De "KUNST" van het loslaten van een ex...
De "KUNST" van het loslaten van een ex (deel 2)

Ik ben wel benieuwd hoe alle 'vaste' mensen (maar ook anderen) uit deze topicreeks het nu vergaat, hoever iedereen al is met het loslaten en of hij/zij de "KUNST" van het loslaten al verstaat.

Ikzelf denk dat ik een heel eind ben met het loslaten van mijn ex. Ook al ruim een week geen contact meer gehad, op een paar woordjes op msn na, maar dat zal ook niet meer gebeuren.
Wel weet ik dat ik nog niet over haar heen ben en dat contact voorlopig niet goed is en dat het ook wel moeilijk zal zijn als ik haar tegenkom. Verder denk ik nog veel aan haar, soms ook op zo'n geforceerde manier, dan denk ik: sow nu heb ik alweer een tijdje niet aan haar gedacht, en dan denk ik er dus juist aan...
Maar eigenlijk gaat het verder wel heel goed... ik ben er niet zoveel meer mee bezig en ik weet ook dat het zo wel goed is, ik heb er meer rust in gevonden.

Ik denk nog steeds heel veel aan haar
IK heb haar vanaf dinsdag niet meer gesproken of gezien (ook niet via msn tot op gisteren.

Ja en dan komt toch naar voren dat ik haar mis en ze mist mij ook

IK vind het allemaal best wel moeilijk

quote:

---

Op zondag 2 november 2003 11:34 schreef Ambivalent het volgende:
Deel drie alweer... jeetje...

---

quote:

---

Ik ben wel benieuwd hoe alle 'vaste' mensen (maar ook anderen) uit deze topicreeks het nu vergaat, hoever iedereen al is met het loslaten en of hij/zij de "KUNST" van het loslaten al verstaat.

---

En of ik de "KUNST" van het loslaten al versta? Ik vraag me af of ik die kunst wil leren: als je nl. de kunst kent, zal het de volgende keer alleen maar makkelijker worden. Ik vraag me dan af of het geen invloed gaat hebben op je relatie en op je hele gedrag gaat hebben (ben er nog niet helemaal achter hoe ik het precies moet omschrijven).

quote:

---

Maar eigenlijk gaat het verder wel heel goed... ik ben er niet zoveel meer mee bezig en ik weet ook dat het zo wel goed is, ik heb er meer rust in gevonden.

---

naja volgende keer weer wat beter misschien. ik hoop het iig want zo is het niet erg prettig. je gaat je er nogal erg eenzaam van voelen. tenminste ik dan.

mijn gezwets voor zover dan.

quote:

---

Op zondag 2 november 2003 00:32 schreef Brighteyes het volgende:

[..]
Ik zie hem zowieso volgende week nog op de knuppeltjes-avond bij de Honkbal vereniging en ik ga hem wel van te voren vragen of hij haar van plan is mee te nemen, want dan sla ik maar een jaartje over denk ik. Ik geloof niet dat ik daar zin in heb.
...

---

Vrees dat je dan niet een jaar overslaat, maar een hersenpan inslaat....

quote:

---

Op zondag 2 november 2003 19:04 schreef Hihat het volgende:

[..]

Ik krijg geen goed gevoel bij het idee dat jij, je ex, en wellicht zijn nieuwe vlam elkaar gaan tegen komen op een avond die 'knuppeltjesavond' heet.

Vrees dat je dan niet een jaar overslaat, maar een hersenpan inslaat....

---

Maar nee, zoals je al in mijn mail hebt gelezen is er meer (en in zeker zin ook minder) aan de hand dan alleen maar een ander en hoef ik voorlopig niet bang te zijn dat hij een nieuwe vriendin ergens mee naar toe gaat nemen.

We hebben lang en uitgebreid gesproken vandaag. En van waar ik bang voor was is vooralsnog geen sprake, het was dus zeg maar een goeie 'generale repetitie' voor als het echt een keer gaat gebeuren.

Ik kan hier helaas voor de trouwe meekijkertjes niet al te veel uitweiden over de nieuwe ontwikkelingen en perikelen omdat er een goeie kans is op meelezers, dus dat doen we maar niet.

In ieder geval is vandaag nogmaals onomstoten vast komen te staan dat een hernieuwde poging er niet in zit. _{En zoals al eerder gezegd, ik weet ook nog steeds niet of ik dat nou wel wilde.} Maar het was dus hoe dan ook een zeer energie-vretend en slopend weekend. Gelukkig nu weer een 'rustige' werkweek voor de boeg.

quote:

---

Op zondag 2 november 2003 00:53 schreef Brighteyes het volgende:
Geen idee of hij in mijn dromen verschijnt, maar zoals je hierboven kan lezen is het bij mij nog redelijk vers (is 2 maanden vers?). In ieder geval beheerst 'het' nog een behoorlijk deel van mijn dagelijks leven, dus het zou ook niet raar zijn als dromen ook gewoon mee deden.
Dus of het een van de laatste stukjes is kan ik je niet zeggen.

_{Dussss, waarom reageer je dan?}

---

Het zou zoveel makkelijker zijn als ze gewoon heel bot zegt dat ze mij niet wil. Maar ze 'twijfelt'...

quote:

---

Op maandag 3 november 2003 09:19 schreef Goldmember het volgende:
Op zich gaat het loslaten steeds beter, de KUNST hierachter heb ik echter nog niet helemaal onder controle.
Wat nu echter begint te spelen is dat ik het vrijgezellenbestaan nu al weer FLINK zat ben...
Ik zal me dus meer moeten bezighouden met de kunst van het naar m'n zin hebben als vrijgezel. Ook de kunst van het niet overhaast een nieuwe vriendin willen zoeken zal ik even onder de knie moeten krijgen.
Tips?

---

Al met al best frappant. Het was voor mij de eerste serieuze relatie. Ik had vaak een uitzichtloos gevoel, maar kennelijk komt het wel goed. Het is ook geen kunstje, denk ik. Het moet echt slijten. Het moet verwerkt worden. Je moet het ook de tijd geven. Niet te snel willen gaan. Vaak als ik me even weer goed voelde dan kwam er weer een klote periode. Heel verwarrend allemaal! Ik wist dan niet waar ik aan toe was...

Maar uiteindelijk ben ik dus zoveel mogelijk leuke dingen gaan doen. Ik heb me verder op m'n studie gestort (waar ik eindelijk zonder extra belasting mee verder kan). Op een gegeven moment besefte ik me heel goed dat een relatie met haar er niet meer in zit, maar dat ik wel ontzettend veel van de tijd met mijn ex geleerd heb. Ook van de laatste maanden trouwens. Dat gaf me uiteindelijk een ontzettend goed gevoel, wat ik sindsdien niet meer kwijtgeraakt ben. Ik voel me goed en straal dat kennelijk ook uit, want ik heb meer sjans en ontmoet meer mensen. Niet dat ik nu een partner wil. Ik vind mijn huidige situatie zalig. Het blijft bij flirten en lol maken en ik geniet er van.

Zoals Goldmember schrijft, is er wel een kunst van het leren leven als vrijgezel. Ik voelde me echt intens klote als ik bijv. op zaterdagavond niets te doen had. Waarom? Ik voelde me dan eenzaam. Maar uiteindelijk sta je overal in je eentje voor. Je moet het in je eentje naar je zin proberen te hebben. Dat is gelukt. Ik ben dus ook niet wanhopig op zoek naar een nieuwe partner. Ik probeer het naar mijn zin te hebben en vooral plezier te hebben. Ik denk dat alles dan vanzelf wel weer komt.

Het is natuurlijk niet zo dat ik alle wijsheid heb of dat het bij anderen ook zo is of gaat. Bij mij is het iig zo gegaan. Misschien voel ik me nog wel eens klote over mijn ex, maar daar maak ik me nu niet druk om. Ik geniet van het moment.

Leuk dat het met sommigen ook goed gaat. En voor de anderen, veel geluk en sterkte!

quote:

---

Op maandag 3 november 2003 08:59 schreef Blinky het volgende:
Vandaar ook dat ik naar een psycholoog wil, omdat ik er zelf gewoon niet uitkom. Hoop dat het op korte termijn kan gaan lukken.

---

quote:

---

Op maandag 3 november 2003 17:03 schreef Ambivalent het volgende:

[..]

Heb je het AMW al gebeld? Ik heb echt het idee dat je bij een maatschappelijk werker veel sneller terecht kan dan bij een psycholoog en dat deze je zeker op de korte termijn minstens net zo goed kan helpen...
IIG succes!

---

quote:

---

Op maandag 3 november 2003 09:03 schreef Priem het volgende:
Het schiet niet echt op. Het stomme is dat ik zelf wel snap dat ik haar moet loslaten, maar gevoelsmatig kan ik dat nog helemaal niet.

Het zou zoveel makkelijker zijn als ze gewoon heel bot zegt dat ze mij niet wil. Maar ze 'twijfelt'...

---

Zolang zij nog tijfelt hou je toch hoop en daar schiet je niet veel mee op. Op een gegeven moment moet je toch beslissen of je door wilt gaan met iets dat eerder ook niet werkte en waarover de andere partij twijfels heeft of dat je voor jezelf kiest en het voor jezelf afsluit en dat je het dan loslaat...

T'is heel moeilijk soms

quote:

---

Op maandag 3 november 2003 09:19 schreef Goldmember het volgende:
Op zich gaat het loslaten steeds beter, de KUNST hierachter heb ik echter nog niet helemaal onder controle.
Wat nu echter begint te spelen is dat ik het vrijgezellenbestaan nu al weer FLINK zat ben...
Ik zal me dus meer moeten bezighouden met de kunst van het naar m'n zin hebben als vrijgezel. Ook de kunst van het niet overhaast een nieuwe vriendin willen zoeken zal ik even onder de knie moeten krijgen.
Tips?

---

quote:

---

Op maandag 3 november 2003 17:15 schreef Ambivalent het volgende:

[..]

Misschien iets voor een vervolgtopic: 'De "KUNST" van het naar de zin hebben als vrijgezel'
Maar ik heb het eerlijk gezegd best wel naar m'n zin, ben ook niet overhaast op zoek naar een nieuwe vriendin, maar ik sta er wel voor open...

---

Maar inderdaad, goed idee

quote:

---

Op maandag 3 november 2003 17:05 schreef Blinky het volgende:

[..]

Ja, dat heb ik vanochtend gedaan. Ik kan over 2 weken terecht voor een intake gesprek en mijn huisarts was heel schappelijk en had veel begrip voor de sitautie, vond het ook een goed plan dat ik er op korte termijn met iemand over kon gaan praten.

---

quote:

---

Op maandag 3 november 2003 17:05 schreef Blinky het volgende:

[..]

Ja, dat heb ik vanochtend gedaan. Ik kan over 2 weken terecht voor een intake gesprek en mijn huisarts was heel schappelijk en had veel begrip voor de sitautie, vond het ook een goed plan dat ik er op korte termijn met iemand over kon gaan praten.

---

[Dit bericht is gewijzigd door Eisselstijn op 03-11-2003 18:14]

Daar ben ik dan! Tis nu bijna 3 maand geleden dat het uit ging. Onderhand al ontiegelijk veel verschillende buien gehad van vreugde naar verdriet naar eenzaamheid naar vrij en ga maar door. Fysiek mis ik het nog steeds. Het aanraken en het zoenen... Mentaal? Tja dat is nogal 50/50 mijn gedachten en rationele denken zegt weg ermee! Maar mijn gevoel wil haar nog steeds terug en dan ook weer niet... Ik denk elke dag nog wel aan haar en ik wordt het onderhand beetje zat. Wil gewoon verder met mijn leven. Kijk al naar andere vrouwen maar dat klote gevoel zit er nog steeds

quote:

---

Op maandag 3 november 2003 18:29 schreef Ambivalent het volgende:
BTW ik vroeg me nog iets af: zelf denk ik nog best wel veel (vind ik zelf) aan mijn ex. Toch zeker wel meerdere malen per dag. Vaak gewoon zomaar, en dan denk ik bij mezelf 'goh nu had ik echt al de hele middag niet aan haar gedacht', maar soms ook als ik ergens kom waar ik herinneringen met haar samen aan heb.
Hoe zit dat bij jullie en gaat dat ooit helemaal over, of wordt het alleen maar minder.
Zelf merk ik dat het wel minder wordt en dat het ook op een andere manier is nu, minder vervelend, meer als zijnde: het is nu eenmaal zo...

---

quote:

---

Op maandag 3 november 2003 17:07 schreef Ambivalent het volgende:

[..]

Ik ken het idee. Het loslaten ging bij mij pas echt beginnen toen ik voor mezelf zekerheid had door de beslissing zélf te nemen. Ik wilde zo niet meer verder, niet meer aan het lijntje gehouden worden, voor mezelf kiezen en verder gaan met mijn leven. Achteraf kan ik alleen maar zeggen dat ik wilde dat ik dat eerder had gedaan...

Zolang zij nog tijfelt hou je toch hoop en daar schiet je niet veel mee op. Op een gegeven moment moet je toch beslissen of je door wilt gaan met iets dat eerder ook niet werkte en waarover de andere partij twijfels heeft of dat je voor jezelf kiest en het voor jezelf afsluit en dat je het dan loslaat...

---

Maar blijft het punt staan dat ik mijn leven opnieuw in moet gaan richten in mijn eentje, en ik moet zeggen dat me dat op zich wel aardig af gaat. Heb een aantal hele fijne vrienden waar ik mijn hart kan uitstorten en weet mezelf ook in de weekenden wel aardig bezig te houden.

Hoewel het soms nog retezeer kan doen gaat het langzaam de goeie kant op.

_{En toch nog steeds een beetje heel veel Soms zou ik de klok voor een half uurtje even terug willen draaien en dan gewoon effe samen knus alsof er niets aan de hand is. Zonder complicaties en zo. Maar maar voor een half uurtje, en dan weer terug naar nu.}

quote:

---

Op dinsdag 4 november 2003 15:58 schreef Priem het volgende:
Of je moet haar zo ver krijgen dat ze gewoon 'ja' of 'nee' zegt. Geen getwijfel.. Maar ja..

---

quote:

---

Op dinsdag 4 november 2003 17:19 schreef Angelo_Ruggiero het volgende:
Na het half uurtje besef je dat je eigenlijk langer wil... enzovoort...

---

Wat het dan ook niet echt beter maakt is dat ik deze CD aan haar heb gegeven iets meer dan een week geleden, omdat ik hoop dat er nog een kans voor ons inzit en dat ze dat ook zou voelen als ze deze CD zou luisteren.. Paar dagen geleden gehoord dat ze of alleen even naar het eerste nummer heeft geluisterd of even heeft gekeken welke nummers erop staan zonder echt te luisteren..

That's my story, het loslaten gaat dus nog niet zo amazing.. Maar ik ga de topics flink doorspitten en hopelijk gaat het binnenkort (al is het ooit ben ik al blij) beter..

* ZeroVince is nu bij "Have a little faith in me"

quote:

---

Op dinsdag 4 november 2003 19:35 schreef ZeroVince het volgende:
-Hele lijst met nummers-

---

-Vooral Phil Collins - Against all odds (take a look at me now)

Wat dat betreft vraag ik me af of ik ooit wel weer precies de oude wordt...

quote:

---

Op dinsdag 4 november 2003 19:50 schreef Ambivalent het volgende:

[..]

Brrr ik word er spontaan plaatsvervangend verdrietig van... Dat soort muziek moet ik nog steeds niet al te veel achter mekaar luisteren, prachtige nummers dat wel, maar soms te veel van het goede.

-Vooral Phil Collins - Against all odds (take a look at me now)

Wat dat betreft vraag ik me af of ik ooit wel weer precies de oude wordt...

---

quote:

---

Op dinsdag 4 november 2003 20:23 schreef ZeroVince het volgende:

[..]

Toen ik de CD aan het maken was kon ik echt wel janken, maar nu heb ik ze allemaal wel een aantal keer gehoord en kan ik weer meezingen, niet dat iemand dat wil horen ofzo, maar toch! Ik leef momenteel toch nog voor een zin uit dat liedje, "And you coming back to me is against all odds, it's the chance I've gotta take "..

---

quote:

---

Op dinsdag 4 november 2003 21:17 schreef Ambivalent het volgende:

[..]

Uhm, volgens mij zat er ook zo'n zin in dat liedje "And you coming back to me is against all odds, and that's what i got to face" ofzoiets... naja iig wel verdrietig allemaal...

---

Maar goed dit gaat wel erg offtopic...

quote:

---

Op dinsdag 4 november 2003 17:52 schreef Brighteyes het volgende:

[..]

Nee, want nu ik weet wat ik weet, weet ik ook dat het hoe dan ook mis gaat lopen. En dan maar weer meteen terug naar het nu, dan heb ik een groot deel al weer achter de rug.

---

Dit komt deels omdat ik elke dag met haar geconfronteerd word in tschool, wat ik haat, want als ik haar zie doet alles weer pijn.

Deels ook omdat er in die maand en half veel gebeurd is, stiekeme pogingen en dergelijke, en ze me nu eigenlijk haat, wat me echt verscheurd van binnen, zeker aangezien ik praktisch machteloos sta, elke poging die ik doe resulteert in nog meer haat.

Ik hou zoveel van haar, moest ze dat nu maar eens zien...

Anyways, ik blijf hopen...

Het is nu de 5de dag sinds het uit is en ik hoop echt dat gister de moeilijkste dag was! Ik kon het maar niet bekroppen dat er een eind is gekomen aan die mooie tijd en dat zij nu misschien wel aan het overwegen of al bezig is om met de andere persoon verder te gaan en misschien wel net zo'n mooie tijd gaat beleven, maar zonder mij!
's Avonds ging het wel weer, lekker bij een vriend langs een pilsje pakken en voetbal kijken.

De beste manier om los te laten is toch echt doorgaan en plezier maken en natuurlijk ook er over praten. Zodra ik met andere ben en plezier heb is het echt helemaal goed en heb ik er geen moment spijt van. Tuurlijk denk ik in het begin bij alles wat er gebeurt aan haar, maar dit gaat vanzelf over.

Ik sta nogsteeds achter mijn keuze en wil het ook nooit meer proberen met haar. Maar gister dacht ik daar dus duidelijk anders over, ik denk dat ik gister gezwicht zou zijn als ze naar me toe gekomen was. Gelukkig gebeurt dat niet... en dat denk je een dag later... dan gaat het toch beter toch?!!

quote:

---

Op woensdag 5 november 2003 13:06 schreef Beartje het volgende:
De KUNST van het loslaten... was ik maar een Kunstenaar.

Het is nu de 5de dag sinds het uit is en ik hoop echt dat gister de moeilijkste dag was! Ik kon het maar niet bekroppen dat er een eind is gekomen aan die mooie tijd en dat zij nu misschien wel aan het overwegen of al bezig is om met de andere persoon verder te gaan en misschien wel net zo'n mooie tijd gaat beleven, maar zonder mij!
's Avonds ging het wel weer, lekker bij een vriend langs een pilsje pakken en voetbal kijken.

De beste manier om los te laten is toch echt doorgaan en plezier maken en natuurlijk ook er over praten. Zodra ik met andere ben en plezier heb is het echt helemaal goed en heb ik er geen moment spijt van. Tuurlijk denk ik in het begin bij alles wat er gebeurt aan haar, maar dit gaat vanzelf over.

Ik sta nogsteeds achter mijn keuze en wil het ook nooit meer proberen met haar. Maar gister dacht ik daar dus duidelijk anders over, ik denk dat ik gister gezwicht zou zijn als ze naar me toe gekomen was. Gelukkig gebeurt dat niet... en dat denk je een dag later... dan gaat het toch beter toch?!!

---

_{Valt me trouwens op dat het merendeel van de posters hier mannelijk is. En dat terwijl wij vrouwen toch geacht worden emotioneler te zijn in dit soort dingen.}

quote:

---

Op woensdag 5 november 2003 13:08 schreef Brighteyes het volgende:
_{Valt me trouwens op dat het merendeel van de posters hier mannelijk is. En dat terwijl wij vrouwen toch geacht worden emotioneler te zijn in dit soort dingen.}

---

_{Heel erg zwart-wit en generaliserend gesteld dan}

[Dit bericht is gewijzigd door Eisselstijn op 05-11-2003 13:55]

quote:

---

Op woensdag 5 november 2003 13:48 schreef Eisselstijn het volgende:
Als vrouwen dan emotioneler zijn, is het misschien zo dat ze er makkelijker mee om kunnen gaan. Mannen weten dan waarschijnlijk minder goed wat ze met die gevoelens aan moeten.

_{Heel erg zwart-wit en generaliserend gesteld dan}

---

_{Zou Brighteyes dan toch stiekum een kerel zijn?}

Bovendien, ik schrijf makkelijker dan dat ik praat.
Over dit soort dingen tenminste, over andere onderwerpen heb ik altijd het hoogste woord. Zet mij maar eens tussen vrienden in een kroeg...

Van de andere kant: Blinky en Enibas hebben hier ook veel gepost (en nog af en toe) en die zijn toch echt van het vrouwelijke geslacht.

Het verwerken zal voor iedereen anders zijn, omdat iedereen in een unieke situatie zit. De stappen van een verwerkingsproces zullen hetzelfde zijn, maar de invulling van het proces zelf niet. Afhankelijk van wat iemand meegemaakt heeft en hoe de leefomgeving is, zal het verwerken relatief makkelijk of moeilijk gaan (ongeacht man of vrouw). Iedereen heeft gevoelens en kan dus gekwetst worden en zijn.

[Dit bericht is gewijzigd door Eisselstijn op 05-11-2003 14:29]

quote:

---

Op dinsdag 4 november 2003 21:23 schreef moki het volgende:
Verliefd worden op een ander helpt heel goed. Alleen is die ander bezet en kan ik haar nu niet loslaten.

---

Edit: verliefd worden gebeurt ook altijd spontaan zoals bij mij en dit meisje....je moet niet iemand zoeken om verliefd op te worden om de ander te vergeten, dat werkt ook al helemaaaaaaaaal niet

quote:

---

Op woensdag 5 november 2003 14:23 schreef Eisselstijn het volgende:
Daarom zijn zulke uitspraken of stellingen iets te generaliserend naar mijn mening (en zodoende tot op een zekere hoogte toepasbaar).

Het verwerken zal voor iedereen anders zijn, omdat iedereen in een unieke situatie zit. De stappen van een verwerkingsproces zullen hetzelfde zijn, maar de invulling van het proces zelf niet. Afhankelijk van wat iemand meegemaakt heeft en hoe de leefomgeving is, zal het verwerken relatief makkelijk of moeilijk gaan (ongeacht man of vrouw). Iedereen heeft gevoelens en kan dus gekwetst worden en zijn.

---

Ik ben niet verliefd op een ander dus dat zal in mijn proces niet helpen maar wat misschien wel helpt is dat ik weet dat er een meisje verliefd op me is. Dan heb je toch het idee dat het niet uit is gegaan met het enige meisje dat verliefd op je kan worden. Er zijn dus visjes zat in deze grote zee..

quote:

---

Op woensdag 5 november 2003 13:48 schreef Eisselstijn het volgende:
Als vrouwen dan emotioneler zijn, is het misschien zo dat ze er makkelijker mee om kunnen gaan. Mannen weten dan waarschijnlijk minder goed wat ze met die gevoelens aan moeten.

_{Heel erg zwart-wit en generaliserend gesteld dan}

---

quote:

---

Op woensdag 5 november 2003 14:03 schreef Hihat het volgende:

[..]

Denk dat dat grotendeels wel waar is.
Vrouwen gaan lekker uithuilen bij vriendinnen. Dat doe ik niet zo veel, al komt het wel voor.
Van de andere kant: Blinky en Enibas hebben hier ook regelmatig gepost of posten hier nog steeds. En die zijn wel degelijk van het vrouwelijke geslacht.

---

quote:

---

_{Zou Brighteyes dan toch stiekum een kerel zijn?}

---

quote:

---

Op woensdag 5 november 2003 18:13 schreef Brighteyes het volgende:

[..]

[..]

Ja, dat bedacht ik me ook later. Vrouwen geven zich wat makkelijker bloot bij anderen. Ik zie een man nog niet zo snel op de schouder hangen bij een vriend. En zeker niet als het al wat langer duurt.
[..]

Oi, dimmen he!
*zet haar vrouwelijkste en liefste glimlach op.

---

Maaruh er zijn volgens mij ook wat meer mannelijke FOKkers dan vrouwelijke.

quote:

---

Op woensdag 5 november 2003 18:49 schreef Angelo_Ruggiero het volgende:

[..]

Very charming miss

Maaruh er zijn volgens mij ook wat meer mannelijke FOKkers dan vrouwelijke.

---

quote:

---

Op woensdag 5 november 2003 22:01 schreef addie84 het volgende:
ik kan het gewoon niet.. ik wil haar ook gewoon helpen met alles waar ze zo mee zit..

---

Overigens ben ik van plan toch over een tijdje weer contact te zoeken (of door haar toe te laten beter gezegd), iemand hier ervaring mee en hoe ga je er dan mee om als ze een ander vriendje krijgt, of verliefd wordt op iemand anders, of dat de (vriendschappelijke)relatatie toch niet is wat je er van verwacht omdat er nog teveel oud zeer is...?

Het goede nieuws: ik ben niet in tranen, ik voel me wel best zo. Ik heb veel andere zaken waar ik me op moet concentreren, goddank

quote:

---

Op woensdag 5 november 2003 22:34 schreef Angelo_Ruggiero het volgende:

[..]

Het is uit, helpt het jezelf nog? Misschien is het tijd om aan jezelf te gaan denken.

---

plus dat we nog wel heel goed met elkaar op kunnen schieten..

quote:

---

Op woensdag 5 november 2003 22:09 schreef runaway het volgende:
ik denk persoonlijk dat jongens er moeilijker over praten......... veel jongens durven niet 'diep' te gaan....... het zijn over het algemeen meer opkroppertjes.

---

quote:

---

Het doet me wel goed dat er toch nog mannen met gevoel zijn.

---

quote:

---

Op woensdag 5 november 2003 23:15 schreef Ambivalent het volgende:
Hmmm, ik kan er op zich goed met anderen over praten en me bloot geven over dit onderwerp, maar echt uithuilen enzo dat kon ik pas echt goed bij mijn ex, dat was toch echt anders... moet ik maar missen dan.

---

quote:

---

Overigens ben ik van plan toch over een tijdje weer contact te zoeken (of door haar toe te laten beter gezegd), iemand hier ervaring mee en hoe ga je er dan mee om als ze een ander vriendje krijgt, of verliefd wordt op iemand anders, of dat de (vriendschappelijke)relatatie toch niet is wat je er van verwacht omdat er nog teveel oud zeer is...?

---

[Dit bericht is gewijzigd door Eisselstijn op 06-11-2003 11:57]

quote:

---

Op woensdag 5 november 2003 23:15 schreef Ambivalent het volgende:
Overigens ben ik van plan toch over een tijdje weer contact te zoeken (of door haar toe te laten beter gezegd), iemand hier ervaring mee en hoe ga je er dan mee om als ze een ander vriendje krijgt, of verliefd wordt op iemand anders, of dat de (vriendschappelijke)relatatie toch niet is wat je er van verwacht omdat er nog teveel oud zeer is...?

---

quote:

---

Op donderdag 6 november 2003 11:58 schreef Party_P het volgende:

[..]

Verliefd op iemand anders, dat herken ik, me ex is ookverliefd op iemand anders en in slechtste geval krijgt ze daar vandaag wat mee

---

quote:

---

Op woensdag 5 november 2003 23:49 schreef addie84 het volgende:

[..]

het is uit.. dat wil niet zeggen (en dat weet je ook wel, snap ik ook) dat de gevoelens weg zijn, en dat ik er niet mee zit als zij zich zo rot voelt

plus dat we nog wel heel goed met elkaar op kunnen schieten..

---

Aangezien we vaak emailden besloot ik even alles wat ik door me heen voelde galmen eruit te typen (zonder verwijten, schelden en dat soort verlagingen) en heb na drie uur op send geklikt.

Na een extra uur was de pijn weg, het verdriet volgde vrij snel. En als ik nu aan haar denk, nergens last van. Ik blijf het waardeloos vinden dat het niet kon/mocht maar kon er gelukkig wel heel snel vrede mee hebben. Voor mij staat het ook zeker vast dat ik hier zeker maanden mee had rondgelopen als ik niet was gaan typen. Op de één of de andere manier ben je door het gevoel voor neus op het beeld te zien in staat om veel objectiever te zijn lijkt het.

Absolute aanrader, maar ik gun iedereen dat ze het nooit hoeven te gebruiken...

quote:

---

Op woensdag 5 november 2003 23:15 schreef Ambivalent het volgende:
Hmmm, ik kan er op zich goed met anderen over praten en me bloot geven over dit onderwerp, maar echt uithuilen enzo dat kon ik pas echt goed bij mijn ex, dat was toch echt anders... moet ik maar missen dan.

Overigens ben ik van plan toch over een tijdje weer contact te zoeken (of door haar toe te laten beter gezegd), iemand hier ervaring mee en hoe ga je er dan mee om als ze een ander vriendje krijgt, of verliefd wordt op iemand anders, of dat de (vriendschappelijke)relatatie toch niet is wat je er van verwacht omdat er nog teveel oud zeer is...?

---

quote:

---

Op woensdag 5 november 2003 22:09 schreef runaway het volgende:
ik denk persoonlijk dat jongens er moeilijker over praten......... veel jongens durven niet 'diep' te gaan....... het zijn over het algemeen meer opkroppertjes.
Het doet me wel goed dat er toch nog mannen met gevoel zijn
verder wil ik jullie allemaal heel veel sterkte wensen...... weet een beetje hoe het voelt en das niet bepaald prettig......
sterkte ermee!

---

quote:

---

Op donderdag 6 november 2003 12:36 schreef Blinky het volgende:
Met mijn ex kon ik er heel goed over praten, tot voor kort. Nu sluit hij mij buiten. Ik begrijp het wel. In het begin wilde ik hem graag helpen, maar dat wil hij niet, hij wil er zelf uitkomen. Daarom mis ik onze gesprekken zo. Maar goed, ik kan hem niet dwingen en als hij er beter bij geholpen is dat ik hem er niet mee help, moet ik me er maar bij neerleggen.

---

Inderdaad, het je erbij neerleggen is het enige, toch maar onder ogen zien...

BTW, fijn dat het beter gaat! Ga zo door

Maar ik ben wel op de goede weg, wie weet komt het in de toekomst nog wel.

Trouwens: over dat opschrijven van je gevoelens, dat heb ik veel gedaan, eerst voor mezelf, boordevol verwijten naar haar. Later heb ik haar een brief geschreven, waarin ik precies zei hoe ik me voelde en dit luchte me zeker wel op, echt een soort afsluiting. Maar het betekende voor mij niet dat alle pijn ook weg was en dat ik daarna niet nog eens af en toe vervelende gedachten had... Maar het heeft me wel goed gedaan. Het is alleen wel oppassen dat je niet onredelijk bent en haar vragen gaat stellen waar geen antwoord op is, of dat je haar juist verwijten gaat maken of boos blijft. Daar is het leven ook veel te kort voor, om boos te zijn of te blijven...

quote:

---

Op donderdag 6 november 2003 15:50 schreef Blinky het volgende:
Herkenbaar, Ambivalent. Ik begin het nu denk ik ook eindelijk een beetje te accepteren denk ik...Het is gewoon niet anders (dat IK dit OOIT zou schrijven had ik drie weken geleden echt niet verwacht). Maar het is inderdaad zo, zoals de meesten zeggen. Op een gegeven moment moet je het in jezelf accepteren dat het uit is en ook waarschijnlijk nooit meer goed komt. Ik ben al die tijd nog heel afhankelijk van hem geweest en me ook zo opgesteld naar hem toe. Zal voor hem echt niet gemakkelijk zijn geweest. Misschien dat zondagavond een beetje mijn ogen opengingen...hij zat helemaal niet lekker in zijn vel en we hadden bij mij thuis afgesproken. Ik had meteen in de gaten dat hij zich niet super voelde. Hij gaf later toe dat hij toch was langsgekomen om mij niet teleur te stellen, maar dat hij toch bijna had afgezegd.
Ik heb hem ook gezegd dat hij dat niet meer zou moeten doen, omdat ik niet wil dat hij het als een verplichting ziet om bij mij te komen, eerder gewoon omdat we daar op een bepaald moment allebei de behoefte aan hebben en gewoon voor de gezelligheid.
Na het afgelopen 'gedeprimeerde' weekend heb ik eigenlijk nu een hele goede week. Ik huil nauwelijks en denk ook niet constant aan hem. Ik begin me eindelijk ook beter in mijn vel te voelen en ben vandaag heel vrolijk naar mijn werk gegaan. Het zonnetje scheen lekker, de buurvrouw groette mij en toen ik een broodje ging halen had ik welliswaar een leuk gesprek met de bakkersvrouw. Het zijn hele simpele, kleine dingen, maar het helpt me om het een beetje los te laten.
Ik geniet van dit moment en als ik weer down ben kom ik daar ook vast wel weer doorheen...

---

quote:

---

Op donderdag 6 november 2003 21:04 schreef Priem het volgende:

[..]

Mooi gezegd!

---

quote:

---

Op vrijdag 7 november 2003 11:18 schreef Blinky het volgende:

[..]

Raar he..ik heb me tot nu toe nog niet zo gevoeld. Ik begin echt meer vertrouwen erin te krijgen dat het toch wel goed gaat komen. Vannacht heb ik weer over mijn ex gedroomd (heel vreemd allemaal), maar ik kan het toch wel een beetje van me af zetten. Gewoon lekker werken en even niet aan denken. Ik hoop heel erg dat dit gevoel aanblijft want dit is echt prettiger. Als je zelf vrolijk bent lijkt alles veel simpeler.
Ik ben benieuwd want ik heb het gevoel dat ik echt op de goede weg zit.

---

Echt leuk om dit te lezen!

quote:

---

Op maandag 3 november 2003 09:03 schreef Priem het volgende:
Het schiet niet echt op. Het stomme is dat ik zelf wel snap dat ik haar moet loslaten, maar gevoelsmatig kan ik dat nog helemaal niet.

Het zou zoveel makkelijker zijn als ze gewoon heel bot zegt dat ze mij niet wil. Maar ze 'twijfelt'...

---

ik weet en snap dat ik haar los moet laten, ze is geen type voor langetermijn-relaties, nu nog niet iig, maar ik kan het niet.. wat mij betreft was het voor altijd geweest..

als ze me nu gewoon kon zeggen dat ze me niet meer wil.. dat ze voorlopig niet af wil spreken.. dan weet ik het.. die stap durf ik zelf niet te zetten

quote:

---

Op vrijdag 7 november 2003 12:20 schreef Eisselstijn het volgende:

[..]

Mooi Blinky! Volgens mij zit je op een hele goede weg. Sinds ik dat gevoel heb wat je in je laatste 2 posts zo mooi hebt beschreven, is het steeds beter gegaan met me. Je gaat gaandeweg weer genieten en dat straal je uit. Ook goed om te lezen dat je van het moment geniet en je niet druk maakt om wat komen gaat.

Echt leuk om dit te lezen!

---

quote:

---

Op vrijdag 7 november 2003 12:59 schreef addie84 het volgende:

[..]

beetje erg late reactie van mijn kant..
maar hier gaat het exact zo.. ze twijfelt wat ze wil, als we samen zijn is het altijd heel leuk, zoenen etc. veel praten enz. maar dan is ze bij wijze van spreken 10 min. later thuis en dan weet ze het al niet meer wat ze wil..

ik weet en snap dat ik haar los moet laten, ze is geen type voor langetermijn-relaties, nu nog niet iig, maar ik kan het niet.. wat mij betreft was het voor altijd geweest..

als ze me nu gewoon kon zeggen dat ze me niet meer wil.. dat ze voorlopig niet af wil spreken.. dan weet ik het.. die stap durf ik zelf niet te zetten

---

Als je voor jezelf kiest, dan kun je gewoon voor duidelijkheid kiezen. Als je het contact verbreekt hoeft dit verder niet definitief te zijn, het zal je in ieder geval rust geven zodat je je op je eigen leven, en niet dat van haar kan richten. Waarom zou je haar leven ook nog leven als je al genoeg hebt aan je eigen leven?

quote:

---

Op vrijdag 7 november 2003 13:00 schreef Blinky het volgende:

[..]

Dank je wel...
Ik denk er nog wel aan wat er komen gaat en daar maak ik me ook wel zorgen over. Maar ik kan het ten eerste een beetje van me afzetten, en ten tweede denk ik ook: ik heb nu al zoveel voor mezelf overwonnen...dit kan er ook wel bij. En voelt dan ook goed als ik die dat dan ook 'overwin'.
Ik wens jou ook veel sterkte

---

Ik heb precies hetzelfde gevoel gekregen. Door alles wat je meegemaakt hebt, voel je je mentaal sterker. Je ziet alles met meer positieve moed tegemoet. Je voelt je weer lekker en ik denk dat je door die positieve uitstraling ook meer positieve energie ontvangt. Dat versterkt alles alleen maar.

quote:

---

Op vrijdag 7 november 2003 14:22 schreef addie84 het volgende:
Ik heb zelf de knoop doorgehakt nu.. was heel erg moeilijk.. maar moest gewoon.. Ze was het ook met me eens, nu hopen dat we iig wel vrienden kunnen blijven dan

---

Succes ermee!

quote:

---

Op vrijdag 7 november 2003 14:22 schreef addie84 het volgende:
Ik heb zelf de knoop doorgehakt nu.. was heel erg moeilijk.. maar moest gewoon.. Ze was het ook met me eens, nu hopen dat we iig wel vrienden kunnen blijven dan

---

het was idd een erg grote stap.. heb echt heel lang getwijfeld..
ben wel heel erg blij dat ze het met me eens was.. we hebben ook geen ruzie gehad.. geen gemene dingen gezegd.. we hebben aan het einde zelfs nog gelachen om wat dingen.. viel dus allemaal heel erg mee..

quote:

---

Op vrijdag 7 november 2003 15:26 schreef addie84 het volgende:
dank jullie wel..

het was idd een erg grote stap.. heb echt heel lang getwijfeld..
ben wel heel erg blij dat ze het met me eens was.. we hebben ook geen ruzie gehad.. geen gemene dingen gezegd.. we hebben aan het einde zelfs nog gelachen om wat dingen.. viel dus allemaal heel erg mee..

---

MAAR WAAROM VOEL IK ME DAN TOCH ZO KLOTE IEDERE KEER!

Vanavond is er dus de knuppeltjesavond waar ik hem ook ga zien. En ik wil daar heen. Niet voor hem, maar om andere redenen waar ik het nu niet over wil hebben.
Maar ik zie er nu dus als een berg tegenop. Weet niet of ik het ga redden als hij halverwege weggaat, naar 'haar'.
En ik wil daar niet 'breken', dat gaat bepaalde mensen dus geen reet aan. Ik wilde er heen om te laten zien dat ik het wel red zo in mijn eentje en hoe goed we nog steeds met elkaar om gaan. _{Ik weet wel dat de buitenwereld er niets mee te maken heeft, maar deze buitenwereld nou net even wel.} Maar nu weet ik ineens niet meer zo zeker of het me wel gaat lukken.

Jakkes, ik zal er denk ik toch een keer aan moeten geloven...

quote:

---

Op zaterdag 8 november 2003 18:44 schreef addicted_to_jellybeans het volgende:
Ga toch maar , de kans om ze te zien is toch al groot , je kan het voor je zelf maar beter vroeg dan laat gehad hebben. Ik had eerst een periode ook dat ik plek wilde wijken vanwege hem en andere dingen , dat werd uit eindelijk dat ik het steeds meer uitstelde en steeds angstiger werd om naar toe te gaan , uiteindelijk weet ik nu dat dat onzin is en ben me er beetje bij beetje overheen aan het zetten.

---

Maar toch ga ik alleen naar huis...
_{En hij gaat naar zijn nieuwe 'wipje' om het maar even zo te zeggen.}

En dan gaat het pas mis.
Als ik dan weer hier alleen in dat donkere huis kom. Alleen onder die kouwe lakens.
Terwijl we de afgelopen 5 jaar altijd samen naar dit feestje gingen en dan altijd samen door de kou naar huis fietsten etc.

quote:

---

Op zaterdag 8 november 2003 19:05 schreef Brighteyes het volgende:

[..]
En dan gaat het pas mis.
Als ik dan weer hier alleen in dat donkere huis kom. Alleen onder die kouwe lakens.
Terwijl we de afgelopen 5 jaar altijd samen naar dit feestje gingen en dan altijd samen door de kou naar huis fietsten etc.

---

Blijf verwachtingen houden, niet tav een relatie, maar wel gewoon tav een vriendschap.
En ik begrijp heus wel dat ik niet altijd even goed te volgen ben, de ene dag gezellig niks aan de hand en de andere dag 'in tranen'. Maar ja, ik ben degene die pijn heeft. Als jij zegt dat ik zijn beste vriendinnetje ben, dan mag hij daar wat mij betreft best een beetje rekening mee houden.
Maar goed, tot zover mijn overpeinzingen. Voelde me eerder vanavond rotter dan nu.
Ben ook blij dat ik eerder weggegaan ben dan hem, want ik had echt geen trek te wachten op het moment dat hij weg zou gaan, wetende waar hij heen zou gaan.

Ga zometeen maar eens lekker met mijn boek in bed liggen.
Beetje vroeg voor de zaterdag avond, but so be it. Daar heb ik nu eens echt zin in. Er is toch geen r*ck op tv.

quote:

---

Op zaterdag 8 november 2003 21:56 schreef Blinky het volgende:
Ik mijd de plek ook enorm waar ik heb samengewoond.

---

quote:

---

Het gaat nu even lekker, dat wil ik graag zo lang mogelijk vasthouden.

---

quote:

---

Verwen jezelf maar lekker als je thuiskomt, je hebt het dan verdiend. Lekker warm bad als je dat hebt...lekker iets snoepen ofzo...
Sterkte

---

quote:

---

Op zaterdag 8 november 2003 22:46 schreef Brighteyes het volgende:
Blijf verwachtingen houden, niet tav een relatie, maar wel gewoon tav een vriendschap.
Als hij zegt dat ik zijn beste vriendinnetje ben, dan mag hij daar wat mij betreft best een beetje rekening mee houden.

---

Ik kon daar niet mee omgaan. Dat labiele. Tja ik heb toen maar even het contact verbroken, en dat beviel best. Nu hebben we wel wat contact per mail en ben ik aan het bedenken of we nog dingen uit gaan praten, of niet.

quote:

---

Op zaterdag 8 november 2003 22:52 schreef Frenkie het volgende:

[..]

Eeeej dat klinkt als mijn vorige vriendinnetje. De ene dag was ik een "best vriendje" en twee dagen later deed ze afstandelijk en was ik "gewoon" een vriend. Weer een paar dagen later wilde ze alles en nog wat weten en weer wat later was ik niet meer iemand uit haar directe omgeving.

Ik kon daar niet mee omgaan. Dat labiele. Tja ik heb toen maar even het contact verbroken, en dat beviel best. Nu hebben we wel wat contact per mail en ben ik aan het bedenken of we nog dingen uit gaan praten, of niet.

---

En dan ben ik daar dus vanavond. Ik zeg hem gedag en ga met mijn teamgenootjes staan praten. Ben daar een uur geweest, denk je dat hij even naar me toe is gekomen om te vragen of het weer een beetje ging? En dat soort dingen daar baal ik dus van.

quote:

---

Op vrijdag 7 november 2003 12:59 schreef addie84 het volgende:

[..]

beetje erg late reactie van mijn kant..
maar hier gaat het exact zo.. ze twijfelt wat ze wil, als we samen zijn is het altijd heel leuk, zoenen etc. veel praten enz. maar dan is ze bij wijze van spreken 10 min. later thuis en dan weet ze het al niet meer wat ze wil..

ik weet en snap dat ik haar los moet laten, ze is geen type voor langetermijn-relaties, nu nog niet iig, maar ik kan het niet.. wat mij betreft was het voor altijd geweest..

als ze me nu gewoon kon zeggen dat ze me niet meer wil.. dat ze voorlopig niet af wil spreken.. dan weet ik het.. die stap durf ik zelf niet te zetten

---

Ik richt me ook liever op mijn nieuwe vriendinnetje Ik heb al weinig tijd, dus dan is die keus ook snel gemaakt.

Wat ik dus wil aangeven, neem wat afstand en verbreek (voorlopig) het contact. Dan zul je zien, dat ove rniet al te lange tijd hij je geen reet meer boeit

[Dit bericht is gewijzigd door Frenkie op 08-11-2003 23:19]

quote:

---

Op zondag 9 november 2003 11:24 schreef Ambivalent het volgende:
De laatste tijd gaat t weer niet zo super. Ik denk veel aan m'n ex en steeds denk ik dat ik toch maar weer contact moet zoeken. Maar van de andere kant ook weer niet. Juist nu het een tijdje zo goed ging. Maar nu ben ik toch wel weer erg veel aan het denken over haar leven. Wat ze nu doet enzo... Ik zou opzich best wel contact willen gewoon als vrienden ofzo, maar van de andere kant weet ik ook wel dat dat heel moeilijk is, dat ik daar eigenlijk nog helemaal niet zo aan toe ben, omdat ik weet dat ik het dan toch wel moeilijk zal vinden, en zij ook. Juist nu we dus een tijd geen contact meer hebben vind ik het juist moeilijker worden om haar ook los te blijven laten. Waarom denk ik juist zoveel aan haar nu, en wat moet ik dan doen als ik weet dat contact toch niet echt een optie is nu, maar ik toch aan haar blijf denken...

---

Om even terug te komen op jouw laatste gedeelte: als contact geen optie is denk ik dat het beter is om jezelf zo snel mogelijk voor het blok te zetten. Dus: niet uitstellen, maar ga maar door je dal heen, hoe eerder je op de bodem ligt, hoe eerder je ook kunt beginnen met weer omhoog te klimmen. Het beste is dat als je goede vrienden hebt die je weer wat omhoog kunnen trekken maar vergeet niet dat je het zelf moet doen. Hou jezelf lekker bezig en zorg goed voor jezelf.

Sterkte

Afgelopen weken zoveel gedaan voor die jongen en hij... hij eigenlijk niks. Mocht niet eens mee naar zijn familieweekend. Na bijna 1,5 jaar.
Ik weet dat het het beste is ookal hou ik heel erg veel van hem. Maar ik zie het nou even niet meer zitten. Gewoon leeg vanbinnen. ik ben hem kwijt...mijn eerste echte vriendje

afgelopen vrijdag avond het samen uitgemaakt, de laatste tijd maakten we alleen maar ruzie en ergerden ons alleen maar aan elkaar. We hebben bijna 3 uur samen ziten huilen op de bank

We hebben ruim anderhalf jaar iets met elkaar gehad, waarvan ruim een jaar samenwonend, best wel vroeg idd; maar we kenden elkaar al 6 jaar, waarvan ong. 3 jaar geleden ook een hele korte (puber) relatie.

We hebben veel gemeen, zelfde hobbies, interesses, en toch waren we compleet verschillende mensen, die elkaar aanvulden; helaas de laatste tijd niet meer. Beiden ook een hoop bagage, allebei een ouder verloren aan kanker...

Door die bagage is het misgegaan, zij doet alles op gevoel en heeft verlatingsangst (en houdt daardoor iedereen op afstand) en ik ben vrij onstuimig, en kan niet goed praten over wat ik denk en voel; ik volg het zelf niet eens.

Het was te vroeg, misschien, heel misschien over 5 jaar....

We spreken elkaar nou via SMS, en gaan als het goed gaat, binnenkort weer samen dingen doen, als vrienden, wel moeilijk. Echter met het uitgaan van de relatie, ben ik ook mijn beste maatje kwijt: de enige die mij kan troosten en rustig krijgen..

Ik zit nou in het appartement waar we samen woonden (ik woonde er al, zij kwam er later bij), overal liggen spullen van haar, en herinnert me aan haar, ook alles wat ik doe. Afgelopen 2 dagen bij me ouderlijk huis geweest, daar 2 nachten geslapen, alleen iedereen was weg; ook niet echt alles, zo'n groot leeg huis.

Alles wat we samen deden, en ik nu alleen doe, zoals koken (wat we graag deden), gaat niet goed, ik mis mijn andere helft, en zulk soort dingen zonder haar, voelt bijna als verraad, heel raar...

quote:

---

Op donderdag 6 november 2003 12:08 schreef Eisselstijn het volgende:

[..]

Het is misschien een beetje bot, maar wat schiet jij er mee op met druk maken over wat je ex aan het doen is? Ik weet het... Het is ontzettend moeilijk om je gedachten niet naar je ex te laten gaan. Wat heb je er eigenlijk aan?

---

quote:

---

Op zondag 9 november 2003 11:43 schreef Blinky het volgende:
Van iemand heb ik een boekje gekregen...de 'kunst van het alleen-zijn'. (In navolging van 'de kunst van het loslaten'???) Het is heel helder geschreven en er staan meditatie-oefeningen in. Ik heb nu anderhalve hoofdstuk gelezen. Het is heel raar, maar ik begrijp mijn ex nu veel beter. Ik heb het even aan de kant moeten leggen want er komt heel veel op me af waarover ik moet nadenken. Het is een aanrader, maar je moet de kunst van het loslaten enigzins onder de knie hebben en ik denk niet dat dat op mij van toepassing is. (Ondanks dat het beter gaat). Maar ik heb in feite alle tijd om het te lezen dus als ik er over een paar dagen verder mee ga is het ook goed.

---

[Dit bericht is gewijzigd door Goldmember op 10-11-2003 11:12]

quote:

---

Op maandag 10 november 2003 11:12 schreef Goldmember het volgende:
Jaja, daar ben ik weer. En wat een leuk verhaal heb ik nu weer voor jullie. Ik dacht dus dat ik redelijk goed bezig was met het loslaten van m'n ex (afgezien van het gemis dat je soms voelt als je alleen bent). Nou, nu ben ik weer even een stukje teruggeschopt in mijn verwerkingsproces. Ik ben er zo goed als zeker van dat zij en een andere jongen die ik ook ken (ook van de sportvereniging, dus zie ik ze 3x per week lekker alleen oog voor elkaar hebben) elkaar leuk vinden. Ik herken de manier waarop ze met hem omgaat en tijd/aandacht besteedt aan de manier waarop ze dat met mij deed voordat het aanging. Hij is ook duidelijk erg gecharmeerd van haar (en nee ik zie geen spoken, bovendien ben ik niet de enige). Het is een kwestie van tijd voordat ze echt een relatie krijgen. Momenteel denk ik dat de enige reden dat het nog niets is geworden is, dat het pas 3 maanden geleden uit is en zij zelf iedereen die dan weer direct een ander heeft 'hoerig' vindt en nu dus niet tegen haar eigen principes in wil gaan.
Ik baal nu dus echt als een stekker en weet niet of ik nou gewoon jaloers, verdrietig of boos ben.
Ook heb ik trouwens gemerkt dat zij echt enorm veranderd is sinds het uit is. Nu hangt ze aan iedere jongen, gaat altijd tot laat uit en maakt een praatje met iedereen, terwijl zij voorheen ALTIJD rustig is geweest, nooit uitging (moe of geen zin) en eigenlijk niet geinteresseerd was in de mensen waar ze nu constant mee loopt te babbelen.
Kortom, ik voel me weer heerlijk klote (voornamelijk door het eerste deel van deze post natuurlijk)
Er zijn vast wel mensen die iets gelijkwaardigs hebben meegemaakt. Tips zijn dan ook van harte welkom

---

Na mijn vorige verkering _{(dit noem ik express zo om het onderscheid te maken met de relatie waar ik nu aan het uit komen ben, het een was echt verkering, het ander echt een relatie)} had ik zelf dus ook na 3 maanden een ander (mijn huidige ex). Ik was daar zelf ook stomverbaasd over, maar het gebeurde.
Nu is het ruim 2 maanden uit en heeft hij dus ook een ander. Althans soort van. Het ligt iets gecompliceerder, maar het feit is er dat hij het met een ander doet. Op de een of andere manier kan ik er zelfs redelijk mee om gaan. Maar vraag me niet hoe, want dat begrijp ik dus zelf ook niet. Maar het ligt waarschijnlijk wel aan de complicatie. Dit is zo iets anders dan mijn relatie met hem. Hij had bij wijze van spreken kunnen vertellen dat hij homo was, dan had ik hetzelfde gereageerd als nu. Dit is zo 'out of my league' dat ik er op de een of andere manier wel mee om kan gaan.

quote:

---

Op maandag 10 november 2003 00:11 schreef Brighteyes het volgende:

[..]

Blinky, wie is de auteur van dat boekje(of het ISBN). Ik dacht ik ga het meteen bestellen, klinkt goed namelijk, maar bij bol.com kom ik 2 boekjes tegen met die titel.

---

quote:

---

Op zondag 9 november 2003 12:14 schreef Blinky het volgende:
Ik weet het, het is ontzettend moeilijk om het los te laten. Ik denk dat dat een van de moeilijkste dingen is. Alleen het feit dat er een deel drie van is geopend op fok geeft aan dat het heel veel mensen bezig houdt. Ik zou willen dat er een boekje was waar het in stond, hoe te handelen en wat te doen, maar dat bestaat naar mijn weten niet. Daarbij is het voor iedereen anders. Ik kan er zelfg nog steeds niet zo goed mee omgaan. Ik weet ook niet hoelang het nog duurt, ik zie het wel. Als ik emotioneel wordt, laat ik mijn tranen lekker gaan en als ik blij ben lach ik. Ik heb mijn ex nu even niet gezien (wel contact via telefoon en msn) en dat werkt op zich goed. Ik merk alleen wel dat ik het contact meestal van hem uit laat gaan, omdat ik zo weet dat als hij belt dat hij dat dan op dat moment dan wil.

---

quote:

---

Misschien dat je dat kunt proberen: niet zien maar wel contact houden via msn of telefoon. Als je er aan toe bent kun je later ook dat contact verminderen.

---

quote:

---

Ik heb zelf niet de kracht gehad om het contact te verbreken, hoewel ik wist dat het heel veel met me deed. De dag erna was ik dan heel emotioneel omdat ik was geconfronteerd met hem (door mezelf), terwijl ik hem heel erg miste. Ik wou dat ik kon vergeten hoe het was, vaak denk ik dat ik het liever niet had geweten. Ik snap niet dat mensen blij kunnen zijn met herinneringen, immers, je weet wat je mist. Daarom zal het bij mij lang duren voordat ik me weer in een nieuwe relatie kan storten en ik heb nu kracht nodig om weer in mezelf te investeren...

---

quote:

---

Om even terug te komen op jouw laatste gedeelte: als contact geen optie is denk ik dat het beter is om jezelf zo snel mogelijk voor het blok te zetten. Dus: niet uitstellen, maar ga maar door je dal heen, hoe eerder je op de bodem ligt, hoe eerder je ook kunt beginnen met weer omhoog te klimmen. Het beste is dat als je goede vrienden hebt die je weer wat omhoog kunnen trekken maar vergeet niet dat je het zelf moet doen. Hou jezelf lekker bezig en zorg goed voor jezelf.
Sterkte

---

quote:

---

Op maandag 10 november 2003 14:16 schreef Ambivalent het volgende:
Maar aan de andere kant weet ik ook dat geen contact misschien nog wel moeilijker is voor mij, waarom is het zo ingewikkeld...
[..]

---

quote:

---

Het is gewoon precies in het liedje "Wereld zonder jou", het is zo moeilijk. Iedere keer dat je denkt dat je het loslaat komt er weer iets waardoor je weer aan je ex herinnerd wordt, een nieuwe confrontatie. Dat laatste geldt denk ik ook wel voor mij... was het maar makkelijker om niet in het verleden te blijven...
[..]

---

quote:

---

Contact is voor mij een moeilijke optie, omdat ik weet dat ik te snel te veel wil en teveel verwachtingen krijg, die kans is vrij groot. Maar ik wil het nu toch gaan proberen. Ik zal haar straks even mailen en dan zal ik dit ook wel aangeven. In de eerste instantie dan alleen maar via msn en mail ofzo. Misschien ook sms en telefoon. Ik denk dat ik het ook het beste van haar uit kan laten gaan, maar ik weet dat ik dit moeilijk ga vinden. Van de andere kant is helemaal geen contact voor mij ook moeilijk. Hoe ga jij daarmee om, dat het jou wel lukt om het contact van hem uit te laten gaan. Daarvoor kan ik haar blijkbaar nog niet genoeg als 'gewone vriendin' zien...
Dankjewel, voel me nu ook wel beter dan gister...

---

Soms is het idd heel moeilijk om geen contact met hem op te nemen. Vooral omdat ik verder weinig mensen ken hier, grijp ik toch terug op wat 'bekend' is. De ene keer lukt het me ook beter dan de andere keer.
Meestal ben ik een beetje bezig op Internet, zoals nu en de andere keer lees ik in dat boek, maar daarin kan ik niet teveel achter elkaar lezen omdat het echt heel veel stof tot nadenken geeft en ook erg emotioneel is. En als ik echt gek van mezelf word ga ik TV kijken, zodat ik echt mijn gedachten even niet hoef te gebruiken. Zo hou ik mezelf toch een beetje bezig en dan is er voordat ik het weet weer een avond voorbij.

Als jij denkt dat contact houden te moeilijk, te confronterend en te pijnlijk is, zul je er toch goed over moeten nadenken...Maar het is makkelijk gezegd hoor...ik weet ook nog steeds niet hoe ik er mee moet omgaan en de ene keer is het na afloop wel heel fijn geweest als ik hem zie en de andere keer minder.

Ik wens je heel veel sterkte. Als we door deze periode heenkomen, zijn we wel een heel stuk sterker, dat is een ding wat zeker is...

quote:

---

Op maandag 10 november 2003 14:01 schreef hugoboss22 het volgende:

[..]

Volgens mij is het deze...ISBN:9038910533 van John Selby
Ben ik namelijk ook in bezig. Goed boek. Hele goede aanrader Blinky

---

Je schrijft dat het een emotioneel boek is; in welk opzicht? (Ben ik een beetje voorbereid als ik het lezen ga)

quote:

---

Op dinsdag 11 november 2003 07:19 schreef mickey71 het volgende:
Inmiddels heb ik dat boek ook besteld bij proxis, bedankt voor de tip, Blinky!!

Je schrijft dat het een emotioneel boek is; in welk opzicht? (Ben ik een beetje voorbereid als ik het lezen ga)

---

Zoiets denk ik.

quote:

---

Op maandag 10 november 2003 11:12 schreef Goldmember het volgende:
...
Ook heb ik trouwens gemerkt dat zij echt enorm veranderd is sinds het uit is. Nu hangt ze aan iedere jongen, gaat altijd tot laat uit en maakt een praatje met iedereen, terwijl zij voorheen ALTIJD rustig is geweest, nooit uitging (moe of geen zin) en eigenlijk niet geinteresseerd was in de mensen waar ze nu constant mee loopt te babbelen.
Kortom, ik voel me weer heerlijk klote (voornamelijk door het eerste deel van deze post natuurlijk)
Er zijn vast wel mensen die iets gelijkwaardigs hebben meegemaakt. Tips zijn dan ook van harte welkom

---

Uit het laatste deel van je post herken ik heel erg veel. Die enkele keren dat ik mijn ex nog heb gesproken vertelde ze ook dat ze heel erg veranderd was. Tijdens de relatie had ze ook nooit zin om uit te gaan of was ze te moe. Sinds het uit is, gaat ze plotseling heel vaak uit. Ook gaat ze weer met mensen om die ze voorheen niets vond. Soms denk ik ook dat mijn ex een nieuwe vriend heeft. Ze kan namelijk slecht alleen zijn.

Ik kan me over dit alles wel druk maken (en dat heb ik in het begin ook vaak zat gedaan), maar eigenlijk moet ze het allemaal zelf weten. Sinds het uit is ga ik zelf ook weer vaker uit. Ik denk anders over bepaalde zaken en ga ook meer met andere mensen om. Kortom, ik probeer verder te gaan. Ik denk dat jouw ex dat ook probeert. Jij zal misschien ook veranderd zijn in haar ogen.

quote:

---

Op dinsdag 11 november 2003 10:57 schreef Eisselstijn het volgende:

[..]

Ik kan me voorstellen dat het niet leuk is om te zien dat de ander blijkbaar al over je heen is terwijl jezelf nog niet zover bent. Alhoewel ik het idee heb dat ik over mijn ex heen ben, zou ik me ook klote voelen als ik haar met een ander zou zien. Maar uiteindelijk wil ik niets meer met mijn ex en zal het niet zo zijn dat ze de rest van haar leven vrijgezel is (hopelijk ik zelf ook niet ).

Uit het laatste deel van je post herken ik heel erg veel. Die enkele keren dat ik mijn ex nog heb gesproken vertelde ze ook dat ze heel erg veranderd was. Tijdens de relatie had ze ook nooit zin om uit te gaan of was ze te moe. Sinds het uit is, gaat ze plotseling heel vaak uit. Ook gaat ze weer met mensen om die ze voorheen niets vond. Soms denk ik ook dat mijn ex een nieuwe vriend heeft. Ze kan namelijk slecht alleen zijn.

Ik kan me over dit alles wel druk maken (en dat heb ik in het begin ook vaak zat gedaan), maar eigenlijk moet ze het allemaal zelf weten. Sinds het uit is ga ik zelf ook weer vaker uit. Ik denk anders over bepaalde zaken en ga ook meer met andere mensen om. Kortom, ik probeer verder te gaan. Ik denk dat jouw ex dat ook probeert. Jij zal misschien ook veranderd zijn in haar ogen.

---

quote:

---

Op maandag 10 november 2003 12:27 schreef Brighteyes het volgende:

[..]

Been there ánd done that.

Na mijn vorige verkering _{(dit noem ik express zo om het onderscheid te maken met de relatie waar ik nu aan het uit komen ben, het een was echt verkering, het ander echt een relatie)} had ik zelf dus ook na 3 maanden een ander (mijn huidige ex). Ik was daar zelf ook stomverbaasd over, maar het gebeurde.
Nu is het ruim 2 maanden uit en heeft hij dus ook een ander. Althans soort van. Het ligt iets gecompliceerder, maar het feit is er dat hij het met een ander doet. Op de een of andere manier kan ik er zelfs redelijk mee om gaan. Maar vraag me niet hoe, want dat begrijp ik dus zelf ook niet. Maar het ligt waarschijnlijk wel aan de complicatie. Dit is zo iets anders dan mijn relatie met hem. Hij had bij wijze van spreken kunnen vertellen dat hij homo was, dan had ik hetzelfde gereageerd als nu. Dit is zo 'out of my league' dat ik er op de een of andere manier wel mee om kan gaan.

---

quote:

---

Op dinsdag 11 november 2003 19:35 schreef Goldmember het volgende:

[..]

Klopt inderdaad wel dat ik zelf veel meer uit ga dan voorheen, maar wat moet ik anders... Tegenwoordig ga ik elke avond sporten of feesten, ik probeer inderdaad zo veel mogelijk nieuwe mensen te leren kennen en zo weinig mogelijk op de bank triest TV te kijken.

---

quote:

---

Maar ik denk niet dat ik op zo'n manier veranderd ben als zij (het valt trouwens meerdere mensen op dat ze zich zo 'overdreven' gedraagt).

---

quote:

---

Waar ik nog het meest van baal is dat ik het me zo aantrek. Ik heb veel toffe vrienden en maak veel lol. Ook zou ik een ander meisje niet uit de weg gaan. En toch voel ik me echt klote als ik haar dan weer met een of andere LUL (want het zijn allemaal klootzakken natuurlijk ) zogenaamd gezellig zie doen.

---

quote:

---

Maar goed, ik zal me wat meer op m'n eigen leven moeten richten en wat minder op haar moeten letten (wel lastig hoor als je elkaar zo vaak ziet).
Bedankt voor je reactie!

---

Misschien een goeie tip om je eens te proberen te focussen op iets anders. Vrienden die ook op de sportclub rondlopen? Misschien op de training ? Op andere dames die ongetwijfeld rondlopen ?

Iig om nog even over mezelf door te leuren: zometeen staan de feestdagen (jaja, ik weet het....nog twee maanden, maar toch) weer voor de deur. Weet nog niet wat ik precies ga doen, maar ik ga ze iig niet laten verknallen door gedachten aan haar.

Het leven gaat een groot feest worden (ooit een keer, hoop ik )

quote:

---

Op dinsdag 11 november 2003 20:12 schreef PdeHoog het volgende:

[..]

Op de bank TV kijken is niet triest hoor . Doe het elke avond (meestal, als ik niet aan Fok!-ken of aan het leren ben).

---

quote:

---

[..]

Ken het gevoel. Heb precies hetzelfde. Mijn ex schijnt tegenwoordig in steeds "sletterigere" kleding rond te lopen. Als het maar strak is en als ze maar aandacht krijgt.

---

quote:

---

[..]

Wat ik nog veel moeilijker vond was toen ze gewoon een nieuw vriendje kreeg (na 3 of 4 maanden). Ze laat dan blijken het uitstekend naar haar zin te hebben en dat gaf mij een heel onbestemd gevoel over de tijd die achter ons lag.

---

quote:

---

[..]

Ik heb het er nog wel moeilijk mee als ik aan haar denk (dus er helemaal over zijn ben ik nog niet), maar het wordt minder en ik probeer haar zoveel mogelijk uit mijn gedachten te werken.

Misschien een goeie tip om je eens te proberen te focussen op iets anders. Vrienden die ook op de sportclub rondlopen? Misschien op de training ? Op andere dames die ongetwijfeld rondlopen ?

---

quote:

---

Iig om nog even over mezelf door te leuren: zometeen staan de feestdagen (jaja, ik weet het....nog twee maanden, maar toch) weer voor de deur. Weet nog niet wat ik precies ga doen, maar ik ga ze iig niet laten verknallen door gedachten aan haar.

Het leven gaat een groot feest worden (ooit een keer, hoop ik )

---

Het leven moet en zal een groot feest worden Hopelijk begint dat feest wel een beetje snel...

quote:

---

Op dinsdag 11 november 2003 19:38 schreef Goldmember het volgende:

[..]

Tsjemig, dat klinkt eigenlijk ook niet echt fijn... Knap dat je er mee om kunt gaan, lijkt me behoorlijk lastig.
Maar hoe ging dat toen je destijds na 3 maanden weer een ander had?

---

Maar goed, daar moet ik niet te veel meer aan denken, aan hoe het was in het begin. Daar word ik altijd gelijk een beetje weemoedig van. (Duh!) Maar gelukkig niet meer zo diep-verdrietig als toen het net uit was.

Vanavond komt mijn ex langs, even samen eten en dan gaan we alle mondelinge afspraken die we hebben gemaakt even op papier zetten en ondertekenen. Hij een kopietje, ik een kopietje en dan is dat ook weer goed geregeld. Ik zie er niet tegenop. Heb er gewoon een soort van zin in, gezellig. Maar ik kan me ook zo voorstellen dat er vanavond wel weer een soort van dipje zal zijn.

quote:

---

Op woensdag 12 november 2003 08:54 schreef Goldmember het volgende:

[..]

OK, het TV kijken op zich niet, maar ik wordt er wel triest van. Blijkbaar vind ik het vervelend om alleen te zijn, iets dat ik vroeger niet had...
[..]

---

quote:

---

Zit er bij haar nu ook aan te komen. Ik verheug me er nu al op
[..]

---

quote:

---

En wat nou zo jammer is; voor de rest lopen er totaal geen leuke dames rond op onze club

[..]

---

quote:

---

Het leven moet en zal een groot feest worden Hopelijk begint dat feest wel een beetje snel...

---

quote:

---

Op woensdag 12 november 2003 10:53 schreef Brighteyes het volgende:

[..]

Vanavond komt mijn ex langs, even samen eten en dan gaan we alle mondelinge afspraken die we hebben gemaakt even op papier zetten en ondertekenen. Hij een kopietje, ik een kopietje en dan is dat ook weer goed geregeld. Ik zie er niet tegenop. Heb er gewoon een soort van zin in, gezellig. Maar ik kan me ook zo voorstellen dat er vanavond wel weer een soort van dipje zal zijn.

---

Sterkte iig Brighteyes en succes

quote:

---

Op woensdag 12 november 2003 10:53 schreef Brighteyes het volgende:

[..]

Tsja, ik was toen wel degene die het uitmaakte, dus dat lag wel ietsjes anders dan voor de meesten hier, maar toch had ik het er best moeilijk mee. 5 is niet niks, zeg maar.
Maar goed op een gegeven moment kwam ik dus mijn huidige ex (X) tegen. Ik had hem (X) al eerder een keer gezien toen ik nog bij die ander (Y) was, en toen vond ik het al een leuke jongen.
Nou ja, goed, relatie ging uit, 2-3 maanden later kwam ik hem (X) dus weer tegen en toen hebben we een paar weken om elkaar heen gedraaid, want ik wist niet of ik 'er al weer aan toen was'. Maar uiteindelijk toch de knoop doorgehakt, maar dat betekende niet dat ik toen die ander (Y) meteen vergat. Ik heb nog best wel vaak aan hem gedacht de eerste paar maandjes. Iemand zit toch in je hoofd. Maar ik was toen ook zo ontzettend verliefd op mijn huidige ex. (X) Dat had ik nog nooit zo meegemaakt. Ik kon in het begin gewoon spontaan in tranen uitbarsten als ik bedacht hoe gelukkig we samen waren. Echt daar begreep ik toen zelf ook niets van. Maar het was zo heftig.

---

quote:

---

Maar goed, daar moet ik niet te veel meer aan denken, aan hoe het was in het begin. Daar word ik altijd gelijk een beetje weemoedig van. (Duh!) Maar gelukkig niet meer zo diep-verdrietig als toen het net uit was.

Vanavond komt mijn ex langs, even samen eten en dan gaan we alle mondelinge afspraken die we hebben gemaakt even op papier zetten en ondertekenen. Hij een kopietje, ik een kopietje en dan is dat ook weer goed geregeld. Ik zie er niet tegenop. Heb er gewoon een soort van zin in, gezellig. Maar ik kan me ook zo voorstellen dat er vanavond wel weer een soort van dipje zal zijn.

---

quote:

---

Op woensdag 12 november 2003 11:30 schreef Goldmember het volgende:
Toch goed om te horen dat je na Y toch weer zo gelukkig kon zijn met X. Geeft toch hoop dat dat met Z ook ooit zal gebeuren (en bij mij met X dan).
(Begint een beetje op hogere wiskunde te lijken...)

---

quote:

---

Op woensdag 12 november 2003 11:03 schreef PdeHoog het volgende:

[..]

Ken het gevoel hoor. Heb ik ook af en toe. Aan de andere kant is het wel een beetje een verademing (zeg ik na 1,5 jaar ). Haar en mijn smaken (muziek, eten etc.) begonnen steeds meer uit elkaar te lopen en nu vind ik het wel fijn om gewoon lekker alleen te zijn (af en toe niet, maar dat lijkt me normaal).
[..]

Lastig verhaal. Het is balen dat je haar elke keer ziet op de sportclub, anders was het natuurlijk al wat gemakkelijker geweest. Ik zou iig proberen zoveel mogelijk direct contact te vermijden (en mocht ze beginnen over nieuwe vriendjes: gelijk afkappen of weglopen). Laat jezelf geen depressie aanpraten door haar. Ik ben zo stom geweest om er naar te vragen. Dat was een wijze les want dat doe ik nooit meer.....
[..]

---

quote:

---

Andere club

---

Bedankt voor de tips!

quote:

---

Op woensdag 12 november 2003 11:37 schreef Brighteyes het volgende:

[..]

Precies, over een tijdje hoop ik Z tegen te komen en dan hoop ik op
a² x b² = c² _{(zo was ie toch?)}

---

Z is trouwens wel de laatste letter van het alfabet, dus hopelijk het eindstation (oftewel de "ware")!

quote:

---

Op woensdag 12 november 2003 11:43 schreef Goldmember het volgende:

[..]

a² + b² = c² (Wat ben ik toch een mierenneuker eigenlijk. Misschien wel de echte reden dat ze het uigemaakt heeft )

Z is trouwens wel de laatste letter van het alfabet, dus hopelijk het eindstation (oftewel de "ware")!

---

Volledig terecht dat je me verbeterd, als er fouten gemaakt worden dan moeten die zelfs verbeterd worden. Is niets miereneukerigs aan.

En ja, Z als eindstation lijkt me prachtig!

quote:

---

Op woensdag 12 november 2003 11:52 schreef Brighteyes het volgende:

[..]

[volledig off-topic]
Jamaar, jamaar, reken het me dan eens voor? Want ik ging het even uitproberen en bij + klopte het niet bij mij.
a=2, b=4
dan krijg je toch 4 + 16 = 20 (en dat is geen kwadraat), of 4 x 16 = 64 (is het kwadraat van 8)

---

quote:

---

Op woensdag 12 november 2003 12:11 schreef basset het volgende:

[..]

Dan moet je gaan worteltrekken he? En daar heb je vrij slechte ervaringen mee

---

Maarreh, leg het dan eens uit? Want de wortel van 20 is 4,47 en dat bedoelen ze er vast niet mee.

quote:

---

Op woensdag 12 november 2003 12:15 schreef Brighteyes het volgende:

[..]

He, wat doe jij hier? Kssst, jij bent happily married!

Maarreh, leg het dan eens uit? Want de wortel van 20 is 4,47 en dat bedoelen ze er vast niet mee.

---

Maar dit is toch niets meer dan de stelling van phytagoras om de lengte van de schuine zijde van een driehoek te berekenen.

Dus als 1 kant van de 3-hoek 2 is en de andere is 4 dan heb je dus 4+16=20, de wortel daarvan is ongeveer 4.4721359549995793928183473374626

Voila! De lengte van de schuine zijde! (maar ik had het over dat kiesje van je )

quote:

---

Op woensdag 12 november 2003 12:26 schreef basset het volgende:

Onbegrijpelijk verhaal...

(maar ik had het over dat kiesje van je )

---

En nou niet meer off-topic. We spreken elkaar!

quote:

---

Op woensdag 12 november 2003 12:26 schreef basset het volgende:
Maar dit is toch niets meer dan de stelling van Pythagoras om de lengte van de schuine zijde van een driehoek te berekenen.

---

quote:

---

Op woensdag 12 november 2003 12:44 schreef Goldmember het volgende:

[..]

Enorm interessante materie trouwens
Ga maar weer eens studeren; tentamentje volgende week. Hopelijk kan ik me dit keer wel op de materie richten zonder steeds aan haar te moeten denken...

---

Lijkt me idd wel lastig. Gelukkig kon ik nier op mijn werk in de eerste periode redelijk op de automatische piloot verder, want concentreren was soms echt niet mogelijk. Net of er ergens zo'n grote Neon-bak hing, met een alarm om de 5 minuten.

(Het ging mij trouwens meer om het 'ga heen en vermenigvuldig u'-principe a+b maakt c, zeg maar. )

quote:

---

Op woensdag 12 november 2003 13:06 schreef Brighteyes het volgende:

[..]

En dat is dan weer een briljant bruggetje naar het oorspronkelijke thema van dit topic.

Lijkt me idd wel lastig. Gelukkig kon ik nier op mijn werk in de eerste periode redelijk op de automatische piloot verder, want concentreren was soms echt niet mogelijk. Net of er ergens zo'n grote Neon-bak hing, met een alarm om de 5 minuten.

(Het ging mij trouwens meer om het 'ga heen en vermenigvuldig u'-principe a+b maakt c, zeg maar. )

---

Op mijn werk kan ik ook wel op de automatische piloot doorsukkelen ( ), maar studeren gaat echt klote (vandaar dat ik nu weer hier zit te typen).
Maar goed: ik kan haar niet m'n hele leven laten beheersen. Aan de studie dus maar weer...

quote:

---

Op woensdag 12 november 2003 11:52 schreef Brighteyes het volgende:

[..]

[volledig off-topic]
Jamaar, jamaar, reken het me dan eens voor? Want ik ging het even uitproberen en bij + klopte het niet bij mij.
a=2, b=4
dan krijg je toch 4 + 16 = 20 (en dat is geen kwadraat), of 4 x 16 = 64 (is het kwadraat van 8)
Misschien mis ik hier iets en het is ook wel lang geleden en het was al niet mijn hobby, maar nu wil ik het dan toch weten
[volledig off-topic]

---

quote:

---

En ja, Z als eindstation lijkt me prachtig!

---

Als Z het eindstation is, moet je wel A als beginstation nemen.
Jij bent begonnen met X....

[/consequent-zijn-modus]

[/volledige off-topic reactie op off-topic posting]

quote:

---

Op dinsdag 11 november 2003 09:31 schreef Brighteyes het volgende:

[..]

Ik heb het ook besteld en wat ik zo uit de samenvatting opmaak is dat het niet een emotioneel boek an sich is maar dat het emotioneel zwaar is om het te lezen, omdat het je laat nadenken over jouw situatie en aanzet tot het nemen van stappen/beslissingen over hoe jij je leven alleen wil gaan leiden.

Zoiets denk ik.

---

De mevrouw met wie ik een gesprek had bij AMW gaf me de tip om vrienden te maken in mijn omgeving. Ik merk dat ik dat heel moeilijk vind. Op die ene collega na en een vriend die ik af en toe zie is er eigenlijk niemand (behalve mijn ex, maar die wil juist het contact verminderen, wat ik niet leuk vind maar wel enigzins begrijp ...). Ik merk dat als ik een avond op stap ben met die collega dat het dan wel weer wat beter gaat, maar als ik alleen wegga word ik alleen maar gedeprimeerder...

Nu dacht ik dat ik laatst een aardige jongen had gevonden, via Internet. Ook een relatie net verbroken, was ook op zoek naar vriendschap en er waren best veel gemeenschappelijke interesses. Zijn een avond uit eten geweest, heel erg leuk, dag erna zouden we uitgaan. Hij zou om 20h bij mij zijn. Belt hij om 20h30 op, dat zijn werk was uitgelopen en dat hij pas om 21h30 thuis zou zijn en hij dusdanig moe was dat hij het dan te laat vond om dan nog uit te gaan. Vroeg of hij bij mij kon komen om een massage te krijgen...
Aangezien ik daar helemaal geen zin in had en wel een beetje doorhad waar het naartoe zou leiden, heb ik nee gezegd. Ik vond het zo'n afknapper...
Is het nu zo moeilijk om vrienden te maken? Iemand tips?

Ik zoek trouwens geen vrienden om mijn tijd door te komen. Ik zoek vrienden omdat ik het leuk vind om uit te gaan en soms de keus wil hebben om even niet alleen te zijn. Nu heb ik die niet.

ik voel me op het moment echt stom. Ik zou hem niet terug willen na alles...maar ik kan het niet uitstaan van mezelf dat ik erin getrapt ben
Dat nadat het uitwas en hij spijt had 3 maanden geleden...dat ik hem toen terugwilde...hield heel erg veel van hem en waarschijnlijk is het nog wel zo maar nou doet het meer pijn dat het zo gegaan is dan dat ik hem kwijt ben. Ik ben echt gebruikt heb ik het gevoel. Ik deed veel voor hem....echt veel en woensdag zei hij nog dat hij van me hield. Zondag kwam ik er dus achter dat het niet zo was. En ik ben er gewoon weer ingetrapt. Zou willen dat ik het 3 maanden geleden had kunnen verwerken want ik zit nou weer in dat dal maar nu is de hoop er gelukkig niet meer. Ik ben alleen ontzettend gekwetst Ik zou nooooit iemand zó grof dumpen.

ik ben pas 19 maar ohhh het voelt even alsof ik niemand meer ga vinden ik weet dat het stom is...maar als ik om me heen kijk zie ik bijna niemand die al heel erg lang bij elkaar is. Mijn ouders zijn na 15 jaar ook uit elkaar gegaan en dat zie ik bij iedereen. Ik wil later nooit zo gaan leven. Stom dat ik er zoveel over nadenk maar dat wil ik niet.
Als ik naar de vader van mn ex kijk ben ik bang dat hij ook zo wordt. Die had mn ex's moeder verlaten omdat hij niet kon kiezen tussen haar en een ander en ik kan dr wel eens over nadenken. ik zever natuurlijk
Hij lijkt gewoon op zijn vader. Allebei een beetje rusteloos.
Ik heb ooronsteking en zit nou al een paar dagen thuis en denk veel na. Moet weer de deuren openzetten en vooruit lopen hè.

Ik hoop zo dat hij heel erg veel spijt krijgt om te voelen hoe ik me nu voel. Hopen alle gedumpte dat niet?

quote:

---

Op woensdag 12 november 2003 13:39 schreef Hihat het volgende:
[volledige off-topic reactie op off-topic posting]
[..]

Nieuw topic: De "KUNST" van het kwadrat(er)en?
[..]

[consequent-zijn-modus]

Als Z het eindstation is, moet je wel A als beginstation nemen.
Jij bent begonnen met X....

[/consequent-zijn-modus]

[/volledige off-topic reactie op off-topic posting]

---

Degene die ik in het verhaal Y noemde, heet eigenlijk A (echt waar )
Alleen degene die ik X noemde, heet eigenlijk T, dus ik ga met sprongen vooruit, dus dan kan in een keer doorhoppen naar Z ook wel, dacht ik zo.
Ik heb echt niet zo'n zin om die andere 23 (26-A-T-Z = 23) letters van het alfabet ook nog even af te werken. Die gebruik ik dan wel voor de namen van mijn kinderen.

quote:

---

Op woensdag 12 november 2003 14:10 schreef Blinky het volgende:
Het is weer wat minder...gisteren was het rustig op mijn werk (zo rustig dat ik naar huis ben gegaan) en thuis in bed ben gaan liggen. Daar vervolgens ben ik gaan dromen over mijn ex, werd zwetend wakker en het was weer helemaal mis. Weer beetje contact met mijn ex gezocht, meestal maakt me dat rustig, maar aangezien hij ook niet lekker in zijn vel zit werd het een beetje elkaar kwetsen over en weer via sms. En dat hielp natuurlijk niet echt. Ik word zo moe van die stemmingswisselingen... de ene dag gaat het heel erg goed, de andere dag is het zo gigantisch mis...

---

quote:

---

Ondertussen bij maatschappelijk werk geweest, intake gesprek gehad. Als ze mij verder kunnen helpen, kom ik op de wachtlijst van 6 weken te staan. Kunnen ze me niet verder helpen, word ik doorverwezen naar een psycholoog, a 6 maanden wachttijd.
Eigenlijk kan het me steeds minder schelen. Ik heb het gevoel dat iedereen wegloopt en het niets kan schelen. Als ik nu constant iedereen's aandacht opeiste, dan kon ik het nog wel begrijpen, maar dat doe ik niet (alleen misschien hier op fok... )
Aan de ene kant heb ik heel veel zin om weer uit te gaan, om te leven , maar aan de andere kant heb ik geen puf om de moeite ervoor te doen. Gisteren bedacht ik me dat heel het leven eigenlijk helemaal nergens op slaat...je werkt om je geld weer uit te geven en geldzorgen te hebben, je gaat relaties aan die vaak toch geen leven lang standhouden en je wordt geboren om weer dood te gaan.

---

quote:

---

De mevrouw met wie ik een gesprek had bij AMW gaf me de tip om vrienden te maken in mijn omgeving. Ik merk dat ik dat heel moeilijk vind. Op die ene collega na en een vriend die ik af en toe zie is er eigenlijk niemand (behalve mijn ex, maar die wil juist het contact verminderen, wat ik niet leuk vind maar wel enigzins begrijp ...). Ik merk dat als ik een avond op stap ben met die collega dat het dan wel weer wat beter gaat, maar als ik alleen wegga word ik alleen maar gedeprimeerder...

---

quote:

---

Nu dacht ik dat ik laatst een aardige jongen had gevonden, via Internet. Ook een relatie net verbroken, was ook op zoek naar vriendschap en er waren best veel gemeenschappelijke interesses. Zijn een avond uit eten geweest, heel erg leuk, dag erna zouden we uitgaan. Hij zou om 20h bij mij zijn. Belt hij om 20h30 op, dat zijn werk was uitgelopen en dat hij pas om 21h30 thuis zou zijn en hij dusdanig moe was dat hij het dan te laat vond om dan nog uit te gaan. Vroeg of hij bij mij kon komen om een massage te krijgen...
Aangezien ik daar helemaal geen zin in had en wel een beetje doorhad waar het naartoe zou leiden, heb ik nee gezegd. Ik vond het zo'n afknapper...
Is het nu zo moeilijk om vrienden te maken? Iemand tips?

---

quote:

---

Ik zoek trouwens geen vrienden om mijn tijd door te komen. Ik zoek vrienden omdat ik het leuk vind om uit te gaan en soms de keus wil hebben om even niet alleen te zijn. Nu heb ik die niet.

---

Gisteravond Love's Dvivine van Seal gehoord, gedownload en inmiddels meer dan 40 keer geluisterd, voor een liedje van 4 minuut 35 seconden is dat nogal een tijdje..

quote:

---

I need love, love's divine
Please forgive me now I see that I've been blind
Give me love, loves is what I need to help me know my name

---

Vannacht spookte het blijkbaar ook nog door mijn hoofd, ik droomde dat ik in bed lag, mijn ogen open deed en zag dat er vanuit mijn badkamer een stroom bloed liep, snel erheen gerend om te zien dat het eigenlijk van een andere verdieping had, daar snel heen om vervolgens mijn ex-vriendinnetje in een bloedrood bad te zien liggen. Snel haar eruit gehaald, gelukkig bleek ik toen in het ziekenhuis te hebben gelegen en kon ik dus snel medische verzorging regelen.. Meestal als ik over dit soort dingen droom dan kan ik haar niet op tijd bereiken om haar te redden..

*zucht* Werd dus met een *piep* gevoel wakker en wou eigenlijk gewoon even bellen om te vragen of alles okay was, zoals ik dat ook bij andere vrienden of familie zou hebben gedaan, maar ik wist dat het me niet in dank afgenomen zou worden; zij zou me deze week bellen en niet andersom..

quote:

---

Op dinsdag 11 november 2003 01:47 schreef Blinky het volgende:
De afstand nemen is denk ik het moeilijkste wat er is

---

quote:

---

Laat me een ding nog even duidelijk stellen...je bent uiteraard niet verplicht om te doen zoals ik het heb gedaan. Ik heb via fok en andere mensen heel veel raad gekregen en ik heb als het ware 'eruit' gepikt waarvan ik dacht dat het iets voor mij was. Want wat voor een ander werkt hoeft niet voor jou of mij te werken. Als je je dus niet goed voelt bij iets, ben ik de laatste die het je dan aanraadt. Als je je er wel goed bij voelt, ben ik blij voor je, want het is gewoon ontzettend moeilijk.

---

quote:

---

Soms is het idd heel moeilijk om geen contact met hem op te nemen. Vooral omdat ik verder weinig mensen ken hier, grijp ik toch terug op wat 'bekend' is. De ene keer lukt het me ook beter dan de andere keer.
Meestal ben ik een beetje bezig op Internet, zoals nu en de andere keer lees ik in dat boek, maar daarin kan ik niet teveel achter elkaar lezen omdat het echt heel veel stof tot nadenken geeft en ook erg emotioneel is. En als ik echt gek van mezelf word ga ik TV kijken, zodat ik echt mijn gedachten even niet hoef te gebruiken. Zo hou ik mezelf toch een beetje bezig en dan is er voordat ik het weet weer een avond voorbij.

---

quote:

---

Als jij denkt dat contact houden te moeilijk, te confronterend en te pijnlijk is, zul je er toch goed over moeten nadenken...Maar het is makkelijk gezegd hoor...ik weet ook nog steeds niet hoe ik er mee moet omgaan en de ene keer is het na afloop wel heel fijn geweest als ik hem zie en de andere keer minder.

---

quote:

---

Ik wens je heel veel sterkte. Als we door deze periode heenkomen, zijn we wel een heel stuk sterker, dat is een ding wat zeker is...

---

quote:

---

Op dinsdag 11 november 2003 20:12 schreef PdeHoog het volgende:
Het leven gaat een groot feest worden (ooit een keer, hoop ik )

---

quote:

---

Op woensdag 12 november 2003 12:44 schreef Goldmember het volgende:

Enorm interessante materie trouwens
Ga maar weer eens studeren; tentamentje volgende week. Hopelijk kan ik me dit keer wel op de materie richten zonder steeds aan haar te moeten denken...

---

Niet dat dit dan aan het feit ligt dat ik moet leren, maar het helpt niet echt om niet aan bepaalde dingen te denken...

Voor mij geldt:
De beste manier om los te laten is om jezelf te richten op dingen waar je echt plezier in hebt. Die je echt leuk vind om te doen en je daarbij te dwingen om vervelende gedachten (iedereen kent ze wel) uit je hoofd te bannen. Ik heb soms de neiging om heel geforceerd aan mijn ex te denken, soms ook in de zin van 'ik heb nu al een uur niet aan haar gedacht' bijvoorbeeld. Dan blijf ik maar doordenken en kom ik vanzelf wel bij de meest vervelende dingen die zijn gebeurd. Door dit niet meer toe te laten, kan ik beter loslaten, omdat ik me er alleen maar minder door voel normaal gesproken. Nu is het wel zo dat dit niet altijd zo goed lukt, zeker als je bepaalde verplichtingen zoals leren hebt.
Maar eigenlijk de beste en misschien de enige manier om los te laten is leuke dingen doen. Vooral contact met vrienden of mensen doet me goed, omdat je anders toch een beetje een eenzaam gevoel houdt, alhoewel het soms heerlijk is om alleen TV te kijken of een boek te lezen of muziek te luisteren.
Soms vraag ik me ook wel af wat het allemaal voor een zin heeft, maar dan weet ik wel dat het enige dat deze gedachten opleveren niet veel goeds is.
Laatst las ik in een goed boek 'Emotioneel evenwicht' van Roy Martina, dat ieder mens oneindige mogelijkheden heeft en dat zijn enige beperking is: 'het onvermogen om zijn verleden achter zich te laten'. Wie dat kan heeft werkelijk onbeperkte mogelijkheden. Het verleden is eigenlijk het enige dat een mens tegenhoudt om gelukkig te zijn...

Naja zware kost misschien, ik hoop dat jullie er wat aan hebben!

quote:

---

Op woensdag 12 november 2003 14:34 schreef Radiohoofdje het volgende:
ik voel me op het moment echt stom. Ik zou hem niet terug willen na alles...maar ik kan het niet uitstaan van mezelf dat ik erin getrapt ben
Dat nadat het uitwas en hij spijt had 3 maanden geleden...dat ik hem toen terugwilde...hield heel erg veel van hem en waarschijnlijk is het nog wel zo maar nou doet het meer pijn dat het zo gegaan is dan dat ik hem kwijt ben. Ik ben echt gebruikt heb ik het gevoel. Ik deed veel voor hem....echt veel en woensdag zei hij nog dat hij van me hield. Zondag kwam ik er dus achter dat het niet zo was. En ik ben er gewoon weer ingetrapt. Zou willen dat ik het 3 maanden geleden had kunnen verwerken want ik zit nou weer in dat dal maar nu is de hoop er gelukkig niet meer. Ik ben alleen ontzettend gekwetst Ik zou nooooit iemand zó grof dumpen.

---

quote:

---

ik ben pas 19 maar ohhh het voelt even alsof ik niemand meer ga vinden ik weet dat het stom is...maar als ik om me heen kijk zie ik bijna niemand die al heel erg lang bij elkaar is. Mijn ouders zijn na 15 jaar ook uit elkaar gegaan en dat zie ik bij iedereen. Ik wil later nooit zo gaan leven. Stom dat ik er zoveel over nadenk maar dat wil ik niet.
Als ik naar de vader van mn ex kijk ben ik bang dat hij ook zo wordt. Die had mn ex's moeder verlaten omdat hij niet kon kiezen tussen haar en een ander en ik kan dr wel eens over nadenken. ik zever natuurlijk
Hij lijkt gewoon op zijn vader. Allebei een beetje rusteloos.
Ik heb ooronsteking en zit nou al een paar dagen thuis en denk veel na. Moet weer de deuren openzetten en vooruit lopen hè.

Ik hoop zo dat hij heel erg veel spijt krijgt om te voelen hoe ik me nu voel. Hopen alle gedumpte dat niet?

---

IIG Sterkte de komende tijd!!

quote:

---

Op woensdag 12 november 2003 15:25 schreef ZeroVince het volgende:
Hoe gaat het ondertussen met ZeroVince?

Gisteravond Love's Dvivine van Seal gehoord, gedownload en inmiddels meer dan 40 keer geluisterd, voor een liedje van 4 minuut 35 seconden is dat nogal een tijdje..

---

quote:

---

Ik had besloten dat het beter was haar niet meer te zien, maar afgelopen donderdag heb ik een ongeluk gehad en zij was de eerste die de ambulance belde (had het niet over mijn hart kunnen verkrijgen om het "in case of emergency please call" briefje te veranderen, net zoals dat ik gister in mijn fotoboek zag dat er nog steeds "Relatie: ja" staat en dat ook maar heb laten staan). Dus daar was ze opeens weer. We gaan nu proberen vrienden te zijn, maar dat is niet makkelijk als ik haar b.v. sms om haar succes te wensen voor haar tentamen en daarna niets meer terug hoor..

---

quote:

---

Vannacht spookte het blijkbaar ook nog door mijn hoofd, ik droomde dat ik in bed lag, mijn ogen open deed en zag dat er vanuit mijn badkamer een stroom bloed liep, snel erheen gerend om te zien dat het eigenlijk van een andere verdieping had, daar snel heen om vervolgens mijn ex-vriendinnetje in een bloedrood bad te zien liggen. Snel haar eruit gehaald, gelukkig bleek ik toen in het ziekenhuis te hebben gelegen en kon ik dus snel medische verzorging regelen.. Meestal als ik over dit soort dingen droom dan kan ik haar niet op tijd bereiken om haar te redden..

*zucht* Werd dus met een *piep* gevoel wakker en wou eigenlijk gewoon even bellen om te vragen of alles okay was, zoals ik dat ook bij andere vrienden of familie zou hebben gedaan, maar ik wist dat het me niet in dank afgenomen zou worden; zij zou me deze week bellen en niet andersom..

---

Zou het dan toch...

quote:

---

Op donderdag 13 november 2003 09:18 schreef Brighteyes het volgende:
Tsja, wat moet ik zeggen. Ex is gisteren langs geweest om het een en ander op papier te zetten. En dat is gewoon helemaal goed gegaan. Gewoon gezellig gegeten, geouwehoerd en gelachen. En op een gegeven moment is hij naar huis gegaan en dat was het dan.
Geen rotgevoel, geen tranen, geen niks eigenlijk.
Ben lekker naar bed gegaan en heb nog even iets gekeken wat ik opgenomen had en toen gaan slapen.

Zou het dan toch...

---

quote:

---

Op donderdag 13 november 2003 09:18 schreef Brighteyes het volgende:
Zou het dan toch...

---

quote:

---

Op donderdag 13 november 2003 09:18 schreef Brighteyes het volgende:

Zou het dan toch...

---

Btw vannacht een droom over mijn ex gehad. We kwamen elkaar tegen op een soort feestje. Ze zat enorm op te scheppen voor mijn gevoel en op de een of andere manier raakte ik hierdoor geirriteerd. Hierop ging ik ''onderhuidse'' opmerkingen plaatsen en dat liep natuurlijk uit op een ruzie. Terwijl ze kwaad wegliep, was ik enorm kwaad en schold ik haar nog uit. Ik bleef op het feestje zitten terwijl ik haar na keek.

Toen ik nog wat met mijn ex had, had ik vaak dromen waarin zij, na even bij me geweest te zijn, van mij wegliep en ik achter haar aan liep maar steeds net niet kon achterhalen. Dit keer liet ik haar weg gaan.

Misschien een erg vreemde wijze van afscheid nemen of afsluiten? Ik weet het niet. Iig erg vaag! _{maar daar is het ook eigenlijk een droom voor}

quote:

---

Op donderdag 13 november 2003 11:17 schreef Eisselstijn het volgende:

[..]

Ik denk het wel! Alhoewel ik aardig over mijn ex heen ben, zou ik zeker niet zo "koelbloedig" kunnen blijven. Respect!

---

quote:

---

Btw vannacht een droom over mijn ex gehad. We kwamen elkaar tegen op een soort feestje. Ze zat enorm op te scheppen voor mijn gevoel en op de een of andere manier raakte ik hierdoor geirriteerd. Hierop ging ik ''onderhuidse'' opmerkingen plaatsen en dat liep natuurlijk uit op een ruzie. Terwijl ze kwaad wegliep, was ik enorm kwaad en schold ik haar nog uit. Ik bleef op het feestje zitten terwijl ik haar na keek.

Toen ik nog wat met mijn ex had, had ik vaak dromen waarin zij, na even bij me geweest te zijn, van mij wegliep en ik achter haar aan liep maar steeds net niet kon achterhalen. Dit keer liet ik haar weg gaan.

Misschien een erg vreemde wijze van afscheid nemen of afsluiten? Ik weet het niet. Iig erg vaag! _{maar daar is het ook eigenlijk een droom voor}

---

Afgelopen dinsdag (ik was vrij en wilde dat eigenlijk niet) heb ik een blocnote gepakt en heb ik alle fijne gebeurtenissen met mijn ex op papier gezet. Ik was er zo mee aan dat al die gebeurtenissen door mijn hoofd spookten en ik kon er niets mee, bleef me maar rot voelen. Nu het op papier staat, is het min of meer ook uit mijn hoofd. Klinkt misschien een beetje stom, maar zo voelt het wel. En ik ben er wel wat rustiger door geworden, dus in dat opzicht heeft het ook wel geholpen. Voel me nu weer iets minder rot en verdrietig.

Toch blijven die stemmingswisselingen heel moeilijk om mee om te gaan.

quote:

---

Op woensdag 12 november 2003 21:41 schreef Ambivalent het volgende:

[..]
Dit soort dingen doe ik ook wel veel, daarnaast probeer ik toch actief dingen te ondernemen, maar soms denk ik zoveel na, dan denk ik, wat zou mijn ex hiervan denken, wat zou ze nu doen, en vooral wat zou ik zeggen als ik haar NU zou zien. en zo nog veel meer vragen die blijven malen...

---

Ik weet dat ik er niet zo op moet letten, want als ik hem ernaar vraag, voel ik me zelf ook zo'n bemoeial en weet ik dat hij het ook niet leuk vindt. Begrijpelijk, maar soms snap ik niks van hem en op andere momenten begrijp ik hem steeds beter. Dubbel gevoel geeft dat.
(En ik kan er niets aan doen, maar soms denk ik dan ook wel: 'hij heeft ook gezegd dat hij niet meer verliefd is...misschien dat hij dan toch eventueel nog...', maar dat zet ik -als dat lukt- snel uit mijn hoofd want als ik zo blijf denken kom ik natuurlijk nooit vooruit).

[..]

quote:

---

Ik wil wel contact houden op een of andere manier, omdat het me te zwaar valt om helemaal geen contact te hebben, of te zeggen dat ik haar nooit meer wil zien, iets wat ik wel eens heb gezegd, maar wat ik toch niet waar kan maken. We hebben nu alleen een beetje gemaild en dat is opzich wel oke op dit moment, maar zoals je zegt valt het de ene keer heel goed, maar de andere keer komt het weer heel afstandelijk op me over en voel ik me weer minder en dan vraag ik me af of ik er wel goed aan doe om contact te houden... maar ik denk nog steeds van wel. Het blijft echter moeilijk!

---

[..]

quote:

---

Dankjewel! Ik wens jou ook heel veel sterkte! Van dat laatste ben ik ook overtuigd, we zullen er uiteindelijk alleen maar sterker van worden en dat is alleen maar winst!

---

Ik had drie en een half jaar verkering met mijn ex (en woonden samen) toen hij voor zijn werk naar het buitenland vertrok. Ik zou mijn studie afmaken en na een jaar mij bij hem voegen. Het uit elkaar zijn viel ons echter zwaar en ik kon al het afscheid nemen en elkaar niet zien gewoon niet aan. Vooral omdat de situatie uitzichtloos leek (mijn studie vlotte niet en in zijn nieuwe land was voor mij ook niet echt toekomst) hebben we het na 8 mnden uitgemaakt zodat we verder konden met onze levens.
Dit is nu 1,5 jaar geleden! En we kunnen elkaar nog steeds niet loslaten. Dat wil zeggen ik dacht WE. vanavond is gebleken dat alleen ik blijkbaar dat probleem heb.
Hij was even in NL vier weken geleden. Alle nooit verdwenen gevoelens bloeiden weer op (zat altijd in achterhoofd, de hoop) en we spraken af meer contact te houden en te kijken wat er nog over is van de liefde.
Dus ik fijn bellen en kletsen en proberen, totdat hij vanavond zei dat zijn gevoelens toch meer weg zijn dan hij dacht. Hij heeft nu nieuw leven in nieuw land en daar pas ik volgens hem niet meer in.
Ik heb het gevoel alsof het nu pas echt, definitief uit is. Maar hoe kan dat nou? Als ik aan mijn toekomst dacht, dacht ik altijd aan hem. Ik kan me geen andere man voorstellen. Er is een schreeuwende leegte in me ":'(

quote:

---

Op woensdag 12 november 2003 22:29 schreef Ambivalent het volgende:

[..]

Zou je niet eens wat vrolijkere muziek luisteren ?? Mooi nummer btw.
[..]

Kan me voorstellen dat je dat nooit veranderd hebt. Niet te ernstig ongeluk hoop ik?? Vervelend als je dan niks terug hoort, maar misschien wil zij toch nog niet echt contact, of wil ze je geen hoop geven, of meer afstand houden. Of misschien heeft ze hem nog niet gelezen of is ze er nog niet aan toegekomen, of was haar smstegoed op...
[..]

Wohaa, heavy stuf die droom, brrrrr. Echt eng. Ben ik blij dat ik niet dat soort dromen heb. Sterkte ermee, echt moeilijke situatie, vervelend dat je dan ook eigenlijk niet kan bellen. Heb ik ook weleens, dan zou ik iets willen vertellen aan m'n ex, of maak ik me ongerust, maar dit is wel helemaal %#$@
Sterkte & Beterschap(indien nodig)!!!

---

Ik doe in ieder geval mijn best om vooruit te kijken, ben gisteren met een dieetje begonnen (niet dat het echt nodig was maar ik had wel een buikje en die heb ik liever niet), ben zelfs vandaag weer naar fitness geweest.. En plannen om over een maandje of twee te beginnen met Jeet Kun Do (een vechtsport). I'm trying!

Maar misschien hoeft het ook niet. Het lijkt alsof Ex schoorvoetend maar zeker over de brug gaat komen. Hebben het de laatste tijd weer erg gezellig en goed samen. Maar goed, dat kan natuurlijk van alles betekenen.

quote:

---

Op vrijdag 14 november 2003 15:31 schreef Tjingtjangtjong het volgende:
D'r komt niet veel terecht van het loslaten

Maar misschien hoeft het ook niet. Het lijkt alsof Ex schoorvoetend maar zeker over de brug gaat komen. Hebben het de laatste tijd weer erg gezellig en goed samen. Maar goed, dat kan natuurlijk van alles betekenen.

---

quote:

---

Op vrijdag 14 november 2003 15:09 schreef Radiohoofdje het volgende:
weer een paar keer wakker geworden vannacht.
Gister belde mn ex en ik zei dat ik hem miste en hij mij ook...hij had over me gedroomd en en ohhh ik kan me hier gewoon zo rot om voelen... ik kan me elk uur wel weer anders voelen. De ene keer denk ik: ach barst en de andere keer weer: ik zou willen dat hij belde en zei dat ie zoveel van me houdt.

---

quote:

---

Op vrijdag 14 november 2003 15:54 schreef Blinky het volgende:
Hm...
Ik jaloers?
Neuuuuh hoor... _{maar ik gun het je van harte hoor!}
Mijn ex sluit zich juist helemaal van me af. Gaat niet zo lekker met hem de laatste tijd en in plaats van dat we dat ene wat onze relatie zo sterk maakte in mijn ogen nog kunnen doen (praten), wil hij niet eens zeggen wat eraan scheelt. Hij wil het zelf oplossen. Hij ontwijkt me enorm (hebben alleen nog contact via sms maar gisteren ging dat even goed mis en hebben we ruzie gemaakt: volgens mij een van de eerste keren). Ik belde hem op en was overstuur omdat hij me wegdrukte. Bleek uiteindelijk dat hij iemand aan de lijn had die hij even niet kon onderbreken en belde meteen erna terug. We hebben het toen wel 'uitgepraat' voor zover dat ging. Maar hij zit zo in de put dat hij mij niet wil zien.
Het enige dat er nu nog is, is dus contact via sms....
EN NOG LUKT HET LOSLATEN ME NIET!!!

---

De rest herken ik behoorlijk. Vaker nog wel 'goede' gesprekken gehad met mijn ex, maar toch wil ze veel ook niet vertellen of het over hebben. Je moet je toch realiseren dat je geen deel meer uitmaakt van iemands leven, althans niet op zo'n manier.
Natuurlijk wil je hem steunen als hij het moeilijk heeft, maar besef wel dat je onnodig veel last op je schouders neemt als je zijn problemen bovenop je eigen zorgen stapelt.
Als ik ergens achter ben gekomen is het dat het vermogen om los te laten helemaal niet afhangt van de mate waarin je nog contact hebt. Het maakt eigenlijk niet veel uit want in je herinneringen wordt je toch wel met je ex geconfronteerd.

Wat ik eerder al schreef: de beste en misschien wel enige manier om los te laten is toch niet te veel aan je ex denken en vooral veel dingen doen die jij leuk vindt. Niet teveel in het verleden blijven hangen maar écht verder gaan met je leven...
Maar ik weet, en velen met mij, hoe moeilijk het soms is....

quote:

---

Op vrijdag 14 november 2003 16:35 schreef Ambivalent het volgende:

[..]

Tja ik denk dat wel meer mensen hier jaloers op zouden zijn, maar dan denk ik altijd maar: als ze echt zo leuk was, dan was ze nooit vreemd gegaan, had ze me niet zo gekwetst en behandeld en was het bovenal nooit uitgegaan en ik denk dat dat ook wel iets is wat goed is om in je achterhoofd te houden.

---

quote:

---

De rest herken ik behoorlijk. Vaker nog wel 'goede' gesprekken gehad met mijn ex, maar toch wil ze veel ook niet vertellen of het over hebben. Je moet je toch realiseren dat je geen deel meer uitmaakt van iemands leven, althans niet op zo'n manier.

---

quote:

---

Natuurlijk wil je hem steunen als hij het moeilijk heeft, maar besef wel dat je onnodig veel last op je schouders neemt als je zijn problemen bovenop je eigen zorgen stapelt.

---

quote:

---

Als ik ergens achter ben gekomen is het dat het vermogen om los te laten helemaal niet afhangt van de mate waarin je nog contact hebt. Het maakt eigenlijk niet veel uit want in je herinneringen wordt je toch wel met je ex geconfronteerd.

---

quote:

---

Wat ik eerder al schreef: de beste en misschien wel enige manier om los te laten is toch niet te veel aan je ex denken en vooral veel dingen doen die jij leuk vindt. Niet teveel in het verleden blijven hangen maar écht verder gaan met je leven...

---

quote:

---

Maar ik weet, en velen met mij, hoe moeilijk het soms is....

---

Wat ben ik toch een stom kind.
Ik kon het niet laten om hem te bellen drstraks...het was erg...heel erg...pijnlijk om te horen dat iemand je niet meer nodig heeft en lekker koel doet. Hij miste me dus niet ik weet waar ik aan toe ben maar het is zo pijnlijk. Hij zegt dat hij niet aan een relatie toe is...ooit wel...maar nu niet. En dat hij wel van me houdt. maar dan niet genoeg hè?

hij heeft het vast heel erg gezellig in zijn studentenhuis met al die mannen...

ik ga hem niet meer bellen hoor voel ik me alleen maar rotter door maar ik weet ook dat ik zo geen vrienden kan zijn...ook niet in de toekomst. Volgens mij zou ik altijd nog wel iets voelen...

quote:

---

Op vrijdag 14 november 2003 17:04 schreef Blinky het volgende:
Je hebt ook wel gelijk. Goed om het af en toe ook even te lezen. Merci...

---

quote:

---

Ook dat is zo, maar mijn ex wilde nog wel vrienden blijven, dat heeft hij meerdere keren gezegd. En ik denk ook wel dat dat mogelijk is, maar de laatste tijd komt hij gewoon terug op heel veel dingen die hij gezegd heeft en ik denk dat ik bang ben dat hij uiteindelijk geen enkel contact meer wil.

---

quote:

---

Ik vind het eerder een last als hij niets zegt. Volgens hem wordt het juist alleen maar moeilijker als hij erover praat. Dat is net zoiets als weten dat je rood staat maar je rekeningen niet durft te openen
Aan de andere kant vind ik het gewoon jammer. Ik kon gewoon zo goed met hem praten en volgens mij kregen we in 'dips' uit die tijd een behoorlijke stimulans als we het kenbaar maakten aan elkaar en erover spraken. Laatst gaf hij nog toe dat hij heel veel heeft gehad aan gesprekken over problemen. Dan denk ik: waarom kan dat nu niet meer??? Ik snap wel dat hij niet alles meer wil 'delen' en dat hoeft ook echt niet, maar ik snap af en toe gewoon niet zo goed wat hij wil zeggen.

---

quote:

---

Ha! Iemand die eigenlijk iets verwoordt wat ik zelf ook al heel lang voel.

---

quote:

---

Ik leef momenteel zo veel in herinneringen. Ik weet dat ik er niets aan heb, en probeer ook echt wel mijn gedachten op een ander spoor te brengen, maar als er geen afleiding is behalve TV lukt dat niet erg.
Ik word soms echt helemaal gek van mijn eigen gedachten en dan loop ik weer een dag te janken. En ik weet dat ik er niets aan heb, dat is het stomme juist...

---

quote:

---

Ik ga maar eens kijken of ik ergens iets aan vrijwilligerswerk kan gaan doen. Betaald werk is natuurlijk ook prima, maar moeilijk te vinden momenteel en ik heb al een baan van 36 uur. Het ergste is gewoon het weekend, ik kijk daar altijd tegenop en de afgelopen weekenden waren niet leuk en zo ziet het er dit weekend ook naar uit.

---

[Dit bericht is gewijzigd door Ambivalent op 15-11-2003 11:58]

quote:

---

Op vrijdag 14 november 2003 15:54 schreef Blinky het volgende:

[..]

Hm...
Ik jaloers?
Neuuuuh hoor... _{maar ik gun het je van harte hoor!}
Mijn ex sluit zich juist helemaal van me af. Gaat niet zo lekker met hem de laatste tijd en in plaats van dat we dat ene wat onze relatie zo sterk maakte in mijn ogen nog kunnen doen (praten), wil hij niet eens zeggen wat eraan scheelt. Hij wil het zelf oplossen. Hij ontwijkt me enorm (hebben alleen nog contact via sms maar gisteren ging dat even goed mis en hebben we ruzie gemaakt: volgens mij een van de eerste keren). Ik belde hem op en was overstuur omdat hij me wegdrukte. Bleek uiteindelijk dat hij iemand aan de lijn had die hij even niet kon onderbreken en belde meteen erna terug. We hebben het toen wel 'uitgepraat' voor zover dat ging. Maar hij zit zo in de put dat hij mij niet wil zien.
Het enige dat er nu nog is, is dus contact via sms....
EN NOG LUKT HET LOSLATEN ME NIET!!!

---

Waar het contact met mijn ex zoals het nu is, toe gaat leiden weet ik echt niet, maar als het een doorstart zou worden dan zouden er toch wel dingen heel erg anders moeten gaan die misschien op dit moment (misschien wel nooit) niet in de aard van het beestje zitten.
Zoals hier vaak gezegd wordt: het is niet voor niks uitgegaan, en daar blijf ik me zeer van bewust, wat niet wegneemt dat ik het op dit moment ook leuk vindt hoe het tussen ons gaat.

Kijk, er is geen garantie dat ze bij je terug komt. Maar goed, geen enkele relatie kent zo'n garantie.
Zij geeft nu heel duidelijk aan dat ze ruimte nodig heeft. Geef haar die dan ook. Je kent het gezegde: To love is to be able to let go.

Ik zou er alleen nog 1 mailtje of telefoontje aan wagen om haar dat mee te delen. Dat je van plan bent voorlopig geen contact te zoeken. Dat dat niets te maken heeft met jouw gevoelens hierover, maar dat je haar die ruimte wil geven.
(Anders loop je weer het risico dat je dat weer verweten wordt.)
Vraag haar of je over 2 weken mag bellen, zoiets. Zorg dat je duidelijk krijgt wat zij precies wil op dit moment.

_{Hoe je uberhaupt kan denken aan zoenen met een ander, om wat voor reden dan ook, is mij een raadsel. Ik moest/moet er niet aan denken namelijk, en ik ben al weer 3 maanden verder}

Heb haar gister al verteld dat ik voorlopig even geen contact zal zoeken.. Ben alleen bang dat, doordat ik haar los laat, zij mij zal loslaten.. Jullie hebben wel gelijk dat geen enkele relatie zo'n garantie kan geven, maar ik weet gewoon niet waar ik aan toe ben, en hoe lang die onzekerheid zal gaan duren. Ik heb liever dat ze morgen zegt "Dit was het, het is voorbij tussen ons", dan dat ze nog een half jaar nodig heeft om erachter te komen dat ze wel weer verder met me wil.

Ik voel het lijntje, terwijl ze juist heeft gezegd, "nóem het geen pauze, maar je mag het wel dénken.." We weten allebei de oplossing voor onze ruzies. We moeten elkaar gewoon meer vrij laten.. Maar waarom vertelt ze me dan dat ze nog steeds alleen moet zijn, omdat ze ruimte nodig heeft om alles weer op een rijtje te zetten? (..)

Ik grijp ieder positief woord van haar, als een strohalm vast.. En ieder negatief woord blijft ook door m'n hoofd spoken.

En zoenen met iemand anders.. Ik krijg nog steeds wel 'ns mailtjes van een klasgenootje, die duidelijk laat blijken dat ze me interessant vindt. Vond dat allemaal wel leuk, en stuurde ook vrolijk wat terug... Maar nu.. Het interesseert me allemaal geen ene fok meer.. Dus zoenen met iemand anders.., moet er niet aan denken, zou over m'n nek gaan. Maar in de toekomst.. Het is toch geen ondenkbaar idee dat je een nieuwe liefde zoekt, om je oude te vergeten?

Maar nogmaals... Bedankt. Ik heb een beetje vertrouwen nodig, merk wel dat ik daar rustiger van word..

[Dit bericht is gewijzigd door Lubber op 16-11-2003 01:41]

Achja... relaties zijn en blijven ingewikkeld!

En toen werd ik vanmorgen wakker. Zoals altijd zette ik de TV aan om de herhaling van Eigen Huis en Tuin te zien, en ineens overviel me een raar soort van melancholie. Het honk-en softbal-seizoen is over, dus dit zouden de samen-lekker-luier weekenden zijn. Buiten regent het. Lekker lang samen in bed liggen, beetje ouwehoeren. Samen ontbijten met verse broodjes etc. etc.
Voel niet de neiging om te gaan huilen of iets, ben ook niet diepbedroefd, maar ergens diep van binnen voel ik nog wel een leegte.

En hoe dapper ik gisteravond ook als advies aan Lubber schreef, nu ineens denk ik. IK WIL WEL EEN ANDER. Ik wil het gat opvullen. Dom, dat weet ik. Ik moet eerst weer volledig met mezelf kunnen leven, voordat ik een ander kan toelaten.
Maar het lijkt me zo lekker om gewoon weer die vanzelfsprekendheid te hebben. Dat knusse etc.

Toen mijn ex hier van de week was om het een en ander door te nemen, stak hij op een gegeven moment de open haard aan. Daar had ik tot die tijd totaal geen behoefte aan. Maar nu, nu wil ik op elk moment die open haard aansteken en gezellig samen met iemand in de vlammen staren.

Ik zie nog steeds niet heel erg op tegen de kerst en zo, maar ik merk wel dat ik nog niet veel zin hem om het gezellig te maken thuis. Kaarsje aan en zo. Heb nog geen zin om de moeite te doen voor mezelf.
Ik ben in eerste instantie veel van huis geweest, deels bewust, maar ook deels omdat er gewoon veel gebeurde. Ben van de week, bewust wel een aantal avonden alleen thuis gebleven zonder iemand te bellen of zo. Gewoon omdat ik dat ook moet leren.
Het is wat dat betreft wel jammer dat ik nog in ons oude huis woon. Ik wil hier niet nog meer aan hechten, of zoiets. Als ik maar alvast in mijn eigen nieuwe huisje zou zitten, dan zou ik echt verder kunnen.

Blegh... toch een beetje een dipje. Maar hij is al niet meer zo diep als dat het was.

_{Excuses voor deze lange post, maar ik wilde het gewoon even ergens kwijt.}

quote:

---

Op zondag 16 november 2003 13:26 schreef ZeroVince het volgende:
He gedonder.. Ik hoopte dat we gewoon goede vrienden zouden kunnen worden, omdat we ook allerbeste vrienden waren voordat we iets kregen.. Maar dat ziet ze niet zitten, er zijn nog te veen dingen waar ze zich aan irriteert en vorige week hadden we (omdat ik dus een ongeluk had gehad) heel intensief contact voor een paar dagen en dat was heel moeilijk voor haar. Ze wil nu ongeveer 1x per week bellen en elkaar nog maar 1x zien voordat ik in januari voor een half jaar naar Engeland ga..

---

quote:

---

Op zondag 16 november 2003 13:33 schreef Frenkie het volgende:

[..]

Ik gok dat als je daar in Engeland zit, dat je haar binnen mum van tijd vergeten bent. Dus op zich is de afstand die zij creert alleen maar goed. Geeft jou ook de mogelijkheid om door te gaan met je leven

---

SInds ze een nieuw vriendje heeft is ze richting de racistische kant op gegaan. Nou dan hoeft van mij al helemaal niet meer

quote:

---

Op zondag 16 november 2003 01:39 schreef P-Style het volgende:
Het is inderdaad een hele KUNST!!! Nu het zo'n 9 maanden uit is (na bijna 3 jaar aan) mis ik haar meer dan ooit!

---

quote:

---

Volgens mij gaat het juist beter als ik 'r vaker zie en spreek.

---

Zijn er meer mensen die nog steeds af en toe terugblikken en afvragen hoe het leven van je ex er nu uitziet? Bij mij is het nu 5 maanden uit en ik heb het gevoel dat ik over haar heen ben. Ik heb het dus soms. Gewoon herinneringen ophalen en uit nieuwsgierigheid afvragen hoe het met haar zou zijn. Ik denk dat het normaal is. Sinds het uit is doe ik dit. Het enigste verschil met nu is, denk ik, als je er geen rotgevoel meer bij krijgt.

Eerst dacht ik dat ik pas over mijn ex zou zijn als ik niet meer aan haar zou denken , maar eigenlijk is dat heel stom. Ik heb een gedeelte van mijn leven met haar gedeeld en dat zal ik altijd blijven herinneren. En aangezien ik haar zo goed kende en nu helemaal geen contact met haar heb, vind ik het eigenlijk normaal dat ik me af en toe afvraag hoe het met haar zou zijn.

ik geniet iig nu heel erg van de momenten dat we samen zijn en zij ook heel erg.. en dat lijkt me toch erg positief..

Toch kon ik het niet nalaten om hem een sms te sturen om hem 'nonchalant' te vragen hoe zijn film was geweest. Daarbij had hij nu ook mijn nummer en zou ik zijn antwoord kunnen afwachten. Die nacht heeft hij om half een gebeld maar die heb ik gemist. Hij had geen bericht achter gelaten. Het was best moeilijk om hem zaterdag niet te bellen. Uiteindelijk tegen de avond, kreeg ik een sms. Zijn film was wel leuk geweest en hij zou het leuk vinden om eens langs te komen. Hij vroeg ook met wie ik naar de film was. Ik smsde een paar uur later dat ik met een vriend was geweest en dat ik het ook leuk zou vinden als hij tijd had. Hij stuurde terug dat hij nog wel zou bellen en daarmee zonk de moed me in de schoenen. Brabanders zeggen dit namelijk erg snel en doen het vervolgens niet. Ik kom zelf uit Noord-Holland en kan me erg druk maken om dit belangrijke cultuurverschil. Maar goed, ik zie het wel.

Mijn ex was afgelopen zaterag naar een concert van een exvriendin van heel vroeger. Ondanks dat ze beiden toen 12 waren is hij haar niet vergeten. Ik had zaterdag een rotavond omdat ik wist dat hij haar misschien nog wel leuk zou kunnen vinden. En ik had gelijk. Hij is erg van haar onder de indruk en zei zelfs dat hij haar beter wilde leren kennen. Aan de andere kant zegt hij dat hij niet de verwachting heeft dat het iets zou kunnen worden maar hij zegt ook niet dat het nooit iets zal gaan worden. Toen hij over haar sprak, merkte ik dat ze daadwerkelijk een grote indruk op hem heeft gemaakt. Ik weet niet of ik hem nu zijn geluk moet gunnen. Aan de ene kant gun ik het hem heel erg. Het doet me erg pijn om te merken dat het slecht met hem gaat en dat hij er niet over wil praten, niet met anderen en niet met mij. Dus wat dat betreft hoop ik heel erg dat hij snel gelukkig wordt. Maar aan de andere kant heeft hij altijd gezegd dat hij voorlopig geen relatie meer wil en eerst zelf wil kijken wat hij in het leven wil. Ik weet wel dat hij ook verder moet, maar het zou voelen als een groot verraad. Toevallig omdat zij heel veel op jonge leeftijd heeft weten te bereiken in het leven is hij van haar onder de indruk. En omdat ze een knappe vrouw is geworden, naar zijn zeggen. Ik denk dat hij haar inderdaad beter wil leren kennen. Gisteren sprak ik hem aan de telefoon en heeft hij een deel losgelaten van wat hem dwarszat. Ik denk dat ze meer indruk heeft gemaakt dan dat hij toegeeft omdat hij weet dat het mij pijn doet. Op zich erg lief van hem, maar ik zou ze niet samen willen tegenkomen in de stad. Ondanks dat hij sinds een tijd niet de indruk heeft gewekt dat het goed zou komen tussen ons, heb ik wel de hoop gehad. Ik kan er niets aan doen. Als hij wel wat met haar krijgt is die hoop helemaal weg.

Toch gaat het op zich nu wel redelijk. Ik weet dat ik er niets aan kan doen als het wel gaat gebeuren. Ik ben heel cynisch geworden. Ik geniet niet meer van de dingen die om me heen gebeuren en heb het gevoel dat ik mijn grip verlies op de realiteit en dagelijks leven. Dingen die om me heen gebeuren kunnen me weinig schelen en ik heb een grote hekel aan de maatschappij om me heen gekregen. Alles is zo hypocriet.

Als ze vandaag van AMW bellen, kan ik niet bij ze terecht. Mijn 'geval' wordt vandaag in de vergadering gegooid en als ze niet bellen kan ik er over 6 weken terecht. Ik heb tot nu toe nog niets gehoord. Ook dat zie ik wel.

quote:

---

Op maandag 17 november 2003 13:49 schreef Blinky het volgende:
-oneerbiedige knip

---

quote:

---

Op maandag 17 november 2003 13:49 schreef Blinky het volgende:
Vrijdagavond was ik naar de film en botste pardoes tegen een oude bekende op. Hij gaf zijn nummer en vroeg of ik hem een keer wilde bellen zodat hij een keer kon langskomen. Mijn eerste impulsieve reactie was dat ik hem meteen na de film zou bellen, maar die heb ik onderdrukt. Ik wist ook niet met wie hij er was en daarbij weeet ik dat ik mijn enthousiasme gewoon moet onderdrukken omdat mensen (waaronder mijn ex) heel erg afschrik.

Toch kon ik het niet nalaten om hem een sms te sturen om hem 'nonchalant' te vragen hoe zijn film was geweest. Daarbij had hij nu ook mijn nummer en zou ik zijn antwoord kunnen afwachten. Die nacht heeft hij om half een gebeld maar die heb ik gemist. Hij had geen bericht achter gelaten. Het was best moeilijk om hem zaterdag niet te bellen. Uiteindelijk tegen de avond, kreeg ik een sms. Zijn film was wel leuk geweest en hij zou het leuk vinden om eens langs te komen. Hij vroeg ook met wie ik naar de film was. Ik smsde een paar uur later dat ik met een vriend was geweest en dat ik het ook leuk zou vinden als hij tijd had. Hij stuurde terug dat hij nog wel zou bellen en daarmee zonk de moed me in de schoenen. Brabanders zeggen dit namelijk erg snel en doen het vervolgens niet. Ik kom zelf uit Noord-Holland en kan me erg druk maken om dit belangrijke cultuurverschil. Maar goed, ik zie het wel.

...

---

Ik kan me voorstellen dat je het niet leuk vindt dat je ex zijn nieuwe date leuk vindt. Maar uiteindelijk kan hij als vrijgezel doen en laten wat hij wil. Jij ook! Jullie moeten allebei verder.

Veel sterkte!

quote:

---

Op maandag 17 november 2003 14:11 schreef Eisselstijn het volgende:

[..]
Ik kan me voorstellen dat je het niet leuk vindt dat je ex zijn nieuwe date leuk vindt. Maar uiteindelijk kan hij als vrijgezel doen en laten wat hij wil. Jij ook! Jullie moeten allebei verder.

---

Het is niet gezegd dat hij met haar gaat daten. Ik weet ook niet of hij werkelijk iets met haar zou willen hebben, maar het zou als verraad voelen als hij wel met haar een relatie zou willen. Dan is de reden waarom hij het uitmaakte met mij niet de ware reden geweest. Anders zou hij toch niet verlangen naar een andere relatie nu hij 'lekker' alleen is en het wat dat betreft naar zijn zin heeft op dat gebied zoals hij zelf zegt?

Ze zeggen wel eens dat vrouwen moeilijk te begrijpen zijn. Ik snap soms bitter weinig van mannen...

quote:

---

Op maandag 17 november 2003 16:21 schreef Blinky het volgende:

[..]

Ze zeggen wel eens dat vrouwen moeilijk te begrijpen zijn. Ik snap soms bitter weinig van mannen...

---

quote:

---

Op maandag 17 november 2003 16:21 schreef Blinky het volgende:

[..]

Hij maakte het juist uit omdat hij alleen wilde zijn. Omdat hij voor zijn gevoel het veel te benauwd kreeg. Hij heeft het niet 'op tijd' met mij besproken omdat hij er zeker van was dat zijn gevoel daaronder niet zou veranderen. Wat mij betreft hadden we kunnen praten en 'vechten', maar juist omdat hij er zeker van was, heeft hij dat niet gedaan.

Het is niet gezegd dat hij met haar gaat daten. Ik weet ook niet of hij werkelijk iets met haar zou willen hebben, maar het zou als verraad voelen als hij wel met haar een relatie zou willen. Dan is de reden waarom hij het uitmaakte met mij niet de ware reden geweest. Anders zou hij toch niet verlangen naar een andere relatie nu hij 'lekker' alleen is en het wat dat betreft naar zijn zin heeft op dat gebied zoals hij zelf zegt?

Ze zeggen wel eens dat vrouwen moeilijk te begrijpen zijn. Ik snap soms bitter weinig van mannen...

---

Een tijdje geleden heb ik besloten om (te proberen) me niet meer druk te maken over wat anderen denken en doen. Dat maakt het leven een stuk aangenamer. Contact met anderen moet leuk zijn en is dat niet zo dan houdt het wat mij betreft snel op. Ik heb namelijk geen zin meer in vaag gedoe of gezeur van anderen.

Ik weet natuurlijk ook niet wat jouw ex wilt. Als hij echt vrij wil zijn dan zal hij heus niet een relatie met een ander beginnen. Dat neemt niet weg dat hij het niet leuk zal vinden om nieuwe mensen te ontmoeten of oude bekenden tegenkomt (tenminste ik neem aan dat iedereen het leuk vind om nieuwe, interessante mensen te ontmoeten). Uit je post begrijp ik dat je het zelf ook erg leuk vond om een oude bekende tegen te komen. Die wil je toch ook beter leren kennen?

quote:

---

Op maandag 17 november 2003 17:43 schreef Budah het volgende:

Is het niet duidelijk bij iedereen dat mannen en vrouwen stiekem toch wel veel op elkaar lijken en mannen en vrouwen net zo moeilijk te begrijpen zijn? Gooi iedereen niet gelijk in zo'n hokje van Typische Man/Typische Vrouw, iedereen is anders.

---

_{Tot zover het stukje algemene kennisverrijking voor vandaag}

quote:

---

Op maandag 17 november 2003 17:47 schreef Eisselstijn het volgende:

[..]

Ik snap soms ook geen snars van vrouwen...

---

* PdeHoog is het hier volledig mee eens

quote:

---

Een tijdje geleden heb ik besloten om (te proberen) me niet meer druk te maken over wat anderen denken en doen. Dat maakt het leven een stuk aangenamer. Contact met anderen moet leuk zijn en is dat niet zo dan houdt het wat mij betreft snel op. Ik heb namelijk geen zin meer in vaag gedoe of gezeur van anderen.

---

* PdeHoog is het er weer mee eens

quote:

---

Ik weet natuurlijk ook niet wat jouw ex wilt. Als hij echt vrij wil zijn dan zal hij heus niet een relatie met een ander beginnen. Dat neemt niet weg dat hij het niet leuk zal vinden om nieuwe mensen te ontmoeten of oude bekenden tegenkomt (tenminste ik neem aan dat iedereen het leuk vind om nieuwe, interessante mensen te ontmoeten). Uit je post begrijp ik dat je het zelf ook erg leuk vond om een oude bekende tegen te komen. Die wil je toch ook beter leren kennen?

---

Maak je niet zo druk om je ex. Een keer met iemand gaan stappen is nog geen relatie hebben en als het wel zou gebeuren...? Wat dan nog? Je kan er toch niets aan doen! Maak je liever druk om jezelf. Jij zit nog erger in de knoei dan hij hoor (volgens mij tenminste).

Overigens (ook leuk voor de rest trouwens) is de TAO van Poeh (ISBN: 90-6441-064-X, auteur: Benjamin Hoff, EUR 11,50) een leuk boekje. Hier wordt TAO uitgelegd aan de hand van het boek van Winnie De Poeh. TAO is een chinese leer die ervan uitgaat dat alles altijd in evenwicht moet zijn en dat je dat evenwicht niet moet gaan verbreken (door bijvoorbeeld allerlei dingen te gaan doen). Kan het nog niet zo goed uitleggen, maar het is een vermakelijk boekje en er zitten zeker een aantal punten in waar je goed over na kan denken.

Boekje is trouwens te verkrijgen bij BOL.com

Vroeger (een maand ofzo geleden) vond ik het niet echt leuk als ik mijn ex sprak en ze vertelde dat het goed met haar ging of dat ze leuke dingen had gedaan, lekker met vrienden afgesproken dat soort dingen. Eigenlijk was ik gewoon jaloers dat zij gewoon verder ging en mij wel 'leek' te vergeten. Terwijl ik nog elke dag heel veel aan haar dacht, vertelde ze mij dat ze er steeds minder mee bezig was...

Maar sinds we elkaar een tijdje niet meer zagen en helemaal sinds ik haar precies een week geleden tegenkwam is er wel veel veranderd. Eigenlijk vind ik het nu hardstikke leuk voor haar als ze over leuke dingen vertelt. Best wel raar allemaal dat dat zo snel kan gaan. Eigenlijk gaan we nu wel leuk met elkaar om, beetje gemaild enzo en zaterdag belde ze me dus zomaar, maar ik was aan t werk, kon niet opnemen, voicemail: ze wilde weten hoe het met me ging. Ik heb verder niet meer teruggebeld, belde ze 's avonds dus nog een keer en toen hebben we dus echt anderhalf uur hardstikke gezellig gepraat. Het was gewoon echt een beetje als vroeger gewoon leuk, nooit echt vervelend en gewoon gelachen. En toen begon ze ook nog eens over dat ze nog best wel eens terugdacht aan die tijd en leuke dingen die we samen deden, toen ging er toch echt wel iets door mijn hoofd van: zou het dan toch.... ?! Maar ik weet dat het niet kan, ik moet haar uit m'n hoofd zetten en dat doe ik ook wel. Maar als zij me echt terug zou willen weet ik niet wat ik zou doen hoor...

IIG we gaan nu dan als vrienden met elkaar om, alleen een beetje mailen en bellen af en toe en elkaar niet zien, want dat is denk ik toch wel lastig... Dan weet ik ook niet zo goed hoe het verder zou moeten, ik ga gewoon verder met mijn leven, maar soms is er een heel klein iets in mij wat zegt dat ik nog mijn best voor haar moet doen, ik weet dat het onzinnig lijkt, maar in dat opzicht heb ik haar nog niet losgelaten, het doet alleen niet echt pijn meer...

Update: nog voicemail ingesproken, wilde even laten weten hoe mijn tentamens waren gegaan, verder niks, belde ze net terug gelijk, toch nog wel ruim een half uur gebeld... gewoon gezellig, verteld over wat we hadden gedaan en wat we gingen doen... Waar gaat dit heen, we spreken elkaar best wel veel de laatste tijd en ook wel op een leuke manier, zou er dan toch nog een kansje zijn....
Nou ja ik weet dat ik daar niet op moet rekenen, maar ik kan gewoon niet ontkennen dat er nog wel gevoelens zijn... daarom is het wel beter om elkaar nog niet te zien, maar wat dan... iemand hier ervaring mee??

Nieuwe Update: net nog met haar gemsned, ze vind dat we toch wel erg veel contact hebben nu, is ook wel weer een beetje zo. Dus wil ze niet meer bellen en msnen. Alleen maar mailen.
Verder zei ze nog dat ze een huisgenoot in haar nieuwe huis wel goed mee op kon schieten en zoiets had van wat komt dat komt... Pffft dat deed wel weer even pijn, maarja is ook wel normaal. Ze dacht ook dat het nog wel heel lang zou duren voordat we echt weer konden afspreken. Moraal: Ik sta wel weer met twee voeten op de grond, gelukkig was het een niet al te harde landing... Er is dus geen enkele kans, en dat wist ik eigenlijk ook wel. Zij gaat verder met dr leven en ik ook. Dus echt vrienden zijn zit er niet echt in voorlopig, ik was mezelf ook maar illusies aan het maken, nouja nu ga ik er maar eens werk van maken om te verhuizen, naar een leuker huis dan dit, dan ga ik pas echt verder...

[Dit bericht is gewijzigd door Ambivalent op 17-11-2003 23:41]

Zit even heel erg krap met geld, dus uitgaan zit er voorlopig echt niet meer in en ik moet echt even heeeel zuinig leven.
Mijn ex is erg met zichzelf bezig en wil mij voorlopig niet zien. Gisteren heb ik hem nog even gesproken maar een fijn gesprek was het niet echt. En natuurlijk doet het pijn als hij zegt dat hij mij niet wil zien, maar ik denk dat je wel gelijk hebt, Pdehoog, ik moet me nu ook geen zorgen over hem maken. Ik wilde dat ik geen behoefte had om hem te spreken want soms zegt hij dingen die behoorlijk kwetstend zijn. En toch blijf ik informeren en hopen voor hem dat het beter met hem gaat...
Het is zo'n fijn persoon om mee om te gaan, ook al is het niet op de manier zoals we dat 'vroeger' deden.

Ik ben door Brighteyes en hihat dit topic ingestuurd Ik las al een tijdje mee en heb gisteren mijn verhaal geplaatsd (zodra ik er achter ben gekomen hoe ik een linkje plaats naar dat topic edit ik deze post wel even )

edit linkje: Einde lange relatie....en nu?

Ik denk dat ik jullie maar een tijdje kom lastig vallen hier. Tis wel prettig om met "lotgenoten" te kleppen (OMG dit klinkt wel heel erg "zwaar" he? Straks denken jullie nog dat ik mezelf zielig vind ofzo )

In ieder geval *zwaait naar iedereen*

[Dit bericht is gewijzigd door Knuf op 18-11-2003 23:40]

quote:

---

Op dinsdag 18 november 2003 22:19 schreef Knuf het volgende:
Hoooiiiiiii,

Ik ben door Brighteyes en hihat dit topic ingestuurd Ik las al een tijdje mee en heb gisteren mijn verhaal geplaatsd (zodra ik er achter ben gekomen hoe ik een linkje plaats naar dat topic edit ik deze post wel even )

Ik denk dat ik jullie maar een tijdje kom lastig vallen hier. Tis wel prettig om met "lotgenoten" te kleppen (OMG dit klinkt wel heel erg "zwaar" he? Straks denken jullie nog dat ik mezelf zielig vind ofzo )

In ieder geval *zwaait naar iedereen*

---

_{Als je nou in je andere topic je eigen bericht quote, via dat dingetje met dat rooie pijltje. Dan even copy doen, afsluiten zonder te reageren, dus niet je password en zo invullen. En dan weer naar dit draadje. Daarin reageren, dan dus paste doen, en dan heb je je verhaal.
Als je een link wil naar je topic hoef je alleen de URL te kopieren en hier in een reactie te plaatsen Fok! doet de rest.}

De meeste mensen hier zijn gedumpt door hun ex, of hebben in ieder geval gezamenlijk besloten er mee te stoppen. In feite is er dan geen keuze meer. Je zult je ex moeten loslaten of je nu wilt of niet. Mijn geval is slightly different. In tegenstelling tot de meesten van jullie heb ik nog wel een keuze.
Wie mijn verhaal in zijn geheel heeft gelezen weet dat er heel veel is gebeurd. Misschien wel te veel.

Mijn vrouw heeft uiteindelijk gekozen. Voor mij.
En nu is het mijn beurt dus. Wat laat ik los? Het verleden? Of haar?

We zijn bijna 4 maanden geheel uit elkaar geweest. Normaal gesproken zou er maar één oplossing mogelijk zijn, zou je denken. Er uit met dat mens! Dat is ook de enige maatschappelijk geaccepteerde oplossing.
Maar.....gevoelsmatig heb ik het idee dat ik daar voornamelijk mezelf mee straf. Eigenlijk wil ik haar namelijk helemaal niet kwijt.
En zij mij (uiteindelijk) ook niet. Er is dus sprake van twee mensen die elkaar niet kwijt willen. Wat moet je dan nog loslaten? Het verleden dus....

Ergo, ik ga de komende tijd maar eens ervaren in hoeverre ik daartoe in staat ben. Sinds een paar weken hebben we dus weer een soort lat-relatie. Ze is een paar dagen in de week bij mij. En een paar dagen in de week niet.
Ik wil gewoon ervaren of het 'echte' gevoel weer terug kan komen.
En in het kader van 'niet-geschoten-altijd-mis' zijn we hier dus mee begonnen. Zodat ik achteraf, los van hoe mijn leven er verder uit gaat zien kan zeggen: Ik heb er alles aan gedaan en ik heb alles geprobeerd.

Natuurlijk klinkt dat allemaal erg makkelijk en is de praktijk een stuk moeilijker. Zo nu en dan krijgt de boosheid de overhand, of verval ik in verwijten. Maar het lukt me ook om mijn eigen rol in het geheel onder ogen te zien. Confronterend, dat wel. Maar erg leerzaam. Hoe het ook verder gaat, ik heb nog nooit zoveel over mezelf geleerd als het afgelopen jaar. We hebben veel gesprekken, maken ruzie, maar ook lol.
En nemen ook tijdig weer afstand van elkaar. Op de boel te laten bezinken, nieuwe energie op te doen.

En wat doet Hihat nog meer om de boel te verwerken?

- Veel Fokken, veel ervaringen lezen;
- Mailen met 'Fokkers-in-bijna-hetzelfde-schuitje'.
- Ervaringen uitwisselen, meningen vragen, andere verhalen aanhoren, kortom zorgen dat je een bredere kijk krijgt op de dingen waar je zelf het middelpunt van bent.
- Af en toe afstand nemen, je situatie bekijken alsof het om een ander gaat.
- Heel erg verdrietig en zielig zitten wezen (bewust alle pijn ervaren. Auw!)
- Actief blijven. Veel dingen gaan doen. Met vrienden, met vreemden, alleen, maakt niet uit. Eigenlijk vind ik alles leuk, ben een soort blij kind. Het komt maar zelden voor dat ik echt diep wegzak en het allemaal niet meer zie zitten, relationeel-technisch gezien.
- Een paar Fokkers en leden van een ander forum ook 'live' ontmoet. Moet zeggen dat dat erg gezellig en ontspannend was/is.
- Veel gedachten en overpeinzingen opschrijven.
- Regelmatig bij een psychologe op audientie gaan (ze had de laatste keer een blauw oog, toen heb ik maar gevraagd of we het nu niet eens een keer over haar relatie moesten hebben).
- Ervaren dat het fijn is om niet alleen te zijn, maar dat het ook niet vervelend is om wel alleen te zijn.
- Veel praten met iedereen die het maar horen wil.
- De factor 'tijd' als je grootste vriend en medicijn beschouwen.
- Blijven geloven in jezelf, maar ook in andere mensen (in die volgorde)
- En natuurlijk op tijd op stap gaan. De ene keer volledig nuchter blijven, de andere keer 400.000 hersencellen wegdrinken (alleen die hersencel waar de naam Frans Bauer in opgeslagen ligt, blijft steeds heel, zul je altijd zien).
- Voldoende zelfspot hebben
- Veel rust nemen.

Zo, dat was het weer voor vandaag. Tijd voor mijn schoonheidsslaapje.

quote:

---

Op woensdag 19 november 2003 00:03 schreef Moonah het volgende:
Hihat, ge doetut goed jong!

---

_{Die Moonah. Ze is er toch altijd as ge d'r nodig het! Goei meidje hoor!}

quote:

---

Op woensdag 19 november 2003 01:43 schreef Ambivalent het volgende:
Dat wilde ik even kwijt... Hoe is jullie contact met je ex nu? elkaar nog wel spreken of totaal niet meer???

---

En contact met mijn ex? Gelukkig niet meer. Sinds onze laatste aanvaring, waarin zij aangaf niets meer mij te maken willen hebbben, is het bij mij HELEMAAL over. Het lijkt wel een mysterie, zo van het een op het andere moment doet ze me op het emotionele vlak nog maar weinig. Tuurlijk denk ik nog wel aan haar, maar dat zie ik als normaal. Mijn boosheid echter is (zo goed als) weg. En dat.....vind ik nou heel prettig .

Waar ik meer moeite mee heb, is om een normaal leven op te bouwen waarbij ik toe kom aan alle leuke dingen. Misschien komt dat omdat mijn leven op dit moment zo ongeveer geregeerd wordt door studie (afstuderen en 4 hertentamens en dan is het gebeurd _{en dan moet ik de vorige studie nog even afmaken} en werk.

* PdeHoog neemt zich voor meer vrije tijd in te lassen

Dat en het feit dat de verkoop van 'ons' huis ineens wat dichterbij komt hakt er toch weer in bij mij.

quote:

---

Op woensdag 19 november 2003 01:43 schreef Ambivalent het volgende:
Dat wilde ik even kwijt... Hoe is jullie contact met je ex nu? elkaar nog wel spreken of totaal niet meer???

---

Moet toch echt andere dingen gaan verzinnen om te gaan doen.
Maar wat? Ik zit al op een teamsport en verder kan ik echt even niks bedenken.

quote:

---

Op woensdag 19 november 2003 00:03 schreef Moonah het volgende:
Hihat, ge doetut goed jong!

---

Ik heb veel respect voor de manier waarop jij met deze *&#$@-situatie omgaat. En vooral, voor de manier waarop jij trouw blijft aan jezelf. Want dát is denk ik het 'geheim'.

quote:

---

Op woensdag 19 november 2003 00:03 schreef Moonah het volgende:
Hihat, ge doetut goed jong!

---

quote:

---

Op woensdag 19 november 2003 09:13 schreef Brighteyes het volgende:
Op dit moment weer even een dipje, geregeerd door de 'maandelijkse periode' _{Sorry heren}

---

quote:

---

Op woensdag 19 november 2003 08:32 schreef PdeHoog het volgende:
Da's een beetje jammer.....Eerst een beetje contact opbouwen en vervolgens alles weer weggooien. Spijtig, vooral omdat je nog het idee had dat het een leuke vriendschap kon worden. Dat kan misschien nog steeds, maar moet je gewoon ff geduld hebben?

---

quote:

---

En contact met mijn ex? Gelukkig niet meer. Sinds onze laatste aanvaring, waarin zij aangaf niets meer mij te maken willen hebbben, is het bij mij HELEMAAL over. Het lijkt wel een mysterie, zo van het een op het andere moment doet ze me op het emotionele vlak nog maar weinig. Tuurlijk denk ik nog wel aan haar, maar dat zie ik als normaal. Mijn boosheid echter is (zo goed als) weg. En dat.....vind ik nou heel prettig .

---

quote:

---

Waar ik meer moeite mee heb, is om een normaal leven op te bouwen waarbij ik toe kom aan alle leuke dingen. Misschien komt dat omdat mijn leven op dit moment zo ongeveer geregeerd wordt door studie (afstuderen en 4 hertentamens en dan is het gebeurd _{en dan moet ik de vorige studie nog even afmaken} en werk.

* PdeHoog neemt zich voor meer vrije tijd in te lassen

---

quote:

---

Op woensdag 19 november 2003 11:37 schreef Blinky het volgende:

[..]

JA! Dat heb ik nou ook. Als ik die periode heb, merk ik dat ik dat ik veel depressiever ben dan anders (ja, nog erger!) en zie ik het echt niet meer zitten. Dan ben ik zo boos op alles en iedereen en kan iedereen de £("*^*£)($ krijgen...

---

Het is fijn om af en toe met je familie te praten. Zij zouden hem wel af kunnen schieten omdat hij me zoveel pijn gedaan heeft en die beuren me dan altijd weer op. Het is stom dat ze altijd gelijk hadden...ik weet nou dat ik niet alleen naar mn hart moet luisteren omdat je hart teveel mooie dingen ziet en de slechte niet wil zien.

quote:

---

Op woensdag 19 november 2003 01:43 schreef Ambivalent het volgende:
Nou ja net mijn ex nog op msn gesproken, mocht eigenlijk niet. Mara het komt er op neer dat we nu praktisch geen contact gaan hebben. Zaterdag was alles nog perfect en gezellig, gewoon leuk als vrienden, maar nu kan het blijkbaar niet meer, naja ik ben wel gewend aan die teleurstellingen... Ze wilde al niet meer bellen en smsen en msnen maar nu dus eigenlijk ook niet meer mailen.. naja alleen een keertje schrijven, maar hooguit een keer per maand ofzo. Ik leg me er maar bij neer dat vriendschap er niet in zit. Ik vind dat echt jammer het was juist zo leuk, maar het mocht maar een week duren...
Dat wilde ik even kwijt... Hoe is jullie contact met je ex nu? elkaar nog wel spreken of totaal niet meer???

---

Ik heb helemaal geen contact meer met m'n ex. Zelf vind ik dat eigenlijk wel jammer. We hebben in de afgelopen 5 maanden dat het nu uit is (wat gaat het eigenlijk snel...), een paar keer contact gehad. Dat waren momenten dat ik vond dat ik even moest laten weten dat ik aan haar dacht (haar verjaardag en een ernstige gebeurtenis in haar omgeving). Maar dat was allemaal schriftelijk en op mijn initiatief. Van haar kant hoor ik helemaal niets. Ik denk voornamelijk uit zelfbescherming, omdat ze het er toch moeilijk had.

Heel lang heb ik de neiging gehad om weer contact met haar op te nemen. Gewoon om te vragen hoe het met haar gaat (en op een gegeven moment zelfs om ergens wat met haar te gaan eten). Bij die keren dat ik contact met haar had, gaf ze steeds aan dat ze zich weer helemaal goed voelde terwijl ze best zware psychische problemen had. Ik kon daar doorheen prikken, maar had geen zin om daar over in discussie te gaan.

Hierdoor denk ik dat het geen zin heeft om weer contact op te nemen met haar. Wat moet ik met de informatie over haar welzijn? Waarschijnlijk geeft ze zichzelf niet bloot en als ze dat wel doet dan kan ik daar weinig mee. En omdat ze zelf helemaal niets van zich laat horen, denk ik ook dat ze misschien niet op contact zit te wachten.

Verder is het emotioneel gezien erg zwaar om met haar om te gaan door haar problemen. Deze reageert ze snel op haar omgeving af. Net als tijdens de relatie weet ik dat als ik weer contact met haar op neem dat ik haar problemen op mijn nek neem.

Om alles nog complexer te maken... Tussen ons is het nogal rottig uitgegaan. Bovendien kon mijn familie haar aan het eind van de relatie niet meer uitstaan (door haar moeilijke gedrag) en haar familie vind dat ik, sinds ik het uitgemaakt heb, achterbaks ben en haar gebruikt heb. En aangezien we beiden nog thuis wonen zou dat ook niet echt fijn zijn mochten we contact krijgen.

Dit alles neemt dus nog niet weg dat ik af en toe wel behoefte heb om te weten hoe het met haar gaat of gewoon een gezellig etentje met haar zou willen om bij te kletsen. Jammergenoeg zou het niet slim zijn om dat te doen.

Sorry dat het zo'n lang verhaal is geworden, maar de situatie tussen mijn ex en mij is niet eenvoudig te beschrijven. Ik denk dat er een dik boek over zou kunnen schrijven... Buiten dat vind ik het wel fijn om er hier af en toe iets over kwijt te kunnen.

_{Btw, hier Weer proberen??? staat eigenlijk hoe alles gegaan is tussen mijn ex en mij, voor de liefhebbers.}

quote:

---

Op woensdag 19 november 2003 13:37 schreef Radiohoofdje het volgende:
Ik ontwikkel nou echt een haat ik ga nou nadenken over alle slechte dingen en dat waren er eigenlijk best veel als ik het zo bekijk. De allergrootste is dat hij me 2maanden aan het lijntje gehouden heeft en al lang wist dat ie toch niet meer verder wilde.(het is toen uitgeweest en weer aangegaan omdat hij spijt had) En toen had ie het meteen moeten zeggen dan voelde ik me minder rot hoor. Dan had ik al die dingen niet meer gedaan!

---

Was er maar een pilletje dat je in zou kunnen nemen en dat dan dat kutgevoel voorbij was.... en je weer verder kon met alleen maar leuke dingen!

We hebben alleen een kind samen en een broertje waar ik nogsteeds Pa voor ben. Dat maakt het wat moeilijker uiteraard.

quote:

---

Op woensdag 19 november 2003 14:34 schreef mickey71 het volgende:
Was er maar een pilletje dat je in zou kunnen nemen en dat dan dat kutgevoel voorbij was.... en je weer verder kon met alleen maar leuke dingen!

---

_{Mocht je het ooit vinden...tell me...please?}

quote:

---

Op woensdag 19 november 2003 16:37 schreef Blinky het volgende:

[..]

Of een pilletje dat je kutgevoel wegneemt en tegelijkertijd de gedachten aan je ex... wel wil ik de goede herinneringen houden maar dan zonder het kutgevoel dat je eraan overhoudt omdat je weet wat je mist...

_{Mocht je het ooit vinden...tell me...please?}

---

_{Tenminste dat is mijn ervaring...}

Ik zal haar dus met rust laten, ze zou iig nog een mailtje sturen met wat ze nou wil. En dan zal ik wel gewoon op haar mailtjes reageren en verder niet, tot ze een keer aangeeft dat ze aan iets meer toe is of als ik haar toevallig tegenkom, de tijd zal het leren, maar eerlijk gezegd zie ik het nu eerder doodbloeden dan dat er nog iets overblijft van vriendschap...

quote:

---

Op woensdag 19 november 2003 16:37 schreef Blinky het volgende:

[..]

Of een pilletje dat je kutgevoel wegneemt en tegelijkertijd de gedachten aan je ex... wel wil ik de goede herinneringen houden maar dan zonder het kutgevoel dat je eraan overhoudt omdat je weet wat je mist...

_{Mocht je het ooit vinden...tell me...please?}

---

Ik word nu steeds verdrietiger omdat een aantal dingen die ik toen niet begreep en waarover ik ook niet lang wilde nadenken helaas op zijn plek aan het vallen zijn.

_{Als ik het pilletje gevonden heb, organiseer ik een speciale dag voor iedereen met liefdesverdriet en deel ik gratis uit!!}

quote:

---

Op woensdag 19 november 2003 20:43 schreef mickey71 het volgende:

[..]

Ik weet ook wat ik mis; een waardeloze vent die me een jaar lang voorgelogen heeft. Ik ben er heel langzaamaan achter aan het komen dat ik waarschijnlijk een heel jaar ergens gigantisch ingetrapt ben. Kan me voorstellen dat als je voornamelijk leuke herinneringen hebt waarvan je ook weet dat ze echt en oprecht waren het heel lastig is om daar niet meer aan te denken zonder verdrietig te worden!

Ik word nu steeds verdrietiger omdat een aantal dingen die ik toen niet begreep en waarover ik ook niet lang wilde nadenken helaas op zijn plek aan het vallen zijn.

_{Als ik het pilletje gevonden heb, organiseer ik een speciale dag voor iedereen met liefdesverdriet en deel ik gratis uit!!}

---

maar ik ben nu behoorlijk gelukkig en zit lekkerder in mn vel. heb een ongelooflijk lieve leuke stoere vriend waarmee ik mezelf bij kan zijn. Ik kan na een jaar weer eindelijk er compleet voor gaan.

kheb niet echt tips voor de mensen om eroverheen te komen. het kost tijd.... en heel veel erover praten. zelfs met de bastard...
succes allen. time heals

quote:

---

Op woensdag 19 november 2003 20:53 schreef SilentSinner het volgende:

[..]

kheb niet echt tips voor de mensen om eroverheen te komen. het kost tijd.... en heel veel erover praten. zelfs met de bastard...
succes allen. time heals

---

En daar heeft ie gelijk in natuurlijk. Hij had na een week alweer een nieuwe vriendin voor wie hij nu ook al verhuisd is.

En ik moet het maar uitzoeken, wat ik dan ook maar doe...
Of ja, probeer.... en soms lukt het...

quote:

---

Op woensdag 19 november 2003 21:07 schreef mickey71 het volgende:

[..]

Alleen jammer als de "bastard" de verantwoordelijkheid niet aankan zoals hij zelf zegt. En "tsja, het is verleden tijd, ik heb het achter me gelaten".

En daar heeft ie gelijk in natuurlijk. Hij had na een week alweer een nieuwe vriendin voor wie hij nu ook al verhuisd is.

En ik moet het maar uitzoeken, wat ik dan ook maar doe...
Of ja, probeer.... en soms lukt het...

---

Je moet maar zo denken, hij is je niet waard. Alst zo makkelijk voor em gaat dan stelt ie niet veel voor. Zet jezelf nummer 1 en begin dingen te doen die je goed laten voelen.

Hij is zeker geen waard om nog telkens over na te denken.
Hem NOG de macht geven over je emoties?!
nee nee...

Tijd om te accepteren dat het een fout was en hoop hebben dat uiteindelijk alles toch voor je goed komt. Want dat doet het toch altijd...

echt waar

quote:

---

Op woensdag 19 november 2003 21:37 schreef SilentSinner het volgende:

[..]

De mijna had al 2 maand een vriendin terwijl ik nog zijn vriendin was. Dit was zeg maar aan het eind van onze relatie.

Je moet maar zo denken, hij is je niet waard. Alst zo makkelijk voor em gaat dan stelt ie niet veel voor. Zet jezelf nummer 1 en begin dingen te doen die je goed laten voelen.

Hij is zeker geen waard om nog telkens over na te denken.
Hem NOG de macht geven over je emoties?!
nee nee...

Tijd om te accepteren dat het een fout was en hoop hebben dat uiteindelijk alles toch voor je goed komt. Want dat doet het toch altijd...

echt waar

---

Ik accepteer zeer zeker dat het een fout was. Waar ik erg veel moeite mee heb, is dat ik me heb LATEN belazeren en dan ga je aan jezelf twijfelen. Hoe blind was ik en kan ik nog zijn in een volgende relatie?? (volgende relatie is dan over ongeveer... 10 jaar, dat wel!)

Jij had zo te horen ook een echt onvervalste klootzak aan de haak geslagen?!!
Top dat je nu wel een goeie vent gevonden hebt!!

En dankje voor het hart onder de riem!

quote:

---

Op woensdag 19 november 2003 22:45 schreef mickey71 het volgende:
Top dat je nu wel een goeie vent gevonden hebt!!

---

Goed, ff ontopic (als dat lukt):
Kunst van het loslaten. De ene keer problematisch (voornamelijk met 1e liefdes/verkeringen), de andere keer een stuk makkelijker (relaties die toch al fucked up waren).
Mijn 1e vriendin, heb er volgens mij wel een half jaar over gedaan om eroverheen te geraken. Begin van de relatie voelde ik nog niet zoveel voor haar, maar aan het einde wilde ik mijn eigen leven geven voor haar (jaja klinkt erg corny). Vervolgens ging de hoer achter mijn rug om vreemd toen ik in engeland zat, ik kwam toevallig een dag eerder terug, dus vertelde ze me "dat het uit was", was dit niet zo geweest, dan was het op mijn voicemail ingesproken .
Die dag wilde ik mezelf voor de trein gooien.....
Volgende vriendinnen altijd een beetje van mijn hart nog voor mezelf gehouden, ook bij mijn vorige relatie (2,5jaar). Vandaar ook minder moeite met het loslaten als het dan uitging...
Nu is het weer voor het eerst dat ik er helemaal voor ga, terwijl ik het nog niet zo gek lang met haar heb. Raar, klikte in 1x.
Hier zal het loslaten hopelijk nooit voorkomen, maar if so, dan zal het erg lang duren vrees ik...

quote:

---

Op donderdag 20 november 2003 18:19 schreef Dissection het volgende:

[..]

Dat zijn jouw en haar woorden.
Ik voel mij niet meer dan gevleid.

Goed, ff ontopic (als dat lukt):
Kunst van het loslaten. De ene keer problematisch (voornamelijk met 1e liefdes/verkeringen), de andere keer een stuk makkelijker (relaties die toch al fucked up waren).
Mijn 1e vriendin, heb er volgens mij wel een half jaar over gedaan om eroverheen te geraken. Begin van de relatie voelde ik nog niet zoveel voor haar, maar aan het einde wilde ik mijn eigen leven geven voor haar (jaja klinkt erg corny). Vervolgens ging de hoer achter mijn rug om vreemd toen ik in engeland zat, ik kwam toevallig een dag eerder terug, dus vertelde ze me "dat het uit was", was dit niet zo geweest, dan was het op mijn voicemail ingesproken .
Die dag wilde ik mezelf voor de trein gooien.....
Volgende vriendinnen altijd een beetje van mijn hart nog voor mezelf gehouden, ook bij mijn vorige relatie (2,5jaar). Vandaar ook minder moeite met het loslaten als het dan uitging...
Nu is het weer voor het eerst dat ik er helemaal voor ga, terwijl ik het nog niet zo gek lang met haar heb. Raar, klikte in 1x.
Hier zal het loslaten hopelijk nooit voorkomen, maar if so, dan zal het erg lang duren vrees ik...

---

quote:

---

Op donderdag 20 november 2003 22:41 schreef Eisselstijn het volgende:

[..]

Ik vraag me wel eens af of ik me in volgende relaties helemaal zal kunnen geven. Ik ben nu wel redelijk over mijn ex heen. Dat was mijn allereerste (echte) liefde (ook een problematische...). Ik zag mezelf met haar al oud worden en samenwonen etc. Ik had echt het idee dat zij de ware was, dat we voor elkaar gemaakt waren. Nu het uit is gegaan ben ik van dat "geloof" gevallen. Ik geloof alleen nog in ware liefde. Maar toch denk ik dat ik bij een volgende relatie een nuchtere houding aannemen. Misschien wat voorzichtiger of wat meer afwachtend. Eigenlijk hoop ik het niet, want het was ontzettend zalig om me mee te laten slepen door de (intense) liefde.

---

Ik geloof niet meer in (ware) liefde. Nu ik weet dat liefde een momentopname is, en dat er mensen zijn die kunnen zeggen dat 'houden van' te zwak uitgedrukt is om 'dat' gevoel te omschrijven, terwijl het amper twee maanden later helemaal uit is, is mijn vertrouwen daarin compleet weggevaagd. Het gekke is, is dat ik in dat soort denkbeelden over de liefde nu meer lijk op mijn ex. En daar ben ik niet blij mee want zo conformeer ik me nog steeds aan zijn gedrag en dat wil ik niet meer.

Ondanks dat het een gezamenlijke beslissing was had ik toch het gevoel dat ik de helft van mezelf kwijt was en alsof dat hardhandig uit mijn lijf gerukt was.

Maar nu... 3 maanden later... moet ik zeggen dat ik me soms best kan verheugen op dat allesomvattende, totaaloverheersende gevoel van een wederzijdse verliefdheid. Je gedachten volledig 24/7 in beslag genomen door die ander. Nachten lang praten, naar elkaar kijken en samen zwijgen. Lijkt me echt super om dat nog een keer mee te maken.

Ik ben mijn ex nog lang niet vergeten en ben ook volgens mij nog lang niet toe aan een nieuwe relatie, maar ik weet uit ervaring dat het je zomaar ineens kan overkomen. En op dit moment lijkt me dat best heel prettig.

quote:

---

Op vrijdag 21 november 2003 12:51 schreef Brighteyes het volgende:
Maar nu... 3 maanden later... moet ik zeggen dat ik me soms best kan verheugen op dat allesomvattende, totaaloverheersende gevoel van een wederzijdse verliefdheid. Je gedachten volledig 24/7 in beslag genomen door die ander. Nachten lang praten, naar elkaar kijken en samen zwijgen. Lijkt me echt super om dat nog een keer mee te maken.

---

quote:

---

Op vrijdag 21 november 2003 12:51 schreef Brighteyes het volgende:

Maar nu... 3 maanden later... moet ik zeggen dat ik me soms best kan verheugen op dat allesomvattende, totaaloverheersende gevoel van een wederzijdse verliefdheid. Je gedachten volledig 24/7 in beslag genomen door die ander. Nachten lang praten, naar elkaar kijken en samen zwijgen. Lijkt me echt super om dat nog een keer mee te maken.

---

Achja, komt allemala wel goed.....

Kopop, morgen is er weer een mooie dag!

(en daarna weer, en weer, en weer, en weer

quote:

---

Op vrijdag 21 november 2003 12:51 schreef Brighteyes het volgende:

Maar nu... 3 maanden later... moet ik zeggen dat ik me soms best kan verheugen op dat allesomvattende, totaaloverheersende gevoel van een wederzijdse verliefdheid. Je gedachten volledig 24/7 in beslag genomen door die ander. Nachten lang praten, naar elkaar kijken en samen zwijgen. Lijkt me echt super om dat nog een keer mee te maken.

Ik ben mijn ex nog lang niet vergeten en ben ook volgens mij nog lang niet toe aan een nieuwe relatie, maar ik weet uit ervaring dat het je zomaar ineens kan overkomen. En op dit moment lijkt me dat best heel prettig.

---

Ik ben mijn ex nog lang niet vergeten en ben ook volgens mij nog lang niet toe aan een nieuwe relatie, maar ik weet uit ervaring dat het je zomaar ineens kan overkomen. En op dit moment lijkt me dat best heel prettig.
[/quote]

Dat is het ook. En je zult zien, op het moment dat je er niet op uit bent en er niet naar zoekt (omdat je "gewoon" happy bent met jezelf), overkomt het je.........

quote:

---

Op vrijdag 21 november 2003 17:28 schreef Goos300 het volgende:

Dat is het ook. En je zult zien, op het moment dat je er niet op uit bent en er niet naar zoekt (omdat je "gewoon" happy bent met jezelf), overkomt het je.........

---

quote:

---

Op vrijdag 21 november 2003 17:23 schreef Dissection het volgende:
Vergeet ook niet, dat nadat het uit is er weer een persoon rondloopt die alles over je weet. Althans, erg veel. Dat je graag met sokken aan in bed slaapt en je haar met bier doucht bijvoorbeeld. En uiteraard de wat vervelendere dingen waarvan je liever niet hebt dat andere mensen erachter komen. Das het vervelende aan ex-en.

---

quote:

---

Op vrijdag 21 november 2003 17:08 schreef Eisselstijn het volgende:

[..]

Wat mooi beschreven Brighteyes! Als ik hier aan denk dan beginnen de kriebels al te komen.

---

En dan is het zaak dat je alles een plaats geeft waarmee je zelf overweg kunt.

Een moeilijke taak en bij ieder begin hoop je dat nooit meer mee te maken...

Mijn ex is gisteren langs geweest om nog wat spullen op te halen, dus we hebben gezellig samen pannekoeken gebakken en gegeten en daarna spelletje gedaan en nog weer heel veel gepraat.
Was een hele prettige avond.

Vreemd hoor, dat je er uiteindelijk best heel nuchter over kan praten.
En ook heel bizar als je je bedenkt dat het nu al weer 3 maanden geleden is. Dat lijkt alweer een 'lifetime away'.

Mijn ex vertelde me van de week dat hij, toen hij onderweg hierheen was, effe een moeilijk momentje had in de auto. Het nieuwe nummer van Borsato was op de radio en toen moest hij toch wel even 3 keer diep ademhalen en even slikken.
Ik had dat nummer wel eens voorbij horen komen, maar nooit echt goed geluisterd. Ben niet zo'n Borsato-fan (hij ook niet overigens) en ik vind het vaak 'meer van hetzelfde'.

Maar vanavond hoorde ik hem weer een keertje langs komen en toen hoorde ik wat ik nog niet eerder gehoord had:

afscheid nemen bestaat niet
ik ga wel weg
maar verlaat je niet
mijn lief je moet me geloven
al doet het pijn

ik wil dat je me loslaat
en dat je morgen weer verder gaat
maar als je eenzaam of bang bent
zal ik er zijn

De rest van het nummer vind ik bagger en een beetje gejat van alles en iedereen (Acda & de Munnik, muziek van Good night Saigon), maar die eerste 8 regels... Brrrr, ze geven zo precies weer hoe de relatie tussen ons op dit moment is. Vanuit mijn ex gezien dan.
Ik ben zelf ook wel zo goed als op dat punt, maar ik heb hem nog iets meer nodig dan andersom zeg maar. Maar dat komt weer door de verschillende situaties. Hij zit bij pappie & mammie thuis, en ik hier alleen, waardoor bij mij nog wel eens de muren op me af komen. Hoewel steeds minder hoor.
We zijn nu 3 maanden verder, en ik heb zo het gevoel dat het wel goed gaat komen met mij.

En de anderen?

Maakt het opeens weer een stuk makkelijk om d'r los te laten, ookal ben ik er niet blij mee!

(Aaaaaaaaaaaaaargh!!! Frustraties alom!!! )

quote:

---

Op donderdag 27 november 2003 22:47 schreef P-Style het volgende:
Bel je ex op, maak flink ruzie en je weet weer waarom het uit is! (en ik was niet eens op ruzie uit toen ik haar belde )

Maakt het opeens weer een stuk makkelijk om d'r los te laten, ookal ben ik er niet blij mee!

(Aaaaaaaaaaaaaargh!!! Frustraties alom!!! )

---

De kunst van het loslaten is eigenlijk de kunst van het verleden een plaats geven en op een andere manier naar je ex leren kijken, met meer afstand.

Verder ga ik binnenkort verhuizen, een geheel nieuwe start, weg uit dit huis met herinneringen. Ik vind het ook niet echt jammer meer dat mijn ex nu geen contact wil. Ik stuur haar nog wel een mailtje met mijn nieuwe adres, maar ik verwacht niet echt iets terug van haar. Daarnaast denk ik dat we over een paar maanden wel normaal met elkaar om kunnen gaan, maar daar ga ik me nu zeker niet druk over maken.

quote:

---

Op vrijdag 21 november 2003 12:51 schreef Brighteyes het volgende:
Maar nu... 3 maanden later... moet ik zeggen dat ik me soms best kan verheugen op dat allesomvattende, totaaloverheersende gevoel van een wederzijdse verliefdheid. Je gedachten volledig 24/7 in beslag genomen door die ander. Nachten lang praten, naar elkaar kijken en samen zwijgen. Lijkt me echt super om dat nog een keer mee te maken.

---

Ik hoorde vandaag weer eens wat over mijn ex via gezamelijke vrienden. De een wist mij te vertellen dat ze best gelukkig leek en de ander had een afspraak voor een etentje vanavond.

Ik moest wel even slikken.......maar ik ben vastbesloten om mijn kerstdagen en Oud en Nieuw niet te laten verprutsen door (gedachten aan) (het geluk van) mijn ex.

Vandaag al begonnen door leuke kerstkaarten te kopen ipv die cheap-ass-inelkaar-gehobbyde-kerstkaarten-waar-vanaf-druipt-dat-ze-zelf-gemaakt-zijn (in de hoop dat ik natuurlijk ook veel leuke terugkrijg).

Ik moet zeggen dat het verder wel lekker gaat. Gelukkig heb ik een paar hele goeie vrienden . Gelukkig ben ik nog niet, maar ontevreden ook zeker niet. Boos ben ik eigenlijk allang niet meer. Wel teleurgesteld in een aantal dingen.

Maar misschien heb ik te veel bier op

quote:

---

Op donderdag 27 november 2003 22:43 schreef Brighteyes het volgende:
Hmzzzz erg rustig hier. Goed teken?

...

We zijn nu 3 maanden verder, en ik heb zo het gevoel dat het wel goed gaat komen met mij.

En de anderen?

---

Als ik dit zo teruglees, hoop ik echt dat de vriendschap die we nu hebben, van mijn kant voornamelijk op vriendschappelijke gevoelens berust...
Tijd zal het leren

Tot zover dan maar...

quote:

---

Op maandag 1 december 2003 11:44 schreef Knuf het volgende:
Ook even een korte update van mij. Vanmiddag gaan we echt aan het officiele scheiden beginnen. Afspraak bij de notaris...brrr. Aan de ene kant ben ik blij dat er nu iets gaat gebeuren, aan de andere kant doet het ook wel pijn. Geeft me een gevoel van een definitieve streep onder het verleden zetten ofzo. De rest van m'n gevoel gaat met ups en down, maar gelukkig wel meer ups en dat ervaar ik dan maar als positief. Wat daaraan ook helpt is de afstandelijke houding van m'n bijna-ex, dat maakt me een beetje boos en door die boosheid is het dan weer makkelijker om zelf afstand te nemen. Ik verheug me er erg op om straks m'n eigen huisje te hebben en ben van plan daar een klein paleis van te maken. Af en toe voel ik me wel eens jaloers dat m'n bijna-ex in ons mooie huis blijft wonen maar die gedachten probeer ik dan maar zo snel mogelijk weer kwijt te raken. Ik heb daar zelf voor gekozen nl. dus het slaat nergens op eigenlijk .

Tot zover dan maar...

---

Bij mij staat de boel weer eens op z'n kop, vandaar de van hierboven.

quote:

---

Op maandag 1 december 2003 11:44 schreef Knuf het volgende:
Ook even een korte update van mij. Vanmiddag gaan we echt aan het officiele scheiden beginnen. Afspraak bij de notaris...brrr. Aan de ene kant ben ik blij dat er nu iets gaat gebeuren, aan de andere kant doet het ook wel pijn. Geeft me een gevoel van een definitieve streep onder het verleden zetten ofzo.
[...]

---

quote:

---

Op maandag 1 december 2003 11:53 schreef Brighteyes het volgende:

Bij mij staat de boel weer eens op z'n kop, vandaar de van hierboven.

---

En dan mag hij voor mijn part verder ook wel in het buitenland blijven.

_{Het zal wel weer een hele nare ruzie worden als hij terug is, vrees ik}

@ TTT: Ik weet dat het gek klinkt uit mijn mond, maar je moet je niet zo aan het lijntje laten houden. Natuurlijk weet jij veel beter wat er in het hoofd van je ex omgaat dan ik, maar volgens mij geeft hij jou die indruk om je als een soort reserve (plan B) achter de hand te houden. Denk er nog eens over... Hier wil je toch geen genoegen mee nemen (...zegt hij die soms tijdens zijn slechte momentjes ook nog wel plan D wil zijn...)

En nu met z'n allen tegelijk:

t is en blijft moeilijk

quote:

---

Op zondag 30 november 2003 01:26 schreef PdeHoog het volgende:
De feestdagen komen nu snel dichterbij. Je bent bezig met voorbereidingen en zo (althans, ik want ik mag koken 1e kerstdag) en onwillekeurig drijven je gedachten terug naar de tijd dat je nog samen was.....dat je nog samen dingen deed......dat je nog samen je zat te verheugen op bepaalde activiteiten.......en daarna de gedachten dat het eigenlijk al een jaar of twee een facade was van 1 kant.

-knip-

Ik moet zeggen dat het verder wel lekker gaat. Gelukkig heb ik een paar hele goeie vrienden . Gelukkig ben ik nog niet, maar ontevreden ook zeker niet. Boos ben ik eigenlijk allang niet meer. Wel teleurgesteld in een aantal dingen.

---

Met mij gaat het nu echt weer helemaal goed. Ik denk dat ik helemaal over mijn ex heen ben (dat mag ook wel na 5,5 maand). Waarom? Ik voel me niet meer kl*te, ik geniet ontzettend van het leven en ben erg gelukkig. Ook merk ik dat "het" (verwerken) me gewoon niet meer bezig houdt. Ik geniet weer van al het vrouwelijk schoon wat ik tegen kom en merk dat ik af en toe zelfs zin heb in een nieuwe liefde (zonder daarbij wanhopig te worden of met weemoed naar mijn ex te verlangen). Kortom, ik geniet van het heden en heb zin in de toekomst.

Gisteren zat ik nog wel even aan mijn ex te denken. Mijn broer vroeg of ik nog wel eens wat van haar hoorde of gehoord had. Van haar hoor ik helemaal niets (sowieso niet sinds het uit is). Op een vreemde manier is dat wel een (hele kleine) teleurstelling, want hoewel ik geen behoefte aan contact met haar heb lijkt het alsof ze erg makkelijk verder is gegaan met haar leven. En dat terwijl ik al die tijd voor haar klaar gestaan heb, heel erg veel voor haar gedaan heb en zo veel voor haar betekende (volgens haar). Hierdoor twijfel ik aan haar gevoelens tijdens de relatie. Waren die wel oprecht? Werd ik wel gewaardeerd door haar? Eigenlijk boeit het me helemaal niet, want ik heb helemaal niets aan antwoorden op die vragen. Voor mij is het iig een mooie en leerzame tijd geweest met haar.

En toch zit ik me nu al druk te maken wat ik op haar kerstkaart ga zetten ... ik vrees toch iets positiefs.

quote:

---

Op maandag 1 december 2003 15:49 schreef yondergirl het volgende:
het is al weer een half jaar uit tussen mij en mn ex...
hetgene wat me nu nog dwars zit is het wel of niet contact houden.
ik wil graag contact houden met hem omdat hij een zeer bijzonder persoon is.
ik ken niemand zoals hij en niemand lijkt hem te evenaren.
aan de andere kant vraag ik me sterk af of vriendschap alleen wel een optie is voor mij...ik kan mn gevoelens maar moeilijk uitschakelen.
nooit meer zien en hem kwijt zijn....
of hem blijven zien en een knoop in mn maag houden...

t is en blijft moeilijk

---

Zelf denk ik dat jij en ik eerst echt verliefd moeten worden op een ander of om een andere reden echt geen gevoelens meer hebben voor de ex, alvorens echt relaxed contact te houden met de ex. Tot die tijd denk ik dat de vriendschap op een laag pitje houden het beste is als je X niet uit je leven wilt laten glippen. Zelf probeer ik het ook en ik vind het echt heel lastig.

Wordt pas echt lachen als je/m'n ex straks een ander heeft en jij/ik niet. Ik verheug me er nu al op, hup maar weer even met het koppie tegen de muur
Wel een knus jij en ik verhaaltje eigenlijk Zet 'm op!

quote:

---

Op maandag 1 december 2003 16:24 schreef kloontje_ het volgende:
Ik zit ook in dubio! De 'breakup' heeft heel wat voeten in aarde gehad, tis allemaal niet echt netjes verlopen.
Zij had vrij snel iemand anders en vond 't niet nodig mij nog op een normale manier te woord te staan ... na een relatie van 3 jaar .

En toch zit ik me nu al druk te maken wat ik op haar kerstkaart ga zetten ... ik vrees toch iets positiefs.

---

Voordat ik dit las, was het nog niet in me opgekomen om een kaartje naar m'n ex te sturen. Alhoewel ik het wel netjes zou vinden om er één te sturen, stuur ik geen kaartje. Grotendeels door het feit dat ik, zoals hierboven al beschreven, helemaal geen contact meer met haar heb (zij neemt daar al helemaal niet de moeite voor). Zij zal dus waarschijnlijk alleen een kaartje sturen, wanneer zij er één van mij gekregen heeft. Op die manier hoeft het van mij niet. Het is mij de moeite niet waard om haar een kaartje te sturen (en zal dus ook niets van haar krijgen, maar dat boeit me niet). Maar heel misschien komt ze wel op m'n maillijst van mijn kerst- en oud-en-nieuwmail, want desalniettemin gun ik haar (en natuurlijk jullie ook ) erg fijne feestdagen en een gelukkig nieuwjaar.

[Dit bericht is gewijzigd door Eisselstijn op 01-12-2003 17:56]

quote:

---

Op maandag 1 december 2003 16:47 schreef Goldmember het volgende:

[..]

Ik zit een beetje met hetzelfde (with or without you-)probleem...
Ben ook nog niemand tegengekomen die haar ook maar een beetje kan evenaren. De meeste mensen in mijn omgeving (en hier op FOK ook wel) zeggen dat je vanzelf wel iemand tegenkomt en dat het tijd kost, maar dan wel goed komt etc..

Zelf denk ik dat jij en ik eerst echt verliefd moeten worden op een ander of om een andere reden echt geen gevoelens meer hebben voor de ex, alvorens echt relaxed contact te houden met de ex. Tot die tijd denk ik dat de vriendschap op een laag pitje houden het beste is als je X niet uit je leven wilt laten glippen. Zelf probeer ik het ook en ik vind het echt heel lastig.

Wordt pas echt lachen als je/m'n ex straks een ander heeft en jij/ik niet. Ik verheug me er nu al op, hup maar weer even met het koppie tegen de muur
Wel een knus jij en ik verhaaltje eigenlijk Zet 'm op!

---

Ik heb vandaag deel 1 van dit topic gelezen, en ik herken zo ontzettend veel. En dan te bedenken dat ik "iets" probeer los te laten, het was niet eens een relatie.

Ontmoette een prachtmeid, maar ook al voelt het zo goed, het lijkt niet te mogen zijn. Dit gevoel is wederzijds. Het kan zo mooi zijn, zo intens, zo fijn, maar het is beter van niet. Het verscheurt me, maar het is beter zo.

Zij heeft een verleden waarin ze op een emotioneel dieptepunt (ernstige ziekte, heel veel pijn en leed), in haar ziektebed na operatie werd gedumpt. Ze koos er toen voor dat ze dat nooit meer wilde voelen, en koos ervoor zoveel mogelijk mannen te kwetsen als mogelijk, om er sterker uit te komen. Totdat ze mij tegenkwam.

Ik heb een verleden waarin ik zoveel gepest ben, en lastiggevallen, dat ik ondanks mijn apetijtelijke koppie en goede kanten een zeer lage eigenwaarde heb. Hoe goed ik het ook weet te verstoppen achter alle dingen waar ik goed in ben, het is nu eenmaal zo.

Het voelt als een oorlog die al gestreden is. Ik voel dat het mooi kan zijn, maar weet dat het me veel pijn zal doen.

Wrong people, wrong place, wrong time.

-- optimist

Ik heb gelukkig ook een heel nuchtere, humoristische en rationele kant. Vanuit dit perspectief zie ik dat het beter is zo, dat ik haar nooit meer zie. Ik kan op veel momenten lachen om de situatie, en ook zitten huilen. Ergens heb ik echter het basale vertrouwen dat morgenochtend de zon weer schijnt, en de tijd alle wonden heelt. Al gaat de tijd op het moment f*cking slow.

quote:

---

Op maandag 1 december 2003 14:40 schreef Goldmember het volgende:
Helaas zie ik dat ik niet de enige ben met neigingen.

@ TTT: Ik weet dat het gek klinkt uit mijn mond, maar je moet je niet zo aan het lijntje laten houden. Natuurlijk weet jij veel beter wat er in het hoofd van je ex omgaat dan ik, maar volgens mij geeft hij jou die indruk om je als een soort reserve (plan B) achter de hand te houden. Denk er nog eens over... Hier wil je toch geen genoegen mee nemen (...zegt hij die soms tijdens zijn slechte momentjes ook nog wel plan D wil zijn...)

En nu met z'n allen tegelijk:

---

Ik hou mezelf aan zijn lijntje
Het zou inderdaad wel eens kunnen kloppen wat je zegt. Hij is iemand die zich vooral "gezekerd" wil weten, het met andere woorden prettig vindt als iemand anders er wel onvoorwaardelijk voor hem is, maar zulke gevoelens moeilijk kan beantwoorden. Hij raakt wel lichtelijk in paniek als hij het idee heeft dat ik met andere mannen omga (als ik m'n telefoon een tijd niet aanheb bijvoorbeeld). Vind ik grappig om te zien (verdiende loon), dus ik geef hem wel eens met opzet die indruk.

Ik wil geen plan B zijn in iemands leven, maar ik kan van hem moeilijk afscheid nemen, vind het allemaal erg moeilijk. Bovendien weet ik niet wat ik moet geloven van zijn verhalen.
Ken dit ook niet zo van mezelf, was altijd zeer rucksichtlos in het verbreken van relaties.
Heb hem de laatste weken weer praktisch iedere dag gezien en bellen veel. We zijn, geloof ik, aan het "daten". Dat is dan gezellig, we doen veel leuke dingen en zien er dan uit als schattig handenvasthoudend stelletje, maar toch is het nog steeds "uit".
Af en toe moet ik daar om lachen, en soms word ik er kwaad van. Kwaad omdat dit zo moest gaan en omdat het leven eigenlijk te kort en te leuk is om zoveel verdriet te hebben. Maar het moet allemaal slijten. En op de een of andere manier is het makkelijker om dit maar zo'n beetje op me af te laten komen en maar weer te zien waartoe het (niet) leidt, dan hardhandig het mes erin te zetten. Dat lukt me niet en daar word ik dan ook weer zo moedeloos van.

In ieder geval vind ik het niet erg meer om alleen te slapen en geen seks meer met hem te hebben. Op de een of andere manier is dat uit mijn systeem verdwenen de laatste tijd.

quote:

---

Op maandag 1 december 2003 16:47 schreef Goldmember het volgende:

[..]

Ik zit een beetje met hetzelfde (with or without you-)probleem...
Ben ook nog niemand tegengekomen die haar ook maar een beetje kan evenaren. De meeste mensen in mijn omgeving (en hier op FOK ook wel) zeggen dat je vanzelf wel iemand tegenkomt en dat het tijd kost, maar dan wel goed komt etc..

---

quote:

---

Zelf denk ik dat jij en ik eerst echt verliefd moeten worden op een ander of om een andere reden echt geen gevoelens meer hebben voor de ex, alvorens echt relaxed contact te houden met de ex. Tot die tijd denk ik dat de vriendschap op een laag pitje houden het beste is als je X niet uit je leven wilt laten glippen. Zelf probeer ik het ook en ik vind het echt heel lastig.

---

Ook grappig, sinds afgelopen weekend ben ik ook weer "vriendjes" met een andere ex. Na 3 jaar ruzie hehehe.

quote:

---

Op maandag 1 december 2003 18:31 schreef runaway het volgende:

[..]

sorrie moest even reageren

---

quote:

---

........... die eerste zin.... dat heb ik zo lang gevoeld!!! heb ook lange tijd een hekel gehad aan dat nr van U2. terwijl ut eigenlijk toch wel een verdomd mooi nr is.........
Het is natuurlijk wel ff slikken als je 'vervangen' wordt....... maar misschien zit hier wel iets positiefs in....... misschien is het iemand die totaal niet op jou lijkt en kun je ut beter van je afzetten.......

---

quote:

---

vriendschap wordt heel erg moeilijk........... het moet echt van 2 kanten komen.....

---

quote:

---

en anders hoop ik dat jullie voor jezelf kunnen kiezen en door kunnen gaan met je eigen leven...........
en het klinkt cliché..... maar ut komt echt goed
tot die tijd heel veel sterkte.......

---

quote:

---

Op maandag 1 december 2003 23:38 schreef Tjingtjangtjong het volgende:

[..]

Ik hou mezelf aan zijn lijntje
Het zou inderdaad wel eens kunnen kloppen wat je zegt. Hij is iemand die zich vooral "gezekerd" wil weten, het met andere woorden prettig vindt als iemand anders er wel onvoorwaardelijk voor hem is, maar zulke gevoelens moeilijk kan beantwoorden. Hij raakt wel lichtelijk in paniek als hij het idee heeft dat ik met andere mannen omga (als ik m'n telefoon een tijd niet aanheb bijvoorbeeld). Vind ik grappig om te zien (verdiende loon), dus ik geef hem wel eens met opzet die indruk.

---

quote:

---

Ik wil geen plan B zijn in iemands leven, maar ik kan van hem moeilijk afscheid nemen, vind het allemaal erg moeilijk. Bovendien weet ik niet wat ik moet geloven van zijn verhalen.
Ken dit ook niet zo van mezelf, was altijd zeer rucksichtlos in het verbreken van relaties.
Heb hem de laatste weken weer praktisch iedere dag gezien en bellen veel. We zijn, geloof ik, aan het "daten". Dat is dan gezellig, we doen veel leuke dingen en zien er dan uit als schattig handenvasthoudend stelletje, maar toch is het nog steeds "uit".
Af en toe moet ik daar om lachen, en soms word ik er kwaad van. Kwaad omdat dit zo moest gaan en omdat het leven eigenlijk te kort en te leuk is om zoveel verdriet te hebben. Maar het moet allemaal slijten. En op de een of andere manier is het makkelijker om dit maar zo'n beetje op me af te laten komen en maar weer te zien waartoe het (niet) leidt, dan hardhandig het mes erin te zetten. Dat lukt me niet en daar word ik dan ook weer zo moedeloos van.

---

quote:

---

In ieder geval vind ik het niet erg meer om alleen te slapen en geen seks meer met hem te hebben. Op de een of andere manier is dat uit mijn systeem verdwenen de laatste tijd.

---

quote:

---

Op dinsdag 2 december 2003 13:15 schreef Blinky het volgende:

[..]

Ik ook niet. En ik heb in de tussentijd best wel leuke vrijgezelle mannen ontmoet. Ik had pasgeleden zo iets kunnen doen met iemand, die zat gewoon ronduit te flirten. Ik ben er niet op ingegaan, hoewel ik vrij ben om te doen en te laten wat ik wil. Ik zit gewoon nog teveel met mijn ex in mijn hoofd en daarbij zijn er ook andere manieren om op die manier te 'ontladen' , daar heb ik geen man voor nodig...was toch wel een beetje trots dat ik het niet had gedaan. Zo intiem zijn met iemand die niet mijn ex is...ik kan dat gewoon nog niet los zien van elkaar.

---

quote:

---

Dat is het probleem: ik WIL niet verliefd worden. Ik ken mezelf namelijk en ik kan nu nog niet met zekerheid zeggen dat ik me dan onafhankelijk tegenover de ander kan opstellen.
Daarom probeer ik het te ontwijken zonder het teveel effect te laten hebben op mijn (toch al zo kleine) sociale leventje. Best moeilijk af en toe, want de verleiding is soms best aanwezig.

---

...Ik voel een deeltje 4 aankomen

quote:

---

Op dinsdag 2 december 2003 19:52 schreef Goldmember het volgende:
Zolang je het zelf prettiger zo vindt, dan zal dit wel het beste voor je zijn. Maar er komt misschien (niet te hopen voor je) een moment dat hij iemand anders tegenkomt en plan B niet meer nodig heeft.

---

quote:

---

Kom op!!!

---

quote:

---

Op dinsdag 2 december 2003 20:04 schreef Goldmember het volgende:

[..]

Ik begrijp precies wat je bedoelt... Zelf probeer ik ook alles af te houden en laatst lukte het niet en het resultaat was dat ik het alleen maar irritant vond en aan m'n ex moest denken ipv aan de persoon in kwestie.
[..]

---

quote:

---

Als je echt verliefd wordt dan overkomt het je gewoon en dan heeft het volgens mij weinig meer met willen te maken. Ik denk dat je je als je echt verliefd bent op een ander juist wel onafhankelijk tegenover die ander kan opstellen. Misschien denk je dat het nog niet zover is. Dat zou kunnen, maar m'n oma zegt altijd: "Jong, verliefdheid komt op als kakken." (haar verloofde werd in WO2 doodgeschoten en toch vond ze plotseling m'n opa tegen haar verwachting in) Zelf probeer ik dat altijd maar in m'n achterhoofd te houden... Het houdt me op de been en ik denk dat het echt waar is.

...Ik voel een deeltje 4 aankomen

---

De situatie bij mij is prima. Ik ben zelfs een beetje gek geworden op een collega van me (jammergenoeg zie en spreek ik haar alleen in het voorbijgaan...). Maar goed, het feit dat ik dat gevoel weer kan krijgen maakt me alleen maar gelukkiger. Wat kan een lach van haar toch veel ontketenen...

De aankomende feestdagen zie ik dan ook positief tegemoet. Waarschijnlijk zal ik ze met mijn familie gaan doorbrengen. Ik heb er echt zin in.

quote:

---

Op vrijdag 5 december 2003 11:40 schreef Eisselstijn het volgende:
Hoe gaat het met de vaste bezoekers/posters van dit topic? Hoe benaderen jullie de aankomende feestdagen?

---

Dit jaar, heb ik me voorgenomen, laat ik mijn feestdagen niet verpesten. Ik ga lekker bij vrienden koken en Oud & Nieuw vieren en ik ga bij mijn ouders langs en zo. Ik heb er echt zin in!!!!!

Mijn ex heeft aangegeven echt helemaal niets meer met me te maken te willen hebben. Ze krijgt niet eens een kerstkaart van me (hoewel ik daar erg over getwijfeld heb).

quote:

---

Op vrijdag 5 december 2003 11:40 schreef Eisselstijn het volgende:
Hoe gaat het met de vaste bezoekers/posters van dit topic? Hoe benaderen jullie de aankomende feestdagen?

---

quote:

---

Op vrijdag 5 december 2003 12:48 schreef PdeHoog het volgende:

[..]

Vorig jaar waren Kerst en Oud en Nieuw gewoon een ramp. Het was de eerste keer zonder mijn ex en het was gewoon echt NIET fijn.

Dit jaar, heb ik me voorgenomen, laat ik mijn feestdagen niet verpesten. Ik ga lekker bij vrienden koken en Oud & Nieuw vieren en ik ga bij mijn ouders langs en zo. Ik heb er echt zin in!!!!!

Mijn ex heeft aangegeven echt helemaal niets meer met me te maken te willen hebben. Ze krijgt niet eens een kerstkaart van me (hoewel ik daar erg over getwijfeld heb).

---

quote:

---

Op vrijdag 5 december 2003 12:48 schreef PdeHoog het volgende:

[..]

Vorig jaar waren Kerst en Oud en Nieuw gewoon een ramp. Het was de eerste keer zonder mijn ex en het was gewoon echt NIET fijn.

Dit jaar, heb ik me voorgenomen, laat ik mijn feestdagen niet verpesten. Ik ga lekker bij vrienden koken en Oud & Nieuw vieren en ik ga bij mijn ouders langs en zo. Ik heb er echt zin in!!!!!

Mijn ex heeft aangegeven echt helemaal niets meer met me te maken te willen hebben. Ze krijgt niet eens een kerstkaart van me (hoewel ik daar erg over getwijfeld heb).

---

Dat van die kerstkaart heb ik ook even gehad. Ik stuur mijn ex er ook geen. Ze is praktisch geheel uit mijn leven verdwenen en om dan ineens een kaart te sturen. Nee, ik doe het niet.

quote:

---

Op vrijdag 5 december 2003 13:01 schreef Blinky het volgende:

[..]

Met heel veel gemengde gevoelens. Vorig jaar was ik met mijn ex en dat was echt ontzettend fijn. Kerstboompje gekocht, spullen om in de boom te hangen, huisje een beetje versierd...
Ik mis dat heel erg. Niet zozeer om het versieren en om het per se samen zijn, maar gewoon om het heel fijn te hebben met iemand en samen er iets leuks van maken, wat en waar je op dat moment zin in hebt. Familie enzo hoeft eigenlijk niet eens zo zeer meer van mij, daar ben ik heel erg in veranderd.
Het liefst zou ik dat gevoel uiteraard (met hem) weer hebben. Maar ik denk niet dat het zou kunnen. We gaan de laatste tijd heel goed met elkaar om en dat wil ik niet verpesten. Ik ga in principe naar mijn ouders, maar als ik heel eerlijk ben heb ik er geen zin in. Mijn ouders zijn dus wel dat deze tijd 'gezellig' moet zijn en een beetje het geijkte. Ik mis juist het niet-geijkte. Maar ik wil ook niet alleen zijn met Kerst want ik weet dat ik dan geen fijne Kerst heb. Ik verlang nu alweer naar januari en hoop eiogenlijk dat de dagen snel voorbij zijn. Klinkt beetje grof misschien, maar alles komt best veel terug en daar heb ik geen zin in.

---

Sterkte allemaal en alvast fijne feestdagen gewenst! Maak er allemaal een fijne tijd van!