Sp00kverhalen

quote:

Op vrijdag 26 maart 2004 08:22 schreef Thrilled het volgende:
op die foto's kan ik geen geest / entiteit ontdekken :S ¿

Kijk is op de foto met die tv, en dan naar de tv....waar komt die witte schaduw vandaan?

op die tv is alleen hetgeen wat op de tv is en de weerspiegeling van gordijn/zonlicht voor het raam...

quote:

Op donderdag 1 april 2004 02:36 schreef Keromane69 het volgende:
De apparatuur is nog steeds niet terug, de mensen zijn nog op vakantie. Nog even nagelbijten dus..

Gelukkig is het op 1 april gepost

Ik begin nu met iets te typen wat opzich wel veel met dit topic te maken heeft, maar het is ook voor mijzelf. Ik denk hier al een tijdje over en wil het nu eens op een rijtje zien. Natuurlijk zijn reacties ook welkom

Ik zeg altijd dat ik best veel rare dingen heb meegemaakt en voor mijn gevoel is dat ook zeker zo. Toch begin ik een beetje te twijfelen over een groot gedeelte van die "meegemaakte" dingen. Als ik terug denk aan veel de situaties is het allemaal vaag. Ik ken het verhaal van wat er gebeurd is in die situatie, maar ik kan me met niet meer voorstellen, ik krijg er geen beeld meer bij. Ik heb eens opgelet als ik het verhaal aan iemand vertelde of ingetypt heb op bijvoorbeeld fok. Ik heb het gevoel dat het toch steeds ietsjes erger werd gemaakt, net ietjes erbij totdat er een gedeelte verzonnen of verdraaid is. Natuurlijk speeld het geheugen ook een rol daarbij, bijvoorbeeld je kan niet dingen precies vertellen zoals het drie jaar geleden gebeurde. Maar als je zo'n verhaal lang genoeg verteld met die verdraaing erin, ga je het zelf geloven dat het echt zo gebeurd was en niet anders. Ik val niemand aan op zijn verhaal trouwens, maar ik heb het over mijzelf.

Er zijn dingen waarvan ik wel zeker ben dat er geen veranderingen zijn bijgekomen en dat het verhaal ook echt zo gebeurde zoals ik het gezien heb. Bij die verhalen kan ik wel een helder beeld krijgen, in tegenstelling tot de andere verhalen. Ik heb ook dingen meegemaakt, waar ik dankzij dit onderdeel van Fok! nu zelf ook een verklaring voor heb. Een voorbeeld is het wakker zijn van je geest, maar niet je lichaam. Dit was voordat ik een verklaring had toch wel één van de dingen waarvan ik zou zeggen: "Dat zit nou echt in mijn top 10 raarste dingen"

Sinds ik laat maar zeggen een beetje "nuchter" tegen mijn verhalen aan ging kijken is er ook niks meer gebeurd. Af en toe heb ik nog wel eens een raar gevoel, maar dat is toch opgewekt door mijzelf, mezelf angstig maken laat maar zeggen. Dit kan ook een gedeelte verklaren, waarom ik met andere mensen dingen heb meegemaakt en ik dit toch als vaag of onwaar beschouw nu. Er was een tijd waarin ik constant dingen zag en meemaakte, ook samen met anderen. Maar omdat ik zo bezig was met het denken aan: "zou er nu weer iets komen" , denk ik dat we onszelf ook voor de gek hebben gehouden.

Kortom: Ik kan zeggen dat ik voor mijzelf veel dingen mee heb gemaakt, maar ik kan niet zeggen of dit fantasie was of niet.

Ik wil trouwens ook reageren op een aantal verhalen, maar ik kan niet op ze stuk voor stuk reageren, dus ik hou het globaal. Ik vind dit topic ( en soort gelijke topics ) erg mooi en interresant om te lezen. Ik ben er in geinterreseerd maar tergelijketijd ook sceptisch. Maar dat betekend niet dat ik de verhalen niet erg mooi vind om te lezen.

Ik zou graag eens bij een soort meeting willen komen, maar ik weet niet hoe zoiets werkt. Ik zal maar eens wat vragen stellen nadat ik het topic van bijvoorbeeld het Solse gat heb doorgelezen.

quote:

Op vrijdag 2 april 2004 20:33 schreef caradoc het volgende:
Ik wil trouwens ook reageren op een aantal verhalen, maar ik kan niet op ze stuk voor stuk reageren, dus ik hou het globaal. Ik vind dit topic ( en soort gelijke topics ) erg mooi en interresant om te lezen. Ik ben er in geinterreseerd maar tergelijketijd ook sceptisch. Maar dat betekend niet dat ik de verhalen niet erg mooi vind om te lezen.

Ik zou graag eens bij een soort meeting willen komen, maar ik weet niet hoe zoiets werkt. Ik zal maar eens wat vragen stellen nadat ik het topic van bijvoorbeeld het Solse gat heb doorgelezen.

Huh, ik volg het niet meer?

quote:

Op zondag 4 april 2004 11:06 schreef Kevin1Bravo het volgende:

[..]

Huh, ik volg het niet meer?

Inderdaad

waar blijft de video ik kan niet w88 ooee
En ik heb nog steeds niks meegemaakt (gelukkig)

Ik was een keer met een vriend aan het kijken bij een spoorbrug, want we verveelden ons. Het was donker en het was stil. Op een zwak verlichte parkeerplaats stond een auto, die we af en toe ook eerder hebben gezien. We wisten dat er een luik onder de spoorbrug zit. We hebben daar wel eens dingen zoals blikjes aangetroffen van hangjongeren enzo, verder niks. We gingen ook dit keer kijken of er blikjes oid lagen en toen we richting luik keken, zagen we opeens 2 voeten en benen op het luik staan met een lange jas erover heen. We raakten helemaal in paniek omdat je er dwars door heen kon kijken. We schrokken dus enorm en renden naar onze fiets en fietsten zo hard als we konden naar huis. Toen we nog even snel achterom keken zagen een knipperend lampje (heel klein, een soort zaklamp) en we hoorden wat gerommel en gefluister. Toen fietsten we nog harder....

Al met al was dit best eng. Ik kreeg rillingen en een brok in mn keel terwijl ik dit schreef, terwijl het misschien niet zo spannend klinkt. Nou, het was spannender dan me lief was....

Ik heb iets heel moois meegemaakt in mijn bed, maar wel eng..

Ik dacht voordat ik ging slapen aan veel dingen die ik de afgelopen dagen heb meegemaakt..
Ik doe m'n ogen dicht, ik hoorde heel veel ruis in m'n oren, dus ik besloot toch maar even m'n ogen open te doen. Toen ik dat deed zag ik zo mooi en fel licht, en 2 gladde handen pakte me beet en rukte me helemaal naar voren van m'n bed. (terwijl ik nog in bed lag , ik wist dus niet of ik in de realiteit of in m'n droom zat)Heel eng was dat! Ik kon alles gelukkig nog normaal krijgen door keihard te bewegen met m'n benen..

Heel eng

Dat zal wel een droom zijn geweest, wat ik er zo van begrijp.

quote:

Eng allemaal? We zijn er nog niet. Het team had camera's opgesteld die gaan draaien als er iets beweegt. De volgende -vertraagde- video-opname is zeer donker. Fastmoslomo.avi (500kb)

Het lijkt net of ze een hoofd hebben opgenomen vanaf de linkeronderkant gezien. Dit kan net zo goed een hoofd zijn van een van de teamleden die beweegt.

Brrrrrr... wat een verhalen.....

Zelf heb ik er gelukkig geen last van (tenminste ik merk er weinig van)... Ik krijg gewoon de rillingen als ik dit lees (ben ik nog zo dom om dit te lezen voor het slapen ) en krijg een beetje traanoogjes....

Ik moet zo naar de WC, maar durf eigenlijk niet meer

Heb vandaag ook iets vaags meegemaakt......

Boven mijn buro staat een plank met een radiospeaker (die er op zijn zij ligt) die plank is +/- 50-60 cm diep en breed genoeg om er een box op te hebben en een bakje met kabeltjes....

Boven op die box staat al enige tijd een blikje 7up (ca 1,5-2 jaar) op die box. Het blikje staat op box onder een pluche beest (die er met zijn pootjes omheen staan)...

De speaker dient slechts als surround en er komt weinig geluid uit (en zoals gezegd staat de zooi zo al enige tijd, waarmee ik vaak muziek afspeel)....

Vanavond had ik GEEN muziek aan en ik was wat aan het spelen met mijn DVD aan de ene kant van mijn kamer... Tot ik opeens een knal hoor... Ik geef t geen andacht tot ik gesis hoor.... Blijkt het blikje te zijn verplaats (het lag op de grond en had een gaatje aan de onderkant).,,,

Nu kun je zeggen: och so what??

Nou ik vind het vaag, want het blikje heeft dik 20 tot 30 cm naar voren moeten gaan om te vallen, het is schuin naar beneden gevallen op mijn buro, maar heeft OOK mijn oplader van battarijen geraakt voor het de vloer raakte... Terwijl dat ding hoger hangt dan mijn buro en tegen de muur hangt waarnan de plank is bevestigd....

Nu wil ik het niet meteen op iets vaags schuiven, maar raar vind ik het wel...

Zal morgen wel een tekening maken en mb wat shots maken van hoe het ding is gevallen, want de manier van vallen druist imo een beetje tegen mijn natuurkunde in...

Heb het ook een keer gehad dat er een hels geluid uit mijn speakers kwam.... Mijn pc stond gewoon muziek te spelen (en winamp is ook niet geflipt) maar er kwam een ENG geluid uit mijn speakers... ze waren ook helemaal warm geworde... na het uitschakelen waren ze direct weer koud en deden ze het gewoon....

(het uitschakelen ging niet met de knop maar moest met de stekker )


trouwes heb ik het gevoel dat kinderen gevoeliger zijn... Ik schijn als kind zeer angstig te zijn geweest voor 2 schilderijen bij mijn oma thuis (ik dacht dat die dingen naar me keken) en schijn altiijd ergens naar te kunnen kijken zonder dat er wat is.....

Ook denk ik weleens dat mijn kleine zusje dingne opvat die WIJ niet zien (ze is 1 jaar). Soms kan ze zo in paniek zijn zonder dat er wat is of heel panisch doen tegen bepaalde mensen (die ze niet goed kent) terwijl ze met andere mensen die ze nooit heeft zomaar gaat "spelen"...


Tis maar vaag... Ik ben normaliter vrij nuchter, maar sommige verhalen bezorgen mij veel kippenvel en dat van vandaag vond ik ook vrij vaag...

Maar toch ben ik aangetrokken tot deze verhalen.. Een ex-collega vertelde me ook altijd van deze verhalen. Over mensen die als ze langs een kerkhof fietsen worden tegengehouden enzo...

krijg er gewoon de kriebels van

Tis trwns wel,
Mn neef zegt enige tijd geesten te zien, vooral van oudere vrouwen...

maar als ik bij hem slaap ofzo moet ie zn bek houwe als we "niet alleen" zijn....

*kickje naar boven

woei
mooie stukjes tekst Keromane69
ik zou die video's ook wel eens willen zien
al een update?

vraag ik me ook af

supah verhalen allemaal , ga zo door
Keromane u rawk !

Video!!!!!!!!!!!!

Ja duurt idd wel lang op reactie...

herinnerde me laatst ook weer iets...

een paar jaar geleden ben ik verhuisd met mijn vriendin naar Veere, heel oud dorp, stamt uit de middeleeuwen. Het was zeer warm, zomer , ongeveer in augustus dacht ik. We kwamen in een vrij oude buurt, statige huizen, je kent dat wel. De huizen daar waren gebouwd om en nabij 1850, 1900 , ze zagen er nog goed uit. We kwamen bij ons huis aan en waren zeer positief over het huis. begane grond zeer goede staat maar hier en daar was nog wat verbouwing nodig, vooral de schuur die achterin de tuin van 15 á 20 meter stond. ik heb geen 2 linkerhanden dus ik kon zelf af en toe de handen wel is uit de mouwen steken. nadat wij in het huis onze boel hadden uitgepakt hadden ik en mijnn vriendin even een biertje gepakt en waren allebei zeer blij dat we eindelijk op een dorp woonden. het werd al laat en besloten naar bed te gaan om 's ochtends goed aan de slag te gaan.

We hadden het huis al een keer van te voren gezien en de 1e verdieping was stoffig en moest nodig schoongemaakt worden. maar dit kon nog wel een nachtje wachten. er hing een oude gloeilamp als verlichting. Ik klikte hem aan en stonden allebei vol verbazing. Er was een klein kamertje waarvan de deur openstond. dit hadden wij de vorige keer niet gezien want als de deur dicht is valt hij niet op. niet bij het feit nadenkend dat niemand het huis in kon gingen wij de kamer binnen. er stonden allemaal kleine kinderspullen. poppenhuis, poppen die al zeer lang niet meer gebruikt waren, denk aan weggevreten ogen en spinnen die in de poppen leefde. mijn vriendin vond het allemaal schitterend op de spinnen na. het was een vrij groot kamertje en we ontdekte ook nog een kinderbed. geen ledikantje maar een bed voor een meisje/jongetje van 8 á 9 jaar oud. Ook dit was oud en stoffig een lag keurig opgemaakt wachtend op een schone slaper/slaapster. ik vond het laat zat en fluisterde tegen mn vriendin (ik noem haar even C.) dat we echt naar bed moesten gaan anders kwamen we 's ochtends ons bed niet uit. we gingen allebei gerustgesteld over het huis en tevreden naar bed. ik gaf C. een nachtzoen en we sliepen in. 's nachts had ik een rare droom...alle gebeurtenissen erin was ik vergeten maar herinnerde alleen nog een zacht, vaag, ver weg gehuil.

Ik kwam beneden en C. was blijkbaar al lang wakker want ze had de keuken al een beetje bewoonbaar gemaakt en ze had een heerlijk gebakken eitje voor me gemaakt. we overlegde een beetje wat we zouden gaan doen vandaag. ik zou de schuur achterin de tuin gaan opruimen en een beetje verbouwen. En C. zou vandaag in het huis zoveel mogelijk proberen op te ruimen. Na een lekkere kop koffie en goed ontbijt vertrok ik naar de schuur achterin de tuin. Ook dit gebouwtje van ongeveer 10 bij 3 bij 3 was zeer oud en sommige planken waren aan het wegrotten. voordat ik de schuurdeur open kon doen moest ik een paar spinnenwebben weghalen en flink kracht zetten om de deurkruk in beweging te krijgen want hij zat flink vastgeroest. na eindelijk de deur open gekregen te hebben stapte ik het donker binnen...ik voelde met mn hand naar mn zaklamp aan mn broek. ik knipte hem aan en het verbaasde me eigenlijk dat het niet vol stond met oude troep. er stond een oud karrenwagen wat voortgetrokken moest worden door paarden, een zeer oude step en wat meubilair van vroeger. ik liep door naar achter en liep met mijn gezicht in een spinnenweb. ik stapte snel achteruit en stootte een melkblik om wat een hels kabaal maakte. Toen hoorde ik ineens het zacht gehuil uit mn droom van vannacht...ik luisterde voorzichtig en zag een vage schim schieten achter de wiel van de karrenwagen. ik richtte er mn zaklamp op en zag niets meer. Toen hoorde ik ineens een schreeuw uit het huis. ik rende naar binnen toen en zag C. daar verschrikt staan op een stoel. Ze had een hele grote spin gezien en ik moest hem wegwerken. nadat gedaan te hebben vertelde ik over mn droom en het gehuil uit de schuur. zij schonk er niet zoveel aandacht aan. na het middag eten ging ik weer terug naar de schuur, toch met een beetje voorzichtigheid. ik heb die middag flink kunnen opruimen en er was niks gebeurd.

Na het avond eten rond 10en zaten C. en ik televisie te kijken. we praten een beetje met elkaar over het huis en over wat plannetjes wat we zouden kunnen doen aan het huis. ik besloot om vroeg naar bed te gaan want ik was kapot. om 10:45 lag ik in bed en was aan het wegdromen tot ik ineens een felle witte schim voor mn ogen zag. ik deed mijn ogen helemaal open en het was weg. toch wel geschrokken draaide ik me om en probeerde verder te slapen. na een minuutje of 20 werd ik wakker door zacht gehuil. ik luisterde er een tijdje naar en begon te twijfelen of het nou van een klein meisje was of van een of ander vaag dier. ik draaide me om richting de deur van het kinderkamertje en ontdekte een hele zwakke lichte lichtstreep onder de deur vandaan komend. mn hart ging sneller kloppen en ik besloot om de deur te openen. ik stond voor de deur en het huilen ging nog steeds door. waarom ik dit deed weet ik niet, maar ik klopte op de deur en het huilen stopte abrupt. na even gewacht te hebben wou ik weer terug naar bed toen het huilen weer begon. nu pakte ik de deurkruk heel voorzichtig vast en drukte de deur heel zachtjes open...de deur gaf een luide gil en het huilen werd hard en in de kamer viel het poppenhuis om. ik gooide de deur dicht. rende naar beneden en trof daar C. stil voor zich uitstarend aan. Ze was in lichte shock en vertelde me net dat ze een spook had gezien. Ik besloot om haar niets te vertellen over de kinderkamer en ik stelde haar gerust en we gingen naar bed. die nacht heb ik niks meer gehoord.

De volgende ochtend was ik eerder wakker als C. en ging naar beneden toen ik nog even een blik wierp op de deur van de kinderkamer, hij zat dicht en was onzichtbaar als je niet wist dat hij er zat. toen ik beneden was maakte ik een bak koffie voor mezelf klaar en ging duf voor het raam zitten. na een minuut of 20 - 30 hoorde ik vrij zwaar gestommel boven. C. was wakker en ik ging naar de keuken om voor haar ook een bakkie koffie te zetten. de koffie was klaar en 5 minuten later was ze nog niet beneden. vrouwen zijn wat langzamer als mannen dus ik besteed er geen aandacht aan. het werden 10 minuten, 20, 30 en toen besloot ik te gaan kijken waar ze bleef. toen ik zachtjes de slaapkamer deur open deed zag ik de dekens liggen zoals ik ze achtergelaten had en C. lag nog te slapen alsof ze in coma lag. ik was zeer verbaasd want ik wist zeker dat ik boven iemand had horen lopen. toen gingen mijn ogen de kamer langs en ik zag dat de kinderkamer deur wijd open stond! aangezien ik mijn vrouw niet wakker wou maken ging ik weer naar beneden.

Na ongeveer een uurtje kwam C. naar beneden en vroeg haar of ze vanochtend nog naar de wc was geweest. ze vertelde me dat ze voor het slapen gaan nog een keer was geweest maar daarna niet meer. ze zat stil en duf aan de ontbijt tafel, normaal is ze altijd heel levendig en ik voelde dat er wat iets was. Ik gooide de koude koffie weg en gaf haar een nieuwe kop koffie. ik wachtte tot ze zelf zou beginnen maar dat deed ze niet. ik zelf wou toen een begin maken maar ze begon met. Hey schat, heb jij ook wel eens zacht gehuil gehoord? Ik was blij dat ze erover begon. maar mijn gevoel zei dat ik niks moest zeggen. en ik ontkende en vroeg waarom. C. vertelde me dat ze 's nachts zacht gehuil had gehoord en dat ze ervan wakker werd. Ik begon argwaan te krijgen en ik begon op internet te zoeken over informatie over ons huis.

De volgende dag kreeg ik een envelop van de gemeente met informatie over ons huis. Er bleek vroeger een weeshuis gestaan te hebben op onze plek en het weeshuis was alleen voor kleine meisjes. ik kreeg steeds meer een naar voorgevoel maar wilde er niet aan denken.

's avonds gingen C. en ik tegelijk naar bed. we hadden een goede vrij partij gehad en vielen allebei vrij snel in slaap. 's nachts om 3 uur werd ik licht wakker van iemand die zachtjes in mn zij aan het porren was. ik mompelde tegen C. dat ik geen zin had en doodmoe was, maar het bleef doorgaan. enigszins geiiriteerd duwde ik met mn hand richting het porren maar mistte, en voelde alleen koude lucht aan mn arm. nu werd ik toch wel wakker en zag tot mijn grote schrik een klein meisje op mijn bed zitten. ze zag er zeer verhongerd uit. ik schrok me rot en deed direct het licht aan. ze verdween in de kinderkamer en de deur viel dicht. daarvan werd C. wakker en vroeg wat er aan de hand was. ik stotterde en was zeer bang en vertelde wat er gebeurd was. C. vertelde me dat zei al eerder had gezegd dat het hier niet pluis was. we konden die nacht niet meer slapen en hebben de nacht beneden door gebracht.

Die ochtend werd ik om 11:30 wakker op de bank. ik had pijn in mijn rug en C. lag naast me op de andere bank. blijkbaar tog in slaap gevallen en ik liep naar boven toe om me aan te kleden. ik was even vergeten wat er die nacht gebeurd was en toen ik in de slaapkamer was hoorde ik weer dat gehuil. ik wilde naar de kinderkamer toe maar eenmaal aan de deur gekomen probeerde ik de deur open te doen. tevergeefs, het leek wel of hij helemaal vastgeroest zat. er was geen beweging in te krijgen. ik draaide me om en leunde tegen de deur. het huilen stopte en ik draaide me weer om richting de deur. ik staarde er een tijd naar en ging op het bed zitten. het licht ging ineens uit en een vage schim kwam door de deur heen. ik was als verlamd en kon niks doen. ik wou mn C. roepen maar er kwam alleen een vaag gemompel uit. Het verhongerde meisje "zweefde" langzaam naar me toe en kwam op het bed. toen zat ze een halve meter van me vandaan en staarde me aan...alleen maar staren, niks anders. toen ging ineens de slaapkamer deur open en C. keek doodsbang naar de verschijning op het bed, toen ging het meisje vliegensvlug van het bed af, door de deur en in de kinderkamer hoorde we toen een harde klap en geschreeuw van een meisje. daarna was het dood en doodstil.

toen we beneden zaten vertelde ik alles wat ik had meegemaakt aan C. en zei had blijkbaar ook dingen meegemaakt. We besloten om dit huis te verkopen en te verhuizen. we konden tot die tijd bij onze ouders overnachten... later hoorden we dat het huis al meerdere bewoners gehad had en elke keer bleven ze niet langer als een week of 2....

quote:

Op vrijdag 9 april 2004 16:57 schreef Thrilled het volgende:
knipperdeknip

OMG - ik zou in m'n broek schijten en meteen naar buiten gaan en overnachten in een hotel

whaha, thnx, dat beschouw ik als een compliment

Jezus Thrilled, das echt een eng verhaal, man !! Ik kan me dit heel goed voorstellen en bedacht me hoe ik zou reageren als ik dit memaakte.........: Ik zou kei- en keihard wegrennen !! Zo ver mogelijk.... Tjies....ik moet nog bijkomen.