musical ensemble; in effect, to escape some of the constraints that often accompany writing and arranging music democratically with nine musicians. As well, Efrim simply wanted a vehicle to realise some of his own musical ideas that would not necessarily work well within the context of godspeed. A Silver Mt. Zion had their live debut at Musique Fragile on March 6, 1999. For the band's second and third records, the line-up expanded to six players, including Becky, Ian, and Jessica, and the band re-named as The Silver Mt. Zion Memorial Orchestra and Tra-la-la Band. | |
Vork | zondag 7 maart 2004 @ 21:18 |
Om ook maar even een link te leggen met een hier genoemde plaat, van het label van A Silver Mount Zion yadda yadda, draai ik nu: Polmo Polpo - Like Hearts Swelling ![]() Like Hearts Swelling is de eerste plaat van deze eveneens Canadese artiest op het Constellation album. De man achter Polmo Polpo is Sandro Perri, een Techno Producer en Jazz-liefhebber, die veel met echte instrumenten werkt en voornamelijk sfeermuziek produceert. Geen gebeuk zoals je misschien zou verwachten, nee het is meer sfeer muziek, gelaagd, langzaam opbouwend, weinig dynamiek, maar om een of andere reden toch weer boeiend. Met ambient zit je misschien nogwel het meest in de goede richting. Eigenlijk is het gewoon post-rock in een wat andere vorm, want hoe je het ook bekijkt, het is en blijft typische Constellation muziek (getuige de samenwerking met enkele labelgenoten die nodig was voor de totstandkoming van dit album). Het is niet voor iedereen weggelegd, want er gebeurd weinig, maar met een beetje geduld veranderd de plaat wel steeds meer in een klein juweeltje. | |
Seborik | maandag 8 maart 2004 @ 11:57 |
![]() Judas Priest - Live in London Eigenlijk een beetje een overbodige uitgave, want in 1998 na het Jugulator album is er al een live-plaat gemaakt met Tim Ripper Owens op vocalen genaamd '98 Live Meltdown.' Toch is het wel een leuke plaat met veel Priest-klassiekers gezongen door Ripper en ook nog wat nummers van het Demolition-album. Wel veel andere nummers dan op Meltdown staan overigens, dus dat is wel weer gaaf. Het is ook een overbodige release, omdat het concert bijna integraal op de gelijknamige dvd is verschenen met minder nummers erop, maar wel met de soundcheck van Machine Man! Zow hee! Ripper is nu weg bij Priest en zingt bij Iced Earth. Halford is terug, hoezee. Toch is Ripper geen slechte zanger, maar hij kan gewoon niet tippen aan Halford, helaas. Wanneer je Priest in de jaren '90 bekijkt, is de band ook helemaal niet meer te vergeljken qua grootte met wat ze waren eind jaren 70 en gedurende de jaren 80. Erg zonde. Dit jaar maken ze een enorme wereldtournee en komt de eerste Priest-plaat met Halford op zang sinds Painkiller uit. Erg spannend dus. ![]() Nog even de zeer negatieve Allmusic-entry: quote: | |
Ascaroth | maandag 8 maart 2004 @ 15:53 |
![]() Het debuut van de band van ex-Anathema bassist Duncan Patterson. Sferische ambientrock met hier en daar wat trip-hop beats. Anathema's Danny Cavanagh laat ook nog even van zich horen. | |
fripper | maandag 8 maart 2004 @ 20:28 |
![]() Roger Eno & Peter Hammill - The Appointed Hour In 1999 namen Peter Hammill en Roger Eno samen een cd op , hoewel "samen" eigenlijk niet het juiste woord is. Ze namen afzonderlijk op het zelfde moment een uur muziek op, om dit later samen te voegen op deze cd. Ik laat Peter Hammill het maar even uitleggen : quote:( En m'n katten wekken de indruk dat ze het ook wel interresant vinden. Meestal reageren ze niet op muziek, ze zijn blijkbaar wel wat gewend. Maar van dit piano-gepingel worden ze wat onrustig) [ Bericht 3% gewijzigd door fripper op 08-03-2004 20:34:49 ] | |
fripper | maandag 8 maart 2004 @ 21:32 |
![]() Propaganda - A Secret Wish Typische Trevor Horn productie, alles wat die man aanraakte in die tijd ( rond 83/84/85 ) werd populair : ABC, Frankie goes to Hollywood , The Art of Noise , Propaganda, Grace Jones. Zelfs Yes stond dankzij Trevor Horn opeens hoog in de top 40. | |
Summoner | maandag 8 maart 2004 @ 21:53 |
![]() AFI - Answer That and Stay Fashionable Niet het beste van AFI, maar dit is wat rauwer dan de latere albums en heeft daarmee ook wel z'n charme. Let wel: rauw binnen de beperkingen van AFI, want een rauwe punkband is het nooit geweest. | |
Ascaroth | maandag 8 maart 2004 @ 22:40 |
![]() Motörhead - Ace of Spades Rockin'. ![]() | |
mr_cucumber | maandag 8 maart 2004 @ 22:43 |
Knut - Challenger Heerlijk intense cd van deze Zwitsers die in dezelfde straatje bivakeren als bands als Neurosis, Isis, Unsane, Converge, Botch enz. quote: | |
Summoner | maandag 8 maart 2004 @ 22:50 |
![]() Tyranny - Bleak Vistae Een tegen de funeral doom aan hangende doom/death band. quote: | |
mr_cucumber | maandag 8 maart 2004 @ 23:15 |
![]() Anathema - Eternity Een van mijn favoriete Anathema cd's, de 'grote' stap van het echte doomwerk van The Silent Enigma naar het wat meer psychedelische, pink floyd achtige gebeuren. Waar ik op het latere werk van ze vaak de intensiteit mis is deze op dit album nog ruimschoots voorradig ![]() | |
Seborik | maandag 8 maart 2004 @ 23:21 |
![]() David Bowie - Young Americans David Bowie's plaat uit 1975. Het is een beetje een kruising tussen disco en soul. Het is niet z'n beste plaat (van allmusic krijgt hij ook maar 3 sterren), maar ook zeker niet z'n slechtste. Het zijn eigenlijk allemaal wel redelijke nummers met als uitschieters het titelnummer en natuurlijk Fame, waar later nog een remake van is gemaakt met een maffe clip. | |
fripper | dinsdag 9 maart 2004 @ 19:53 |
![]() The Ramones - It's Alive 28 nummers van gemiddeld 1 minuut en 55 seconde. Totaal nog geen 54 minuten dus. The Ramones waren op oudjaarsavond 1977 ruim op tijd klaar om van het vuurwerk te genieten. | |
dwerg | dinsdag 9 maart 2004 @ 20:43 |
Big Country - In a big country Een van de vele leuke bands uit Schotland, ik noem Texas, Deacon Blue. Big Country werd bekend door het gitaarspel dat als doedelzakken klinkt. Look away was hun grootse hit in Nederland, maar dit nummer uit 1983 is ook wel okee. | |
fripper | dinsdag 9 maart 2004 @ 21:19 |
![]() Mastica - MasTicAttacK Een van de hobby-bandjes van Pat Mastelotto. Dit mag je in het vakje 'FreeJazz' stoppen. Tamelijk hoog piep-en-kraak gehalte. quote:Lijkt me wel wat voor NSJ dit jaar ![]() ![]() | |
dwerg | dinsdag 9 maart 2004 @ 21:57 |
Tears For Fears - Head over heels De band bestond in feite uit Curt Smith en Roland Orzabal. Eén van de singles van hun album Songs from the big chair, uit 1985. Eigenlijk de beste, maar tevens de minst succesvolle, na Shout en Everybody wants to rule the world. Rustig nummer, met een fraaie baslijn van Smith en een typische jaren '80 synthesizer-solo na anderhalve minuut (oh, wat hou ik van die koude sound). Het nummer eindigt met een nogal saai lalala meezing-stuk. Tears For Fears ging in 1992 na 'muzikale meningsverschillen' uit elkaar, de ruzie is bijgelegd, en er zijn al geruchten dat er later dit jaar een nieuw album van het duo zal verschijnen. | |
Tokus | woensdag 10 maart 2004 @ 01:13 |
![]() The Wounded - Atlantic "Dit is een zeer veelbelovend album van een welhaast on-Nederlandse kwaliteit. Het album heeft niet echt een zwak nummer en weet door de redelijke afwisseling tussen de nummers tot het einde toe te boeien. Een knap staaltje musiceren en eindelijk eens iets anders dan After Forever en soortgelijke bands. Tot slot van deze review nog een eervolle vermelding voor de mooie illustraties en vormgeving in het boekje." - Sebbo, 2004 | |
Ascaroth | woensdag 10 maart 2004 @ 16:23 |
![]() Godspeed You! Black Emperor - Lift Your Skinny Fists Like Antennas to Heaven AMG weet dit post-rock epos treffend samen te vatten. quote: | |
Summoner | woensdag 10 maart 2004 @ 16:44 |
![]() Darkthrone - A Blaze in the Northern Sky Misschien wel mijn favoriete (pure) black metal album. Maar als ik dan aan MayheM's "De Mysteriis dom Sathanas" denk begin ik sterk te twijfelen. Anyway, een van mijn twee favoriete (pure) black metal albums danmaar. Veel mensen zullen het niet begrijpen, maar deze plaat vind ik beangstigend geniaal. Het is voor mij een soort plaat waarvan ik me niet kan voorstellen dat het door mensen van vlees en bloed in elkaar is gezet. Met als hoogtepunt "In the Shadow of the Horns". | |
Zander | woensdag 10 maart 2004 @ 17:14 |
![]() Gorky's Zygotic Mynci - How I Long to Feel That Summer in My Heart (2001) In tegenstelling tot tijd- en plaatsgenoten als de Manic Street Preachers, de Super Furry Animals of de Stereophonics heeft Gorky's Zygotic Mynci uit Wales nooit echt een doorbraak gemaakt naar het Grote Publiek. Geheel ten onrechte natuurlijk, want deze plaat staat vol met mooie licht-psychedelische melancholieke luisterliedjes, terwijl de wat excentriekere trekjes van vorige platen (zoals zingen in Welsh) wat meer naar de achtergrond zijn verdwenen. Een mooie luisterplaat, die je doet terugverlangen naar alle zomers die je in je jeugd hebt doorgebracht in parkjes met je vrienden en gekoelde drankjes. ![]() | |
Summoner | donderdag 11 maart 2004 @ 00:04 |
![]() The Crown - Crowned in Terror De band is onlangs uit elkaar gegaan, en als laatste release komt er een nieuwe versie van dit album uit zonder de zang van Tomas Lindberg en mét de zang van Johan Lindstrand, de oorspronkelijke zanger van The Crown. Toen ik hier aanvankelijk van hoorde dacht ik 'ja hela, ik ga die plaat niet weer kopen met slechts andere zang', maar dat durf ik nu niet meer te beweren. Tis een erg goede plaat, en ik wil The Crown toch compleet hebben. Bovendien ben ik wel een beetje nieuwsgierig naar hoe de nummers met 'Elvis' op zang klinken... ![]() | |
fripper | donderdag 11 maart 2004 @ 00:31 |
![]() Art Blakey & the Jazz Messengers - Caravan The Jazzmessengers is altijd een groep geweest met wisselende bezetting. Drummer Art Blakey zocht altijd jong talent om met hem samen te spelen, en als je een paar jaar bij Blakey hebt gespeeld dan komt het met de solo-carierre meestal ook wel goed. In 1962 speelde The Jazzmessengers in de volgende bezetting : Curtis Fuller (trombone), Freddie Hubbard (trompet), Wayne Shorter (tenor sax), Cedar Walton (piano), en Reggie Workman (bass). | |
Summoner | donderdag 11 maart 2004 @ 00:39 |
![]() Sex Pistols - Never Mind the Bollocks Here's the Sex Pistols Slechts twee jaar actief en dan zoveel invloed uitoefenen. quote: | |
Zander | donderdag 11 maart 2004 @ 16:26 |
![]() Charlie Haden - Liberation Music Orchestra (1970) Charlie Haden werd in eerste instantie bekend als bassist bij Ornette Coleman in de jaren 60, en is daarmee ook een van de grondleggers van de freejazz. Op deze plaat mixt hij avantgarde jazz met meer traditioneel klinkende etnische folk en wereldmuziek, en titels als "Song for Che" (een erg mooie bas-solo), "Song of the United Front" en "War Orphans" (een Coleman-compositie) verraden al dat het hier eigenlijk gaat om een protest-plaat, met composities die voor een groot deel gebaseerd zijn op melodieen uit de Spaanse Burgeroorlog. "Play this album for your simple-minded friends who believe jazz is nothing more than background music for candlelight dinners. " Verschenen op het onvolprezen Impulse! platenlabel. ![]() | |
Summoner | donderdag 11 maart 2004 @ 23:33 |
![]() High on Fire - The Art of Self Defense Uit het legendarische Sleep voortgekomen stoner/doom band, met een geweldig debuutalbum. De band heeft een zeer zware, ongepolijste sound. Deze plaat verscheen op het uitstekende Man's Ruin label, maar vanwege de ondergang van dat label zit de band tegenwoordig op Relapse. Hopelijk komt er eerdaags eens een vervolg op "Surrounded by Thieves". quote: quote: quote: quote: quote: quote: | |
PogueMahone | vrijdag 12 maart 2004 @ 10:07 |
![]() Nederbeat Singles The B-Sides 1 Geweldige verzameling b-kantjes van allerlei sixtiesbandjes als q65, outsiders, golden earrings, enz. Vaak worden andere bands duidelijk gekopieerd, maar leuk is het allemaal, zoals chubby checker die (met zz & de maskers) over Cato from volendam zingt, in het nederlands. ![]() Hot Sand van Shocking Blue (de b-kant van Venus) is op dit moment mijn favoriet | |
nipeng | zaterdag 13 maart 2004 @ 12:34 |
![]() Geweldige rock plaat ![]() quote: | |
Seborik | zaterdag 13 maart 2004 @ 12:42 |
![]() Angel Witch - Angel Witch Angel Witch is een NWOBHM-band, een heavy metal stroming die eind jaren 70, begin jaren 80 haar intrede deed. Het zijn allemaal typische snelle NWOBHM-nummers, hoe je dat moet omschrijven, weet ik niet precies, maar je hoort het meteen. Net zoals die andere bands moesten ze een cd hebben die tegelijkertijd hun eigen naam is. Dat was mode toen. De langzame nummers zijn kut, maar dat compenseren de snelle wel. De zang is ook niet altijd geweldig, maar in het algemeen is het een leuk plaatje, die niet mag ontbreken wanneer je geïnteresseerd bent in de heavy metal uit deze periode. | |
nipeng | zaterdag 13 maart 2004 @ 13:50 |
Ramesess & Negative Reaction - Split CD![]() De EP begint met twee sterke nummers van Neagative Reaction. Vol energeie en punch, laaggestemde instrumenten, goede ondersteuning door de drums. Duidelijke vooruitgang hebben ze gemaakt. De jongers van Ramesses klinken wat vuiger en vuiler, gebruiken meer vervorming, af en toe wat echo en klinken lang niet zo laag. Spacey feeling geeft het geheel ![]() | |
dwerg | zondag 14 maart 2004 @ 19:12 |
The Mo - Fred Astaire Jeugdsentiment. The Mo. Of gewoon Mo, zonder The. De toetsenist van de band heette Niewint, en zijn pa was de directeur/hoofdmeester van mijn lagere school, heel erg lang geleden. Meester Niewint had ook nog een dochter, en die verdronk midden jaren '80 in 't Joppe, bij Warmond, toen ze aan het duiken was. De school staat er nog steeds, maar wordt nu alleen nog gebruikt door allerlei verenigingen om zooi te stallen en te vergaderen. In 1983 was mijn klas de allerlaatste die daar 'afzwaaide', alle andere leerlingen plus leraren vertrokken naar een andere school. | |
PH52 | zondag 14 maart 2004 @ 19:55 |
quote:The Mo, dat klinkt verweg bekend, die heeft de top 40 toch nog bereikt of niet ? Luister momenteel naar Lhasa - The Living Road Schitterende muziek, licht malancholiek, met wisselend nummers in Engels, Spaans en Frans | |
TradeMarkie | zondag 14 maart 2004 @ 19:59 |
Van Dik Hout - Van Dik Hout![]() Gewoon een geweldige plaat, alle nummers zijn goed en dat hebben maar weinig albums. Ik vind zelf 'stil in mij' zelfs 1 van de mindere nummers. 'alles of niets' en 'meer dan een ander' zijn mijn persoonlijke favorieten. | |
Disorder | zondag 14 maart 2004 @ 21:02 |
Ik luister naar Smojphace, maar ik weet de titel van het nummer niet. Dat hoeft ook niet, geloof me ![]() | |
plugger | zondag 14 maart 2004 @ 21:07 |
Angry Samoans – The Unboxed Set![]() Oerpunkpopband uit California onder leiding van Metal Mike. The Unboxed Set compileert al hun albums uit het begin van de jaren tachtig, 43 tracks met een gemiddelde van 2 minuten blank. Af en toe zelfs midtempo zodat je niet al halverwege dolgedraaid bent. De productie is kaal als Frits Wester’s schedel, de hooks catchy as hell, en de teksten (in de stijl van Circle Jerks etc.) supermelig. Hoogtepunten/dieptepunten: Right Side Of My Brain, My Old Man’s A Fatso, They Saved Hitler’s Cock, STP Not LSD en het hilarisch politiek incorrecte Homo-Sexual (0:52). Leuk! [ Bericht 2% gewijzigd door plugger op 15-03-2004 03:43:07 (fuck you) ] | |
ranja | zondag 14 maart 2004 @ 21:51 |
![]() My bloody valentine - This your bloody valentine Debuutalbum van de latere grondleggers van de shoegazer. In 1985 was het nog new wave, erg donker. 8 nummers op deze lp die op 45 toeren wordt afgespeeld.Je hoort wel het eerste begin van iets wat later uitgewerkt zou worden tot lange slepende gitaarmuren, hier nog als keyboardtoon die niets ontziend door het hele nummer heen te horen is. Soort van kruising tussen vroege Stereolab (peng) en Bauhaus. | |
fripper | zondag 14 maart 2004 @ 22:07 |
![]() Lee Morgan - The Cooker (1957) De 5e plaat die de dan 19 jarige trompetist voor Blue Note opneemt, opgenomen 14 dagen nadat hij meespeelt op Coltrane's Blue Trane. De plaat opent met een prima uitvoering van Dizzy Gillespies 'A Night in Tunesia' , dat hij eerder dat jaar ook al moet hebben gespeeld toen hij onderdeel was van Dizzy Gillespies Bigband. Hij nam dat nummer later ook nog op met Art Blakey's JazzMessengers , waarbij hij met tussenpozen van 1956 tot 1965 zou spelen. Morgan zou op 33 jarige leeftijd vermoord worden. | |
Summoner | maandag 15 maart 2004 @ 00:07 |
![]() Gang Starr - Full Clip: A Decade of Gang Starr Ruim twee uur interessante, lekkere hiphop. Ik heb deze compilatie gekocht als Gang Starr introductie, na de twee uitstekende Jazzmatazz platen van Gang Starr-rapper Guru hebben leren kennen. Gave producties op deze plaat, die de wat monotone raps van Guru ruimschoots goed maken. Vooral de tracks met jazzy samples vind ik tof. | |
Seborik | maandag 15 maart 2004 @ 00:16 |
![]() Fred Frith - Pacifica Zeer rustgevende voornamelijk klassiek georiënteerde muziek. De cd bestaat uit 2 delen. Het eerste deel telt ruim 45 minuten het tweede slechts 3. Het tweede is ook meer een afsluiting met een omhoog en dalende lijn die zich enkele malen herhaalt. In het eerste deel zit de echte 'actie'. Met een ensemble en wat vocalisten wordt een zeer dromerige sfeer neergezet, nou ja, pacifica, wat verwacht je er zelf van? Juist, de zee. Tegen het einde van het eerste deel zit een prachtig vocaal stuk waarin een gedacht wordt voorgedragen door een rustgevende mannenstem en een zangerige dame. | |
Seborik | maandag 15 maart 2004 @ 13:04 |
![]() Iced Earth - Alive in Athens Het live-album van Iced Earth uit 1999. Naar mijn mening een van de beste metalliveplaten ooit. Drie cd's waarop twee concerten uit Griekenland zijn samengevoegd met een tracklist die nummers bevat van hun vijf voorgaande studio-albums. Hier blijkt maar weer eens wat voor een geweldige stem Matt Barlow live heeft. Het is nog maar de vraag of Tim Owens hetzelfde gaat lukken. | |
Mister_Slide | maandag 15 maart 2004 @ 14:46 |
Beethoven's negende symfonie. Na A Clockwork Orange had ik daar best veel zin in ![]() Volgens mij is het de eerste symfonie waar een koor in werd gebruikt. Wereldberoemd laatste deel natuurlijk. | |
MuadDib | maandag 15 maart 2004 @ 20:43 |
Wings - Silly Love Song Van het album "Wings At The Speed Of Sound". Okee, de tekst is misschien wat naief, en het geheel klinkt als een luchtig niemendalletje. Maar grootmeester McCartney legt een werkelijk fantastisch baslijntje neer waar ik naar kan blijven luisteren. | |
Summoner | maandag 15 maart 2004 @ 22:07 |
![]() Ancient Rites - Blasfemia Eternal Ancient Rites is altijd al erg melodisch geweest ten opzichte van de meeste andere black metal bands, maar de eerste twee platen kennen een duisternis die de laatste twee vreemd zijn. Niet dat de band er niet op vooruit gegaan is hoor. Maar aan een album als "Blasfemia Eternal" kleeft nog dat obscure, underground sfeertje, wat ook wel enige waarde heeft. | |
Summoner | maandag 15 maart 2004 @ 23:45 |
![]() Khold - Phantom Aan het debuutalbum had ik eigenlijk wel genoeg, maar toen ik deze voor 5 euro in de aanbiedingbakken van de Plato tegenkwam kon ik hem niet laten liggen. quote: | |
Seborik | dinsdag 16 maart 2004 @ 00:28 |
Peter Pan Speedrock - Rocket Fuel Debuutalbum van de Nederlandse rockgroep uit Eindhoven met als mascotte Dikke Dennis! Lekker blije hardrock die doet denken aan het Britse Motörhead. Echt heel tof en een feestje om live te zien. Ongecompliceerd uit je dak gaan. ![]() | |
mistermaniac | dinsdag 16 maart 2004 @ 00:30 |
![]() Ill Nino - Confessions Een spaans/Mexicaans? Metal group met een wel lekkere melodie, ik hoor nu voor het eerst het album, en ik vind het zeer goed klinken. [ Bericht 38% gewijzigd door mistermaniac op 16-03-2004 00:38:11 (op seboriks verzoek :)) ] | |
Seborik | dinsdag 16 maart 2004 @ 00:32 |
Gelieve er wat bij te vertellen... dit is nieuwe stijl. | |
Zander | dinsdag 16 maart 2004 @ 16:10 |
![]() Max Romeo - Open The Iron Gate 1973 - 1977 Het weer is weer zonniger aan het worden en dat is altijd het uitgelezen moment om wat fijne Jamaicaanse rootsreggae uit de jaren 70 op te zetten. Dit is een mooie verzamelaar van rootszanger Max Romeo op het geweldige Blood and Fire reissue-label, met zowel vocale versies als blubberdikke dubs waar de ganja-dampen vanaf komen. Uiteraard krijgen de corrupte politici, ongelovigen, tegenstanders van Jah en ander gespuis dat Babylon bevolkt er in de teksten ongenadig van langs. Uitstekende plaat als je eens wat verder wil kijken dan het geijkte werk van Bob Marley of Peter Tosh. ![]() | |
mr_cucumber | dinsdag 16 maart 2004 @ 17:19 |
Uphill Battle - Wreck of Nerves Nieuw album van deze 'metalcore' band en het is weer een ouderwetse knaller. quote: | |
fripper | woensdag 17 maart 2004 @ 23:58 |
![]() Robert Fripp - 1999 Soundscapes: Live in Argentina De eerste uit een reeks soundscape-albums van Fripp. quote:Als hij zo iets gaat doen op Arrow dan ben ik erg tevreden ![]() | |
Beathoven | donderdag 18 maart 2004 @ 16:54 |
The Future Sound of London - Lifeforms![]() Vandaag per post binnen gekregen, een schitterende CD als je van ambient electronica houdt. quote: | |
MuadDib | donderdag 18 maart 2004 @ 17:10 |
![]() Paul McCartney - Driving Rain De meester laat even horen hoe je een goed pop-album in elkaar zet. En dat als ruime zestiger. Toch knap dat je na een carriere van 40 jaar nog eventjes 2 van je beste soloalbums aflevert (Flaming Pie en Driving Rain dus) * MuadDib is al weken in een Beatles/Macca bui, dat had 'ie een tijdje geleden ook niet kunnen denken... [ Bericht 0% gewijzigd door MuadDib op 18-03-2004 17:17:36 (Paul verdient toch echt een hoofdletter) ] | |
Myzel | donderdag 18 maart 2004 @ 17:19 |
Future Sound of London ![]() Mijn aandeel: Angina P - Second Opinion ![]() Een beginnend artieste uit Oostenrijk, met een compleet eigen stijl. Ze begon met het maken van muziek toen ze een ziekte kreeg die chronische keelpijn veroorzaakte, en ze de hele dag binnen zat. Haar eerste nummers verkocht ze aan fabrikanten van computerspellen, maar tegenwoordig richt ze zich op luisterpubliek. De meeste van haar nummers zou je Ambient DnB kunnen noemen, hoewel het soms ook wat IDM invloeden heeft. Heerlijke muziek om op weg te dromen. | |
bartrid | donderdag 18 maart 2004 @ 17:32 |
idiot stare - mad drunk. Van de verzamelaar apocalypse now volume 1, gevuld met stevige industrial metal van oa.fear factory, Strapping Young Lad, Nerve, Die Krupps en Holy Gang. Dit nummer is ondanks de heavyness toch lekker catchy met een goeie riff. review en tracklisting hier: http://www.sonic-boom.com/review/apocalypse.now-1.html | |
Seborik | vrijdag 19 maart 2004 @ 00:39 |
![]() Saxon - Denim & Leather Een classic metalalbum van de Britse heavy metal formatie Saxon met aan kop al sinds jaar en dag de nog supervitale Biff Bifford. Dit album krijgt van allmusic terecht 4.5 sterren. Saxon speelt er nog altijd nummers van (dat doen ze van bijna alle albums wel), maar van deze meer dan de helft! Elke Saxon-fan kent natuurlijk Princess of The Night van buiten. Na dit album begonnen de grote line-up wisselingen van Saxon waarna ze een beetje in begonnen te kakken. Ze hebben hierna nog wel goede dingen gemaakt in de jaren 80 zoals het klassieke nummer Crusader en vele anderen, maar het oude niveau hebben ze op plaat niet weten te evenaren tot ergens in de jaren 90 en Saxon weer helemaal terug kwam met keiharde, maar in vertrouwde stijl gebleven, metalklassiekers zoals ze eind jaren 70 begin jaren 80 te vinden waren op hun LP's. Elk concert van Saxon is een feestje. Inmiddels al drie keer gezien en elke keer is het weer geweldig. Die oude kerels lijken levendiger dan ooit en horen zeker in het rijtje van metalhelden thuis waarin ook Iron Maiden, Judas Priest en Motörhead te vinden zijn. | |
Markster | vrijdag 19 maart 2004 @ 00:49 |
Sepultura - Territory Toen nog met de Soulfly zanger Max Cavalera Afkomstig van het album Choas AD: ![]() Gewoon lekkere metal hehe ![]() | |
Mark | vrijdag 19 maart 2004 @ 09:58 |
![]() Exodus - Tempo of the Damned De terugkeer van mijn jeugdhelden! Samen met Metallica stond Exodus begin jaren '80 aan de wieg van speed en thrash metal (Kirk Hammett kwam ook van Exodus). Maar waar Metallica doorstoomde naar wereldfaam, haperde het bij Exodus door verschillende factoren. Maar waar Metallica een andere stijl insloeg, is Exodus anno nu nog steeds trouw aan zijn origine.... Na het overlijden van Paul Baloff werd Steve "Zetro" Souza weer binnengehaald en het eerste nieuwe studioalbum in ruim 12 jaar gemaakt. En er is weinig veranderd: de ritme-sectie (de ondergewaardeerde Tom Hunting en "nieuwkomer" Jack Gibson) legt de solide basis waar Rick Hunolt en Gary Holt hun spervuur van riffs en solo's op kwijt kan en Zetro spuugt zijn teksten de mic in. Tracklist: 1) Scar spangled banner 2) War is my shepherd 3) Blacklist 4) Shroud of urine 5) Forward March 6) Culling the herd 7) Sealed with a fist 8) Throwing down 9) Impaler 10) Tempo of the damned 11) Dirty deeds done dirt cheap Impaler is een oud nummer uit de tijd dat Kirk Hammett nog bij Exodus rondliep en Dirty deeds done dirt cheap is natuurlijk een AC/DC-cover, zoals Exodus die zo goed kan spelen (denk aan Overdose op "Fabulous Disaster"). Exodus is terug, en daar ben ik persoonlijk erg blij mee! | |
bartrid | vrijdag 19 maart 2004 @ 17:34 |
front line assembly - civlization - civilization Titelnummer van de nieuwe cd van Front Line Assembly. Heerlijk lang intro, en dan een refrein wat heel anders dan anders klinkt. Gitaar is Christian Olde Wolbers van Fear Factory. | |
GhostMan84 | vrijdag 19 maart 2004 @ 18:30 |
Dry Kill Logic - 200 Years Nummer van hun nog te verschijnen nieuwe album. Klinkt niet verkeerd, maar wel heel erg in het straatje van Darker Side of Nonsense. Ik heb wel iets met de stem van de zanger. Hij kan trouwens ook goed zingen (ipv schreeuwen). Zou die vaker moeten doen | |
8PacK | vrijdag 19 maart 2004 @ 20:13 |
quote:Ik weet niet of ik moet quoten, maar ik luister hem nu ook. Hij's echt chill! | |
dwerg | vrijdag 19 maart 2004 @ 20:33 |
quote:Ja, in 1981. ![]() Nu luister ik naar: ![]() A-Ha - I've been losing you Met afstand het beste nummer dat deze Noorse band ooit heeft opgenomen. Van het album Scoundrel Days uit 1986, de opvolger van Hunting high and low. Scoundrel days is muzikaal gezien breder dan hun debuut: synthesizers en gitaar ontbreken niet, maar de drums zijn nu veel meer op de voorgrond gekomen. Vooral I've been losing you is daar een voorbeeld van. Het nummer zou met drie en een halve minuut afgelopen kunnen zijn, maar gelukkig heeft de band er na de break nog een minuut aangeplakt. De stem van Morten Harket komt ook zeer goed uit de verf op deze single: dreigend luid, dan weer ingetogen en rustig, maar altijd zeer herkenbaar. | |
-Marjo- | vrijdag 19 maart 2004 @ 20:37 |
quote:Ja, leuk nummer is dat... | |
dwerg | vrijdag 19 maart 2004 @ 21:14 |
Blue State - Season Song Van de soundtrack van 28 days later... een claustrofobische film met bijbehorende muziek. Dit nummer is gezongen door een kinderkoor met solozanger. Volgens allmusic (sorry) is Blue State een triphop formatie, maar ik had er nog niet van gehoord voor deze film. De muziek waar het koor overheen zingt is nog het beste te vergelijken met de Stone Roses, qua gitaar enzo. Het zit wel briljant in elkaar. | |
Tony_Montana67 | vrijdag 19 maart 2004 @ 21:33 |
Flip Kowlier - In De Fik Het 2e solo-album van de voorman van 'T Hof Van Commerce, wat maandag overal in de winkels ligt. Een eerlijk, naïef, meeslepend pareltje met ontroerende en melige moment. Vooral de titeltrack in de fik is geniaal. Voor degenen die nog nooit van hem gehoord hebben, hier een klein stukje tekst in den hof doa zitte kik wan min us stoat in de fik en ik è de grotste moeite voe de dieng te zeggen hjil de zoal kiekt nor ik ik ik peise an de check en et is gewoagd voe da te zeggen Dit is dus geen kinderachtig zelfverzonnen, niet bestaand taaltje maar prachtig West-Vlaams. Persoonlijk vind ik dit album beter dan zijn debuut Ocharme Ik. Hoogtepunten op deze cd : Bjistje In Min Uoft, In De Fik, Bombin en Smetvrjis | |
8PacK | vrijdag 19 maart 2004 @ 22:08 |
quote:Ik heb ook die film gezien, en die muziek die daarbij zat was geniaal! | |
Vork | zaterdag 20 maart 2004 @ 15:38 |
Fly Pan Am - Ceux Qui Inventent N'ont Jamais Vécu![]() Alweer zo'n Constellation-product. Post-rock dus, een groep gevormd door o.a. een van de gitaristen van Godspeed You Black Emperor! Het is dan kwa muziek ook helemaal geen verrassing, gezien de bands die bij dit label onder contract staan. Toch onderscheiden ze zich wel van de rest, door (zeker op dit album) doordat de drums door de hele plaat heen veelmeer een vast basisritme door de muziek heen laat komen. Dit maakt het kwa sfeer gelijk totaal verschillend van bijvoorbeeld Godspeed You Black Emperor dat veel trager en zwevender is. Doordat de muziek voornamelijk om een rimte heen is opgebouwd, doet het dan ook meer lijken op abstractere werken van Isotope 217 of Tortoise, met het nodige gepingel, gebliep en geruis. Het is niet mijn favoriet, maar toch niet verkeerd om zo nu en dan eens te horen, al vind ik het wel jammer dat er betrekkelijk weinig opbouw in de nummers zit, het is me net even iets te vlak, waardoor het wel sneller zal gaan vervelen. | |
fripper | zaterdag 20 maart 2004 @ 21:28 |
![]() Primus - Miscellaneous Debris EP uit 1992 waarop Claypool en zijn mannen 5 leuke covers spelen. Peter Gabriels Intruder , Making plans for Nigel van XTC, Sinister Exaggerator van The Residents , Tippi-Toes van The Meters en Pink Floyd's Have a Cigar. | |
dwerg | zondag 21 maart 2004 @ 14:02 |
Diesel - Sausolito Summernight Diesel werd in 1979 opgericht door Kayak-drummer Pim Koopman. Sausolito Summernight draait om een gitaarriff dat overduidelijk is geleend van de Steve Miller Band. De band scoort zelfs in Amerika, waar het nummer de 25e plaats in de Billboard Hot 100 haalt, een jaar nadat de single in Nederland was uitgebracht. De perfecte plaat voor in de auto, maar met een duur van ruim 5 minuten net iets te lang voor de meeste popzenders. | |
dwerg | zondag 21 maart 2004 @ 14:37 |
Grand Popo Football Club - Les hommes c'est pas des mecs bien Na zo'n lange titel moet je niet verwachten dat ik er nog een heel verhaal bij vertel. ![]() Dit klinkt zoals Chic zou klinken als het een Franse band was. Alleen klinkt deze zangeres wat vermoeid, ze hijgt een beetje in de microfoon. Leuk nummer. | |
Tokus | maandag 22 maart 2004 @ 00:54 |
![]() Bad Religion - Suffer Het tweede "echte" Bad Religion album (into the unknown even niet meegeteld, om artistieke redenen) bevat 15 nummers die op het eerste gehoor allemaal hetzelfde klinken, in ieder geval voor het ongetrainde oor. Toch weet dit album, ondanks dat het maar 26 minuten duurt, niet te vervelen en kan ik het blijven luisteren. 15 korte punkrock nummers, in de typische Bad Religion stijl: snel, melodieus, niet te complex, maar met teksten die dieper gaan dan 95% van alle andere bands in de muziekwereld. | |
Tokus | maandag 22 maart 2004 @ 01:21 |
![]() Millencolin - Skauch De Skauch EP uit 1994 van Millencolin. Zweedse punkrock. Lekker melodieus, grappig, en kort. Te kort. Het latere werk van de band kon me niet echt meer bekoren, maar de eerste paar albums (Tiny Tunes, Life on a Plate en For Monkeys) en deze EP mogen mijn oren nog graag naar luisteren. Wellicht vanwege wat nostalgie? Kan best, ik vind het ouwere werk gewoon goed. | |
Tokus | maandag 22 maart 2004 @ 01:41 |
![]() No Fun At All - Vision EP Ik ben in een punkrock stemming vannacht, dus nu maar weer 's de eerste ep/single van No Fun At All in de speler. 9 lekkere rauwe, korte punkrock nummers. Het debuutalbum van de band, No Straight Angles klinkt een stuk gelikter (ik dacht dat ze toen al een andere zanger hadden, wat daar aan bijdraagt) dan deze EP, maar dit schijfje heeft een rauwe energie die de band later toch wat miste. Dit was ook een van de eerste releases van het zweedse Burning Heart Records, dat daarna uitgroeide tot een redelijk grote status in de punkrock wereld, zeg maar de Europese tegenhanger van Epitaph (totdat ze samen gingen werken). Inmiddels is deze band uit elkaar (al een jaar of 3 volgens mij). | |
Summoner | maandag 22 maart 2004 @ 01:50 |
![]() Pennywise - Straight Ahead Geïnspireerd door bovenstaand heerschap wil ik nu ook punkrock draaien. En ik heb "Straight Ahead" van Pennywise gepakt, een erg eenvoudig album dat uiteraard volledig representatief is voor de Pennywise-discografie, maar het zijn gewoon lekkere liedjes en de refreintjes zijn cute. ![]() | |
Tokus | maandag 22 maart 2004 @ 17:22 |
![]() In Flames - Soundtrack To Your Escape Vandaag viel de nieuwe In Flames cd bij me in de bus. De band speelt niet meer de typische Gothenburgse melodieuze deathmetal van vroeger, maar is wat moderner geworden. Ik ben er alleen niet zo kapot van. | |
fripper | maandag 22 maart 2004 @ 19:32 |
![]() Rush - Vapor Trails Het eerste Nederlandse Rush concert in ruim 12 jaar lijkt er nu toch echt aan te komen, reden genoeg dus om hun laatste studio-cd nog eens uit de kast te trekken. | |
nipeng | maandag 22 maart 2004 @ 20:07 |
Brant Bjork - Keep Your Cool![]() Het laatste album van Brant. Ik kan de nummers het beste omschrijven als laid back met een duidelijke groove. Sommige nummers rocken wat meer, anderen zijn wat meer laid back. Zijn beste solo plaat tot nu toe. ![]() | |
zoom | maandag 22 maart 2004 @ 21:04 |
George Harrison - Cloud Nine (2004 remaster CD met 2 bonus tracks)![]() Deze cd die in 1987 uit kwam had ik eigenlijk gekocht als ELO/ Jeff Lynne fan. Jeff is namelijk mede producer, mede schrijver van een aantal songs en speelt mee( gitaar, keyboards). Door deze cd ben ik ook George Harrison en Beatles liefhebber geworden. Leuk detail : Vanuit dit project ontstond het idee van een supergroep : The Traveling Wilburys. ![]() | |
zoom | maandag 22 maart 2004 @ 23:12 |
quote:Traveling Wilburys - Volume 1 ![]() Bob Dylan, Jeff Lynne, Tom Petty, Roy Orbison, George Harrison | |
MuadDib | maandag 22 maart 2004 @ 23:37 |
![]() Wings - Venus And Mars Wordt door de meeste liefhebber "Band On The Run" gezien als het beste werk van Paul McCartney in z'n Wings-periode, ik ga toch meer voor de opvolger "Venus And Mars". De plaat ademt een soort integere sfeer uit, de nummers zijn veelzijdig en staan in perfekte volgorde om de spanning te behouden en er staan geen slechte nummers op (al is Letting Go een beetje zwakjes). "Venus and Mars are allright tonight..." | |
fripper | maandag 22 maart 2004 @ 23:51 |
![]() Cheikha Rimitti - Sidi Mansour De Algerijnse zangeres Cheikha Rimitti werd geboren in 1924 , en maakte al in 1936 haar eerste plaatopname. Op 70 jarige leeftijd nam zij deze cd op, met medewerking van oa Bruce & Walter Fowler, Flea en Robert Fripp. Deze mensen blijken verrrasend goed te passen bij de traditionele rai-muziek van Cheikha Rimitti. quote: ![]() | |
Seborik | dinsdag 23 maart 2004 @ 09:17 |
![]() AC/DC - If You Want Blood You've Got It Dit is een live-album uit 1978 opgenomen tijdens de Powerage-tour. Ongecompliceerde hard/bluesrock uit Australië. Dit album is nog met Bon Scott (die in 1980 zou overlijden) en er staan veel klassiekers van de eerste albums op. Nog niet van Highway to Hell, want dat album kwam hierna pas uit. | |
Diverse_Reality | dinsdag 23 maart 2004 @ 09:52 |
Wilma - een klomp met een zeiltje. Hmn, dit is Jan Smit in het kwadraat, jezus wat een meuk. Een huis, tuin en keukendoos die denkt te kunnen zingen. Ik beluister hem zojuist voor de tweede keer, puut om mijzelf te kwellen. ' Wilma is het muzikale antwoord op kindersterretje Heintje; haar eerste single is een antwoordlied op Ich Bau Dir Ein Schloss van Heintje: Heintje (Bau Ein Schloss Für Mich).' Brr... 1994 Wilma belandt vier dagen in de politiecel omdat ze ervan verdacht wordt haar eigen huis in brand te hebben gestoken om verzekeringsgeld op te strijken. Bij de brand gaan ondermeer haar gouden platen verloren. Das wel weer okay. 1995 Als ook de door haar broer geschreven single Recht Op Een Beetje Geluk flopt, keert Wilma de showbusiness definitief de rug toe en leeft ze van een bijstandsuitkering. | |
Zander | dinsdag 23 maart 2004 @ 16:25 |
![]() Tappa Zukie - In Dub (1976) Nog meer fijne dubreggae met diepe bassen waar de vullingen van uit je tanden trillen en drums die door alle echo klinken alsof ze onderwater zijn opgenomen. Vind het ook wel grappig hoe fris deze muziek nog klinkt na meer dan vijfentwintig jaar, op Jamaica waren ze met primitieve apparatuur hun tijd ver vooruit. ![]() | |
Mister_Slide | dinsdag 23 maart 2004 @ 16:29 |
Return of Peer Gynt / Peer Gynts Heimkehr van Grieg! Prachtig! Heel spannend. Ben vandaag even in een Grieg buitje ![]() ![]() | |
fripper | dinsdag 23 maart 2004 @ 23:43 |
![]() Best of Toyah Verzamelaar van Toyah Wilcox uit de jaren 79-83. En haar andere cd's uit die tijd moeten ook maar weer eens uitgebracht worden, want die stem van Toyah klinkt toch wel erg goed. | |
Tokus | woensdag 24 maart 2004 @ 00:46 |
![]() Blind Guardian - Nightfall In Middle-Earth Op eerdere albums had Blind Guardian al diverse nummers over het werk van Tolkien geschreven, maar in 1998 kwamen ze met een compleet album, gebaseerd op The Silmarillion. Ze zijn dan inmiddels aardig ver geweken van de speedmetal koers die ze t/m Somewhere Far Beyond voeren, en zijn een stukje symfonischer en progressiever geworden (zonder echt in het prog of symf-metal genre te vallen). De nummers zitten uitstekend in elkaar, al kan ik me voorstellen dat sommige mensen de zang van Hansi Kürsch niet helemaal kunnen waarderen. | |
bartrid | woensdag 24 maart 2004 @ 16:44 |
sulpher - one of us. Degenen die vorig jaar bij de sisters of mercy in HMH geweest zijn kennen ze wel, dit was het voorprogramma. Veel te hard en een arrogante houding. Dit nummer klinkt (net zoals hun meeste werk) als een poor man's Nine Inch Nails. Dezelfde syntesizer geluiden, gitaar klinkt hetzelfde en ook de distorted zang en teksten zijn bijna identiek. Wel hebben ze goed werk gedaan op hybrid van gary numan maar hun eigen werk is niet aan te raden.... | |
dwerg | zaterdag 27 maart 2004 @ 19:41 |
Andy Williams - Music to watch girls by Vergelijkbaar met crooners als Tony Bennett en Frank Sinatra, maar nooit zo succesvol in Nederland. Dit nummer is vooral bekend als de tune van Kletskop, een programma dat Annette van Trigt in de jaren '80 op woensdagmorgen presenteerde voor Veronica. In de tijd dat Hilversum 3 nog de best beluisterde zender was, had Veronica op woensdag de meeste luisteraars op Hilversum 2. Dit kwam vooral doordat 3 met de EO en de VPRO weinig tegenstand bood. | |
dwerg | zaterdag 27 maart 2004 @ 20:21 |
Shakira - Ciega sordomuda Speciaal voor Tokus, hij vindt dit een geweldig nummer. Voor de meesten de eerste kennismaking met Shakira, met (geverfd) rood haar, in een merkwaardige videoclip. Naast de typerend schelle stem van de zangeres gaat de meeste aandacht in dit nummer uit naar een nerveuze trompet. | |
plugger | zaterdag 27 maart 2004 @ 20:34 |
Flipper – Album Generic Flipper (1982)![]() Wrakke, dreinende pré-grunge uit San Francisco. Tien jaar haar tijd vooruit. Vergeleken bij deze misantropische geluidsbrij klonken Joy Division als vrolijke knaapjes. De cultsong Sex Bomb staat er ook op! Of zoals iemand op Amazon opmerkt: “every loser should own this album. it really speaks to you in a way that nothing else can” ![]() [ Bericht 7% gewijzigd door plugger op 27-03-2004 20:39:53 (Stoned) ] | |
nipeng | zondag 28 maart 2004 @ 11:24 |
George Gershwin's Porgy & Bess, uitgevoerd door Miles Davis en Gil Evans. Een van de beste uitvoeringen volgens de kenners. Later heeft Davis met Evans Sketches of Spain gemaakt, ook al een topper. ![]() Lekkere plaat om mee wakker te worden. Zacht spel van Davis gecombineerd met een relaxte big band. ![]() | |
nipeng | zondag 28 maart 2004 @ 12:12 |
![]() Dit omschrijft de muziek goed: http://www.pitchforkmedia(...)tml style="font-size: 10px;">quote:Nog meer reviews: http://www.progreviews.com/reviews/display.php?rev=neu-neu http://www.bbc.co.uk/music/experimental/reviews/neu_neu.shtml Deze lui hebben veel artiesten beinvloed. | |
nipeng | zondag 28 maart 2004 @ 12:47 |
Boris - amplifier worship![]() Dit is iets voor de doom liefhebbers. Dit album is een stuk toegangelijker dan Absolutego. ![]() Slugde fuzz doom, lekker heavy riffs met psychedelica hier en daar. I love it. ![]() Wat mooi aan dit album is dat alle nummers naadloos op elkaar aansluiten maar toch van elkaar te onderscheiden zijn. Track no2 ![]() quote: | |
fripper | zondag 28 maart 2004 @ 13:14 |
Edgard Varèse - Ionisation In The Real Frank Zappa book beschrijft Zappa hoe hij als 14 jarige knul een recentie van deze plaat leest : "This album is nothing but drums - it's dissonant and terrible ; the worst music in the world". De reactie van Zappa : "Ahhh! Yes! That's for me !" Na enige tijd vond hij de plaat ("We've been using that record to demonstrate hi-fi's with, but nobody ever buys one when we use it.") en draait hem thuis op de "lo-fi record player (it had all 3 speeds, but it had never been set to 33 1/3 before)" "I turned the volume all the way up in order to get the maximum amount of 'fi' , and carefully placed the all-purpose osmium-tipped needle on the lead-in spiral to "Ionisation" . I have a nice Catholic mother who likes to watch Roller Derby. When she heard what was comming out of that little speaker on the bottem of the Decca, she looked at me like I was out of my fucking mind. It had sirens and snare drums and base drums and a lion's roar and all kind of strange sounds on it. She forbade me to play it in the living room ever again. I told her that I thought it was really great, and I wanted to listen to it all the way through. She told me to take the record player into my bedroom." "All through highschool, whenever people came over, I would force them to listen to Varèse-because I thought it was theultimate test of their intelligence. They also thought I was out of my fucking mind." | |
dwerg | zondag 28 maart 2004 @ 13:26 |
Raphael Saadiq & Q-Tip - Get involved Raphael Saadiq is misschien niet de bekendste naam in de muziekbusiness, maar hij mag zeker niet onderschat worden. Tijdens de Parade-tour werkte hij samen met zijne koninklijke paarsheid Prince, en hij was één van de oprichters van arrenbie trio Tony! Toni! Tone!. Ook schreef hij nummers voor Erykah Badu en D'Angelo, en met Dawn Robinson en Ali Shaheed Muhammad (net als Q-Tip afkomstig uit A tribe called quest) vormde hij Lucy Pearl. In 1999 maakte Saadiq dit laidback nummertje met Q-Tip. | |
Beathoven | zondag 28 maart 2004 @ 14:02 |
Enigma - The Cross of Changes![]() quote:Zelf niet veel aan toe te voegen omdat ik op de top 40 hit "Return to Innocence" nog niet echt bekend ben met Enigma, dus dan maar ff een AMG review. Mooie videoclip was dat ook trouwens ![]() | |
fripper | zondag 28 maart 2004 @ 22:36 |
![]() Ornette Coleman and Prime Time - Virgin Beauty Destijds nogal bekritiseerd omdat de plaat uit 1988 (naar Coleman normen) nogal commercieel zou zijn. The Penguin Guide To Jazz schrijft bijvoorbeeld : quote:Nogal overdreven vind ik , het is nog steeds niet bepaald David Sanborn. Maar in vergelijking met andere Coleman platen luistert het redelijk makkelijk weg. Prime Time bestond toen naast Coleman ( op altsax, trompet en viool ) uit 2 drummers, 2 bassisten en 2 gitaristen. En met zo'n bezetting kun je een stevig stukje muziek neerzetten.l | |
amr_diab | zondag 28 maart 2004 @ 23:01 |
Ik ben nu bij een vriendin en we luisteren nu Yalla Bina yalla van Alabina, dat is Latin-Arabische muziek waarop je kunt buikdansen. Heerlijk! Nu draait Shouf Shouf, het gaat steeds om vocal belly dance. Orientaalse muziek hebben we allebei hoog in het vaandel. | |
MuadDib | zondag 28 maart 2004 @ 23:27 |
![]() Tis een DVD, dus behalve luisteren kijk ik er ook nog met een half oog naar. Geen visueel hoogstandje, deze DVD, maar gewoon 4 heren die muziek maken. Mede door zanger Chris Martin doet Coldplay het uitermate goed bij de bakvissen (en terecht zou ik bijna zeggen ![]() | |
Seborik | zondag 28 maart 2004 @ 23:59 |
![]() Ayreon - Into The Electric Castle Ayreon is het kindje van de Nederlander Arjen Lucassen. Ik draai hem nu, omdat ik sterk zit te twijfelen over het aanschaffen van zijn nieuwste creatie die binnenkort uit zal komen. Het probleem is een beetje dat het allemaal wel goed, is maar dat het ook iedere keer weer typisch klinkt als Arjen Lucassen. Beetje bang dat het nieuwe album dus snel weer in de kast zal verdwijnen. Het klinkt wel heel erg goed en de producties zijn erg mooi. Helder e.d. Hij gebruikt goede musici. Zangers als Sir Russell Allen (Symphony X), Fish, Damian Wilson en Sharon den Adel zingen hier op mee. Het is een dubbel-cd uit 1998 die tegenwoordig te verkrijgen is in een geile digipack. | |
fripper | maandag 29 maart 2004 @ 00:16 |
![]() Thelonious Monk - Underground Als ik dit soort platen zie, dan mis ik toch wel die oude vertrouwde lp-hoezen. De hoestekst van de plaat gaat ook voornamelijk over de foto op de voorkant : quote:Opvallend is verder het laatste nummer van de cd, In Walked Bud, gezongen door Jon Hendricks. | |
Mark | maandag 29 maart 2004 @ 12:13 |
Jag Panzer - Ample Destruction![]() Over cult-klassiekers gesproken: in 1984 deed deze plaat hoegenaamd niets, maar ik kan er nog elke dag naar luisteren. Een beetje te druk nu, dus de recensie laat ik aan iemand anders over: The band's first full-length release (following a 5-song EP), this was a surprising Power Metal offering for 1984. It should have established the band alongside Iron Maiden (who they were closest to in sound) and Judas Priest, but instead they inexplicably disappeared from the scene for a number of years. It would be a full decade until the next official release from the band. (One album was recorded but never released through a label.) Again, the music is both very bottom-heavy and power-related for the day, which makes it all the more puzzling as to why they didn't make a bigger splash at the time. In fact, when they finally recaptured that magic (in 1997), there was a much lower commercial acceptance for that type of metal music than back in 1984. Harry Conklin, a very overlooked gem of a vocalist, makes his first appearance here. Numerous cuts stand out as being solid fare. "Symphony of Terror" displays the sound that would eventually resurrect the group in the late '90s, which shows how ahead of their time they were. "Warfare," "Licensed to Kill," "Harder Than Steel," and "The Watching" are all good, with the semi-epic "The Crucifix" being a weighty closer. TRACK LIST: Licensed to Kill/Warfare/Symphony of Terror/Harder Than Steel/Generally Hostile/The Watching/Reign of the Tyrants/Cardiac Arrest/The Crucifix | |
PogueMahone | maandag 29 maart 2004 @ 14:22 |
![]() Leuke om te luisteren, tot Fear Of The Dark. M'n cd-speler wenste zulks niet te draaien en hield er mee op ![]() Verder goeie plaat hoor ![]() ![]() | |
fripper | maandag 29 maart 2004 @ 23:16 |
![]() King Crimson - Heavy ConstruKction Een 3 dubbel live cd van de tour uit 2000 (waarbij Nederland helaas werd overgeslagen ) . Ik heb nu de 3e cd opstaan, een met wat knip-en-plakwerk uit improvisaties samengesteld geheel. Of , zoals het boekje fijntjes opmerkt : quote: | |
The_Crippler | maandag 29 maart 2004 @ 23:34 |
HIM - And Love Said No (Best Of 1997 - 2004) Dit album staat gewoon vol prachtige nummers (when love and death embrace, close to the flame, wicked game, join me in death) | |
fripper | dinsdag 30 maart 2004 @ 20:55 |
![]() Tangerine Dream - Sorcerer De soundtrack van de film Sorcerer uit 1977. Deze soundtrack werd gemaakt door de klassieke TD lineup ( Peter Baumann, Christopher Franke en Edgar Froese) aan de hand van het film-script, nog voordat de film gemaakt was. Het was de eerste in een lange reeks soundtracks die de groep zou maken. De film werd overigens gemaakt door William Friedkin, die ook The Exorcist maakte. In het cd boekje verteld Friedkin dat als hij Tangerine Dream wat eerder had leren kennen, dat zij dan de soundtrack voor The Excorcist hadden mogen maken. Dan was Mike Oldfield vast niet zo bekend geworden. | |
Z | donderdag 1 april 2004 @ 21:15 |
![]() Iron and Wine - Our Endless Numbered Days. Mooie plaat. Hier staat een review. Het doet me een beetje aan Nick Drake denken. Ietwat zwaar en melancholisch, eigenlijk meer een herfst plaatje misschien. Maar ja, als je van Drake houdt, moet je dit ook maar een luisteren! | |
fripper | donderdag 1 april 2004 @ 21:25 |
![]() Liquid Tension Experiment LTE is een band bestaande uit Tony Levin en 3 leden van Dream Theater. Kortom, 75 minuten instrumentaal gefreak van hoog nivo. De cd sluit af met het 28 minuten durende Three Minute Warning. quote: | |
Summoner | donderdag 1 april 2004 @ 22:11 |
![]() The Dead C - The Damned Gritty noise rock uit Nieuw-Zeeland (bijna vanzelfsprekend). Met uitzondering van één nummer zijn het volgepropte sferische geluidscollages, met hier en daar wat noisy klanken. quote: | |
ranja | donderdag 1 april 2004 @ 22:16 |
quote:Nieuw Zeeland heeft veel leuke bands, maar helaas blijven de meeste alleen daar bekend.... | |
Summoner | donderdag 1 april 2004 @ 22:19 |
Klopt, er komt ook heel veel avant-folk en noiserock en dergelijke weg. Voornamelijk op van die schattige cd-r labeltjes. ![]() | |
Tokus | donderdag 1 april 2004 @ 23:14 |
Annihilator - All For You De nieuwe Annihilator plaat. Nieuwe line-up, nieuwe kansen. Weer een aardig thrashig plaatje, met ook nog een best mooie ballad erop. En die nieuwe zanger die ze gevonden hebben is ook zeker niet slecht. | |
Summoner | donderdag 1 april 2004 @ 23:51 |
![]() NomeansNo - Generic Shame Drie tracks, 22 minuten. NomeansNo is nooit een normale punkband geweest. En nu is het helemaal geen punkband meer; NomeansNo is te origineel en gevarieerd om te classificeren. | |
Dinosaur_Sr | vrijdag 2 april 2004 @ 10:19 |
Kuyss - ...and the circus leaves town Bassig, logger dan log, kortom uitstekend geschikt voor de ochtend.... ![]() Stonerrock avant la lettre En mijn god, al weer bijna 10 jaar oud. Deze prehistorische monsters zullen overleven als de stonerrock alweer lang dood en begraven is. Voor liefhebber van dit genre: probeer hun tijdgenoten Gravel ook eens ![]() | |
mr_cucumber | vrijdag 2 april 2004 @ 10:48 |
![]() Keelhaul - Subject to Change Without Notice Als 'voorbereiding' op het concert van vanavond in Waterfront waar ik erg naar uitkijk luister ik nu het nieuwe album van deze band. De beschrijving van de Waterfrontsite omschrijft het allemaal wel goed ![]() quote: | |
Z | vrijdag 2 april 2004 @ 11:08 |
![]() Dit is de soundtrack van de film 'Any Way The Wind Blows'. Dat is een film van Tom Barman, de zanger van dEUS. De film is een aanrader en de soundtrack ook. Ík ben geen jazz kenner maar er staan een paar mooie nummers op, 'Mysterious Blues - Charles Mingus' en ' In the Still of the Night - Charlie Parker enz. | |
fripper | vrijdag 2 april 2004 @ 22:24 |
![]() Dit is de soundtrack van de film 'When The Wind Blows', een tekenfilm over een ouder echtpaar dat te maken krijgt met een nucleaire aanval. De helft van de cd bestaat uit muziek van Roger Waters, met bijpassende cynische teksten | |
Litpho | vrijdag 2 april 2004 @ 22:52 |
![]() Joe Jackson haalde in 2003 zijn oorspronkelijke band weer bij elkaar voor een reünie-cd die vloeiend doorliep op waar zij in 1980 afgehaakt waren. Dit livealbum is het resultaat van de bijbehorende tour en laat horen dat de heren met de tijd helemaal niets aan creativiteit en intensiteit hebben ingeboet. Het speelplezier straalt duidelijk aan alle kanten van de nummers af en dit album mag bij fans van de Joe Jackson band dan ook absoluut niet ontbreken in de platenkast. | |
OProg | zaterdag 3 april 2004 @ 01:08 |
Wallenstein - Cosmic Century ( 1973 )![]() Duitse progband. Zeer sfeervol met veel analoge keyboards. Zelfs de zang is te doen en door het veelvuldig gebruik van viool is het geheel vrij uniek. Jammer dat mijn CD op ZYX Music recht van LP komt inlusief volop ruis en tikken. Daarnaast is er nog fout in geknipt ook, het begin van nummer 3 hoor je 2 keer aangezien ze het bij nummer 2 iets te lang door hadden laten lopen tot het uitfaden. | |
Zander | zaterdag 3 april 2004 @ 11:32 |
![]() Bob Dylan - John Wesley Harding (1967) "John Wesley Harding" is misschien niet een van Bob Dylan's beroemdste werken, maar het is wel mijn eigen favoriete Dylan-album. Na een aantal 'elektrische' platen, gaat hij hier weer terug naar zijn roots met 12 akoestische songs, waaronder de originele versie van "All along the watchtower". ![]() | |
knokkels | zaterdag 3 april 2004 @ 23:50 |
live stream van Lipstick FM! Gevarieerde muziek van comedy tot (hard)rock, rap, UK Pop, metal, het zwaardere werk, classic rock, liedjes met een verhaal erin (Pink Floyd, Wolfsheim, Cruexshadows ...) te veel om op te noemen eigenlijk | |
jonny | zaterdag 3 april 2004 @ 23:58 |
![]() sigur ros - () Dit is echt zo'n heerlijke plaat waarbij je de lichten op je kamer wat moet dimmen en lekker relaxed op bed moet gaan liggen. Je voelt zo alle stress uit je lichaam wegvloeien, heerlijk. Track nummer 4 is mijn absolute favoriet. | |
fripper | zondag 4 april 2004 @ 11:00 |
![]() Easy Star All-Stars - Dub Side of the Moon De reagge/dub versie van deze Floyd klassieker. (Met dank aan webfreak voor de tip) ![]() | |
fripper | zondag 4 april 2004 @ 11:40 |
![]() We Insist! Max Roach's Freedom Now Suite Opgenomen in 1960 tijdens de amerikaanse "the civil rights movement", strijdend voor gelijke rechten voor zwarte amerikanen. Een protest-plaat zoals ze tegenwoordig blijkbaar niet meer gemaakt worden (linkje). De hoofdrol op de cd is voor zangeres Abbey Lincoln naast drummer (en later echtgenoot) Max Roach. quote:Met naast Abbey Lincoln en drummer Max Roach verder oa Booker Little op trompet, Julian Priester op trombone en Coleman Hawkins op de sax. | |
OProg | zondag 4 april 2004 @ 21:16 |
Led Zeppelin - Houses of the Holy![]() Valt me weer op dat "The Rain Song" toch wel zo'n heerlijk nummer is. Met name door de geweldige sfeer, mede neergezet door John Paul Jones met zijn Mellotron ![]() | |
PdeHoog | zondag 4 april 2004 @ 22:18 |
Hooverphonic presents Jackie Cane ![]() Sinds ik deze vorige week kocht (en de rest van de albums maar gelijk bestelde bij bol ![]() 't is een heerlijke CD die in het begin goed bombastisch begint, maar op zijn tijd ook heel bedeesd klinkt. Heerlijke muziek om bij te werken ![]() | |
MuadDib | maandag 5 april 2004 @ 16:53 |
![]() Marillion - Seasons End In afwachting van het nieuwe album Marbles ga ik maar eens de hele Hogarth-periode er door heen jagen. Seasons End was het eerste album na het vertrek van Fish. Het grootste deel van de muziek was al geschreven (samen met Fish, de veel teksten uit die periode gebruikte voor z'n eerste solo-album) dus ligt dit album redelijk in het verlengde van het eerdere werk. Behalve de zang natuurlijk. De stem van Hogarth was zover verwijderd van Fish dat de sfeer van de muziek ook heel anders werd. En de teksten kunnen niet eens in de schaduw staan van de hersenspinselen van Fish. En toch..., toch vind ik het een goed album. Afgezien van de nogal belachelijke rocker Hooks in You zijn het allemaal mooie symfonische rocknummers. Veel "fans" zijn het niet met me eens. Een heuse breuk in het Marillion legioen ontstond. Het leek soms wel oorlog tussen de Fish en Marillion fans. En dat lijkt het soms nog steeds. Ja, het zit diep bij de Fish-adepten dat Steve Hogarth "hun" Marillion om de zeep heeft geholpen. | |
MuadDib | maandag 5 april 2004 @ 17:48 |
![]() Marillion - Holidays in Eden Zorgde Seasons End al voor tweespalt, Holidays in Eden was pas echt controversieel. Marillion is een popband geworden! En dat allemaal door die hond, Steve Hogarth genaamd! Maar wat is er mis met pop? De eenkennigheid van symfo-fundamentalisten kwam flink naar bovendrijven. Bovendien is het niet waar. Er staan slechts 3 "pop"liedjes op HiE, en die zijn idd heel slecht. En het titelnummer is ook een zeer matig nummer. Maar de rest is om je vingers bij af te likken. Symfo uit de eredivisie. De opener Splintering Heart hakt er zo geweldig hard in, The Party is een muzikale trip over een eerste drugservaring, Waiting to Happen is een wonderschone en tranentrekkende ballad en de This Town-suite kan zich meten met het concept-werk uit de Fish-periode. Kortom, een album met 2 gezichten, maar lang niet zo slecht als de verstokte huilies je doen willen laten geloven. [ Bericht 0% gewijzigd door MuadDib op 05-04-2004 18:09:49 ] | |
Seborik | maandag 5 april 2004 @ 17:52 |
![]() Judas Priest - Screaming for Vengeance Ongetwijfeld een van de beste metalalbums ooit en ook een van de beste albums van Judas Priest. Deze plaat volgde op het matige Point of Entry. Bijna elk nummer is een Priest-klassieker geworden. Bijvoorbeeld The Hellion/Electric Eye, Screaming for Vengeance, Riding on The Wind, You've Got Another Thing Coming. De overige nummers mogen er ook zeker zijn. Het is ook een behoorlijk modern klinkend album voor 1982. Ik dacht zelf altijd dat het uit een later jaar was. Een van m'n eerste Priest-albums. ![]() | |
fripper | maandag 5 april 2004 @ 19:56 |
![]() Marillion - Seasons End Het eerste Marillion album zonder Fish, en een plaat die altijd erg heb kunnen waarderen. Weinig toe te voegen aan het stukje van MuadDib hierboven, gewoon een prima cd. Ik zag die plaat destijds inderdaad wel met enig wantrouwen tegemoet. Ik vroeg me af wat er van mijn favoriete bandje was overgebleven, maar Seasons End was een plaat waar ik goed mee kon leven. Alleen Hooks in You was een minpuntje , maar die was ook eigenlijk niet veel slechter dan Incommunicado van het laatste album met Fish. Voor de rest een plaat met veel klassiekers, met het slotnummer The Space als hoogtepunt. En als het al minder was dan voorheen, dan was het wel zo eerlijk om te bedenken dat Fish de band had verlaten, dus geen reden om Hogarth iets kwalijk te nemen. Na een goed concert in Vredenburg zag ik de toekomst van Marillion met vertrouwen tegemoet. ( was p@t M. niet de drummer van het voorprogramma Mr. Mister ? ) [ Bericht 0% gewijzigd door fripper op 05-04-2004 20:19:38 (typo) ] | |
MuadDib | maandag 5 april 2004 @ 20:47 |
![]() Marillion - Brave Het absolute meesterwerk van Marillion, in welke bezetting dan ook. Een conceptalbum over een meisje dat van een brug springt, een muzikale reis door haar verleden. Een behoorlijk donker album, echt vrolijk word je er niet van. Of het zou van het muzikale niveau moeten zijn. De heren halen alles uit kast en was Steve Hogarth op z'n eerste 2 Marillion albums misschien een beetje schuchter, hier laat hij horen wat hij in z'n mars heeft en dat is heel wat. Nogmaals: een waar meesterwerk en elke liefhebber van progressieve rock zou dit album in z'n kast moeten hebben staan. En van binnen en van buiten moeten kennen. quote:P@t M. was wel de drummer van Mr. Mister alleen stonden die niet in het voorprogramma. Dat was The Cutting Crew ![]() | |
fripper | maandag 5 april 2004 @ 21:00 |
![]() Marillion - Holidays in Eden Voor het eerst in jaren Holidays in Eden weer eens uit de kast gehaald. Tja, wat moet ik er van zeggen ? Objectief gezien is het helemaal geen beroerde plaat. Ik heb stapels symfo-cd's liggen van mindere kwaliteit. Belangrijk verschil is dat daar het woord Marillion niet op de voorkant staat, dat schept nou eenmaal grote verwachtingen. En bij grote verwachtingen horen soms ook grote teleurstellingen. Maar gelukkig kan ik er ondertussen wel naar luisteren zonder direct de vergelijking te trekken met het Fish-werk. The Party is een prijsnummer, vergelijkbaar met de betere nummers van Seasons End. En het titelnummer is inderdaad drie keer niks. En dan de singeltjes No One Can en Dry Land, eigenlijk zijn die ook niet zo slecht. Als je ze op een willekeurig album van The Alan Parsons Project had gezet had ik het ook kunnen waarderen. Je moet het geen Marillion noemen, maar het is geen slechte muziek. Cover my Eyes is een stuk minder. Het grootste probleem zit hem juist in het afsluitende drieluik, de This Town-suite. Als je drie korte matige nummers aan elkaar plakt, krijg je inderdaad een lang nummer. Ja, de symfo-fundamentalisten horen graag lange nummers. Maar helaas kan het me geen seconde boeien, het blijven voor mij drie matige nummers die aan elkaar geplakt zijn. Dit soort cliché-symfo is al genoeg gemaakt. En dat was voor mij (voorlopig) het einde van Marillion, hoewel ik later nog wel eens een aantal cd's uit de tweedehands- of uitverkoopbakken heb gehaald. En de verhalen over de nieuwe cd maken me toch wel een klein beetje nieuwsgierig. | |
fripper | maandag 5 april 2004 @ 21:08 |
quote:Wel in de kast ondertussen. Ken hem nog niet van binnen en buiten. quote:A ja, is ook zo. Lang geleden. | |
MuadDib | maandag 5 april 2004 @ 22:09 |
![]() Marillion - Afraid of Sunlight Na Brave was het de vraag hoe Marillion verder zou gaan. En met AoS week Marillion met voorzichtige stappen van het symfopad af. En maakte en-passant meteen een van hun indringendste albums, slechts getopt door z'n voorganger, Brave. Eerlijk gezegd, het was geen liefde op het eerste gehoor, maar AoS is zo'n typische groeiplaat die blijft uitnodigen om te luisteren, om je langzaam bij de strot te grijpen. Naar mijn mening was Marillion hier op hun artistieke hoogtepunt en het zou een tijdje duren voor ze dat nivo weer eens benaderden. | |
fripper | maandag 5 april 2004 @ 22:19 |
![]() Peter Hammill - Incoherence De nieuwe Hammill cd, als ik goed geteld heb de 51e ( inclusief de VDGG platen ). De plaat bestaat uit 1 nummer van 40 minuten, en is opgenomen met violist Stuart Gordon en David Jackson op sax en fluit. Ligt wat zwaar op de maag, maar smaakt wel erg lekker. Of, zoals Hammill het omschrijft : " I don't think this one's going to be a hit on the dinner party ambience circuit by the way." (Hammill linkje) [ Bericht 0% gewijzigd door fripper op 06-04-2004 21:45:03 (typo) ] | |
Summoner | dinsdag 6 april 2004 @ 02:18 |
![]() Dead Raven Choir - But Inside They Are Ravening Wolves Dead Raven Choir is een geval apart. Het is een eenmansband van een vaag figuur die zich 'Smolken' noemt, en het klinkt als een soort Hongaarse graaf die z'n vrouw verloren heeft aan de Pest en helemaal alleen in een torentje van z'n kasteel onder invloed van sterke drank akoestische gitaar en cello zit te spelen en ondertussen dramatische passages van gedichten van Yeats en Milne voordraagt. | |
Summoner | dinsdag 6 april 2004 @ 02:43 |
![]() Dead Raven Choir - Wine, Women and Wolves Smolken heeft al zo'n 25 releases op z'n naam staan, maar deze vrij recente plaat was de eerste die op cd uitgebracht werd. De voorgangers zijn allemaal cd-r releases op obscure, fascinerende labeltjes. Moeilijk tot onmogelijk om daar nog aan te komen. Het vierde album kent namelijk een oplage van maar liefst 7 stuks... | |
PdeHoog | dinsdag 6 april 2004 @ 08:32 |
Rhapsody - Power Of the Dragon Flame ![]() Of het nou zulke lekkere muziek is om wakker te worden, valt over te twisten. Het is iig goeie stevige en snelle powermetal (ook wel aangeduid als ivanhoe-metal ![]() Dat mag de pret echter niet drukken. Het blijft gewoon leuke en opdwepende muziek (zeker voor in de auto ![]() | |
Dinosaur_Sr | dinsdag 6 april 2004 @ 08:59 |
![]() Stuiterend de ochtend in met de grandfather of soul Jaaaaaaaaaaaames Brown! Beter dan de grandfather is echter de begeleidingsband. Strakker als een strak gespannen snaredrum. Waar is m'n karaokemasjien? ![]() Hier beluisterd in de DeLuxe edition, erg leuke (reissue)dubbelaars van diverse soulsterren. Een erg leuk concept, met veelal een studioalbum, en een live concert van uitmuntende kwaliteit (zie ook o.a. Marvin Gaye). | |
MuadDib | dinsdag 6 april 2004 @ 16:55 |
![]() Marillion - This Strange Engine Na 2 fantastische albums (Brave en Afraid of Sunlight) was het moeilijk om weer hoog te scoren. Dat deed Marillion dan ook niet. Sterker nog, TSE was een behoorlijke domper. De nummers zijn voor een groot deel gebouwd rond de akoestische gitaar, en dat is nou juist het enige gitaarwerk van Steve Rothery dat ik niet hoef te horen. Het titelnumer is nog een poging om de boel wat op te krikken (lees: een lang, divers nummer voor de "oude" fans), maar klinkt naar mijn mening veel te geforceerd. Het is geen slecht album, meer een redelijk album en redelijk is voor Marillion gewoon niet goed genoeg. | |
HomoDib | dinsdag 6 april 2004 @ 20:20 |
![]() Marillion - Radiation Alweer een controversieel album, het is meer regel dan uitzondering. Persoonlijk vind ik het een heel goed album. Heel gevarieerd en de eerst stappen richting de "nieuwe", wat moderner klinkende Marillion sound worden voorzichtig gezet. Zo zijn er al wat Radiohead en triphop/ambient achtige invloeden te ontdekken. Maar toch herkenbaar als Marillion. Ik denk dat ze vanaf Radiation ook last begonnen te krijgen van de erfenis van de naam Marillion, vooral de associatie met de zgn. oubollige symfo. Als een onbekende, jonge band een album als Radiation had gemaakt zouden de recensies heel wat lyrischer zijn geweest dan ze nu waren. en MuadDib denkt er precies zo over, toevallig he? [ Bericht 4% gewijzigd door HomoDib op 06-04-2004 20:21:58 (kutklonen...) ] | |
zoom | dinsdag 6 april 2004 @ 20:58 |
![]() Kelly Solo LP (nu ook op cd ) uit 1981 van Kelly Groucutt . Kelly was de voormalige bas gitarist van ELO.(van 1976 to 1983 ) Hij Speelt tegenwoordig vaak solo of met The Orchestra . De LP klinkt eigenlijk beter maar van de cd is wel het hoesje persoonlijk gesigneerd ! ![]() tijdelijk : usericon is ingescaned hoesje | |
MuadDib | dinsdag 6 april 2004 @ 21:28 |
![]() Marillion.com Logische opvolger van Radiation. Was Radiation toch wel meer een "rock"plaat., .com is wat rustiger. Steve Wilson verleende wat productionele hand-en spandiensten en dat is goed te horen, de plaat ademt een psychedelisch sfeertje. Alleen al het geweldige Interior Lulu is de aanschaf meer dan waard. | |
fripper | dinsdag 6 april 2004 @ 21:43 |
![]() Gong - Gazeuse! De eerdere platen van Gong bevatten nogal wat spacerock-achtige nummers, maar op het volledig instrumentale Gazeuze! uit 1976 wordt een flinke zwaai richting de jazrrock gemaakt. Mede door de inbreng van Allan Holdsworth doet de plaat regelmatig denken aan het werk van UK en Bruford. Verder opvallend veel drumwerk op dit album, naast Pierre Moerlen horen we nog 3 percussionisten. | |
fripper | dinsdag 6 april 2004 @ 22:41 |
![]() Circus - Circus Circus is een band die in eerste instantie mijn aandacht trok door de aanwezigheid van saxofonist Mel Collins. De enige plaat van Circus met Mel Collins werd in 1969 opgenomen. Mel Collins zou in de jaren 70 opduiken in oa King Crimson en Camel. Bovendien behoorde hij vooral in de jaren 70 en 80 tot de meest gevraagde sessie-muziekanten, zo speelde hij oa met Roger Waters, de Dire Straits en de Rolling Stones. Deze plaat werd opgenomen in het zelfde jaar dat Miles Davis volgens velen de jazzrock uitvond. Wat Circus hier doet is ook jazzrock, maar klinkt heel anders, veel meer songmatig. Collins schreef de helft van de nummers; de rest bestaat uit verrassende covers. Zo horen we Norwegian Wood, Monday Monday en 11 B.S. van Charles Mingus. [ Bericht 0% gewijzigd door fripper op 06-04-2004 22:47:11 ] | |
Beathoven | dinsdag 6 april 2004 @ 23:04 |
Mike Oldfield - Tubular Bells![]() Was al weer een tijdje geleden dat ik 'm voor het laatst gedraait heb. Het blijft een schitterende plaat waarin zo'n beetje alle goeie kanten van de moderne muziek naar voren wordt gehaald. Zal de 2003 versie ook nog eens proberen want aan de jaren 70 versie rammelt het een ander als het om 't afmixen gaat. Vooral de gedistorte gitaren en de Tubular Bells klinken erg schel in vergelijking met de rest. Maar daar luister ik voorlopig nog wel even doorheen, de compositie blijft schitterend ![]() quote: | |
OProg | dinsdag 6 april 2004 @ 23:12 |
Dan doe ik ook maar eens met de heren MuadDib en Fripper mee ![]() ![]() OProg was dus nog een klein OProgje dat langzaam rondkroop in het begin van de prog. Daarbij had ik een cassette van "Misplaced Childhood" en de CD van "Clutching at Straws". Geld had ik toen niet dus van "Seasons End" ontging alles mij even. Op een gegeven moment kon ik van een familielid dit album lenen. Zo lang was het toen toch nog niet uit overigens. Dat was dan even schrikken. Muzikaal waren er idd natuurlijk raakvlakken maar het klonk zo anders. Die zanger idd. Slecht vond ik het niet en ik was toen toch niet bezig met pop/prog (toen _helemaal_ niet) dus de beoordeling was helemaal niet slecht. Ik vond het na een paar keer luisteren zelfs grotendeels erg sterk. Het geweldige "Splintering Heart", was dat even schrikken toen hij net lekker hard stond en de gitaar erin kwam.Vooral het gitaarloopje in het 2e deel is geweldig. "Cover My eyes" was natuurlijk wel erg poppy maar echt slecht is het nooit. Het had alleen niet de heerlijke sfeer van "The Party", het 3e nummer. "No one Can" is ook lekker sfeervol. Vrij sterk nummer. "Holidays in Eden" is leuk. Niet geweldig maar van tijd tot tijd leuk. Het heeft een beetje het zelfde nerveuze sfeertje als "Incommunicado". "Dry Land" is, mede door het gitaarwerk weer zo'n klassiekertje (hoewel het amper bleek te verschillen van de How we Live versie). "waiting to happen" is weer zo'n dromertje, voor bij de open haard en dergelijke. De overgang naar nummer 8 is erg. Altijd een draak gevonden, aleen al om die actieve begin met die sirenes die me, nu nog, mateloos op mijn zenuwen werken. Maar dat hele nummer kan ik niet echt hebben verder. "TheRakes Progress" en "100 nights" sluiten er naadloos op aan. Leuk als muzikaal behang, niet bijzonder. Een beetje vulmateriaal Loopjes die ik al kende, alof het album vol moest. Jammer Ik draai hem nog steeds. Het blijft een lekker album. Geen meesterwerk maar wel met heel erg sterke dingen erop. De 2CD bracht demo's en outtakes waarbij vooral bleek dat de toen opgenomen versie van de klassieker "Sympathy" niet meer kan. TE overdone, de 'acoustic version' is wel nog heel goed te doen. ![]() [ Bericht 0% gewijzigd door OProg op 06-04-2004 23:23:10 ] | |
GhostMan84 | dinsdag 6 april 2004 @ 23:28 |
![]() 36 Crazyfists - A Snow Capped Romance "Nu-"metal met (vind ik) emo invloeden. De aparte stem van Brock Lindow maakt de cd echt heel erg goed. Beter nog dan de vorige, waar hij af en toe enigzins als een blatend schaap klonk. Waarom deze cd een hele slechte recentie had in het tijdschrift Oor snap ik niet. Die recentie was trouwens feitelijk niet helemaal juist, maar dat terzijde. | |
fripper | dinsdag 6 april 2004 @ 23:51 |
![]() Marillion - Heart of Lothian Maxi single van Heart of Lothian, met op de b-kant een live-uitvoering van Chelsea Monday opgenomen in Utrecht in 1985. Fish wou graag het concert in 85 in Utrecht opnemen, omdat hij zulke goede herinneringen had aan het concert daar van een jaar eerder. En ik ben het helemaal met hem eens, het concert van 22 november 84 maakte ook op mij diepe indruk. Van de opnames van 85 is helaas alleen Chelsea Monday officieel uitgebracht. De concerten in 85 waren trouwens ook niet slecht, met oa een oerversie van Misplaced Childhood. | |
Dinosaur_Sr | woensdag 7 april 2004 @ 11:01 |
Nu ik voor het eerst sinds een jaar weer geluid op m'n pc heb én voor het eerst in tweeëneenhalf jaar ook weer een breedbandverbinding, luister ik weer naar concerten op 3voor12.nl en meer in het bijzonder Cadillac op Eurosonic 2003 Onder het motto "ouderwets beuken" en "Noorse dramrock" Het is een soort Fatal Flowers meets Kyuss. Soms zijn ze het spoor een beetje bijster. Maar wel aangenaam gedram ![]() ![]() Waren rocken Scandinaviërs zo veel meer? Zou het de invloed van Europe zijn? ![]() | |
Z | woensdag 7 april 2004 @ 11:16 |
![]() Lost in Translation Wederom een soundtrack, nu van de film Lost in Translation. En wederom een erg goede film met een prachtige Scarlett Johanssen, maar dat doet er nu even niet toe ![]() Het interessante van deze soundtrack is dat er behoorlijk wat nieuw werk van Kevin Shields op staat en Kevin Shields is natuurlijk de shoegazer-guru uit My Bloody Valentine. Er staat ook één nummer van Loveless op deze soundtrack trouwens. | |
OProg | woensdag 7 april 2004 @ 18:22 |
![]() Marillion - Lavender Na "Kayleigh" had dit de 2e klapper moeten zijn van het 'Misplaced Childhood' album. De impact was bepaald niet zo groot als bij dit nummer. Ergens misschien wel jammer want het is qua compositie wederom een sterk nummer. Het B-kantje was "Freaks". Dit nummer past voor mijn gevoel al niet bij de periode. Tis zo'n Fugazi-restje. Fish klink meer opgefokt en het is muzikaal niet echt super wat mij betreft. Als 3e is er Lavender Blue, een remix van Lavender die weinin toe voegt aan het nummer. | |
fripper | woensdag 7 april 2004 @ 19:14 |
Inderdaad gek dat Lavender niet een wat grotere hit is geworden, dan nummer is behoorlijk vaak gedraaid door Frits Spits in de Avondspits. Spits had vanaf 85 een item in z'n programma genaamd 'Het Steunfonds' . Het was een lijstje van drie singels die wat meer aandacht verdienden, iedere dag werd er een van de singles door een luisteraar vervangen door een andere single. Het eerste lijstje van 3 platen werd door Spits zelf samengesteld ; Lavender was een van de drie nummers. Toen Marillion na een dag of acht nog niet was weggestemd bedacht Frits maar een nieuwe regel : na 5 dagen werd je automatisch uit de lijst gegooid en kwam je op de Erelijst. | |
8PacK | woensdag 7 april 2004 @ 19:26 |
quote:Ik heb de film ook gezien, een meesterwerkje. Er gebeurt geen reet maar toch boeit ie. En de Cd heb ik ook die ook goed is vooral dat liedje van air is heel chill (voor het slapen gaan). | |
fripper | woensdag 7 april 2004 @ 19:42 |
![]() James Blood Ulmer - Tales of Captain Black James Blood Ulmer was in 1978 gitarist in de groep van Ornette Coleman, en Coleman doet ook mee op deze plaat. Ook Ornette's zoon Denardo drumt mee. De free jazz van Coleman gaat goed samen met de funk inbreng van Ulmer. Zoals ze op allmusic in de (5sterren) bespreking stellen : quote:Ook op veel van Ulmers latere solo-cd's is de invloed van Coleman duidelijk hoorbaar. | |
fripper | woensdag 7 april 2004 @ 20:29 |
![]() Music Revelation Ensemble - Cross Fire The Music Revelation Ensemble is een groep die vanaf 1980 met flinke tussenpauzes en wisselende bezetting cd's uitbrengt. Enige constante factor in de groep is James Blood Ulmer. Vooral de 2 blazers zijn hier niet slecht ; John Zorn op de alt-sax , en Pharoah Sanders op tenor. De saxen spelen nooit samen, maar doen om de beurt een nummer. Allmusic vergelijkt Zorn en Sanders : quote: ![]() | |
PdeHoog | donderdag 8 april 2004 @ 00:37 |
Queensryche - Tribe![]() Tribe is het nieuwste album van Queensryche en ook het album waar de gehele originele line-up weer aanwezig was (inmiddels ook niet meer, geloof ik ![]() Misschien moet ik het wat vaker luisteren.... | |
Zander | donderdag 8 april 2004 @ 17:35 |
![]() Wayne Shorter - Speak No Evil(1964) Een geweldige plaat van jazz-saxofonist Wayne Shorter, en nummer 48 in mijn Jazz-album Top 50, wat bij nader inzien eigenlijk een beetje te laag is. Deze plaat sluit naadloos aan bij het tijdloze werk van het tweede Miles Davis Quintet, waarvoor Shorter ook de saxofonist was en waar hij verantwoordelijk was voor de meeste composities. Alle nummers op deze plaat hebben een erg mysterieuze en duistere klank. Shorter zegt hierzelf het volgende over in het cdboekje: "I was thinking of misty landscapes with wildflowers and strange, dimly-seen shapes - the kind of places where folklore and legends are born.". Ook de rest van het ensemble bestaat uit overbekende namen: Herbie Hancock (die hier misschien wel zijn allerbeste werk op de akoestische piano aflevert) en bassist Ron Carter zijn beiden ook afkomstig uit het Quintet, terwijl trompettist Freddie Hubbard en drummer Elvin Jones ook bepaald geen onbekenden zijn in de jazzwereld. | |
MuadDib | vrijdag 9 april 2004 @ 19:18 |
![]() Jesus Christ Superstar Goede Vrijdag is altijd een mooie gelegenheid om "Jesus Christ Superstar" weer eens op te zetten, de rockopera (oorspronkelijk uit 1970!) over de laatste dagen van Jezus. Je kan het hippie-geneuzel vinden, persoonlijk vind ik dat Tim Rice en Andrew Lloyd Webber een puik stukje werk hebben afgeleverd. Deze versie komt uit '96 en is een studio remake van de theaterversie die destijds in Londen werd opgevoerd. Hoewel iets moderner klinkend blijft deze versie vrij dichtbij de filmvariant en hoewel het niveau hoog is is het moeilijk om die versie te doen vergeten. De Judas uit deze versie (Zubin Varla) is fenomenaal en overtreft de ook al niet misselijke Carl Anderson (de film Judas). Overigens vind ik de rol van Judas veel mooier dan die van Jezus. Leuk detail: Speciaal voor deze uitgave doet Alice Cooper de rol van Herodes ("prove to me you're no fool, walk across my swimming pool") | |
PdeHoog | vrijdag 9 april 2004 @ 19:39 |
Sit Down And Listen To Hooverphonic![]() Vandaag binnengekomen (mijn "goede vrijdag" is idd goed ![]() ![]() Het betreft hier opnames van semi-acoustische optredens van deze band. Het hele album straalt een zekere intimiteit en rust uit hoewel de muziek niet altijd even rustig te noemen is. Bovenop de muziek komen dan nog de vocals van de zangeres Geike ![]() | |
Modus | zaterdag 10 april 2004 @ 19:01 |
![]() Entombed - Wolverine blues Bottebijlmetal ![]() | |
dantes_inferno86 | zaterdag 10 april 2004 @ 19:29 |
![]() Toto-Mindfields Momenteel mijn favoriete toto album.De catchy en poppy muziek zijn vrijwel weg en ingeruld voor een meer bluesrock/jazz geluid.Zanger Bobby Kimball doet op dit album ook al weer mee en hij zingt naar mijn mening vele malen beter dan in zijn vorige toto periode.De ritmesectie is erg goed,zoals ook wel te verwachten is van Mike Porcaro en Simon Philips.David Paich toetst er ook weer goed op rond.Maar met name lukather is goed op dreef op dit album(net zoals eigenlijk alle 90''s albums van Toto).Je hoort er welliswaar geen nummers bovenuit schieten zoals rosanna,africa,hold the line of stop loving you maar in zijn geheel is het wat mij betreft Toto's beste album. | |
MuadDib | zaterdag 10 april 2004 @ 20:10 |
![]() Talking Heads - Stop Making Sense Soundtrack van een van de beste concertfilms die er zijn gemaakt. De bioscoopbezoekers stonden te dansen in het middenpad van Tuschinski, waanzinnig! Maar ook zonder beeld blijft de muziek overeind. Een concert met een lading energie om een raket mee af te schieten Een heerlijk album om mde akelige huishoudelijke klusjes wat sneller te laten gaan ![]() | |
fripper | zondag 11 april 2004 @ 14:22 |
![]() Annette Peacock - X-Dreams Als je deze plaat uit 1978 hoort is het moeilijk om je voor te stellen dat Annette Peacock toen vooral bekend was door haar avangardistische electronische muziek. Dit is een plaat op de grens van jazz, rock en blues, Annette zingt maar laat de keyboards vandaag thuis. De teksten worden vaak meer voorgedragen dan gezongen, en zijn soms redelijk bizar. Zoals in het openingsnummer "My Momma Never Taught Me How To Cook" waarin ze beschrijft wat niet van haar moeder maar wel van de rest van de familie heeft geleerd. Maar dat ga ik hier verder allemaal niet uitleggen. ![]() Op de tweede helft van de plaat voornamelijk ballad-achtig materiaal ( oa een vrij onherkenbare cover van Don't be cruel ). Boeiend plaatje met een berg aan sessie-muziekanten, waaronder Mick Ronson en Bill Bruford. Peacock zing in 1978 trouwens ook mee op Bruford's album "Feels Good To Me". | |
Zander | zondag 11 april 2004 @ 14:53 |
![]() Jimi Hendrix - :Blues (1994) Producer Alan Douglas wordt over het algemeen enorm geminacht door Hendrix-fans. Hij was jarenlang verantwoordelijk voor het posthuum laten verschijnen van allerlei dubieus Hendrix-materiaal, waarbij Jimi's originele gitaarwerk soms zelf werd aangevuld met het werk van sessiemuzikanten. Een rechtzaak die tien jaar geleden tegen hem werd aangespannen door de erven Hendrix, zorgde ervoor dat hij nooit en te nimmer meer in de buurt van Hendrix-opnames mag komen. Toch is niet al het Hendrix-materiaal wat onder zijn leiding werd uitgegeven beroerd. Dit is bijvoorbeeld een erg fraaie cd waarop tot dan toe moeilijk te krijgen blues-materiaal van Jimi te horen is. Deze cd laat zien dat Hendrix zeker niet alleen een 'trucjes'-gitarist was, maar ook een stevige pot blues kon spelen. En zonder overdubs ![]() | |
fripper | zondag 11 april 2004 @ 14:57 |
![]() Rush - Grace Under Pressure Tour [Video] Concertvideo uit 1986, om pas even in de stemming te komen. Nog 174 nachtjes slapen. ![]() | |
dwerg | zondag 11 april 2004 @ 15:12 |
[ Bericht 100% gewijzigd door Seborik op 12-04-2004 12:41:03 (Hallo dwerg.) ] | |
dwerg | zondag 11 april 2004 @ 15:21 |
![]() Dido - Life for rent Het tweede album van Dido Armstrong, staat net zoals No Angel weer vol met zoete liedjes. En als er dan een paar uptempo nummers op de cd staan, zoals Stoned, zul je die niet op de radio horen. Beetje stoffige plaat, maar dat past wel bij deze saaie Eerste Paasdag. Achtergrondmuziek. | |
Modus | zondag 11 april 2004 @ 16:23 |
![]() Laurie Anderson - O Superman Avantgardistisch singeltje uit '82, dat vreemd genoeg ook nog wereldwijd een hit werd. Geen beat, vervormde stemmetjes en gedeeltelijk spoken words. Leuk. ![]() | |
dwerg | zondag 11 april 2004 @ 21:22 |
Andrea True Connection - More, more, more Discohit uit 1976. Tevens de enige hit van deze band, waar ik verder geen enkele info over heb (en ik ben te lui om AMG te raadplegen). Kitscherige disco, die waarschijnlijk in de Homo 100 zou staan, ware het niet dat het toch een vrij onbekende plaat is. Sterker nog: waarschijnlijk kent driekwart van de Fokkers het nummer niet. Toch zal er bij een groot aantal een belletje gaan rinkelen bij de instrumentale brug: het Amerikaanse bandje Len heeft dit namelijk gebruikt voor hun hit Steal my sunshine. | |
Litpho | zondag 11 april 2004 @ 22:44 |
![]() Martika - Best of: more than you know Als goed geschreven pop met een laat jaren '80 gladde productie je niet kan boeien, dan is dit het verkeerde album. Voor mij is het nummer na nummer een verzameling geweldig jeugdsentiment uit de periode dat ik mijn muziekinformatie nog van MTV haalde (en MTV nog muziek uitzond die ik wilde horen). Aanraders: de hit Toy Soldiers en de Carole King cover I Feel The Earth Move. | |
fripper | maandag 12 april 2004 @ 00:04 |
![]() Michelle Shocked - The Texas Campfire Tapes De eerste cd van Michelle Shocked werd door een journalist met een walkman opgenomen in het bos. Michelle speelt 15 folksongs, met op de achtergrond het geluid van de krekels, en af en toe een passerende vrachtwagen. De batterijen van de walkman waren bijna leeg, waardoor hij te langzaam liep. De muziek op de cd gaat dus wat sneller dan de bedoeling is. Ze ontdekte pas dat de plaat was uitgebracht toen hij hoog in de engelse hitlijsten stond. Vorig jaar is er overigens ook een opgelapte versie verschenen, op de juiste snelheid en met minder krekels. Lijkt mij lang niet zo leuk ..... | |
Tokus | maandag 12 april 2004 @ 00:46 |
![]() The Prodigy - Music for the Jilted Generation Een van de weinige albums die onder de dans-muziek vallen die ik echt goed vindt. Geen simpele deuntjes, geen slappe snelle covertjes, maar gewoon goeie muziek. | |
fripper | maandag 12 april 2004 @ 11:40 |
![]() Hedningarna - Kaksi ! Kaksi is zweeds voor twee, de tweede cd van Hedningarna dus. Hedningarna begon als een instrumentale zweedse folk-groep, maar op deze cd uit 1992 is de groep uitgebreid met twee finse zangeressen. Naast een berg traditionele instrumenten wordt er ook spaarzaam gebruik gemaakt van wat moderner spul, met af en toe een sample. Maar dat de groep de laaste jaren vooral op house-feesten speelt vind ik toch een schokkende ontwikkeling, die ik niet zag aankomen. | |
Ongeverfde_Deur | maandag 12 april 2004 @ 12:19 |
UNDERWORLD - A Hundred days off Het is voor mij altijd een mysterie gebleven waarom nou uitgerekend het minst boeiende nummer van Underworld (Born Slippy) de grootste hit is geworden. Maar over de rest van het oeuvre van mijn kant weinig meer dan lof. Het is prettig te ervaren dat er nog steeds muzikanten bestaan die meerdere albums kunnen maken zonder daarin een kwalitatief dramatisch dalende lijn te trekken. Ok toegegeven, A hundred days off is over het algemeen een vrij rustige CD, maar een nummer als Two Months Off blijft hangen. En dan niet eventjes, maar nu inmiddels al een maand lang. En nu na ruim 4 weken begint het dan eindelijk plaats te maken voor het subtielere Little Speaker, terwijl Luetin nog altijd op de achtergrond mee-echo't. *you bring light in* --- quote:http://uk.towerrecords.com/product.aspx?pfid=2713937 --- Track Listings: 1. Mo Move 2. Two Months Off 3. Twist 4. Sola Sistim 5. Little Speaker 6. Trim 7. Ess Gee 8. Dinosaur Adventure 3D 9. Ballet Lane 10. Luetin | |
Subterranean | maandag 12 april 2004 @ 13:17 |
Damien Rice - O![]() quote:En hier sluit ik mij volledig bij aan. Een zilveren schijf volgepropt met mooie en zeer emotionele tracks. Op momenten een echte tearjerker en op andere momenten een echte ontspannen cd. 1. Delicate (Rice) - 5:12 2. Volcano (Rice) - 4:38 3. The Blower's Daughter (Rice) - 4:44 4. Cannonball (Rice) - 5:10 5. Older Chests (Rice) - 4:46 6. Amie (Rice) - 4:36 7. Cheers Darlin' (Rice) - 5:50 8. Cold Water (Rice) - 4:59 9. I Remember (Rice) - 5:31 10. Eskimo (Rice) - 15:57 http://allmusic.com/cg/am(...)23&sql=Ayqf1zfg3eh2k | |
Zander | maandag 12 april 2004 @ 13:48 |
![]() Sly and the Family Stone - Fresh (1973) Er is iets vreemds met deze plaat aan de hand, want ik heb hem zowel op lp als op cd, en op de cd is de mix totaal anders dan op de originele lp ![]() ![]() | |
Zander | maandag 12 april 2004 @ 16:01 |
![]() Tortoise - It's all around you (2004) De nieuwe cd van het post-rock collectief uit Chicago ('post-rock' vind ik overigens naast 'IDM' een van de meest afgrijselijke en pretentieuze genre-namen die er zijn, maar goed..). Tja, het klinkt voor de bezitters van hun vorige platen vooral als 'meer van hetzelfde'. Veel nieuwe fans zullen ze wel niet winnen met hun toch wel unieke en eigenzinnige combinatie van progrock, jazz, dub en electronica, maar als relaxede achtergrondmuziek is het nog steeds goed te genieten. | |
Zander | maandag 12 april 2004 @ 18:04 |
![]() Ween - Paintin' the Town Brown: Ween Live 1990-1998 Live-dubbelaar van de prettig gestoorde nep-broers Dean en Gene Ween, dat een aardig overzicht geeft van hoe dit duo zich de afgelopen tien jaar heeft ontwikkeld. Er staat allerlei gekkigheid op, van stokoude opnames van het duo waar ze, begeleid door een ritmebox, voor een publiek van 12 man spelen tot een aantal nummers met de gelegenheids-countryband "the Shit Creek Boys". De tweede cd wordt door de helft gevuld met de schier eindeloos voortrammelende nummers "Poop Ship Destroyer" en "Vallejo". Natuurlijk staan er ook aardige live-opnames van een aantal publieksfavorieten als "Mister Would You Please Help My Pony?" en "Voodoo Lady" op. Vanwege alle chaos is deze cd niet echt geschikt als introductie voor de beginnende Ween-fan, maar voor de *kuch* gevorderde luisteraar is het een zeer vermakelijk schijfje. ![]() | |
fripper | maandag 12 april 2004 @ 22:34 |
![]() Neu ! - 2 De eerste helft van de tweede cd van Neu! ligt in het verlengde van hun eerste plaat. Allmusic geeft als stijlomschrijving "Electronic, Prog-Rock/Art Rock, Kraut Rock, Proto-Punk, Obscuro" , en dan weet je volgens mij nog niets. Ik vind vooral het openingsnummer Für Immer klinken als een instrumentale versie van Joy Division. Kant 2 van de plaat is wat merkwaardiger. Hierop vinden we de 2 nummers van de single Super/Neuschnee, en toen was blijkbaar het geld op. Dus zetten we Neuschnee nog een keer op de plaat , maar dan op dubbele snelheid. En dan doen we Super ook nog twee keer, eerst op halve snelheid, en dan op dubbele snelheid. Cassetto is het zelfde nummer, maar dan achteruit, Hallo Excentrico! gaat ook achteruit, maar dan weer op halve snelheid. | |
Caesu | maandag 12 april 2004 @ 22:36 |
http://www.digitallyimported.com/mp3/djmixes96k.pls goeie trance!!!! Winchy - Hard and Fast | |
fripper | dinsdag 13 april 2004 @ 20:05 |
![]() The Nits - Hat Mini cd van The Nits uit 1988. 6 melancholieke liedjes over treinen, dromen, stoelen , hoeden , kleuren en huizen. quote: | |
LinuxCultVapor | dinsdag 13 april 2004 @ 21:20 |
iets van idols ![]() het zuigt... | |
MuadDib | dinsdag 13 april 2004 @ 21:25 |
quote:zuigt het lekker? |