ik wil niet meer voor hoer spelen...

[Dit bericht is gewijzigd door Cynix ® op 26-12-2003 11:41]

cq: zoek een normale baan

quote:

---

Op vrijdag 26 december 2003 11:36 schreef Yankee het volgende:
---Edit---

---

[Dit bericht is gewijzigd door Cynix ® op 26-12-2003 11:42]

quote:

---

Op vrijdag 26 december 2003 11:36 schreef Yankee het volgende:
edit

---

[Dit bericht is gewijzigd door yvonne op 26-12-2003 11:43]

quote:

---

Op vrijdag 26 december 2003 11:36 schreef Yankee het volgende:
edit

---

[Dit bericht is gewijzigd door yvonne op 26-12-2003 11:43]

[Dit bericht is gewijzigd door yvonne op 26-12-2003 11:44]

Als je de stap naar familie te groot vindt, kan je natuurlijk altijd op vrienden afstappen en als dat ook nog een te grote drempel is, op 'externen', hulpinstantie o.i.d. Het enige wat ik probeer te zeggen, is dat je het niet alleen op kunt lossen. Door hier je hart ff leeg te gooien ben je al een aardig eind op weg. Maar een keer 'in real life' met iemand praten kan geen kwaad en zal je alleen maar goed doen (achteraf).
Zolang je maar weet dat je er nooit helemaal alleen voor staat, is alles "oke", maar dat moet je NOOIT vergeten, want dat is echt waar en dat zal je er ook doorheen trekken.

[Dit bericht is gewijzigd door Artistic op 26-12-2003 11:46]

Wordt het niet de hoogste tijd om hier hulp bij te zoeken, bijvoorbeeld om eens naar de huisarts te gaan en daar je verhaal te doen. Hij/zij heeft vast wel mogelijkheden op je door te sturen naar instanties die je hierbij kunnen helpen. Het lijkt mij dat je problemen alleen maar groter gaan worden als je al beland bent bij een doorsnijden van polsen.

Hier kom je in je eentje niet meer uit en hier op het forum kun je alleen maar tips verwachten, maar ik denk echt dat je persoonlijke hulp nodig hebt dus zoek deze dan ook op.

Het zijn die mensen die daar voor getraind zijn en de juiste wegen weten dus echt naar de huisarts en die zet de boel wel in gang.

Sterkte!!!

quote:

---

Mijn vraag aan jullie, wat kan ik doen, hoe hebben jullie geleerd van jezelf te houden? Hoe krijg ik mijn eigenwaarde, zelfrespect en zelfvertrouwen terug? En hoe leer ik mijn lichaam te accepteren met een paar kilootjes meer? Hoe vind ik een leuke baan in deze tijd? Zijn er misschien mensen hier die iets soortgelijks hebben meegemaakt?

---

[Dit bericht is gewijzigd door RdP op 26-12-2003 12:00]

Puur en permanent geluk bestaat niet en je kunt het zeker niet 1,2,3 verkrijgen. Maar je kunt wel je leven meer onder controle krijgen en daar trots op zijn.

Bedenk je dat je pas tevreden met iets kunt zijn als je er gebrek aan hebt gehad. Je hebt een rottijd achter de rug. Probeer dat achter je te laten. Je zult er sterk uitkomen. Maar verwacht geen wonderen.

quote:

---

Op vrijdag 26 december 2003 11:49 schreef francoise het volgende:

[..]

Oh ja, ken jij mensen die een hoer als vriendin willen? Me door mijn ouders laten verzorgen klinkt dan weer wel lekker...

---

[Dit bericht is gewijzigd door Arthur_Shawcross op 26-12-2003 11:54]

In ieder geval wilde ik even zeggen dat je niet bang hoeft te zijn dat mensen 'nep' van je houden c.q. dat ze niet van je zouden houden als ze het wisten. Niet begrijpen zouden ze misschien wel doen, dat weet ik niet, maar die mensen houden van je om je karakter en om wat je voor ze betekent. Als je je echt geroepen voelt om het ze te vertellen dan moet je dat doen. Je kunt echter ook proberen om nu langzaamaan nu het financieel beter gaat, een andere baan te zoeken (weet niet hoe makkelijk dat is in jouw geval?) en het dan definitief achter te laten.

Ik hoop dat mijn antwoord tenminste een beetje nuttig is

quote:

---

Op vrijdag 26 december 2003 11:49 schreef francoise het volgende:

[..]

Oh ja, ken jij mensen die een hoer als vriendin willen? Me door mijn ouders laten verzorgen klinkt dan weer wel lekker...
[..]

Ik heb een havo diploma maar dat heeft tegenwoordig al bijna geen waarde meer, helaas. En het draagt er ook niet aan bij dat ik bij sollicitaties met mijn mond vol tanden sta, zodra ze om mijn positieve eigenschappen vragen
[..]

Misschien is dit forum idd niet de ideale plaats voor mijn probleem, gezien yankee zijn reactie. Maar ik heb het er nou eenmaal nog nooit face to face met iemand over gehad, zelfs tegenover een prof durf ik dat nog niet...

---

Maar nu ffies ontopic.
Als ik je verhaal zo leest, is het een behoorlijke bak met problemen. Aangezien je al aan de softdrugs en de drank zit, om je problemen te vergeten, lijkt het mij dat je er totaal niet meer zelf uit kan komen.
Je zoekt naar oplossingen, door bijvoorbeeld meer geld te verdienen. Maar op een echte normale manier lukt dat niet echt.

Ik zou iemand opzoeken die je kan vertrouwen (zal moeilijk zijn denk ik, omdat je ook vertelt dat je je alleen voelt) en daarna professionele hulp gaan zoeken. Misschien is het zelfs verstandig om je onder curatele te stellen. Hierdoor vallen al een heleboel problemen van je af en kan je je concenteren op het echte probleem, namelijk de reden waarom je tot dit leven gekomen bent.

Veel succes.

Ik vind het moedig dat je wilt zoeken naar een manier om eruit te komen. En ik snap (denk ik) redelijk goed dat je niet durft. Wellicht zou je kunnen beginnen je verhaal eens telefonisch aan de hulpverlening te vertellen. Dat is relatief veilig; als het je te heet wordt onder de voeten, hang je gewoon op! In de grotere steden (zeker in Rotterdam en Amsterdam) zijn er redelijk uitgebreide netwerken van hulpverlening voor mensen die verzeild zijn geraakt in drugs en prostitutie. Wellicht is de drempel om dáár aan te kloppen lager dan bij bijvoorbeeld je huisarts.

Laat je helpen meid; dit is geen leven (waarmee ik niet zozeer doel op de prostitutie of de drugs, maar meer op je eenzaamheid). Het kán echt anders!

Heel veel sterkte en wijsheid!

Ik verkeer zelf in een , wat men zegt " voortreffelijk milieu " en toch is 1 van mijn vriendinnen een zeer respectabele escortdame.
Dat zij ervoor kiest om dit te doen is een weloverwogen keuze geweest en dat zie ik niet terug in jouw verhaal.

Bovendien, moet je denk ik in dat vak wel erg sterk in je schoenen staan om geen psychische schade op te lopen.
Ook dat zie ik bij jou niet terug.

Dat drank en drugsmisbruik is ook niet de oplossing..Ik snap best dat het verzacht , maar je begrijpt zelf ook wel dat je alles keihard terugkrijgt en zelfs nog wat extra problemen creeert.

Vrienden zijn er altijd voor je en als je dit niet met hen kunt bespreken dan weet je ook meteen wat je aan ze hebt.
Toen ik het hoorde van die vriendin van mij ; heb ik natuurlijk eerst hard gelachen..denkend dat het een geintje was aangezien ze netjes had gestudeerd enzo, maar niet veel later heb ik er toch eens goed over nagedacht en me gerealiseerd dat de keuze die ze gemaakt had, haar als persoon niet veranderde natuurlijk.

Ik zou je ouders een contacteren. Het fijne van ouders is, dat ze je altijd opvangen..OOK als je het echt verkloot hebt.
Vertel ze alleen niet wat je gedaan hebt...daar kwets je je ouders mee.
Laat je even vertroetelen en ga dan eens in gesprek met een prof.

Je moet eerst wat aan je zelfbeeld doen , alvorens je de rest van je problemen kunt aanpakken.

Succes

quote:

---

Op vrijdag 26 december 2003 11:53 schreef Arthur_Shawcross het volgende:

[..]

Als het een leuke meid is en ze wil haar leven beteren en ze zal nooit meer de hoer zijn dan zou ik er geen probleem mee hebben hoor. Dat zou ze wel mijn vriendin kunnen worden.

---

Als het om een gewone vriendin gaat zou ik er overigens totaal geen probleem mee hebben.

quote:

---

Op vrijdag 26 december 2003 11:49 schreef francoise het volgende:

Misschien is dit forum idd niet de ideale plaats voor mijn probleem, gezien yankee zijn reactie. Maar ik heb het er nou eenmaal nog nooit face to face met iemand over gehad, zelfs tegenover een prof durf ik dat nog niet...

---

Waarom zet je het niet op papier en neem je dat mee naar bv de huisarts, en geef je dat en gebruik het op zo'n manier als opening voor je probleem.

Een huisarts heeft vaker met zulke complexe problemen te maken en weten ook hoe jij je daar onder voelt en voor schaamt, en weet dus ook hoe zo'n gesprek aangegaan moet worden.

Geloof me het lucht zo vreselijk op als je die eerste meest moeilijke stap gedaan hebt.

Ook al is het een krantenwijk. Alles is beter dan dat naar mijns inziens.

quote:

---

Op vrijdag 26 december 2003 11:58 schreef Sorcerer8472 het volgende:

[..]

Ik zou te jaloers (ofzo) zijn om een prostituee als mijn vriendin te hebben, maar ik ga voor de rest op karakter (en uiterlijk ) af, en dan heeft het er niks mee te maken.

Als het om een gewone vriendin gaat zou ik er overigens totaal geen probleem mee hebben.

---

quote:

---

Oh ja, ken jij mensen die een hoer als vriendin willen?

---

Dus, ga inderdaad naar je ouders, zoek hulp, en trek jezelf uit dit dal. Ik weet dat dit kort door de bocht is maar het is het enige wat me nu te binnen schiet.

[Dit bericht is gewijzigd door ElisaB op 26-12-2003 12:13]

quote:

---

Op vrijdag 26 december 2003 11:36 schreef Arthur_Shawcross het volgende:
tja ga gewoon naar huis en laat je verzorgen door je ouders.
of zoek een leuke vriend die je kan helpen.

---

En heb je geen (oudere) broer of zus bij wie je alles op kunt biechten? Één waar je goed mee op kunt schieten? Dan ben je het maar kwijt .

[Dit bericht is gewijzigd door ElisaB op 26-12-2003 12:11]

quote:

---

Op vrijdag 26 december 2003 12:05 schreef Palm het volgende:
- edit: niet doen -

---

Maar iemand die in een topic zoals dit een noodkkreet uit zit niet op een schop voor haar donder te wachten. Dus wees dan zo wijs om die opmerkingen voor jezelf te houden en meng je dan niet in het topic.

Ze is zelf ook niet trots op haar situatie hoor en dat hoef jij er dus niet in te wrijven.

[Dit bericht is gewijzigd door ElisaB op 26-12-2003 12:13]

quote:

---

Op vrijdag 26 december 2003 12:05 schreef Palm het volgende:
- edit: niet doen -

---

Gebrek aan zelfrespect is al helemaal iets wat je sneu moet vinden..niet iedereen komt met een full option pakket aan eigenwaarde.

- edit: begrijpelijk, maar laten we het topic niet om zeep helpen met geflame -

[Dit bericht is gewijzigd door ElisaB op 26-12-2003 12:14]

TS heeft nu een ander huisje, gaat ze het redden om de huur te betalen zonder die leuke inkomsten? Of zal ze toch weer de hoer moeten gaan spelen?

Schaamt ze zich voor de buitenwereld of voor zichzelf?

Kom op TS praat eens met je ouders of met een goeie hulpverlener want zélf kom je er denk ik niet uit.

Dit is heel moeilijk, maar ik denk dat half Fok hier je wel zou willen helpen, om maar niets te zeggen over de normale wegen.

* Skull-splitter meldt zich in ieder geval als steunpunt

sterkte meid!

quote:

---

Op vrijdag 26 december 2003 12:05 schreef Palm het volgende:
- edit: niet doen -

---

Voor TS: Ik denk dat je alleen eruit zult komen als je iemand in vertrouwen neemt en die ook het één en ander laat regelen voor je, een milde vorm van curatele oid. STOP met blowen, dat maakt je alleen labieler en je wisselingen in buien sterker. Doe iets sufs zoals hardlopen ELKE dag i.p.v. toegeven aan de drang om te blowen, elke keer als je de drang voelt ga je rennen tot je er bij neervalt. De endorfinen die je dan na het lopen voelt geven je een gevoel van welbehagen en het is ook goed voor je.

Probeer iemand te vinden die je volledige wilt en kunt vertrouwen en probeer inderdaad een andere baan te vinden, iets in een 'degelijke' omgeving, wat voor werk is minder van belang maar de omgeving waar je het doet des te meer...

mijn 2 centen...ik heb de wijsheid abslouut niet in pacht maar wellicht kun je er wat mee

Sterkte!

[Dit bericht is gewijzigd door ElisaB op 26-12-2003 12:22]

[Dit bericht is gewijzigd door ElisaB op 26-12-2003 12:23]

En denk eraan hé, je polsen doorsnijden is niet de oplossing. Nu voel je nog ellende met de kans op een fijn gevoel (als je, je daarvoor inzet) als je dood bent voel je niet meer en ben je er gewoon niet meer en reken maar dat een hoop mensen dan zullen zeggen, had ze me maar om hulp gevraagd. Ook al leef je niet voor jezelf, je geliefden zullen een hoop verdriet hebben als je er niet meer bent, of je nou hoer bent of niet.

Heel veel succes en sterkte!

Hulpverlening
De maatschappelijk werker van Scharlaken Koord begeleidt vrouwen die in de prostitutie werken en/of willen stoppen met de prostitutie. Deze begeleiding is zowel practisch als emotioneel. Hierbij valt te denken aan het zoeken naar huisvesting, inkomen, werk etc. en aan de verwerking van gebeurtenissen.
Ook wordt er een gespreksgroep gestart voor vrouwen die gestopt zijn met het werken in de prostitutie. Het doel van deze groep is dat vrouwen ervaringen kunnen uitwisselen en elkaar kunnen steunen.
Daarnaast worden gespreksgroepen georganiseerd voor ouders van (ex)prostituees.

Sterkte

Uit de prostitutie komen is echt niet onmogelijk. Er zijn veel mensen voor jou gegaan die hun leven weer anders opgebouwd hebben. Het kan dus wel, zo lang jij maar aangeeft dat je niet verder wilt met dit leventje.

Probeer eens wat contacten te zoeken en dan vooral met andere meisjes. Zij snappen jouw gevoelens beter en zullen ook niet snel gebruik van je maken.

Succes!

het geld stelt niks voor als je het afweegt tegen je levensgeluk. ik wens je veel sterkte en wijsheid toe en anders moet je idd toch echt naar iemand die je professioneel kan helpen. je hebt in mijn ogen een groot probleem waar je zeker niet te lang mee moet gaan rondlopen.

quote:

---

Oh ja, ken jij mensen die een hoer als vriendin willen?

---

En verder, al is het geloof ik al gezegd: zoek professionele hulp, en niet alles tegelijkertijd. Zoals je het beschrijft heb ik het idee dat drank&drugs een groter probleem zijn dan je baan en dat die baan je misschien juist de benodigde stabiliteit zou kunnen geven om van de drank en drugs af te blijven.

Het hangt een beetje ervan af, ik heb de indruk dat je niet zozeer problemen hebt met het werk maar meer met hoe mensen ertegenaan kijken. Dus zodra je merkt dat mensen er toch milder over denken of je komt de juiste mensen tegen heb je in wezen een vrij stabiele ondergrond om andere problemen aan te pakken.

Want volgens mij ben je blijer als cleane hoer met vrienden om je heen die je accepteren hoe je bent dan als werkloze niet-hoer met wat oppervlakkige vrienden waar je toneel voor moet spelen en dan ook nog eens een drugsprobleem voor moet verbergen.

Maar zoek professionele hulp, we kunnen je hier niet echt helpen hooguit eens een beetje de goede richting induwen.

edit:

quote:

---

Voor een escortservice, dat leek me wel zo discreet en betrouwbaarder dan op straat staan, of achter een raam gaan zitten.

---

Hoe oud ben je trouwens ongeveer? Maakt het makkelijker je verhaal te lezen (begin 20 is een andere situatie dan 35)

ik denk dat je snel stappen moet gaan nemen om ermee te kappen. Het zal steeds moeilijker worden om te stoppen. Je gaat leven naar het geld dat je verdient en een fikse financiële stap terug wordt lastig als ook je vaste lasten gebaseerd zijn op het ruime inkomen dat je nu hebt.

Als ik jou was zou ik hulp gaan zoeken, via de huisarts of direct naar het RIAGG oid stappen. Als je aan de onderliggende problemen gaat werken lukt het ook jou vast en zeker om positief over jezelf te gaan denken en een baan te vinden.

Heel veel sterkte en succes!

quote:

---

Op vrijdag 26 december 2003 11:34 schreef francoise het volgende:

Kerstavond heb ik weer geprobeerd mijn polsen door te snijden, ik had me nog nooit zo eenzaam gevoeld.

---

quote:

---

hoe hebben jullie geleerd van jezelf te houden? Hoe krijg ik mijn eigenwaarde, zelfrespect en zelfvertrouwen terug? En hoe leer ik mijn lichaam te accepteren met een paar kilootjes meer? Hoe vind ik een leuke baan in deze tijd?

---

[Dit bericht is gewijzigd door ElisaB op 30-12-2003 19:40]

En alle boerenlullen reacties worden, in navolging van onze opperpoetster ElisaB weg gehaald

Wat iemand al eerder zei, is het waarschijnlijk een goed idee om naar een telefonische hulpdienst te bellen. De stap is niet zo groot en zij
weten waarschijnlijk wel welke instanties jou vervolgens verder kunnen
helpen.

Ik wens je heel erg veel sterkte en succes

quote:

---

Op dinsdag 30 december 2003 19:42 schreef zwaaibaai het volgende:
Tjees meid, ben blij dat ik nu niet ff in je schoenen sta. Als je via msn of icq wilt praten, moet je me ff toevoegen. Ik weet wel dat ik een man ben, maar toch.....

En alle boerenlullen reacties worden, in navolging van onze opperpoetster ElisaB weg gehaald

---

[Dit bericht is gewijzigd door zwaaibaai op 30-12-2003 19:49]

quote:

---

Op dinsdag 30 december 2003 19:48 schreef Premiejager het volgende:

[..]reaktie

---

Voor hulp vragen heb je moed nodig, ik heb het zelf nooit gedurft waardoor mijn lijdensweg veel langer heeft geduurd dan nodig was. Schraap je moed bij elkaar en schreeuw om hulp, niet door te snijden maar met woorden.

Sterkte en een knuffel.

Ik wens je al het succes van de wereld en ik weet zeker dat het je lukt en dat je een mooie toekomst krijgt.

Wanneer je dit hebt gedaan en jouw ouders op de hoogte zijn gesteld, ga je eerst kijken of je ouders je willen/kunnen helpen met jouw probleem!

Neem contact op met verschillende instanties (Riag/etc.)
Vertel deze mensen het verhaal hierbij zul je een soort van traject in gaan. Deze mensen gaan jouw helpen om je leven weer op de rails te zetten.
Wat mij altijd goed geholpen heeft is om een lijst met punten op te zetten.
Je gaat punten afronden en doorstrepen.
Het lijkt mij ook het beste om te stoppen met het uitoefenen van je beroep, dit hoeft niet voor eeuwig te zijn maar lijkt mij op dit moment het beste.
Voor het beroep moet je aardig goed in je schoenen staan en ik denk dat je nu al moeite genoeg hebt met het respecteren van ik mezelf.

Met moord bereik je niks ik heb er zelf ook een paar keer aan gedacht.
Maar houdt er verdomme goed rekening meer dat er mensen zijn die je er zoveel pijn mee doet!
Niet alleen je ouders maar wat denk je van je vrienden? Denk je echt dat die het fijn vinden om jouw dadelijk niet meer tussen hen in te hebben!
Zelfmoord is een uitweg die te slap is voor woorden!!
Er zijn nog zoveel oplossingen.
Ik zie het bij mij zelf ook ik heb zelf ook problemen mbt op ASS autisme aanverwante stoornis.
Ik ben bij mensen geweest die zeiden dat ik niks kon en beter maar bij ergon (schoffelen) kon gaan doen.
Of ik moest een opleiding kiezen 4 dagen werken 1 dag naar school MBO niveau 1 of 2.
Nu doe ik niveau 4, a 5 dagen werken in de week! gewoon omdat ik geknokt heb en die man die heb ik nooit meer gesproken!
Mijn ouders wel maar ik hoef hem niet te spreken ik ga mijn eigen weg! en ik bepaal zelf waar ik kom!
Je moet gewoon goed gaan praten met mensen vertel ze jouw verhaal wat je hartje in je voelt!
Laat je niet wegkicken die mensen zijn ervoor! ik weet zeker dat je het kan! en dat je daarna heel gelukkig wordt

Ps. stop met drugs!
En laat alles goed op papier zetten en neem een van je ouders mee naar de gesprekken met mensen die je krijgt!

[Dit bericht is gewijzigd door wil.lem_ske op 04-01-2004 01:21]

En je bent daar niet raar, er zijn meer mensen die in hetzelfde schuitje zitten. Ik denk dat je daar nuttigere tips krijgt als wat je hier krijgt.

Serieus: lijkt me moeilijke situatie waarin je zit, maar als je echt wilt stoppen heb je veel steun nodig.

[Dit bericht is gewijzigd door ElisaB op 04-01-2004 19:15]

quote:

---

Op vrijdag 26 december 2003 11:34 schreef francoise het volgende:
Omdat ik zwart werk zal ik dus geen uitkering krijgen, ik kan ook niet in de ziektewet, en dat zou me juist een beetje tijd kunnen geven om mijn leven weer op de rails te krijgen.

---

[Dit bericht is gewijzigd door ElisaB op 04-01-2004 18:51]

quote:

---

Op zondag 4 januari 2004 15:12 schreef Bill.Lumbergh het volgende:
- edit: ga eens ergens anders kloten -

---

[Dit bericht is gewijzigd door ElisaB op 04-01-2004 18:51]

wat naar joh, ik kan me geen echte voorstelling maken van ej situatie maar ik kan het me wel proberen in te denken en dan vind ik het echt heel k*t. Ik hoop dat er inmiddels al een beetje verandering is gekomen?
Sommige reacties zijn een beetje erg 'loos' probeer die te negeren want er staan ook een paar hele goeie tussen. Het is klote om je alleenm te voelen, dat gevoel ken ik nl ook wle. Ik wens je veel sterkte.

liefs
mij

quote:

---

Op zondag 4 januari 2004 15:12 schreef Bill.Lumbergh het volgende:
- edit: ga eens ergens anders kloten -

---

Wel enorm nobel van je moet ik zeggen!

[Dit bericht is gewijzigd door ElisaB op 04-01-2004 18:52]

Je hebt toch zelfrespect?
Je krijgt er misschien wel veel geld voor. Maar als je ander werk zoekt, kun je een carrière opbouwen etc. waardoor je meer zelfrespect krijgt, wat volgens mij je grootste probleem is.

Veel succes iig!

quote:

---

Op zondag 4 januari 2004 17:50 schreef hollander172 het volgende:

[..]

Jij gaat dat meisje eerlijk, interessant en bovenal normaal werk aanbieden ondanks dat je weet wat ze hiervoor gedaan heeft?

Wel enorm nobel van je moet ik zeggen!

---

quote:

---

Op zondag 4 januari 2004 17:50 schreef hollander172 het volgende:

[..]

Jij gaat dat meisje eerlijk, interessant en bovenal normaal werk aanbieden ondanks dat je weet wat ze hiervoor gedaan heeft?

Wel enorm nobel van je moet ik zeggen!

---

quote:

---

Op zondag 4 januari 2004 18:48 schreef -Irisje- het volgende:
Wat kunnen sommige mensen ontzettend bot reageren

---

Het beste is hulp zoeken. Al is dat voor veel mensen moeilijk. Weet niet hoe jij er tegen aan kijkt. In het begin werd er al geroepen zoek een leuke vriend. Jij reageerde meteen van. Zou jij een vriendin willen hebben die een hoer is? Je zegt zelf dat er negatief word gesproken over hoeren. Maar jij doet dit ook. Dat zie je in die reactie. Je doet als of hoeren minderwaardig zijn dan de gemiddelde nederlander. Terwijl je in je eigen verhaal zegt dat je veel negatiefe dingen hoord over hoeren. Terwijl jij dat zelf niet vind.

Door die opmerking laat jij zien dat je heel snel beinvloedbaar ben. Hoeren zijn minderwaardig. En dus ga jij daar van uit. Je zegt het zelf al. Je voelt je goedkoop. En daar door ga je andere dingen doen.

Kijk een oplossing kan ik je nu niet geven. Dit is gewoon omdat er vrij weinig bekend is van jou personelijk.

Je zou kunnen beginnen met stoppen werken. En op zoek gaan naar een normale baan. Al is het maar voor 2 dagen in de week. JE komt even krap te zitten met geld. Maar je moet er wat voor over hebben. Maar heb je er wel eens aan gedacht hoe mensen over je denken. Je hebt geen werk. Maar wel genoeg geld. Dat zet mensen aan het denken. Vergeet dat niet.

Nu heb ik zelf ook met iemand gesproken die min in vertouwen genomen heeft die zelf heel erg in de put zat. Niet precies het zelfde als jij. Maar wel een aantal dingen. Polsen door proberen te snijden. Eet probleem. Denken dat ze niemand meer had. En dat het nooit meer goed zou komen. Dit kwam door dat ze wat minder prettige dingen mee gemaakt had. Wat dat precies was is niet belangrijk.

Ik kan je vertellen dat ALS je wil. Je het kan bereiken. Alleen je moet het allemaal zelf doen. Niks gaat van zelf. Jij bent de gene die uit de put moet klimmen zelf. Echter zoek mensen die jou hier bij kunnen ondersteunen. Want dat is het belangrijkste.

Ik kan me indenken dat je het niet meer ziet zitten. Het is natuurlijk niet niks. Maar zoals ik eerder zei. Je moet het zelf doen. Begin met stoppen met werken. En ga op zoek naar een simpele baan. Al is het maar voor een paar dagen in de week. Om maar wat regelmaat te krijgen in je leven. Ga als verkoopster in een kleding winkel werken BV.

Ik weet niet hoe veel jij je vriendinnen vertrouwd. Maar vertel het hun. Of vertel het iemand anders. Kan gerust iemand zijn op BV MSN. Als die persoon jou maar ten alle tijden kan ondersteunen. En die jou volledig vertrouwd. Dat is het belangrijkste.

Heel veel sterkte

quote:

---

Op zondag 4 januari 2004 13:57 schreef KonnieKipke het volgende:
- edit: doe eens normaal -

Serieus: lijkt me moeilijke situatie waarin je zit, maar als je echt wilt stoppen heb je veel steun nodig.

---

quote:

---

Op zondag 4 januari 2004 20:18 schreef KonnieKipke het volgende:

[..]

Sorry hoor, maar een knipoog in dit moeilijke topic kan TS wellicht ook wel waarderen.

---

Dus ik zou naar m´n ouders gaan als je zeker weet dat ze van je houden
en dat zou wel zo zijn! Het is misschien super moeilijk, maar probeer
rustig dit met je ouders op te bouwen..

Anders zul je iemand moeten zoeken die jouw probleem begrijpt.
Misschien wel iemand die in het zelfde schuitje zat als jouw, en die
er ook van af is kunnen komen, en het op heeft kunnen lossen...

Ik wens je echt SUPER veel sterkte!

quote:

---

Op vrijdag 26 december 2003 11:36 schreef Yankee het volgende:
---Edit: doe ff normaal---

---

quote:

---

Op zondag 4 januari 2004 20:35 schreef NoRuleZ het volgende:

Anders zul je iemand moeten zoeken die jouw probleem begrijpt.
Misschien wel iemand die in het zelfde schuitje zat als jouw, en die
er ook van af is kunnen komen, en het op heeft kunnen lossen...

Ik wens je echt SUPER veel sterkte!

---

En mensen die je brijpen is makkelijk maar niet noot zakelijk. Je moet iemand hebben die je ten alle tijden wil helpen. Eerlijk durft te zijn. En geen mening heeft over het geen wat zij doet.

quote:

---

Op zondag 4 januari 2004 20:21 schreef ook_gek het volgende:

[..]

Iemand die in de polsen zit te snijden zitten niet echt te wachten op een grapje

---

quote:

---

Op zondag 4 januari 2004 20:49 schreef Samson het volgende:

[..]

Ik sta er persoonlijk helemaal achter dat je serieuze dingen serieus moet benaderen, ik weet niet wat voor grappig iets er geplaatst was, maar ik ben ervan overtuigd dat je in elke situatie nog wel ns mag lachen hoor, iedereen gaat op een andere manier met ellende om, we leven niet allemaal ons leven volgens dezelfde maatstaven naar wat kan en wat niet kan, maar wat ik al zei, misschien was dit een erg misplaatste grap, daar kan ik niet over oordelen, maar ik houd zowiezo niet van de reactie van: daar zit de TS niet op te wachten, hoe weet jij nou precies wat voor type ze is? Misschien houd ze wel ontzettend veel van relativerende humor...... Dus niet direct zo hard oordelen

---

quote:

---

Op zondag 4 januari 2004 20:48 schreef ook_gek het volgende:

[..]

Iemand die in de zelfde schuitje zit is geen optie. Op het moment dat het met die persoon mis gaat en een terug val krijgt. Trekt die de ander ook mee. De hou vast die je moet hebben moet van een sterk iemand af komen.

En mensen die je brijpen is makkelijk maar niet noot zakelijk. Je moet iemand hebben die je ten alle tijden wil helpen. Eerlijk durft te zijn. En geen mening heeft over het geen wat zij doet.

---

quote:

---

Op zondag 4 januari 2004 21:20 schreef fokje het volgende:

[..]

In de eerste plaats handig _of misschien wel noodzakelijk_ iemand die TS iig de moeite waard vindt. Vriendin(nen) dus, of ouders. TS denkt misschien dat zij haar niet de moeite waard vinden omdat zij zichzelf niet de moeite waard vindt (om wat ze doet). Maar het zijn niet voor niets vriendinnen (om wie ze ís!).

---

EN het kan ook BV makkelijk zijn om met ik zeg maar wat. Met mij te spreken hier over. Ik ken haar niet. Dus ik heb geen oordeel over haar. Ze kent me niet. En de kans dat we elkaar zien is heel klein. Dat is dan makkelijker praten. Een onbekend iemand staat heel anders tegen over je dan mensen die je kennen.

quote:

---

Op zondag 4 januari 2004 21:29 schreef ook_gek het volgende:

[..]

Helaas kom je pas in dit soort gevallen er achter wie je ECHTE vrienden zijn. En helaas zijn dat altijd maar heel weinig.

---

quote:

---

Op zondag 4 januari 2004 21:36 schreef merino het volgende:
Het klinkt misschien radicaal en ik zou ook niet weten wat jou opties hierin zijn maar als ik in een vergelijkbare situatie zou staam dan zou ik ergens ver weg in een ander land een nieuw leven beginnen. Soms kan alles in de buurt ertoe lijden dat je blijft afdalen in je neerwaartse spiraal. Of je moet geestelijk enorm stabiel zijn om je leven 180 graden van richting te veranderen of je moet ergens bij punt 0 beginnen en opnieuw je route uitstippelen. Je zegt dat je geen zelfmoord pleegt omdat je mensen hebt die van je houden. Dat betekend dus dat ze je graag gelukkig en levend zien. Als dat alleen maar kan op een plek ver bij ze vandaan dan zou ik daar serieus over nadenken voordat je in een volgende slechte bui toch iets te diep snijdt...

---

Kappen met de drank en drugs in ieder geval.
Die rommel onderdrukt wel je gevoelens maar zodra je ermee stopt komt alles 10x zo hard terug en is het verwerken nog moeilijker.

Dus stoppen met die zooi.... en je gaat daarna ff door een hell maar liever nu door die hell dan over een tijdje kapot gaan aan de drugs of drank.

quote:

---

Op zondag 4 januari 2004 18:43 schreef Samson het volgende:
Ben benieuwd of Francoise onze tips ter harte gaat nemen, ik zie dat ze sinds de 26e december al niet meer gereageerd heeft namelijk...........

---

quote:

---

Op maandag 5 januari 2004 10:31 schreef francoise het volgende:
Ben blij dat ik mijn probleem hier gepost heb

---

Suc6!

en ik zou liever minder luxe gaan leven en stoppen met liefde bedrijven zonder liefde dan dat ik zou bulken van het geld en ik zou met sjarreltarrel het bed in kruipen.. Snappie??

quote:

---

Op maandag 5 januari 2004 10:33 schreef francoise het volgende:

[..]

Haha, ja dus, ik zit nu bij mijn papa en mama in de huiskamer achter de pc

---

quote:

---

Op maandag 5 januari 2004 10:31 schreef francoise het volgende:
Hoi allemaal, bedankt voor jullie lieve (en ook minder lieve) reacties.
Ik ben tot de conclusie gekomen dat zielig doen nu even geen zin heeft, ik moet het roer omgooien en wel heel snel. Ik ben er niet aan toe om met bekenden over dit probleem te praten, maar ook al blijf ik vaag om de echte reden van de sneeën in mijn pols, ben ik van harte welkom bij mijn ouders om even tot mezelf te komen.
Ik vind het doodeng om alles wat ik zelf had opgebouwd achter te laten, over een week verhuis ik en op de een of andere manier voel ik me toch een loser, omdat ik het in mijn eentje niet heb gered. Maar ik wil helemaal opnieuw beginnen, en ik ga ook zo snel mogelijk iemand (desnoods professioneel) zoeken die me daarbij kan en wil helpen.
Ik heb ook gedacht aan vertrekken naar het buitenland, maar dat zou eerder een vlucht zijn. Dat heb ik eerder geprobeerd maar dat werkt niet.
Dus vanmiddag ga ik naar het uitzendbureau in mijn geboortedorp
Ik hoop dat ik daarna ook zo snel mogelijk over de drempel kan stappen en er met iemand over praten. Maar het besef dat ik het werk niet moet blijven doen, helpt al veel. Er zijn zoveel mensen die met minder geld ook gelukkig zijn.
Ben blij dat ik mijn probleem hier gepost heb

---

In je reactie staat dat je "desnoods" professionele hulp gaat zoeken maar ik hoop dat je dat ook echt doet. Die mensen kunnen echt samen met jou een goed plan maken om je weer op de rails te krijgen en zijn ook nog eens verplicht om vertrouwelijk met jou om te gaan.

hartstikke goed van je! For what it's worth, in mijn ogen ben je helemaal geen loser, ik vind het juist knap dat je het roer weet om te gooien. Nou volhouden meid!!

Heel veel succes!!

quote:

---

Op maandag 5 januari 2004 10:31 schreef francoise het volgende:
Hoi allemaal, bedankt voor jullie lieve (en ook minder lieve) reacties.
Ik ben tot de conclusie gekomen dat zielig doen nu even geen zin heeft, ik moet het roer omgooien en wel heel snel. Ik ben er niet aan toe om met bekenden over dit probleem te praten, maar ook al blijf ik vaag om de echte reden van de sneeën in mijn pols, ben ik van harte welkom bij mijn ouders om even tot mezelf te komen.
Ik vind het doodeng om alles wat ik zelf had opgebouwd achter te laten, over een week verhuis ik en op de een of andere manier voel ik me toch een loser, omdat ik het in mijn eentje niet heb gered. Maar ik wil helemaal opnieuw beginnen, en ik ga ook zo snel mogelijk iemand (desnoods professioneel) zoeken die me daarbij kan en wil helpen.
Ik heb ook gedacht aan vertrekken naar het buitenland, maar dat zou eerder een vlucht zijn. Dat heb ik eerder geprobeerd maar dat werkt niet.
Dus vanmiddag ga ik naar het uitzendbureau in mijn geboortedorp
Ik hoop dat ik daarna ook zo snel mogelijk over de drempel kan stappen en er met iemand over praten. Maar het besef dat ik het werk niet moet blijven doen, helpt al veel. Er zijn zoveel mensen die met minder geld ook gelukkig zijn.
Ben blij dat ik mijn probleem hier gepost heb

---

Echter ben je totaal geen loser. Sterker nog. Op het moment dat je dit topic opende was en ben jij een winner. Jij neemt de controle over je zelf weer in handen. Je weet wat je wil en wat je niet wil.

Je gooid gewoon alles wat je opgebouwd hebt om. En begint op nieuw. Er zijn maar weinig mensen die dit kunnen. De grootste en moeilijkste stap is nu gezet. Nu komt het moment om naar boven te klimmen. Uit die put. En als ik dit zo nu lees weet ik zeker dat je het gaat lukken. Wel met tegen slagen daar doe je niks aan. Maar ook die zal je verslaan.

Het feit dat je dit topic geopend hebt. En wat je van plan bent te doen. Kan je niet anders dan tot de conclussie komen dat je TROTS op je zelf kan en mag zijn

En waarom zoek je niet iemand op internet om mee te praten. Want alleen al praten lucht heel veel op Iemand die gewoon eerlijk z,n mening durft te gevan aan jou. Die gewoon direct en duidelijk is.

Er zijn genoeg reactie,s hier waar jij je in kan vinden denk ik. Waarom mail je niet zo iemand met de vraag of hij/zij je wil helpen door middel van praten. IS een poging waard toch?

quote:

---

Op maandag 5 januari 2004 16:02 schreef francoise het volgende:
*trots voelt*

---

Ben wel benieuwd hoe ik dat deze keer gedaan heb

quote:

---

Op Monday 5 January 2004 10:31 schreef francoise het volgende:
Hoi allemaal, bedankt voor jullie lieve (en ook minder lieve) reacties.
Ik ben tot de conclusie gekomen dat zielig doen nu even geen zin heeft, ik moet het roer omgooien en wel heel snel. Ik ben er niet aan toe om met bekenden over dit probleem te praten, maar ook al blijf ik vaag om de echte reden van de sneeën in mijn pols, ben ik van harte welkom bij mijn ouders om even tot mezelf te komen.
Ik vind het doodeng om alles wat ik zelf had opgebouwd achter te laten, over een week verhuis ik en op de een of andere manier voel ik me toch een loser, omdat ik het in mijn eentje niet heb gered. Maar ik wil helemaal opnieuw beginnen, en ik ga ook zo snel mogelijk iemand (desnoods professioneel) zoeken die me daarbij kan en wil helpen.
Ik heb ook gedacht aan vertrekken naar het buitenland, maar dat zou eerder een vlucht zijn. Dat heb ik eerder geprobeerd maar dat werkt niet.
Dus vanmiddag ga ik naar het uitzendbureau in mijn geboortedorp
Ik hoop dat ik daarna ook zo snel mogelijk over de drempel kan stappen en er met iemand over praten. Maar het besef dat ik het werk niet moet blijven doen, helpt al veel. Er zijn zoveel mensen die met minder geld ook gelukkig zijn.
Ben blij dat ik mijn probleem hier gepost heb

---

Hoezo niet zelf hebt gered??? Het is toch zeker jouw EIGEN beslissing dat je weer teruggaat naar je ouders (fijn dat ze je willen en kunnen helpen) en het is Jouw beslissing dat je hulp gaat zoeken!! De mensen hier hebben over het alegmeen al oplossingen voor jouw probleem aangedragen die je zelf ook al wist! Gewoon nu even doorzetten, en laat de toekomstige baan of beroep even voor wat het is. Zet alles op een even op een rijtje en wees eerlijk, vooral naar jezelf toe, want als je een hulpverlener belazert, belazer je jezelf het eerst! nogmaals succes!

quote:

---

Op vrijdag 26 december 2003 11:49 schreef francoise het volgende:

[..]

Oh ja, ken jij mensen die een hoer als vriendin willen? Me door mijn ouders laten verzorgen klinkt dan weer wel lekker...

---

quote:

---

[..]

Ik heb een havo diploma maar dat heeft tegenwoordig al bijna geen waarde meer, helaas. En het draagt er ook niet aan bij dat ik bij sollicitaties met mijn mond vol tanden sta, zodra ze om mijn positieve eigenschappen vragen

---

[..]

quote:

---

Misschien is dit forum idd niet de ideale plaats voor mijn probleem, gezien yankee zijn reactie. Maar ik heb het er nou eenmaal nog nooit face to face met iemand over gehad, zelfs tegenover een prof durf ik dat nog niet...

---

Geloof me praten is soms de beste oplossing, hoe raar en moeilijk het ook kan zijn
Mocht je msn hebben voeg me dan toe: lucs0l@home.nl
Dan probeer ik je uit te leggen wat een persoonlijke band met iemand kan doen al ken je diegene niet in het echt...(beetje onduidelijke omschrijving maaar toch t is wat.. ik probeer het wel uit te leggen)

Verder kun je je drankgebruik enorm minderen... desnoods door meer te blowen, want zoals je zelf zecht als je dronken bent weet je niet wat je doet... drink dan niet en steek lekker een jointje op (eigen ervaring )

Ik wens je veel sterkte... en mocht je dingen willen vragen of ergens over praten dan weet je me hopelijk te vinden... just dont do anything stupid.

[edit] De vroege ochtend............... en ik zag weer eens niet dat dit topic langer dan 2 pagina's was *zucht* [/edit]

[Dit bericht is gewijzigd door Lucs0l op 06-01-2004 06:51]

Ik heb wel respect voor vrouwen die dit werk aandurven, vooral met al die ziektes van tegenwoordig... Een scheurend condoom zal ongetwijfeld wel eens voorkomen.

Bovendien is het psychisch zo`n enorm zwaar beroep dat ik denk dat je echt gewoon supersterk in je schoenen moet staan wil je het volhouden.

Het is maar sex hoor, jezus

quote:

---

Op maandag 5 januari 2004 16:02 schreef francoise het volgende:
*trots voelt*

---

quote:

---

Op maandag 5 januari 2004 16:02 schreef francoise het volgende:
*trots voelt*

---

Sterkte met de verdere zaken die geregeld moeten worden!!!

quote:

---

Op vrijdag 26 december 2003 11:34 schreef francoise het volgende:
Ik zit met een probleem, waar ik het, door mijn eigen toedoen, niet eens met mijn beste vriendinnen over kan hebben. Dus ik probeer het hier.
Ik ben een paar maanden geleden, toen ik in ontzettende geldnood zat, begonnen als hoer. Voor een escortservice, dat leek me wel zo discreet en betrouwbaarder dan op straat staan, of achter een raam gaan zitten. Toen ik er mee begon had ik er geen moeite mee om mijn lichaam te verhuren aan mannen. Het was lekker om eindelijk eens te horen dat ik mooi ben, en lief. En het verdient goed, ik ben in een ander huis gaan wonen, kan leuke spulletjes kopen en hoef niet op een paar euro te letten als ik ga stappen. Ik zie het ook niet als iets slechts, ik denk dat er, door prostitutie, een hoop ellende voorkomen wordt zoals verkrachting. Maar als je de tv aanzet, of met mensen praat, of gewoon door de straat loopt en flarden opvangt van gesprekken, komt het woord hoer nogal vaak voorbij, en niet in positieve zin. Vandaar dat ik het er met niemand nog over heb gehad. Ik durf gewoon niet, ik ben bang dat mijn vriendinnen mij niet meer willen zien als ze dit van me weten.
Maar ik ben niet zo'n stabiel tiep, en dit gaat toch zijn tol eisen. Ik voel me niet smerig, maar wel goedkoop, alleen, verdrietig, een leugenaar en ik denk dat ik vast zit.
Kerstavond heb ik weer geprobeerd mijn polsen door te snijden, ik had me nog nooit zo eenzaam gevoeld. Ik heb niet diep genoeg gesneden omdat er nog steeds mensen zijn die denken dat ze van me houden, en die zouden het niet begrijpen. Die zouden verdriet hebben om mij en dat wil ik niet. Nooit.
De oplossing lijkt simpel, zoek een andere baan!! Wil ik heel graag. Maar ik moet eerst aan mezelf werken, want ik heb ook nog een eetprobleem ontwikkeld, ik eet dagen niet om me dan over te geven aan alles wat slecht is, soms steek ik daarna mijn vinger in mijn keel. Ik scheld mezelf vaak helemaal verrot en ik sla elke spiegel in huis aan scherven. Ik heb een probleem met drank en softdrugs, ik drink zo veel dat ik mijn problemen even vergeet, maar dit gaat ook wel eens fout want ik kan me niet gedragen als ik dronken ben. Blowen doe ik dagelijks en dat helpt omdat het me dan allemaal niet zo veel meer kan schelen. Ik heb een hekel aan mezelf en ik snap best dat als ik eerlijk ben tegen mensen in mijn omgeving, dat ze net zo'n hekel aan mij krijgen.
Omdat ik zwart werk zal ik dus geen uitkering krijgen, ik kan ook niet in de ziektewet, en dat zou me juist een beetje tijd kunnen geven om mijn leven weer op de rails te krijgen.
Mijn vraag aan jullie, wat kan ik doen, hoe hebben jullie geleerd van jezelf te houden? Hoe krijg ik mijn eigenwaarde, zelfrespect en zelfvertrouwen terug? En hoe leer ik mijn lichaam te accepteren met een paar kilootjes meer? Hoe vind ik een leuke baan in deze tijd? Zijn er misschien mensen hier die iets soortgelijks hebben meegemaakt?

Misschien wat zware kost voor de kerst, maar bedankt voor het lezen, ik hoop op nuttige reacties.

---

quote:

---

Op maandag 5 januari 2004 16:02 schreef francoise het volgende:
*trots voelt*

---

quote:

---

Op dinsdag 6 januari 2004 09:02 schreef zwaaibaai het volgende:

[..]

en terrecht! je bent de goede kant op gegaan nu! hou vol

---

quote:

---

Op vrijdag 26 december 2003 11:44 schreef Artistic het volgende:
Je zegt zelf dat je het niet aan kon om je familie veel verdriet te doen, omdat je weet dat ze heel erg veel van je houden. Precies om die reden kan je juist op je familie bouwen in tijden dat je het heel erg moeilijk hebt. Natuurlijk is het moeilijk om het te moeten vertellen, maar zij zijn wel degenen die als het er op aan komt altijd voor je klaar staan. En dat is nu nodig .....

Als je de stap naar familie te groot vindt, kan je natuurlijk altijd op vrienden afstappen en als dat ook nog een te grote drempel is, op 'externen', hulpinstantie o.i.d. Het enige wat ik probeer te zeggen, is dat je het niet alleen op kunt lossen. Door hier je hart ff leeg te gooien ben je al een aardig eind op weg. Maar een keer 'in real life' met iemand praten kan geen kwaad en zal je alleen maar goed doen (achteraf).
Zolang je maar weet dat je er nooit helemaal alleen voor staat, is alles "oke", maar dat moet je NOOIT vergeten, want dat is echt waar en dat zal je er ook doorheen trekken.

---

quote:

---

Op dinsdag 6 januari 2004 09:23 schreef ik_ik het volgende:

[..]

Ja en wel doen hoor!!
het lijkt me ook wel eng om op een vreemde af te stappe en te vragen kun je me helpen, maar..
DOEN

---

quote:

---

Op woensdag 7 januari 2004 09:50 schreef het volgende:
Heel verhaal

---

Wat de TS nodig heeft. Is iemand die niet een kant kiest. Juist door middel van neutraal te zijn. geeft dat de TS alleen al een beter gevoel voor en tijdens het praten. Ze heeft voor haar gevoel al zo veel mensen tegen zich. En als je dan iemand gaat vertrouwen om mee te praten wil je die ook niet tegen je hebben.

Let wel dit is natuurlijk MIJN mening. De TS kan daar anders over denken.

Maar top dat jij je aan bied om te helpen

Ik wil ook best de TS helpen. Maar ze kan en mag niet verwachten dat ik al haar problemen zal en kan oplossen. Dat is overgens meteen iets voor de TS. Ga er niet van uit dat je ouders of vrienden je helemaal kunnen helpen. Ze kunnen je alleen maar ondersteunen. Ik denk toch dat je prof hulp nodig hebt in dit geval.

En even speciaal voor Noorderlicht. Ik hoop dat ik duidelijk ben met het geen wat ik bedoel. Is totaal geen aan val op jou

quote:

---

Op vrijdag 26 december 2003 11:34 schreef francoise het volgende:
Ik zit met een probleem, waar ik het, door mijn eigen toedoen, niet eens met mijn beste vriendinnen over kan hebben. Dus ik probeer het hier.
Ik ben een paar maanden geleden, toen ik in ontzettende geldnood zat, begonnen als hoer. Voor een escortservice, dat leek me wel zo discreet en betrouwbaarder dan op straat staan, of achter een raam gaan zitten. Toen ik er mee begon had ik er geen moeite mee om mijn lichaam te verhuren aan mannen. Het was lekker om eindelijk eens te horen dat ik mooi ben, en lief. En het verdient goed, ik ben in een ander huis gaan wonen, kan leuke spulletjes kopen en hoef niet op een paar euro te letten als ik ga stappen. Ik zie het ook niet als iets slechts, ik denk dat er, door prostitutie, een hoop ellende voorkomen wordt zoals verkrachting. Maar als je de tv aanzet, of met mensen praat, of gewoon door de straat loopt en flarden opvangt van gesprekken, komt het woord hoer nogal vaak voorbij, en niet in positieve zin. Vandaar dat ik het er met niemand nog over heb gehad. Ik durf gewoon niet, ik ben bang dat mijn vriendinnen mij niet meer willen zien als ze dit van me weten.
Maar ik ben niet zo'n stabiel tiep, en dit gaat toch zijn tol eisen. Ik voel me niet smerig, maar wel goedkoop, alleen, verdrietig, een leugenaar en ik denk dat ik vast zit.
Kerstavond heb ik weer geprobeerd mijn polsen door te snijden, ik had me nog nooit zo eenzaam gevoeld. Ik heb niet diep genoeg gesneden omdat er nog steeds mensen zijn die denken dat ze van me houden, en die zouden het niet begrijpen. Die zouden verdriet hebben om mij en dat wil ik niet. Nooit.
De oplossing lijkt simpel, zoek een andere baan!! Wil ik heel graag. Maar ik moet eerst aan mezelf werken, want ik heb ook nog een eetprobleem ontwikkeld, ik eet dagen niet om me dan over te geven aan alles wat slecht is, soms steek ik daarna mijn vinger in mijn keel. Ik scheld mezelf vaak helemaal verrot en ik sla elke spiegel in huis aan scherven. Ik heb een probleem met drank en softdrugs, ik drink zo veel dat ik mijn problemen even vergeet, maar dit gaat ook wel eens fout want ik kan me niet gedragen als ik dronken ben. Blowen doe ik dagelijks en dat helpt omdat het me dan allemaal niet zo veel meer kan schelen. Ik heb een hekel aan mezelf en ik snap best dat als ik eerlijk ben tegen mensen in mijn omgeving, dat ze net zo'n hekel aan mij krijgen.
Omdat ik zwart werk zal ik dus geen uitkering krijgen, ik kan ook niet in de ziektewet, en dat zou me juist een beetje tijd kunnen geven om mijn leven weer op de rails te krijgen.
Mijn vraag aan jullie, wat kan ik doen, hoe hebben jullie geleerd van jezelf te houden? Hoe krijg ik mijn eigenwaarde, zelfrespect en zelfvertrouwen terug? En hoe leer ik mijn lichaam te accepteren met een paar kilootjes meer? Hoe vind ik een leuke baan in deze tijd? Zijn er misschien mensen hier die iets soortgelijks hebben meegemaakt?

Misschien wat zware kost voor de kerst, maar bedankt voor het lezen, ik hoop op nuttige reacties.

---

quote:

---

ik wil niet meer voor hoer spelen...

---

Eeeh... niet al te lullig bedoeld hoor, maar zoiets is geen 'spelletje' - je bent het of je bent het niet.

quote:

---

Op woensdag 7 januari 2004 17:45 schreef miendobbelsteen het volgende:
Ik raad je aan om dit soort serieuze topics te posten op een ander forum:

http://www.seksualiteit.nl/?pratenover/index.html

---

_{schouderklopje}

Je hebt eigenlijk ook wel gelijk hoor, ik zou het nu ik er over nadenk ook niet zo heel fijn vinden wanneer ik iemand om hulp zou vragen en deze een mening heeft die ontzettend afwijkt van de mijne. Opzich heb ik daar niet zo heel veel problemen mee maar dat ligt natuurlijk ook aan de aard van het probleem.
In iedergeval bedankt dat je eerlijk bent:-)

Succes en alvast een dikke knuffol voor als je je kut voelt het komt vast wel weer goed, en en en gewoon een hele berg sterkte en succes gewenst!!

quote:

---

Op maandag 12 januari 2004 16:39 schreef francoise het volgende:
...
Ik wil niet meer eten, mijn moeder heeft al genoeg kosten en om dan ook nog es voor haar overbodige dochter te gaan betalen gaat mij te ver. Ik wil de deur niet meer uit omdat ik bang ben dat iedereen het aan me ziet en ze me na gaan roepen, of achter mijn rug om gaan roddelen. Ik krab en snij mezelf in de hoop dat de lichamelijke pijn, de geestelijke naar de achtergrond drukt. Maar het werkt allemaal niet. Ik zie nog maar één weg en dat is een doodlopende... Of heb ik ergens een afslag over het hoofd gezien?

---

Er is altijd een andere uitweg naast de doodlopende. Heb je een verandering van omgeving (hoe lastig ook) al eens echt serieus overwogen? Zoals ik jouw verhaal lees zou dat toch mijn eerste stap zijn...

quote:

---

Op maandag 12 januari 2004 16:39 schreef francoise het volgende:

< ff knippen >

---

GA NAAR JE HUISARTS! LAAT JE DOORVERWIJZEN NAAR EEN PSYCHOLOOG! JE KAN THUIS GAAN ZITTEN JAMMEREN, MAAR ZOALS JE MERKT SCHIET HET OP ZIJN ZACHTST GEZEGD NIET VEEL OP!!!!

Je kan hier natuurlijk verder gaan met alles opschrijven, maar een therapeut lijkt me beter voor je nu.

* schop *

quote:

---

Maar ik kan toch niet gaan profiteren van het feit dat anderen wél belasting hebben betaald? En anti-depressiva zie ik ook niet zitten, ik heb het meer dan verdiend om me zo klote te voelen.

---

Succes!

quote:

---

Op maandag 12 januari 2004 16:39 schreef francoise het volgende:

Mijn moeder vindt dat ik aan de anti-depressiva moet en op basis van een verklaring van de huisarts een uitkering aan moet vragen. Maar ik kan toch niet gaan profiteren van het feit dat anderen wél belasting hebben betaald? En anti-depressiva zie ik ook niet zitten, ik heb het meer dan verdiend om me zo klote te voelen.

---

quote:

---

Werk vinden wil ook niet lukken, ik kan ook niks dus misschien had ik gewoon m'n oude baantje moeten behouden. Ik zie het allemaal echt niet meer zitten.

---

quote:

---

Ik kán er gewoon met niemand over praten, ze zullen net zo'n hekel aan me krijgen als ik aan mezelf.

---

quote:

---

Maar het werkt allemaal niet. Ik zie nog maar één weg en dat is een doodlopende... Of heb ik ergens een afslag over het hoofd gezien?

---

veel succes!

quote:

---

Op maandag 12 januari 2004 16:39 schreef francoise het volgende:
knipper de knip knap

---

Ouwe baantje oppakken? Waarom, omdat iets even niet mee zit en het niet wil lukken. Kom op! Gewoon door zetten. Al het begin is moeilijk.

Het is toch dood zonde dat je nu al wil stoppen na zo een goed begin. Je wil me toch niet vertellen dat je dit voor de kat z,n **** gedaan hebt he. Want je begin is super goed. Even door zetten. Even over dat randje heen. En niet meteen bij de eerste tegenslag gaan stil zitten.

1 tegen slag. Lekker belangrijk. Daar kom je wel over heen. En er zullen nog velen volgen. En als jij het maar wil kom je zelfs daar over heen. Tot dat het moment er is dat je het einde zit. En dan is dit alles waard geweest geloof mij.

Mocht je willen lullen op MSN mail me maar. Email adres staat in me profiel en geef je msn maar door. Of mail me gewoon.

Je hebt net zoveel recht op geluk en liefde als de rest van de wereld, hou je taai, en er zijn heus mensen die je wel mogen hoor! Ik vind mezelf ook een loser en tot mijn verbazing heb ik ook vriendjes gemaakt de afgelopen tijd. Dan kan jij dat ook! Echt waar! Kop op en als je je nog een keer helemaal kut voelt gooi het er hier ui tof mail me, ofzo! Okee? *bemoedigende knuffel geeft*

quote:

---

Op maandag 12 januari 2004 16:39 schreef francoise het volgende:
Ik zie nog maar één weg en dat is een doodlopende... Of heb ik ergens een afslag over het hoofd gezien?

---

Je klote blijven voelen helpt niet. Dat heb je toch al gemerkt? Daar help je trouwens niemand mee. Jezelf niet en je ouders ook niet. Waarom zou je je niet gelukkig mogen voelen? Denk je dat je dat niet verdient? Wat heb je nou helemaal gedaan, dat je jezelf zo in de put zit te trappen? Iedereen verdient een gelukkig leven, jij dus ook.

Je huisarts kan je doorverwijzen. Weet jij wat je allemaal niet kunt? Welke talenten je hebt? Om daar achter te komen, heb je juist iemand nodig. Zoals iemand anders al schreef: hulpverleners hebben geheimhoudingsplicht.

Veel mensen hier leven enorm met je mee. Nou, goede hulpverleners doen dat in kwadraat. Eén van hun eerste regels is: 'niemand veroordelen, mensen in hun waarde laten'. Dat zit zo'n beetje in hun genen! Er is dus echt niks om bang voor je zijn. Maar dan moet je natuurlijk wèl iets doen. De eerste stap heb je gezet, nu de volgende nog...

Je weet wat je moet doen. Waarom doe je dat dan niet? Leg mij dat eens uit.

Je zegt dat je nog steeds geen ander werk hebt gevonden. Lieverd, dat hoeft ook niet binnen een paar weken!!!
Misschien is het beter om je eerst op je andere problemen te "storten"!
Je bent echt niets minder waard omdat je "dat werk" hebt gedaan (en als je het nog zou doen ook niet) Als mensen dan niets meer van je willen weten dan zegt dat erg veel over de bekrompenheid van die mensen en niets over jou!!!
Ik vind het heel knap van je dat je de stap hebt genomen om naar je ouders toe te gaan. Dat toont veel meer karakter als wanneer je door zou blijven sukkelen, nog meer drugs, nog meer drank en zo afvlakken dat het je gewoon niets meer kan schelen!

Je zegt dat er 2 wezens zijn waar je voor leeft. (neem aan dat je daar je ouders mee bedoelt) Ik denk dat je er eentje vergeet... Jezelf!!!

quote:

---

Op maandag 12 januari 2004 16:39 schreef francoise het volgende:En anti-depressiva zie ik ook niet zitten, ik heb het meer dan verdiend om me zo klote te voelen.

---

quote:

---

Ik kán er gewoon met niemand over praten, ze zullen net zo'n hekel aan me krijgen als ik aan mezelf.

---

quote:

---

Ik wil niet meer eten, mijn moeder heeft al genoeg kosten en om dan ook nog es voor haar overbodige dochter te gaan betalen gaat mij te ver.

---

Blijven hangen in een negatief zelfbeeld is iets waar je op dit moment het meest waakzaam voor moet zijn. Het is de grootste leugen en je grootste valkuil op dit moment. Kijk dan maar liever niet in de spiegel zolang je niet van jezelf kunt houden. Het trekt je naar beneden, misschien kun je daarop kunt letten en er andere gedachten tegenover stellen. Gedachten die WEL onderbouwd worden door feiten. Bijvoorbeeld een club mensen hier die je willen bemoedigen, je ouders die voor je willen zorgen. Die feiten spreken van een hele andere kijk op jou!

quote:

---

Op maandag 12 januari 2004 16:42 schreef francoise het volgende:
Oh en het posten in een, over het algemeen minder serieus, forum als dit, ik heb er nog geen spijt van gehad. Ben blij met jullie reacties. Ook de minder positieve, die had ik wel verwacht. Ik durf er nog met niemand IRL over te praten en ben blij dat ik dat hier anoniem kan doen.

---

Stuur maar eens een mailtje: gertkruys@sudanhotmail.com

quote:

---

Op vrijdag 26 december 2003 11:49 schreef francoise het volgende:

[..]

Oh ja, ken jij mensen die een hoer als vriendin willen? Me door mijn ouders laten verzorgen klinkt dan weer wel lekker...
[..]

---

Punt is namelijk, dat om van jezelf te houden je eerst moet leren om te accepteren wie je bent en wat je doet. Als jij zelf, bewust hebt gekozen om dat werk te doen, accepteer dat dan! .. Zo niet, dan moet je iets anders gaan doen. Een HAVO diploma is misschien niet alles, maar wel een bewijs dat je een hoger dan gemiddeld IQ hebt er zijn zat dingen die je kunt gaan doen.

Onthou alleen 1 ding, hulp van anderen is nooit genoeg, je moet eerst zelf willen. Daar is veel kracht voor nodig, maar je leeft nog steeds dus je hebt die kracht .. gebruik het! You can do it!

Succes

quote:

---

Op maandag 12 januari 2004 23:40 schreef Cyberjunkie het volgende:

[..]

Maar je helpt er niemand mee om daarin te blijven zitten. De bent diep gevallen in je eigen ogen, maar waarom zou je blijven liggen?
[..]

Ik had een tijdje geleden verteld over het scharlaken koord. Zij doen niets anders (en niets liever) dan meiden helpen om uit de prostitutie te komen. Geloof je werkelijk dat jij anders bent dan al die andere meiden en dat ze aan jou wél een hekel zullen krijgen?
[..]

Wat denk je zelf hierover als je serieus bent? Voor een hond of kat zou je al zoveel mogelijk moeite doen! Kun je je voorstellen dat je zelf een dochter hebt die in jouw situatie zit en dat je dan, om een paar centen uit te sparen, haar maar niet verzorgt? Ik denk dat jouw ouders nog liever in een krottenwijk wonen dan dat ze jou niet meer zouden kunnen helpen. Alleen jij vind jezelf dat niet waard. Veel mensen vind jou wel van waarde! Ik zit hier zelfs alweer mijn tijd te investeren in een poging om een glimlach van hoop op je gezicht te krijgen!

---

Je bent erg streng voor jezelf. En denkt het zelf het beste te weten. Voor een deel is de huidige situatie het gevolg van je eigen keuzes. Misschien is dat een goede reden om nu eens naar anderen proberen te luisteren.

Heel veel sterkte verder. Ik hoop dat je over 10 jaar dit topic glimlachend terugleest.

Wat spijtig om te moeten lezen dat iemand dankzij een aantal piiieeeeppppppp _{edit van zwaaibaai, hou je ff in of zo} met het verkeerde advies is weggestuurd naar "hulp"instanties. Ze helpen je inderdaad verder de shit in.

- edit - offtopic

Francoise, Barbamama13@hotmail.com is mijn msn account. Ik zie je daar graag, omdat ik veel te veel te zeggen heb om hier zo gauw even neer te kalken.

Maar sowieso wil ik je het volgende alvast meegeven. Zeg alsjeblieft niet meer dat je "de hoer speelt". Noem jezelf geen hoer, want daarmee ga je zelf mee in de denigrerende toon van de activiteit die je tijdelijk noodgedwongen verricht. Jij bent niet je activiteit, jij bent Francoise (insert je eigen naam) en jij bent op het moment als een kat in het nauw gedreven. Elke kat in die situatie maakt rare sprongen. Ik hoop dat dit al genoeg relativering is, om jezelf in een fase te zien die niet bepalend is voor jouw eigenwaarde. Of je al dan niet doorgaat, stopt (of weer oppakt), dat maakt niets uit. Het gaat erom dat je beseft wat je échte waarde is en waar die te vinden is.

Over je problemen, jij bent de enige die jezelf een halt kan toeroepen. Jij weet het beste wat je nodig hebt. Om van een verslaving af te komen helpt een beloning. Als je een week lang niet gedronken hebt een leuke outfit kopen bijvoorbeeld. Kijk ook eens in een reformzaak of daar middelen zijn die je kunnen helpen (bijvoorbeeld rustgevende kruiden of juist oppeppers). Ook een aanrader (vind ik zelf) is de bibliotheek. Duik in boeken met ervaringsverhalen. Je zult zien dat jouw problemen soms verwaarloosbaar worden in het perspectief gesteld van andere mensen hun problemen (bijvoorbeeld slachtoffers van Tsjernobyl ramp ed). Dat maakt jouw probleem niet minder belangrijk, maar kan je wel de energie geven om met hernieuwde kracht en inspiratie naar je eigen situatie te kijken. Hoe slecht een situatie ook is, je kan er uit komen, al is het alleen maar geestelijk.

Verder vind ik het niet bezwaarlijk dat iemand een vriendschap/relatie aangaat om uit zijn problemen te komen. Ik zie contacten als behorende bij je fase. Niemand hier gaat nog met precies dezelfde mensen om, als in zijn basisschooltijd. Behoeftes veranderen, je leefwereld verandert, we groeien allemaal (uit elkaar). Als je vanaf de eerste minuut duidelijk maakt dat een contact met jou problematisch zal zijn, is de ander gewaarschuwd, en kan hij je niet verwijten dat je hem gebruikt oid.

Sorry voor mijn scheldwoord eerder gebruikt, de meeste mensen kunnen er niets aan doen dat ze niet weten hoe de "hulp" in Nederland geregeld/georganiseerd is. Ik wil alleen een duidelijk tegengeluid geven dat huisartsen niet heilig zijn, het RIAGG niet heilig is, de Reiki therapeut niet heilig is... De enige op wie je het meest kunt vertrouwen, is jezelf. Maak gebruik van je eigen trouwe bondgenoot. Alleen jij kan bepalen of je jouw fysiek voertuig nog een kans wil geven om ook van mooie situaties (in de toekomst) te genieten.

Tot slot ben ik blij dat je hoe dan ook een stap hebt gezet (door op dit forum te posten) en vergeet niet: Wie zoekt, die vindt!

[Dit bericht is gewijzigd door zwaaibaai op 18-01-2004 19:53]

quote:

---

Op maandag 12 januari 2004 16:39 schreef francoise het volgende:
Ik zou willen dat ik hier kon melden dat het beter met me ging. Ik werk niet meer maar das ook het enige waar ik op het moment trots op zou kunnen zijn. Maar ik ben er niet trots op. Van het weekend heb ik weer een poging gedaan en daarbij behalve mezelf ook anderen in levensgevaar gebracht. Ik walg van mezelf, maar de enige tastbare straf die ik ga krijgen zal financieel zijn. Ik word misselijk als ik mezelf in de spiegel zie, dat monster wat anderen in gevaar brengt om zichzelf er makkelijk vanaf te maken.
Mijn moeder vindt dat ik aan de anti-depressiva moet en op basis van een verklaring van de huisarts een uitkering aan moet vragen. Maar ik kan toch niet gaan profiteren van het feit dat anderen wél belasting hebben betaald? En anti-depressiva zie ik ook niet zitten, ik heb het meer dan verdiend om me zo klote te voelen.
Werk vinden wil ook niet lukken, ik kan ook niks dus misschien had ik gewoon m'n oude baantje moeten behouden. Ik zie het allemaal echt niet meer zitten. Het feit dat er twee levende wezens op mijn aanwezigheid vertrouwen houd me nog een beetje overeind, maar ik weet niet voor hoe lang. Ik kán er gewoon met niemand over praten, ze zullen net zo'n hekel aan me krijgen als ik aan mezelf.

Ik wil niet meer eten, mijn moeder heeft al genoeg kosten en om dan ook nog es voor haar overbodige dochter te gaan betalen gaat mij te ver. Ik wil de deur niet meer uit omdat ik bang ben dat iedereen het aan me ziet en ze me na gaan roepen, of achter mijn rug om gaan roddelen. Ik krab en snij mezelf in de hoop dat de lichamelijke pijn, de geestelijke naar de achtergrond drukt. Maar het werkt allemaal niet. Ik zie nog maar één weg en dat is een doodlopende... Of heb ik ergens een afslag over het hoofd gezien?

---

quote:

---

Op maandag 12 januari 2004 21:32 schreef bankrupcy het volgende:
Waarom luister je niet naar ons? En belangrijker: waarom luister je niet naar je moeder? Het klinkt alsof jij fantastische ouders hebt, die veel van je houden. Waarom negeer je alle adviezen?

Je weet wat je moet doen. Waarom doe je dat dan niet? Leg mij dat eens uit.

---

quote:

---

Op zaterdag 17 januari 2004 19:53 schreef Barbamama het volgende:
verhaal

---

Sommige mensen helpt het wel. En anderen weer niet.
Maar als ik een goeie vriendin binnen 1 maand zo veel vrolijker ziet omdat ze prof hulp gevonden heeft. Kan jij me ECHT niet wijs maken dat het de meest foute stap is die je kan zeggen. Zeker niet als die persoon eerder die maand nog zo goed als dood was.

Met alles respect. Maar ik kan jou advies totaal NIET goed noemen.

quote:

---

Op zaterdag 17 januari 2004 21:49 schreef ook_gek het volgende:

[..]

Kennelijk heb jij een slechte ervaring gehad met instansies.
Maar ik kan het er totaal NIET mee eens zijn. Ik ken genoeg mensen die er heel veel aan gehad hebben. En geloof me. Die waren nog veel verder weg dan de TS. Dus om te zeggen dat het niet werkt vind ik ZWAAR overdreven!

Sommige mensen helpt het wel. En anderen weer niet.
Maar als ik een goeie vriendin binnen 1 maand zo veel vrolijker ziet omdat ze prof hulp gevonden heeft. Kan jij me ECHT niet wijs maken dat het de meest foute stap is die je kan zeggen. Zeker niet als die persoon eerder die maand nog zo goed als dood was.

Met alles respect. Maar ik kan jou advies totaal NIET goed noemen.

---

quote:

---

Op zaterdag 17 januari 2004 21:49 schreef ook_gek het volgende:

[..]

Kennelijk heb jij een slechte ervaring gehad met instansies.
Maar ik kan het er totaal NIET mee eens zijn. Ik ken genoeg mensen die er heel veel aan gehad hebben. En geloof me. Die waren nog veel verder weg dan de TS. Dus om te zeggen dat het niet werkt vind ik ZWAAR overdreven!

Sommige mensen helpt het wel. En anderen weer niet.
Maar als ik een goeie vriendin binnen 1 maand zo veel vrolijker ziet omdat ze prof hulp gevonden heeft. Kan jij me ECHT niet wijs maken dat het de meest foute stap is die je kan zeggen. Zeker niet als die persoon eerder die maand nog zo goed als dood was.

Met alles respect. Maar ik kan jou advies totaal NIET goed noemen.

---

quote:

---

Op zaterdag 17 januari 2004 21:55 schreef Alicey het volgende:

[..]

het hangt wel af van welke instantie het is. bij het riagg is het bijvoorbeeld wel vaak zo dat er een zondebok wordt gezocht, die zondebok krijgt vervolgens alle verwijten naar het hoofd, en dat wordt dan hulp genoemd. in de meeste gevallen werkt het echter goed, maar natuurlijk zul je zelf de eerste stap moeten zetten

---

quote:

---

Op zaterdag 17 januari 2004 20:17 schreef nrg het volgende:

[..]

Bij mij heeft het best wel geholpen om de hulp in het spirituele te zoeken. Ik weet dat mijn ex nu heel hard gaat roepen dat ik er ook niets van bak, weet ik, maar ik probeer het wel.

---

quote:

---

Op zaterdag 17 januari 2004 22:02 schreef ook_gek het volgende:

Er zijn genoeg hulp verleners die WEL goed zijn. Liefst de prive klinieken. Kost je wel wat. Maar het is een investering in je leven! En nee die mensen lossen je problemen niet op. Sterker nog NIEMAND kan dat voor je. Ze helpen je een weg uit te stippelen. Ze Begeleiden je.

---

Het getuigt wel van totale ignorantie door te zeggen dat mijn advies fout is en jouw advies goed, terwijl Francoise zelf duidelijk niet geholpen is door jullie adviezen. Wat is er zo fout aan mijn advies trouwens? Volgens mij vind je mijn reactie op de adviezen om "het" in de "professionele" hoek te zoeken verkeerd. Maar wat is er concreet mis met mijn advies om het in jezelf te zoeken/niet blindelings te vertrouwen op de zogenaamde hulpverlening?

Verder is er toch duidelijk wat mis met de hulpverlening getuige de verslaafden, daklozen, mensen die (zichzelf) mishandelen, zelfmoorden enz enz. Ik zou de Nederlandse samenleving anno 2004 niet bepaald ideaal willen noemen. Wat is er toch precies verkeerd aan het opperen van een verandering van koers? Of is dit weer de bekende angst voor het onbekende?

[Dit bericht is gewijzigd door Barbamama op 17-01-2004 22:30]

quote:

---

Op zaterdag 17 januari 2004 22:15 schreef Barbamama het volgende:

[..]

Ja en waarom (en hoe) zou je moeten betalen voor een probleem dat je meestal niet eens zelf veroorzaakt hebt??? Wel triest dat er mensen geld verdienen aan de mensen die in de puree zitten. Wanneer gaan we weer uit liefde handelen in plaats van uit heb(geld)zucht?

Het getuigt wel van totale ignorantie door te zeggen dat mijn advies fout is en jouw advies goed, terwijl Francoise zelf duidelijk niet geholpen is door jullie adviezen. Wat is er zo fout aan mijn advies trouwens? Volgens mij vind je mijn reactie op de adviezen om "het" in de "professionele" hoek te zoeken verkeerd. Maar wat is er concreet mis met mijn advies om het in jezelf te zoeken/niet blindelings te vertrouwen op de zogenaamde hulpverlening?

Verder is er toch duidelijk wat mis met de hulpverlening getuige de verslaafden, daklozen, mensen die (zichzelf) mishandelen, zelfmoorden enz enz. Ik zou de Nederlandse samenleving anno 2004 niet bepaald ideaal willen noemen. Wat is er toch precies verkeerd aan het opperen van een verandering van koers? Of is dit weer de bekende angst voor het bekende?

---

En dan een kleine reactie.
Ik ken genoeg mensen. Die met HULP verder zijn gekomen om NU goed in het leven te kunnen staan. En zelf weer het nut in zien van het leven.

En waarom betalen?
Die mensen moeten toch ook aan het eind van de maand hun rekeningen betalen. Of geef jij iedereen een knuffel bij de appie voor je bootschappen. Ongeloofelijk KORT ZICHTIGE OPMERKEN

En daklozen en verslaafde die nu nog rond lopen.
Iemand moet wel WILLEN geholpen worden. Als de persoon ZELF niet wil kan je hoog of laag springen. Maar dan zal het NOOIT goed gaan.

Echt ik kan hier beter niet verder op in gaan. En wil je dat wel. Open je maar een topic. En daar zal ik me dan NIET inhouden. Wat ik hier wel doe.

N O B R A I N N O P A I N

quote:

---

Op zaterdag 17 januari 2004 22:29 schreef Barbamama het volgende:
Francoise is nu door niemand van Fok concreet geholpen. Er is niemand die fulltime bij haar is om haar te behoeden voor zelfbeschadiging. Wat dat betreft zijn jullie credits minimaal. Maar ga toch gewoon verder op de oude voet, want het gaat toch goed zo?

N O B R A I N N O P A I N

---

Dit is een waarschuwing, geen bedreiging.

quote:

---

Op zaterdag 17 januari 2004 22:29 schreef Barbamama het volgende:
Francoise is nu door niemand van Fok concreet geholpen. Er is niemand die fulltime bij haar is om haar te behoeden voor zelfbeschadiging. Wat dat betreft zijn jullie credits minimaal. Maar ga toch gewoon verder op de oude voet, want het gaat toch goed zo?

N O B R A I N N O P A I N

---

Maar je loopt lekker te gallen op iedereen hier. Het enige wat jij gedaan heb is naar mijn mening een totaal niet helpende post neer gezet. Naar mijn mening zo onwijs domme info gegeven betreft GEEN hulp zoeken. En je MSN neer gezet. Knappe meid als jij haar tegen houd via MSN om zich zelf niet te snijden.

Echt open als je blieft een topic over je iegen ideeën over prof hulp. Want ik wil daar ECHT wel in mee gaan betreft die discussie. Echt doe me een lol en open dat topic.

Concreet heb ik de tip gegeven niet hulp te verwachten van officiële instanties. Aangezien ik jarenlange ervaring heb met verschillende instanties in verschillende toestanden en op verschillende momenten en locaties, weet ik waarover ik spreek. Na al die eenzijdige adviezen, vind ik het mijn recht en het recht van TS om duidelijkheid te geven/krijgen over verschillende ervaringen in die hoek. Vooral als je in een diepe depressie zit waarbij je jezelf de hulp/het leven niet meer waard vindt (zoals TS zelf aangaf) gaan de officiële "hulp"troepen je niet "helpen". Omdat ze (net zoals eerder aangegeven door een aantal reageerders) vinden dat je zelf moet willen geholpen worden. Aangezien Francoise daar geen eenduidig ja op kan zeggen, zal de oplossing toch uit een andere hoek moeten komen. Ik denk alleen maar mee buiten het rechtlijnige pad om. Alternatieve, creatieve oplossingen kúnnen bedacht worden, waarom mag ik dan niet mijn poging daartoe uiten??? Ik ben toch ook maar een van de vele reageerders en Francoise zal zelf beslissen wat ze uiteindelijk gaat doen. Wat dat betreft ben ik verder enkel ontvankelijk voor kritiek op mijn bijdragen van de kant van Francoise.

Sterker nog. Het enige wat jij doet of probeerd is je walg neigingen te geven over hulp instanties.

De TS wil wel DEGELIJK hulp. Waarom opent ze dit topic anders? Waarom is ze gestopt dan met de hoer spelen? Waarom is ze anders terug gegaan naar haar ouders. Waarom zoekt ze anders een andere baan. Dit zijn duidelijke tekenen dat ze JUIST wel iets anders wil. Dat ze juist WEL hulp wilt. Alleen ze weet zich op dit moment totaal geen raad met haar situatie. Iets wat PROF hulp kan verhelen SAMEN met haar.

Want tuurlijk kan niemand even wat lullen knipje met de vingers geven en het probleem is weg. Het enige wat ze kunnen doen. En mensen in haar omgevingen des noots via MSN haar begeleiden naar een betere toekomst waar ze zich zelf goed bij voelt.

Daar bij komt dat MIJN mening is dat je totaal NIET moet gaan roepen dat prof hulp niet werkt. Dan moet er iets NIET goed zitten tussen je oren. Om het even plat te zeggen.

Laat ik jou nou eens een gewetens vraag stellen.
Wat nou als hier over 3 weken staat dat ze zich zelf zo erg toe getakelt heeft dat ze of in het ziekenhuis ligt of wel erger? Omdat ze van meerdere mensen gehoord had dat prof hulp niet werkt?

Vergeet niet dat iemand die ergens GEEN toekomst meer ziet liever de negatiefe berichten leest dan de positiefe berichten. Immers bevestigen de negatiefe gedachtes haar ideeën. Haar gedachtes worden bevestigd.

Heb je daar ooit wel eens aan gedacht?
En dat is dus ook mijn mening dat ik vind dat je zo iets NOOIT kan zeggen.

Je mag best zeggen dat jij persoonelijk vind dat het niet goed is. Maar nooit op die manier zoals je eerder deze avond gedaan hebt.

Mail staat in profiel.

wat is de echte reden dan dat je je zo ongelooflijk klote voelt?

hoop dat het binnenkort weer goed met je gaat.
je lijkt me wel een intelligent meisje die beslissingen durft te nemen.
trouwens ik ken genoeg mensen met havo diploma die of een goeie baan hebben of nu op een universiteit zitten. je moet alleen willen.

een jongen die je afkeurd om iets wat je uit nood hebt moeten doen is het niet waard om jouw vriend te zijn.

en als laatste:

denk je ook niet dat je ooit een keer een slechte periode moet mee maken of geluk en liefde te leren waarderen?

quote:

---

Op zaterdag 17 januari 2004 23:04 schreef ook_gek het volgende:
Verlopig heb je niet meer dan een Email adres gegeven. En meer niet. En ik krijg het idee. Sterker nog. Ik heb het idee dat al jouw posts totaal NIET helpen bij het probleem van de TS.

Ik heb mezelf ermee geholpen in ieder geval en zoals ik al zei heb ik nog veel meer ideeën die ik niet hier over het net ga spuien in verband met discretie.

Sterker nog. Het enige wat jij doet of probeerd is je walg neigingen te geven over hulp instanties.

Je leest niet goed en drukt jezelf niet bepaald genuanceerd uit.

De TS wil wel DEGELIJK hulp. Waarom opent ze dit topic anders? Waarom is ze gestopt dan met de hoer spelen? Waarom is ze anders terug gegaan naar haar ouders. Waarom zoekt ze anders een andere baan. Dit zijn duidelijke tekenen dat ze JUIST wel iets anders wil. Dat ze juist WEL hulp wilt. Alleen ze weet zich op dit moment totaal geen raad met haar situatie. Iets wat PROF hulp kan verhelen SAMEN met haar.

Dit is waarom ik me zorgen maak en heb gereageerd: Geplaatst door francoise op maandag 12 januari 2004 16:39Ik zou willen dat ik hier kon melden dat het beter met me ging. Ik werk niet meer maar das ook het enige waar ik op het moment trots op zou kunnen zijn. Maar ik ben er niet trots op. Van het weekend heb ik weer een poging gedaan en daarbij behalve mezelf ook anderen in levensgevaar gebracht. Ik walg van mezelf, maar de enige tastbare straf die ik ga krijgen zal financieel zijn. Ik word misselijk als ik mezelf in de spiegel zie, dat monster wat anderen in gevaar brengt om zichzelf er makkelijk vanaf te maken.
Mijn moeder vindt dat ik aan de anti-depressiva moet en op basis van een verklaring van de huisarts een uitkering aan moet vragen. Maar ik kan toch niet gaan profiteren van het feit dat anderen wél belasting hebben betaald? En anti-depressiva zie ik ook niet zitten, ik heb het meer dan verdiend om me zo klote te voelen.
Werk vinden wil ook niet lukken, ik kan ook niks dus misschien had ik gewoon m'n oude baantje moeten behouden. Ik zie het allemaal echt niet meer zitten. Het feit dat er twee levende wezens op mijn aanwezigheid vertrouwen houd me nog een beetje overeind, maar ik weet niet voor hoe lang. Ik kán er gewoon met niemand over praten, ze zullen net zo'n hekel aan me krijgen als ik aan mezelf.
Ik wil niet meer eten, mijn moeder heeft al genoeg kosten en om dan ook nog es voor haar overbodige dochter te gaan betalen gaat mij te ver. Ik wil de deur niet meer uit omdat ik bang ben dat iedereen het aan me ziet en ze me na gaan roepen, of achter mijn rug om gaan roddelen. Ik krab en snij mezelf in de hoop dat de lichamelijke pijn, de geestelijke naar de achtergrond drukt. Maar het werkt allemaal niet. Ik zie nog maar één weg en dat is een doodlopende... Of heb ik ergens een afslag over het hoofd gezien?

Want tuurlijk kan niemand even wat lullen knipje met de vingers geven en het probleem is weg. Het enige wat ze kunnen doen. En mensen in haar omgevingen des noots via MSN haar begeleiden naar een betere toekomst waar ze zich zelf goed bij voelt.

En hoe vaak is ze al ingegaan op een van onze aanbiedingen om dmv msn te helpen?

Daar bij komt dat MIJN mening is dat je totaal NIET moet gaan roepen dat prof hulp niet werkt. Dan moet er iets NIET goed zitten tussen je oren. Om het even plat te zeggen.

Ik spreek uit eigen ervaring

Laat ik jou nou eens een gewetens vraag stellen.
Wat nou als hier over 3 weken staat dat ze zich zelf zo erg toe getakelt heeft dat ze of in het ziekenhuis ligt of wel erger? Omdat ze van meerdere mensen gehoord had dat prof hulp niet werkt?

En wat er dus gebeurd is, dat ze datgene heeft gedaan wat jullie haar geadviseerd hebben en dat ze een gevaarlijkere zelfmoordpoging dan ooit heeft gedaan. De geveoelens die dat bij me opriep hebben mij genoopt tot het reageren in dit topic.

Vergeet niet dat iemand die ergens GEEN toekomst meer ziet liever de negatiefe berichten leest dan de positiefe berichten. Immers bevestigen de negatiefe gedachtes haar ideeën. Haar gedachtes worden bevestigd.

Dat is dan ook duidelijk jouw instelling, want mijn reactie spreekt van hoop (alleen niet buiten jezelf).

Heb je daar ooit wel eens aan gedacht?
En dat is dus ook mijn mening dat ik vind dat je zo iets NOOIT kan zeggen.

Laten we uitsluitingen zoals nooit niet gebruiken. Jij hebt geen harde bewijzen dat mijn adviezen niet zouden werken. Ik ben zelf wel al een hard bewijs dat mijn adviezen werken.

Je mag best zeggen dat jij persoonelijk vind dat het niet goed is. Maar nooit op die manier zoals je eerder deze avond gedaan hebt.

---

Jammer dat barbamama reageert vanuit teleurstelling en verbitterdheid.

barbamama: Dat jou het geholpen heeft om met een kopje kruidenthee in de bieb allerlei andere verhalen te lezen en de problemen voor jezelf kan relativeren is prachtig, maar hoeft lang niet voor iedereen te werken. Je volledige betoog over de reguliere geestelijke gezondheidszorg is een ervaring die jezelf hebt, en die anderen dus niet hoeven te delen.

Oh ja, en we zijn geen kutfokkers.

Ook_gek : Ook kappen. Dit is geen topic over wie het meest gelijk heeft, welke ervaringen beter zijn en zo. Dit gaat specifiek en alleen over Francoise.

quote:

---

Op zondag 18 januari 2004 19:51 schreef zwaaibaai het volgende:
En nu is het genoeg! Dit topic gaat over francoise ( of hoe je het ook schrijft) en niet over de hedendaagse maatschappij en wel of niet via de reguliere weg hulp zoeken.

Dit is geen topic over wie het meest gelijk heeft, welke ervaringen beter zijn en zo. Dit gaat specifiek en alleen over Francoise.

---

toch denk ik dat het goed met haar is.
waarschijnlijk zit ze ergens in opvang ofzo zonder internet.

kan me niet voorstellen dat ze iets definitiefs heeft gedaan.
of ik wil me dat niet voorstellen want het gebeurt natuurlijk wel.

als ze opgeknapt is heeft ze denk ik ook geen behoefte om terug in het forum te komen. wordt ze alleen maar herinnert en leest ze minder fijne dingen.

quote:

---

Op zondag 18 januari 2004 20:24 schreef Cyberjunkie het volgende:

[..]

misschien ff opschonen dan?

---

quote:

---

Op zondag 18 januari 2004 20:42 schreef JosBoes het volgende:
shit he ik lees het verhaal pas nu net.
al 4 , 5 dagen niks van haar gehoord.

toch denk ik dat het goed met haar is.
waarschijnlijk zit ze ergens in opvang ofzo zonder internet.

kan me niet voorstellen dat ze iets definitiefs heeft gedaan.
of ik wil me dat niet voorstellen want het gebeurt natuurlijk wel.

als ze opgeknapt is heeft ze denk ik ook geen behoefte om terug in het forum te komen. wordt ze alleen maar herinnert en leest ze minder fijne dingen.

---

quote:

---

Op zondag 18 januari 2004 20:42 schreef JosBoes het volgende:
shit he ik lees het verhaal pas nu net.
al 4 , 5 dagen niks van haar gehoord.

toch denk ik dat het goed met haar is.
waarschijnlijk zit ze ergens in opvang ofzo zonder internet.

kan me niet voorstellen dat ze iets definitiefs heeft gedaan.
of ik wil me dat niet voorstellen want het gebeurt natuurlijk wel.

als ze opgeknapt is heeft ze denk ik ook geen behoefte om terug in het forum te komen. wordt ze alleen maar herinnert en leest ze minder fijne dingen.

---

quote:

---

Op zaterdag 17 januari 2004 23:16 schreef Darkster1981 het volgende:een jongen die je afkeurd om iets wat je uit nood hebt moeten doen is het niet waard om jouw vriend te zijn.

---

quote:

En de mensen die hier hun MSN-adres voor mij hebben vrijgegeven, durf ik niet toe te voegen omdat ik dan meteen bekend ben... Want ja natuurlijk post ik dit met een kloontje...

quote:

Op zaterdag 24 april 2004 22:43 schreef Copycat het volgende:
Velp, dus...
Slotje.

quote:

Op zaterdag 24 april 2004 23:50 schreef francoise het volgende:
Mannen (of vrouwen, maakt mij niet zo veel uit) die een (ex-)hoer als vriendin willen ben ik nog niet tegen gekomen.

quote:

Op zaterdag 24 april 2004 23:47 schreef Frenkie het volgende:
Aan de post van dvr wil ik wel even toevoegen dat er ook genoeg mannen zijn die zich niks van jou verleden aan zouden trekken.

quote:

Op zaterdag 24 april 2004 21:01 schreef francoise het volgende:

[..]

Nee, Frenkie. Ik heb geen vriendje en ik zie ook niet in waarom er nog jongens zouden zijn die een 'dinnetje zouden willen met zo'n verleden. Ik zou wel een vriendje willen maar ik weet niet of ik het er met hem wel over zou kunnen praten...

Ik vind dat een jongen het recht heeft om te weten waar hij aan begint. En er zijn heus wel jongens geweest die aangestuurd hebben op een relatie, maar ik ben altijd bang dat ze me afwijzen, zodra ze weten wat ik allemaal gedaan heb... Vooralsnog heb ik dus helemaal niemand met wie ik er over kan praten.

quote:

Op zaterdag 24 april 2004 23:59 schreef Frenkie het volgende:

[..]

Ik denk dat ik als ik op een meisje verliefd word, dat het me dan eigenlijk niet eens zo veel zou kunnen schelen. Maar er zullen idd ook mensen zijn die er anders op reageren.

quote:

Mannen (of vrouwen, maakt mij niet zo veel uit) die een (ex-)hoer als vriendin willen ben ik nog niet tegen gekomen. Ik hoor het woord "hoer" doorgaans alleen als een man zo iemand wil beledigen, zelfs tegenover een meisje wat nooit iets met dat soort werkzaamheden te maker heeft gehad en dat doet toch wel pijn.

quote:

Op vrijdag 26 december 2003 11:38 schreef Lucille het volgende:

[..]

boerelul.

quote:

Op zaterdag 24 april 2004 20:42 schreef francoise het volgende:


Maar nu... Ik ben druk bezig met zoeken naar een baan, maar bij elke vacature die ik lees, lijkt er een stemmetje ergens in mijn achterhoofd te roepen dat ik dat toch niet kan. Maandag heb ik weer een sollicitatiegesprek, maar ik ben nu al doodsbenauwd. Ik ben zó bang.

quote:

Op zondag 25 april 2004 02:34 schreef Captain_Chaos het volgende:

Ik lees dat drank, drugs en prostitutie uiteindelijk zodanig aan jouw leven hebben geknabbeld dat je het een halt wilt toeroepen. Dat is meer dan de helft van het oplossen van je probleem; de wil te stoppen en een andere weg in te slaan.

quote:

Op zaterdag 24 april 2004 21:01 schreef francoise het volgende:

[..]

Nee, Frenkie. Ik heb geen vriendje en ik zie ook niet in waarom er nog jongens zouden zijn die een 'dinnetje zouden willen met zo'n verleden. Ik zou wel een vriendje willen maar ik weet niet of ik het er met hem wel over zou kunnen praten...

Ik vind dat een jongen het recht heeft om te weten waar hij aan begint. En er zijn heus wel jongens geweest die aangestuurd hebben op een relatie, maar ik ben altijd bang dat ze me afwijzen, zodra ze weten wat ik allemaal gedaan heb... Vooralsnog heb ik dus helemaal niemand met wie ik er over kan praten.

quote:

Op zaterdag 24 april 2004 23:59 schreef Frenkie het volgende:

[..]

Ik denk dat ik als ik op een meisje verliefd word, dat het me dan eigenlijk niet eens zo veel zou kunnen schelen. Maar er zullen idd ook mensen zijn die er anders op reageren.

quote:

Op maandag 10 mei 2004 19:40 schreef francoise het volgende:

. Ik hoop alleen niet dat ik een terugval oid. krijg,

quote:

Op maandag 10 mei 2004 20:08 schreef francoise het volgende:
Dus ik heb mezelf er min of meer toe gedwongen, ik ga binnenkort bij een toneelvereniging. En ik wil weer es gaan skaten.

Maar dat ik afleiding moet zoeken, daar heb je zeker gelijk in .

quote:

Op maandag 10 mei 2004 20:08 schreef francoise het volgende:

[..]

Ja. Ik teken ook wel es, gewoon wat in me opkomt maar dat is ook niet om vrolijker van te worden. Ik ben wel op zoek naar hobbies om me gewoon een beetje bezig te houden. Maar het is zo moeilijk als je door een depressie nergens zin in hebt. Dus ik heb mezelf er min of meer toe gedwongen, ik ga binnenkort bij een toneelvereniging. En ik wil weer es gaan skaten.

Schrijven vond ik ook altijd leuk, maar ik heb maar weinig inspiratie, behalve misschien mijn levensverhaal schrijven, en ergens laten publiceren als dat mogelijk is, bij wijze van waarschuwing. Maar ik heb geprobeerd daar aan te beginnen en daar ben ik toch nog even niet aan toe. Maar dat ik afleiding moet zoeken, daar heb je zeker gelijk in .

quote:

Op maandag 10 mei 2004 20:24 schreef francoise het volgende:
Ik probeer er een evenwicht in te vinden, zodat ik genoeg vrije tijd over houd, dat zal me toch wel lukken?

quote:

Op maandag 10 mei 2004 21:03 schreef francoise het volgende:

[..]

Ja ik heb nu wel een inkomen, maar dat is niet zoveel dat ik er een krediet op kan aanvragen denk ik. Maar ik kan het natuurlijk altijd even navragen. Met mijn schuldeisers valt ook wel een betalingsregeling te treffen, daar ben ik nu mee bezig, maar zij willen liever dat ik een hoger bedrag aflos, dan dat ik nu kan ophoesten. Dus ik probeer gewoon zoveel mogelijk te werken, maar ik zal het zeker even navragen. Want als ik bij de kredietbank een krediet afsluit, kan ik dat toch ook met een vast maandelijks bedrag aflossen? En als ik dan es meer geld heb, kan ik dan ook extra betalingen doen?

quote:

Op maandag 10 mei 2004 21:03 schreef francoise het volgende:

[..]

Ja ik heb nu wel een inkomen, maar dat is niet zoveel dat ik er een krediet op kan aanvragen denk ik. Maar ik kan het natuurlijk altijd even navragen. Met mijn schuldeisers valt ook wel een betalingsregeling te treffen, daar ben ik nu mee bezig, maar zij willen liever dat ik een hoger bedrag aflos, dan dat ik nu kan ophoesten. Dus ik probeer gewoon zoveel mogelijk te werken, maar ik zal het zeker even navragen. Want als ik bij de kredietbank een krediet afsluit, kan ik dat toch ook met een vast maandelijks bedrag aflossen? En als ik dan es meer geld heb, kan ik dan ook extra betalingen doen?

quote:

Op maandag 10 mei 2004 21:10 schreef francoise het volgende:

[..]

Nouja .

Vooralsnog lukt het me, ik moet alleen uitkijken dat ik mezelf niet voorbij hobbel. Dus inderdaad, niet te veel, niet te snel.
Ik wilde ook weer naar school maar misschien kan ik dat dan beter een jaartje uitstellen? Maar ik ben nu 21 en ik wil er niet te lang meer mee wachten!

quote:

Op maandag 10 mei 2004 19:32 schreef francoise het volgende:

[..]

Ik.. Weet je wat het is, ik heb maar heel weinig om trots op te zijn. Ik heb een uitzonderlijk goed stel hersens (if I may say so myself ) maar ik heb er nooit wat mee gedaan. Er is iets wat mij altijd afremt als ik iets wil, het lijkt te roepen dat ik het toch niet kan, dat ik niet zo raar moet doen. Eigenlijk dus een vorm van faalangst. En dus heb ik het enige gebruikt waar ik me doorgaans wel goed over voel: Mijn lichaam. Bij gebrek aan meer talent, dus, eigenlijk . En nu ik dit zo nalees klinkt dat ook weer behoorlijk stom. Aarghh... Ik wil zo graag kijken waar mijn andere talenten dan wel liggen en dit alles zo snel mogelijk vergeten, achter me laten... .

quote:

Op maandag 10 mei 2004 20:17 schreef ook_gek het volgende:

[..]


Hmmmm hoop dat ik duidelijk ben

quote:

Op dinsdag 11 mei 2004 10:24 schreef KonnieKipke het volgende:

[..]

Ja, je bent duidelijk. Alleen het is aan TS of zij behoefte heeft aan contact via MSN.

quote:

Op dinsdag 11 mei 2004 19:31 schreef francoise het volgende:
Werken daarentegen is wel noodzakelijk. Maar ik wil proberen of ik het werken, school, mijn schulden en een hobby niet zo veel mogelijk in één ruk kan doen. Dus eigenlijk, werk doen waar ik lol in heb, en waar ik de ruimte krijg om één dag in de week te gaan studeren. Maar ik moet me daar inderdaad niet te druk om maken, om die studie, als het niet lukt om een leuke, passende stageplek te vinden kan ik het volgend jaar nog eens proberen.

quote:

Nou, onzeker ben ik nog wel eens. Vooral als ik me niet goed voel, dan voel ik me gelijk zo'n dikke . [..] Maar doorgaans, als ik me redelijk tot goed voel maak ik me ook geen zorgen om mijn uiterlijk, en dan besef ik ook wel dat ik wat dat betreft eigenlijk gezegend ben, in vergelijking met sommige anderen.

quote:

Ik ben 21. [..] dus als ik ooit nog een leuke _vrijgezelle jongen tegenkom zal ie toch moeten bewijzen aan me dat ie het serieus met me meent. Maar ik weet niet zeker of ik zo'n jongen wel zou doorzien als ie toch een spelletje met me speelt, of gebruik van me maakt, dus ik kan ze beter nog even op afstand houden.

quote:

En ik probeer steeds, stukje bij beetje, meer los te laten over mezelf bij mensen van wie ik het idee heb dat ze me lief vinden.

quote:

of er m'n schouders onder zetten en inderdaad: Leven .

Hmm... Klopt iets niet met de rijm

quote:

Ik heb al een tijdje in de horeca gewerkt maar dat was niet zo'n goed idee, te veel drank en een slecht leefritme. Maarja er zijn meer soorten horeca natuurlijk en van de zomer zijn er weer genoeg baantjes voor terraslopers .

quote:

* stil *
Echt? .

quote:

Op woensdag 12 mei 2004 09:06 schreef BeF_Aviko het volgende:


Hmm... Leeftijdsgewijs maak ik een kans Francoise, ik begrijp je gedachtengang helaas maar al te goed; je vertrouwen in de man heeft een danige deuk opgelopen, maar gelukkig ben je alweer een beetje een vriendenkring aan het vormen rondom jezelf. Met de tijd leer je, mits je inderdaad de goede vrienden te pakken hebt, dat ook mannen (jaja) het beste met je voor kunnen hebben. Ikzelf ben in ieder geval een persoontje dat iedereen probeert te helpen, en voor mijn vriendin ben ik (gelukkig) ook altijd een veilige haven als ze het even niet ziet zitten. Dat wil helaas niet zeggen dat ik voor haar ook altijd zulke wijze/opbeurende woorden heb, maar met alleen al een zachte/warme arm om haar heen is ze meestal al geholpen. Van dit soort gedrag verdenk ik ook_gek en KonnieKipke ook , dus er zijn genoeg mannen met een goed hart, maar die treden meestal niet zo op de voorgrond
[..]

quote:

Op dinsdag 11 mei 2004 19:31 schreef francoise het volgende:
* stil *
Echt? .

quote:

Op dinsdag 11 mei 2004 15:52 schreef BeF_Aviko het volgende:
7up, die heeft ze al: ons!

Ik zit hier eerlijk gezegd ook met verhoogde bloeddruk en natte oksels van de spanning van het verhaal

Francoise, je hebt er (alweer) een fan bij!

quote:

Op woensdag 12 mei 2004 09:06 schreef BeF_Aviko het volgende:

[..]

Je bent bekend met het fenomeen 'duale opleiding'? Oftewel één dag studeren en vier dagen studie-gerelateerde werkzaamheden verrichten bij een normaal bedrijf? De meeste MBO- en sommige HBO-opleidingen hebben tegenwoordig een duale variant, en naar mijn mening leer je daar ook véél meer van dan vier jaar lang in de schoolbanken zitten :S
[..]

dikke ? [afbeelding] Kijk dan één keer in de spiegel en denk terug aan de vele keren dat mensen zeggen dat je een lekker d... mooi bent het jezelf ontzeggen van eten is natuurlijk een alternatief voor het Atkins-dieet, maar het dient geen doel; het is nog slechter voor je leefritme dan de horeca [afbeelding]
[..]

Hmm... Leeftijdsgewijs maak ik een kans Francoise, ik begrijp je gedachtengang helaas maar al te goed; je vertrouwen in de man heeft een danige deuk opgelopen, maar gelukkig ben je alweer een beetje een vriendenkring aan het vormen rondom jezelf. Met de tijd leer je, mits je inderdaad de goede vrienden te pakken hebt, dat ook mannen (jaja) het beste met je voor kunnen hebben. Ikzelf ben in ieder geval een persoontje dat iedereen probeert te helpen, en voor mijn vriendin ben ik (gelukkig) ook altijd een veilige haven als ze het even niet ziet zitten. Dat wil helaas niet zeggen dat ik voor haar ook altijd zulke wijze/opbeurende woorden heb, maar met alleen al een zachte/warme arm om haar heen is ze meestal al geholpen. Van dit soort gedrag verdenk ik ook_gek en KonnieKipke ook , dus er zijn genoeg mannen met een goed hart, maar die treden meestal niet zo op de voorgrond

quote:

Op woensdag 12 mei 2004 18:25 schreef zZaZz het volgende:
ik denk dat als je een beetje normale vrienden hebt, dat ze dan het best zullen begrijpen.

quote:

Op vrijdag 14 mei 2004 13:19 schreef BeF_Aviko het volgende:
* Frenkie zit als een gek te F5-en...

quote:

Op vrijdag 14 mei 2004 13:24 schreef BeF_Aviko het volgende:
DePresident, heb je de andere zes pagina's gelezen? Ze werkt nu bij een schoonmaakbedrijf.

_{en kun je de volgende keer íetsje subtieler reageren? Dank u}

quote:

Op vrijdag 14 mei 2004 13:26 schreef Frenkie het volgende:
dit soort posts zijn niet de bedoeling en zullen in het vervolg gewist worden.

sorry, ik ben gewoon benieuwd...

quote:

Op vrijdag 14 mei 2004 14:07 schreef DarkElf het volgende:
als er nieuws is, kun je dat ook zien door ff langs te huppelen in dit topic...

posts om dit topic, of ieder ander topic, omhoog te gooien zijn dus ook onnodig, je ziet vanzelf weer de TS weer wat te melden heeft.

quote:

Op vrijdag 14 mei 2004 14:07 schreef Frenkie het volgende:

[..]