Weer proberen???

Na 14 maanden een relatie te hebben gehad is het uit gegaan.

De laatste tijd liep alles steeds stroefer. Ook vaak ruzie, maar dat hadden we sowieso al vaak. Ik had al eerder mijn twijfels over de relatie, omdat ik het gevoel had dat ik opgeeist werd, dat al mijn aandacht naar haar moest en dat er voor mijn gevoelens en gedachten geen begrip was. Ook werd zij vaak boos om de meest stupide dingen. En niet zomaar boos... Op die momenten deugde er totaal niets van mij, werd ik helemaal afgebrand en had ik haar in haar ogen ontzettend gekwetst. Dit had als gevolg dat ik in het begin van de relatie nogal veel deed om de vrede te bewaren. Al met al was ik me dus aan het wegcijferen. Op een gegeven moment ben ik meer voor mezelf gaan kiezen in de zin van meer dingen alleen ondernemen, mijn mening niet meer verbergen en niet telkens maar de schuld op me nemen om een ruzie goed te maken. Hier kon zij maar moeilijk mee leven. Dit resulteerde in onbegrip en de vrees dat ze me aan het kwijtraken was. Ik kon haar niet genoeg op het hart drukken dat dat niet zo was en dat ik echt stapelgek op haar was. Maar toch kon ik dat gevoel niet wegnemen. Uiteindelijk kregen we dus nog vaker ruzie als ik wat voor mezelf wilde doen of als zij het idee kreeg dat ik een ander had (en dat was vaak)... Ze zag echt spoken en telkens heb ik de moeite genomen om die gedachten te ontkrachten en haar te verzekeren van mijn liefde voor haar. Dit hielp dus echt niet, bij haar zaten dingen dwars en bij mij ook en als we daar over praatten dan liep dat steeds uit op discussies. Ik kon me echt niet vinden in haar standpunten. Dus vorige week hebben we er samen een punt achter gezet.

Maar goed, nu komt het... Toch ben ik nog steeds gek op haar en zij ook op mij. Het probleem is dat ik niet weet of ik het nog een keer wil proberen. Veel mensen raden het me af en een klein stemmetje in mijn hoofd ook, maar heb ik ook het gevoel dat ik haar niet kwijt wil. Op dit moment heb ik het gevoel dat ik niet met haar kan leven, maar ook niet zonder haar. Ik mis haar echt en ben nog steeds gek op haar, maar ik ben bang dat als ik het weer een kans geef dat alles weer verder zal gaan zoals het was en dat zou ik niet kunnen trekken. Zij heeft aangegeven dat ze er voor wilt vechten, maar toch weet ik het niet. Het ene moment denk ik dat ik haar terug wil en het andere weer van niet.

Wat kan ik hier nu het beste mee doen? Hoe krijg ik voor mezelf duidelijkheid, want hier word ik gek van?

Ik weet heel goed dat dat niet tussen ons in mag staan, maar toch...

Verder is een grote oorzaak van haar gedrag te vinden in haar psychische toestand, waar ze ook wel aan werkt door een professionele hulp. Lange tijd ben ik een sort van vangnet geweest voor haar, maar uiteindelijk kon ik dat niet alleen aan en heeft ze hulp gezocht. Maar gevolg van haar toestand is dat ik weet dat als we de relatie weer oppakken, het heel langzaam zal verbeteren of misschien wel niet...