quote:
Op donderdag 16 december 2004 16:49 schreef LostFormat het volgende:Ik vind het trouwens echt onbegrijpelijk dat die gilvano eruit werd geschopt omdat die z'n wiet niet inleverde en dat die 3 gasten gewoon mogen blijven.
![]()
Wat mij opvalt is dat Vincent er zo godsongenadig makkelijk van de hele zaak afkomt, en zo ziekelijk apathisch. Het kan hem blijkbaar geen bijbal schelen hoe anderen reageren. De anderen toonden tenminste nog een greintje spijt voor hun daad, Vincent deed dat nauwelijks.
Vincent is een van de populairdere figuren uit de serie, of zo wil de leiding hem in ieder geval neerzetten. De rustige jongeman met een enkele smet op zijn verleden, maar verder zo normaal en eerlijk als maar zijn kan. Vincent werd voornamelijk geprofileerd als de goede jongen met een hart van goud, een slachtoffer van zijn omgeving.
Maar ik walg van Vincent. Ik walg echt van die gozer. Jamo vertelde Bastiaan dat er gestolen werd, vervolgens was Vincent er vol van, je klikt niet, want doe je dat wel, dan ben je een verader, en de hel heeft een speciale cirkel voor veraders. Als vervolgens Jamo het moeilijk wordt gemaakt door zijn medestudenten, dan is Vincent zo stil als een doodgeboren lammetje. Geen verontwaardiging, geen grote muil, helemaal niets.
Deze week jat meneer samen met twee medestudenten een telefoon, een grapje natuurlijk. Onschuldig, zich van geen kwaad bewust, arme Vincent en kornuiten, niemand begrijpt hen, niemand ziet de brilliante humor van hun actie in.
Maar ze worden gepakt, en op het matje geroepen, die zwakzinnige kan het overduidelijk geen hol schelen, iedereen is fout, behalve hij, het was toch maar een geintje, iedereen moet maar meegaan in zijn belevingswereld.
Ach de arme knul heeft al zoveel onheil over zich gekregen, hij heeft nu zo'n dikke huid dat het hem niets kan schelen.
Die ranzige strontkikker gedraagt zich als een onbegrepen slachtoffer, alsof hem onheil is aangedaan, maar het is al redelijk snel duidelijk dat die slechte tijden van Vincent zijn eigen schuld zijn. Hij heeft het over zich uitgeroepen. De plank voor zijn kop, de ontkenning, zijn sterk genoeg om de realiteit nog jaren lang buiten de deur te houden.
Leuk ook dat hij geen zier geeft dat door zijn grap, Joost twee jaar lang de bak in zou hebben gemoeten, zonder kansen.
Maar wat dat betreft is Joost net zo'n grote eikel, want hij weet wat er boven zijn hoofd hangt, en toch weet hij het te verknallen, toch riskeert hij het. Wat dat betreft verdient hij deze kans niet.
Brack scheen als enige echt oprecht spijt te hebben van de daad, en alles wijst erop dat hij het avontuur is ingesleept onder leiding van Vincent en Joost, die om de een of andere psychologische verknipte redenen maar wat graag genaaid wil worden door z'n 'maten'.
Ze komen er ziekelijk makkelijk vanaf, omdat Bastiaan Vincent een hand boven het hoofd houdt, en in mindere mate ook Joost, als het een eenmansactie was geweest van Brack, dan was hij er meteen uitgevlogen.
Je ziet zo makkelijk welke figuren Bastiaan's persoonlijke projectjes zijn, het is bijna pijnlijk duidelijk dat bepaalde figuren zo vrij zijn terwijl anderen nauwelijks speling krijgen. De voorkeur die uitgaat naar anderen is bijna ziekelijk sterk aanwezig.
Kleine Tommy Tonman heeft een telefoon gejat, maar het was maar een geintje, hij zou 'em ooit nog eens terugbrengen... als hij tijd en zin had. De troetelbeertjes zouden hem van de hoogste wolk afdonderen, zonder pardon, of ze zouden hun heidense krachten hebben aangewend om de kleine Tommy van zijn gezonde verstand te beroven en hem in een marionet van het Troetelberen Imperium veranderen. De troetelbeertjes zijn wat dat betreft heel eerlijk, Als Vincent het gedaan zou hebben, dan zou hij hetzelfde lot moeten ondergaan als die kleine Tommy Tonman.
Bastiaan daarentegen zou kleine Tommy Tonman snoeihard de straat op hebben geschopt, en Vincent, die zal worden opgenomen in Bastiaan's warme vergevingsgezinde boezem, waar het arme joch snel over het bolletje word geaaid, en er met een 'foei niet meer doen hoor' af zou zijn gekomen.
Het verschil tussen de demonische troetelbeertjes en Bastiaan? De troetelbeertjes zijn tenminste eerlijk.
Debiel dat trouwens die examenuitslagen 'live' werden uitgereikt. Ryan flipt als hij als enige wordt aangewezen als de loser van de klas. No shit Sherlock, hoe zij jij je voelen als je in het bijzijn van je ouders, je docenten, klasgenoten EN hun ouders, en natuurlijk heel televisiekijkend Nederland werd aangewezen als de enige mongool die het examen niet gehaald had? Hey kijk iedereen, we hebben het allemaal gehaald, behalve Ryan, die loser heeft het niet gehaald, kom op iedereen, wijzen en lachen om Ryan.
Als ik zo te kakken werd gezet zou ik ook niet meer terug gaan naar school, en dan zou Bastiaan ook zo godsongenadig hard in de stront kunnen zakken dat zijn acties als de barmachtige Samaritaan lijken op die van de zwakzinnige 70-jarige klokkenluider die als taak heeft de werken van Shakespeare in een modern jasje te gieten. Je kunt op nog zoveel deuren in Amsterdam kloppen, jij arrogante zelfingenomen klootzak, maar ik denk niet dat veel mensen de deur voor je open zullen doen na wat je ze geflikt hebt.
De gillende keukennicht, ik bedoel Gilvano, mag misschien wel weer terug komen, heel misschien, hij lijkt overigens als twee druppels water op z'n vader... de drama daar bij-inbegrepen. Wat een verschrikking als je daar naast moet wonen.
Maar godzijdank was deze aflevering weer een schop naar wat het eigenlijk zou horen te zijn... Jamie Oliver's Kitchen Amsterdam... in plaats van de Mathilde-show. Die koe heb ik genoeg gezien voor de rest van de serie.
Hunger I want it so bad I can taste it.
it drives me mad to see it wasted,
when I need it so bad that it's burning me.
I'm hungry!