quote:& Nina Simone
Op woensdag 17 december 2003 14:02 schreef ondeugend het volgende:[..]
Ja !
Net als Billie Holiday
quote:Welke periode hebben we het over ? (Ball park)
Op woensdag 17 december 2003 14:06 schreef T-o-m-a-a-t het volgende:
Hebben jullie veel verstand van Jazz. Ik ben de naam vergeten van een gast. Piano speeld die. Ik weet wel een nummer van hem. Aint misbehaiving, tenminste dat heeft hij ooit eens gespeeld
quote:Graag gedaan Nog meer vragen.... ?
Op woensdag 17 december 2003 14:21 schreef T-o-m-a-a-t het volgende:
jaren 30
Heb et al gevonden, Het is Fats Waller
quote:Ik ben iha. erg gecharmeerd van bassisten die het ..uhh.. 'whoomp-whoomp' niveau ontstijgen en afrekenen met de 'bas-solo' waarin je eigenlijk alleen maar waarneemt dát er een bassolo gespeeld wordt - je hoort wat 'gedoe' in het laag zonder te horen wát.
[..] Ook leuk voor degenen die van jazzbassisten houden [..]
Wat dat betreft is één van mijn favorieten een nummer uit de film Let's get lost over Chet Baker - ik heb het alleen op een teepje zonder de namen vd. nummers maar vlgs mij heet het nummer Zingaro - 't heeft iig. een latin feel, en een zingende zoemende bas die een te gekke solo speelt. Die opname bevat veel "Chet Baker sings" maar ook mooi instrumentaal werk en die hele mooie bass-sound. Zelfde 'cool style' als wat Chet later met de belgische meestergitarist Philipe Catherine en een bassist heeft gedaan (ook een trio zonder drums; te gekke opname die ik ook alleen op een teepje zonder tracklisting heb of de naam van de bassist - ik moet toch eens op zoek om te weten waar ik over lul ). Ook een hele mooie bass-sound & solo's; en Catherine speelt daar trouwens de koelste jazzgitaar solo's die ik ken.
Van NL bodem moet je trouwens het trio van trompettist Eric Vloeimans met cellist Ernst Reijseger (en afwisselend Harmen Fraanje op piano en Anton Goudsmit op gitaar) eens checken. Live gezien in A'dam, 'k denk niet dat er al opnamen van zijn. Vloeimans is IMHO één van de beste jazzmusici van NL. En Reijseger speelt te gek 'bas' op zijn cello, strijkt er ook vet op, speelt akkoorden en trommelt op de klankkast (eigenlijk het enige goeie voorbeeld van mijn eigen instrument dat ik ken).
[Dit bericht is gewijzigd door Philosocles op 17-12-2003 15:30]
quote:In dat geval moet je ook eens luisteren naar Niels-Henning Orsted Pedersen. Dat is denk ik wel één van de meest lyrisch solerende bassisten die ik gehoord heb. Ik heb een cd van Niels Lan Doky (Misty Dawn) waarop hij soleert in een bewerking van een zweeds volksliedje (Ach Värmland Du Sköna), dat is echt onbehoorlijk goed.
Op woensdag 17 december 2003 14:43 schreef Philosocles het volgende:Ik ben iha. erg gecharmeerd van bassisten die het ..uhh.. 'whoomp-whoomp' niveau ontstijgen en afrekenen met de 'bas-solo' waarin je eigenlijk alleen maar waarneemt dát er een bassolo gespeeld wordt - je hoort wat 'gedoe' in het laag zonder te horen wát.
quote:Ik zet ook nog even een cd'tje op.
Op woensdag 17 december 2003 13:23 schreef T-o-m-a-a-t het volgende:
Oja een tip. Houd a u b eens op met cd's kopen. Jazz moet op plaat. Das veel mooier hoor. Als jazz artiesten het op cd hadden gewild hadden ze de cd in de jaen 30 wel uitgevonden hoor
Hans Teeuwen, ik weet welk stukje je bedoelt maar heb geen idee van welke show dat was.
http://www.monkzone.com/WEBCASTHTML.htm
en dta het nummer:
LISTEN TO A HOME RECORDING OF THELONIOUS MONK TRANSPOSING I'M GETTING SENTIMENTAL OVER YOU. . PART I (WORLD PREMIERE
quote:Oeh!
Op donderdag 18 december 2003 00:23 schreef fripper het volgende:[..]
hier
[
quote:Hij is goed die Kirk !
Op donderdag 18 december 2003 13:07 schreef Zander het volgende:
Iemand hier een beetje bekend met (Rahsaan) Roland Kirk? Ik had vanmorgen "Rip Rig and Panic" in de discman zitten, en dat klinkt zeer aangenaam. Maar wat zijn verder nog aanraders?
Ik heb verder ook oa nog de 4 cd box 'Aces Back to Back' .
Daar staat ook een nummer op waar Kirk op 2 saxofoons tegelijktijdig 2 verschillende melodieen speelt. Zal vanavond even opzoeken van welke cd dat oorspronkelijk kwam.
Opnames van na ongeveer 1973 kun je beter overslaan. Na een herseninfarct had hij nog maar 1 werkende hand , waardoor hij nog maar 1 saxofoon kon spelen.
quote:Fats Domino?
Op donderdag 18 december 2003 13:34 schreef fripper het volgende:[..]
Hij is goed die Kirk !
The inflated Tear en Domino behoren ook tot mijn favorieten.
Domino !
Deze week de cd-boer dan maar eens met een bezoekje vereren. Zoals andere mensen al eerder opmerkten zijn dit soort topics goed voor de cd-collectie, maar slecht voor de portemonnee.
Op mijn Rip, Rig and Panic-cd staat ook nog een ander Kirk-album, "Now please don't you cry, beautiful Edith". Bij sommige stukken had ik in eerste instantie niet eens door dat Roland Kirk zelf beide blazers tegelijk speelde.
quote:Kirks Work
Op donderdag 18 december 2003 13:07 schreef Zander het volgende:
Iemand hier een beetje bekend met (Rahsaan) Roland Kirk? Ik had vanmorgen "Rip Rig and Panic" in de discman zitten, en dat klinkt zeer aangenaam. Maar wat zijn verder nog aanraders?
'Prepare Thyself to Deal With a Miracle' is zwaar georkestreerd.
Meestal heb ik het niet zo op Jazz met violen , maar dit is erg leuk.
'Rashaan Rashaan' is een live plaat, daar staat oa de medley op waar
hij verschillende melodieen door elkaar blaast.
Maar eigenlijk is alles wat ik ken tot 1973 goed , of op z'n minst bijzonder. Alleen de albums op Warner vanaf 1975 (zoals The Return of the 5000 Lb. Man, Kirkatron) zijn aanmerkelijk minder.
Voor hen die Kirk nog niet kennen , hier kun je een paar stukjes luisteren.
(en ja, ook hij heeft bij Mingus gespeeld, oa Mingus Oh Yeah )
01 Ella Fitzgerald & Duke Ellington - Howh High The Moon
02 Ella Fitzgerald & Duke Ellington - Satin Doll
03 Ella Fitzgerald - All The Things That You Are
04 Pat Metheny, Holland, Haynes - All the Things You Are
05 George Benson - All The Things You Are
06 Jazz/Dave Brubeck Quartet - How High The Moon
07 Gerry Mulligan & Chet Baker - How High The Moon
08 Stan Kenton - Stella By Starlight
09 Oscar Peterson - Stella By Starlight
10 John Coltrane - Just Friends
11 Art Pepper - Just Friends
12 Stan Getz - Lady bird
13 Duke Ellington & John Coltrane - In A Sentimental Mood
14 Etta James and Louie Armstrong - Dream A Little Dream Of Me
In dat eerste nummer zit een solo van 5 minuten van Ella haar stem alleen. Briljant. Wat een onwijze zangeres is dat toch. Die kan echt alles met haar stem. Laatste nummer is een lekker romantisch zwijmelnummer
Hoop dezelfde liedjes staan erin, komt omdat ik ze voor gitaarles heb gedaan.
Ook erg lekkere muziek uit min of meer dezelfde categorie:
Tones for Joans Bones van Chick Corea. Zijn debuutalbum als ik me niet vergis als leider. Joe Farrel onder andere te horen op tenor sax en dat klinkt errug aangenaam
Is iedereen hier bekend met Benny Maupin? Hij speelt allerlei blaasinstrumenten, waaronder de tenor en de sopraansaxofoon. Op de eerste is hij o.a. te horen samen met Chick Corea tijdens de IS Sessions (reissued door Blue Note met de bekende Connoisseur Series). Supergaaf album, alleen niet al te toegankelijk.
Op de sopraan is hij o.a. te horen samen met Herby Hancock op Headhunters (geen uitleg nodig ). Een veel te onbekende virtuoos
quote:Ah, daar hebben ze dus die naam weggejat.
Op woensdag 17 december 2003 12:56 schreef fripper het volgende:
Ik ken alleen 'The Real McCoy ' , en dat vind ik een prima plaat.
The Real McCoy was zo'n dance project in het begin van de jaren '90
* Beathoven zet John Coltrane - Spiral op
[Dit bericht is gewijzigd door Beathoven op 19-12-2003 16:46]
quote:draai meteen Countdown, supernummer
Op vrijdag 19 december 2003 16:19 schreef Beathoven het volgende:[..]
* Doff zet John Coltrane - Spiral op
quote:Volgens mij speelt hij ook nog op "Bitches Brew", basklarinet geloof ik. Wel een indrukwekkende cv in ieder geval.
Op vrijdag 19 december 2003 12:02 schreef Doff het volgende:
Is iedereen hier bekend met Benny Maupin? Hij speelt allerlei blaasinstrumenten, waaronder de tenor en de sopraansaxofoon. Op de eerste is hij o.a. te horen samen met Chick Corea tijdens de IS Sessions (reissued door Blue Note met de bekende Connoisseur Series). Supergaaf album, alleen niet al te toegankelijk.
Op de sopraan is hij o.a. te horen samen met Herby Hancock op Headhunters (geen uitleg nodig ). Een veel te onbekende virtuoos
quote:Gooi 'm er zo ff voor, na Mr. P.C.
Op vrijdag 19 december 2003 16:54 schreef Doff het volgende:[..]
draai meteen Countdown, supernummer
quote:zeker indrukwekkend, daarom jammer dat hij toch zo onbekend is gebleven, Bitches Brew en Head Hunters zijn nou niet de slechtste albums
Op vrijdag 19 december 2003 16:55 schreef Zander het volgende:[..]
Volgens mij speelt hij ook nog op "Bitches Brew", basklarinet geloof ik. Wel een indrukwekkende cv in ieder geval.
edit: ik stuit hier op een album van 'em samen met DeJohnette; The DeJohnette Complex, ziet er erg aantrekkelijk uit. Deze combi werkt getuige The IS Sessions prima
* Doff is blij want Bol heeft em
[Dit bericht is gewijzigd door Doff op 19-12-2003 17:14]
quote:22 januari is er trouwens een documentaire over Nina Simone bij de NPS. Schrijf 't alvast in je agenda..
Op woensdag 17 december 2003 14:09 schreef Bimmel het volgende:
& Nina Simone
In het algemeen hou ik zelf meer van instrumentale jazz, maar Nina Simone heeft toch wel een hoop mooie dingen op de plaat gezet.
Gaat goed met dit topic, trouwens, het loopt lekker vergeleken met deel I.
quote:Haar timbre & timing zijn geweldig. Éen van mijn favorieten: Mood Indigo. Let op het 2e couplet: de drummer gaat tegen de maat in tot-ie ahw. niet meer kan.
Op zaterdag 20 december 2003 13:35 schreef Zander het volgende:
In het algemeen hou ik zelf meer van instrumentale jazz, maar Nina Simone heeft toch wel een hoop mooie dingen op de plaat gezet.
Maar ik vind Nina eigenlijk zeer onderschat als pianiste. Wat zo mooi is aan haar (solo) spel is dat ze er duidelijk 'Bachiaans' contrapunt doorheen weeft; dan gaat ze ook op de 1e en 3e tel zitten. Vervolgens klapt ze met een onvervalste blues-feel weer terug op de 2 en de 4. Ik vind sommige van haar solos echt juweeltjes.
Maar ze was meer dan dat, check ook I put a spell on you. De meeste versies zijn 'zeikversies' ivm. Screaming Jay Hawkin's origineel, maar Nina's 'zeikversie' mag er wezen. En de live-versie van Mississippi Goddamn, eigenlijk geen 'jazz' maar een protestnummer, luister & huiver.
quote:Billie, Ella, Nina, Louis en Glenn
Op zondag 21 december 2003 19:34 schreef T-o-m-a-a-t het volgende:
Summertime is ook een goed nummer van Simone
* zichzelf in lange zwarte avondjurk in de armen van een leuke meneer dansen ziet.
quote:Zal 'm ook nog eens gaan luisteren, ik ben over het algemeen niet zo'n fan van vocalen in jazz maar er zijn uitzonderingen natuurlijk.
Op zondag 21 december 2003 19:34 schreef T-o-m-a-a-t het volgende:
Summertime is ook een goed nummer van Simone
Vind de Miles Davis versie van deze standaard tot nu toe nog steeds de meest zomerse van allemaal. De Charlie Parker uitvoering doet me b.v. wat meer aan de herfst denken.
quote:Heb deze opname vandaag weten te bemachtigen, erg mooi. Zonde dat het kennelijk ook het laatste Dolphy-concert is dat ooit is opgenomen.
Op zondag 7 december 2003 02:24 schreef fripper het volgende:
In het vorige Jazz topic was de naam van Eric Dolphy al eens gevallen.
Hij is vooral bekend van het album 'Out to Lunch' ...Van zijn laatste solo-periode in Europa zijn 2 opnames bekend :
- Naima (11 juni 1964 Frankrijk)
Vandaag wel door de postbode voorzien van The complete Africa/Brass Sessions. Met Eric Dolphy naast de saxen ook in de rol van dirigent ...
Ik heb mij waarschijnlijk onbewust laten leiden door het lezen van Miles Davis' autobiografie. Daarin meldt hij in een interview gezegd te hebben dat 'Dolphy plays as if someone is standing on his toe'. Helaas voor Miles werd die uitspraak pas na maanden in een tijdschrift afgedrukt - toen Dolphy net was overleden; en viel iedereen vervolgens over hem heen vanwege zijn vermeende ongevoeligheid. Maar hij had eigenlijk alleen -terwijl Dolphy nog leefde - eens 'grafisch' gezegd dat-ie dat hoekige spel (grote intervallen) niet zo mooi vond.
Nou, weet je wat? Ik ga eens Dolphy luisteren en jullie checken die Miles autobiografie - het was voor mij een uitermate boeiend stuk jazz-geschiedenis. Lees hem trouwens wel in het engels als het ff kan. Anders zit Miles alleen maar te vloeken ipv. coole dingen als motherfucker te zeggen.
quote:Nou roept 'smooth jazz' bij mij persoonlijk meer irritatie op dan moeilijk gefreak, maar goed..
De kunst is om de irritatiefactor zoveel mogelijk te vermijden. Per stijl - jazz is eigenlijk een verzamelnaam voor verschillende stromingen - is het heel goed mogelijk om een indeling te maken naar hoge of lage irritatiegraad. Grofweg ziet een verdeling van de belangrijkste stijlen er zo uit:Hoge irritatiefactor:
free jazz
hard bop
bebop
post-bopLage irritatiefactor:
smooth jazz
crossover jazz
cool jazz
vocale jazz
fusion
latin jazz
nu jazz
Maar waarom de fusion bij de lage irritatiefactor staat snap ik niet .
Met m'n Mahavishnu Orchestra cd's kan ik vast een hoop mensen de gordijnen in jagen .
Ik moet zeggen dat mijn interesse in jazz eigenlijk gewekt werd door progrock-acts met jazz-invloeden, als Frank Zappa, Soft Machine, de eerste paar King Crimson-platen en ook inderdaad jaren 70 jazzrock en -funk. En een muziekleraar die me een beetje op het goede spoor heeft gezet, dat hielp ook wel. Misschien dat ik me daardoor nooit zo heb laten afschrikken door wat 'minder toegankelijke' klanken.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |