quote:
Celstraf voor verdachte Deventer moordzaak
DEN BOSCH - Het gerechtshof in Den Bosch heeft maandag in het herzieningsproces rond de zogeheten Deventer moordzaak geoordeeld dat de verdachte schuldig is. Het hof legde de 49-jarige fiscaal-jurist Ernst Louwes twaalf jaar celstraf op voor de moord op de 60-jarige weduwe Jacqueline Wittenberg in 1999.
Tijdens de uitspraak protesteerde Louwes al tegen het arrest. Toen het hof gevolg gaf aan de eis van de advocaat-generaal tot gevangenneming, zei hij dat hij zich niet opnieuw liet oppakken en bood vervolgens daadwerkelijk hevig verzet tegen medewerkers van de parketpolitie die hem wilden arresteren. Louwes moest tegen de grond worden gewerkt en in de boeien worden geslagen. Zijn familie reageerde emotioneel.
Wittenberg werd in september 1999 dood gevonden in haar woning. Ze bleek met messteken om het leven te zijn gebracht. Louwes werd na enige tijd verdachte in de zaak. Hij was executeur-testamentair van de weduwe en zou het op haar fortuin hebben voorzien. De rechtbank in Zwolle sprak de man echter vrij, maar in hoger beroep veroordeelde het hof in Arnhem de verdachte tot twaalf jaar celstraf.
Louwes kwam vorig jaar zomer op vrije voeten, nadat hij met zijn advocaten de Hoge Raad ervan had weten te overtuigen dat een herzieningsproces op zijn plaats was. Er waren nieuwe, voor de verdachte vooral ontlastende feiten aan het licht gekomen. Aan deze vrijheid komt nu een einde.
Hoewel de HP/De Tijd ons wil laten geloven dat de verdachte onschuldig is, denk ik toch dat ze de goeie te pakken hebben. Ik verdenk de HP/De Tijd van een 'tunnelvisie' waar zij juist politie en justitie van beschuldigen.
Nog een vleermuis in een pan
quote:Dat kan wel zijn, maar een nieuw proces hoeft helemaal niet te betekenen dat de uitspraak anders zal moeten zijn.
Op maandag 9 februari 2004 12:35 schreef Lord_Vetinari het volgende:
Ik denk eerder dat het Hof zoiets heeft van 'Oeps, weer een Puttense Moordzaak' - blunder. Laten we maar gauw deze man veroordelen.' De Hoge Raad gelast echt niet zomaar een nieuw proces.
quote:True. Maar blijkbaar waren de ontlastende bewijzen zwaarwegend genoeg voor de HR. Ik ben dus erg benieuwd naar de motivatie van het vonnis.
Op maandag 9 februari 2004 12:38 schreef Koos_26 het volgende:[..]
Dat kan wel zijn, maar een nieuw proces hoeft helemaal niet te betekenen dat de uitspraak anders zal moeten zijn.
Nog een vleermuis in een pan
ik ga dr vanuit dat hij het gedaan heeft al heb ik nog nooit van de hele kwestie gehoord 
Dat gaat me te diep sp3c, daar is het te laat voor.
Dat wapen dat gevonden is, is door een politiehond met de geurproef aan de verdachte toegewezen. Dit lijkt mij ook uiterst dubieus.
Maar geen wapen betekent niet dat er geen moord is gepleegd.
De verdachte heeft gelogen over zijn alibi, en er is DNA van hem gevonden op de blouse van het slachtoffer.
quote:Waarschijnlijk omdat er geen allochtone verdachte is?
Op maandag 9 februari 2004 12:40 schreef sp3c het volgende:
al heb ik nog nooit van de hele kwestie gehoord
Nog een vleermuis in een pan
quote:-edit- ander artikel
Nieuw bewijs geeft moordzaak bizarre wendingARNHEM - Is Ernest Louwes een koelbloedige moordenaar die iedereen misleidde? Of is hij het slachtoffer van de grootste gerechtelijke dwaling sinds de twee van Putten?
Bijna niemand twijfelde aan de afloop van de Deventer moordzaak toen Ernest Louwes in juli vorig jaar onder applaus de zaal van de Hoge Raad uitliep. Louwes, die al tweeënhalf jaar vastzat, kwam vrij nadat 's lands hoogste rechters het belangrijkste bewijsstuk tegen hem hadden verworpen. Het ging om een mes dat op enige afstand van de moordplek was gevonden.
De zaak werd terugverwezen naar het gerechtshof in Den Bosch. Die zou Louwes zeker vrijspreken van de moord op de rijke weduwe Wittenberg op 23 september 1999, was de verwachting. Louwes was haar financieel adviseur. Zelfs de Bossche aanklager, procureur-generaal Brughuis, twijfelde aan zijn schuld, bekende ze. Op basis van het bestaande bewijsmateriaal had het hof in Arnhem Louwes nooit tot twaalf jaar cel mogen veroordelen, vond Brughuis.
Tot veler verbijstering leverde extra onderzoek geheel nieuw bewijsmateriaal op tegen Louwes. Onderzoekers van het Nationaal Forensisch Instituut vonden op de bloes van de weduwe ineens DNA-materiaal van Louwes, inclusief een bloedvlek in de kraag.
Een bizarre vondst, omdat dezelfde bloes ook vier jaar eerder al was onderzocht. Maar daarom niet minder belastend, aldus procureur Brughuis, die prompt vijftien jaar cel eiste wegens moord met voorbedachten rade met als doel zich meester te maken van het fortuin van de weduwe.
De vondst van het DNA was een onverwachte tegenslag voor de verdediging. Advocaat Knoops probeerde er het beste van te maken. Volgens hem kan het DNA best bij een eerdere ontmoeting tussen Louwes en de weduwe zijn overgebracht. Louwes is een notoire nagelbijter. Misschien dat hij ooit een arm om haar schouder heeft gelegd en toen een vlekje heeft achtergelaten.
Knoops draaide het zelfs om. Als het DNA is overgebracht tijdens de moord, hadden er toch meer sporen op het slachtoffer gezeten. De weduwe is met bruut geweld om het leven gebracht.
Blijft staan het laatste telefoontje dat de weduwe kort voor de moord met Louwes pleegde. Volgens Brughuis een bewijs dat Louwes in Deventer was, want zijn mobiele telefoon straalde een zendstation in die stad aan.
Louwes houdt vol dat hij op het bewuste tijdstip op de A28 bij 't Harde reed. Deskundigen achten het onwaarschijnlijk maar niet onmogelijk dat zijn telefoon vanaf die plek een zendstation in Deventer heeft aangestraald.
Als het Bossche hof tot een veroordeling komt, is dat uniek. Dan zou Louwes in tweede instantie immers op grond van een geheel nieuwe bewijsconstructie alsnog worden veroordeeld.
Hoe de uitspraak ook uitvalt, het staat nu al vast dat het hof in Den Bosch niet het laatste woord zal hebben. De zaak zal zo goed als zeker voor een definitieve uitspraak worden voorgelegd aan de Hoge Raad. De vraag is of er dan weer applaus klinkt voor Louwes.
http://www.volkskrant.nl/binnenland/1076306242690.html
[Dit bericht is gewijzigd door Kozzmic op 09-02-2004 12:46]
hij is de vader van een vriendin van mn zusje (ja ik weet het long shot) en ik geloof dat zij ervan uitgingen dat het goed zou komen omdat hij onschuldig was. Ik kan zijn ontzetting dus wel begrijpen, wie zou er blij de gevangenis ingaan terwijl je onschuldig bent?
Disclaimer:
Ik weet natuurlijk niet of hij echt onschuldig is, maar ben wel bereid hem het voordeel van de twijfel te gunnen
quote:Ik denk dat daarin is meegenomen het liegen over het alibi en dat DNA spoor.
Op maandag 9 februari 2004 12:39 schreef Lord_Vetinari het volgende:[..]
True. Maar blijkbaar waren de ontlastende bewijzen zwaarwegend genoeg voor de HR. Ik ben dus erg benieuwd naar de motivatie van het vonnis.
quote:-edit- even wat leesbaarder gemaakt
Op 25 september 1999 komt de als uiterst punctueel bekend staande Jaqueline Wittenberg een afspraak bij haar kapper niet na. Haar vaste kapster verbaast zich hier over en waarschuwt na een uur wachten ongerust de politie. En die treft de 60-jarige vrouw dood aan in haar woning aan de Deventer Zwolseweg. Ze blijkt op uiterst gewelddadige wijze om het leven te zijn gebracht. Eerst is ze op haar achterhoofd geslagen, daarna is ze gewurgd en vervolgens is ze vijf keer in haar borst gestoken met een keukenmes. De politie vermoedt dat ze al twee dagen dood is.De 60-jarige weduwe heeft enkele grote gestolde bloedvlekken in haar blouse en ligt onder het portret van haar drie jaar eerder overleden man Willem Wittenberg. Hij was een in Deventer bekend zenuwarts. Zijn vrouw Jaqueline assisteerde hem in zijn praktijk.
Het leven van het kinderloze echtpaar stond in het teken van hun psychiatrische patiënten. Jaqueline Wittenberg kon de dood van haar man maar zeer moeilijk verwerken. Alles in de woning was nog exact zo als op het moment dat haar man was overleden aan een hart stilstand. Voorwerpen zoals zijn bril lagen na drie jaar nog altijd op dezelfde plek. En als ze voor belangrijke beslissingen stond ging ze altijd naar het graf van haar man om raad te vragen. Familieleden konden de weduwe er ternauwernood van af houden om een standbeeld van haar man te laten oprichten in Deventer.
Omdat er geen braaksporen zijn aan de woning vermoedt de recherche dat de moordenaar een bekende van de weduwe moet zijn geweest. Ook omdat niets van waarde is verdwenen uit de woning.
Wel wordt een braadpan, die de weduwe op zolder bewaarde en gebruikte om geld en sieraden in te verstoppen, op de grond van de praktijkkamer teruggevonden. Onduidelijk blijft echter of er iets is verdwenen.
De politie besluit om iedereen in de directe omgeving van de weduwe te horen. Buurtbewoners, vrienden en bekenden worden gehoord, maar al vrij snel wordt duidelijk dat die stuk voor stuk niets met de gruwelijke moord te maken hebben.
Er blijft dan nog een goede bekende van de weduwe over. Het is de fiscaal jurist Ernst L. Sinds enkele jaren verzorgt hij de belastingzaken van het echtpaar Wittenberg. Vlak voor haar dood heeft Jaqueline Wittenberg haar testament nog gewijzigd en Ernst L. benoemd als executeur testamentair van de miljoenen erfenis.
De recherche heeft een goed beeld hoe de laatste avond van de weduwe is verlopen. Gewoonte getrouw heeft ze naar het acht uur journaal gekeken, daarna heeft ze een boodschappenlijstje gemaakt. Vervolgens heeft ze om 20.25 uur haar laatste telefoongesprek gevoerd. Waarschijnlijk is er kort daarop aangebeld, is ze naar de voordeur gelopen en heeft ze haar vermoedelijke moordenaar binnengelaten.
De 46-jarige fiscaal jurist Ernst L. woont samen met zijn vrouw en twee kinderen in Lelystad. Hij staat bij zijn werkgever bekend als een gedegen en vakbekwame man.
Wanneer hij door de recherche als getuige wordt gehoord, verklaart hij dat hij op de avond van de moord eerst naar een klant in Amersfoort is gegaan. Daarna was hij doorgereden naar de Jaarbeurshal in Utrecht. Alwaar hij om 19.00 uur 's avonds een verplicht gestelde cursusavond voor zijn werk moest bijwonen. Maar aangezien hij de lezing niet interessant vond, is hij kort nadat hij zijn naam op de presentielijst had gezet weer vertrokken.Volgens Ernst L. was hij om 21.00 uur weer thuis in Lelystad. Hij heeft echter een nogal opvallende route naar huis genomen. Hij rijdt via Amersfoort, Harderwijk en 't Harde naar Lelystad. Bepaald niet de snelste weg vanuit Utrecht. Logischer lijkt het om via Almere naar Lelystad te rijden. Deze route is namelijk zo'n 50 kilometer korter.
Maar er is meer uit het recherche onderzoek is gebleken dat het laatste telefoongesprek van de weduwe Wittenberg is gevoerd met niemand minder dan Ernst L. Wanneer de politie hem daarmee confronteert verklaart hij dat hij ter hoogte van Harderwijk heeft gebeld naar mevrouw Wittenberg. Maar als de recherche nagaat bij welk basisstation het GSM signaal is opgevangen doen ze een opmerkelijke ontdekking. Ernst L. blijkt met zijn mobieltje paal 14501 een GSM station op de Nieuwstraat in Deventer te hebben aangestraald, niet ver van het plaats delict. De politie concludeert hieruit dat Ernst L. liegt over zijn alibi.
Daar komt nog bij dat het telefoontje van Ernst aan de weduwe slechts 16 seconden heeft geduurd. De recherche vermoedt dat dit summiere gesprek, dat kort voor de moord heeft plaats gevonden, hooguit een telefoontje kan zijn geweest in de trant van; 'ik kom er aan of 'ik sta voor de deur'.
Wanneer er ook nog eens een vingerafdruk van Ernst L. in de woonkamer van de weduwe wordt gevonden, wordt hij op 19 november 1999 gearresteerd op verdenking van moord op de 60-jarige Jaqueline Wittenberg.
Ernst L. ontkent echter hardnekkig dat hij iets met de moord heeft te maken. Volgens hem is er iets mis gegaan met de registratie van zijn GSM gegevens. Volgens verschillende onafhankelijke GSM deskundigen wordt een fout in de GSM registratie overigens voor vrijwel onmogelijk gehouden en is Ernst L. op de avond van de moord in Deventer geweest. Over de in de woning van de weduwe vingerafdruk stelt Ernst L. dat hij wel vaker bij het haar thuis is geweest en dat het dus niet zo vreemd is dat zijn vingerafdrukken daar worden gevonden.
Kort na de moord komt er bij de politie een belangrijk telefoontje binnen. Een man vertelt dat hij in een trapportaal van een flatwoning aan de Gibsonstraat een mes en paraplu heeft gevonden. De straat waar het mes is gevonden ligt op zo'n anderhalve kilometer van de plaats delict. En wanneer speurhond Spike ook nog eens de geur van Ernst L. herkent op dit in de Gibsonstraat gevonden keukenmes is de zaak voor de politie rond.
Maar zo simpel liggen de zaken niet. De fiscalist blijft hardnekking ontkennen dat hij iets met de moord te maken heeft. En op 9 maart 2000 wordt Ernst L. wegens gebrek aan bewijs vrijgesproken door de Zwolse rechtbank. Justitie gaat in beroep tegen het vonnis.
Ruim acht maanden later doet het Arnhemse hof een verrassende uitspraak. Ondanks dat er geen nieuw feiten materiaal is ingebracht door justitie veroordeelt het hof Ernst L. tot 12 jaar wegens moord. Volgens het hof heeft Ernst L. het in de Gibsonstraat gevonden mes in z'n handen gehad en is hij de avond van de moord in Deventer geweest. Toch maken deze twee feiten van Ernst L. nog geen moordenaar. Maar de leugenachtige verklaring van Ernst dat hij de avond van de moord niet in Deventer is geweest, is hem door het Arnhemse hof zwaar aangerekend. Volgens de Arnhemse raadsheren heeft Ernst met deze leugen willen maskeren dat hij avond van de moord wel degelijk in de woning van weduwe Wittenberrg is geweest.Het hof acht het ten laste gelegde wettig en overtuigend bewezen.
Waisvisz
Na de veroordeling van L. duikt schriftkundig bureau Waisvisz in de zaak. Het bureau wordt gerund door het echtpaar Ed en Wanda Waisvisz. Zij hebben de zaak altijd op de voet gevolgd en zijn overtuigd van de onschuld van Ernst L. In de gevangenis nemen zij hem een zogenoemde 'waarheidstest' af. Deze test die zou werken als een soort leugendetector. Ernst L. moet een gedicteerde tekst opschrijven waarin hij verklaart dat hij niets te maken heeft met de moord. Op basis van de handschriftanalyse concludeert het schriftkundig en grafologisch bureau dat L. onschuldig moet zijn.
Het is een onderzoek dat in vakkringen de nodige vragen oproept. Het blijkt namelijk een nog nooit vertoond fenomeen dat een verdachte van een levensdelict wordt uitgesloten op basis van zijn handschrift.Maar voor het schriftkundig bureau Waisvisz is de toon is gezet. Als zij vervolgens het strafdossier bestuderen, besluiten zij tegenonderzoek te verrichten en leggen dit vast in een eigen rapport. Het resultaat sturen zij naar L's advocaat: mr. Boksem van het Friese advocatenkantoor Anker en Anker. Die dient vervolgens een zogenaamd herzieningsverzoek in bij de Hoge Raad der Nederlanden. Boksem, Waisvisz en Ernst L. willen dat de zaak net als bij de Puttense moordzaak opnieuw voor de rechter komt.
Zij vinden dat er twijfel bestaat over het gevonden mes als moordwapen. De geurproef met speurhond Spike zou uiterst onbetrouwbaar zijn. Bovendien komt de vorm van het mes niet overeen met de bloedafdruk die is aangetroffen op de blouse van de weduwe en hebben de toegebrachte steekwonden een diepte van 10 centimeter terwijl het lemmet van het gevonden mes achttien en een halve centimeter is.
Ook over het telefoongesprek dat L. vanuit de auto heeft gevoerd met de weduwe, bestaat volgens Waisvisz en mr. Boksem twijfel. Het GSM signaal van de mobiele telefoon van L. zou door een uitzonderlijk atmosferisch natuurverschijnsel die avond meer dan 30 kilometer overbrugd kunnen hebben, aldus de raadsman en het schriftkundig bureau.
Nu het bureau veelvuldig in het nieuws komt omdat hun rapport bij de Hoge Raad ligt, komen er op onze redactie ook andere berichten over het bureau Waisvisz binnen. Men vraagt zich af of Waisvisz wel de aangewezen persoon is om justitie-onderzoek te bekritiseren en te analyseren aangezien. Naast het gegeven dat het bureau niet voorkomt op de lijst van erkende schriftexperts en bij de Nederlandse Orde van Grafologen is Wanda Waisvisz lange tijd ZELF onderwerp van justieel onderzoek is geweest. Wanda zou in het verleden betrokken zijn geweest bij een slepende en zeer ernstige bedreigingzaak.
Die zaak speelde eind jaren zeventig in het Noord-Hollandse Grootebroek waar het echtpaar Waisvisz destijds woonde. Verschillende dorpsgenoten werden telefonisch bedreigd en ontvingen briefkaarten met schunnige teksten. Verder werden op hun naam de meest krankzinnige bestellingen geplaatst bij plaatselijke ondernemers en postorderbedrijven.
De verdachte in deze zaak is niemand minder dat Wanda Waisvisz, alias Witte Wanda, vanwege de witte kleren die zij destijds droeg. De treiterijen zouden voortkomen uit wraak. Maar omdat het bewijs in de zaak niet rond komt, gaat Waisvisz uiteindelijk vrijuit.
Enkele jaren later speelt in Amsterdam een soortgelijke zaak. Een joodse man, wordt tot gekmakend toe lastig gevallen. Hij wordt regelmatig gebeld door iemand met een krassende vrouwenstem die bedreigingen uit en op zijn auto worden hakenkruizen gekrast. Wederom komt de naam van Wanda Waisvisz bovendrijven. Het echtpaar Waisvisz is in die tijd net naar Amsterdam verhuisd en woont in dezelfde flat als de geteisterde joodse familie. De politie besluit Wanda te volgen om te zien of zij inderdaad achter de bedreigingen zit. En zo wordt Wanda Waisvisz op 21 maart 1985 op heterdaad betrapt als zij in een telefooncel staat en met krassende stem bedreigingen uit. De Amsterdamse rechtbank veroordeelt haar tot een voorwaardelijke gevangenisstraf van acht weken waarvan vier voorwaardelijk wegens bedreiging tegen het leven van anderen. Ook moet zij een geldboete betalen van 2000 gulden.
Wanda gaat tegen de zaak in hoger beroep. En dan gebeurd er iets uiterst opmerkelijks: het hele strafdossier raakt van de ene op de andere dag zoek. Als gevolg hiervan kan de zaak niet in hoger beroep worden behandeld en wordt het vonnis nooit uitgevoerd.
En nu, enkele jaren na de geruchtmakende affaires, staat het echtpaar opnieuw in het nieuws maar dan als aanjager van het herzieningsverzoek van veroordeelde Ernst L. in de Deventer moordzaak. De door advocaat Boksem aangevoerde nieuwe feiten die moeten leiden tot een herziening zijn vrijwel allemaal direct afkomstig uit het rapport van het omstreden echtpaar Waisvisz.
Hoewel de advocaat generaal een groot deel van de nieuw aangevoerde feiten niet als zodanig erkent, laat hij in zijn conclusie weten dat op bepaalde punten nieuw onderzoek van belang kan zijn. Zo worden met betrekking tot de geurproef opnieuw getuigen gehoord en zal ook gekeken worden naar de invloed van het zeldzame atmosferische verschijnsel op het signaal van Ernst L.'s mobiele telefoon.
In juli 2003 besloot de Hoge Raad der Nederlanden dat de zaak tegen verdachte Ernst L. heropend moet worden. Volgens de Hoge Raad moet de zaak worden herzien omdat er twijfels zijn gerezen over het vermeende moordwapen. De zaak zal worden behandeld bij het Gerechtshof in Den Bosch. Een zittingsdatum is nog niet vastgesteld.
[Dit bericht is gewijzigd door Koos_26 op 09-02-2004 12:55]
quote:helemaal alsof er bij topics over allochtone verdachten ontopic gepost wordt
Op maandag 9 februari 2004 12:42 schreef Lord_Vetinari het volgende:[..]
Waarschijnlijk omdat er geen allochtone verdachte is?
Dat gaat me te diep sp3c, daar is het te laat voor.
quote:Waarom?
Op maandag 9 februari 2004 12:43 schreef polly_rulez het volgende:
Disclaimer:
Ik weet natuurlijk niet of hij echt onschuldig is, maar ben wel bereid hem het voordeel van de twijfel te gunnen
quote:
De zaak Wittenberg: gsm verraadt de moordenaar
Een jaar of tien geleden ontstond er in strafrechtelijke kringen nogal wat opschudding toen werd ontdekt dat de politie bij bepaalde verdachten wel eens peilzenders onder de auto plakte. Op die manier kon men nagaan waar een verdachte precies verbleef, zonder dat daarvoor dure observatieteams behoefden te worden ingezet, die bovendien dikwijls 'stuk' liepen. Het was een nieuwe opsporingsmethode, die volgens veel advocaten niet door de beugel kon. Nu, tien jaar later, hoor je daar helemaal nooit meer iets over en zijn alle protesten weggeëbd. Sterker nog, vandaag de dag heeft iedere crimineel zijn 'eigen' peilzender aangeschaft en verstrekt deze van minuut tot minuut vrijwillig aanwijzingen over de verblijfplaats van de eigenaar aan geïnteresseerde politiekorpsen: de gsm-telefoon. Voor wie het nog niet wist: de mobiele telefoon zoekt contact met de dichtstbijzijnde zendmast en verspringt als je je door Nederland beweegt van mast naar mast en dat wordt in de computers van de telefoonmaatschappijen keurig geregistreerd. De telefoonmaatschappijen kunnen de politie zodoende haarscherp aangeven waar iemand op welk tijdstip is geweest. Er zijn op deze manier al ontelbare moorden en drugszaken opgelost. De hedendaagse crimineel hoeft bij wijze van spreken niet eens meer te praten door de telefoon: als hij 'm gewoon bij zich heeft is het vaak al genoeg.Afgelopen week ben ik samen met collega Marc Belinfante ook weer met een moordzaak bezig geweest, waarbij de telefoongegevens het doorslaggevende bewijs hebben geleverd. Het ging om de moord op de 60-jarige Jacqueline Wittenberg uit Deventer, die in september 1999 op gruwelijke wijze in haar woning om het leven werd gebracht. De hoofdverdachte was deze keer geen notoire crimineel of junk, maar een fiscaal jurist, de 46-jarige Ernest L., die de belastingaangifte van de gefortuneerde weduwe regelde. Hij had haar de avond van de moord aan de telefoon gehad voor een heel kort gesprekje van 16 seconden. L. verklaarde de politie dat hij de vrouw nog even een fiscale opgave had doorgebeld en dat hij toen zelf op de A-28 ter hoogte van 't Harde op de snelweg reed. Maar toen de politie dit alibi controleerde, bleek het niet te kloppen. Volgens de telefoonmaatschappij reed L. niet bij 't Harde, maar in Deventer, vlak bij de woning van het slachtoffer. En Justitie gaat er van uit dat hij in het korte gesprekje heeft medegedeeld dat hij er aan kwam, of al voor de deur stond Mede op basis hiervan is Ernest veroordeeld tot 12 jaar cel, nadat hij trouwens eerst door de rechtbank was vrijgesproken. Hij blijft zelf bij hoog en bij laag volhouden dat hij die avond niet in Deventer is geweest en dat de telefoonmaatschappij een fout moet hebben gemaakt. Die dag bleek er inderdaad een reparatie aan een zendmast op de A-28 te zijn verricht, waardoor de telefoon van L. naar een andere, verdere mast zou kunnen zijn 'getrokken'. Maar de bewuste reparatie was ten tijde van de moord al lang verricht, luidt de weerlegging van justitie. Twee deskundigen hebben daarna nog uitputtend onderzocht of het technisch mogelijk is dat een telefoon spontaan een verder afgelegen zendmast kiest, maar kwamen uiteindelijk tot de conclusie dat L. wel degelijk in Deventer moest zijn geweest toen hij belde. Ik vond de testen overtuigend en ben geneigd te zeggen dat Ernest L. dus liegt (en de dader is), maar tegelijkertijd wil ik er ook voor waarschuwen dat we niet altijd klakkeloos de gegevens van zogenaamd gerenommeerde instellingen als de KPN moeten geloven. Wie wel eens met deze maatschappijen te maken heeft, weet hoeveel er in de praktijk fout kan gaan, ook al zijn het hier natuurlijk computers die de registratie doen. Dus blijft waakzaamheid geboden en vraag ik of u lezer - in de hoedanigheid van bijvoorbeeld advocaat, politieman, verdachte, KPN-medewerker of gewoon als opbeller - wel eens heeft meegemaakt dat de registratie van telefoongegevens (qua tijdsstip, tijdsduur en locatie) aantoonbaar afweek van de werkelijkheid. Ik ben heel benieuwd. En onderschat u mijn verzoek alstublieft niet: het kan het verschil uitmaken tussen schuldig en onschuldig. Tussen twaalf jaar cel en vrijspraak
Er is ook onderzoek naar het mes waarmee het slachtoffer is omgebracht. De uitkomst daarvan was negatief voor het OM. De DNA-sporen op het steekwapen kwamen niet overeen met het DNA van Ernest L.
Vier jaar geleden werd het bewuste kledingstuk ook uitbundig onder het opsporingslicht gehouden. Toen werd er helemaal niets gevonden op de kraag.
quote:Dat er zaken uit het dossier zijn gehouden is inderdaad vreemd. Maar waren deze verklaringen niet pas een hele tijd na de moord gedaan? m.a.w. kunnen de getuigen zich in de dag vergissen?
Op maandag 9 februari 2004 13:11 schreef schatje het volgende:
Wel vreemd dat er bepaalde zaken uit het dossier werden gehouden. Ik heb dus het HP/De Tijd artikel gelezen. De zaak werd bijvoorbeeld geconstrueerd rond het gegeven dat het slachtoffer op donderdagavond werd vermoord terwijl diverse getuigen haar op de vrijdagochtend daarna nog springlevend hadden zien rondlopen. Een positieve verklaring van een bankemployé in voordeel van Ernest L. werd ook genegeerd.
quote:Het gevonden mes blijkt het moordwapen helemaal niet te zijn. Dat betekent echter niet dat ze niet vermoord is....
Er is ook onderzoek naar het mes waarmee het slachtoffer is omgebracht. De uitkomst daarvan was negatief voor het OM. De DNA-sporen op het steekwapen kwamen niet overeen met het DNA van Ernest L.
quote:Is ook vreemd inderdaad. Maar toch zit er nu DNA op.
Vier jaar geleden werd het bewuste kledingstuk ook uitbundig onder het opsporingslicht gehouden. Toen werd er helemaal niets gevonden op de kraag.
Maar nogmaals. De HP/De Tijd is wel heel zeker van zijn zaak. Die hebben op een gegeven moment gedacht dat hij onschuldig was en daar houden ze nu koste wat kost aan vast. Kan je ook een tunnelvisie noemen. Alle bewijzen tegen L. die schuiven ze zeer gemakkelijk terzijde. Te gemakkelijk naar mijn mening.
quote:Op www.rechtspraak.nl is veel na te lezen, maar ik weet niet of deze er ook al opstaat.
Op maandag 9 februari 2004 13:31 schreef Koos_26 het volgende:
Weet iemand trouwens waar je de uitspraak ergens na kan lezen?
Dit is de herziening van de Hoge Raad, meen ik: http://www.rechtspraak.nl/uitspraak/show_detail.asp?ui_id=48883&webpage=/uitspraak/show_search.asp
quote:tja ik ben natuurlijk bevooroordeeld... ik ken zijn dochter en weet dat zij en haar moeder er stuk van zijn...daarom wil ik misschien ook wel dat hij onschuldig is
Op maandag 9 februari 2004 12:47 schreef Koos_26 het volgende:[..]
Waarom?
Overigens, voor de duidelijkheid: De Hoge Raad heeft nooit gezegd dat Louwes onschuldig was, daar laten ze zich niet over uit. Ze hebben alleen bepaald dat het proces niet goed was verlopen en daarom overmoest.
Hetzelfde zag je in de Puttense moordzaak: De Hoge Raad oordeelde dat o.a. het verwijs tegen en de verhoormethodes van Wilco Viets en Herman Du Bois niet deugden, en dat het proces daarom opnieuw moest. Viets en Du Bois waren toen weer officieel verdachte, maar het OM heeft volgens mij in dat geval besloten het maar zo te laten en geen nieuwe rechtszaak aan te spannen.
quote:Ja, voor die mensen moet dit vreselijk zijn. Dochter van een moordenaar.........
Op maandag 9 februari 2004 14:25 schreef polly_rulez het volgende:[..]
tja ik ben natuurlijk bevooroordeeld... ik ken zijn dochter en weet dat zij en haar moeder er stuk van zijn...daarom wil ik misschien ook wel dat hij onschuldig is
Dat gsm verhaal als enig bewijs dat hij in de buurt geweest moet zijn op dat tijdstip vind ik wel erg karig.
Heb zelf ook ooit zoiets gehad, dat mijn gsm niet de dichtsbijzijnde werkende mast opzocht, maar eentje 20 km verderop
Als hij vaak op bezoek kwam is het toch niet vreemd dat zijn DNA aangetroffen is op een blouse vh slachtoffer
Het is allemaal circumstantial bewijs..niets sluitends m.i.
Pakken we er dan even de zaak bij van de Haagse verpleegkundige Lucia de B. dan zien we dat Lucia is vrijgesproken van een veelvoudige moord omdat de rechter de kans van 1 op 620 miljoen dat ze niet bij moorden betrokken was nog te hoog vond. Het stond immers niet met zekerheid vast.
Gevalletje van rechtsongelijkheid Daar moet de HR dan maar een eind aan maken.
quote:Hoe weet je dat?
Op maandag 9 februari 2004 14:35 schreef milagro het volgende:
Hoe heeft hij gelogen over zijn alibi?Dat gsm verhaal als enig bewijs dat hij in de buurt geweest moet zijn op dat tijdstip vind ik wel erg karig.
Heb zelf ook ooit zoiets gehad, dat mijn gsm niet de dichtsbijzijnde werkende mast opzocht, maar eentje 20 km verderop
quote:Bloed van L. in de kraag van het slachtoffer? Lijkt mij geen toeval hoor.
Als hij vaak op bezoek kwam is het toch niet vreemd dat zijn DNA aangetroffen is op een blouse vh slachtofferHet is allemaal circumstantial bewijs..niets sluitends m.i.
|
|
