Dit is het topic voor alle jazzliefhebbers op Fok. Discussies, tips en aanraders over alle albums, muzikanten, stijlen en genres die enige verwantschap met jazz hebben, van dixieland tot avantgarde en fusion, zijn hier van harte welkom. Veel plezier, en hou het gezellig 
He's gone, gone, and nothin's gonna bring him back
He's gone, gone, and nothin's gonna bring him back
Always look at the bright side of death
eigenlijk heel bitches brew wel.
en natuurlijk Dave Brubeck met
unsquare dance en toch wel take five
quote:Nou ja, het is een beetje een parodie op de tientallen jazzplaten die allemaal "Live at the Village Vanguard, volume X" of iets dergelijks heten.
Op zaterdag 6 december 2003 15:39 schreef Beathoven het volgende:
misschien dat "forum" ertussenuiten "the"
He's gone, gone, and nothin's gonna bring him back
Ik heb namelijk zo'n beetje alle afleveringen gezien behalve de eerste 2 en die zou ik graag nog eens willen zien. Het is een BBC docu, maar de NPS heeft 'm recent nog uitgezonden.
quote:dan heb ik niks gezegd
Op zaterdag 6 december 2003 15:52 schreef Zander het volgende:[..]
Nou ja, het is een beetje een parodie op de tientallen jazzplaten die allemaal "Live at the Village Vanguard, volume X" of iets dergelijks heten.
* Beathoven luistert naar Roy Hargrove's Crisol - Una Mas
[Dit bericht is gewijzigd door Beathoven op 06-12-2003 15:58]
quote:Toevallig zag ik hier gisteren iets over staan op de NPS Jazz-site:
Op zaterdag 6 december 2003 15:53 schreef Beathoven het volgende:
Ik zou de complete "Ken Burns Jazz" documentaire nog weleens op DVD willen hebben. Helaas is deze nog onvindbaar in de winkels en op bol.com. Is het uberhaupt te krijgen op DVD?
quote:Wel een prijzige set, maar dan heb je ook wel iets moois. Ik vond het een erg interessante serie, in ieder geval, al is er door jazzfans ook wel veel kritiek op geweest (met name omdat de laatste 20 jaar er in 1 aflevering doorheen werden gestampt).
Is de serie over de geschiedenis van de Amerikaanse Jazz van Ken Burns ook op VHS of DVD in de winkel te koop?Tot onze grote verbazing zijn van deze serie in de Nederlands winkels geen VHSjes of DVDs te koop. Hiervoor moet je online gaan. En dan schijnt het ook nog zo te zijn dat sommige DVD spelers de amerikaanse standaard niet aankunnen... (Zelfde geldt natuurlijk voor VHS: in Amerika gebruikt met niet PAL, maar NTSC als standaard)
Een mogelijkheid is: op PBS.org te kijken in de shop
tip van een bezoeker:
Op de Duitse Amazon kost de serie EUR 122,99 plus verzendkosten. De voordeligste manier is te gaan winkelen via www.amazon.co.uk waar de prijs al maanden blijft hangen op £65.59 (de totale som komt ± op EUR 110.- incl. verzendkosten).
He's gone, gone, and nothin's gonna bring him back
quote:oei.. dat is inderdaad wat aan de dure kant, maar toch bedankt voor de info. Weet ik iig dat het bestaat en waar ik 'm moet zoeken
Op zaterdag 6 december 2003 15:56 schreef Zander het volgende:[..]
Toevallig zag ik hier gisteren iets over staan op de NPS Jazz-site:
[..]
quote:mogen ze dat nog eens goedmaken met een 2e serie
Wel een prijzige set, maar dan heb je ook wel iets moois. Ik vond het een erg interessante serie, in ieder geval, al is er door jazzfans ook wel veel kritiek op geweest (met name omdat de laatste 20 jaar er in 1 aflevering doorheen werden gestampt).
Maar er valt nog een hoop te leren..
* Scrutinizer luistert nu naar Joe Zawinul en is nog steeds heel blij met zijn aankopen van gisteren
terugvindpost
Ben toevallig net CD 3 van The Complete Bitches Brew sessions aan het draaien. Wat een wereldplaat is dat toch
Improv: Rich Tapestry of Life
quote:Ik heb 'm wel eens bij Fame in Amsterdam zien liggen, en via de website van Fame is hij ook nog te koop. Maar de 319 euro die ze er voor vragen is het echt niet waard . Wel met plezier op de BBC bekeken overigens.
Op zaterdag 6 december 2003 15:56 schreef Zander het volgende:[..]
Toevallig zag ik hier gisteren iets over staan op de NPS Jazz-site:
[..]Wel een prijzige set, maar dan heb je ook wel iets moois. Ik vond het een erg interessante serie, in ieder geval, al is er door jazzfans ook wel veel kritiek op geweest (met name omdat de laatste 20 jaar er in 1 aflevering doorheen werden gestampt).
Wynton Marsalis is nogal betrokken geweest bij het maken van de serie. Hij is iemand die volgens mij nogal bekend staat om zijn afkeur van vernieuwingen binnen de jazz. Het is wat dat betreft een tegenpool van Miles Davis.
Het vertrek van Miles bij Columbia had oa te maken met de rivaliteit tussen Miles en Marsalis. Columbia gaf volgens Miles te veel de voorkeur aan Wynton Marsalis.
Dat alles zou een reden kunnen zijn waarom de jazz na 1970 in de serie zo magertjes besproken wordt.
[Dit bericht is gewijzigd door fripper op 07-12-2003 02:05]
Hij is vooral bekend van het album 'Out to Lunch' .
Hoewel hij bijna alles binnen slechts 4 jaar opnam (april 60 tot juni 64), heeft hij toch een groot aantal zeer mooie dingen nagelaten. Er zijn ongeveer 20 solo cd's van hem verkrijgbaar, bovendien zijn er een aantal opnames met Mingus, met Coltrane en ook een met Ornette Coleman.
Dolphy speelde altsax, bassklarinet en fluit. Vooral het werk op de bassklarinet vind ik erg mooi; dat komt misschien ook wel een beetje omdat het een instrument is dat erg weinig gebruikt wordt.
Er is in 1991 een film over Eric Dolphy gemaakt getiteld 'Eric Dolphy : Last Date'. De film gaat voornamelijk over de concerten die hij in Nederland gaf (begin juni 1964), en de periode daarna tot aan zijn dood op 29 juni 1964. De film is een paar jaar geleden ook (ingekort ?) door de VPRO uitgezonden.
Hoewel ik lang niet al zijn opnames ken, zal ik toch een poging doen een min of meer chronologisch overzicht te geven. Verre van compleet overigens !
1959 : opnames met Chico Hamilton
1960 : Opnames op Prestige ( nu verkrijgbaar op OJC (Original Jazz Classics) als midprice )
belangrijkste platen zijn :
- Outward bound (1 april 1960)
- Out there (15 augustus 1960)
- Far Cry (21 dec 1960)
Op 21 december 1960 speelt hij bovendien mee op het album Free Jazz van Ornette Coleman, een volledig geimproviseerd album. Hij nam die dag dus 2 albums op, voor 2 verschillende labels !
Vanaf 1960 speelt hij ook in de band van Charlie Mingus.
- Mingus Revisited / Pre Bird (24 mei 1960)
- Mingus at Antibes (13 juli 1960)
- Charles Mingus Presents Charles Mingus (20 oktober 1960)
- Mingus! (20 oktober en 11 november 1960)
1961 : Vervolgens weer een aantal solo opnames, voornamelijk live platen.
- Live at the 5 Spot (16 juli 1961). Dit concert is momenteel over 3 losse cd's uitgebracht, had overigens makkelijk op een dubbel-cd gepast (Live at the 5 Spot Vol 1, Live at the 5 Spot Vol 2 en Memorial Album). Een van de bekendere opnames van Dolphy, alleen waren ze helaas vergeten de piano te stemmen.
- Diverse live opnames van een tournee door Europa, oa Stockholm en Berlijn (augustus/september 1961)
In de periode 61-62 neemt hij een aantal platen op met John Coltrane, oa :
- Complete Africa/Brass sessions (23 mei, 4 juni 1961)
- Ole Coletrane (25 mei 1961)
- Live at the Village Vanguard (2,3 november 1961)
- Diverse live opnames van een tournee door Europa, oa Stockholm en Parijs (november 1961)
- Live at the Birdland (10 februari en 2 juni 1962)
Vervolgens weer terug naar Mingus :
- The Complete Town Hall Concert (12 oktober 1962)
- Mingus, Mingus, Mingus, Mingus, Mingus (januari en september 1963)
Uit 1963 zijn weer een aantal solo platen bekend :
- The Illinois Concert ( 10 maart 1963)
- Conversations / Iron Man. Deze 2 platen zijn diverse malen onder andere titels heruitgebracht, ik heb ze samen als dubbel-cd 'Dolphy Sound' .
In 1964 neemt hij zijn bekendste plaat op (op Blue Note)
- Out to Lunch (25 februari 1964)
Bij Blue Note speelde zo'n beetje iedereen op elkaars platen mee, Dolphy horen we terug bij oa Andrew Hill :
- Andrew Hill - Point of departure (31 maart 1964)
en weer terug naar Mingus ..
- Diverse liveopnames uit Europa (april 1964) , oa 10 april Amsterdam, 12 april Oslo, 13 april Stockholm, 17 / 19 april Parijs .
Na de tour blijft Dolphy in Europa achter. Het Mingus nummer 'So Long Eric' is een reactie op Dolphy's vertrek uit de groep.
Van zijn laatste solo-periode in Europa zijn 2 opnames bekend :
- Last date (2 juni 1964 Nederland)
- Naima (11 juni 1964 Frankrijk)
Op 29 juni sterft hij in Berlijn, 36 jaar oud.
Mijn Dolphy-collectie is ook nog verre van compleet, ik heb alleen "Out To Lunch", een Live at the Five Spot-cd en divers werk met Coltrane en Mingus, maar zo te zien valt er nog een hoop moois te verzamelen.
He's gone, gone, and nothin's gonna bring him back
).
He's gone, gone, and nothin's gonna bring him back
quote:"Het laatste werk" van Miles Davis. Waarom de rest niet?
Arrow Classic Jazz FM mag zich de komende acht jaar eigenaar noemen van de laatste landelijke radiofrequentie. Arrow heeft daarvoor ruim 8 miljoen euro neergeteld. Radio 538, Sanoma, Radiocorp en het duo John de Mol en Mojo zien het FM-pakket aan hun neus voorbij gaan.
Het laatste landelijke FM-pakket, dat bedoeld is voor klassieke en/of jazzmuziek, bleef over bij de verdeling van alle frequenties in juni dit jaar omdat er onvoldoende gekwalificeerde aanvragers waren. Voor de vervolgverdeling meldden zich 7 kandidaten, waarvan er 6 goed genoeg werden bevonden. Daarvan heeft de hoogste bieder gewonnen, en dat is Arrow Classic FM met een bod van 8.000.111,- euro.
Arrow-directeur A. Ossendrijver denkt op 1 december te kunnen beginnen met uitzenden op de nieuwe golflengte. Hij twijfelt er niet aan dat zijn station de investering terugverdiend. "Jazz is hot. We gaan ons vooral richten op namen als Herbie Hancock en het laatste werk van Miles Davis." Daarnaast zal hij geen dj's met topsalarissen in dienst nemen. Arrow Classic Jazz FM dient 97 procent klassieke en jazzmuziek uit te zenden.
He's gone, gone, and nothin's gonna bring him back
quote:Waarom de rest niet ? Omdat het doel niet is om leuke muziek uit te zenden, maar het doel is geld verdienen.
Op maandag 8 december 2003 19:49 schreef Zander het volgende:
.. en weet iemand hoe het zit met die Arrow Classic Jazz - zender die onlangs een etherfrequentie heeft gekregen? Volgens het persbericht zouden ze in december beginnen met uitzenden.
[..]"Het laatste werk" van Miles Davis. Waarom de rest niet?
Beetje het zelfde probleem bij Arrow Classic Rock. Als het te moeilijk wordt dan jaag je de luisteraars weg (denkt men). Dat leidt tot een zender met wel leuke muziek, maar verder niks spannends. Op Arrow hoor je ook steeds de zelfde bands. Geen Captain Beefheart of King Crimson dus. Draaien ze gewoon niet , past niet in het format.
The station, which will be based in The Hague, will launch early next year, and will reach over 10 million adults (around 66% of the population). The licence will come into effect per December 1st.
...
The name of the station has not yet been decided but its working title at the moment is Arrow Classics Jazz.
Miles Davis: "Mingus was something else, man. A pure genius. I loved him."
quote:niet aan die verzamelaars beginnen, kijk hier es rond
Op dinsdag 9 december 2003 13:17 schreef Z het volgende:
Kan iemand mij een bepaald album van Jobim aanraden? Het zijn er zoveel, en kan niet echt kiezen. Ik zit zelf aan een verzamelaar van hem te denken nl. Antonio Carlos Jobim's Finest Hour.
http://www.allmusic.com/cg/amg.dll?p=amg&uid=UIDMISS70312081033571950&sql=Bkhpyxdkbjols~C#disc0
Miles Davis: "Mingus was something else, man. A pure genius. I loved him."
quote:Ik ken de amg, ben ook eigenlijk geen fan van verzamelaars idd. Kan jij me niets aanraden wat jij leuk van hem een goede CD vind?
Op dinsdag 9 december 2003 13:20 schreef Doff het volgende:[..]
niet aan die verzamelaars beginnen, kijk hier es rond
http://www.allmusic.com/cg/amg.dll?p=amg&uid=UIDMISS70312081033571950&sql=Bkhpyxdkbjols~C#disc0
heel leuke cd. Verder geen superfan. Maar dit album is zeker wel erg fijn
link: http://www.allmusic.com/cg/amg.dll?p=amg&uid=UIDMISS70312081033571950&sql=Aht66mpsd9f6o
Miles Davis: "Mingus was something else, man. A pure genius. I loved him."
BTW kent iemand Joe Maneri?
— Das Kapital, Karl Marx Wealth of Nations, Adam Smith
quote:Dat was leuk
Op woensdag 10 december 2003 02:15 schreef MadScientist het volgende:
Leuke video-interpretatie van John Coltrane's Giant Steps: Link
He's gone, gone, and nothin's gonna bring him back
quote:Ik heb er niks van, maar zit wel regelmatig even op mosaicrecords.com te kijken.
Op dinsdag 9 december 2003 13:11 schreef Doff het volgende:
Iemand hier in het bezit van een of meerdere albums van Mosaic Records? Ik heb er over gelezen en het klinkt heel overtuigend. Ik wilde eigenlijk Grachan Moncur III (001) bestellen, maar dat ging niet (geen mastercard, visa etc.) Is het de moeite waard om er nog eens goed achteraan te gaan?
Ziet er erg mooi uit. Niet te lang over nadenken, want dan zijn ze op.
Van een aantal boxjes op dit label vraag ik me overigens af waarom de losse cd's niet weer eens worden uitgegeven door Blue Note. Die Elvin Jones platen zijn de moeite van een heruitgave toch wel waard ?
quote:Ah, great - speel je ook viool? Kunnen we eens jammen.
Op zaterdag 6 december 2003 15:38 schreef Bioslock het volgende:
Ik zweer bij Stephane Grappelli..
Grappelli heeft met de klassieke violist Yehudi Menuhin een plaat met Gershwin nummers opgenomen. Ik d8 eerst, verrek, een klassiek musicus die kan improviseren! Hij klinkt wat matter dan de messcherpe Grappelli, maar 't is melodisch toch sterk. Toen las ik tot mijn teleurstelling dat al zijn solo's voor hem zijn uitgeschreven. Maar toch leuk dat twee musici uit verschillende werelden 'common ground' kunnen vinden. Ik vertraag het vioolspel op die plaat en zet ze een octaaf omlaag met WinAmp (met DJ Helper plugin, handig) om wat licks uit mijn cello te proberen te persen. Mijn instrument heeft weinig voorbeelden dus dat is wel een leuke oplossing. Maar andere instrumenten zijn natuurlijk ook nuttig; Miles is altijd goed en Coleman Hawins is ook wel te behappen (solo van 'Body and Soul' uit 1939 
).
Hoelang zal het trouwens nog duren voor we (naar voorbeeld van de topictitel) online kunnen jammen; écht live @ the Fok!Forum. 
quote:Ik heb hem een paar keer live gezien, een keer met band en twee keer in duet met Chick Corea. Maar welke categorie? Hmm.. ik ken eigenlijk alleen die duo-platen met Chick (die zijn wel mooi, trouwens).
Op woensdag 10 december 2003 20:28 schreef nipeng het volgende:
Wie kent er Gary Burton en in welke klasse van Jazz valt zijn muziek?
He's gone, gone, and nothin's gonna bring him back
quote:Ja, is mooi. The Duke zit echt te genieten
Op donderdag 11 december 2003 10:43 schreef Echoes het volgende:
gave poster dit, denk dat ik'm ga kopen. Lijssie erom
quote:
Op donderdag 11 december 2003 10:43 schreef Echoes het volgende:
gave poster dit, denk dat ik'm ga kopen. Lijssie erom
!Waar komt die vandaan, waar is die te koop ?
En ik had nog een andere vraag: heeft iemand een url van een leuk online jazz radio station ? Ik zit hier op de universiteit en ik zou wel graag wat jazz willen horen, maar ik ben veel te lui om een cd te gaan halen, dus heeft iemand een leuke tip ?
http://www.kcsm.org/kcsm-fm.ram
en hier staan er nog een paar :
http://home.arcor.de/leszczynski.b/Webradio/Webradio_Jazz/webradio_jazz.html
He's gone, gone, and nothin's gonna bring him back
korte quote :
Wie de vijf cd's van The Complete Jack Johnson Sessions beluistert, komt namelijk al snel tot de conclusie dat er zonder postproductie geen enkel volwaardig album uit deze jamsessie-achtige muziek te destilleren viel. Marcero slaagde er uiteindelijk in om er naast A Tribute to Jack Johnson nog vier dubbel albums uit te halen : Live Evil, Big Fun, Get up With It en Directions.
quote:Dat was en is een vaak gebruikte manier om een album te maken. De sessies dienen vaak als basis om bepaalde partijen nader te arrangeren. George Duke spreekt daar ook over in de Music Maker
Op donderdag 11 december 2003 15:44 schreef fripper het volgende:
Wie de vijf cd's van The Complete Jack Johnson Sessions beluistert, komt namelijk al snel tot de conclusie dat er zonder postproductie geen enkel volwaardig album uit deze jamsessie-achtige muziek te destilleren viel.
"Live Evil" en "Jack Johnson" vind ik trouwens uitstekende platen, al is een vijf-cd box van die sessies misschien ook wel iets teveel van het goede.
He's gone, gone, and nothin's gonna bring him back
quote:Miles was dan ook een meester in het bijeen zoeken van mede-musici - je zou het bijna 'pre-productie' kunnen noemen; zodat na zo'n jamsession geen 'post-productie meer nodig was. Dat was misschien één van zijn grootste talenten; díe musici bijelkaar brengen die zo geestverwant aan hem en elkaar waren dat hij ze niet of nauwelijks hoefde te vertellen wat ze moesten doen. A solid basis for kick-butt stuff...
Op donderdag 11 december 2003 17:01 schreef Zander het volgende:
In ieder geval zijn de meeste Miles Davis-platen uit de late jaren 60 en de jaren 70 op die manier in elkaar gezet. In die documentaire vertelde Chick Corea (dacht ik?) dan ook dat ze zelden tot nooit composities van blad afspeelden, maar dat bijna alle muziek uit jamsessies ontstond.
quote:Ze zullen heus wel een keer op neiuw worden uitgegeven in een ietwat minder exclusieve versie. Na een aantal jaren (verschilt van land tot land) mag het materiaal namelijk ook door andere platenmaatschappijen worden uitgegeven.
Op woensdag 10 december 2003 15:54 schreef fripper het volgende:[..]
Ik heb er niks van, maar zit wel regelmatig even op mosaicrecords.com te kijken.
Ziet er erg mooi uit. Niet te lang over nadenken, want dan zijn ze op.Van een aantal boxjes op dit label vraag ik me overigens af waarom de losse cd's niet weer eens worden uitgegeven door Blue Note. Die Elvin Jones platen zijn de moeite van een heruitgave toch wel waard ?
Blue Note zal hier lijkt mij niet op gaan wachten. Dat hoop ik niet ieder geval
Miles Davis: "Mingus was something else, man. A pure genius. I loved him."
Lijkt me ook superalbum.
Heb trouwens paar dagen geleden ook 'The Jackie Mac Attack Live' besteld, ik ben erg benieuwd.
Miles Davis: "Mingus was something else, man. A pure genius. I loved him."
zo 15 feb 2004 Paradiso grote zaal AMSTERDAM GEORGE DUKE
za 24 jan 2004 De Oosterpoort GRONINGEN HERBIE HANCOCK & METROPOLE ORKEST
"levertijd 4-6 weken, Gezien de beperkte beschikbaarheid van dit artikel bij onze leveranciers, kan de termijn worden overschreden "
Ik heb wel eens vaker van dit soort items besteld, dat leidt meestal tot niks. De prijs van 29 euro is ook niet leuk , bijna net zo duur als die box van $39 .
quote:en 25 jan in paradiso.
Op vrijdag 12 december 2003 13:44 schreef Citroentje het volgende:
za 24 jan 2004 De Oosterpoort GRONINGEN HERBIE HANCOCK & METROPOLE ORKEST
quote:is dat leuk? wat voor muziek is dat? (wat voor soort jazz)
Op vrijdag 12 december 2003 13:44 schreef Citroentje het volgende:
zat net op ticketservice.nl te kijken:zo 15 feb 2004 Paradiso grote zaal AMSTERDAM GEORGE DUKE
George Duke heb ik ook 1x gezien, maar toen was 'ie (naar mijn smaak) ook een beetje teveel op de arrenbie-tour, terwijl ook hij toch een aantal uitstekende solo-platen heeft gemaakt. Maar goed, dat was ook op NSJ, in de Statenhal (in mijn vriendenkring beter bekend als de "Statenhel"), dus ik kan me voorstellen dat hij dan ook wat meer poppy materiaal speelt.
[Dit bericht is gewijzigd door Zander op 12-12-2003 18:13]
He's gone, gone, and nothin's gonna bring him back
quote:kijk eens aan, dat is beter. Groningen is zo'n eind weg.
Op vrijdag 12 december 2003 13:51 schreef fripper het volgende:[..]
en 25 jan in paradiso.
quote:Zaterdag per toeval op leuke live opname uit 1993 van Hancock aangelopen, 'Paralell Realities Live...'. Te horen met Dave Holland, Jack DeJohnette en Pat Metheny. De namen zeggen denk ik wel genoeg over het album. Het doet me een beetje denken aan 'Live at the Greek' van Stanley Clarke met Larry Carlton en Billy Cobham
Op vrijdag 12 december 2003 17:47 schreef Zander het volgende:
Ik vind het met Herbie Hancock live altijd maar afwachten wat je voorgeschoteld krijgt. Ik heb 'm inmiddels toch een flink aantal keren gezien, en soms is het erg goed (bijv. het Headhunters-concert op NSJ van een paar jaar terug), en soms staat er ineens een arrienbie-zangeres of Trijntje Oosterhuis de halve avond mee te kwelen. Eerst maar wat meer info inwinnen voordat ik ga.
, Deron Johnson op keyboards en Najee op alt sax. De laatste werd door Clarke als grootste verrassing genoemd en zeker niet onterecht.2 albums die goed laten horen dat live errug kan aangenaam zijn
Miles Davis: "Mingus was something else, man. A pure genius. I loved him."
quote:Ik ken geen van beide albums, maar Holland en Clarke vind ik als bassisten toch wel erg verschillend. Waarin lijken die beide albums dan op elkaar?
Op maandag 15 december 2003 16:30 schreef Doff het volgende:
Zaterdag per toeval op leuke live opname uit 1993 van Hancock aangelopen, 'Paralell Realities Live...'. Te horen met Dave Holland, Jack DeJohnette en Pat Metheny. De namen zeggen denk ik wel genoeg over het album. Het doet me een beetje denken aan 'Live at the Greek' van Stanley Clarke met Larry Carlton en Billy Cobham
en heb vandaag in de Jazz bakken iets geweldigs gevonden :
Us 3
Geweldig
bevalt jullie niet echt denk vanwege de rap erin, of toch wel?
ik hou ervan iig
quote:Van Us3 heb ik:
Op maandag 15 december 2003 20:41 schreef RjD2 het volgende:
Ik ben een erg grote oldskool Hiphop/Rap fan
en heb vandaag in de Jazz bakken iets geweldigs gevonden :
Us 3
Geweldig
bevalt jullie niet echt denk vanwege de rap erin, of toch wel?
ik hou ervan iig
*Broadway & 52nd
*An Ordinary Day in an Unusual Place
*Hand on the Torch
Toch wel dus
. 
.
quote:Ik heb ook een cd van Us3 (hun tweede, geloof ik) en ik hou sowieso wel van hiphop met veel jazz-samples en -invloeden. Vaak zijn de originele platen die rappers gesampled hebben ook zeker wel de moeite waard.
Op maandag 15 december 2003 20:41 schreef RjD2 het volgende:
Ik ben een erg grote oldskool Hiphop/Rap fan
en heb vandaag in de Jazz bakken iets geweldigs gevonden :
Us 3
Geweldig
bevalt jullie niet echt denk vanwege de rap erin, of toch wel?
ik hou ervan iig
He's gone, gone, and nothin's gonna bring him back
Als ik hem draai heb ik steeds zo'n gevoel van ' waar ken ik dit van ?'
Die "Shades of Blue"-cd van Madlib die een tijdje terug op Blue Note is verschenen vond ik trouwens ook wel erg aardig.
He's gone, gone, and nothin's gonna bring him back
'Hand on the Torch'
vandaag gekocht voor 17,98 
en ik ben zo te zien niet te enige fan
supermuziek
Die Madlib heeft zo te zien ook flink in de Blue Note kast zitten graaien , toch ?
Ik zag dat er nu ook weer een verzamelaar op Blue Note is verschenen waar ze juist weer de originele versies op hebben gezet.
He's gone, gone, and nothin's gonna bring him back
. 
.
M'n trein had ( uiteraard ) vertraging, dus ben ik van ellende maar even de lokale FRS in gedoken om de aanbiedingen-bak door te neuzen.
Niet voor niets, bleek wel, want niet zo heel veel later zweefde ik, met twee kietelende oortjes en een glimlach op m'n porem, zo vanuit het winkeltje de inmiddels gearriveerde trein weer in.
Dus nee,
die vertragingen zijn zo slecht nog niet.
En ja,
dit is ook een erg lekker jazzplaatje,
wilde ik maar zeggen. .
quote:Nou, ook gewoon hier: http://www.northseajazz.nl/agenda.html - 'k wist het ook niet hoor, maar kwestie van topic lezen.
Ok, live Jazz in Utrecht, Amsterdam, Den Haag, Leiden en Delft, waar moet ik zijn ?
quote:Blue Rondo a la Turk
[afbeelding]
[..] En ja, dit is ook een erg lekker jazzplaatje, wilde ik maar zeggen.
'k Heb ook nog een versie van het Turtle Island String Quartet (improviserend strijkkwartet) - is ook erg leuk.En wat het nummer Take 5 betreft - ik luisterde dat laatst, waarna ik Piazzolla's Libertango opzette en ging slapen. Het gevolg: ik droomde de Libertango in 5/4 maat! De volgende dag gecheckt en het werkt echt. Ga ik eens op een jamsessie proberen. 
[Dit bericht is gewijzigd door Philosocles op 15-12-2003 22:09]
quote:Ik vind take five zoals hij normaal klinkt en niet in de 4 kwarts uitvoering van Tito Puente (
Op maandag 15 december 2003 22:05 schreef Philosocles het volgende:[..]
[quote]
En wat het nummer Take 5 betreft - ik luisterde dat laatst, waarna ik Piazzolla's Libertango opzette en ging slapen. Het gevolg: ik droomde de Libertango in 5/4 maat! De volgende dag gecheckt en het werkt echt. Ga ik eens op een jamsessie proberen.
) wel een beetje klinken als een waltz. Volgens mij kun je bepaalde nummers in 3/4 ook wel aardig omzetten naar 5/4 Ik droom ook weleens met muziek erbij. Zijn altijd erg mooie composities, maar vaak ben ik ze al weer vergeten als ik wakker ben. 
quote:In Den Haag moet je in o.a. De Pater, Pannonica of Murphy's Law zijn. In Leiden is The Duke wel aardig, maar eigenlijk hoor je in Den Haag meestal betere muziek. Cafe Alto is het enige dat ik weet in Amsterdam, en in Utrecht kom ik bijna nooit...
Op maandag 15 december 2003 21:42 schreef Evariste_Galois het volgende:
Ok, live Jazz in Utrecht, Amsterdam, Den Haag, Leiden en Delft, waar moet ik zijn ?
O ja en Delft, het dorp waar ik woon
: vergeet t maar. Hier gebeurt qua livemuziek niks, behalve op t jaarlijkse jazzfestival dat ook niet meer dan "wel aardig" is. Op een willekeurige dinsdag- of donderdagavond in De Pater hoor je veel betere muziek (tsjek de pater op donderdag voor (meestal) ontzettend goede latin-jazz).
In de discman; Thelonious Monk - s/t met een glimlach op de fiets luisteren naar Thelonious' gewoonte om mee te praten met de piano (goed luisteren)
Doet de muziek niet altijd goed vind ik.
Ook wel grappig: zat vanmorgen een cd van Grant Green ('Matador', best een goede plaat met McCoy Tyner en Elvin Jones) in de trein te luisteren, en met hoofdtelefoon kun je vrij duidelijk horen dat de stemmen uit de controleruimte over de intercom per ongeluk ook zijn opgenomen.
He's gone, gone, and nothin's gonna bring him back
quote:Allem8ig ja, Keith is bijna een straf om naar te luisteren.. Als een Keith-solo goed op gang komt, brengt-ie het beste deel om zeep met zijn onuitstaanbare gekreun.
Die Keith Jarrett kan anders ook behoorlijk mee-neuzelen.
Doet de muziek niet altijd goed vind ik.
Ik heb eens alle versies van All the things you are verzameld die ik kon vinden, en de solo van Keith is absoluut top, maar er lekker relaxed naar luisteren gaat gewoon niet - ik heb 'm dan ook al tijden niet meer gehoord. Een voice-killer erover is helaas geen optie..Ze moeten die man voortaan gewoon om de tuin leiden in de studio - een echt-uiziende vleugel waar stiekum een steengoeie digitale piano in verborgen zit - dan hoeft het 'vocale' gedeelte niet eens opgenomen te worden.
quote:Nel alt op "The Koln Concert". Daar hoor je hem door heen snuiven en kreunen. Het voegt op dat album wel wat toe imho. Het heeft iets eigens, iets wat het misschien nog wel leuker maakt om naar te luisteren
Op dinsdag 16 december 2003 14:31 schreef Zander het volgende:
.... al hoef ik het inderdaad nou niet echt al te duidelijk op de op de plaat terug te horen, zoals bij Keith Jarrett.
"Sextant" van Herbie Hancock is trouwens goed zeg
Improv: Rich Tapestry of Life
quote:Vind persoonlijk dat het helemaal de sfeer bepaald van het album.
Op dinsdag 16 december 2003 23:36 schreef OProg het volgende:[..]
Nel alt op "The Koln Concert". Daar hoor je hem door heen snuiven en kreunen. Het voegt op dat album wel wat toe imho. Het heeft iets eigens, iets wat het misschien nog wel leuker maakt om naar te luisteren
Geniaal stukje piano. Ben alleen een beetje beurs van deel I...te vaak gehoord.
Over achtergrond herrie gesproken:
Vorige week net "Live at the Pershing" (full version) van Ahmed Jamal op de kop getikt..Wat een geniaal album ! Heb sindsdien 10 x per dag Poinciana aanstaan en in dat nummer hoor je het personeel op de achtergrond de tafels afruimen en met de borden kletteren...Geweldig knullig, maar niet hinderlijk.
quote:Heb laatst Infinity van McCoy Tyner aangeschaft en ik vond het razend tegenvallen..jammer. Heeft iemand andere aanraders ?
Op dinsdag 16 december 2003 14:31 schreef Zander het volgende:Ook wel grappig: zat vanmorgen een cd van Grant Green ('Matador', best een goede plaat met McCoy Tyner ....
quote:Ga ik dan maar eens beluisteren. Tnx.
Op woensdag 17 december 2003 12:56 schreef fripper het volgende:
Ik ken alleen 'The Real McCoy ' , en dat vind ik een prima plaat.
Nog een andere "heeft er iemand tips"-vraag :
Aanraders van Mingus ? Ik heb Blues & Roots. (Geweldig album)
Verder is Grant Green's "Matador" ook wel een sterke plaat (vreemd genoeg is deze pas jaren na opname verschenen), al is dat misschien meer iets voor gitaarjazz-liefhebbers.
He's gone, gone, and nothin's gonna bring him back
Dat zijn naast Blues & Roots dus Mingus Ah Um , Mingus Dynasty en Mingus in Wonderland.
Maar hij heeft veel meer mooie platen gemaakt !
He's gone, gone, and nothin's gonna bring him back
Recensies volgen spoedig.
Andere aanrader voor de heren : Ray Brown- Bass Hit, meer het klassiekere jazz werk, maar erg goed.
Oja een tip. Houd a u b eens op met cd's kopen. Jazz moet op plaat. Das veel mooier hoor. Als jazz artiesten het op cd hadden gewild hadden ze de cd in de jaen 30 wel uitgevonden hoor
quote:
Op woensdag 17 december 2003 13:23 schreef T-o-m-a-a-t het volgende:
Thelonious Monk. Bizar figuur. Laatst hoorde ik hem op tv zo vals als de tievus. Maar het was wel goed.Oja een tip. Houd a u b eens op met cd's kopen. Jazz moet op plaat. Das veel mooier hoor. Als jazz artiesten het op cd hadden gewild hadden ze de cd in de jaen 30 wel uitgevonden hoor
Is al goed hoor. Helaas zijn meeste (goede) platen alleen niet meer verkrijgbaar en zal je het moeten stellen met de "kleinere glimmende" variant.
He's gone, gone, and nothin's gonna bring him back
[Dit bericht is gewijzigd door Bimmel op 17-12-2003 13:43]
quote:Ook leuk voor degenen die van jazzbassisten houden:
Op woensdag 17 december 2003 13:19 schreef Bimmel het volgende:
Andere aanrader voor de heren : Ray Brown- Bass Hit, meer het klassiekere jazz werk, maar erg goed.
SuperBass 2 met Ray Brown, John Clayton en Christian McBride.
Live opname.
Ik neem aan dat er ook een deel 1 van bestaat maar die ben ik nog niet tegengekomen. En of drie contrabassen niet teveel van het goede is? Nee toch niet, ook voor niet-bassisten is hij zeker de moeite van het beluisteren waard. Doordat ze Brown in het midden hebben gemixed, McBride op rechts en Clayton op links zijn de verschillen in stijl heel goed te horen.
Of ik moet gewoon een waslijst aan album's op mijn verlanglijstje zetten en maar hopen dat de Kerstman de "Jazz Center" overvalt.
quote:Ja !
Op woensdag 17 december 2003 13:59 schreef Echoes het volgende:
Ella Fitzgerald
wat een stem
Net als Billie Holiday
But the sun is eclipsed by the moon.
And Prince is still here!
quote:
Op woensdag 17 december 2003 14:02 schreef ondeugend het volgende:[..]
Ja !
Net als Billie Holiday
& Nina Simone
quote:Welke periode hebben we het over ? (Ball park)
Op woensdag 17 december 2003 14:06 schreef T-o-m-a-a-t het volgende:
Hebben jullie veel verstand van Jazz. Ik ben de naam vergeten van een gast. Piano speeld die. Ik weet wel een nummer van hem. Aint misbehaiving, tenminste dat heeft hij ooit eens gespeeld
quote:Graag gedaan
Op woensdag 17 december 2003 14:21 schreef T-o-m-a-a-t het volgende:
jaren 30
Heb et al gevonden, Het is Fats Waller
Nog meer vragen.... ?
quote:Ik ben iha. erg gecharmeerd van bassisten die het ..uhh.. 'whoomp-whoomp' niveau ontstijgen en afrekenen met de 'bas-solo' waarin je eigenlijk alleen maar waarneemt dát er een bassolo gespeeld wordt - je hoort wat 'gedoe' in het laag zonder te horen wát.
[..] Ook leuk voor degenen die van jazzbassisten houden [..]
Wat dat betreft is één van mijn favorieten een nummer uit de film Let's get lost over Chet Baker - ik heb het alleen op een teepje zonder de namen vd. nummers 
maar vlgs mij heet het nummer Zingaro - 't heeft iig. een latin feel, en een zingende zoemende bas die een te gekke solo speelt. Die opname bevat veel "Chet Baker sings" maar ook mooi instrumentaal werk en die hele mooie bass-sound. Zelfde 'cool style' als wat Chet later met de belgische meestergitarist Philipe Catherine en een bassist heeft gedaan (ook een trio zonder drums; te gekke opname die ik ook alleen op een teepje zonder tracklisting heb of de naam van de bassist - ik moet toch eens op zoek om te weten waar ik over lul ). Ook een hele mooie bass-sound & solo's; en Catherine speelt daar trouwens de koelste jazzgitaar solo's die ik ken.
Van NL bodem moet je trouwens het trio van trompettist Eric Vloeimans met cellist Ernst Reijseger (en afwisselend Harmen Fraanje op piano en Anton Goudsmit op gitaar) eens checken. Live gezien in A'dam, 'k denk niet dat er al opnamen van zijn. Vloeimans is IMHO één van de beste jazzmusici van NL. En Reijseger speelt te gek 'bas' op zijn cello, strijkt er ook vet op, speelt akkoorden en trommelt op de klankkast (eigenlijk het enige goeie voorbeeld van mijn eigen instrument dat ik ken).
[Dit bericht is gewijzigd door Philosocles op 17-12-2003 15:30]
quote:In dat geval moet je ook eens luisteren naar Niels-Henning Orsted Pedersen. Dat is denk ik wel één van de meest lyrisch solerende bassisten die ik gehoord heb. Ik heb een cd van Niels Lan Doky (Misty Dawn) waarop hij soleert in een bewerking van een zweeds volksliedje (Ach Värmland Du Sköna), dat is echt onbehoorlijk goed.
Op woensdag 17 december 2003 14:43 schreef Philosocles het volgende:Ik ben iha. erg gecharmeerd van bassisten die het ..uhh.. 'whoomp-whoomp' niveau ontstijgen en afrekenen met de 'bas-solo' waarin je eigenlijk alleen maar waarneemt dát er een bassolo gespeeld wordt - je hoort wat 'gedoe' in het laag zonder te horen wát.
quote:Ik zet ook nog even een cd'tje op.
Op woensdag 17 december 2003 13:23 schreef T-o-m-a-a-t het volgende:
Oja een tip. Houd a u b eens op met cd's kopen. Jazz moet op plaat. Das veel mooier hoor. Als jazz artiesten het op cd hadden gewild hadden ze de cd in de jaen 30 wel uitgevonden hoor
en als ik mooie oude hoezen wil zien ga ik hier wel even kijken
Hans Teeuwen, ik weet welk stukje je bedoelt maar heb geen idee van welke show dat was.
He's gone, gone, and nothin's gonna bring him back
http://www.monkzone.com/WEBCASTHTML.htm
en dta het nummer:
LISTEN TO A HOME RECORDING OF THELONIOUS MONK TRANSPOSING I'M GETTING SENTIMENTAL OVER YOU. . PART I (WORLD PREMIERE
quote:Oeh!
Op donderdag 18 december 2003 00:23 schreef fripper het volgende:[..]
hier
[
Kunstige hoesjes!
.
quote:Hij is goed die Kirk !
Op donderdag 18 december 2003 13:07 schreef Zander het volgende:
Iemand hier een beetje bekend met (Rahsaan) Roland Kirk? Ik had vanmorgen "Rip Rig and Panic" in de discman zitten, en dat klinkt zeer aangenaam. Maar wat zijn verder nog aanraders?
The inflated Tear en Domino behoren ook tot mijn favorieten.
Ik heb verder ook oa nog de 4 cd box 'Aces Back to Back' .
Daar staat ook een nummer op waar Kirk op 2 saxofoons tegelijktijdig 2 verschillende melodieen speelt. Zal vanavond even opzoeken van welke cd dat oorspronkelijk kwam.
Opnames van na ongeveer 1973 kun je beter overslaan. Na een herseninfarct had hij nog maar 1 werkende hand , waardoor hij nog maar 1 saxofoon kon spelen.
quote:Fats Domino?
Op donderdag 18 december 2003 13:34 schreef fripper het volgende:[..]
Hij is goed die Kirk !
The inflated Tear en Domino behoren ook tot mijn favorieten.
Deze week de cd-boer dan maar eens met een bezoekje vereren. Zoals andere mensen al eerder opmerkten zijn dit soort topics goed voor de cd-collectie, maar slecht voor de portemonnee.
Op mijn Rip, Rig and Panic-cd staat ook nog een ander Kirk-album, "Now please don't you cry, beautiful Edith". Bij sommige stukken had ik in eerste instantie niet eens door dat Roland Kirk zelf beide blazers tegelijk speelde.
He's gone, gone, and nothin's gonna bring him back
quote:Kirks Work
Op donderdag 18 december 2003 13:07 schreef Zander het volgende:
Iemand hier een beetje bekend met (Rahsaan) Roland Kirk? Ik had vanmorgen "Rip Rig and Panic" in de discman zitten, en dat klinkt zeer aangenaam. Maar wat zijn verder nog aanraders?
samen met Jack McDuff (hammondorgel), Kirk zelf is te horen met meerdere saxofoons tegelijk, altijd leuk natuurlijk
album swingt behoorlijk, maar het ligt er niet al te dik bovenop, vrij subtiel. Een echte aanrader, vraag me alleen af of je er gemakkelijk aan komt, ik heb 'em zelf in Concerto (A'dam) gehaald.
Miles Davis: "Mingus was something else, man. A pure genius. I loved him."
'Prepare Thyself to Deal With a Miracle' is zwaar georkestreerd.
Meestal heb ik het niet zo op Jazz met violen , maar dit is erg leuk.
'Rashaan Rashaan' is een live plaat, daar staat oa de medley op waar
hij verschillende melodieen door elkaar blaast.
Maar eigenlijk is alles wat ik ken tot 1973 goed , of op z'n minst bijzonder. Alleen de albums op Warner vanaf 1975 (zoals The Return of the 5000 Lb. Man, Kirkatron) zijn aanmerkelijk minder.
Voor hen die Kirk nog niet kennen , hier kun je een paar stukjes luisteren.
(en ja, ook hij heeft bij Mingus gespeeld, oa Mingus Oh Yeah )
01 Ella Fitzgerald & Duke Ellington - Howh High The Moon
02 Ella Fitzgerald & Duke Ellington - Satin Doll
03 Ella Fitzgerald - All The Things That You Are
04 Pat Metheny, Holland, Haynes - All the Things You Are
05 George Benson - All The Things You Are
06 Jazz/Dave Brubeck Quartet - How High The Moon
07 Gerry Mulligan & Chet Baker - How High The Moon
08 Stan Kenton - Stella By Starlight
09 Oscar Peterson - Stella By Starlight
10 John Coltrane - Just Friends
11 Art Pepper - Just Friends
12 Stan Getz - Lady bird
13 Duke Ellington & John Coltrane - In A Sentimental Mood
14 Etta James and Louie Armstrong - Dream A Little Dream Of Me
In dat eerste nummer zit een solo van 5 minuten van Ella haar stem alleen. Briljant. Wat een onwijze zangeres is dat toch. Die kan echt alles met haar stem. Laatste nummer is een lekker romantisch zwijmelnummer
Hoop dezelfde liedjes staan erin, komt omdat ik ze voor gitaarles heb gedaan.
The Jackie Mac Attack Live van Jackie McLean, een relatief nieuw (1993) album opgenomen in Nederland, dus die moeten we koesteren
Ook erg lekkere muziek uit min of meer dezelfde categorie:
Tones for Joans Bones van Chick Corea. Zijn debuutalbum als ik me niet vergis als leider. Joe Farrel onder andere te horen op tenor sax en dat klinkt errug aangenaam
Is iedereen hier bekend met Benny Maupin? Hij speelt allerlei blaasinstrumenten, waaronder de tenor en de sopraansaxofoon. Op de eerste is hij o.a. te horen samen met Chick Corea tijdens de IS Sessions (reissued door Blue Note met de bekende Connoisseur Series). Supergaaf album, alleen niet al te toegankelijk.
Op de sopraan is hij o.a. te horen samen met Herby Hancock op Headhunters (geen uitleg nodig ). Een veel te onbekende virtuoos
Miles Davis: "Mingus was something else, man. A pure genius. I loved him."
quote:Ah, daar hebben ze dus die naam weggejat.
Op woensdag 17 december 2003 12:56 schreef fripper het volgende:
Ik ken alleen 'The Real McCoy ' , en dat vind ik een prima plaat.
The Real McCoy was zo'n dance project in het begin van de jaren '90
* Beathoven zet John Coltrane - Spiral op
[Dit bericht is gewijzigd door Beathoven op 19-12-2003 16:46]
quote:draai meteen Countdown, supernummer
Op vrijdag 19 december 2003 16:19 schreef Beathoven het volgende:[..]
* Doff zet John Coltrane - Spiral op
Miles Davis: "Mingus was something else, man. A pure genius. I loved him."
quote:Volgens mij speelt hij ook nog op "Bitches Brew", basklarinet geloof ik. Wel een indrukwekkende cv in ieder geval.
Op vrijdag 19 december 2003 12:02 schreef Doff het volgende:
Is iedereen hier bekend met Benny Maupin? Hij speelt allerlei blaasinstrumenten, waaronder de tenor en de sopraansaxofoon. Op de eerste is hij o.a. te horen samen met Chick Corea tijdens de IS Sessions (reissued door Blue Note met de bekende Connoisseur Series). Supergaaf album, alleen niet al te toegankelijk.
Op de sopraan is hij o.a. te horen samen met Herby Hancock op Headhunters (geen uitleg nodig
He's gone, gone, and nothin's gonna bring him back
quote:Gooi 'm er zo ff voor, na Mr. P.C.
Op vrijdag 19 december 2003 16:54 schreef Doff het volgende:[..]
draai meteen Countdown, supernummer
quote:zeker indrukwekkend, daarom jammer dat hij toch zo onbekend is gebleven, Bitches Brew en Head Hunters zijn nou niet de slechtste albums
Op vrijdag 19 december 2003 16:55 schreef Zander het volgende:[..]
Volgens mij speelt hij ook nog op "Bitches Brew", basklarinet geloof ik. Wel een indrukwekkende cv in ieder geval.
Over het algemeen houd ik niet van de klank van een sopraansaxofoon, op een één of andere manier zie ik meteen de krulletjes van Kenny G voor me opdoemen, maar hoe Maupin dit instrument bespeelt op bijv. Head Hunters doet dit beeld behoorlijk veranderen
edit: ik stuit hier op een album van 'em samen met DeJohnette; The DeJohnette Complex, ziet er erg aantrekkelijk uit. Deze combi werkt getuige The IS Sessions prima
* Doff is blij want Bol heeft em
[Dit bericht is gewijzigd door Doff op 19-12-2003 17:14]
Miles Davis: "Mingus was something else, man. A pure genius. I loved him."
quote:22 januari is er trouwens een documentaire over Nina Simone bij de NPS. Schrijf 't alvast in je agenda..
Op woensdag 17 december 2003 14:09 schreef Bimmel het volgende:
In het algemeen hou ik zelf meer van instrumentale jazz, maar Nina Simone heeft toch wel een hoop mooie dingen op de plaat gezet.
Gaat goed met dit topic, trouwens, het loopt lekker vergeleken met deel I.
He's gone, gone, and nothin's gonna bring him back
quote:Haar timbre & timing zijn geweldig. Éen van mijn favorieten: Mood Indigo. Let op het 2e couplet: de drummer gaat tegen de maat in tot-ie ahw. niet meer kan.
Op zaterdag 20 december 2003 13:35 schreef Zander het volgende:
In het algemeen hou ik zelf meer van instrumentale jazz, maar Nina Simone heeft toch wel een hoop mooie dingen op de plaat gezet.
Maar ik vind Nina eigenlijk zeer onderschat als pianiste. Wat zo mooi is aan haar (solo) spel is dat ze er duidelijk 'Bachiaans' contrapunt doorheen weeft; dan gaat ze ook op de 1e en 3e tel zitten. Vervolgens klapt ze met een onvervalste blues-feel weer terug op de 2 en de 4. Ik vind sommige van haar solos echt juweeltjes.
Maar ze was meer dan dat, check ook I put a spell on you. De meeste versies zijn 'zeikversies' ivm. Screaming Jay Hawkin's origineel, maar Nina's 'zeikversie' mag er wezen. En de live-versie van Mississippi Goddamn, eigenlijk geen 'jazz' maar een protestnummer, luister & huiver.
quote:Billie, Ella, Nina, Louis en Glenn
Op zondag 21 december 2003 19:34 schreef T-o-m-a-a-t het volgende:
Summertime is ook een goed nummer van Simone
* zichzelf in lange zwarte avondjurk in de armen van een leuke meneer dansen ziet.
But the sun is eclipsed by the moon.
And Prince is still here!
quote:Zal 'm ook nog eens gaan luisteren, ik ben over het algemeen niet zo'n fan van vocalen in jazz maar er zijn uitzonderingen natuurlijk.
Op zondag 21 december 2003 19:34 schreef T-o-m-a-a-t het volgende:
Summertime is ook een goed nummer van Simone
Vind de Miles Davis versie van deze standaard tot nu toe nog steeds de meest zomerse van allemaal. De Charlie Parker uitvoering doet me b.v. wat meer aan de herfst denken.
quote:Heb deze opname vandaag weten te bemachtigen, erg mooi. Zonde dat het kennelijk ook het laatste Dolphy-concert is dat ooit is opgenomen.
Op zondag 7 december 2003 02:24 schreef fripper het volgende:
In het vorige Jazz topic was de naam van Eric Dolphy al eens gevallen.
Hij is vooral bekend van het album 'Out to Lunch' ...Van zijn laatste solo-periode in Europa zijn 2 opnames bekend :
- Naima (11 juni 1964 Frankrijk)
He's gone, gone, and nothin's gonna bring him back
Vandaag wel door de postbode voorzien van The complete Africa/Brass Sessions. Met Eric Dolphy naast de saxen ook in de rol van dirigent ...
He's gone, gone, and nothin's gonna bring him back
Ik heb mij waarschijnlijk onbewust laten leiden door het lezen van Miles Davis' autobiografie. Daarin meldt hij in een interview gezegd te hebben dat 'Dolphy plays as if someone is standing on his toe'. Helaas voor Miles werd die uitspraak pas na maanden in een tijdschrift afgedrukt - toen Dolphy net was overleden; en viel iedereen vervolgens over hem heen vanwege zijn vermeende ongevoeligheid. Maar hij had eigenlijk alleen -terwijl Dolphy nog leefde - eens 'grafisch' gezegd dat-ie dat hoekige spel (grote intervallen) niet zo mooi vond.
Nou, weet je wat? Ik ga eens Dolphy luisteren en jullie checken die Miles autobiografie - het was voor mij een uitermate boeiend stuk jazz-geschiedenis. Lees hem trouwens wel in het engels als het ff kan. Anders zit Miles alleen maar te vloeken ipv. coole dingen als motherfucker te zeggen.
Ach , en 40 jaar later zijn we natuurlijk ook wat meer gewend
quote:Nou roept 'smooth jazz' bij mij persoonlijk meer irritatie op dan moeilijk gefreak, maar goed..
De kunst is om de irritatiefactor zoveel mogelijk te vermijden. Per stijl - jazz is eigenlijk een verzamelnaam voor verschillende stromingen - is het heel goed mogelijk om een indeling te maken naar hoge of lage irritatiegraad. Grofweg ziet een verdeling van de belangrijkste stijlen er zo uit:Hoge irritatiefactor:
free jazz
hard bop
bebop
post-bopLage irritatiefactor:
smooth jazz
crossover jazz
cool jazz
vocale jazz
fusion
latin jazz
nu jazz
He's gone, gone, and nothin's gonna bring him back
Ik luister voornamelijk naar Hoge irritatiefactor-jazz.
Maar waarom de fusion bij de lage irritatiefactor staat snap ik niet .
Met m'n Mahavishnu Orchestra cd's kan ik vast een hoop mensen de gordijnen in jagen .
Ik moet zeggen dat mijn interesse in jazz eigenlijk gewekt werd door progrock-acts met jazz-invloeden, als Frank Zappa, Soft Machine, de eerste paar King Crimson-platen en ook inderdaad jaren 70 jazzrock en -funk. En een muziekleraar die me een beetje op het goede spoor heeft gezet, dat hielp ook wel. Misschien dat ik me daardoor nooit zo heb laten afschrikken door wat 'minder toegankelijke' klanken.
He's gone, gone, and nothin's gonna bring him back
quote:Deze heb ik vandaag gekocht bij de Boudisque / Ear & Eye jazzwinkel in Utrecht. Het was zelfs zo'n beetje de enige Roland Kirk - cd die ze daar _wel_ hadden. Zo maar eens ff opzetten.
Op donderdag 18 december 2003 14:49 schreef Doff het volgende:
Kirks Work
samen met Jack McDuff (hammondorgel), Kirk zelf is te horen met meerdere saxofoons tegelijk, altijd leuk natuurlijk
album swingt behoorlijk, maar het ligt er niet al te dik bovenop, vrij subtiel. Een echte aanrader, vraag me alleen af of je er gemakkelijk aan komt, ik heb 'em zelf in Concerto (A'dam) gehaald.
Hoop leuke kerst-aanbiedingen daar, trouwens. Veel Prestige en Blue Note in de uitverkoop, dus als jullie binnenkort in de buurt zijn..
He's gone, gone, and nothin's gonna bring him back
quote:Goede tip, is toch al één van m'n vaste zaken voor jazz. Eerst bij Boudisque om vervolgens ook nog even een stukje verderop bij Plato de kelder in te duiken.
Op dinsdag 23 december 2003 13:50 schreef Zander het volgende:
Hoop leuke kerst-aanbiedingen daar, trouwens. Veel Prestige en Blue Note in de uitverkoop, dus als jullie binnenkort in de buurt zijn..
Welke albums van Sun Ra zou jij aanbevelen?
[Dit bericht is gewijzigd door Scrutinizer op 23-12-2003 14:35]
Van de Sun Ra-albums die ik heb zijn mijn favorieten de 2-op-1 cds "Angels and demons at play / Nubians of Plutopia, "Sun Ra Visits Planet Earth / Interstellar Low Ways", "Fate in a Pleasant Mood / When Sun Comes Out" . "Space is the Place" is ook een classic. (het studioalbum dat zo heet, niet de filmsoundtrack, hoewel die ook best okee is). "The Singles Collection" is ook erg leuk, maar daar staat echt van alles op: jazz, doo-wop, blues, etc. De meeste van deze albums zijn z'n wat vroegere werk uit de jaren 50/60.
Die Sun Ra-catalogus is echt een onoverzichtelijke jungle, dus ik ken ook maar een fractie van alles wat er te krijgen is, maar in ieder geval kan ik bovenstaande platen allemaal wel aanraden.
[Dit bericht is gewijzigd door Zander op 23-12-2003 14:52]
He's gone, gone, and nothin's gonna bring him back
quote:Hoe ben je eigenlijk via de bovenstaande progrockacts o.a. de jazz-kant ingerold, welke artiesten, wat sluit er een beetje op aan? Ik heb zelf best een hoop muziek (steeds meer ook) met jazz-invloeden, maar de stap naar Jazz heb ik eigenlijk nooit gemaakt. er is zoveel, ik weet niet waar ik moet beginnen, het is eigenlijk net een beetje als Klassiek, alhoewel klassiek voor mij een hele hoge ontoegankelijkheidsfactor (veel hoger als bij Jazz) heeft om een of andere reden.
Op maandag 22 december 2003 22:48 schreef Zander het volgende:
Ik moet zeggen dat mijn interesse in jazz eigenlijk gewekt werd door progrock-acts met jazz-invloeden, als Frank Zappa, Soft Machine, de eerste paar King Crimson-platen en ook inderdaad jaren 70 jazzrock en -funk. En een muziekleraar die me een beetje op het goede spoor heeft gezet, dat hielp ook wel. Misschien dat ik me daardoor nooit zo heb laten afschrikken door wat 'minder toegankelijke' klanken.
Wat zijn dan de onvermijdelijke aanraders?
Brian Blade Fellowship - 'Red River Revel'
Medeski, Mirtin & Wood - Combustication
The Sorts - Contemporary Music
.... vind ik mooi!
ps: goeie binnenkomers zijn de verzamelcd's van Blue Note! 
quote:Yeah! "Shackman"[1996] en vooral "Uninvisible"[2002] zijn ook erg goed!
Op dinsdag 23 december 2003 20:14 schreef saladz het volgende:
Medeski, Martin & Wood - Combustication
.... vind ik mooi!
quote:
Op dinsdag 23 december 2003 18:18 schreef Vork het volgende:
Hoe ben je eigenlijk via de bovenstaande progrockacts o.a. de jazz-kant ingerold, welke artiesten, wat sluit er een beetje op aan? Ik heb zelf best een hoop muziek (steeds meer ook) met jazz-invloeden, maar de stap naar Jazz heb ik eigenlijk nooit gemaakt. er is zoveel, ik weet niet waar ik moet beginnen,
Ik herken dit zelf ook zeker wel, ik ben ook nog steeds bezig om een beetje grip te krijgen op alle 'grote' namen en 'belangrijke' platen binnen de jazz. Ik vind het ook altijd moeilijk om andere mensen zomaar iets aan te raden, want smaken verschillen, natuurlijk.
Maar ik denk, aangezien ik jouw ook smaak wel een beetje ken, dat je met Miles Davis' jaren 70-fusionwerk een erg aardige introductie te pakken hebt, en helemaal als je al vertrouwd bent met Zappa en Soft Machine. Zo is het bij mij in ieder geval gegaan.
"Bitches Brew" en In a silent way zijn min of meer essentiele titels, maar een wat minder bekende Miles Davis-cd die naar mijn smaak ook een erg goed overzicht geeft van zijn 'elektrische' periode, is Panthalassa, waarin een aantal jaren 70 Miles-klassiekers (imo) smaakvol opnieuw gemixed zijn, waardoor het wat moderner en frisser klinkt, maar dan zonder de originelen geweld aan te doen. Puristen hebben het niet zo op deze schijf, maar zelf heb ik er wel een aantal Miles Davis-fans mee weten te maken. Niet te verwarren met de cd 'Panthalassa: the remixes", die heel wat minder eerbiedig met het originele materiaal omgaat. En sommige puristen vinden 'elektrische jazz' sowieso al niks of in ieder geval niet 'echt', maar daar reken ik mezelf dus niet toe.
Vanaf dit punt kun je twee kanten op: veel 'bekende' namen uit de jazz van de afgelopen 40/50 jaar (o.a. Herbie Hancock, Chick Corea, John McLaughlin of Joe Zawinul, maar eerder ook bijv. John Coltrane en Cannonball Adderley) werden in eerste instantie bekend in de band van Miles Davis en begonnen vervolgens hun eigen groepen of ensembles. Als je meer de modernere jazzrock / fusion-kant op wil, dan zijn bands als Weather Report, Mahavishnu Orchestra, Return to Forever en het jaren 70-werk van Herbie Hancock met de Headhunters min of meer 'verplichte' kost. Al moet ik zeggen dat de kwaliteit van die albums naar mijn smaak ook vaak wisselend is, dus de Allmusic Guide raadplegen voordat je iets koopt, dat kan zeker geen kwaad. Ik ben het niet altijd met de waarderingen daar eens, maar over het geheel genomen kun je zo de essentiele platen er wel uitpikken.
Ga je iets meer terug in de tijd, zeg maar vanaf halverwege de jaren 50 tot halverwege de jaren 60, dan kom je weer uit bij grootheden als John Coltrane, Charles Mingus, Sonny Rollins, Ornette Coleman, Thelonious Monk etc, al waren veel van deze namen jaren later ook nog steeds actief. In ieder geval wordt "Kind of Blue" van Miles Davis ook als een "verplichte" klassieker beschouwd, en verder staan er in dit topic en deel I ook nog een flink aantal album-tips.
En zodra je daar weer een beetje grip op hebt, dan kun je je weer in nog 'oudere' stijlen gaan verdiepen, maar eerlijk gezegd schort het bij mij zelf ook een beetje aan gedegen kennis van de jazz van voor 1950.
Het hangt denk ik ook van je voorkeur voor bepaalde instrumenten af: ik hou bijvoorbeeld veel van gitaarjazz (bijv. Wes Montgomery of Grant Green) en pianotrio's (bijv. Bill Evans Trio of Oscar Peterson), terwijl andere mensen juist misschien meer op bezettingen met veel blazers gericht zijn. Je moet, denk ik, ook een beetje voor jezelf uitzoeken welke klanken en bezettingen je het meeste aanspreken. Van vocale jazz weet ik bijv. weer vrij weinig, omdat dat toch wat minder mijn 'ding' is. In ieder geval is de Allmusic Guide ook hier weer een handig hulpmiddel.
Hmm, het is, vrees ik, een beetje een verwarrend ipv verhelderend verhaal geworden, maar ik hoop toch dat je er iets aan hebt. En natuurlijk mogen andere mensen (graag!) het nog verder aanvullen. Titels van jazzplaten die ik zelf verder goed vind, en natuurlijk nog de tips van anderen, kun je verder nog terugvinden in dit topic en in deel I. Hopelijk helpt het iig een beetje.
He's gone, gone, and nothin's gonna bring him back
Ik ben zelf als prille jazz-liefhebber nu voornamelijk bezig met Coltrane en Coleman. Ik heb niet een soort 'guide' gevolgd om bekend te raken met jazz, in plaats van (verstandig) eerst de temperatuur van het water te voelen met m'n tenen en van daaruit maar zien hoe verder te gaan, heb ik, met kleding nog aan, een blinde duik in het diepe genomen door meteen met de vrij zware free jazz periode van Coleman te beginnen. In eerste instantie schrok ik daar erg voor terug, maar het wende wel en ik ontwikkelde er een 'speciaal oor' voor. Van daaruit was luisteren naar minder hektische jazz een stuk gemakkelijker. Achteraf gezien had ik echter beter zo'n 'guide' kunnen volgen, volgens mij krijg je dan ook een beter begrip voor de reacties die de ontwikkelingen van de jazz bij mensen van die tijd losmaakten.
Ik denk dat het wel scheelt als je zelf muzikant bent en wat kennis hebt van de theorie, de meeste jazz reviews die ik lees kan ik dan nog wel volgen, maar ik zou zelf nooit zo'n soort recensie kunnen schrijven omdat ik niet met muzikantenoren naar zo'n plaat luister.
Kennen jullie het gedicht van Jules Deelder "Jazz is"
quote:
Jazz is...Jazz is. Jazz leeft. Gebeurt. Beweegt. Jazz neemt. Jazz geeft. Jazz weet. Jazz spreekt. Jazz doet. Jazz laat. Jazz komt. Jazz gaat. Uniek. Muziek. Van vlees en bloed. Jazz waagt. Jazz wint. Breekt baan. Jazz bonkt. Jazz staat. Jazz valt. Is overal. Ontroert. Verwarmt. Grijpt bij de keel. Jazz knettert. Knalt. Ontketent. Heerst. Jazz heelt. Jazz zuivert. Lichaam. Geest. Jazz swingt. Jazz vecht. Is waar. Is echt. Geen loze kreet. Geen leeg gebaar. Jazz werkt. Versterkt. Ontwapent. Toont. Jazz laaft. Jazz loont. Is water. Brood. Jazz lacht. Jazz huilt. Jazz in. Jazz uit. Legt bloot. Daagt uit. Jazz kookt. Jazz bruist. Jazz troost. Jazz bijt. Jazz bloedt. Heeft schijt. Is zwart. Is wit. Is rood. Niet grijs. Jazz vloekt. Jazz moet. Verbroedert. Zoekt. Jazz vindt. Jazz wijst. Jazz schokt. Jazz eist. Jazz hoog. Jazz laag. Jazz voor. Jazz na. Jazz rookt. Jazz jaagt. Is eigen baas. Vereent. Verzoent. Begeestert. Woedt. Bevrijdt. Bewijst. Begrijpt. Vervoert. Jazz spreidt. Jazz sluit. Bezielt. Verrijkt. Geeft hoop. Verblijdt. Jazz shittert. Glanst. Jazz flitst. Jazz danst. Verhit. Zweept op. Bemint. Verleidt. Jazz roept. Jazz voelt. Jazz groeit. Jazz bloeit. Jazz blaakt. Jazz blijkt. Betovert. Geilt. Jazz ademt. Zweet. Jazz fluistert. Schreeuwt. Ontmaskert. Snijdt. Jazz glijdt. Jazz sluipt. Jazz slijpt. Jazz spuit. Jazz klinkt. Jazz dwingt. Jazz lonkt. Jazz blinkt. Jazz vraagt. Jazz raakt. Verlost. Verbaast. Viert feest. Verklaart. Is bitter. Zoet. Is hot. Is cool. Jazz ijlt. Vooruit. Voorbij. Ver weg. Dichtbij. Paraat. Bereid. Op weg. Altijd. Jazz was. Jazz is. Jazz blijft.
Veel luisterplezier in jazz gaat (voor mij) ook zitten in de manier waarop een bepaalde muzikant een 'jazzstandard' interpreteert. Als je een beetje bekend bent met de accoordenschema's van (ik noem maar iets) "Summertime", "So What" of "Giant Steps", dan is het ook juist weer interessant om te zien hoe verschillende muzikanten dat schema weer hun eigen invulling geven. Aan de andere kant moet ik mezelf soms ook wel weer dwingen om niet al te analytisch te luisteren en gewoon van de muziek te genieten, maar dat 'probleem' heb ik met alle muziek die ik luister, niet alleen met jazz.
Wat betreft de omvangrijke discografieen: ik probeer wel zo veel mogelijk albums op 'bekende' platenlabels te kopen en 'vage' uitgaves een beetje te vermijden. Op de een of andere manier zijn van veel opnames de auteursrechten raar verdeeld, waardoor je dezelfde opnames vaak ook onder letterlijk tientallen verschillende titels aantreft, en vaak is de geluidskwaliteit dan ook vrij dubieus. Aan de andere kant zijn sommige goede opnames weer alleen maar op obscure labels te krijgen, dus dat maakt het er allemaal niet eenvoudiger op.
Zow, ik zit wel lekker op de praatstoel, vanavond Ik ben zelf ook meer liefhebber dan expert, trouwens, dus vrijwel alles wat ik schrijf is meer een mening dan een feit.
He's gone, gone, and nothin's gonna bring him back
quote:Ja, dat ken ik.
Op dinsdag 23 december 2003 23:35 schreef T-o-m-a-a-t het volgende:
- even terzijde -Kennen jullie het gedicht van Jules Deelder "Jazz is"
[..]
. Het volgende "gedicht" gaat ook over Jazz.quote:Briljant.
Jazz.I like being fucked up, it suits me.
.
quote:Ja, gaaf. Ik ben ook een keer naar een theatervoorstelling van Deelder geweest, en toen speelde hij in de pauze met z'n jazzcombo. Zelf zat 'ie achter de drumkit, en in z'n bundels met korte verhalen schrijft hij ook regelmatig over jazz. Hij heeft trouwens ook een mooi kort verhaal over zijn ontmoeting met Jimi Hendrix geschreven (al weet ik niet of het nou feit of fictie is, maar wel leuk om te lezen).
Op dinsdag 23 december 2003 23:35 schreef T-o-m-a-a-t het volgende:
- even terzijde -Kennen jullie het gedicht van Jules Deelder "Jazz is"
Gave vent. Ik geloof dat er niet zo lang geleden ook twee jazz- verzamelcds zijn uitgekomen die door hem zijn samengesteld. Schijnen de moeite waard te zijn, maar ik heb ze zelf nog niet gehoord. Hij is wel duidelijk een kenner en liefhebber.
He's gone, gone, and nothin's gonna bring him back
quote:Ah, Trio Me Reet.
Op dinsdag 23 december 2003 23:49 schreef Zander het volgende:
[..]
Ja, gaaf. Ik ben ook een keer naar een theatervoorstelling van Deelder geweest, en toen speelde hij in de pauze met z'n jazzcombo.
quote:en hoe vind je 'em?
Op dinsdag 23 december 2003 13:50 schreef Zander het volgende:[..]
Deze heb ik vandaag gekocht bij de Boudisque / Ear & Eye jazzwinkel in Utrecht. Het was zelfs zo'n beetje de enige Roland Kirk - cd die ze daar _wel_ hadden. Zo maar eens ff opzetten.
Miles Davis: "Mingus was something else, man. A pure genius. I loved him."
Toevallig heb ik Weather Report en Mahavishnu Orchestra in de te-downloaden-wachtrij staan, waarvan ik van de laatst genoemde al enkele bijzonder goed in de smaak vallende dingen heb gehoord.
Ik denk sowieso dan ik wel aan de Coltrane en de Miles Davis moet gaan geloven, maar dat kan niet afgedaan worden als een schande. Het wordt een mooie kerst, maar niet voor m'n computer, die gaat het zwaar krijgen
Vergeet je Thelonious Monk niet!!
En nog iets
Je kan beter kopen weet je wel. Op zon mooie grammafoon plaat
Downloaden is vies 
quote:Helemaal mee eens, maar als ik alles waar ik nu wil luisteren, wil ontdekken en wil horen zou moeten gaan kopen dan heb ik het slaris van een AH topman nodig en helaas ik moet het nu doen met een stagevergoeding dus dan wordt het downloaden, downloaden downloaden en bij de eerstvolgende gelegenheid dat ik geld heb komt de denkbeeldige nog-aan-te-schaffen lijst weer tevoorschijn die ervoor zorgt dat ik altijd over mijn te besteden budget heen ga omdat ik zo nodig weer niet kan kiezen. En dan te bedenken dat ik sinds vandaag nu ook de perfecte locatie heb gevonden voor al die wazige electronica die anders nooit te vinden valt.
Op woensdag 24 december 2003 23:12 schreef T-o-m-a-a-t het volgende:
Pssst VorkVergeet je Thelonious Monk niet!!
En nog iets
Je kan beter kopen weet je wel. Op zon mooie grammafoon plaat
Downloaden is vies
Ooit komt het goed tot die tijd, moet ik maar een loterij zien te winnen ofzo.
Ps. Ik heb geen speler voor die mooie grammafoon platen, dus aanschaffen is een beetje zinloos.
Das de romantiek he. Toch voorelkaar krijgen om die platen te kopen.
Al is het tamelijk gewaagd om zulke dingen te gaan lopen roepen in een Jazz-topic
quote:Ik luister ook voornamelijk naar jaar Jazz uit de jaren 50 en 60. Ik heb wel wat uit de jaren daarvoor, ik heb me daarbij voornamelijk laten leiden door wat over het algemeen worden beschouwd als belangrijke opnames.
Op dinsdag 23 december 2003 22:53 schreef Zander het volgende:[..]
En zodra je daar weer een beetje grip op hebt, dan kun je je weer in nog 'oudere' stijlen gaan verdiepen, maar eerlijk gezegd schort het bij mij zelf ook een beetje aan gedegen kennis van de jazz van voor 1950.
[..]
Hmm, het is, vrees ik, een beetje een verwarrend ipv verhelderend verhaal geworden, maar ik hoop toch dat je er iets aan hebt. En natuurlijk mogen andere mensen (graag!) het nog verder aanvullen. Titels van jazzplaten die ik zelf verder goed vind, en natuurlijk nog de tips van anderen, kun je verder nog terugvinden in dit topic en in deel I. Hopelijk helpt het iig een beetje.
Wat er nu aan opnames uit de vroege periode beschikbaar is, is behoorlijk gelimiteerd door de technische mogelijkheden.
Jazz is ontstaan rond 1900, maar pas in 1917 zijn de eerste 78 toeren opnames van jazz gemaakt door de Original Dixieland Jazz Band. Van de eerste 20 jaar zijn bijna geen opnames. Door de gebrekkige opnamestudio's uit die tijd was het niet goed mogelijk om drums op te nemen, dus meestal werden de drums bij een plaatopname vervangen door bijvoorbeeld een banjo. Daar kwam bij dat een 78 toeren plaat maar ongeveer 3 1/2 minuut muziek kon bevatten, dus van langere nummers zijn geen opnames. Die 3 1/2 minuut zou een standaard maat blijven tot rond 1950.
Veel van die oude opnames zijn tientallen keren opnieuw uitgegeven, dus cd-titels moet je maar als voobeeld zien. Er zijn vaak meer cd's met de zelfde opnames.
Veel van de opnames uit de jaren 20 vallen onder de 'New Orleans Jazz'
Uit 1923 zijn opnames verkrijgbaar als King Oliver Creole Jazz Band - The complete set
Op deze opnames spelen oa King Oliver ( cornet en sax ) , Johnny Dodds ( clarinet ) en Louis Armstrong ( cornet ).
Daarna ging Louis Armstrong solo, als je iets koopt aan jaren 20 jazz moet je hier beginnen.
Met de Hot 5 en Hot 7 maakte hij opnames van 1925 tot 1928.
Er is in 2000 een dure 4cd box verschenen met alle opnames (The Complete Hot Five and Hot Seven Recordings) maar het kan met wat zoeken ook goedkoper.
Een andere belangrijke naam uit deze periode is pianist Jelly Roll Morton.
Zijn bewering dat hij de jazz persoonlijk heeft uitgevonden is waarschijnlijk schromelijk overdreven,
maar hij heeft wel erg mooie dingen gedaan.Het beste werk is verzameld op de Centennial box.
In de periode 1928 tot 1945 valt de muziek voornamelijk onder de noemer Swing of Big Band.
Belangrijke namen zijn Fletcher Henderson, Count Basie , Duke Ellington, Benny Goodman en Glenn Miller. Voornamelijk grote orkesten die dansmuziek spelen. Ik ken er niet veel van.
Begin jaren 40 onstaat de bebop muziek. Door een staking bij de amerikaanse platenmaatschappijen, die enige jaren duurde, zijn er helaas uit de begintijd vrijwel geen opnames.
De opnames van gitarist Charlie Christian bij Bennie Goodman behoren tot de vroege bop.
Andere bekende bebop opnames uit de periode 1944-1950 zijn van Charlie Parker, Dizzy Gillespie, Thelonious Monk, Max Roach en Bud Powell :
Charlie Parker - the Complete Dial Masters
Charlie Parker - the Complete Savoy Masters
Dizzy Gillespie - The complete RCA Victor recordings
Thelonious Monk- Genius of Modern Music, Vol. 1 en 2
Ook de meeste Verve opnames van Charlie Parker zijn zeer behoorlijk.
Na 1950 ontstaan oa de Hard bop en de cool jazz. Bovendien zijn er dan lp's , waardoor er ook langere opnames gemaakt worden.
En dan zijn we weer ongeveer bij het verhaal van Zander terug ...
[Dit bericht is gewijzigd door fripper op 25-12-2003 10:00]
quote:
Op dinsdag 23 december 2003 22:53 schreef Zander het volgende:[..]
Ik herken dit zelf ook zeker wel, ik ben ook nog steeds bezig om een beetje grip te krijgen op alle 'grote' namen en 'belangrijke' platen binnen de jazz. Ik vind het ook altijd moeilijk om andere mensen zomaar iets aan te raden, want smaken verschillen, natuurlijk.
Mooit stuk Zander
Ik zal hier ook maar eens neerplanten hoe ik er toe kwam.
Wie mijn posts wel eens tegenkomt zal het niet verbazen dat ik uit de wereld van de Progessieve Rock kom en dus bands als King Crimson, oude Genesis, Yes, Dream Theater en noem maar op adoreer.
Via het Genesis-spoor kwam ik bij Brand X uit, maarja, daar liep het min of meer dood en hoe kwam ik verder?
Op een gegeven moment was er een Hackett-CD uit Japan (live) met de prachtige sticker waarop oa stond "ex-members from ... Weather Report". De oorzaak was Chester Tompson. Naja, ik was al een beetje jazzy door Frank Zappa, Hatfield en Soft Machine onder andere, dus toch maar proberen. Ik kwam "Mysterious Traveler" tegen in digipack en mede door de mooie verpakking meegenomen. Beviel wel, ondanks het wennen aan de muziek. Daarna Heavy Weather meegenomen en die beviel al prima natuurlijk. Door diverse links met bands kwam ik onder andere bij Return to Forever en Keith Jarret. Via die weg was de zijstraat naar Miles Davis een voor de hand liggende afslag. Ik had eerder al een keer zitten luisteren naar "Kind of Blue" maar dat beviel niet en viel zwaar, het was te anders dan waar ik normaal naar luisterde, mede door de ritmesectie. Deze keer "Biches Brew" meegenomen en daar viel het kwartje al redelijk snel. Door die weg kwam ik bij Mahavishnu Orchestra, Coltrane en noem maar op.
Wat Summo zegt herken ik wel. Ik heb inmiddels wel van Davis een goed overzicht, maar dat komt mede doordat er maar een paar labels in het spel zijn (Columbia natuurlijk), bij andere artiesten is het moeilijker imho, maar ik kom er wel
Improv: Rich Tapestry of Life
Heb me er toen nooit echt in verdiept zoals met klassieke muziek en ben het nu langzaam aan het uitbreiden.
Af en toe een paar cd'tjes kopen, voornamelijk de bekende titels die hier op het forum voorbijkomen en aan de hand van John Zorn en vanaf hem met personen met wie hij gewerkt heeft. Een web dat in het midden begint en zich steeds verder uitbreidt. Op het moment spreekt dat soort werk me meer aan, maar op z'n tijd kan ik ook erg genieten van John Coltrane en Miles Davis van wie klassiekers als Giant Steps (Coltrane), Blue Train (Coltrane), My Favorite Things (Coltrane) en Kind of Blue (Davis) ook hier in de kast liggen. Maar ook cd's van Herbie Hancock, Dave Brubeck, Michel Petrucianni en Bill Evans (het meeste op aanraden van Zander) zijn hier terug te vinden.
Echt veel is het nog niet, maar dat komt vanzelf wel.
quote:uitstekende post!
Op donderdag 25 december 2003 00:32 schreef fripper het volgende:...
Dit zou eigenlijk de openingspost van het volgende jazztopic moeten worden
quote:Deze gevonden
Op maandag 22 december 2003 18:12 schreef Zander het volgende:[..]
Heb deze opname vandaag weten te bemachtigen, erg mooi. Zonde dat het kennelijk ook het laatste Dolphy-concert is dat ooit is opgenomen.
quote:En vandaag ook de autobiografie van Miles gekocht. En welke Eric Dolphy cd gaat het worden , Philosocles ??
Op maandag 22 december 2003 19:41 schreef Philosocles het volgende:Nou, weet je wat? Ik ga eens Dolphy luisteren en jullie checken die Miles autobiografie - het was voor mij een uitermate boeiend stuk jazz-geschiedenis. Lees hem trouwens wel in het engels als het ff kan. Anders zit Miles alleen maar te vloeken ipv. coole dingen als motherfucker te zeggen.
quote:Ja, ik vind het een erg genietbare cd, al vind ik de composities op zich niet zo enorm bijzonder. Op "Rip Rig and Panic" steken de meeste composities echt ingenieus in elkaar, terwijl de meeste nummers op deze cd gewoon 'standaard' blues-schema'tjes zijn. Maar het klinkt allemaal lekker en er wordt goed gespeeld, dus ik ben wel blij met deze aanschaf.
Op woensdag 24 december 2003 22:54 schreef Doff het volgende:
en hoe vind je 'em?
Hulde aan fripper voor zijn informatieve post over de beginjaren van de jazz.
He's gone, gone, and nothin's gonna bring him back
quote:Ik geloof Far Cry om er 'in te komen'. Het zou kunnen dat de les 'Jazz voor beginners' uit een post van Zander van toepassing is ivm. het omzeilen van de irritatiefactor in het begin.
Op zaterdag 27 december 2003 16:32 schreef fripper het volgende:
[..] En vandaag ook de autobiografie van Miles gekocht. En welke Eric Dolphy cd gaat het worden , Philosocles ??
Ik kwam erbij omdat de eerste google hit op Eric Dolphy 2 solo's van die plaat gaf en die bevallen wel. Inclusief transcripties trouwens. Deze pagina geeft me het idee dat het inderdaad wel een goeie is om mee te beginnen.
ontzettend lekkere stem heeft ze
Zelf kom ik met de vocale jazz nog niet veel verder dan Frank Sinatra, Louis Armstrong en Billie Holiday.
.
quote:Ik weet het zelf eigenlijk ook niet goed. Heeft iemand aanraders? Zoals al eerder hier aan bod is geweest, is Ken Burns' documentaire iig ook op DVD te koop, al hangt daar (helaas) wel een stevig prijskaartje aan.
Op maandag 29 december 2003 15:44 schreef Seborik het volgende:
Wat voor dvd's zijn er dan over jazz?
Deze DVD lijkt mij bijv. wel wat.
He's gone, gone, and nothin's gonna bring him back
Een andere goede cd die ik recent heb aangeschaft in dit genre is "The Placebo Sessions" van de Belgische toetsenist Marc Moulin. Ook opnames uit de jaren 70, ik vind het een zelf beetje lijken op Soft Machine circa Third en Fourth, maar dan met wat meer funk-invloeden en vette drums. Er is zelfs beeldmateriaal van deze gasten bewaard gebleven. Surf naar http://www.allphon.com/ en klik op nieuws..
[Dit bericht is gewijzigd door Zander op 29-12-2003 17:38]
He's gone, gone, and nothin's gonna bring him back
quote:Niet zo obscuur hoor, het was toch de band rond Odeon Pope? Met Alphonso Johnson op basgitaar.
Op maandag 29 december 2003 17:25 schreef Zander het volgende:
Gisteren trouwens een erg goede cd van iemand geleend: "The Funkiest Band You've Never Heard" van Catalyst, een vrij obscure fusionband uit de jaren 70.
Ik heb vandaag de nieuwe van George Duke gekocht. Moest er wel even over nadenken, het is een nogal wisselvallig/stuurloos album. Het nummer "Ten Mile Jog" heeft me over de streep getrokken, daarin laat Christian McBride even horen dat hij ook op een basgitaar lekker uit de voeten kan.
Christian McBride is trouwens ook als electrisch bassist te horen op The Philadelphia Experiment, ook wel een aardige cd (waar heel toevallig ook twee Catalyst-covers op staan. 
)
He's gone, gone, and nothin's gonna bring him back
) aan. Allemaal van het label Black Lion. Ik zal er een paar met jullie delen
Sfeervolle, veelzeggende zwartwitplaten die al een reden opzich vormen om het album te kopen , jammer dat ze bijna allemaal lastig tot niet verkrijgbaar zijn.
Ik heb via bol.com wel Grand Max van Charles Tolliver kunnen bestellen. Ik ken hem niet goed, maar zijn verschijning op een album van Jackie McLean (Jacknife) heeft me doen overtuigen. Ik ben benieuwd!
[Dit bericht is gewijzigd door Doff op 29-12-2003 23:20]
Miles Davis: "Mingus was something else, man. A pure genius. I loved him."
Weet jullie binnen deze stijl goede albums?
quote:Als dit de enige eis zou zijn zou ik denken aan Headhunters van Herbie Hancock
Op maandag 29 december 2003 22:33 schreef teknomist het volgende:
Ik kick op jazzfunk met fluiten
.Klinkt jazz-funk niet al snel eerder licht dan heel zwaar?
Miles Davis: "Mingus was something else, man. A pure genius. I loved him."
quote:Misschien moet ik het woordje 'funk' weglaten. HH is niet echt wat ik bedoel. Luister maar eens naar DJ Food en je snapt wat ik bedoel.
Op maandag 29 december 2003 23:09 schreef Doff het volgende:[..]
Als dit de enige eis zou zijn zou ik denken aan Headhunters van Herbie Hancock
Klinkt jazz-funk niet al snel eerder licht dan heel zwaar?
Het klinkt als donkere jazz en komt dicht in de buurt van de soundtrack van bijvoorbeeld "Dirty Harry"
quote:Ik ken DJ Food en de soundtrack van Dirty Harry niet (al is me dat denk ik wel duidelijk
Op maandag 29 december 2003 23:12 schreef teknomist het volgende:[..]
Misschien moet ik het woordje 'funk' weglaten. HH is niet echt wat ik bedoel. Luister maar eens naar DJ Food en je snapt wat ik bedoel.
Het klinkt als donkere jazz en komt dicht in de buurt van de soundtrack van bijvoorbeeld "Dirty Harry"
), maar als ik aan heel donkere house denk met een beetje jazzinvloed denk ik aan Laurent Garnier, een Franse DJ met heel wat zware basses en lange, mysterieuze tunes. Errug leuk, aanradertje is 'Man with a red face'.
Miles Davis: "Mingus was something else, man. A pure genius. I loved him."
[Dit bericht is gewijzigd door teknomist op 29-12-2003 23:57]
Ik heb trouwens wel het een en ander van Amon Tobin en 1 cd van DJ Food, en de Dirty Harry anthology heb ik ook. Ik ga eerst ff nog luisteren naar dat andere linkje.
He's gone, gone, and nothin's gonna bring him back
quote:---
Op maandag 29 december 2003 23:38 schreef Zander het volgende:
Pff, 64 mb.. it better be worth it.
[Dit bericht is gewijzigd door teknomist op 29-12-2003 23:57]
Nu nog ff luisteren.
He's gone, gone, and nothin's gonna bring him back
quote:Ik had er nooit van gehoord, maar de filmpjes waren inderdaad leuk . Moeilijk voor te stellen dat Marc Moulin later in Telex heeft gespeeld. Da's toch wel erg foute andere muziek, voor zover ik het mij herinner.
Op maandag 29 december 2003 17:25 schreef Zander het volgende:
Een andere goede cd die ik recent heb aangeschaft in dit genre is "The Placebo Sessions" van de Belgische toetsenist Marc Moulin. Ook opnames uit de jaren 70, ik vind het een zelf beetje lijken op Soft Machine circa Third en Fourth, maar dan met wat meer funk-invloeden en vette drums. Er is zelfs beeldmateriaal van deze gasten bewaard gebleven. Surf naar http://www.allphon.com/ en klik op nieuws..
quote:Ik heb helemaal geen jazz op dvd. Als je op zoek bent naar oudere jazz (jaren 60) kom je vooral veel documentaires tegen. Da's dus vaak veel geklets en te weinig muziek.
Op maandag 29 december 2003 15:44 schreef Seborik het volgende:
Wat voor dvd's zijn er dan over jazz?Zag wel dvd's van John Zorn op ebay, maar dat zijn vast bootlegs...
Vaak is er ook gewoon geen beeldmateriaal. Van Charlie Parker bijvoorbeeld zijn twee stukjes film van ongeveer een minuut bekend. Een van de twee heeft zelfs ook nog geluid.
Van het meer recente werk zijn waarschijnlijk wel betere dvd's te vinden. Maar daar ben ik dan weer wat minder in thuis.Van Miles Davis zie ik alleen maar dvd's uit de jaren 80 en 90, maar niks ouds.
Via internet zijn wel Amerikaans dvd's te koop, die mischien interessanter zijn. Maar dan loop je weer tegen regiokodes en zo aan.
Oh wacht, het is nu alweer in iets anders overgegaan... hmm, deze mix zit wel goed in elkaar dan.
He's gone, gone, and nothin's gonna bring him back
quote:Een geniale mix van een deephouse-God
Op maandag 29 december 2003 23:59 schreef Zander het volgende:
Het eerste nummer herken ik niet, maar het nummer dat begint op 17:30 is "Shh/Peaceful" van Miles Davis, staat op "In a silent way". Die kun je alvast op je lijst zetten.Oh wacht, het is nu alweer in iets anders overgegaan... hmm, deze mix zit wel goed in elkaar dan.
Maar een nummer dat rond 30:00 begint... hoe moet ik dat nu classificeren? Openingsnummer btw ook.
Zit er trouwens wel met plezier naar te luisteren, dus sorry dat ik je ook niet beter kan helpen.
He's gone, gone, and nothin's gonna bring him back
Dus ik kan me wel voorstellen dat je dat gevoel hebt.
edit : sinds vandaag ook in het bezit van Deaf Dumb Blind
[Dit bericht is gewijzigd door fripper op 30-12-2003 16:56]
Ornette Coleman's muziek heeft de reputatie moeilijk te zijn maar dat valt (bij deze plaat) heel erg mee.
Die Coleman-plaat is inderdaad ook zeker de moeite waard, en inderdaad niet eens zo ontoegankelijk als je het vergelijkt met bijv. de lp "Free Jazz".
He's gone, gone, and nothin's gonna bring him back
quote:Ah, deze heb ik vandaag nog beluisterd. Coleman is zonder meer een van m'n favoriete Jazz artiesten, en ook waar ik het meest van heb. Andere Coleman titels die erg de moeite waard zijn, zijn "This is Our Music" (een van de andere vroege klassiekers), "Free Jazz" natuurlijk, de twee "At the Golden Circle" albums (free jazz door het Coleman trio op z'n best, en magistraal gebruik van viool door de man zelf), "Science Fiction" (een briljant album met erg veel verschillende texturen, als een muzikale dierentuin) en "Tone Dialing" (uit z'n jazz-funk fusion periode met Prime Time).
Op dinsdag 30 december 2003 11:28 schreef Mahavishnu het volgende:
Nog een aanrader: The Shape of Jazz to Come van Ornette Coleman uit 1959.
quote:Ik kan zo snel geen live cd vinden met Ole, dus dat zal waarschijnlijk alleen een radio-opname zijn. Er is wel een live cd uit 92 ( Crescent with Love ). Daarop speelt hij oa een aantal stukken van Coltrane.
Op dinsdag 30 december 2003 21:53 schreef Zander het volgende:
Ik ben geen kenner van Pharoah Sanders' solo-werk (en ik moet eerlijk zeggen dat zijn spel op sommige Coltrane-platen mij ook een beetje afschrikt om zijn solo-catalogus eens dieper uit te spitten), maar ik hoorde laatst een opname van een live-concert uit 1994 waarin hij een geweldige versie speelde van John Coltrane's "Ole". Die hele show was erg goed, trouwens, weet alleen niet of het van een cd afkwam of alleen een radiouitzending was.
Volgens allmusic is dit inderdaad meer in de stijl van het oude Coltrane werk. Klink wel als een leuke cd om eens achteraan te gaan.
quote:Ik heb nog nooit naar iets van Alice C geluisterd, dus dit zou een mooie zijn om mee te beginnen .
Verder vind ik zijn spel op Alice Coltrane's "Journey in Satchidananda" (sp?) ook wel erg aangenaam.
Als je ooit nog eens luisteren naar Sanders begin dan bij Karma. Hierop staat het 32 minuten durende "The Creator Has a Master Plan" , wat later nog opgenomen is door King Crimson Maar het is inderdaad af en toe wel erg chaotische muziek.
quote:Komende zaterdag goede jazz in de wijnhaven te Delft: mr. Luca.
Op maandag 15 december 2003 21:42 schreef Evariste_Galois het volgende:
Ok, live Jazz in Utrecht, Amsterdam, Den Haag, Leiden en Delft, waar moet ik zijn ?
Misschien ook wel iets voor de kruithuis muziekmeet...
He's gone, gone, and nothin's gonna bring him back
1. ELLA & LOUIS (Verve 2352 070)
2. ELLA & BASIE "On the sunny side of the street" (Verve)
3. ELLA SINGS GERSHWIN (Metro records)
4. ELLA SINGS GERSHWIN vol. 2 (Metro records)
5. A Tisket a tasket (discofoon)
6. Ella Fitzgerald (impact)
7. The best of ella (Brunswick goldenaces)
8. Newport jazz festival, Live at Carnegie hall july 5,1973 (CBS)
9. Ella wishes you a swinging christmas (Verve)
quote:Nou, speel hier dan maar een solootje over als het echt in de stemming (no pun intended) moet zijn:
Op donderdag 1 januari 2004 21:31 schreef Summoner het volgende:
Een jazzy nieuwjaar met veel nuttige improvisaties gewenst!
quote:Ik ga inderdaad maar es ff oefenen (was immers één van m'n goede voornemens) - hoewel voor mij vanavond 'All of me' op het program staat.
VERSE:
(A) No more cham (Bm7)pagne
And the fireworks are through
Here we are (D)
Me and you (A/C#)
Feeling lost (Bm7)
And feeling blue (E9sus4)
It's the (A) end
Of the party (Bm7b5)
And the (A/C#) morning seems so (C#7) grey
So unlike (D)
Yesterday (A/C#)
Now's the (Bm7) time for us to say (Esus4) (E)CHORUS:
Happy new (A) year Happy new (C#7) year
May we all (F#m) have a (D) vision now and then (F#7)
Of a world where every neighbour is a friend (Bm7) (E)
Happy new (A) year Happy new (C#7) year
May we all (F#m) have our (D) hopes, our will to try (F#7)
If we don't, we might as well lay down and die (Bm7) (E)
You and I (Bm7) (E7)
Happy new year to y'all.
Ik heb alles pas een keer gehoord (ruim 6 uur muziek) , maar ik ben er best positief over.Ik begin de indruk te krijgen dat het juist de toevoegingen van Macero platen als Big Fun af en toe wat moeilijk luisterbaar maken. Het is wel eens prettig om deze muziek te horen zonder de post-productie van Teo Marcero.
[Dit bericht is gewijzigd door tomb op 02-01-2004 18:06]
quote:prachtalbums!
Op maandag 8 december 2003 18:30 schreef Zander het volgende:
Vandaag ook weer twee nieuwe jazz-cdtjes gekocht: "Money Jungle" van Duke Ellington, Mingus en Max Roach (ik heb eigenlijk nog maar heel weinig Ellington-muziek in de kast staan) en "Maiden Voyage" van Herbie Hancock (had ik ook nog niet
andere aanraders van Duke Ellington:
Complete recordings with Ben Webster & Jimmie Blanton
Fargo concert
At Newport 1956
quote:voor België:
Op maandag 8 december 2003 21:25 schreef Seborik het volgende:
Is er ook een soort site waarop allemaal Nederlandse (eventueel Belgische) jazzconcertdata staan?
veel plezier!
quote:heel funky jazz. Duke speelde bij o.m. Cannonbal Adderly en Frank Zappa.
[..] George Dukeis dat leuk? wat voor muziek is dat? (wat voor soort jazz)
[Dit bericht is gewijzigd door tomb op 02-01-2004 16:38]
quote:o.a.
Op maandag 15 december 2003 20:48 schreef Zander het volgende:[..]
Ik heb ook een cd van Us3 (hun tweede, geloof ik) en ik hou sowieso wel van hiphop met veel jazz-samples en -invloeden. Vaak zijn de originele platen die rappers gesampled hebben ook zeker wel de moeite waard.
Art Blakey / A night at Birdland vol. 1 / Blue note
Grant Green / Blue breakbeats / Blue note (compilatie)
quote:McCoy Tyner / The real McCoy / Blue note
Op woensdag 17 december 2003 12:54 schreef Bimmel het volgende:[..]
Heb laatst Infinity van McCoy Tyner aangeschaft en ik vond het razend tegenvallen..jammer. Heeft iemand andere aanraders ?
Prachtige nieuwe Muziek FAQ! Updated: 28/12/2003
quote:Jouw informatie klopt niet.
[b]Op vrijdag 19 december 2003 12:02 schreef Doff het volgende
The Jackie Mac Attack Live van Jackie McLean, een relatief nieuw (1993) album opgenomen in Nederland, dus die moeten we koesteren
Die cd werd in 1991 in de Hnita jazzclub in Heist o/d Berg in België opgenomen.
quote:Far Cry met trompettist Booker Little is een ideale introductie. Check hierna naar 'Out to lunch'.
Op zondag 28 december 2003 03:01 schreef Philosocles het volgende:[..]
Ik geloof Far Cry om er 'in te komen'. Het zou kunnen dat de les 'Jazz voor beginners' uit een post van Zander van toepassing is ivm. het omzeilen van de irritatiefactor in het begin.
Ik kwam erbij omdat de eerste google hit op Eric Dolphy 2 solo's van die plaat gaf en die bevallen wel. Inclusief transcripties trouwens. Deze pagina geeft me het idee dat het inderdaad wel een goeie is om mee te beginnen.
quote:Daar kan ik inkomen. Bitches Brew bevat veel free jazz invloeden en is niet echt een goede introductie tot jazz. Probeer 'in a silent way' van Miles Davis.
Op dinsdag 30 december 2003 00:57 schreef Theeboon het volgende:
Die bitches brew sessies en andere 'moeilijke' fusionplaten etc. komen mij als beginnende jazz luisteraar nog over als erg uit de lucht gegrepen, jam-achtig... niet echt een coherent geheel, klopt dat?
quote:Ik heb de url uit mijn profiel gehaald.
Op vrijdag 2 januari 2004 16:41 schreef fripper het volgende:
Misschien moet je dit even lezen ??
Prachtige nieuwe Muziek FAQ! Updated: 28/12/2003
Ik ben bezig met gitaarles met het nummer. Het is een jazz standaard van Davis/Ramirez/Sherman.
Ik heb een meespeel versie, maar ik zoek er nog eentje voor het thema.
Kazaa vind niets
hoop dat iemand mij kan helpen..
Misschien helpt dat ?
Mijn gitaarleraar vond het al zo vreemd dat ik niets kon vinden want het is een vrij bekende standaard volgens hem
thnx!! *erg blij*
quote:Ken je de bandleden? Of ben je er toevallig een...
Op woensdag 31 december 2003 00:42 schreef corc het volgende:[..]
Komende zaterdag goede jazz in de wijnhaven te Delft: mr. Luca.
Misschien ook wel iets voor de kruithuis muziekmeet...
De gitarist is een vage bekende van me. Goede band, al een tijdje niet live gezien.
quote:Nee, ik ben geen bandlid, was het maar zo'n feest. Die gitarist (Philip Ross) is een studiegenoot van me, maar ik ken ze niet. Ik heb ze al 'ns op het IO-Festival gezien, en in de Dizzy - R'dam.
Op vrijdag 2 januari 2004 23:11 schreef Anotsu het volgende:[..]
Ken je de bandleden? Of ben je er toevallig een...
De gitarist is een vage bekende van me. Goede band, al een tijdje niet live gezien.
Helaas hoorde ik vandaag dat het optreden gecancelled is vanwege persoonlijke omstandigheden.
edit: ik heb je profiel gecheckt en gezien dat jij dan dus ook een studiegenoot van me bent.
quote:Teo Macero zelf denkt er anders over:
Op vrijdag 2 januari 2004 00:06 schreef fripper het volgende:
-- over de Jack Johnson boxset --Ik heb alles pas een keer gehoord (ruim 6 uur muziek) , maar ik ben er best positief over.Ik begin de indruk te krijgen dat het juist de toevoegingen van Macero platen als Big Fun af en toe wat moeilijk luisterbaar maken. Het is wel eens prettig om deze muziek te horen zonder de post-productie van Teo Marcero.
quote:http://www.guardian.co.uk/arts/fridayreview/story/0,12102,1064093,00.html
The set offers unprecedented insights into the musical intelligence that went into the album's creation. But with mistakes and doodles included in the mix, are these private explorations really for public consumption decades later? Despite producing the original sessions, Teo Macero was not involved in putting the set together, and is adamant that they should never have been released in this form. "I hate it," he says. "I think it's a bunch of shit, and you can quote me on that. And I hope you do. It has destroyed Miles and made him sound like an idiot. It's a terrible thing to do to an artist when he's dead. Those records were gems, and you should leave them as gems."
Klinkt wel een beetje zuur, allemaal. Het lijkt me zelf wel een mooie set, moet ik zeggen.
He's gone, gone, and nothin's gonna bring him back
Het is gewoon leuk om te proberen te begrijpen hoe deze muziek tot stand is gekomen. Ik denk dat dat uiteindelijk leidt tot meer begrip van de oorspronkelijke lp's .
Die heb je vast wel.
quote:25 euro (exclusief reserveringskosten nog)
Op vrijdag 2 januari 2004 16:47 schreef ernie09 het volgende:
gaat er nog iemand naar Herbie Hancock in Paradiso de 25e?
quote:Dat is om het metropole-orkest te kunnen betalen dat ik liever ook niet wil horen. Ik laat het ook maar even voorbij gaan ......
Op zaterdag 3 januari 2004 19:11 schreef Echoes het volgende:[..]
25 euro (exclusief reserveringskosten nog)
He's gone, gone, and nothin's gonna bring him back
quote:Bedankt, Fripper.
Op zaterdag 3 januari 2004 17:22 schreef fripper het volgende:
Hier is meer info te vinden over Wadada Leo Smith. De linkjes naar de soundclips doen het bij mij niet , maar er staan wel een paar kleine stukjes video .
