Al is het tamelijk gewaagd om zulke dingen te gaan lopen roepen in een Jazz-topic
quote:Ik luister ook voornamelijk naar jaar Jazz uit de jaren 50 en 60. Ik heb wel wat uit de jaren daarvoor, ik heb me daarbij voornamelijk laten leiden door wat over het algemeen worden beschouwd als belangrijke opnames.
Op dinsdag 23 december 2003 22:53 schreef Zander het volgende:[..]
En zodra je daar weer een beetje grip op hebt, dan kun je je weer in nog 'oudere' stijlen gaan verdiepen, maar eerlijk gezegd schort het bij mij zelf ook een beetje aan gedegen kennis van de jazz van voor 1950.
[..]
Hmm, het is, vrees ik, een beetje een verwarrend ipv verhelderend verhaal geworden, maar ik hoop toch dat je er iets aan hebt. En natuurlijk mogen andere mensen (graag!) het nog verder aanvullen. Titels van jazzplaten die ik zelf verder goed vind, en natuurlijk nog de tips van anderen, kun je verder nog terugvinden in dit topic en in deel I. Hopelijk helpt het iig een beetje.
Wat er nu aan opnames uit de vroege periode beschikbaar is, is behoorlijk gelimiteerd door de technische mogelijkheden.
Jazz is ontstaan rond 1900, maar pas in 1917 zijn de eerste 78 toeren opnames van jazz gemaakt door de Original Dixieland Jazz Band. Van de eerste 20 jaar zijn bijna geen opnames. Door de gebrekkige opnamestudio's uit die tijd was het niet goed mogelijk om drums op te nemen, dus meestal werden de drums bij een plaatopname vervangen door bijvoorbeeld een banjo. Daar kwam bij dat een 78 toeren plaat maar ongeveer 3 1/2 minuut muziek kon bevatten, dus van langere nummers zijn geen opnames. Die 3 1/2 minuut zou een standaard maat blijven tot rond 1950.
Veel van die oude opnames zijn tientallen keren opnieuw uitgegeven, dus cd-titels moet je maar als voobeeld zien. Er zijn vaak meer cd's met de zelfde opnames.
Veel van de opnames uit de jaren 20 vallen onder de 'New Orleans Jazz'
Uit 1923 zijn opnames verkrijgbaar als King Oliver Creole Jazz Band - The complete set
Op deze opnames spelen oa King Oliver ( cornet en sax ) , Johnny Dodds ( clarinet ) en Louis Armstrong ( cornet ).
Daarna ging Louis Armstrong solo, als je iets koopt aan jaren 20 jazz moet je hier beginnen.
Met de Hot 5 en Hot 7 maakte hij opnames van 1925 tot 1928.
Er is in 2000 een dure 4cd box verschenen met alle opnames (The Complete Hot Five and Hot Seven Recordings) maar het kan met wat zoeken ook goedkoper.
Een andere belangrijke naam uit deze periode is pianist Jelly Roll Morton.
Zijn bewering dat hij de jazz persoonlijk heeft uitgevonden is waarschijnlijk schromelijk overdreven,
maar hij heeft wel erg mooie dingen gedaan.Het beste werk is verzameld op de Centennial box.
In de periode 1928 tot 1945 valt de muziek voornamelijk onder de noemer Swing of Big Band.
Belangrijke namen zijn Fletcher Henderson, Count Basie , Duke Ellington, Benny Goodman en Glenn Miller. Voornamelijk grote orkesten die dansmuziek spelen. Ik ken er niet veel van.
Begin jaren 40 onstaat de bebop muziek. Door een staking bij de amerikaanse platenmaatschappijen, die enige jaren duurde, zijn er helaas uit de begintijd vrijwel geen opnames.
De opnames van gitarist Charlie Christian bij Bennie Goodman behoren tot de vroege bop.
Andere bekende bebop opnames uit de periode 1944-1950 zijn van Charlie Parker, Dizzy Gillespie, Thelonious Monk, Max Roach en Bud Powell :
Charlie Parker - the Complete Dial Masters
Charlie Parker - the Complete Savoy Masters
Dizzy Gillespie - The complete RCA Victor recordings
Thelonious Monk- Genius of Modern Music, Vol. 1 en 2
Ook de meeste Verve opnames van Charlie Parker zijn zeer behoorlijk.
Na 1950 ontstaan oa de Hard bop en de cool jazz. Bovendien zijn er dan lp's , waardoor er ook langere opnames gemaakt worden.
En dan zijn we weer ongeveer bij het verhaal van Zander terug ...
[Dit bericht is gewijzigd door fripper op 25-12-2003 10:00]
quote:
Op dinsdag 23 december 2003 22:53 schreef Zander het volgende:[..]
Ik herken dit zelf ook zeker wel, ik ben ook nog steeds bezig om een beetje grip te krijgen op alle 'grote' namen en 'belangrijke' platen binnen de jazz. Ik vind het ook altijd moeilijk om andere mensen zomaar iets aan te raden, want smaken verschillen, natuurlijk.
Mooit stuk Zander 
Ik zal hier ook maar eens neerplanten hoe ik er toe kwam.
Wie mijn posts wel eens tegenkomt zal het niet verbazen dat ik uit de wereld van de Progessieve Rock kom en dus bands als King Crimson, oude Genesis, Yes, Dream Theater en noem maar op adoreer.
Via het Genesis-spoor kwam ik bij Brand X uit, maarja, daar liep het min of meer dood en hoe kwam ik verder?
Op een gegeven moment was er een Hackett-CD uit Japan (live) met de prachtige sticker waarop oa stond "ex-members from ... Weather Report". De oorzaak was Chester Tompson. Naja, ik was al een beetje jazzy door Frank Zappa, Hatfield en Soft Machine onder andere, dus toch maar proberen. Ik kwam "Mysterious Traveler" tegen in digipack en mede door de mooie verpakking meegenomen. Beviel wel, ondanks het wennen aan de muziek. Daarna Heavy Weather meegenomen en die beviel al prima natuurlijk. Door diverse links met bands kwam ik onder andere bij Return to Forever en Keith Jarret. Via die weg was de zijstraat naar Miles Davis een voor de hand liggende afslag. Ik had eerder al een keer zitten luisteren naar "Kind of Blue" maar dat beviel niet en viel zwaar, het was te anders dan waar ik normaal naar luisterde, mede door de ritmesectie. Deze keer "Biches Brew" meegenomen en daar viel het kwartje al redelijk snel. Door die weg kwam ik bij Mahavishnu Orchestra, Coltrane en noem maar op.
Wat Summo zegt herken ik wel. Ik heb inmiddels wel van Davis een goed overzicht, maar dat komt mede doordat er maar een paar labels in het spel zijn (Columbia natuurlijk), bij andere artiesten is het moeilijker imho, maar ik kom er wel 
Improv: Rich Tapestry of Life
Heb me er toen nooit echt in verdiept zoals met klassieke muziek en ben het nu langzaam aan het uitbreiden.
Af en toe een paar cd'tjes kopen, voornamelijk de bekende titels die hier op het forum voorbijkomen en aan de hand van John Zorn en vanaf hem met personen met wie hij gewerkt heeft. Een web dat in het midden begint en zich steeds verder uitbreidt. Op het moment spreekt dat soort werk me meer aan, maar op z'n tijd kan ik ook erg genieten van John Coltrane en Miles Davis van wie klassiekers als Giant Steps (Coltrane), Blue Train (Coltrane), My Favorite Things (Coltrane) en Kind of Blue (Davis) ook hier in de kast liggen. Maar ook cd's van Herbie Hancock, Dave Brubeck, Michel Petrucianni en Bill Evans (het meeste op aanraden van Zander) zijn hier terug te vinden.
Echt veel is het nog niet, maar dat komt vanzelf wel.
quote:uitstekende post!
Op donderdag 25 december 2003 00:32 schreef fripper het volgende:...
Dit zou eigenlijk de openingspost van het volgende jazztopic moeten worden
quote:Deze gevonden
Op maandag 22 december 2003 18:12 schreef Zander het volgende:[..]
Heb deze opname vandaag weten te bemachtigen, erg mooi. Zonde dat het kennelijk ook het laatste Dolphy-concert is dat ooit is opgenomen.
quote:En vandaag ook de autobiografie van Miles gekocht. En welke Eric Dolphy cd gaat het worden , Philosocles ??
Op maandag 22 december 2003 19:41 schreef Philosocles het volgende:Nou, weet je wat? Ik ga eens Dolphy luisteren en jullie checken die Miles autobiografie - het was voor mij een uitermate boeiend stuk jazz-geschiedenis. Lees hem trouwens wel in het engels als het ff kan. Anders zit Miles alleen maar te vloeken ipv. coole dingen als motherfucker te zeggen.
quote:Ja, ik vind het een erg genietbare cd, al vind ik de composities op zich niet zo enorm bijzonder. Op "Rip Rig and Panic" steken de meeste composities echt ingenieus in elkaar, terwijl de meeste nummers op deze cd gewoon 'standaard' blues-schema'tjes zijn. Maar het klinkt allemaal lekker en er wordt goed gespeeld, dus ik ben wel blij met deze aanschaf.
Op woensdag 24 december 2003 22:54 schreef Doff het volgende:
en hoe vind je 'em?
Hulde aan fripper voor zijn informatieve post over de beginjaren van de jazz.
He's gone, gone, and nothin's gonna bring him back
quote:Ik geloof Far Cry om er 'in te komen'. Het zou kunnen dat de les 'Jazz voor beginners' uit een post van Zander van toepassing is ivm. het omzeilen van de irritatiefactor in het begin.
Op zaterdag 27 december 2003 16:32 schreef fripper het volgende:
[..] En vandaag ook de autobiografie van Miles gekocht. En welke Eric Dolphy cd gaat het worden , Philosocles ??
Ik kwam erbij omdat de eerste google hit op Eric Dolphy 2 solo's van die plaat gaf en die bevallen wel. Inclusief transcripties trouwens. Deze pagina geeft me het idee dat het inderdaad wel een goeie is om mee te beginnen.
ontzettend lekkere stem heeft ze
Zelf kom ik met de vocale jazz nog niet veel verder dan Frank Sinatra, Louis Armstrong en Billie Holiday.
.
quote:Ik weet het zelf eigenlijk ook niet goed. Heeft iemand aanraders? Zoals al eerder hier aan bod is geweest, is Ken Burns' documentaire iig ook op DVD te koop, al hangt daar (helaas) wel een stevig prijskaartje aan.
Op maandag 29 december 2003 15:44 schreef Seborik het volgende:
Wat voor dvd's zijn er dan over jazz?
Deze DVD lijkt mij bijv. wel wat.
He's gone, gone, and nothin's gonna bring him back
Een andere goede cd die ik recent heb aangeschaft in dit genre is "The Placebo Sessions" van de Belgische toetsenist Marc Moulin. Ook opnames uit de jaren 70, ik vind het een zelf beetje lijken op Soft Machine circa Third en Fourth, maar dan met wat meer funk-invloeden en vette drums. Er is zelfs beeldmateriaal van deze gasten bewaard gebleven. Surf naar http://www.allphon.com/ en klik op nieuws..
[Dit bericht is gewijzigd door Zander op 29-12-2003 17:38]
He's gone, gone, and nothin's gonna bring him back
quote:Niet zo obscuur hoor, het was toch de band rond Odeon Pope? Met Alphonso Johnson op basgitaar.
Op maandag 29 december 2003 17:25 schreef Zander het volgende:
Gisteren trouwens een erg goede cd van iemand geleend: "The Funkiest Band You've Never Heard" van Catalyst, een vrij obscure fusionband uit de jaren 70.
Ik heb vandaag de nieuwe van George Duke gekocht. Moest er wel even over nadenken, het is een nogal wisselvallig/stuurloos album. Het nummer "Ten Mile Jog" heeft me over de streep getrokken, daarin laat Christian McBride even horen dat hij ook op een basgitaar lekker uit de voeten kan.
Christian McBride is trouwens ook als electrisch bassist te horen op The Philadelphia Experiment, ook wel een aardige cd (waar heel toevallig ook twee Catalyst-covers op staan. 
)
He's gone, gone, and nothin's gonna bring him back
) aan. Allemaal van het label Black Lion. Ik zal er een paar met jullie delen
Sfeervolle, veelzeggende zwartwitplaten die al een reden opzich vormen om het album te kopen , jammer dat ze bijna allemaal lastig tot niet verkrijgbaar zijn.
Ik heb via bol.com wel Grand Max van Charles Tolliver kunnen bestellen. Ik ken hem niet goed, maar zijn verschijning op een album van Jackie McLean (Jacknife) heeft me doen overtuigen. Ik ben benieuwd!
[Dit bericht is gewijzigd door Doff op 29-12-2003 23:20]
Miles Davis: "Mingus was something else, man. A pure genius. I loved him."
Weet jullie binnen deze stijl goede albums?
quote:Als dit de enige eis zou zijn zou ik denken aan Headhunters van Herbie Hancock
Op maandag 29 december 2003 22:33 schreef teknomist het volgende:
Ik kick op jazzfunk met fluiten
.Klinkt jazz-funk niet al snel eerder licht dan heel zwaar?
Miles Davis: "Mingus was something else, man. A pure genius. I loved him."
quote:Misschien moet ik het woordje 'funk' weglaten. HH is niet echt wat ik bedoel. Luister maar eens naar DJ Food en je snapt wat ik bedoel.
Op maandag 29 december 2003 23:09 schreef Doff het volgende:[..]
Als dit de enige eis zou zijn zou ik denken aan Headhunters van Herbie Hancock
Klinkt jazz-funk niet al snel eerder licht dan heel zwaar?
Het klinkt als donkere jazz en komt dicht in de buurt van de soundtrack van bijvoorbeeld "Dirty Harry"
quote:Ik ken DJ Food en de soundtrack van Dirty Harry niet (al is me dat denk ik wel duidelijk
Op maandag 29 december 2003 23:12 schreef teknomist het volgende:[..]
Misschien moet ik het woordje 'funk' weglaten. HH is niet echt wat ik bedoel. Luister maar eens naar DJ Food en je snapt wat ik bedoel.
Het klinkt als donkere jazz en komt dicht in de buurt van de soundtrack van bijvoorbeeld "Dirty Harry"
), maar als ik aan heel donkere house denk met een beetje jazzinvloed denk ik aan Laurent Garnier, een Franse DJ met heel wat zware basses en lange, mysterieuze tunes. Errug leuk, aanradertje is 'Man with a red face'.
Miles Davis: "Mingus was something else, man. A pure genius. I loved him."
[Dit bericht is gewijzigd door teknomist op 29-12-2003 23:57]
Ik heb trouwens wel het een en ander van Amon Tobin en 1 cd van DJ Food, en de Dirty Harry anthology heb ik ook. Ik ga eerst ff nog luisteren naar dat andere linkje.
He's gone, gone, and nothin's gonna bring him back
